Σε ευχαριστώ που με έκανες μανούλα

ΜΑΡΣΙΑ, αγαπημένο μου παιδί….
 
…είναι η τρίτη χρονιά που γιορτάζουμε μαζί τη ‘γιορτή της Μητέρας’. Την πρώτη φορά πρίν από δύο χρόνια, ήσουν ένα βρεφάκι μόλις 12 ημερών. Πέρσι, ανήμερα της όμορφης αυτής γιορτής, βαφτιζόσουν παίρνοντας τα δύο σου ονόματα. Φέτος νοιώθω την ανάγκη να σου πώ ένα μεγάλο ‘ευχαριστώ’ που με έκανες μανούλα, που μου έκανες την τιμή να με επιλέξεις για γονιό σου.
 
Θέλω να σου ξαναπώ,να σου ξαναγράψω, αυτό που σου λέω από τη στιγμή που γεννήθηκες:

‘Ημουν μία ψυχή χωρίς παιδί, ήσουν μία ψυχή δίχως μάνα. Καί ανταμώσαμε πετώντας, εκεί ψηλά στον ουρανό. Κι ενώσαμε το πέταγμά μας για πάντα. 

Κάθε μέρα που περνά, κάθε λεπτό καί δευτερόλεπτο, η ταπεινή μου ύπαρξη υποκλίνεται όλο καί πιό πολύ με δέος, μπροστά στην φωτεινή σου υπόσταση. Είσαι ένα παιδάκι ‘φωτεινό’, γελαστό, που τραβάει σαν το ‘λουλούδι τη μελισσούλα’ κάθε ζωντανή ύπαρξη που θέλει να σε ‘χαζέψει’, να πάρει λίγη από τη λάμψη σου, λίγη από την τρυφερότητα στο βλέμμα σου.
 
‘Εχεις ήδη αρχίσει να μιλάς καί να τα ‘λές’ καλά. Ξέρεις τί μου αρέσει περισσότερο από αυτά που ξεστομίζουν τα γλυκά χειλάκια σου;;

»Μάπη μου!’‘ (Αγάπη μου)

Πάντα να την έχεις στη ζωή σου, παιδί μου, την αγάπη τούτη! Από εμένα θα πάρεις τόση, όση δεν θα χωράει πλέον στην ψυχή καί στην καρδιά σου, ξεχειλίζοντάς τα. Τόση, όση το μικρό σου μυαλουδάκι ποτέ δεν θα μπορέσει να υπολογίσει καί να φανταστεί.

Παιδί μου γλυκό, καλή μου κορούλα, είσαι ένα φωτεινό αστεράκι που κρατά για μένα αναμμένο τον πολυέλαιο του σύμπαντος. 

Σ’ αγαπώ,
Χρόνια μας πολλά!!!!!!!
Μαμά Νάγια