Νανά.. παράτα μας.. τα παιδιά δεν είναι αξεσουάρ να τα φοράς όποτε θες κ όπου σε βολεύει. Δεν μπορείς να τα δέσεις όταν είσαι στο καράβι κ η ενέργεια τους χτυπάει κόκκινο. Θα τρέξουν, θα πέσουν θα χτυπήσουν θα σηκωθούν κ θα ξαναπεσουν. Θα φωνάξουν κ θα βρεξουν όποιον είναι δίπλα τους στην παραλία, κ ξέρεις κατι, δεν έγινε κ τίποτα. Κ θα ξεφύγουν από την προσοχή κ της μάνας κ του πατερα. Μην κάνεις σαν γριά γεροντοκόρη που την ενοχλούν οι φωνές των παιδιών. Δεν ξέρω αν μεγάλωσες εσύ η ίδια τον γιο σου ή κάποια άλλη. Γιατί τα λόγια σου μου δείχνουν ότι μάλλον το παιδί έμενε σπίτι κ για να δουλέψεις κ για να κάνεις διακοπές ίσως κ για να βγεις για καφέ κ μετά για φαγητό κ μετά για ποτό.. είμαι μάνα κ δεν γουστάρω να πάρω άδεια από τα παιδιά μου. Δεν θα με κάνουν οι δύο μέρες πιο ερωτευμένη με τον άντρα μου. Τον ερωτεύονταν ακόμα πιο δυνατά κάθε φορά που κράταγα τα μωρά μας στα χέρια μου. Είμαι μικρομανα κ δεν θα άντεχα να πάω διακοπές χωρίς τα μικρά μου. Δεν με ενοχλούν τα σκυλιά που γαβγίζουν, ούτε οι γάτες που νιαουριζουνβουτς τα παιδιά που τσιριζουν, γιατί έτσι είναι η φύση τους. Δε θα αργήσει η στιγμή που τα παιδιά θα μεγαλώσουν κ θα φύγουν, κ θα εδινα τα πάντα για ένα διήμερο μαζί τους. Αλλά τότε δε θα θέλουν γιατί θα έχουν το δικό τους διήμερο για να ζήσουν τον δικό τους έρωτα. Δεν είναι εμπόδιο τα παιδιά στον έρωτα!! Γι αυτό βρες ερημική παραλία, κλείσε θέση σε καμπίνα να μην υπάρχουν παιδιά κ να χαρείς τον γεροντοερωτα σου.. φιλική συμβουλή μικρομανα, ερωτευμένης με τον άντρα της ή αλλιώς η ενοχλητική μάνα μικρών παιδιών!

Πόση υποκρισία ακόμη θα δούμε εδώ μέσα? Όταν μάθουμε να κρίνουμε και να κρινόμαστε θα γίνουμε όλοι καλύτεροι γονείς. Μην απορείτε όμως γιατί τα παιδιά μας είναι όπως είναι.. Αυτά!

Δηλαδή ένα ζευγάρι που έχει μια βδομάδα άδεια να παρατήσει το παιδί στη ζέστη στην Αθήνα και να πάει να χαλαρώσει στο νησί. Έτσι θα ανανεώσει όπως λέτε το γάμο του άσχετα αν θα έχει αφήσει το παιδί του χωρίς εμπειρίες και ερεθίσματα. Δεν είμαι μαμά αλλά μέχρι και τον γάτο μου πήρα διακοπές για να αλλάξει παραστάσεις πόσο μάλλον ένα παιδί! Κι εμένα με εκνευρίζουν τα παιδάκια που τρέχουν και ουρλιάζουν με τη μαμά. Να τρέχει από πίσω. Αλλά δυστυχώς για όλους μας ένα δίχρονο δεν μπορεί να κάτσει σε μια καρέκλα ώρες. Στο τελευταίο μου ταξίδι έδωσα σε έναν μπαμπά μια θέση στο τραπέζι μου για να παρακολουθεί από κοντά τα παιδιά. Ουρλιάζάν αλλά αφού είχα βιβλίο και ακουστικά δεν με πείραζε και πολύ! Επιπλέον λέτε για την παραλία. Άμα βλέπεις παιδάκια πας πιο κει. Με την κάθε μια που το παίζει ντίβα και περνάει κλωτσοντας τα πράγματα σου εκνευρίζομαι εγώ όχι με τα παιδάκια. Όπως είπα και πιο πριν ένα παιδί δεν κάθεται σε μια καρέκλα ώρες. Τέλος λέτε ότι τα κολάν και τα τακούνια είναι από τα 60 κιλά και κάτω. Δεν λέω κάποιες περιπτώσεις είναι κραυγαλέες αλλά και πάλι μπείτε στη θέση τους. Αν έχει πχ ΣΠΩ άρα και κοιλιά πιστέψτε με τζιν δεν βρίσκεις. Ή θα το πάρεις σακούλα ή δεν φοράς. Άρα η λύση είναι φόρμα και κολάν. Μιλάμε φυσικά για τη μέση ελληνίδα που δεν έχει 100 ευρώ και βάλε για το τέλειο τζιν! Και στην τελική τί να βάλει για να πάρει το οκ από εσάς? Σκέφτητέ επίσης ότι η διατροφή και η γυμναστική θέλει και αυτή λεφτά και δεν μπορούν όλες να τα διαθέσουν...

Το κάθε ζευγάρι ξέρει καλύτερα τι πρέπει και τι μπορεί να κάνει για τον εαυτό του. Όσον αφορά τα πλοία και τις παραλίες, μάλλον το λες γιατί εσύ ενοχλείσαι από τα παιδιά. Και συγκεκριμένα: 1) Όχι, δεν θα άφηνα το παιδί μου να πάρει το καπέλο της κυρίας, θα το μάλωνα. 2) Σε παραλία είσαι, το να πετάξει κατά λάθος άμμο δεν είμαι μεμπτό. Οι μεγάλοι, δλδ, που παίζουν με ρακέτες και πετάνε μπαλάκια δεν πειράζει, ε;;; 3) Όσο για την "ησυχία" στο πλοίο, θα πω αυτό που γίνεται στο εξοχικό μου: Είναι συγκρότημα, οι μισοί ερχόμαστε να παίξουν τα παιδιά μας, οι μισοί να ησυχάσουν. Οι κύριοι, λοιπόν, που έρχονται να "ησυχάσουν" γυρίζουν από τη θάλασσα στις 4 το απόγευμα (δικαίωμα τους), φωνάζοντας καθώς περνάνε ανάμεσα από τα υπόλοιπα σπίτια ενώ είναι ώρα κοινής ησυχίας, απαιτώντας να παραταθεί η ώρα κοινής ησυχίας για να κοιμηθούνε και να μην παίζουνε τα παιδιά έξω από την ώρα που με το νόμο λήγει. Η απάντηση στη γενική συνέλευση: "να παίρνατε μονοκατοικία". Κι εγώ θα ήθελα να αφήνω λάσκα τα παιδιά μου περισσότερες ώρες, αλλά σέβομαι τις ώρες κοινής ησυχίας. Όποιος, λοιπόν, θέλει ησυχία στο πλοίο, να πάρει καμπίνα ή να νοικιάσει κότερο. Υ.Γ. Όταν ήμουνα ανύπαντρη, χωρίς παιδιά (τα οποία ομολογώ ότι δεν πολυσυμπαθούσα τότε) ούτε εμένα μου άρεσαν τα παιδάκια που κάνανε θόρυβο στα καράβια και πετούσαν άμμο στην παραλία. Επειδή, όμως, ήξερα ότι ήμουν α παράλογη, κρατούσα τις σκέψεις μου για τον εαυτό μου....

να μαθουμε να διαβαζουμε τι??? Τις συμβουλες μια γυναικας που στη δικη μου συνειδηση εβαλε τον εαυτο της πανω απο το παιδι της??? δεν τις χρειαζομαι.... Και αναλυτικα ''' Εσείς οι μικρομάνες (και με συγχωρείτε), δεν μπορείτε στα βαπόρια να μαζεύετε τα παιδάκια σας και να μην τ” αφήνετε να αφηνιάζουν τρέχοντας, όταν στην θάλασσα οι άνεμοι είναι κατα τόπους 9 μποφόρ;;;;"" εσενα περιμεναμε να μας πεις πως να τα μεγαλωσουμε. Εισαι βεπεις το καλυτερο παραδειγμα, μη χ*#$ω!!! ""Επειδή και εγώ μαμά είμαι, μεγάλη μαμά αλλά μαμά, θέλω να σας προτείνω με όλη μου την αγάπη και την τεράστια αγάπη που έχω στον δικό μου γιο: ΜΗΝ θυσιάζετε την σχέση, επειδή είστε γονείς"" Οταν εισαι γονιος δεν χρειαζεται να θυσιασεις καμια σχεση.....και οι δυο γονεις επιθυμουν τα παιδια τους στη ζωη τους....Οταν βεβαια χωριζεις, Κα Παλαιτσακη, και βρισκεις νεο συντροφο, σαφως θα τα αφησεις τα παιδια...Θα τα 'θυσιασεις'. ""Το να ξεχνάτε ότι είστε ζευγάρι επειδή έχετε παιδιά ή παιδί είναι το προοίμιο ενός επικείμενου θανάτου για την σχέση."" Ποιος το λεει?? εσυ??? Και?? ελεος.... ""Υπάρχουν ξέρετε και γονείς που νομίζουν ότι κάνουν διακοπές με τα παιδιά τους, όπως νομίζουν μερικές κυρίες ότι είναι μινιόν και φοράνε κολλητό κολάν με τακούνι σε νησί, αδιαφορώντας για τον δείκτη της ζυγαριάς που έχει «χτυπήσει» τα 120. """ Υπαρχουν ξερετε και ανθρωποι που νομιζουν οτι τα κανουν ολα σωστα ενω στην ουσια εχουν κανει μια τρυπα στο νερο...Αλλα ειναι τοσο αναισθητοι που εχουν το θρασσος να συμβουλευουν κι ολας.... ""ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ, ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ""" Το συνεδητοποιημενος συντροφος δεν σημαινει 'παρτακιας'...I am sorry! "Να βρείτε χρόνο, ν” αφήσετε τα παιδιά και να πάτε δυο σας τρεις μέρες ως ζευγάρι αποκλειστικά και όχι σαν η μαμά της Μελίνας και ο μπαμπάς της (παράδειγμα το φέρνω)"" Γιατι??? Γιατι σε ευχαριστει εσενα?? Δεν ειναι ολοι ο ανθρωποι το ιδιο... ""Η εμπειρία με έχει κάνει να καταλήγω ότι οι σύντροφοι που βρίσκουν τρόπους να ξανακαψουρευτούνε μεταξύ τους είναι πιο έντιμοι γονείς"" Εσυ δηλαδη που δεν ξανακαψουρευτηκες τον πατερα του παιδιου σου δεν ησουν εντιμη?? Τι ακουω Θεε μου........ Η ΖΩΗ έιναι για να την ζεις αγαπητη Νανα...δεν ειναι για να συμβουλευεις....Οταν συμβουλευεις μαλλον να δκαιολογηθεις ψαχνεις....

Οταν λέω παρόμοια πράγματα στην παρέα, είμαι η κακιά μαμά οπότε το βουλώνω. Η κόρη μου τέλειωσε το σχολείο 13/6. Μέχρι χτες, όλο το καλοκαίρι δεν κατάφερα να πάω πουθενά μόνη με τον άντρα μου. Να μην ακούω μαμά το ένα, μαμά το άλλο. Να πι έαν ποτό και να δω ενήλικομκόσμο.Χωρίς να προσπαθώ να βρω τρόπους δημιουργικής απασχόλησης για το χαρισματικό τετράχρονο που βαριέται εύκολα. Την Παρασκευή έγινα η κακιά μαμα που με κατηγορούσαν. Ήθελα να πάω για έναν ρημαδοκαφέ σε μια φίλη ΜΟΝΗκαι η δεσποινίς αποφάσισε ότι δεν θέλει να μείνει στη γιαγιά. Και με πήραν α κλάματα. Και της μίλησα απότομα χωρίς λόγο. Και φυσικά το χιλιομετάνιωσα.... Το Σάββατο, αφού της έκανα διαφήμιση, σήκωσα μπαϊράκι και την άφησα στη γιαγιά. Πέρασα όλη τη μέρα με το αγόρι μου. Βουτούσαμε στη θάλασσα όσο και όποτε ουστάραμε, κοιμήθηκα στην ξαπλώστρα χωρίς το άγχος μη φύγει το παιδί κ πνιγεί, φάγαμε ό,τι μαλακία πουλούσε η καντίνα χωρίς να κρυβόμαστε και θυμηθήκαμε ο πρώτο μας καλοκαίρι. Το απόγευμα που την παρέλαβα, ήμουν άλλος άνθρωπος! Κουρασμένη από όλη τη μέρα, άλλά έτοιμη να ασχοληθώ μαζί της γιατί μου είχε λείψει. Οταν μια γυναίκα όπως εγώ δεν μπορεί να εργαστεί και είναι όλη τη μέρα σπίτι, χρειάζεται τα ρεπό της...

Μόνο μια μικρή λεπτομέρεια φαίνεται να παραλείπετε στην καλοτακτοποιημένη λογική σας: λέτε "ν” αφήσετε τα παιδιά και να πάτε δυο σας τρεις μέρες", αλλά δε μας λέτε σε ποιον να τα αφήσουμε. Μάλλον έχετε λησμονήσει ότι υπάρχουν γονείς που ανατρέφουν τα παιδιά τους μόνοι τους χωρίς δίκτυο υποστήριξης, για να μην πω χωρίς δίκτυ ασφαλείας, γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους με βάρδιες. Νομίζω ότι αν προσθέτατε στη φράση σας ένα "αν είναι δυνατόν" θα δείχνατε τη στοιχειώδη διακριτικότητα στον αγώνα αυτών των γονιών.

Aπολαυσα το αρθρο σου οπως παντα Νανα, ομως εχω τις ενστασεις μου: Κατ'αρχας απο τοτε που εγινα και η ιδια μανα εχω σταματησει να κρινω πολυ αυστηρα τοσο τα παιδια που τρεχουν και "ενοχλουν", οσο και τους ταλαιπωρους γονεις που ειναι τελικα φυσει αδυνατο να κυνηγουν 24/7 τα βλασταρια τους (το αν παιζουν ταβλι, πασιεντζες ή στο φεισμπουκ βεβαια ειναι αλλη ιστορια..) Επισης υπαρχουν γονεις που δεν εχουν καπου ν αφησουν τα παιδια τους και να φυγουν ετσι ευκολα διακοπες. Ας μην το παιρνουμε ως δεδομενο οτι υπαρχει παντου μια προθυμη, μαχιμη γιαγια που αναλαμβανει να κρατησει παιδια μερες(και νυχτες!) Αλλα ακομη κι αν ειχαν, μπορει ο ρολος τους ως γονεις να ειναι πια η κυρια προτεραιοτητα τους(και μαλλον ετσι θα επρεπε να ειναι κιολας) και δεν μπορουν ετσι απλα να φυγουν, να τα ξεχασουν ολα, να ξαναερωτευτουν και να ειναι ανεμελοι οπως ήταν πριν τα παιδια. Ο νους τους, η ανησυχια τους θα ειναι συνεχως στο τι κανουν τωρα, πως τα περνουν, αν τους λειπει η μαμα κ ο μπαμπας.. Προσωπικα εχω κανει με τον αντρα μου διακοπες και με και χωρις παιδια, ακομη και στο εξωτερικο. Με τα παιδια ηταν μια σκετη ταλαιπωρια συνηθως καθως κουβαλουσαμε ολη τους την προικα (ειναι πολυ μικρα), κι επισης συχνα και τα ιδια τα παιδια δεν απολαμβαναν τις διακοπες οπως τις αντιλαμβανομαστε εμεις γιατι τους ελειπε το σπιτι/κρεβατακι/φαγητο/ρουτινα τους. Χωρις τα παιδια ηταν μια σκετη μελαγχολια καθως περνουσαμε τις διακοπες μιλωντας για τα παιδια, αναπολωντας τα,μετρουσα τις μερες για να γυρισω κοντα τους, κρεμιομουν στο τηλεφωνο και οταν δεν ηθελαν να μου μιλησουν εψαχνα την επομενη πτηση να γυρισουμε για να τ αγκαλιασω! Τα πραγματα οταν κανεις παιδια δεν μπορουν να ειναι πια τα ιδια, οπως πριν. Ειναι αλλα τα θελω μας, αλλες οι προτεραιοτητες μας. Δεν ειμαστε πια 2, ειμαστε 4, και παμε πακετο!!!

Dikaiountai k ta paidia mas na pernane wraia mazi mas!!!!

Μεγάλη αλήθεια που όμως λίγες μαμάδες εχουν τις αντοχές να παραδεχτούν!!!