Λατρεύω τα παιχνίδια και μου αρέσει να γίνομαι και εγώ παιδί και να παίζω ατελείωτα με τα παιδιά μου. Νομίζω πως σε μια άλλη ζωή ίσως είχα κατάστημα με παιχνίδια ή ακόμα και εργοστάσιο, ποιος ξέρει; Τόσο πολύ μου αρέσουν! Υπάρχουν όμως στιγμές που μου σπάνε τα νεύρα.
Παρακάτω οι δημοφιλέστερες κατηγορίες! Εσάς ποιο/α παιχνίδι/α σας «ενοχλούν»;
Το έχετε σίγουρα πάθει όλοι. Εκεί που κάθεσαι αμέριμνος βραδάκι στο σαλόνι και χαλαρώνεις πάνω που έχουν κοιμηθει τα παιδιά, ακούς μεσα στο σκοτάδι ένα «Σε βλέπωωωωωω!» και γίνεσαι κάτασπρος μεχρι να συνειδητοποιήσεις ότι αυτο που μίλησε δεν ήταν το πνεύμα του σπιτιού, αλλά το χαριτωμένο σκυλάκι της Fischer Price. Κάπως έτσι το τραπεζάκι δραστηριοτήτων θα αναφωνήσει ξαφνικά «μμμμ, ζουμερά βατόμουρα!«, ενώ το παζλ με ηχους (το εσπασα ένα βραδυ, RIP puzzle!) μουγκανίζει σαν αγελάδα όποτε ο απενάντι ανάβει το φως του μπαλκονιού, κάτι που προφανώς κάτι κανει στο σύστημά του.
Η λύση είναι να κλείνεις τον διακόπτη τους -αν υπαρχει!- αλλά ποιος το κάνει κάθε βράδυ; Εγώ παντως όχι!
Ο χαριτωμένος φωτεινός ιππόκαμπος σε λίγες νύχτες αρχίζει να φέγγει σαν φαναράκι στη χιονοθύελα και η μουσική του μοιάζει με χαλασμένο τρομπόνι. Μια μπάλα που χοροπηδάει κουράζεται απ’ ότι φαίνεται πολύ γρήγορα, γιατί μέχρι να πεις χοπ χοπ έχει πιει όλη την μπαταρία από τη δίψα της.
Η λύση είναι ίσως επαναφορτιζόμενες μπαταρίες. Και ενα πρόχειρο κατσαβιδάκι, γιατί για να φτάσεις στο μέρος με τις μπαταρίες πρέπει κάθε φορά να ξεβιδώνεις.
Α, μεγάλος πόνος. ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ! Εγώ θυμάμαι πως στα νιάτα μου τα αβγά Kinder είχαν ΤΕΛΕΙΑ παιχνίδια! Θα πίστευα ότι έχω αυτη την αίσθηση επειδή ήμουν παιδί και τα εβλεπα όλα ωραία, αλλα μου το έχουν επιβεβαιώσει τουλάχιστον 3 παιδακια που ανοίγοντας το αβγό του αναφώνισαν «Α, πάλι αυτή η χαζομαρα είναι«. Όλο τα ίδια και τα ιδια και πλιζ… ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΣΑΪΤΑ!!!!
Η λύση είναι… δεν ξέρω. Όλοι αγαπούν τα αβγά Kinder. Ας ελπισουμε πως κάποια στιγμη θα βελτιωθούν.
Τεράστιο κεφάλαιο. Εγώ λεφτά για δωροσακούλα δεν χαλαλίζω, αλλά ολο και κάποιος κάποια στιγμή θα φέρει μία για την Αθηνά, συνήθως επηρεασμένος από την αγάπη της για την Hello Kitty. Ναι, αλλά έλα που η σακούλα έχει πάνω την Hello Kitty αλλά μέσα εχει… τίποτα σε hello, τίποτα σε Kitty. Το περιεχόμενο είναι συνήθως ΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ποιότητας κινεζικουριές, κάτι κούκλες από τόσο λεπτό πλαστικο που τις κόβεις στη μεση χαλαρά με το ένα χέρι, κάτι τηλέφωνα πλαστικά με την Πάτυ που σπάζουν στο επόμενο λεπτό και ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ περίπτωση κάτι παιχνίδια που μάλλον η εταιρεία είχε για αποσυρση. Το καλυτερο εύρημα σε δωροσακούλα ήταν ενα σακουλάκι από εκεινα τα φασόλια, τα mighty beans, πώς στο καλό λέγονται, αλλά τι να τα κάνει η κόρη μου και τι δουλειά είχαν στη σακούλα Ντόρα, οεο;
Η λύση είναι: δεν αγοράζουμε δωροσακούλες (σόρρυ, δωροσακουλοπαραγωγοί, αλλά οι σακούλες σας είναι χάλια!)
Τεράστια παγίδα σκόνης -αν και επιτέλους βρήκα τρόπο να τα καθαρίζω χωρίς να χαλάσουν, θα σας το πω άλλη μέρα- και μαζεύεις ενα καρο και λυπάσαι να τα πετάξεις, γιατί… γιατί είναι λούτρινα ζωάκια και κοιτάς τη μουρίτσα τους και τα ματάκια τους και είναι σαν να σου λένε «Μη, μη με δωσεις!!» Άσε που μετά σκεφτεσαι «Αχ, αυτό ηταν το πρώτο που της έφεραν δώρο» και «Αχ, αυτό το ειχαμε πιασει στο λουτρινογαντζομηχάνημα στις πρώτες μας διακοπές» και «Αχ, αυτό ήταν το ArGoodaki από τα Χριστούγεννα που ήμουν έγκυος» και κάτι τέτοια χαζα.
Η λύση είναι να τα καθαρίσεις καλά και να τα χαρίσεις σε ιδρύματα και συλλόγους με παιδάκια που θα τα αγαπήσουν και θα τα εκτιμήσουν, γιατί δεν έχουν την τύχη που εχει το δικό σου παιδι να έχει ένα τσουβάλι ζωάκια στο σπίτι του.
Σ’ αυτή την κατηγορια μπαίνουν κούκλες όπως η Barbie και η Polly Pocket, τα Playmobil, τα Lego και όλα αυτά τα παιχνίδια που συνοδεύονται από χιλιαδες μικρά κομματάκια που αν έχεις μωρό στο σπίτι την έβαψες γιατι τα βάζει ΟΛΑ στο στόμα του και εκτός αυτού το παιδί καταλήγει να παίζει με σκέτη την κουκλα ή το Playmobil γιατι δεν βρίσκει τα υπόλοιπα.
Η λύση ειναι να προμηθευτείς κουτιά και κουτάκια και να πεις «Εδώ θα μπαίνουν τα μπαρμπίσια, εκει θα μπαίνουν τα λέγκο». Μια καλή ευκαιρία να μάθεις στο μικρό σου να είναι τακτικό και να συμμαζευει τα υπάρχοντά του όταν πια τελειώσει το παιχνιδί!
Δεν σχολιάζω παραπάνω. Ξέρετε ΚΑΛΑ τι εννοώ…
Παιχνίδια που αξίζουν να έχουν μια θέση εδώ:
Ο άβακας για να μάθει το παιδί την αλφαβητα (αξία 2 Ευρώ)
Ευχαριστούμε τη μαμά Ιωάννα που μας έστειλε τη φωτό!
(Ψήνεστε να συγκεντρώσουμε τα πιο τρελά παιχνίδια που έχουμε πετύχει; Στείλτε φωτο στο eimaimama@gmail.com )
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Ένα βράδυ, ενώ κοιμομουν νόμιζα πως μπήκε κάποιος με τρυπάνι στο σπίτι! Είχαμε μια κουζίνα από τα τζάμπο που κάνει ήχους μαγειρέματος και αποφάσισε να παίξει μόνη της. Εγώ πάντως πήγα να παθω έμφραγμα!
εμενα ολα εχουν on-off και ευτυχως το ηξερα απο την αρχη.δεν μου την δινει καποιο παιχνιδι ακομα.το μονο που μου σπαει τα νευρα ειναι ενας ιπταμενος γουίνι που το κρεμασαμε στο φωτιστικο του παιδικου και αν τον ανοιξεις γυρναει γυρω γυρω και πεταει με τα φτερα του πανω κατω.ο γιος μου τρελενοταν οταν ηταν μικρος αλλα οι μπαταριες(εννοειται καλες)κρατουσαν ενα τεταρτο.ειχε τρελαθει ομως.τωρα η μικρη που ειναι 5 μηνων τον βλεπει οταν κουναω εγω το φωτιστικο.κριμα αλλα δεν θα μαθει πως λειτουργει:):):):):):)επισης αυτα τα πιστολια της nerf(εχει και νεροπιστολα)που πετανε κατι σαν αφρολεξ με μια ταπουλα μπροστα.ειχε τρελαθει ο μικρος μου(2 ετων)και απο ολοκληρο μουστακα αυτο ειχε διαλεξει και με τον μπαμπα του καθονατι και λενε΄΄για να πετυχω το τραπεζακι,την καρεκλα,το αρκουδακι΄΄και σε ολο το σπιτι βρισκω παντου τετοια αριστερα-δεξια,πανω απο το ψυγειο,κατω απο τον καναπε...........και οταν τα πηρα και τα εξαφανισα ολα ο αντρουλης μου πηγε και του εφερε ανταλλακτικα και δωστου παλι στο σπιτι καμια 20αρια σκορπια.
Αυτά που μισώ πραγματικά ειναι κατι παιχνιδακια πολυ όταν τους πτήσεις το κουμπί τραγουδούν στην διαπασών και τρέχουν ασταμάτητα....ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ! Συνήθως ειναι πολυ φτηνά και τα βρίσκεις στα τζάμπο. Ο πατέρας μου δε τα βρίσκει πολυ γουστοζικα μέχρι που τους παίρνει τα αυτιά το παιχνίδι και καταλήγει στα σκουπίδια... Και ειναι και ένα της fisher price νομίζω που το πατάς και παίζει νανουρίσματα αλλα για να σταματήσει θελει να το χτυπήσεις σαν χταπόδι στο πάτωμα....
Συμφωννω με ολες τις παθουσες μητερες! Σε ολα τα σχολια βρηκα και κατι απο μενα! Οντως,το σκυλακι της FP μσς εχει τρομαξει πααααααααααεα πολλες φορες! Εμεις εχουμε και το παλιο και το καινουριο μοντελο που στεκεται ορθιο!Δεν ξερω τι παθαινουν οταν ειναι κοντα το ενα με το αλλο,μα κανουν διαλογο! Και μεσα στη νυχτα λεει το ενα "αυτι,μπλε αυτι" και απανταει το αλλο "ουπς! αχαχαχαχα" Συνεχως! Τα χωρισα κι εγω για να μαθουν! Το καλυτερο ομως ειναι ενα βραδυ,με περιμενα ο αντρας μου να κατσουμε στο μπαλκονι (για λιγα λεπτα ηρεμιας) και εγω μαζεψα τα υπολοιπα παιχνιδια,στριμοχνωντας τα, στο παρκο που ειναι στο σαλονι για να μην μπω στο παιδικο δωματιο!Πατηθηκε ενα κουμπι απο ενα παιχνιδι (δεν θυμαμαι ποιο ηταν) με μισοτελειωμενες μπαταριες! Καθομαι εξω με τον αντρα μου κι αρχισαμε να ακουμε εναν υποκωφο φςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς! Και του λεω : "Καλα μωρε.παει καλα η απο πανω;Μεσα στα μεσανυχτα ηλεκτρικη σκουπα εβαλε;;; εχει περασει κανενα 40λεπτο και νευριασμενη του λεω να παει να της πει να σταματησει τη σκουπα γιατι θα ξυπνησει τα παιδια!Βρε καλη μου.βρε χρυση ασε με τωρα που θα τρεχω να κανω παρατηρηση στον κοσμο! Οχι ,εγω! Υπαρχουν ωρες κοινης ησηχιας! Ανοιγει την πορτα ο αντρας μου...ησηχια! Μου λεει δεν ειναι απο πανω! Και καθομασταν μεσα στη νυχτα να ακολουθουμε τον θορυβο μεχρι που ανακαλυψαμε το παιχνιδι! Το το δουλεμα εφαγα απο τον αντρα μου δε λεγεται!
Μακράν το καλύτερο σου άρθρο.... Κλαίω από τα γέλια!!!!! Κι η μικρή μου έχει ένα παιχνίδι χωρίς ον/οφ κι αν κάνεις ώρα να ασχοληθείς σου πετάει ένα "γειά σου" μια ώρα μετά ! Αλλά τα παραπάνω σχόλια δεν παίζονται! Να 'στε καλά βρε κορίτσια!
Να ειστε καλα κοριτσια εχω πεσει κατω απο τα γελια (φυσικα εχουμε παθει τα ιδια με το σκυλακι "σ' αγαπώ", το χειροτερο βεβαια ειναι να αρχισει να τραγουδαει). Ενα πολυ ωραίο, γερό παιχνίδι (που ΔΕΝ μιλάει μονο του μεσα στα αγρια χαράματα...) ήταν η ταμειακή μηχανή της fisher-price. Από τα 2 ο γιος μου είχε μάθει χρώματα, αριθμούς και την αλφάβητο. Δεν ξέρω αν κυκλοφορεί ακόμη αλλα το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Περιέχει και "χρήματα" για να παίξετε και μαζί!!!
Χαχαχα αυτο το ξύλινο γιατι τα γράφει ολα λάθος;;;;; Ακου "λατος"!!
Ενώ το ψομί και η ζέπρα; :P
Ναι ναι!!!! Τι κουφο πράγμα!!!!
ποσο συμφωνω... ενα βραδυ αναγκαστηκά εσπασα ενα σπιτακι με ηχους γιατι δεν ειχε διακοπτη on/off και μεσα στα μεσσανυχτα αρχισε να φωναζει "καλημερα, ανοιξε την πορτα, εχεις γραμμα...." και σηκωθηκε ολη η πολυκατοικια στο ποδι. Οσο για τα μικροαξεσουαρ εγω πηρα κουτες και κουτακια και τα χωριζω, αλλου τα κομματια του παζλ, αλλου τους κυβους, αλλου τα αξεσουαρ της κουκλας της κτλ κτλ αλλα η γιαγια μας που περναει πολλες ωρες στο σπιτι βαριεται και τα βαζει ολα μαζι και ανακατεμμενα. Ετσι το παιδι βαριεται και δεν παιζει.
Πολλά είναι τόσο εκνευριστικά, ειδικά αυτά με το θόρυβο, Δεν θα ξεχάσω το περίφημο σκυλάκι της Fischer Price (που μου πήρε 2 χρόνια να καταλάβω ότι έχει κουμπί και κλείνει) ένα βράδυ έχει κοιμηθεί το παιδί και το σκυλάκι κάπου έχει ξεμείνει στην άκρη του καναπέ και ενώ είμαστε σουξου μουξου με το σύζυγο και ρομαντικά, κλπ. ακούγεται: "Θέλεις να γίνουμε φίλοι;"
Είχε έρθει τρεις μέρες η μαμά μου να μας δει, ξυπνάει αργά την νύχτα για νερό και καθώς πηγαίνει στην κουζίνα ακούει: "κουκου σε βλέπω"! κοντέψαμε να την χάσουμε από καρδιά την καημένη! Από τότε δεν θέλει να το βλέπει στα μάτια της!
Προσωπικά δεν με ενοχλεί κανένα παιχνιδάκι του 2χρονου γιου μου. Ολα του αρέσουν και τα διασκεδάζει. Αυτό όμως που με εκνευριζει είναι που θέλει να παίζει με τα δικά μου παιχνίδια! Το πληκτρολόγιο, το mouse, το iPad, το κινητο, το σταθερο, τα control, τα ταπερ, τις σκουπες, τα λουλούδια, τα παπούτσια, τις βουρτσες. Εντάξει, παίζω και εγώ με το ξυλοφωνο του και τα Lego και καμμια φορά με τα αυτοκινητακια του αλλά ... τουλάχιστον εγω δεν του τα κρύβω!
Μου τη δινουν σε τρελο βαθμο τα οπλα και ολα τα παιχνιδια τυπου ξιφη, σφαιρες, πιστολια, αεροβολα!!!Οκ, καταλαβαινω πως και τα αγορακια θελουν να βγαλουν την επιθετικοτητα τους, αλλα να εχεις 1-2. Οχι ενα καρο!!!Α!Μου τη δινουν τρομερα και τα ΛΕΙΖΕΡ!!!Ολοι θα εχουμε νιωσει αυτο το χαζο-κοκκινο-πρασινο φωτακι σαν παιδια πανω μας και να αναρωτιομαστε αν το αλλο παιδακι χαιρεται που το ριχνει πανω μας... Επισης, μαρεσουν τα παζλ και τα παιχνιδια με πειραματα που μαθαινεις φυσικες επιστημες, αλλα εδω στην Ελλαδα δεν εχει ποικιλια και για να βρεις πρεπει να πας στο κεντρο.Αντιθετα, στη Γερμανια που εχω παει αρκετες φορες, τα παιχνιδαδικα τους απλα ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ!!!ΕΙΝΑΙ ΤΙΓΚΑ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ(άλλη συμπαθεια απο κει...ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ!)
μακράν το χειρότερο είναι οι δωροσακούλες..... Οι τύπου μπάρμπι κούκλες είναι άλαιμες, άγαμπες, με δύο τρίχες για μαλλιά, και με χάρτινα ρούχα ....γενικά η κούκλα αντέχει 2-3 λεπτά ..... Άλλο άχρηστο παιχνίδι (?) είναι τα μπαλόνια με το ήλιο (αυτά σε σχήμα στρουμφ, άλογο, ντόρα) από τα πανηγύρια με τα οποία ασχολούνται το πολύ 10-20 δευτερόλεπτα....πιο πολλή ώρα κρατάει η γκρίνια για να τα πάρουμε. Εξίσου κουραστικά για τ αυτιά μας δώρα είναι και τα μουσικά όργανα...Ντραμς, φλογέρες, τρομπέτες απλά φρίκη..Όχι δεν θα γίνει παγκανίνι το παιδί επειδή κάποιος που μας μισεί ή δεν έχει παιδιά του πήρε δώρο από τα τζάμπο ένα βιολί. Τέλος τα κορίτσια μετά τα 5 αρχίζουν και κάνουν συλλογές από εντελώς άθλια μικροπαιχνιδάκια ( τύπου jewel pets) τα οποία δεν κοστίζουν πολλά με αποτέλεσμα κάθε μέρα να φορτώνεσαι και με μία επιπλέον αηδία! Και φυσικά τα συρτάρια των γραφείων γεμίζουν..... Για να μην μιλήσουμε για χρυσόσκονες, άλλη πονεμένη ιστορία.....
Πάντως αυτά που ξαφνικά λειτουργούν μόνα τους μέσα στη νύχτα είναι τα πιο σπαστικά απ'όλα γιατί σε αιφνιδιάζουν. Δύο φορές την έχω πατήσει. Τη μια φορά με το τραπεζάκι της Fischer Price που μέσα στα μεσάνυχτα άρχισε ξαφνικά να λέει την αλφαβήτα και εγώ με μισόκλειστα μάτια, έτρεχα πανικόβλητη μέσα στο σκοτάδι να μπω μέσα στο σπιτάκι/σκηνή που έχει η μικρή στο δωμάτιο της (όπου και βρισκόταν το τραπεζάκι) για να βρω το κουμπί και να το κλείσω μην τυχόν και μου την ξυπνήσει (αφού είχαμε ζοριστεί πάρα πολύ να κοιμηθούμε εκείνο το βράδυ) Τη δεύτερη φορά ήταν πιο αστείο γιατί ξαφνικά κατά τις 12 το βράδυ, που όλα μέσα στο σπίτι είχαν ηρεμήσει και εγώ ρέμβαζα στο μπαλκόνι μου (ξέρετε εκείνη η ώρα που είναι μόνο για εμάς μετά από μια τρελή μέρα) και ξαφνικά ακούγεται από την ενδοεπικοινωνία "Μύτη, κόκκινη μύτη..." . Ναι το 3,5 μηνών αεικίνητο αγγελουδάκι μου είχε καταφέρει να μετακινηθεί τόσο μέσα στην κούνια του που ακούμπησε με τα ποδαράκια της το αγαπημένο κατα τ'άλλα αρκουδάκι της FP. Μόλις κατάλαβα τι είχε συμβεί έβαλα κάτι γέλια ... και φυσικά "φούσκωσα" ως άλλη καρακάξα από την περηφάνια μου που το παιδάκι μου είναι τόσο ανεπτυγμένο από τόσο νωρίς (λες και είναι μόνο το δικό μου)!!!!
Δεν υπάρχει χειρότερο από το να πατήσεις τουβλάκι! πόνος τρελός λέμε!!!! και το σκασμένο είναι και αντοχής, δεν σπάει με τίποτα!! Επίσης να έχει φέρει ο "Άγιος Βασίλης" το αγαπημένο του playmobil, να το περιμένει το καημένο ένα χρόνο και εσύ να κάθεσαι πέντε ώρες με ένα σωρό μικροσκατουλάκια που δεν ξέρεις πιο πάει που, να προσπαθείς να τα συναρμολογήσεις, το ζουζούνι σου να στριφογυρίζει ανυπόμονο, να γκρινιάζει και να θες να εξαφανίζεις την Playmobil από τον παγκόσμιο χάρτη!
Εμένα μου τη σπάνε τα παιχνίδια που δεν έχουν on-off! Πήρα τα Χριστούγεννα του μικρού μια πυροσβεστική που άναβαν φώτα, γύριζε γύρω από τον εαυτό της και έκανε και ίου-ίου και ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΓΕ αν δεν έβγαζες τη μπαταρία!!! Είναι δυνατόν, πείτε μου!!! Επίσης μου τη σπάει που του έχω ένα σκασμό παιχνίδια και όλο και του πέρνουν καινούρια όποιοι έρχονται κι αυτός τρελαίνεται να παίζει πχ με μια χαρτοταινία, με το μέτρο, με ένα ξυλάκι και ό,τι άλλο άκυρο μπορεί να του έρθει εκείνη την ώρα!!!
Με την κόρη μου μοναδικό εγγόνι και στα δυο σόγια καταλαβαίνετε τί παιχνίδι έχουμε μαζέψει... Έχω στο πρόγραμμα να κάνω εκκαθάριση κάθε τρεις μήνες και να κατεβάζω στην αποθήκη ό,τι έχει καιρό να παίξει. Αυτό που μ' εκνευρίζει ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ είναι όλα εκείνα τα μικρά - μικρούλια - μικροσκοπικά εξαρτήματα/αξεσουάρ από κούκλες/ξεκάρφωτα κομμάτια από παζλ κ.ο.κ. τα οποία δημιουργούν έναν ετερόκλητο σωρό στα καλάθια! Όσο και να προσπαθώ να τα "ομαδοποιήσω" (ένα καλάθι με κουζινικά, ένα καλάθι με ό,τι σχετίζεται με τις κούκλες κλπ.) αρκεί ένα απόγευμα για να γίνει και πάλι ο κακός χαμός! Και φυσικά, "αγαπημένη" κατηγορία είναι τα κινέζικα που της φέρνει η πεθερά μου από όποιο πανηγύρι ή εκδρομή πάει, τα οποία βγάζουν κραυγές που σπάνε κόκκαλα, υποτίθεται ότι μιλάνε αγγλικά, αλλά δεν καταλαβαίνεις λέξη και μπορούν να "μας θυμηθούν" οποιαδήποτε ώρα (ακόμα θυμάμαι όταν πετάχτηκα από το κρεβάτι κατά τις 3 π.μ. από το μωράκι που στρίγκλιζε "ΜΑΜΑ!!!! ΟΥΑΑΑΑ!!!"- δυστυχώς είναι το αγαπημένο της κόρης μου και δε μπορώ να το εξαφανίσω στην αποθήκη.... γκρρρρρ.....!) :-)
Αυτο με το κινέζικα από τα πανηγυρια και τις λαικές με έχει ταλαιπωρήσει και μένα αρκετά!!! Και κάνουν και πολύ άσχημο θόρυβο.... Αλλά δυστυχώς δεν μπορω να τα εξαφανίσω καθώς του τα φέρνει η γυναίκα που μας κρατάει το παιδί όταν ήμαστε στη δουλειά και είναι στενός συγγενής! Οπότε. τελείως καταλαθος, έχω σπάσει τα περισσότερα.. ξερετε.. τα εχω πατησει, ή μου εχουν πεσει απο το μπαλκονι κτλ κτλ κτλ
Νομίζω το πιο σουρεάλ στον Άβακα είναι το νεράτζι!!! :) :) :) (ίσως και ο ινδιάνος)!!
Γιατί το ψΟμί και τη ΖΕΠΡΑ τα είδες; χαχαχαχα!
Ναι! Απλως αναρωτηθηκα πως συμπερανε ο Κινεζος γραφιστας οτι μηλα και νερατζια ειναι πανομοιοτυπα με μονη διαφορα οτι το νερατζι ειναι κοκκινο ενω το μηλο διαφανο! Αλλά και παλι.. δεν υπηρχε αλλη πιο απλη λεξη απο Ν? :) :) :)
Ελα κορίτσια είσαστε λίγο άδικες. Τα αλυσοδεμενα παιχνίδια είναι για να μην τα κλέβουν. Τα δενουν ετσι περίπλοκα για να μην μπορει ο άλλος να ανοιξει τη συσκευασία, να πάρει το παιχνίδι και να το περάσει από το ταμείο στην αγκαλια του παιδιού, ή στην τσάντα του. Αυτός είναι και ο λόγος επίσης που οι συσκευασίες είναι συνηθως άβολες και ΠΟΛΥ μεγαλύτερες από το κανονικό. Όσο για τα παιχνίδια με τον θόρυβο που κάνουν? ΧΑ που να μεγαλώσουν λίγο τα παιδια και να ακούσετε τι θόρυβο κάνουν τα διάφορα WII playstation και Xbox. Επαναλαμβανόμενο για ΩΡΕΣ. Άσε που οι οδηγίες των παιχνιδιών αυτών είναι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ από το Πόλεμος και Ειρήνη και άρα κατανοητές μόνο σε άτομα ηλικίας 12-15 ετών. Ενα σας λέω μπροστα είναι τα χειρότερα (Αν και πρέπει να το παραδεχτω, έχω κάνει δύο καισαρικες, έχω σπάσει τρία κοκκαλα, και έχω κάνει εξάωρο χειρουργείο στο έντερο, ο πόνος του να πατάς lego στη μέση της νύχτας ξεπερνάει όλους τους άλλους by far).
Βασικά τα δένουν για να στέκονται όμορφα στη συσκευασία και όχι για να μην τα κλέβουν. Συν του ότι συνήθως κάνουν τεράστιο ταξίδι -από Ασία μεριά- μέχρι να φτάσουν στο κατάστημα και μετά στο σπίτι μας. Οπότε αυτό το πολύπλοκο δέσιμο είναι για να στέκονται όμορφα, συμμαζεμένα και ασφαλή. Δεν παύει βέβαια να είναι εκνευριστικό :D
Παιχνίδια ενσφηνωματα με φωτοκύτταρο: τέλεια, τα λατρέψαμε, βαζεις το σκυλάκι και κάνει γαβ, αλλα όταν χάσεις το σκυλακι/γουρουνι/ κοκκορακι ακους ολόκληρη τη φάρμα κάθε φορά που κουνιέται η κουρτίνα και όταν χαράζει! Πλαστελινες: τις λατρεύουν, τις παίζουν, τις τρώνε, τις κολλάνε παντού, τις κάνουν άπειρα μικροσκοπικά κομμάτια...(το μόνο χειρότερο είναι τα μπαλάκια από babybel)
Νομίζω το ίδιο λέμε... :D
Είναι βράδυ, μετά τα μεσάνυχτα. Η κόρη μου κοιμάται στο δωμάτιό της. Ο άντρας μου είναι στο μπαλκόνι (καπνίζει) κι εγώ είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου και βλέπω τηλεόραση. Ξαφνικά ακούγεται ένα πνιγμένο κλαψούρισμα. Συνειδητοποιώ ότι μια βαριά αγορίστικη φωνή κλαψουρίζει "μπα μπα, μπα μπα.." κάτω από το κρεβάτι μου!!! Άσπρισα. Πάγωσα. Κοκάλωσα. Ξανά "μπα μπα.. μπα μπα"... Εκτός του ότι σε κλάσματα δευτερολέπτου βρέθηκα τουρτουρίζοντας από τον φόβο στο μπαλκόνι, έχασα και 2 χρόνια από τη ζωή μου!!!!! Ήταν το τρισάθλιο κουκλάκι-μωρό (me look σαν του Chucky της κούκλας του σατανά) που κάποιος συγγενής βρήκε χαριτωμένο και το έφερε δωράκι στην κόρη μου. Αυτό το σατανικό μωρό έχει ένα κουμπί στον αφαλό του που όταν το πατάς λεει "μπα μπα.. μπα μπα.." (ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί να μη λεει "μα μα.. μα μα"!!!!). Ε, φανταστείτε αυτό με πεσμένες μπαταρίες. Ήταν πεταμένο κάτω από το κρεβάτι μου και το κουμπί-αφαλός κόλησε ξαφνικά μέσα στη νύχτα (φυσικά). Ακόμα δεν το έχω πετάξει γιατί για έναν παντελώς ακατανόητο λόγο, το μωρό του σατανά αρέσει πολύ στην μικρή μου και το βάζει στο καρότσι και το πηγαίνει βόλτες. Αλλά τις μπαταρίες τις έβγαλα!!
Αχ πόσο μου άρεσε αυτό το άρθρο!!! so true!!! Στην παράγραφο ''τα παιχνίδια μιλούν μόνα τους'' θα ήθελα να προσθέσω παρακαλω πολύ και το γιογιο της Fischerprice που κατα τις 3 το βράδυ και ενώ όλη η οικογένεια κοιμάται αυτό ξεκινάει να παίζει το γνωστό τραγουδάκι : Χαρτί τουαλέτας, χαρτί τουαλέτας, σε ρολό...! χαχα
αχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Χειρότερη δωροσακουλα ever!την έφερε ο νονός της μικρης μου ειχε μεσα πρόσθετα νύχια και ΚΟΛΑ!!!! Και φυσικά ενα ληγμενο κεικακι μαζι με ολα τα υπόλοιπα χαζοπαιχνιδακια!!!!
Ο μεγάλος μου γιος έιναι 4 και το σπίτι έιναι γεμάτο απο κάθε λογής παιχνίδι. Απο μικροσκοπικό μέχρι τεράστιο... Έχω βαρεθεί να μαζεύω αυτοκινητακια, μικροσκοπικά λεγκο, τις χαζομαριτσες απο τα αυγα kinder που αναφέρατε, αλλα και να βάζω στη σειρά και να καθαρίζω τα μεγάλα φορτηγά που έχουμε στη βεράντα...να τα ξεσκονιζω...και τρέμω στην ιδέα τι θα γίνει στο σπίτι αν αρχίσουν να μου φέρνουν δώρα παιχνίδια και για τον μικρο που έιναι τώρα 7 μηνων...δε θα χωραμε... Κι να φανταστείτε έχουμε μεγάλο σπίτι..αν μεναμε σε διαμέρισμα δε θα έπεφτε καρφίτσα..προμηθευτηκαμε και μεις πολλα κουτάκια...αλλα Άντε να κανεις διαλογή βραδιατικα που θα μπει το καθετι...εγω κάθε τοσο κάνω εκκαθάριση και αυτές τις χαζομαριτσες τις πεταω...αφήστε τώρα που θα αρχίσει να μπούσουλα ο μικρός πόσο προσοχη πρέπει να έχω μη βρεθεί τίποτα μικροσκοπικό μπροστά του ξεχασμένο...υπομονη... Καλε Ολιβια, μετα απο ενα πόστ σου πήρα και γω τον ιπποκαμπο για τον μικρο μου. Τον έχουμε εδω και 3-4 μήνες, ήταν το πρωτο του παιχνίδι, το έχει λατρεψει, θα δουλεύει πάνω απο 50 φορές μέρα νύχτα και ακομα παει μια χαρα η μπαταρία του!! Δεν έχουμε αλλάξει ακομα...
Δεν ξέρω, μπορεί να έτυχε στην παρτίδα; Πάντως έχουμε αλλάξει ΠΟΛΛΕΣ φορές μπαταρία. Βέβαια και εμείς τον χρησιμοποιούμε πολύ, δεν λέω...
Κάτι αυτοκίνητα που πωλούνται συνήθως σε πανηγύρια και όταν τα βάλεις στο ΟΝ πάνε μπρος-πίσω και παίζουν δυνατά και άθλια χορευτικά τραγούδια από τα 90s
Η ρόδα γιατί ρε παιδιά; Aπλώς σπας εκείνες τις προεξοχές που ακουμπούν στα δοντάκια και παράγουν το θόρυβο και αυτομάτως η ρόδα γίνεται τελείως αθόρυβη!Εμάς μας σώζει,την παίρνουμε στις μακρινές βόλτες για να μη βαριέται ή να μην κουράζεται η μικρή να περπατάει!
xaxaxa ta periegrapses k perigrapsate oles teleia alla auto me to skulaki ths fisher price thn exoume pathsei ouk oliges fores..filakiaas
Εμενα η δικια μου τη ροδα την χρησιμοποιει σαν ηλεκτρικη σκουπα για να καθαριζει...
Μες στο μυαλό μου είσαι σήμερα! Και για τα αβγά Kinder και για τις βρωμο-δωροσακούλες!!! Δύο φορές αγόρασα και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην το ξανακάνω! προτιμώ να αγοράσω κάτι πιο ακριβό παρά αυτό το πράγμα! Waste of money Dear!!!! Ακούστε δωροσακούλα: Απ'έξω εικόνα τα στρουμφάκια και μέσα... μια μάσκα (αποκριάτικη, πλαστική, που καλύπτει όλο το πρόσωπο) χελωνονιτζάκι!!!!! Μες τη βρώμα και τη σκόνη!!!! Και ένα άλλο πράγμα σαν έλικας ας πούμε, που τραβούσες μια μισινέζα κ πετούσε (πάνω σε βάζα, φωτιστικά και ότι σπάει γενικά στο σπίτι)!! Ότι πρέπει για ένα τρίχρονο!!!!
χαχαχαχα, νομίζω πως πρέπει να κάνουμε διαγωνισμό της χειρότερης δωροσακούλας!!!
έπρεπε να τη φωτογραφίσω αυτή τη φοβερή μάσκα! άλλο να το βλέπεις και άλλο να το περιγράφεις!
Χαχαχαχαχα
Μεγάλη πληγή επίσης είναι τα ανωνυμα παιχνίδια που κατάσκευάζονται στην Κινα ( ολα δηλαδή) και διατηρουν την αγγλικη γλωσσα είναι τοσο βλαχοκινεζοαγγλικη η προφορά που ακομα και πτυχιο Αγγλικής φιλολογίας να έχεις, δεν υπάρχει περιπτωση να καταλαβεις τι λεει ή τι τραγουδαει και η μουσικη τόοοοοσο δυνατή που φοβάσαι οτι θα σπασει το μικρό σου κανενα τύμπανο και θα τρεχεις και παρολα αυτα τα πιτσιρικια τρελαίνονται. Απλα τα μισώ...
Έχουμε μία καφετιέρα που φωνάζει "καπατσίνο" και "εξπρεσο" :P
Πωωω έχουμε ένα παιχνίδι που το six το λέει sex! Έλεος...
πωπωωω Ευαγγελια ποσο δικιο εχεις...τα πιο ψευτικα παιχνιδια εχουν μουσικη πολυ δυνατη βρε παιδι μου. Θυμαμαι ειχε φερει η γιαγια μου στη κορη μου μια κιθαρα απο ενα πανηγυρι που επαιζε τραγουδακια τοσο δυνατα που αναγκαστηκα και εκλεισα το ηχειο με βαμβακι να ηρεμησει το κεφαλι μας και παλι ακουγοταν το σκασμενο. Οσο για τα Αγγλικα? χαχαχα τι περιμενεις? εδω παιρνεις παιχνιδι με ηχους ζωων και το νιαου νιαου δεν αναγνωριζεται αγγλικα περιμενεις?
Axxxx δεν μπορείς να ποστάρεις φωτογραφίες εδώ αλλιώς θα λιώνατε στο γέλιο με τον Άβακα που αγόρασα στην κόρη μου!!!! Τρελή κινεζιά. Άξιζε τα λεφτά της (2€) μόνο για το γέλιο που έχει προκαλέσει!
Στείλε φωτο με e-mail! Πρέπει να το δω!
xaxa προσπαθηστε να υπολογισετε ποσες φορες προλαβαινει ενα παιδι να πει 'μαμαα, αανοιξεε το' στην ωρα που χρειαζεται για να κοψεις ολα τα σκοινακια από αυτα τα αλυσοδεμένα παιχνιδια...
Πραγματικά...σ'όλες τις κατηγορίες παιχνιδιών κάτι θα βρούμε να μας ενοχλεί.παρόλο που κ μένα μ αρέσει να παίζω με τα παιδιά μ κ χαίρομαι πολύ όταν ευχαριστιούνται τα παιχνίδια τους...μπορώ να ομολογήσω πως δεν αντέχω όσα κάνουν δυνατούς ήχους-ειδικά αν τα πατήσουμε κατά λάθος νυχτιάτικα κ ξυπνήσουμε τους μικρους τους ιδιοκτήτες!...(κ η ρόδα που προαναφέρατε πολυαγαπημένη μα κ άκρως σπαστική!!!)
Εμένα πλέον μου σπάνε τα νεύρα σχεδόν όλα τα παιχνίδια.. πρέπει να παω σε ψυχολόγο άμεσα να το κοιτάξω... και να εξηγήσω, θα ήθελα τα παιδάκια μου να σέβονται τον χώρο τους και τα πραγματάκια τους, να μαζεύουν και να τακτοποιούν για να τα βρίσκουν πάντα όταν τα θέλουν... αλλά όχι Όχι ΟΧι ΟΧΙ δεν κάνουν τίποτα απολύτως απ όλα αυτά. Τι κ αν αγοράσαμε αποθηκευτικό χώρο με πολύχρωμα συρταράκια Τι κ αν εκτυπώσαμε καρτέλες που δείχνουν σε φωτογραφία και με γράμματα που μπάινει που κ τι Τι κ αν κάθε μέρα μαζέυουμε όλο αυτό το χάλι Έχουν αποφασίσει και τα 2 ότι παιχνίδι = αναποδογυρίζω όοοοολα τα κουβαδάκια συνέεεεχεια Πρέπει να συνεχίσω την εκπαίδευση τους ή να αποδεχτώ το γεγονός ότι κάθε μα κάθε βράδυ θα πατάω τουβλάκια;
Συνεχίζεις ακάθεκτη! Και εγώ νόμιζα πως δεν θα το πετυχαίναμε ποτέ, αλλά μέρα με τη μέρα γίνεται και πιο συνεργάσιμη! Μαλώνει και τον μικρό άμα τα κάνει μαντάρα! :D
Μπράβο σας!! Άντε και στα δικά μας τώρα, όχι τίποτα άλλο δεν αντέχω άλλο τον πόνο από τα παλιοτουβλάκια μας!!!
Θα μάθουν. Μπορείς, όμως, να επιταχύνεις λίγο τη διαδικασία. Μια φίλη μου μου έλεγε πως δε φεύγει από το σπίτι αν τα παιδιά (2 και 3 χρ.) δε μαζέψουν όλα τα παιχνίδια. Μια φορά έχασε το μικρό πάρτυ γιατί δεν τα μάζευε και δεν το ξαναέκανε. Προσπάθησα να το εφαρμόσω, αλλά δεν μπόρεσα. Δεν ήμουν πολύ αποφασιστική και στο τέλος και τα μάζευα μόνη μου και βόλτα τα πήγαινα. Αυτό που έκανα και είχε αποτέλεσμα είναι ότι μάζεψα όλα τους τα παιχνίδια με άπειρα κομματάκια ψηλά. Κάτω τους άφησα κουζινικά, αυτοκίνητα (γενικά λίγα και ογκώδη παιχνίδια που δε κάνουν μεγάλο χαμό). Η συμφωνία για να τους δώσω τα άλλα είναι να βάλουν πρώτα στη θέση του όποιο παιχνίδι έπαιζαν και στο τέλος να μαζέψουν αυτό που θα τους κατεβάσω. Μια φορά δε μάζεψαν ένα παιχνίδι στο τέλος και την επόμενη φορά που ζήτησαν να τους το κατεβάσω τους είπα πως δε γίνεται. Όσο πιο πολύ μαζεύουν τόσο πιο χαμηλά βάζω τα παιχνίδια τους. Μερικά καλαθάκια έχουν έρθει πάλι στη θέση τους γιατί με έπεισαν ότι τα μαζεύουν. Άλλα πάλι είναι ακόμη ψηλά. Είναι βέβαια και φορές που μαζεύω μόνη μου, αλλά είναι πολύ λιγότερες από παλιότερα.
ειδικα κατι πολυ φθηνα παιχνιδια με κινεζικη μουσικουλα που παιζει ασταματητα και το κλινεις διακριτικα οταν δεν παιζει αλλα οταν σταματησει η αθλια μουσικη το ψαχνουν να το ξανανοιξουν.....επισης συμφωνω με τη ροδα και με ολα τα παραπανω....εκει που λες για το κατσαβιδακι μακαρι ολα να ειχαν βιδες στις μπαταριες ξερετε ποσο επικυνδινες ειναι εγω τις φοβαμαι πολυ....τα καλυτερα ειναι τα μηχανικα που κανουν κατι μονο οταν τα πατας σπρωχνεις πιεζεις κλπ....
"Παιχνίδια που είναι δεμένα στη συσκευασία σαν τον μάγο Χουντίνι" !!!έχω λιώσει στο γέλιο!!!πόσο δίκιο έχεις!!!
olivia nomiza oti latreues esu kai ta mikra ton ippokampo ths fisher price.ton eixes kanei kai arthro nomizw.pou na phge tosh agaph pou na xathike.......
Φυσικά τον αγαπάμε (αν και βρήκαμε έναν φοβερό αντικαταστάτη!), αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τρώει μπαταριες σαν μανιακός!
Ποσο συμφωνω ομως με ολα οσα ανέφερες!!! οπως επίσης ... Στα hate παιχνιδια για μενα,ειναι και ΟΟΟΟλα αυτα τα χαζα ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΦΥΣΙΚΑ των 5ευρω (μηχανακια,αεροπλανακια,ποδηλατακια,ζωακια κ οτι αλλο σε -ακια ) με τα πολλα φωτακια και τον γνωστο σε ΟΟΟΟΛΑ ΟΜΩΣ_ χαζο ,εκνειριστικο ηχο που πηγαινουν σαν χαμενα και στο επομενο μισαωρο εχει γινει χιλια κομματκια...
Αναμφίβολα, τα παιχνίδια που μιλάνε μου τη δίνουν περισσότερο..! Ανεξαρτήτως αν μιλάνε αυτοβούλως ή αν πατάει κουμπιά ο μικρός! ΑΠΛΑ ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΟΥΝ!
Να σαι καλα ολιβια κλαίω απ τα γέλια!!!!!!!!
Ένα είναι το πιο εκνευριστικό παιχνίδι που υπάρχει: Η ρόδα! Ναι, αυτή η ρόδα που την αγοράζεις από τα πανηγύρια, με αυτό το ασταμάτητο κρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ...! Και φυσικά, μόλις "καταφέρουν" και βγάλουν το μπαστούνι, αρχίζουν καινούρια γούστα και "μονομαχίες", και πάντα καταλήγουμε με κλάμματα..!
χαχαχαχα, η ρόδα! Η γνωστή και αγαπημένη ρόδα! Όλα τα παιδιά την λατρεύουν, δεν είναι τυχαίο ότι είναι bestseller σε πανηγύρια χρόνια τώρα!