Δάκρυα χαράς ή δάκρυα λύπης;
Τι συγκίνηση και η σημερινή, το κοριτσάκι μου πάει προνήπιο.
Από πολυυυυυυυυυ καιρό ήταν έτοιμη γι’ αυτή τη μέρα (αχ καημενούλα μου, σε τι κόσμο σε παραδίδω!!!)
Και σήμερα νωρίς νωρίς ξεκινήσαμε για τον αγιασμό.
Πιο ιδανικά δεν θα μπορούσε να υπάρξει!
Μαμάδες χαρούμενες, παιδάκια ξένοιαστα να τρέχουν στο προαύλιο, δάσκαλοι χαμογελαστοί να καλωσορίζουν τον κόσμο.
Και ύστερα η πρώτη επαφή με την τάξη του νηπιαγωγείου. Η δασκάλα πάντα με το χαμόγελο να μας εξηγεί και να μας δίνει τις πρώτες οδηγίες.
Τα παιδάκια πάντα στον κόσμο τους και στο παιχνίδι τους από τη πρώτη μέρα κιόλας.
Το ΞΑ-ΝΑ-ΛΕΩ, πιο ιδανικά δεν θα μπορούσε να είχε γίνει.
Σας άρεσε αυτό που διαβάσατε, μήπως έτρεξε και κανα δάκρυ από χαρά και συγκίνηση;
ΩΡΑΙΑ! Επειδή όμως όνειρο ήτανε, ξυπνήστε και ετοιμαστείτε να κλάψετε από λύπη.
Είμαι άνεργη κοντά 2 ,5 χρόνια.
Λάθος. Είμαι ΑΠΟΛΥΜΕΝΗ εδώ και 2,5 χρόνια (και οι άνεργες έχουν ζωή, έτσι δεν είναι;)
Από πέρσι πασχίζω για μια θέση στον παιδικό σταθμό για τη μικρή που φυσικά ποτέ δεν ήρθε!
Μα κυρία μου είστε άνεργη, προτεραιότητα έχουν όσες εργάζονται (Σωστό και σεβαστό)
Και επίσης στο εκκαθαριστικό σας βλέπουμε ότι έχετε ένα μικρό εισόδημα (μα ναι είναι οι τελευταίοι μήνες που δούλευα!)
Και εγώ ξέρετε δεν θέλω να στείλω το παιδί μου στον παιδικό γιατί μου είναι βάρος ή γιατί θέλω να έχω ελεύθερο χρόνο για καφέ (άλλωστε πού λεφτά για καφέ).
Θέλω να το στείλω για να κοινωνικοποιηθεί, για να έχει συναναστροφές με άλλα παιδιά και μπλα μπλα μπλα.
Κάνατε αίτηση μέσω ΕΣΠΑ;
ΕΣΠΑ; Τι είναι αυτό δεν με ενημέρωσε κανείς (Η διευθύντρια ορκιζόταν ότι με είχε ενημερώσει από την πρώτη στιγμή και οι γνωστές μου τα καλά νέα τα κρατάνε για πάρτη τους)
Και θα γυρίσεις και θα πεις τώρα εσύ που με διαβάζεις: καλά ρε κοπελιά, internet δεν έχεις; Έχω και παρά έχω. Δεν το άκουσα όμως, δεν το έμαθα εγκαίρως, δεν με ενημέρωσε κανείς! Πυροβολήστε με .
Και ερχόμαστε τον Ιούνιο του 2013.
Α) Αίτηση ξανά στον ίδιο παιδικό σταθμό. Άκυρη λόγω ανεργίας.
Β) Αίτηση μέσω ΕΣΠΑ.
Άκυρη, διότι ζητούσαν το περσινό εκκαθαριστικό το οποίο ήταν υψηλότερο από το φετινό (περίμενα ότι θα ζητούσαν το φετινό για το οποίο σκοτωθήκαμε να κάνουμε φορολογική δήλωση άρον άρον για να πάρουμε τη γαμω βεβαίωση. Το εκκαθαριστικό ακόμα το περιμένουμε)
Γ) Αίτηση στο νηπιαγωγείο που ανήκουμε για προνήπιο. Ελπίδες ελάχιστες γιατί συνήθως αυτό το σχολείο καλύπτεται μόνο από νήπια, καθώς το σχολείο ακούγεται ότι είναι πολύ καλό και δέχονται παιδιά και από την άλλη άκρη της πόλης.
Η απάντηση της νηπιαγωγού όταν τη ρώτησα «Γιατί δεν ελέγχετε αν σας έχουν δώσει τη σωστή διεύθυνση σπιτιού, ώστε το παιδί να πάει στο σχολείο όπου ανήκει κανονικά;«, η απάντηση της ήταν «Δεν είμαστε αστυνομία να ελέγχουμε που μένει ο κάθε ένας!«
Ντοινγκ…
Βλέπετε επίσης η φοίτηση των προ νηπίων δεν είναι απαραίτητη, αρα δεν έχουν να ασχοληθούν και πολύ μαζί τους.
ΚΑΙ ΕΔΩ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΛΥΨΙΜΑΤΑ (άκου να δεις ρουσφέτι για ένα προνήπιο)
Δυο αιτήσεις ακόμα σε διαφορετικά νηπιαγωγεία, πάντα με μέσω βέβαια, και με τον κίνδυνο να ξεσηκωθούν οι υπόλοιποι γονείς γιατί φέρνω το παιδί σε σχολείο που δεν ανήκει κανονικά.
Μα όταν εμένα μου κλέβουν τη θέση του δικού μου παιδιού από το σχολείο του, φυσικά και εγώ θα κλέψω κάποιου άλλου παιδιού τη θέση.
(εδώ να αναφέρω ότι δεν μιλάμε για Αθήνα, αλλά για κωμόπολη που λίγο-πολύ όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας)
Έχει φτάσει 5 Σεπτεμβρίου και απάντηση καμία από κανένα νηπιαγωγείο ακόμα.
Η κόρη μου να με ρωτάει πότε ξεκινάνε τα σχολεία και εγώ να μην ξέρω τι να απαντήσω.
Θα πάει τελικά φέτος σχολείο; Και αν ναι σε ποιο;
Και να με ρωτάει σε ποιο απ’όλα θα πάει και γιατί τρέχουμε από σχολείο σε σχολείο.
Ντριιιιιιιιιιν, τηλέφωνο. Ναι γεια σας από το νηπιαγωγείο όπου ανήκετε σας παίρνουμε. Ξέρετε τη μικρούλα δεν θα την πάρουμε τελικά γιατί καλυφθήκαμε από νήπια. (Σωωωωπα λες και δεν το ήξερα)Ενδιαφέρθηκε φυσικά να ρωτήσει μήπως την πήραν σε παιδικό σταθμό.
Δευτέρα 9-9. Ντριιιιιν, το τηλέφωνο, ναι γεια σας από το νηπιαγωγείο σας παίρνω που μου έδωσε την αίτησή σας η διευθύντρια (το ρουσφέτι που σας έλεγα) μήπως η μικρούλα θα πάει παιδικό σταθμό;
– Όχι φυσικά, από εσάς περιμένω κάποια απάντηση κυρία μου.
– Καλά καλά θα σας ξαναπάρω να σας πω.
– Μα πότε θα ξέρουμε; Σήμερα, αύριο, μεθαύριο που είναι ο αγιασμός, σε μια εβδομάδα; Πότε;
– Κάντε λίγο υπομονή θα σας πάρω.
10-9 Ντριιιιιν, τηλέφωνο. Ναι γεια σας την πήραμε τελικά τη μικρούλα, αύριο ελάτε στον αγιασμό και μετά θα έχουμε και μια ενημέρωση.
Αύριο; Στα όπλα στα όπλα. Έχω λιγότερο απο 24 ώρες για να προετοιμάσω το παιδί μου ότι τελικά ναι, θα πάει σχολείο (και φυσικά να του εξηγήσω σε ποιο σχολείο θα πάει) και ότι η σχολική τσάντα δεν θα μείνει για ένα χρόνο ακόμα κλεισμένη στο πατάρι.
ΚΑΙ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΕΡΑ. ΤΙ ΜΕΡΑ ΚΙ ΑΥΤΗ. Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΜΑΛΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗ ΘΥΜΑΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΘΑ ΤΗ ΘΥΜΑΜΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
Μπαίνουμε σε ένα προαύλιο που μάλλον δεν το έλεγες γεμάτο από παιδιά (που οφείλεται αυτό δεν ξέρω), περιμένοντας περίπου μια ώρα για να αρχίσει ο αγιασμός.
Δάσκαλοι πουθενά! Μάλλον αμπαρωμένοι στο γραφείο τους θα είναι να κλαινε τη μοίρα τους για το τι τους περιμένει φέτος (Δεν είναι και λίγο πράγμα να έχεις να διδάξεις σε τάξη 25-30 ατόμων, τη στιγμή που μέχρι πέρσι τα τμήματα δεν ξεπερνούσαν τα 20 παιδιά. Και όλα αυτά γιατί; Για να διώξουν προσωπικό)
Κάποια στιγμή από το πουθενά ακούμε έναν ιερέα να ψέλνει. Τι έγινε ρε παιδιά, ένα κουδούνι δεν μπορούσε να χτυπήσει, έστω να βγει ένας δάσκαλος να φωνάξει ότι ξεκινάει ο αγιασμός; Σιγά σιγά παίρνουμε χαμπάρι και αρχίζουμε να μαζευόμαστε. Ζήτημα είναι αν ακούσαμε δυο λόγια από το μισοχαλασμένο μικρόφωνο.
Όταν μετά από λίγο το λόγο πήρε η διευθύντρια να μιλήσει, της φώναζαν ότι δεν ακούει κανείς τίποτε και αυτή σαν να απευθυνόταν σε άψυχα όντα συνέχισε να βγάζει το λόγο της.
Και ήρθε η ώρα να μπούμε στην τάξη των νηπίων.
Η προϊσταμένη και νηπιαγωγός μας καλωσόρισε. Βιαστικά έβγαλε μια κόλλα Α4 με σημειώσεις και επίσης βιαστικά προσπαθούσε να μας τα πει όλα, αγνοώντας το σαματά που έκαναν τα πιτσιρίκια γύρω της (από τον ενθουσιασμό τους φυσικά για να παίξουν με τα παιχνίδια της τάξης)
Μα που είναι το χαμόγελό της ρε παιδιά, υποτίθεται ότι έχεις να κάνεις με νήπια, οι νοσοκόμες της εντατικής νεογνών είναι πιο χαρούμενες και πιο ευδιάθετες από αυτή εδώ τη δασκάλα (θα μου πεις φρικαρισμένη είναι και αυτή, πως θα τα βγάλει πέρα μόνη της με 25 μπόμπιρες).
Και ξεστομίζει το εξής θεϊκό: Φέτος θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι δεχτήκαμε όλα τα προνήπια. Η τάξη είναι υπερπλήρης και δεν χωράει ούτε ένα παιδί παρα πάνω. Αυτό βέβαια εγκυμονεί ένα κίνδυνο, σε περίπτωση που εμφανιστεί εστω και ένα νήπιο είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε κλήρωση και κάποιο προνήπιο να αποχωρίσει από το σχολείο!!!
ΣΟΚ! ΜΕΓΑΛΟ ΣΟΚ ΣΑΣ ΛΕΩ. Σε χρόνο dt αυτό το κάνω εικόνα με πρωταγωνίστρια τη κόρη μου. Ελάτε, για βάλτε στη θέση του πρωταγωνιστή το δικό σας παιδί. Να πάτε δηλαδή ένα πρωί, μετά από μια εβδομάδα, ένα μήνα και να σας πουν ότι το παιδί πρέπει να σταματήσει να έρχεται στο σχολείο! Εμένα και τη στιγμή που σας το γράφω ένας κόμπος έχει κάτσει στο λαιμό μου και θέλω να τα μπήξω (δάκρυα χαράς; Δε νομίζω)
Εκείνη τη στιγμή θέλω να τη διακόψω και να τη ρωτήσω το εξής απλό: Αφού έχετε μια τέτοια υποψία, γιατί δεν περιμένατε λίγες μέρες ακόμα για να ειδοποιήσετε τα προ νήπια, καθώς λέτε ότι αν είναι να εμφανιστεί κάποιο νήπιο θα γίνει μέσα στις επόμενες ημέρες;
Και στην τελική τι είναι αυτά τα νήπια, από πού φυτρώνουν ξαφνικά, μήπως υπάρχει καμία μαμά που να ξέχασε να γράψει το παιδί της στο σχολείο; Δεν νομίζω.
Συνεχίζει να μιλάει και αρχίζουν οι συστάσεις.
Τα παιδιά θα έχουν πάντα παγουρίνο γεμάτο με νερό από το σπίτι. Και βέβαια το σχολείο έχει νερό αλλά οι δεξαμενές είναι βρόμικες!!
Δεύτερο σοκ (δηλαδή το υπόλοιπο σχολείο από που πίνει νερό;)
Τα παιδιά θα τα ντύνετε ελαφριά γιατί η τάξη δεν έχει μόνωση (προκατ βλέπετε) και έχει αφόρητη ζέστη.
Τρίτο σοκ.
Τα παιδιά μέχρι να χειμωνιάσει δεν θα φοράνε πέδιλα γιατί όπως βλέπετε το προαύλιο είναι εντελώς ακατάλληλο και υπάρχει κίνδυνος να σκοντάψουν.
(σημ. στο ίδιο προαύλιο όταν ήμουν στη Τρίτη δημοτικού είχα φάει τα μούτρα μου και είχα πάθει διάσειση)
Να κλάψω; Να γελάσω;
Καμιά πτήση ρε παιδιά για Σουηδία υπάρχει;
Καλή μας σχολική χρονιά και όποιος αντέξει.
μαμά Ελένη
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Είσαι στην Ικαρία? Σήμερα διάβαζα ότι έχει γίνει μεγάλο θέμα με τα νηπιαγωγεία στην Ικαρία που διώχνουν προνήπια!! Όλα τα blogs κράζουν γι'αυτό το θέμα το Υπουργείο Παιδείας. Μακάρι να βρεθεί λύση!
Τι ξεφτίλα να πρέπει να βάλεις βύσμα για να πάει το παιδί σου σε παιδικό σταθμό του Δήμου. Κι εμάς έτσι μας είπαν από τον παιδικό, ότι αν δε βάζαμε μέσον δεν υπήρχε περίπτωση να πάρουν τη μικρή. Και παρόλο που έχουμε φίλους στο Δήμο δεν κάναμε τίποτα γιατί κάποια στιγμή πρέπει να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος με τα ρουσφέτια στην Ελλάδα....
Παρόμοια ιστορία και εμείς, με τη διαφορά οτι για τις τελευταιες 10 μέρες μας έχουν στο ελάτε αυριο και θα δουμε, απλα γιατί δεν έχει παρει αποσπαση νηπιαγωγος. Αυτη που είναι τώρα ειναι προσωρινή, εαν μείνει αυτη και αν δεν εμφανίστει και άλλο νήπιο (συνήθως απο μετακόμιση) θα τα παρει τα προνήπια. Μπορει όμως αν έρθει άλλη να μην θέλει τόσα παιδιά στη τάξη και να κάνει κλήρωση. Και βέβαια τη κληρωση η καθε μία την κάνει όπως θέλει , αφου δεν υπάρχει σαφή οδηγία απο τη πρωτοβάθμια. Μπορεί δηλαδή ή να εξαιρέσει τα πιο μικρά προνήπια, ή να δώσει προτεραιότητα σε παιδια που ήδη έχουν αδελφάκι στο σχολείο ή όποιο άλλο κοινωνικό κριτήριο. Αιτηση μεσω εσπα έκανα και δεν μας πήραν. Σε δημοτικό σταθμό μας πήραν, αλλα δεν έχω τη δυνατότητα να πληρώσω. Καλά ξεμπερδέματα σε όλες, Αντε να δούμε.
Σε συμπονώ για όσα γράφεις, και εύχομαι να ολοκληρωθεί με επιτυχία η χρονιά σας! Θα ήθελα να σου δώσω και την δική μας εικόνα, του γιου μου που πάει φέτος νήπιο. Ναι, το σχολείο ήταν γεμάτο με παιδάκια. Ναι οι 2 δασκάλες ήταν έξω και καλωσόριζαν τα παιδιά. Το κουδούνι χτύπησε, άρχισε ο αγιασμός και όταν τελείωσε τα παιδάκια μπήκαν στις τάξεις για μια πρώτη επαφή με το περιβάλλον. Φυσικά ;-) το ολοήμερο δεν θα λειτουργήσει ακόμα, οι δασκάλες μας ενημέρωσαν πως με πολύ πίεση εκ μέρους τους πέρσι, ξεκίνησε αρχές Νοεμβρίου. Ειλικρινά σας λέω, θα βρω ότι τηλέφωνο υπάρχει και όποιον "υπεύθυνο" μπορώ και θα παίρνω τηλ κάθε μέρα μέχρι να με βαρεθούν!!!Καλή σχολική χρονιά!!!
annou πας καλά? Αυτό έχεις να σχολιάσεις από ολα αυτά που διάβασες? Το οτι είμαστε 100 χρόνια πίσω και δεν θα πάμε ποτέ μπροστά το έχεις απλά αποδεχτεί απ ότι βλέπω. Γλυκά παιδούνια μας, πόσο θα λυπηθώ αν διώξουν κάποιο, μακάρι να τα κρατήσουν όλα!!
Έχω κι εγώ να πώ μία ιστορία. Είμαι δικηγόρος από το 2007 ( συνεπώς δεν κατατάσσομαι στους μεγαλοδικηγόρους ) Πήρα επιδότηση και άνοιξα το γραφείο μου ( επιδότηση Νέων Ελευθέρων Επαγγελματιών) . Ως δικηγόρος ( είμαστε υποτίθεται αφρόκρεμα και πλούσιες ) δεν έλαβα το επίδομα τοκετού από το 2010 που γέννησα το 1ο μου παιδί. Το αστρονομικό ποσό ήταν περίπου 1000€!!!! Γεννάω και έχω το 1ο μου δικαστήριο όταν το παιδί μου ήταν 2 μηνών. Αναγκάζομαι να προσλάβω νταντα για να το προσέχει όσο λείπω στην δουλειά . 450€ η νταντά. Όταν έφτασε 18 μηνών είπα να τον ξεκινήσω παιδικό...Πήρα στον μοναδικό βρεφονηπιακό κρατικό παιδικό σταθμό της πόλης.. Ποιό είναι το επάγγελμά σας>?Δικηγόρος... Λυπάμαι , και να κάνετε αίτηση αποκλείεται να γίνει δεκτή.. Άλλα παιδάκια έχουν περισσότερο ανάγκη. Αναγκάζομαι να τον στείλω σε ιδιωτικό με κόστος 270€ το μήνα ( ήταν ο μέσος όρος των τιμών που βρήκα με μετακίνηση) . Το καλοκαίρι που πέρασε, έγκυος πλέον στο 2ο παιδάκι με δύσκολη εγκυμοσύνη , με πολλά έξοδα διότι λόγω αποκολλήσεων κλπ έμεινα σπίτι.Σημειωτέον οτι ως δικηγόρος ΠΑΛΙ δεν μπορώ, δεν δικαιούμαι να λάβω από κανέναν επίδομα γιατί είμαι πλούσια πολύ.... Κάνω αίτηση στο ΕΣΠΑ . Τα μόριά μου λίγα . Βλέπεις είχα ένα παιδί , ΔΕΝ ήμουν άνεργη και πολλά άλλα ΔΕΝ . Ωστόσο το ατομικό μου καθαρό εισόδημα περίπου 6000€. Το δε οικογενειακό , περίπου 20.000!!! Έμεινα και με την δεύτερη διαλογή στις επιλαχούσες. Σημειωτέον οτι το παιδί μου ακόμη ΔΕΝ μπορώ να το στείλω σε κρατικό προνήπιο κλπ γιατί φοράει πάμπερσ αν κ προσπαθώ περίπου 2 μήνες να του τα κόψω... Η σούμα λοιπόν ποιά είναι? Ως πλούσια δικηγόρος , δεν δικαιούμαι να απολαύσω πολλά από τα προνόμια που επιφυλάσσει το κράτος δικαίου σε άλλους. ΔΕΝ δικαιούμαι να στείλω το παιδί μου σε κρατικό βρεφονηπιακό , δεν έλαβα ποτέ κανένα επίδομα από πουθενά . Όσο καιρό ήμουν άνεργη , ή εργαζόμουν ως ασκούμενη ήμουν υποχρεωμένη να πληρώνω τις εισφορές μου στο ταμείο που ασφαλίζονται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ όλοι οι δικηγόροι , με χίλιες δύο θυσίες.... Το χειρότερο ειναι οτι τα παιδιά των πλούσιων μικροδικηγόρων , μάλλον είναι καταδικασμένα να έχουν την ίδια μοίρα με τους γονείς τους... Εγώ πώς πρέπει να νιώσω?Όταν θα έπρεπε να χαίρομαι για τον ερχομό του δεύτερου παιδιού μου , εγώ νιώθω ανασφάλεια ξέροντας οτι θα τα ξανασκάσω για την γέννα , θα αναγκαστώ να πάρω γυναίκα για το δεύτερο παιδί μου ενώ παράλληλα θα στέλνω τον γιό μου σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό..... Δεν θέλω να μοιρολατρώ.. Θα βρω τρόπο να τα βγάλω πέρα με τον άντρα μου και το πιστεύω ακράδαντα αυτό.. Απλά με πιάνει ένα παράπονο.Γιατί αυτή η αρνητική μεταχείριση σε βάρος αυτής της κατηγορίας μητέρων στην οποία ανήκω?Ήρθε ποτέ κανένα Κράτος να με στηρίξει? Να με ρωτήσει πώς τα βγάζω πέρα κι εγώ? Ή απλά μου έχωσε μία ταμπέλα "πλουσια" και τελείωσε?Να κοιτάμε και λίγο δίπλα μας... Υπάρχουν και χειρότερα τόσο από τα δικά μου όσο και από τα δικά σου κοπέλα μου... Να κάνουμε και τον σταυρό μας. Αλλά μην τα ισοπεδώνουμε και όλα..
Αχ!!!!!!!!!!!!ΠΟΣΟ ΣΕ ΝΙΩΘΩ!!!!!Οι ιστοριες μας ακριβως ιδιες.....Ευτυχως το δικο μου το παιδακι ηταν τυχερο και κληρωθηκε στο νηπιαγωγειο της γειτονιας.Μεχρι να κληρωθει νομιζα οτι θα βγει η καρδια μου!!!!
Μπορώ να κατανοήσω τον ενθουσιασμό και την προσμονή σου να στείλεις το παιδάκι σου προνήπια αλλά απο την στιγμή που δεν είναι υποχρεωτικό κάποιος λόγος θα υπάρχει.Θα μπορούσες απλά να περιμένεις του χρόνου να πάει νήπια σίγουρα και να μην το βάλεις σε αυτή την διαδικασία.Και όσο για τα νερά και για τις αίθουσες ζούμε σε μια εθνική παρακμή.Ας συνεργαστούμε και ίσως βγεί κάτι καλό απο αυτό.
Να συνεργαστούμε πως ακριβώς? Τι να κάνουμε δηλαδή? Κάποιος πατέρας που τυχαίνει να είναι μπετατζής πχ. να πάει να στοκάρει την αυλή του σχολείου για να ισιώσει και να μην σκουντουφλάνε να νήπια κινδυνεύοντας να σπάσουν τα δόντια τους στην καλύτερη? Όχι.. δεν τίθεται θέμα συνεργασίας μεταξύ μας. Τίθεται θέμα ανεπάρκειας του Ελληνικού κράτους και δη του Υπουργείου Παιδείας που το μόνο που έχει κάνει όλο το καλοκαίρι (εκτός από διακοπές) είναι ένα γελοίο νομοσχέδιο για να αλλάξει για εκατομυριοστή φορά το εκπαιδευτικό σύστημα που το μόνο που δεν χρειάζεται είναι άλλη μια αλλαγή! Όλο το σκηνικό είναι τραγικό. Πληρώνουμε ΤΕΡΑΣΤΙΟΥΣ πλέον φόρους και, αν μη τι άλλο, τα παιδιά μας θα έπρεπε να πηγαίνουν σε ασφαλή σχολεία. Συμφωνώ απόλυτα με τη μαμά που έγραψε το άρθρο και επαναλαμβάνω: Πότε έχει αεροπλάνο για Σουηδία, Δανία, Φινλανδία, Αυστρία, Γερμανία, Αγγλία...τελοσπάντων κάπου που το παιδί μου θα έχει καλύτερη ζωή?