Είμαι η Βάγια, είμαι από τη Βέροια αλλά μένω στην Κρήτη αρκετά χρόνια και είμαι μαμά της Ελένης που είναι 14 μηνών!
Η βάφτισή μας έγινε στις 18 Αυγούστου 2013, μια βδομάδα μετά τα γενέθλια της Ελένης μας και 3 μόνο βδομάδες από τη μέρα που έφυγε η γιαγιά της (η μαμά του καλού μου) εντελώς ξαφνικά. Ελένη την είπαμε γιατί λίγα χρόνια πριν είχε φύγει απ’τη ζωή πολύ νέα και μια αδερφή του άντρα μου οπότε ήταν μια πολύ φορτισμένη συναισθηματικά μέρα… Για λίγο σκεφτήκαμε να την αναβάλλουμε αλλά για πολύ λίγο, έτσι κι αλλιώς θα είχαμε πολύ λίγο κόσμο και μετά θα πηγαίναμε σε μια ήσυχη ταβερνούλα, οπότε προχωρήσαμε…
Στο θέμα λοιπόν! Το θέμα μας ήταν βέβαια η κουκουΒάγια ένεκα του ονόματός μου και δεν το κρύβω, είμαι κι εγώ μια κουκουβαγιομάνα!
Τα προσκλητήρια τα φτιαξα εγώ με πολύ μικρό κόστος, με βοήθεια απ’ το internet.
Οι μπομπονιέρες ήταν κουπες για τα πιτσιρίκια και πλεκτές κουκουβαγίτσες στις οποίες είχα κολλήσει σε άλλες μαγνητάκι και σε άλλες καρφιτσούλα για τους μεγαλύτερους. Τις κουκουβάγιες τις έπλεξε η μαμά μου αφού της έδειξα φωτογραφία απο το internet, έπλεξε επίση και το σκουφί που έβαλε η Ελένη μετά.
Στην εκκλησία δε στολίσαμε, είναι πολύ όμορφη από μόνη της. Στο ταβερνάκι (BioΠέτρινο στο Ασήμι) όμως κάναμε πολύ καλή δουλειά (λέω εγώ τώρα!) Στα τραπέζια βάλαμε λιλά runner και πάνω του φούξια μεταλλικά κασπώ με τιρκουάζ κορδέλα γύρω που έγραφε Ελένη και μέσα λεβάντες ή μαντζουράνες κι ένα stick με μια κουκουβάγια (internet). Στα δέντρα γύρω μπαλόνια και στο τραπέζι των ευχών το βιβλίο μας το έφτιαξε η Kelly’s creations όπως ακριβώς το είχαμε φανταστεί, ένα ξύλινο E που μας το φτιαξε ο ανηψιός μας ο Γιώργος ,κορνίζα κάντε μια ευχή με δυο κουκουβαγίτσες (ο καλός μου), τη γιρλάντα μπροστά την έφτιαξα εγώ, για κέρασμα είχαμε σοκολατάκια, marsmellows, καραμέλες και γλυφιτζούρια (που ήταν καρφωμένα γύρω γύρω σε μια μπάλα) που όμως δεν καλοφαίνονται γιατί όταν έβγαλε ο φωτογράφος το τραπέζι είχαν σχεδόν τελειώσει.
Τα βαφτιστικά μας τα διαλέξαμε μαζί με τη νονά μας απ’το Onirata στο Ηράκλειο, Στέλλα-Παύλο ευχαριστούμε (οι πιο χαμογελαστοί και εξυπηρετικοί «μαγαζάτορες» ever!)
Το μυστήριο ήταν ακριβώς όπως το περιμέναμε, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, θυμηθήκαμε… Το μωράκι μας έκλαψε κι αυτό βέβαια, απ΄την ώρα που τη βούτηξε ο καλός μας παπάς Χαράλαμπος στο νερό μέχρι που τελείωσε το μυστήριο δε σταμάτησε, πολύ μετά καταλάβαμε ότι πεινούσε κιόλας και της δώσαμε ένα μπισκότο, ξαναγύρισε το γέλιο στα χείλη της!
Στο ταβερνάκι γιορτάσαμε και τα πρώτα της γενέθλια.
Α! Ευχαριστούμε πολύ και τον διασκεδαστή απ’ το «Μαρουλίτα» στο Ηράκλειο που απασχόλησε τα παιδάκια μας δημιουργικά και ευχάριστα για πολύ περισσότερη ώρα απ’ οτι συφωνήσαμε.
Αυτά, ευχαριστώ για το χρόνο σας, θα επανέλθω με το δωματιάκι της! Μακάρι όλα τα παιδάκια του κόσμου να ‘ναι γερά και χαρούμενα!
Φιλιά πολλά
Βάγια
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο