Ξαφνικά θέλει μόνο αγκαλιά τα βράδια!
Είμαι η Κική και έχω ένα αγοράκι 11 μηνών.
Από 40 ημερών κοιμάται στο δωμάτιό του μόνος του, χωρίς κουνήματα, χωρίς τίποτα. Απλά τον αφήνω και κοιμάται.
Εδώ και 2 εβδομάδες κοιμάται κανονικά το μεσημέρι, αλλά το βράδυ με τίποτα… Θέλει να τον έχω αγκαλιά και όταν πια κοιμηθεί, φεύγω. Αλλά ξυπνάει συνέχεια και κλαίει και θέλει να κοιμάται στην αγκαλιά μου, ακόμα και μαζί μου στο κρεβάτι.
Δεν θέλω να μάθει να κοιμάται μαζί μου και για αυτό ξενυχτάω κάθε βράδυ, με αποτέλεσμα να είμαι κουρασμένη μέσα στη μέρα…
Έχετε κάποια λύση ή ιδέα; Τι να κάνω;
καλησπέρα αφού μέχρι τώρα κοιμόταν μόνο του κάτι το ενοχλεί και μάλλον τα δοντάκια του, υπομονή και αυτό δεν έχει άλλο τρόπο να παραπονεθεί ούτε να ησυχάσει παρα μόνο εσένα πάρε το αγκαλίτσα και κοιμηθείτε μαζί μέχρι να του περάσει ,δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο εκτός αν μπορείς να το ακούς να κλαίει και να μην κάνεις τίποτα ,εγώ μέχρι σήμερα έχω το κρεβατάκι του στο δωμάτιό μου και τα βράδια ξυπνάει και έρχεται ,κάποια στιγμή πιστεύω θα σταματήσει δεν με απασχολεί πιά ,το μόνο που θέλω είναι να είμαστε όλοι ήρεμοι ,ευτυχισμένοι και ξεκούραστοι ,γιατί πολλά πολλά βράδια ταλαιπωρήθηκα και εγώ και ο μικρός.
Είμαι πάρα πολύ καιρό μέλος σε αυτή την ομάδα αλλά είναι η πρώτη φορά που αφήνω σχόλιο.Ο λόγος είναι οτι γενικά σε τέτοια θέματα είμαι της γνώμης οτι 100 μαμάδες να ρωτήσεις 100 διαφορετικές απαντήσεις θα πάρεις.Οπότε πιστεύω πως η κάθε μαμά τελικά βρίσκει τη λύση μόνη της στο τέλος γιατι κανένα παιδάκι δεν είναι ίδιο και καμία "λύση" δεν είναι κοινή για όλα τα παιδιά.Μπορώ όμως να σου πώ τη δική μου εμπειρία ώς εργαζόμενη μαμά διδύμων που πέρασε σχεδόν 9 μήνες άυπνη με 2 μωρά να κοιμούνται πάνω της στον καναπέ του σαλονιού...Το μωρό σου κάτι θέλει να σου πεί,κάτι το ενοχλεί ή κάτι νιώθει,ή απλά είναι αυτό που εγώ λέω "φάση μαμακίασης".Δοκίμασε τα πάντα!Φωτάκι,κουκλάκι,το χέρι σου πάνω του,έστω και μια μπλούζα σου που να έχει τη μυρωδιά σου.Άν τίποτα απο όλα αυτά δεν λειτουργήσει τότε άστο στην αγκαλιά σου ή στο κρεββάτι σου και κάνε υπομονή γιατί είναι απλά μια φάση...Εγώ μετά τους 9 μήνες αυτούς και μετά απο άπειρους καυγάδες με τον σύζυγο συμφώνησα να τα αφήσω να κλαίνε μέχρι να κοιμηθούν....Μια νύχτα μόνο κράτησε το μαρτύριο αυτο και απο την επόμενη μεχρι και σήμερα που κλείσαμε τα 4 κοιμούνται κανονικά μόνοι τους μεσημέρι και βράδυ,όμως πίστεψέ με καλή μου αυτή η νύχτα με έχει στοιχειώσει...Νομίζω πως θα έχω τύψεις για όλη μου τη ζωή..Άν γυρνούσα τον χρόνο πίσω νομίζω πως δεν θα τα άφηνα στιγμή απο την αγκαλιά μου...Με πολλή αγάπη....
Γλυκούλααα. Με αγγιξαν τα λογια σου γιατι κι εγω στην ιδια φαση περιλπου ειμαι: από εκεί που την επαιρνε ο υπνος στο θηλασμο και κοιμοταν σχετικα καλα, ξαφνικά 13 μηνων θελει να κοιμαται αγκαλια κι οταν την αφησω αν δεν ξυπνησει την ιδια στιγμη θα ξυπνησει μετα απο λιγο. Κι εμεις κοιμομαστε στο ιδιο κρεβατι εξαρχης. Αν και μου περασε απο το μυαλο να την αφησω να κλαιει δεν θα το κανω γιατι υποψιαζομαι πως θα νιωσω κι εγω τις ιδιες τυψεις. Νομιζω εχει να κανει με τον φοβο αποχωρισμου, μπορεί επειδη Σταδιακα την αφηνω και με τη γιαγια για λιγο να ειναι ψυχολογικο. Θα δοκιμασω να επιβιωσω και χωρις ποκυ υπνο ή να κοιμαμαι σαν σιγμα τελικό ώσπου να αισθανεθει ξανα μονη της αυτοπεποιθηση κι ο,τι γινει.
Αμα βρείς την λύση πες μου και εμένα!!! Απο 30 ημερών κοιμόταν σερί όλο το βράδυ και απλά την εβαζα στην κούνια χωρίς κουνηματα και αγκαλιες. Έχει τώρα 10 μέρες που δεν κοιμάται με τίποτα το βράδυ στην κουνια, θέλει αγκαλιά μόνο και όταν τελικά κοιμάται στην αγκαλιά και την μεταφέρω στο κρεββάτι αν δεν ξυπνήσει εκείνη την ώρα, ξυπνάει ανα 1ωρα κλαίει και πάω την χαιδευω και ξανά κοιμάται, όλο το βράδυ αυτό το πράγμα. Αν την πάρω στο κρεββάτι θα κοιμηθεί συνεχόμενα όλο το βράδυ. Είναι 10 μηνών. Έχω χασει τον ύπνο μου και πρεπει να πάω για δουλειά τον πρωί. Θεωρώ οτι όλο αυτό γίνεται γιατί δεν με βλέπει το βράδυ και νιώθει ανασφάλεια, αλλά πως μπορούμε να το ξεπεράσουμε αυτό; μήπως είναι της ηλικίας και θα περάσει; Νιώθω οτι κάτι δεν κάνω καλά. Εννοείται οτι και την μέρα θέλει παρέα και κλαίει αν την αφήσεις μόνη και πας π.χ. τουαλέτα.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Κ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΕΜΕΝΑ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 7 ΜΗΝΩΝ ΤΩΡΑ Κ ΑΠΟ 2ΜΗΝΩΝ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΕΔΩ Κ ΚΑΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΟΝ ΚΟΙΜΙΖΩ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΝΟ..ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΞΥΠΝΑΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΔΕΝ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ Κ ΚΛΑΙΕΙ ΠΟΛΥ ΣΑΝ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ Κ ΗΡΕΜΕΙ ΜΟΝΟ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ...ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΜΟΥ Κ ΜΕΤΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ..ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟ ΒΡΑΔΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ Κ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΝΑ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΔΟΝΤΑΚΙΑ?
και μένα μου η μικρή μου για κανά 2-3 μέρες είχε γκρίνια και δεν κοιμότανε μόνη της. αυτό έγινε 2 με 3 φορές μέχρι τώρα που είναι 15 μηνών. την πρώτη φορά όταν ήταν 11 μηνών την κράτησε ο μπαμπάς της καμιά βδομάδα και επειδή έκανε ναζάκια την κοίμιζε αγκαλιά. μετά πήγε στην μητέρα μου καμία 3 - 4 μέρες και όταν ήρθε σπίτι δεν κοιμότανε με τίποτα μόνη της. ούτε το μεσημέρι ούτε το βράδυ. νόμιζα πως την είχε μάθει ο μπαμπάς της αγκαλιά αλλά δεν ήταν αυτό. η μητέρα μου την είχε μία κούκλα στο κρεβάτι της και η μικρή την έπαιζε αλλά επειδή ήταν στο δωμάτιο δεν την είχαμε δει. πλέον κοιμάται με το νινί της. και τις άλλες 2 φόρες έβγαζε δοντάκια και είχε ανησυχία. μετά της πέρασε όμως.
Εγώ θα έλεγα οτί πρόκειται για άλμα ανάπτυξης αφού όλα δείχνουν οτι το παιδί παραβαίνει ή ξεφεύγει από μία συνήθειά του. Όταν τα μωράκια λοξοδρομούν από μόνα τους από τη ρουτίνα τους, κάτι μεγάλο ετοιμάζονται να κάνουν. Τουλάχιστον με τον δικό μου έτσι έγινε. 3-4 μέρες πριν μπουσουλήσει και πριν σταθεί όρθιος ήθελε μόνο αγκαλιά μαμάς τα βράδια συνέχεια συνέχεια συνέχεια. Α, και πριν βγάλει τα δύο πρώτα του δόντια. Ο παιδίατρός μου μου διαβεβαίωσε οτί τα μωρά πριν ένα κρίσιμο άλμα είναι γενικά νευρικά και ανήσυχα γιατί ετοιμάζονται να κάνουν κάτι μεγάλο.
sofia,zeta perfect answers..both!!
εγω εχω να σου πω να σταματησεις πλεον να θες να μη μαθει να κοιμαται μαζι σου. αυτο οριζει η φυση. κι αφου δεν το εκανες απο μονη σου, ηρθε το πληρωμα του χρονου που το απαιτει το ιδιο σου το παιδι.
apolayseto min kaneis tipota apla apolauseto
εχετε δικιο κοριτσια αλλα εμενα αυτο που μου κανει εντυπωση ειναι γιατι το μεσημερι δεν κλαιει καθολου και κοιμαται μονη της (οπως και τησ κικης).λετε το βραδυ να την τρομαζει το σκοταδι(αν κ της εχουμε φωτακι στο δωματειο)?
Γιατί το μεσημέρι έχει φως και θόρυβο και όση ησυχία και να κάνεις εσύ σπίτι σου, οι εξωτερικοί θόρυβοι πάντα υπάρχουν. Ενώ το βράδυ έχει σκοτάδι και απόλυτη ησυχία. Μπορεί να μην του αρέσει το σκοτάδι πλέον. Φωτάκι αφήνεις? Μήπως να άφηνες ένα κουκλάκι στην κούνια για συντροφιά και να έβαζες ένα πιο δυνατό φωτάκι?
Μια από τα ίδια. Ακριβώς όμως! Από 40 ημερών μόνο του και τώρα 3,5 ετών δεν κοιμάται αν δεν είμαι μαζί του στο κρεβάτι του (πάλι καλά) αγκαλίτσα! Σε μας πίστευα αρχίκά ότι ήταν αντίδραση λόγω του νέου μωρού που επειδή το θήλαζα κι όλας, ξύπναγε τη νύχτα και με έβλεπε μόνιμα αγκαλιά με τον μικρό! Μόνο που η κατάσταση έγινε μόνιμη πλέον. Δεν έχω λύση. Εγω απλά κάνω υπομονή για να κερδίσω ύπνο μια και ο μικρός ξυπνάει ακόμα και δεν την παλεύω αλλιώς και σκέφτομαι αν δεν ξεμάθει από μόνος του να μεταφέρω το μωρό στο δωμάτιό του και να κοιμούνται μαζί. (τώρα έχει το καθένα το δικό του δωμάτιο μια και το μωρό ξυπνάει από τις 6:30!)
Συνονόματη και σε μένα που δεν έχω άλλο παιδάκι και δεν υπάρχει θέμα "ζήλιας", το ίδιο συμβαίνει. Κι εγώ δεν κοιμάμαι μαζί της στο κρεβάτι της γιατί είναι μικρό και δεν χωράω! :) :) Αλλιώς... Πάντως στον κύκλο φίλων μου, όλα τα παιδάκια μας λίγο ως πολύ ξυπνάνε και πηγαίνουν στο κρεβάτι του μπαμπά και της μαμάς το βράδυ... Δεν ξέρω αν τυχαίνει σε μας, αλλά δεν είμαστε και λίγες περιπτώσεις. Νομίζω ότι όλα τα παιδάκι από τη στιγμή που αρχίζουν να καταλαβαίνουν λίγο καλύτερα, αρχίζουν να ονειρεύονται, να φοβούνται και λογικό είναι να αποζητούν συντροφιά και κυρίως τη μαμά!
Θα πάνε όμως κάποτε και στο κρεβάτι τους για όλη τη νύχτα ή να περιμένω να πάει φαντάρος; χεχεχε! Στον κύκλο μου τα περισσότερα παιδιά μετά τα 5 κοιμούνται στο κρεβάτι τους αλλά όλα έχουν κοινό δωμάτιο με το αδερφάκι, δεν μου έχει τύχει να είναι μόνο του σε δωμάτιο και δεν ξέρω. Κι εγω μικρή με τα αδέρφια μου κοιμόμουν και δεν θυμάμαι ποτέ να πήγαινε στη μαμά μου γιατί έιχα παρέα!
Είναι πια η ηλικία που έχουν ξεκινήσει τα όνειρα και μπορεί κάτι να τον τρομάζει. Επίσης, μήπως ζητάει λίγο περισσότερο μανούλα για κάποιο λόγο; Γενικά όλα τα παιδάκια περνάνε τέτοιες φάσεις, αλλά δεν είναι κακό να θέλει αγκαλίτσα για να κοιμηθεί. Ασφάλεια ζητάει. Αυτή, φυσικά, είναι η προσωπική μου γνώμη. Ο γιος μου από 35 ημερών είναι στο δωμάτιο του αλλά το μεσημέρι τον κοιμίζω αγκαλίτσα(συνήθεια που έμεινε από τους πρώτους μήνες).Το βράδυ ενώ κοιμόταν μόνος στην κούνια του ήθελε να είμαι στο δωμάτιο μέχρι να αποκοιμηθεί.Τελευταία του έχει έρθει και θέλει να του διαβάζω παραμυθάκια στον καναπέ μέχρι να κοιμηθεί. Αυτό έχει ανάγκη, αυτό του δίνω. Σωστό, λάθος, ο χρόνος θα δείξει.
ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΖΩ ΚΑΙ ΕΓΩ.Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΧΘΕΣ ΕΓΙΝΕ ΕΝΟΣ ΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΔΩ Κ 5 ΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΘΕΛΕΙ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΕΝΩ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 2 ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΗΡΘΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΒΡΩ ΛΥΣΗ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΛΛΑ ΤΙΠΟΤΑ!ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ Κ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΝ 7 ΜΗΝΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΩ ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΩΡΑ.....
Αφού είχε άλλη συνήθεια για τόσο καιρό και ξαφνικά την άλλαξε, κάτι μεσολάβησε. Για κάποιο λόγο συμβαίνει αυτό. Για να μπορέσεις να κοιμηθείς σαν άνθρωπος θα πρέπει να τον ανακαλύψεις (τον λόγο). Υπάρχει περίπτωση απλώς να περνάει μια φάση. Αλλά υπάρχει και περίπτωση να αποφάσισε ότι προτιμάει να κοιμάται με τη μαμά του από ότι μόνο του. Αν συμβαίνει το δεύτερο θα πρέπει να προετοιμαστείς για γερά ξενύχτια, ή να το πάρεις απόφαση και να το πάρεις στο κρεβάτι σου! Εμένα κοιμόταν στην αγκαλιά μου (στο στήθος βασικά) και μετά την πήγαινα στο κρεβάτι της. Όταν ξυπνούσε μέσα στη νύχτα, για πάρα πολύ καιρό, σηκωνόμουν και πήγαινα στο δωμάτιο της και της κρατούσα το χεράκι μέχρι να ξανακοιμηθεί. Αυτό το έκανα για πολλούς μήνες μέχρι που επέστρεψα στη δουλειά. Εκεί τα'παιξα γιατί συνέχισε να ξυπνάει μέσα στη νύχτα αλλά δεν μπορούσα να μένω άυπνη ούτε να ξυπνάω κάθε δύο ώρες. Γινόμουν τόσο ζόμπι που δεν μπορούσα να δουλέψω. Κι έτσι ενέδωσα και την πήρα στο κρεβάτι μου κάποιες φορές. Μετά μεγάλωσε και βγάλαμε τα κάγκελα από την κούνια. Οπότε μόλις ξυπνούσε ερχόταν στο κρεβάτι μας. Δοκιμάσαμε για αρκετό καιρό να την ξαναπηγαίνουμε πίσω και να της διαβάζουμε για να κοιμηθεί, αλλά γενικά αποδείχτηκε μάταιο. Σήμερα είναι 3μιση ετών και ακόμα ξυπνάει πάει τουαλέτα και μετά έρχεται στο κρεβάτι μας. Δοκιμάσαμε τόσο πολύ καιρό να την πείσουμε να μείνει στο κρεβάτι της και περάσαμε τόση αϋπνία αλλά δεν τα καταφέραμε. Οπότε την αφήνουμε να κοιμηθεί στο δικό μας για να κοιμηθούμε όλοι καλά. Και κυρίως εκείνη γιατί πλέον πάει και σχολείο και ξυπνάει πολύ νωρίς το πρωί! Υποθέτω ότι δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια και ίσως αυτό να μη συμβεί σε σένα. Αλλά δεν είναι και ότι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί! Right? PS: το 'cry it out' το σιχαίνομαι και δεν θα το έκανα ποτέ στο παιδί μου.