Αντιμέτωπη με τον φόβο
Η ιστορία που θα σας διηγηθώ έλαβε χώρα πριν 13 χρόνια, όταν ήμουν 21 ετών. Απο την ηλικία των 17 ετών που ολοκλήρωσα τις σεξουαλικές μου σχέσεις, δεν πέρασε χρόνος που να μην κάνω τεστ ΠΑΠ. Μου αρέσει να είμαι συνεπής με αυτές τις εξετάσεις ρουτίνας… προσέχω για να έχω!
Βρίσκομαι λοιπόν στο εξεταστήριο και τελειώνοντας μου λέει ο γυναικολόγος μου «Βρε Ολγάκι έλα να κάνουμε και μια ψηλάφιση στο στήθος«
Αρχίζει την ψηλάφιση και ξαφνικά σταματάει. Το ένιωσα… κάτι έπιασε, Παναγιά μου! Νομίζω οτι το αίμα μου σταμάτησε να τρέχει απο την τρομάρα μου.
«Κάτι πιάνω» μου λέει και επικεντρώνεται σε εκείνο το σημείο. Ντύνομαι και πάμε στο γραφείο του που περίμενε η μαμά μου.
«Ολγάκι κάτι υπάρχει στο στήθος αλλά μην φοβάσαι, δεν θα είναι τίποτα. Θα σε στείλω σε ένα μαστολόγο να το κοιτάξουμε καλύτερα«
Ήταν οι πιο τρομακτικές μέρες της ζωής μου! Έκλαιγα ασταμάτητα και οι γονείς μου μάταια προσπαθούσαν να με ηρεμήσουν. Την επόμενη μέρα κλείνω αμέσως ραντεβού στον μαστολόγο και το ίδιο απόγευμα πηγαίνω για υπέρηχο μαστού
Η διάγνωση… πιθανό ινοαδένωμα. Οι λύσεις ήταν δυο και έπρεπε να αποφασίσω. Ή το παρακολουθούμε κάθε τρίμηνο για να βλέπουμε την εξέλιξη του ή το αφαιρούμε, γίνεται βιοψία και τελειώνει το θέμα εκεί. Χωρίς πολλή σκέψη αποφάσισα να το βγάλω. Μου ήταν αδύνατο να ζήσω με το άγχος
Μέσα σε μια εβδομάδα είχα ήδη χειρουργηθεί και περίμενα την βιοψία. Το αποτέλεσμα έδειξε όντως ινοαδένωμα. Η περιπέτεια μου ευτυχώς είχε happy end!
Η πρόληψη σώζει ζωές φίλες μου! Θα μπορούσε κάλλιστα αντί για ινοαδένωμα να ήταν κάτι κακό και αν ο γυναικολόγος μου δεν επέμενε για την ψηλάφηση, το πιο πιθανό θα ήταν να το μάθαινα πολύ αργά.
Γι’ αυτό, ποτέ δεν αμελούμε τις ετήσιες γυναικολογικές εξετάσεις μας. Είμαστε συνεπείς στο τεστ παπ και τον υπέρηχο μαστού, μαζί με ψηλάφηση μια φορά τον χρόνο και μετά τα 35 μαστογραφία!
Τέλος κάθε μήνα μετά την περίοδο μας, την ώρα που κάνουμε το μπανάκι μας ψηλαφίζουμε μόνες μας το στήθος μας!
Εύχομαι μέσα απο την δική μου ιστορία να αφυπνίσω πολλές απο εσάς και αν δεν είστε συνεπείς απο δω και πέρα να γίνετε.
Σας φιλώ!!
[divider]
Η Όλγα Μπενοπούλου είναι μαμά! Τα δίδυμα «ταλιμπανάκια» της είναι ο Νικόλας και ο Χρήστος!
Σπούδασε γραφιστική αλλα το πάθος της ήταν και είναι η μαγειρική.
Καταναλώνει αμέτρητες ώρες στην κουζίνα ετοιμάζοντας αλμυρές και γλυκές λιχουδιές, ενώ τα τελευταία 2 χρόνια διατηρεί τον δικό της ιντερνετικό τσελεμεντέ, το Olga’s Cuisine!
Κι εγώ ινοαδενωμα στα 23. Ο γιατρός μου είπε να μη το πειραξω. Μετά από ένα χρονο το ψάχναμε και δεν υπήρχε πια! Απορροφήθηκε μόνο του (χωρίς θηλασμό). Μέχρι κι ο γιατρός απόρησε!
και εγώ έτσι τη 2η ή 3η φορά που ψηλάφισα το στήθος μου παρατήρησα ένα 'γρουμπούλι' στον ένα μαστό. Ηταν στα 18 μου και 2 χρόνια αφότου η θεία μου είχε διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού -έτσι είχα μπει και στη διαδικασία της ψηλάφισης. Περιττό να πω οτι τα χρειάστηκα... ψύχραιμη όμως. τελικά πρόκειται για ιναδενώματα, προέκυψαν πολλά ακόμη με τα χρόνια. Το μόνο που κάνω είναι να τα παρακολουθώ συχνά με υπερήχους. Μια φορά σε μαστολόγο μόνο προσπάθησε να πάρει δείγμα με βελόνα (ήμουν πιο κίτρινη από λεμόνι κατά τη διάρκεια της εξέτασης) αλλά πρόκειται για συμπαγή, χωρίς υγρό ιναδενώματα. Γενικά οι γιατροί μου έχουν πει να μην τα πειράξω, δεν έχει νόημα αφού ο οργανισμός μου τα ξαναδημιουργεί. Απλά η παρακολούθηση βοηθά να μην παραβλέψω τυχόν κακοήθη όγκο θεωρώντας οτι είναι ένα ακόμη ιναδένωμα.
Παρόμοια εμπειρία κι εγω εκεί γύρω στα 25. Ινοαδένωμα. Εγω δεν το αφαίρεσα γιατί με διαβεβαίωναν όλοι ότι δεν χρειάζεται. Απλά το παρακολουθώ με υπέρηχους. Τώρα που θήλασα ένα χρόνο νομίζω πως μίκρυνε. Μου είχαν πει ότι βοηθάει ο θηλασμός και πράγματι βοήθησε. Χρειάζεται όμως να εξεταζόμαστε συχνά.
Ολγάκι κι εγώ στα 23, στο μπάνιο μόνη μου. Κάτι μεγάλο σαν μικρό πορτοκάλι. Έκοβα το λαιμό μου ότι μερικούς μήνες πριν δεν το είχα. Εκ γενετίς λάθος ήταν το δικό μου, πολύ σπάνια περίπτωση για το σημείο που το είχα (συνήθως εμφανίζεται σε άλλα όργανα) και δε φαίνεται σε υπερήχους. Αλλά για να μην τρομοκρατούνται, να πω κι εγώ αυτό που σου είπαν κι εσένα. Σε ηλικίες κάτω των 30 είναι πολύ σπάνιο να είναι κάτι κακό.