Δεν θέλει το παιδί του;
Είμαι 38 ετών, χωρισμενη εδω και 2 χρονια με ενα γιο 16 χρονων. Όλα καλά!
Βρηκα το αλλο μου μισο… Μαλλον… μονο το δικο μου μισο, γιατι εκεινου μαλλον οχι;
38 και εκεινος, απο τον Ιουνιο μαζι απο «προξενιο». Θελει να κανει οικογενεια, μ’ αγαπαει λεει…
Το προηγουμενο Σαββατο ολο το βραδυ ελεγε στους φιλους μας και μελλοντικους κουμπαρους μας πώς θα ειναι ο γαμος μας οταν γινει…
Σημερα Σαββατο μαθαινω οτι ειμαι εγκυος… Του το λεω και μου λεει «Μην το πολυσκεφτεσαι και στεναχωριεσαι! Παμε γιατρο να κανουμε εκτρωση…«
Τι λεει ρε φιλες; Θα με τρελανει το ατομο;
Πραγματικα δεν ξερω πως νιωθω… Τον λατρευω, ειναι καταπληκτικος ανθρωπος, μ’ εχει βασιλισσα, αλλα τωρα μου εκοψε τα φτερα… Δε θελει το παιδι του; Δε θελει εμενα;
Εγω, η «δυναμικη επιχειρηματιας», ειμαι κενη…
Τι να κανω;
Τι να του πω;
Πως να φερθω;
Βοηθηστε με σας παρακαλω!
Α ξεχασα… Αντι να εχω ΕΓΩ προβλημα που θα πρεπει ν’ αντιμετωπισω -αλλα θα το παλεψω ρε γαμωτο- με τον εφηβο γιο μου, εχει αυτος;
Α ξεχασα και κατι ακομα: μενει με τη θεια του που τον εχει υιοθετησει και… πού να την αφησει μαλλον, ε;
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Kalimera... eixame kanena neo? Kai to simantikotero pos eisai kopela mou? Sinaisthimatika k me to moraki sou??? Tha thela na mas peis nea oso pio kala ginetai!!! Kali dinami...
Μαρακι βαδιζεις σε σωστο δρομο... Μακαρι ολες να ειχαμε την δυναμη σου...Θα μεγαλωσεις ακομα ενα πολυ "ωραιο" ανθρωπο.
Μαράκι από τη στιγμή που έχεις την υποστήριξη της οικογένειας σου ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ! Αλλά μίλα στην οικογένεια σου σύντομα… Μην το αφήνεις να σε τρώει όλο αυτό! Ας πέσει στα μάτια τους, ΟΤΑΝ θα γυρίσει μετανοιωμένος (γιατί αυτό θα κάνει να είσαι σίγουρη) θα τον συγχωρήσουν και οι δικοί σου. Μην το περνάς μόνη σου όλο αυτό… Καλό το ίντερνετ δεν λέω, κρατάς και την ανωνυμία σου, αλλά το ίντερνετ δε θα σου δώσει μία αγκαλιά, δε θα σου σκουπισει τα δάκρυα! Μίλα στην οικογένεια σου, θα σε βοηθήσουν να τον αντιμετώπισεις καλύτερα. Είσαι ΕΓΚΥΟΣ!!! Πρέπει να είσαι χαρούμενη , ανέμελη και χωρίς στρες! Όποιος θέλει να μοιραστεί τη χαρά σου ας είναι δίπλα σου, όποιος δε θέλει ας μείνει μακρυά σου, εγκλωβισμένος στο κλουβί του εγωκεντρισμού του και της κακίας του. Προσωπικά αυτό που θα με ένοιαζε περισσότερο στη θέση σου , είναι το μεγάλο παιδί & πως θα το πάρει. Εκεί πρέπει να είσαι προσεκτική. Φιλιά πολλά από εμένα και σου εύχομαι να έχεις μια καλή & ήρεμη εγκυμοσύνη με ένα γερό μωράκι.
Μαρακι εισαι δυνατη και το ξερεις,κρατησε τον μακρια και οταν με το καλο γεννηθει το μωρακι σου μην τον αφησεις ουτε να το δει... ειναι σκληρο αλλο μονο αυτο του αξιζει οταν δεν λεει πως δεν αισθανεται τιποτα απο τη στιγμη που ακουσε την καρδουλα του παιδιου να χτυπαει!Δεν θα γινει ποτε ικανος γονιος για το παιδακι σας οποτε δεν υπαρχει και λογος να τον εχει στη ζωη του.Αντρικο πρωτυπο θα εχει τον μεγαλο του αδερφο που ειναι σιγουρα πιο ικανος να το μεγαλωσει σαν παιδι του εκτος απο αδερφο του!Μην στεναχωριεσαι,εχεις την οικογενεια σου και ανθρωπους που ειναι προθυμοι να σε βοηθησουν,αυτο σημαινει ΑΓΑΠΗ ολα τα αλλα τα ακουω βερεσε του κυριου(Ο Θεος να τον κανει κυριο)κρατα τον μακρια για το καλο σας.... εχεις και ολες εμας διπλα σου που προσπαθουμε οσο μπορουμε να βοηθησουμε εστω και με ενα της μυνημα η καθε μια.Να εισαι δυνατη και προσπαθησε να αποκτησεις ψυχικη ηρεμια γιατι τωρα αυτο χρειαζεται απο εσενα το μωρακι σου!φιλακια!!
Συγνώμη κοπέλα μου αλλά αν ενδόσεις τώρα θα σ' έχει του χεριού του μια ολόκληρη ζωή.Μιλάω εκ πείρας.Οικογένεια είστε εσύ, ο γιός σου και το σποράκι που κουβαλάς μέσα σου. Δεν θέλει το παιδί του!Ναι περίεργο σου φαίνεται;Γιατί δεν θέλει ούτε τον εαυτό του!Δυστυχώς έχει γεμίσει ο τόπος από ανδρίκελα.... Κάποια στιγμή θα βρεθεί ένας άνθρωπος που θα σας αγαπήσει πραγματικά και τους τρείς μαζί. Είσαι πολύ νέα για να μην ελπίζεις.Απλά κάνε λίγη υπομονή.
Γιατι οι αντρες που δεν θελουν με τιποτα παιδια δεν τραβανε το πουλι τους; και γιατι δεν ενημερωνουν εξαρχης την καθε γυναικα οτι ''δεν ειναι ετοιμοι'' να γινουν γονεις στα 28-38-48;;;; ποσο πολυ πεφτουν στα ματια μου αυτοι οι αντρες! σου ευχομαι τα καλυτερα κοριτσι μου,οσο για τον μεγαλο σου γιο,ασχετα απο ψυχολογους κτλ αν εσυ του μιλησεις μεσα απο την καρδια σου,πιστεψε με θα γινει εκεινος η πατρικη φιγουρα του σπιτιου. να μην στεναχωριεσαι γιατι ειναι στην εφηβεια.ενα μωρο μονο χαμογελα κ ευτυχια θα φερει αναμεσα σας. ασε που μπορει να στο βαφτισει κιολας!!!!! να μας γραψεις οταν του το πεις. εχεις τις ευχες μου να σου πανε ολα καλα.
Το θέλεις πραγματικά αυτό το πλασματάκι; Συγνώμη που ίσως γίνω σκληρη αλλά αφού το θέλεις γιατί το στεναχωρείς από τώρα;Δεν είπα να πετάς από την χαρά σου,αν και ίσως και θα μπορούσες αφού εκδηλώθηκε νωρίς η ανωριμότητα του συντρόφου σου,αλλά γιατί δεν κάνεις πράγματα που σε ευχαριστούν και να κλείσεις μάτια , αφτιά, κινητά στα υπόλοιπα;Ξέρουμε όλοι πόσο σημαντική είναι η περίοδος της κυοφορίας στην ανάπτυξη του εμβρύου και η ευθύνη μας ως γονείς ξεκινάει από αυτή κι ολας την φάση!Σε στηρίζουν τόσοι άνθρωποι ,έχεις εσύ και οι άνθρωποι σου την υγεία τους και ασχολείσαι με κάποιον που τί ακριβώς θέλεις να κάνεις να τον "ετοιμάσεις" να γίνει πατέρας; Και μετά θα τον "ετοιμάσεις" να γίνει και καλός πατέρα; Νομ´ιζω ότι τελικά είναι ο μόνος ξεκάθαρος στην σχέση σας στο δήλωσε ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ για τίποτα παράπανω, τί περιμένεις; να συγκινηθεί με τους υπερήχους;με τα ρουχαλάκια τα μωρουδιακά; Αν το θέλεις πραγματικά αυτό το παιδάκι που έρχεται, μην ασχολείσαι άλλο με το μεγάλο το "παιδάκι" και κοίτα λίγο ή μάλλον πολύ τον εαυτό σου! Για να είναι καλά τα παιδιά μας πρέπει πρώτα να είμαστε καλά εμείς!!!
Είναι δυνατόν;;; Ο τύπος αν δεν ήθελε να συμβεί κάτι τέτοιο σε καμία περίπτωση απλά εκμεταλλευόταν την αγάπη που βρήκε από την κοπέλα… αλλιώς θα ήταν ντόμπρος απέναντί της όταν έκανε τη δουλειά του!!! Δεν έχει σημασία αν έχεις ακόμη αισθήματα και δεν τον θέλεις δυστυχισμένο. Μάλλον έχει βρει το κουμπί σου και το πατάει… είναι δικαιολογίες για να μην αναλάβει καμία ευθύνη. Δεν σου μιλώ για συναισθηματική και ψυχολογική υποστήριξη από μέρους του στη καθημερινότητα τη δική σου και του παιδιού του. Είσαι πολύ λάθος να του δίνεις κάθε ευκαιρία να βγάλει … ε ναι λοιπόν… έστω την οικονομική ευθύνη για να ζήσει το παιδί του, από τους ώμους του. Προφανώς αυτό θέλει και ο ίδιος. Συγγνώμη αλλά αυτό καταλαβαίνω από τον τρόπο του. Και μόνο που δεν απαντά και το δέχεται αυτό να βγαίνει από τα χείλη σου σημαίνει ότι το επιδιώκει. ΜΗΝ αφήσεις τον εκμεταλλευτή αυτον´ να τη γλυτώσει. Είναι ενήλικας και έχει μέρισμα ευθύνης. Θα μετανιώσεις αργότερα, όταν πχ τον δεις στο δρόμο τυχαία με υο μικρούλι σου και θα γεμίσεις θυμό. Όσο υποστήριξη από το συγγενικό περιβάλλον και να έχεις τα συναισθήματα, τα λάθη σου, το δίκιο σου, και τον θυμό ή την αγανάκτηση σου θα τα κουβαλάς πάντα ΜΟΝΟ εσύ. Και για μένα είναι διαφορετική αυτή η περίπτωση από την πρώτη σου ατυχία με τον πρώτο σου άντρα, ο οποίος απλώς ήταν δειλός. Ο τωρινός τύπος είναι συνειδητοποιημένος!
Κοπέλα μου να στε καλα εσύ κ το μπιζελακι σου!!! Ο τύπος δεν αξίζει ΚΑΘΟΛΟΥ!!! Όσο το αγαπάς κ το φροντίζεις τίποτα δε θα του λείψει!!! Έχεις έναν άντρα δίπλα σου, το γιο σου. Κ μην τον υποτιμάς τόσο! Θα σ εκπλήξει ευχάριστα είμαι σίγουρη!!!
μία λέξη: μ@λ@κ@ς..... ΥΓ: μην κάνεις καμιά βλακεία και τον ακούσεις!
ειμαι στο γραφειο μου κ διαβαζω τα σχολια σας! ενα θα σας πω οτι κλαιω! με συγκινειται ξερετε στους δικους μου δεν τολμω να πω τα ανανδρα πραγματα που μου κανει κ ετσι κλεινομαι στο καβουκι μου! εχω εσας ομως κ "χαιρομαι"...απλα να σας πω οτι τωρα που ξυπνησε απο τον απογευματινο του υπνο αρχισε τα τηλ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΩ ΟΜΩΣ κ ξερετε γιατι δεν το κανω? γιατι τρεφω ακομα συναισθηματα για κεινον δε φευγουν απο τη μια μερα στην αλλην. Ξερω οτι ετσι κ τον ακουσω θα "πεσω" κ δε θελω! δεν ειμαι καθολου καλα ψυχολογικα καθολου ομως μα ειναι δυνατον να φερεται ετσι??? δυσκολα θα περασουν τα βραδυα μου αυτο ξερω αλλα θα την παλεψω που θα παει!
Μαράκι, να μιλάς για να τα βγάζεις από μέσα σου. Αν θέλεις, όμως, πραγματικά να λυτρωθείς από τα αρνητικά συναισθήματα και να νιώσεις πάλι δυνατή φρόντισε να βρεις και live ακροατήριο. Εδώ που τα γράφεις είναι καλό για αρχή για να αποφορτίζεσαι. Όμως, και η πραγματική ανθρώπινη επαφή (βλέμμα με βλέμμα) θα σε βοηθήσει ακόμη περισσότερο. Να επιμείνεις σε αυτό και να το κάνεις. Όσο κρύβεις τις σκέψεις σου τόσο πιο δύσκολο θα σου είναι να ανοιχτείς, αλλά να το κάνεις Μαράκι. Στα λέω με αγάπη και στα λέω γιατί έχω περάσει από αυτό το σημείο του να μην έχεις να τα πεις. Βασικά νομίζεις ότι δεν έχεις. Αν ξεπεράσεις τα μην τον κακοχαρακτηρίσουν θα βρεις ανθρώπους να μιλήσεις. Και να σου πω και μια πολύ ειλικρινή σκέψη μου: Εμείς φοβόμαστε μην κακοχαρακτηρίσουν εμάς για την επιλογή που κάναμε και όχι τόσο να μην κακοχαρακτηρίσουν τον άλλον. Μαράκι, απελευθερώσου από όλα όσα σε κρατάνε και μίλησε. Αναζήτησε οπωσδήποτε την ανθρώπινη επαφή. Μπορεί να είσαι δυνατός άνθρωπος και να αντέχεις αλλά κάποια στιγμή μπορεί να καταρρεύσεις. Πρόλαβέ την αυτή τη στιγμή αποκτώντας συμπαραστάτες. Σε φιλώ, σου στέλνω δύναμη για να μιλήσεις. Μη μιλάς ποτέ απολογούμενη, να μιλάς με αυτοπεποίθηση και ξεκίνησέ το γρήγορα.
Μην στεναχωριεσαι μαρακι ολα καλα θα πανε !! Καλο κουραγιο απο δω και περα μονη σου.. Δε πιστευω να ξαναγυρισει αυτος ουτως η αλλως.. η οικογενεια σου μπορει να σε βοηθησει?
ναι μπορουν μαρθα κατι θα βρω να πω βεβαια γιατι αν διαβασες δε θελω να τους πω τι μου κανει γιατι θα τον μειωσω πολυ στα ματια τους! ναι ενταξει μην πεις κ συ οτι κανω βλακειες κ οτι ακομα τον σκεφτομαι εχεις δικιο δεν τους λεω την αληθεια ομως!
Μαράκι ακόμα και να ξαναγυρίσει αυτός ο άνθρωπος δεν νομίζω ότι θα είσαι ποτέ ευτυχισμένη! Οι σύντροφοι ειναι για τα δύσκολα και ένα μωρό/ παιδί έχει πολλές χαρές να σου δώσει αλλά και πολλές δυσκολίες! Να είσαι δυνατή και χαρούμενη που έχεις την δική σου οικογένεια που σε στηρίζει!
καλησπερα κοριτσια! θα δει αραγε καμια το μηνυμα μου να μιλησουμε λιγο που το χω αναγκη! τεσπα ας γραψω στο αγαπημενο μου ημερολογιο! πηγαμε στο γιατρο μαζι τον πηρα ναι τον εβαλα μεσα στο εξεταστηριο δεν ηθελε τον εβαλα ομως ακουσαμε κ την καρδουλα του παιδιου κ ξερετε τι μου ειπε οταν τον ρωτησα πως ενιωσε??? ΔΕ ΝΙΩΘΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕ ΘΕΛΩ ΠΑΡΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ. Ενταξει αυτο ηταν! του ειχα πει ενα στοιχειο του χαρακτηρα μου οτι δηλαδη δινω παρα πολλες ευκαιριες γινομαι χαλι αλλα οταν θα μου γυρισει το ματι θα φυγω κ δε θα το καταλαβει.ε λοιπον απο χθες δεν ειμαστε μαζι δε σηκωνω τα τηλ δε θελω καμια επαφη μ αυτον τον αντρα εννοειται οτι τωρα πολυ περισσοτερο ειμαι σιγουρη για την αποφαση μου στο να κρατησω το παιδακι ειμαι χαρουμενη κ δυνατη δε θα μ αφησει ετσι ο Θεος θα με βοηθησει το ξερω! τωρα το αν ειμαι καλα ψυχολογικα που δεν ειμαστε μαζι οχι θα σας πω αλλα θα περασει νομιζω ετσι δεν ειναι???? εχω αυτο το πλασματακι μεσα μου κ δε με νοιαζει τιποτα! αυτα! κοριτσια ελπιζω να τα ξαναπουμε!
Μαρία μου,είσαι μεγάλη κοπέλα κι απ'ότι κατάλαβα οικονομικά ανεξάρτητη και με οικογένεια που τη στηρίζει. Αυτό που θα έπρεπε να σκέφτεσαι,είναι όχι τί θα κάνεις με το μωρό,αλλά τί θα κάνεις με αυτόν τον τύπο! σορρυ,αλλά είναι για πολλές μπάτσες και σίγουρα ανάξιος να γίνει ο πατέρας του παιδιού σου. Αν το θες το μωράκι,κράτησέ το,είσαι ήδη 38 χρονών,δε ξέρεις αν θα έχεις άλλη ευκαιρία να κάνεις δεύτερο παιδάκι. Όσο για το μεγάλο σου γιο,στο χέρι σου είναι πως θα το πάρει...
εγω είμαι εδω. Γραψε μου (Το mail μου είναι στη διαθεση του blog) Θα σου στειλω και το κινητο μου να μιλαμε αν θες, ειμαστε σχεδον συνομιλίκες (είμαι 39) Δεν περναω αυτα που περνάς αλλα αν θες να μιλησεις μπορω, είμαι στη Θεσσαλονίκη αλλα όλα λύνονται.
Αφού είχα το κουράγιο να διαβάσω όλα τα μηνύματα,θα σου πω το εξής: από τη στιγμή που αποφάσισες να το κρατήσεις και που στο τελευταίο σου μήνυμα μας λες ότι αποφάσισες να τον στείλεις, φρόντισε να μην κάνεις βήμα πίσω! Αν είσαι και εντελώς σίγουρη ότι δεν θες να τον ξαναδείς στα μάτια σου, κάνε την κατινιά που έλεγες με το τηλεφώνημα στη μάνα του για να της ανακοινώσεις τα νέα (αν δεν τα ξέρει). Εγώ προσωπικά θα το έκανα,και θα συνέχιζα να μην σηκώνω τα τηλεφωνήματά του! Καλό κουράγιο και keep us posted!
μπραβο βρε κοριτσι !!!!! εισαι δυνατη κοπελα εσυ ξερεις απο δυσκολιες αφου μεγαλωνεις μονη ενα παιδι στην εφηβια!!!! ελπιζω τελικα να αλλαξει γνωμη ο συντροφος σου..... αλλα και να μην αλλαξει σκασιλα σου μεγαλη και δεκα παπαγαλοι οπως λεγαμε οταν ειμασταν μικρες και γραφαμε στα ημερολογια!!!!! να ναι γερο το μικρο σου φασολακι και ο θεος και ο ταξιαρχης να σε βοηθησουν να κρατησεις ενα γερο μωρακι στην αγκαλιτσα σου!!!!
Μπραβο Μαρακι, πολυ καλα εκανες. Να σου πω κατι, δεν μπορεις να υποχρεωσεις κανεναν να νιωσει καπως για κατι -για το μωρο στην συγκεκριμενη περιπτωση.Αλλα μην πιστευεις μεσα σου οτι αυτος ο ανθρωπος που δεν μπορει να προσπαθησει να αγαπησει το ιδιο του το παιδι, αγαπησε εσενα στα αληθεια. Αλλο το πως ενιωθες εσυ, πολυ σωστα αποφασισες να απομακρυνθεις γιατι πιστευω οτι κοντα του θα πληγωνοσουν καθε μερα. Ο Θεος να σε εχει καλα εσενα και τα παιδακια σου και με το καλο να γινουν ολα. Και να θυμασαι οτι εχεις την οικογενεια σου που σε αγαπαει ανευ ορων και σε στηριζει. Αν καποιοι αλλοι δεν μπορουν να το κανουν αυτο για εσενα και για το μωρο ΔΕΝ αξιζουν να ειναι στην οικογενεια σου. (αν και προσωπικα πιστευω οτι αργα ή γρηγορα θα το μετανιωσει) Σου στελνω την θετικη μου ενεργεια!!!
Κατα αρχην επειδη ειχα βρεθει ακριβως στην ιδια θεση με εσενα να σιυ οω κ εγω πως πηρες την καλυτερη αποφαση. Εμενα σε παρομοια φαση στον πρωτο υπερηχο ειχαμε αλλα... ρωτησε οανω απο δεξα φορες το γιατρο αν υπαρχει μωρο, μιας κ ο λογος που χωρσαμε αρχικα ηταν οτι του λεγα ψεματα πως ειναι εγκυος. Μετα απο τεσσερα τεστ (εφτασα σε σημειο να πιστεψω κ εγω πως το φανταστικα!) Κ τον πρωτο υπερηχο στον οποιο ηρθε μονο κ μοκο για να δει αν ειμαι η δεν ειμαι... εξαφανιστηκε! Εμφανιστηκε ξανα στον πεμπτι μηνα που μου οε οτι το ξανα σκεφτηκε κ το θελει κ εκανα καθε δυνατη προσπαθεια να φτιαξουμε οικογενεια. Το αποτελεσμα ομως το ανεφερα πιο παλια.. παλι μονη μου με δυο παιδια αλλα απο δικη μιυ επιλογη εντελως συνειδητοποιημενη. Σιγιυρα καποια στιγμη θα γυρισει δε μπορει να αντεξει κανενας στην ιδεα βα μη γνωρισει το παιδι του. Το τι θα κανεις απο κει και περα ειναι δικη σιυ επιλογη. Ειναι ασταθης χαρακτηρας. Δεν ειναι σιγουρο οτι θα ρθει για βα μεινει. Σαν μανα ομως θα κρινεις αυτα που πρεπει να δωσει στο παιδακι σου κ εσυ θα βαλεις τα ορια. Θα παρεις το αποσταγμα για να δωσεις οσο περισσοτερα καλα πραγματα στο μωρακι σας. Σα γυναικα θα ναι δυσκολα στην αρχη , τη "μοναξια" δεν την επελεξε κανεις αλλα εινα κακος συμβουλος στισ επιλογες μας κοιτα να εχειςανθρωπους να μπορουν να σε στηριξουν πραηματικα κ να μπορεισ να μοιραστεις οτι εχεις αναγκη να βγαλεις απο μεσα σου. Κρατα αποθεματα κ μαζευε "ηλιο" καλη δυναμη!
καλημερα κοριτσια νιωθω οτι γραφω το αγαπημενο μου ημερολογιο που καναμε μικρες! μολις ηρθα απο το γιατρο! σας εχω νεα! η χοριακη μου ειναι 2.314 απο 221 που εκανα την Τριτη φοβερο σε τοσες λιγες μερες... εχετε δικιο που λετε οτι τον καλυπτω αυτο εκανα κ σημερα ειμασταν μαζι τον ρωτησα πριν μπω στο γιατρο αν θελει να ερθει μεσα να δει τον υπερηχο μου ειπε οτι ξερω τι θελει... οχι δηλαδη του ειπα οκ θα μπεις στο τελος για να πληρωσεις (σκληρη? γυφτισσα? δεν πειραζει ας κανω κ γω καμια κατινια) εγιναν ολα ετσι οπως επρεπε πηγα μονη μου... ειδα το μικρο μπιζελι! δεν ακουσα καρδουλα ειναι νωρις αλλα πηρα τελικα την αποφαση μου! ρε δεν παει στο διαολο που ΕΙΔΑ ΤΟ ΜΠΙΖΕΛΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΡΙΞΩ???? ΟΧΙ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΩ ΔΕΝ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΟΠΩΣ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΠΑΣΧΟΛΩ ΤΙ ΘΕΛΩ ΕΓΩ. Αν ειναι σωστη η αποφαση μου τωρα? ναι ειναι δε θα σκοτωσω το παιδι αυτο γιατι ειναι κ δικο μου! Τον εβλεπα κ μου γυριζανε τα ματια οσο μου λεγε δε θελω το παιδι αυτο δεν πειραζει μεγαλε το θελω εγω! Δεν μπορω ρε γαμωτο να το ριξω το θελω μεγαλωνει μεσα μου κ το σημαντικοτερο αγαπαω δυστυχως ακομα τον μπαμπα του! Πιστευω οτι δεν ειναι εγωιστικο αυτο που θα κανω! Δεν το ριχνω λεμε! θα το μεγαλωσω με τους δικους μου κ με το παιδι μου το μεγαλο! Θα μαι καλε παλι μωρομανα ουαουυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!!!!!!! ειμαι χαρουμενη ειμαι περηφανη για την αποφαση που πηρα! α, και κατι αλλο τα χω χεσμενα τα λεφτα του τις διατροφες κλπ ουτως η αλλως κ στο μεγαλο μου παιδι ο μπαμπας του δε δινει φραγκο να μαι καλα μονο κ υγιεις κ να χω δουλεια για ν ανταπεξελθω στις αναγκες τους στα δυσκολα χρονια που ζουμε! Σας ευχαριστω παλι ολες εγω θα συνεχισω να γραφω στο "αγαπημενο μου ημερολογιο" να σας λεω πως παει το μικρο μπιζελι θα χαρω να μιλαμε! Μεσα απο την ψυχη μου κ τη χαρα που εχω σας ευχαριστω γι αλλη μια φορα! <3
Τελειααα... μου εφτιαξες τη μερα... ειλικρινα... μια χαρα θα πανε ολα... να εισαι σιγουρη...
κοριτσια γεια σας! ποσο σας ευχαριστω που ασχολειστε με το θεμα μου που δινετε χρονο σε μια γυναικα που ξερω τοσο πολυ τι θελω απο τη ζωη μου κ τωρα εχω βρεθει σε αδιεξοδο! θ απαντησω σ ολα αυτα σ ενα μηνυμα! 1) με το που εκανα το τεστ κ ηταν θετικο πραγματικα δε μου περασε απο το μυαλο να το ριξω γιατι η βλαμενη ημουν τοσο σιγουρη οτι θα το κρατησουμε! πιστευα οτι με αγαπαει,2) το τελευταιο διμηνο υστερα απο δικη μου πρωτοβουλια στην οποια συμφωνησε κ εκεινος επισκεπτομαι ψυχολογο για το πως θα πρεπει να χειριστω το θεμα του νεου συντροφου μου κ αυριανου συζυγου μου στο να το πω στο γιο μου αυτο το λεω οτι κ καλα ρε παιδι μου δεν ηταν γκομενος πηγαιναμε για σοβαρα ,3) μιλησα στη μητερα μου κ στην αδελφη μου μπαμπα δεν εχω τον εχασα προσφατα η πρωτη τους αντιδραση τι θα πω του γιου μου αλλα μετα επειδη μας ζουνε ξερουν οτι μ αγαπαει οτι καποια στιγμη θα παντρευτουμε επ ουδενι δε με ρωτησανε αν θα το κρατησω η θα το ριξω...ο γαμπρος μου μου ειπε δε φανταζομαι να μην το κρατησεις αν ειναι να κανεις αυτο γεννησε το κ θα το μεγαλωσουμε ολοι μαζι μην κανεις βλακειες βλεπεις εμεις τι τραβηξαμε να σας πω οτι παιδι η αδελφη μου εκανε μετα απο 5 εξωσωματικες... οποτε καταλαβαινετε ποσο ευαισθητοποιημενοι ειμαστε ολοι στο θεμα του παιδιου κ ο συντροφος μου ελαφρα τη καρδια λεει ριχτο! 4) να ερθω τωρα στα νεοτερα.... εχω αιματακι εχω φοβερους πονους εχω τασεις για εμετο εχω ζαλαδες... εκεινος ερχεται καθε μερα κ με βλεπει γιατι εγω μενω αθηνα εκεινος λιγο πιο εξω αττικη ομως... η αληθεια ειναι οτι ειναι πολυ προβληματισμενος το εχει πει σε κανα 2-3 φιλους του μας βριζουνε οτι 38 χρονων ανθρωποι κ φερομαστε τοσο ανωριμα κ το κανουν αυτο επειδη ξερουν οτι εκεινος δεν ειναι ετοιμος! τι ετοιμασια δηλαδη?τα προικια? προφανως κατι παραπανω ξερουν αυτοι απο μενα...χθες ειχαμε κατι νεο καθηστε ναι ναι μην το διαβασετε ετσι οχι, γιατι θα πεσετε κατω, ρε μαρακι μου λεει ναι του λεω ( το διακωμωδω τι να κανω) λες οτι θες να κρατησεις το παιδι με ή χωρις εμενα τελικα θες εμενα΄ή το παιδι μου????? ρε κοριτσια εχω αδικο που μου γυριζουν τα μυαλα? δεν ειναι ηλιθιες οι ερωτησεις που μου κανει? αφου ηρθε το παιδακι τι να κανουμε τωρα? πρεπει να διαλεξω? Σημερα ειναι του Ταξιαρχη το εταξα μηπως κ αλλαξει γνωμη...δε θελω να κανω εκτρωση το παιδι αυτο το θελω αφου ηρθε τωρα απο την αλλη ομως ρε παιδια οταν του λεω οτι θα το κρατησω μονη μου κ ας φυγει δε θα τον ενοχλησουμε ποτε να παμε κ σε δικηγορο να τα υπογραψω ολα αυτα που λεω γυριζει κ μου απανταει... οτι αν το κρατησω θα ειναι πολυ δυστυχισμενος κ οτι δεν ειναι ετοιμος...οταν μου τα λεει αυτα τρελαινομαι εγω δεν μπορω να πληγωνω ανθρωπους δεν μπορω να εχω τετοιο βαρος στην ψυχη μου...του ειπα οτι παρακαλαω να μου το παρει ο θεος ν αποβαλλω παρα να παω να κανω εκτρωση δεν το αντεχω να ΡΙΞΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ...το παιδακι ομως ειναι δυνατο κ δε θελει να φυγει... αν θα παω στην ψυχολογο μου ειμαι σιγουρη οτι θα μου πει να το κρατησω κ να τον διωξω αυτο που λετε ολες...εγω ομως ειμαι μπερδεμενη κ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ...μεγαλωνω ηδη τον Κωνσταντινο μου χωρις μπαμπα κ βλεπω ποσο του λειπει αμαρτια κ για το δευτερο μου να ειναι μονο του. Φερθηκα τοσο ανοητα που καναμε ελευθερα τοσο ανοητα! Αυριο θα παμε παλι στο μαιευτηριο να κανουμε τη 2η β χοριακη κ να δουμε αν μεγαλωνει καλα ηθελα να ξερα δε θα συγκινηθει που θα δει το μπιζελακι του? σκεφτομαι να κανω κατινια...να παρω τη μανα του τηλεφωνο να της τα πω μετα σκεφτομαι οτι ειναι μεγαλη γυναικα μην παθει κ τιποτα κ το χω κριμα στο λαιμο μου αν το κανω ομως θα νευριασει περισσοτερο κ σιγα μη με ξαναθελει... Σας λεω ειμαι στα χειροτερα μου...εν τω μεταξυ το χειροτερο απ ολα ειναι το εξης βλεπει τι τραβαω τους πονους κλπ κ δεν συγκινειται να κατσει να μου ρε γαμωτο τι εννοει με τις λεξεις δεν ειμαι ετοιμος... οικονομικα? σιγα εχουμε κ οι δυο τις δουλειες μας δεν ειπα οτι εχουμε τα εκατομμυρια αλλα οκ τα βγαζουμε περα...σπιτι εχουμε κ εγω κ εκεινος... σκεφτηκα ρε σεις μεχρι κ οτι υπαρχει ορος στη διαθηκη της θειας του που τον εχει υιοθετησει οτι μεχρι να πεθανει να μην παντρευτει του το πα μου πε οτι λεω λαλακιες...οκ το σκεφτηκα ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΓΑΜΩΤΟ? σας κουρασα ε? σορρυ αλλα πραγματικα ειναι σωτηριο το οτι λεω αυτα που εχω μεσα μου γιατι δε μιλαω πουθενα στους δικους μου σιγα μην πω οτι μου πε να το ριξω θα πεσει πολυ στα ματια τους κ δεν το θελω. Πραγματικα οτι πονο εχω στην ψυχη μου ο θεος να σας το δωσει σε χαρα στα σπιτια σας ετσι που με βοηθατε!
Δηλαδη μαρια μου αυτο που σκεφτεσαι ειναι μη πεσει στα ματια της μητερας σου και της αδερφης σου και μην πληγωθει; με λιγα λογια προβληματιζεσαι για εναν ανθρωπο που δεν του καιγεται καρφακι για σενα και οχι τοσο για το παιδι που εχεις μεσα σου... το οτι ευχεσαι να αποβαλεις δεν ειναι κατι καλυτερο απ'το να κανεις εκτρωση... εχεις τη δουλιτσα σου και ανθρωπους που σε στηριζουν και εσυ ακομα το σκεφτεσαι... στειλτων απο εκει που ηρθε και κοιτα μονο το πλασματακι που μεγαλωνει μεσα σου... συγνωμη αν σου μιλαω σκληρα αλλα θα επρεπε ηδη να τον εχεις βγαλει απ'τη ζωη σου... το λιγοτερο που πρεπει να σκεφτεσαι ειναι αυτος... και αν οντως εχεις αιμα και πονους καλα θα κανεις να πας σε ενα γιατρο γρηγορα... φιλικα... σαν γυναικα και μανα...
εχεις απολυτο δικιο σ οτι μου γραφεις πανω στην απελπισια μου εγραψα οτι παρακαλαω να τ αποβαλλω ετσι ελεγα χθες σημερα ομως ειναι μια αλλη μερα σημερα ειδα το μπιζελι κ οχι δε θα του κανω τη χαρη του ανωριμου ΘΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!!!!!!! Σ ευχαριστω Ραφαελλα μου!
Μπραβο... δεν μπορεις να φανταστεις ποσο χαρηκα... κανεις το καλυτερο... αυτος θα χασει... σου πανε ολα τελεια... ειμαι σιγουρη... πηγες στον γιατρο για το αιμα; να μη στεναχωριεσαι δεν αξιζει... αντιθετα να χερεσαι που φανηκε νωρις τι ανθρωπος ειναι... περιμενουμε νεοτερα απ'τον γιατρο...
Μαράκι, θέλω να στα πω ωμά όπως είναι τα πραγμάτα: 1. Eίσαι μπερδεμένη. Τώρα σκέψου μόνο τον εαυτό σου και μην ασχολείσαι με τους άλλους. 2. Μην τον δικαιολογείς. Δεν μπορώ να σου πω τη γνώμη μου ευθέως, αλλά είναι κακή. Αν τον θέλεις κράτα τον, αλλά εσύ να βάζεις τους όρους του παιχνιδιού. Αυτός δίνει την εντύπωση πως δεν ξέρει τι θέλει από τη ζωή του. Αν είναι να ζήσετε μαζί, εσύ θα πάρεις το τιμόνι και αυτός θα σε ακολουθεί. Μου φαίνεται πως σε όλα τα θέματα θα είναι κάπως έτσι (δεν ξέρω τι θέλω), οπότε εσύ θα την τρέχεις την οικογένεια. 3. Μην τον καλύπτεις!!! Αυτό είναι S.O.S. - S.O.S. - S.O.S. Όλα τα δεινά στις οικογένειες ξεκινάνε από γυναίκες που καλύπτουν τις λάθος συμπεριφορές των αντρών τους. Τι θα πει να μη σχηματίσουν κακή γνώμη οι δικοί σου? Μόνος του δείχνει τα στραβά του. Το να τα ξέρεις και να τα ωραιοποιείς ή να τα κρύβεις είναι τεράστιο λάθος. Κάνε ό,τι θέλεις μαζί του, αλλά τα στραβά του να μη φοβάσαι να τα δεις και να τα δουν και άλλοι γιατί μόνο έτσι θα μπορείς να τα αντιμετωπίσεις. 4. S.O.S. τελευταίο! Δεν τον απαλλάσσουμε από τίποτα. Δεν υπογράφεις κανένα χαρτί που να λέει ότι δε ζητάς τίποτα. Μην καίγεσαι να το αναγνωρίσει. Όμως μην παραιτείσαι από το δικαίωμά σου να ζητήσεις εσύ αναγνώριση και διατροφή όποτε το θελήσεις. Προσωπικά δε θα προχωρούσα ούτε σε γάμο και ούτε σε αναγνώριση. Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις μαζί του, αλλά με τόσα κακά δείγματα που δίνει πριν να σιγουρευτείς για αυτόν μη δέσεις τη ζωή σου και τη ζωή του παιδιού σου μαζί του. Οπωσδήποτε ρώτα και δικηγόρο για όλα τα πιθανά σενάρια. 5. Μη συγκρίνεις το μεγάλο σου παιδί που είναι στην εφηβεία και που οι γονείς του είναι χωρισμένοι μόλις δύο χρόνια με το μωρό που, αν το επιλέξεις, δε θα γνωρίσει καθόλου τον πατέρα του. Τι να του λείψει αφού δεν θα τον ξέρει? Άσε που εγώ αν ήμουν σε αυτήν την περίπτωση νομίζω πως από το να μη γεννηθώ καθόλου θα προτιμούσα να γεννηθώ χωρίς πατέρα. 6. Πήγαινε πάλι στην ψυχολόγο σου, αλλά αυτή τη φορά για εσένα και όχι για το μεγάλο γιο. Έτσι όπως σε ακούω νομίζω πως χρειάζεσαι κάποιον να καθοδηγήσει τη σκέψη σου και να σε ξεμπλοκάρει.
Μαρία, αυτό με το παιδί και την αποβολή είναι τραγικό. Τώρα που το ξαναδιάβασα έμεινα εκεί. Αν είναι να σκέφτεσαι έτσι καλύτερα σκέψου πιο σοβαρά το ενδεχόμενο της έκτρωσης. Να παρακαλάς να πεθάνει το παιδί μου φαίνεται χειρότερο από το να κάνεις έκτρωση. Αν το θέλεις το παιδάκι κάνε ό,τι πρέπει για να γεννηθεί γερό. Μην ασχολείσαι με τους άλλους και φρόντισε μόνο τον εαυτό σου.
Όλο επανέρχομαι και σου ζητώ συγνωμη. Τα ξαναδιαβάζω και όλο βρίσκω κατι καινούριο. Η ψυχολόγος σου δε θα σου πει τι να κάνεις. Εκτός αν δεν κάνει σωστά τη δουλειά της. Θα σε βοηθήσει να ξεμπλοκάρεις και να τα δεις πιο καθαρά. Την τελική απόφαση θα την αφήσει σε εσένα και ούτε θα σε κατακρίνει για ό,τι κι αν αποφασίσεις. Μέχρι τώρα μπορεί να σου έλεγε τι να κάνεις και πως να χειριστείς το μεγάλο γιο, αλλά αυτά στα έλεγε σαν συμβουλές. Σε σημεία που έχουν να κάνουν με δικές σου αποφάσεις η ψυχολόγος κανονικά δεν επεμβαίνει.
χωστα μου ειναι τραγικο αυτο που ενιωσα! το ταξα χθες στον Ταξιαρχη το παιδακι μου θα μου πανε ολα καλα νομιζω με την αποφαση που πηρα!
Γλυκεια μ, Νομιζω οτι εκεινος χρειαζεται ψυχολογο οχι εσυ!! Κ τι εξυπναδα ηταν αυτη , θες εμένα ή το παιδί μου??????? Λυπάμαι πολύ που έχεις μπει σ όλη αυτη τη διαδικασία της στεναχώριας, γιατι εισαι εγγυούλα ρε γαμωτο και θα πρεπε να χαίρεσαι κ οχι να χεισ ανχος!!! Ευχομαι ειλικρινα μεσα απο την καρδιά μου να σου πάνε όλα καλά στη ζωή σου!! Με ή χωρίς τον μίστερ
γραφτον και φυγε....
Λυπάμαι με τα τελευταία νεα σου. Εύχομαι οτι και αν αποφασίσεις να βρεις τη γαλήνη στη ψυχή σου που τοσο πολυ σου αξίζει. Ο Θεος να στηρίξει εσένα και οποια απόφαση πάρεις. Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά που έχεις τοσο ανάγκη.
Μην το πολυσκεφτεσαι και στεναχωριεσαι! Παμε γιατρο να κανουμε εκτρωση…Η έκφραση αυτή είναι τουλάχιστον τραγική, ανεύθυνη και απαράδεκτή, πόσο μάλιστα όταν έχει ειπωθεί από έναν άντρα 37 ετών με τόση φυσικότητα.Το έχω ξαναπεί στο παρελθόν σε άλλο άρθρο που είχε δημοσιευθεί πως δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για την έκτρωση σαν να είναι κάτι το τόσο φυσικό και απλό και καθημερινό. Δεν θα επεκταθώ στο θέμα της έκτρωσης και δεν θα κάνω κρίνω τους ανθρώπους που το κάνουν .Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του .Απλά ας σταματήσουμε να το βλέπουμε σαν μια απλή και φυσιολογική λύση! Το θέμα είναι τι θέλεις και πως νιώθεις εσύ και όχι εκείνος… Συζήτησε μαζί του αφού λες πως τον λατρεύεις και σε λατρεύει και εκείνος και πες του τι θέλεις. Απλά δεν βρίσκω κανένα λόγο να είναι η έκτρωση η ‘’λύση’’ ,ειδικά στην δικιά σας περίπτωση! Και επίσης δεν καταλαβαίνω αυτή την αντίδραση σε ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως είναι αυτό!
Μήπως ο τύπος νομίζει ότι η εγκυμοσύνη είναι ανεπιθύμητη για σένα ;;; Του είπες ότι το θέλεις αυτό το παιδί ;; Γιατί στο κείμενο συ δεν αναφέρεις πουθενά ότι κάνατε κάποια συζήτηση; Μήπως αυτός νομίζει ότι ΕΣΥ δεν θέλεις άλλο παιδί και γι αυτό σου απάντησε έτσι; Από ότι γράφεις σου είπε ¨" Μην το πολυσκέφτεσαι και στεναχωριέσαι..." . Γιατί σου απάντησε έτσι; Του έδειξες ότι είσαι στεναχωρημένη;;;
σ ευχαριστω για την απαντηση σου απλα να σ ενημερωσω οτι εννοειται το θελω το παιδι μας δεν μπηκα καν στη διαδικασια να σκεφτω να το ριξω τη μερα που μαθαμε οτι ειμαι εγκυος... με το που ειδε το τεστ ειπε αμεσως ριχτο... εκει μου γυρισανε τα ματια... δεν μπηκε στη διαδικασια να με ρωτησει τι σκατα θελω να κανω...θα γραψω σε λιγο τι νεες εξελιξεις εχω διαβασε το κ ξαναμιλαμε κοριτσι!
Μαρακι ειμαι 24χρονων μεγαλωνω δυο παιδια μονη μου. Οταν εμεινα εγκυος στο πρωτο στα 19 ο πρωην αντρας μου επεμενε να το ριξω κ εφ οσον δεν το κανα απλα εξαφανιστηκε μεχρι τον εκτο μηνα που ηρθε κ μου πε οτι θελει το παιδι κ να ειμαστε μαζι. Μεχρι τοτε 5 μηνες δεν ειχε ιδε τι ειχε γινει. Ετσι τα ξανα βρηκαμε ηρθε κ ο δευτερος απο δικη μου επιθυμι ο ιδιος απλα δεν ειπε ουτε ναι ουτε οχι. Ομως ημουνα σιγουρη οτι θα ξανα φυγει κ εγινε οταν ημουνα 3 μηνων εγκυος κ με ενα παιδι στην αγκαλια. Τωρα ειναι 2 κ 3μιση χρονων κ δειχνουν πανευτυχη! Εχει το ενα το αλλο κ συμπληρωνουν αυτο που τους λειπει. Εζησα κ μονη μου με το μικρο κ ηταν πολυ δυσκολα τα πραγματα. Οταν ηρθε ο δευτερος εδωσε ζωη στο σπιτι, ο μεγαλος αλλαξε πολυ κ εγω απεκτησα μι μαγικη δυναμη κ συνεχισα κ ημουνα καλα. Δε μπορω να πω οτι δε με δυσκολεψαν αλλα ηταν πολυ λιγο μπροστα σ αυτο που ζω καθε μερα κοιταζοντας τα! Σκεψου πως ο δικος σου ειναι ηδη 16 κ οταν θα εχει αναγκη το μωρακι σου θα εχει πολυ καλο προτυπο διπλα τοτ κ ας μην ειναι πατρικο αλλα του αδεφου. Οτι θελεις μπορεις να επικοινωνησεις στο εμαιλ μου θα χαρω να τα πουμε καλη δυναμη
Κατερινούλα, καλή δύναμη! Μου άρεσες που δε δείχνεις να έχεις θυμό και που είσαι τόσο ξεκάθαρη και συνειδητοποιημένη στα 24. Σε θαύμασα. Να έχετε τύχη!
Καλησπερα. Σ ευχαριστω για την υποστηριξη!!! Πιστευω θα ηταν ασκοπος ο θυμος, κ υπερτερουν πολυ περισσοτερο αυτα που νιωθω οταν βλεπω τα αγγελουδια μου!!! Καταλαβα απο νωρις ποσι αναγκη εχουν απο μια ηρεμη κ ευτυχισμενη μαμα κ αυτο προσπαθω καθε μερα να τους δινω. Πριν χωρισω υπηρχε θυμος γιατι προσπαθουσα ν καταλαβω κατι που δεν αλλαζε. Η αλλαγη κ στα παιδια στον μεγαλο βασικα εγινε οταν χωρισα κ ηρεμησαμε κ οι δυο... υπαρχει ενα μεγαλο παραπονο για ολα αυτα που ονειρευτηκα κ δεν προλαβα να ζησω κ οσι περιεργο κ να ακουγεται κ πολυ... αγαπη! Αλλου ειδους ομως πλεον. Οχι θυμος. Η ζωη ειναι δυο ποντου δεν αξιζει να τον κουβαλαμε σ ολο μας το ταξιδι, μονο θα μας κουρασει ...
Θα σε ρωτήσω μόνο αν εσύ θέλεις στην ζωή σου δεύτερο παιδάκι. Γιατί ο τύπος, που σαφέστατα ήξερε τι ήθελε και τι έκανε, μπορεί με μεγάλη ευκολία να λέει και να ξελέει, αλλά εσύ είσαι αυτή που ορίζεις την ζωή σου, στο δικό σου σώμα θα μεγαλώσει το μωράκι, εσύ θα το γεννήσεις και είτε μαζί με τον τύπο, είτε χώρια, αν το ρίξεις δεν υπάρχει γυρισμός..
Μου ετυχε κ μενα εγκυμοσυνη καπως ετσι ....ειχα ηδη 3 παιδακια .Εκεινος δε το ηθελε με τιποτα ..εγω ομως διαλεξα το μωρο κ πεταξα εκεινον με τις κλοτσιες ..., Σημερα ο μικρος ειναι σχεδον 4 ετων κ ειναι οτι καλυτερο μας εχει τυχει ..ειναι ευλογια ..μια ζωουλα αθωα δε φταιει σε τιποτα επειδη καποιοι ειναι ανευθηνοι .Κρατα το μωρο κ διωξε τον "κυριο"..δε θα το μετανοιωσεις ποτε.. η ζωη που εχεις μεσα σου αξιζει πιο πολλα κ κανοντας μια θετικη πραξη θα την εισπραξεις πισω ...:)
Μαρακι θα στο πω σκληρά και μη με παρεξηγήσεις.....κάθησε απέναντι από το γιο σου και σκέψου αν και ο δικός του μπαμπάς δεν τον ήθελε που θα ήταν αυτό το παιδί τώρα;;;;;Και βάλε το χέρι στη καρδιά και σκέψου οτι εσύ θα ήσουν αυτή που θα τερματιζες τη ζωή του.Μην το κάνεις και καλύτερα μόνη σου.....για κάποιο λόγο φυτρωσε εκεί μην το διώχνεις.
Λοιπον μαρακι το μπιζελακι που εχεις μεσα σου δεν φταιει σε κατι κ μιν το ριξεις αν ηταν πραγματικος αντρας δεν θα το ελεγε αυτο θελει δηλαδη να το ριξεις κ μςτα ολα καλα οχι δεν θα ειναι θα κανεις κατι που σε πηεζει αυτος ο ανθροπος μιν το κανεις μαρακι σε παρακαλο ειναι αδικο χιλιες φορες μονη κ με τα παιδακια σου αυτο που ειχεισ κ αυτο που θα γεννηθει χιλιες φορες μονη τα παιδακι ειναι ευτυχια αν σε αγαπουσε δεν θα σου το ελεγε καν να το κανεις να εισαι δυνατυ κ πες μασ τα νεοτερα.......ευχομαι να σε ευχουμε βοηθεισει ολες η μαμαδες διαβασε κ αλλες ηστοριες εδω εχουν περασει μαμαδες ποιο δυσκολα κ ομος τα καταφεραν ετσι να κανεις κ εσυ σκεψου το μικρο σου μπιζελακι που εχεις στην κοιλιτσα σου κ ασε τουσ να λενε μιν το κανεις...σε παρακαλο πες μας νεοτερα κ ευχομαι να ειναι καλα τα νεα γιατι αν το ριξεις ειναι συγουρη ποσ θα το μετανιοσεις για ολη σου τη ζωη..
καλησπερα κοριτσια! σας ευχαριστω ολες! η ψυχολογικη μου κατασταση δεν ειναι καθολου καλα! σημερα πηγαμε στο γιατρο μαζι εκανα β χοριακη ειναι 221 το σαββατο θα παω να ξανακανω ειδα το σακο με το μικρο μπιζελι...η αποφαση του η ιδια ομως... του ειπα να χωρισουμε απο το μεσημερι καμια επαφη απλα θα ερθει λεει επειδη ΠΡΕΠΕΙ το σαββατο μαζι μου... ενω ηθελα τοσα πολλα να σας πω δεν εχω κουραγιο ουτε να γραψω αλλα δεν μπορουσα κ να σας αγνοησω ετσι! φανταζομαι οτι καταλαβαινετε πως νιωθω...χανω κ τους δυο... δε νομιζω να το κρατησω το παιδακι γιατι ηδη μεγαλωνω ενα παιδι μονη μου κ ξερω πως ειναι να μην εχεις το μπαμπα σου διπλα σου! το μονο που δε δεχεται ειναι να χωρισουμε αλλα δεν κανει κ κατι για να με διεκδικησει ετσι? νιωθω ενα τιποτα νιωθω οτι δοθηκα σ εναν ανθρωπο που δεν αξιζει... θα μου επιτρεψεται να πω οτι κανεις δεν αξιζει ολοι μας εχουν για το κρεβατι τους... νομιζω... ειναι δυνατον να ξαναεμπιστευτω εγω αντρα? ποσο χαλια ειμαι ρε γαμωτο ποσο χαλια μου ρχεται να παω στο εξοχικο του κ να το κανω καλοκαιρινο... μου ρχεται να παρω τη μανα του κ να της πω τι με βαζει να κανω ο γιος της... μετα παλι τα σκεφτομαι κ λεω να μεινω κυρια με το kεφαλι ψηλα κ θα ρθει το πληρωμα του χρονου κ γι αυτον... δεν ειμαι καθολου καλα! ευχαριστω που με διαβασατε αλλη μια μερα! ευχαριστω για ολα!
Μαράκι λυπάμαι πάρα πολύ γι΄αυτό. Όμως, αφού λες ότι είσαι χάλια αυτή τη στιγμή, δεν το αφήνεις λίγο να το ξανασκεφτείς όταν θα είσαι πιο ψύχραιμη? Συζήτησέ το με κάποιον κι αν δεν υπάρχει κανείς που να εμπιστεύεσαι, δε δοκιμάζεις να πας σε κάποιον ψυχολόγο ή έναν καλό παπά (μοντέρνο και με κατανόηση)? Μου φαίνεται πολύ βαρύ όλο αυτό για να το περάσεις μόνη σου και να μην ανοίξεις την καρδιά σου σε κανέναν. Δεν είσαι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία που εμπιστεύτηκε και τον κορόιδεψαν. Δεν έκανες εσύ κάτι κακό.
Κοίτα, περνάς μια δύσκολη στιγμή, μην κάνεις κάτι που μετά θα το μετανιώσεις. Ίσως χάσεις τον άνδρα που αγαπάς και εμπιστεύτηκες , μα δε θα χάσεις το μωράκι που φέρεις μέσα σου. Γιατί να τα χάσεις και τα 2;; Κράτα το μωρό σου. Ο σύντροφός του αποδείχτηκε ανεύθυνος. Μην εμπιστευτείς ποτέ ξανά κανέναν αν θες μα το παιδί σου γιατί να το "ρίξεις";;Είναι ό,τι ωραιότερο συμβαίνει σε μια γυναίκα. Όσο δύσκολο κι αν είναι να μεγαλώνεις ένα παιδάκι χωρίς άνδρα, αξίζει τον κόπο να έχεις μια όμορφη ψυχούλα στο σπίτι σου και να ξαναζήσεις τις πανέμορφες στιγμές ,με ένα μωρό στο σπίτι και να χαρίσεις και ένα αδελφάκι στον γιο σου. Ας χάσεις τον άνδρα που αγάπησες , μην χάσεις και το παιδί που απέκτησες μέσα στην κοιλιά σου . Φέρεις μια ζωή μέσα σου και η ζωή αυτή είναι ανεκτίμητη. Μήν την ρίξεις ,την ζωούλα που έρχεται. Κάθε ένα μωράκι είναι ένα αγγελούδι που έρχεται να μας αλλάξει την ζωή .Τόλμησέ το και δε θα μετανιώσεις. Μην αποφασίσεις εν βρασμώ ! Ό,τι πολυτιμότερο είναι ένα μωράκι . Θα σε ανανεώσει και θα σε κάνει να νιώσεις περήφανη. μπορεί να απέτυχες να βρεις σωστό σύντροφο(δεν είναι δα και εύκολο) , μα θα πετύχεις στον μεγαλύτερο ρόλο και κυριότερο ρόλο της ζωής σου : Να είσαι άξια μαμά!
Χίλιες φορες να "ρίξεις" αυτόν παρα το μωρο. 38 χρονων δεν ειναι παιδι, ξέρει τι θέλει, και με πολυ ευκολία στο ειπε κιόλας. Δε νομίζω οτι τέτοια άτομα έχουν την ικανότητα να αγαπήσουν είτε γυναίκα είτε παιδι. Εαν τον πιέσεις να δεσμευτεί κάποια στιγμή θα σου το πετάξει στα μούτρα οτι σε πήρε γιατι ήσουν έγκυος. Δεν υπάρχει χειρότερη υποτίμηση απο αυτο για μια γυναίκα. Αποφάσισε πρώτα ΕΣΥ τι θέλεις να κανείς σαν να μην υπάρχει αυτος καθόλου στη ζωή σου. Μετα ανακοίνωσε του την απόφαση σου. Δώσε του και λίγο χρόνο να το επεξεργαστεί. Μπορει να ειναι σε σοκ. Αν όμως τον δεις ανέμελο και χωρίς προβληματισμό όσο το "σκέφτεται" τότε νομίζω θα ξέρεις πια πολυ καθαρά με τι άνθρωπο έχεις να κανείς. Σου εύχομαι να πανε όλα οπως τα θες. Κρατήσου δυνατή.
Κοπέλα μου, θα σου μιλήσω απο "σχεδόν" παρόμοια θέση, ή μάλλον καλύτερα απο την "αντιθετη" θέση. Στα 31 μου χωρισμένη με παιδί 11 ετών γνώρισα τον άντρα μου. Εκείνος στα 42 Μετά απο περίπου 3-4 μήνες που είμασταν μαζί, μένω έγκυος. Κ έμεινα έγκυος όχι γτ προσέχαμε, αλλά γτ ζούσαμε τον έρωτά μας κ δεν μας ένοιαζε τπτ άλλο! Όταν του το ανακοίνωσα πέταξε στα ουράνια, εγω πάλι όχι... σκεφτόμουν όλα τα υπόλοιπα κ με έπιασαν αναδρομικά οι τύψεις ότι βιαστηκαμε κ θα έπρεπε να το σκεφτούμε περισσότερο. Εδώ να κάνω μια παρένθεση να σου πω ότι το όνειρο του γιου μου ήταν να ξαναπαντρευτώ κ να του κάνω αδερφάκια, δεν είχε νοιώσει την οικογένεια μια που με τον πατέρα του χωρίσαμε όταν ήταν πολύ μικρός κ αυτό του έλειπε. Έτσι λοιπόν αφού είχα τις ευλογίες του μικρού μου αγοριού, κρατήσαμε το μωρό κ παντρευτήκαμε. Το μικρό μας κοριτσάκι που τώρα είναι πλέον 3 έχει φέρει την ευτυχία στην οικογένειά μας. Βέβαια περάσαμε κ περνάμε πολλά σκαμπανεβάσματα όπως όλα τα ζευγάρια, αλλά όπου υπάρχει αγάπη κ κατανόηση όλα ξεπερνούνται. ΄Ομως αν ο άντρας μου ήταν αντίθετος, δεν θα μπορούσα να κρατήσω αυτό το μωρό, γτ δουλεύω σε μια απαιτητική δουλειά στον ιδιωτικό τομέα κ δεν με έπαιρνε οικονομικά μια εγκυμοσύνη. Χωρίς βοήθεια δεν θα μπορούσα να δουλέψω. Θα έπρεπε οι γονείς μου να επωμιστούν το βάρος κ έχοντας ήδη ένα αποτυχημενο γάμο στην πλάτη μου με ένα παιδί και ζώντας στην επαρχία, δεν θα μπορούσα με κανένα τρόπο να τους "ξαναπικράνω" φορτώνοντάς τους κ με ένα παιδί εκτός γάμου. Κακά τα ψέμματα στην επαρχία είσαι δακτυλοδικτούμενη. Αν είχα τη οικονομική δυνάτοτητα να μεγαλώσω μονη το μωρό μου χωρίς τη βοήθεια κανενός τότε πάλι θα ήταν αλλιώς. Λοιπον πιάνουμε τώρα τη δική σου ιστορία. Καταρχήν είστε κ οι δύο σε ηλικία που τα μωρά δεν τα κάνεις γτ σου έτυχε. Ήξερε καλά τι έκανε. Τώρα αν στην πορεία δείλιασε ή το μετανιωσε ή στην τελική σε κορόιδευε δεν ξέρω να σου πω. Η σχέση σας έχει φτάσει σε ένα σημείο κρίσιμο που φαίνεται να είναι καταδικασμένη. Αν κάνεις έκτρωση πιθανότατα θα χωρίσετε μια που θα έχετε ψυχρανθεί πλεόν μεταξύ σας. Στην ηλικία που εισαι δεν έχεις κ πολλές πιθανότητες για να παίζεις, αν ρίξεις αυτό το μωρό μετά τι; Θα είστε μαζί; Αφού λέει ότι θέλει οικογένεια κ παιδί, πότε τα θέλει, στα 50; Πιάστον να κουβεντιάσετε να δεις τι θέλει τελικά. Μην μπεις στον κόπο να τον πιέσεις, θα το μετανιώσεις αργότερα. Δεν υπάρχει χειρότερο να βρεθείς παντρεμένη με κάποιον με το ζόρι. Αν επιμένει να ρίξεις το μωρό τότε κάτσε κ σκέψου τι θες εσύ κ τι μπορείς να κάνεις. Έχεις το οικονομικό; Μπορείς να ανταπεξέλθεις μόνη σου; Μπορείς αυτό το παιδί να το υποστηρίξεις όχι μονο οικονομικά αλλά κ ηθικά; Είσαι προετοιμασμένη να ακούς τον κάθε ανεγκέφαλο που θα σε συζητάει πίσω απο την πλάτη σου; Τέλος αν σκέφτεσαι να το κρατήσεις κάτσε κ μίλα με το παιδί σου, είναι σε ηλικία να σε καταλάβει. Δες τι θέλει, σε τι μπορεί να ανταπεξέλθει. Μην τον ξεχνάς. Είναι ο ποιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή σου κ οι αποφάσεις σου θα έχουν άμεσο αντίκτυπο σε εκείνον.
Στο τελευταίο που λες Ράνια δεν ξέρω αν είναι ok να του μιλήσει. Ψυχολόγος μου είχε πει πως γενικώς οι γονείς στις αποφάσεις που παίρνουν για να είναι οι ίδιο ευτυχισμένοι και ισορροπημένοι, δεν πρέπει να μπλέκουν τα παιδιά, παρά μόνο να τους ανακοινώνουν ό,τι αποφασίζουν όταν είναι σίγουροι. Δεν ξέρω, βέβαια, με τον όρο παιδιά σε ποιες ηλικίες αναφερόταν. Αλλά, δεν πέφτει πολύ και στον έφηβο να πρέπει να πάρει τέτοιο βάρος επάνω του? Η αντίδρασή του πιθανότατα να είναι αρνητική όταν μάθει για το μωρό, αλλά αν της πει να κάνει έκτρωση τότε εκείνη πρέπει να το κάνει. Αλλιώς δείχνει ότι ζητάει τη γνώμη του και τελικώς δεν τον υπολογίζει. Και αν τελικά δεν το θέλει ο μεγάλος γιος το μωρό και η μαμά κάνει την έκτρωση, θα είναι εντάξει το παιδί με αυτό μετά από χρόνια ή θα έρθει η στιγμή που θα βαραίνει τη συνείδησή του. Αν πάλι του το φέρει σαν δεδομένο ότι θα το κρατήσει, καθησυχάζοντάς τον ταυτόχρονα και δείχνοντας κατανόηση σε όποια αντίδραση κι αν έχει, του δείχνει και με τη στάση της ότι αυτή η απόφαση είναι κάτι που αφορά την έγκυο και κανέναν άλλο. Επηρεάζει πολλούς, αλλά το τι θα κάνει η ίδια με το αγέννητο παιδί της είναι καθαρά δικό της θέμα. Ειδικά στο συγκεκριμένο, θα έλεγα να ρωτήσει και ποιον πιο ειδικό για το ποιοι πρέπει να είναι οι χειρισμοί της απέναντι στο παιδί. Καλά κάνεις και το επισημαίνεις γιατί οι περισσότεροι ξεχάσαμε πως υπάρχει και το πρώτο παιδί και αυτό είναι το σημαντικότερο στο οποίο πρέπει η μαμά να ρίξει το βάρος της. Υποθέτω πως η μαμά θέλει να το κρατήσει γι΄αυτό στρέφω τη συζήτηση εκεί. Αν δεν έχει σκοπό να το κρατήσει, καλύτερα να μην πει τίποτα στο μεγάλο γιο.
Συγνώμη αλλά όταν κάνουμε σεξ και δεν είμαστε σίγουροι 100% ότι θέλουμε να κάνουμε μωρό, χρειαζόμαστε επιτακτικά προφύλαξη! Αν δεν φροντίσουμε να πάρουμε προφύλαξη, τότε είμαστε υποχρεωμένοι ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ που κάναμε το σεξ, να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες. Αυτά τα "ζούσα τον έρωτά μου και δεν σκεφτόμουν σωστά" τα γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια. Δεν έχουν καμιά ουσία και δεν παρουσιάζουν καμιά δικαιολογία. Μια ζωή που δημιουργείται απερίσκεπτα και μετά τερματίζεται έτσι ελαφρά τη καρδία, είναι ύβρις. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία που μπορεί να αμβλύνει την σοβαρότητα μιας τέτοιας πράξης. Ας μην μιλάμε για την έκτρωση σαν να είναι λύση ανάγκης γιατί δεν είναι.
Μαράκι γλυκιά μου, ένα είναι σίγουρο, η πλειοψηφία των γυναικών, αν όχι όλες, που κάνουν έκτρωση το κουβαλάνε και τους τρώει για μια ζωή! Και δεν μιλώ, μόνο, για θρησκευτικούς λόγους. Μιλώ για συναισθητικό δέσιμο μάνας-παιδιού που ξεκινά από τη αρχή κάθε εγκυμοσύνης. Κανείς δεν χάνεται!
Νίνα μου, καλα κανεις και λες ότι λες! Σκοπός ειναι η μια να βοηθά την αλλη! Αυτό που περιγραφεις με το κοινο ταμείο, δεν το συζητώ ειναι πολυ σημαντικό! Εχεις δίκιο να τα βλέπεις όπως τα βλέπεις, σκοπός σ' ένα ζευγάρι ειναι η εμπιστοσύνη, η κατανόηση και η αγάπη για να προχωρήσει σωστά! Όσο για σένα Μαρακι μου, κρατά το μωράκι σου και επειδή αυτος μου φαίνεται δεν καταλαβαίνει τι θελεις ο ίδιος από τον εαυτό του, κρατά λιγο απόσταση μακρυα του μέχρι να δει τι θελει! Αν σε θελει και θελει όσα σου ελεγε θα 'ρθει από μόνος του κοντά σου! Εσύ κοιτα, το μωρό σου, τον μεγάλο σου γιο που πιστεύω θα χαρεί και θα σε στηρίξει, και τον εαυτό σου! Και ότι θελεις και χρειαστείς και μπορω να σε βοηθησω, ζητά το mail μου να τα πουμε!
Να συστηθω...εγω ειμαι η μανουλα που εστειλα το mail...η αληθεια ειναι οτι δεν τα γραψα ολα γιατι δεν το χω ξανακανει κ φοβηθηκα μη δε τα βαλουν ολα...κοιταξτε λοιπον πως εχουν τα πραγματα... τον γνωρισα με προξενιο...μεσω του κουμπαρου του...ο κουμπαρος του ηξερε τι ψαχνω απο τη ζωη μου δηλαδη οτι θελω να βρω ενα καλο παιδι να ξαναφτιαξω τη ζωη μου.... μου ετυχε εκεινος ο οποιος απο την τριτη μερα της σχεσης μας μου ειπε το εξης εγω Μαρακι μου θελω μεχρι τα 40 μου να παντρευτω κ να κανω κ ενα παιδακι ΕΣΥ ομως τα χεις κανει αυτα κ μπορει να μη θελεις ξανα κ του λεω τα παραπανω οτι θελω δηλαδη...καταρχην να σας πω κ κατι αλλο θεωρω πολυ εγωιστικο μια γυναικα χωρισμενη να κανει σχεση μ εναν τετοιον ανθρωπο που θελει να κανει οικογενεια κ κεινη να μη θελει...κ προχωραω τον πρωτο καιρο με προφυλαξεις κ μετα χωρις...αρα επειδη παιζει με τη φωτια θα του τυχει εγκυμοσυνη ετσι δεν ειναι??? ολον αυτον τον καιρο ειμασταν τελεια μου χε δωσει το κλειδι του εξωχικου του το οποιο αποκαλουσε σπιτι ΜΑΣ σ ολον τον κοσμο με αποκαλει η γυναικα του ο ανθρωπος του η συμβια του κ επειδη μενει σε κλειστη κοινωνια (κακο χωριο τα λιγα σπιτια) καταλαβαινετε οτι ειχε βουηξει η κοινωνια οτι ο ταδε ειναι με την ταδε κ θα παντρευτουν κλπ...διαβασατε οτι την προηγουμενη κυριακη ελεγε πως θα ναι Ο ΓΑΜΟΣ ΜΑΣ... χθες το μαθαμε...χωρις δευτερη κουβεντα μου πε ριχτο... μου γυρισανε τα ματια η αληθεια ειναι...θα το παιρνα πιο μαλακα αν το συζητουσαμε πρωτα ... εγω δε θελω να το ριξω αληθεια σας το λεω παρολο που δεν ειναι ωραιο να ειναι κ αυτο χωρις μπαμπακα...μου πε εν τω μεταξυ το βραδυ οτι ειμαι 38 χρονων λακαμας που δεν μπορω ν αναλαβω τις ευθυνες οτι εκεινος φταιει κ κατι τετοια... αντι να σκεφτει ΕΜΕΝΑ πως θα το πω στο παιδι μου αρχιζει να μου λεει αυτα....ειμαι παραλογη? α, του πα την τριτη θα παμε στο γιατρο θα ρθεις ετσι? κ μου πε οχι... ε ενταξει... δε θα πω μεγαλες κουβεντες οτι δεν μπορω να ζησω χωρις εκεινον κ αλλα τετοια οχι, αλλα αυτο το παιδακι ειναι απο μεγαλο ερωτα...δε θα πω αγαπη... ενα ομως ξερω να σας πω οτι η σχεση μας στηριζοταν στην εκτιμηση κ το σεβασμο...αυτα ειναι τα στοιχεια που πιστευω κανει ενα ζευγαρι ευτυχισμενο ολα τ αλλα ερχονται κ παρερχονται...να μη σας κουρασω αλλο απλα να σας πω οτι του ειπα... καταρχην δεν εχω αποφασισει τι θα κανω...αλλα στην περιπτωση που το ριξω θα θελα να χωρισουμε ε, ποιος ειδε τον θεο κ δεν το φοβηθηκε! γιατι να χωρισουμε κ αλλα τετοια...πραγματικα ειμαι τοσο μπερδεμενη που νιωθω κενη απο συναισθηματα...γιατι κατα τ αλλα εχω το σπορακι μου κ δε μ αφηνει να μαι μονη μου! αν μπορειτε πειτε τη γνωμη σας κ επειδη προφανως σας εχω παλι κενα θ απαντω για να βγαλω μιαν ακρη. Πραγματικα σας ευχαριστω κοριτσια μεσα απο την καρδια μου δεν εχω με ποιους να μιλησω γιατι δεν το χω ανακοινωση στους δικους μου ακομη κ αυτο γιατι δε θελω να "πεσει" στα ματια τους απο την ενδεχωμενος σαστισμενη απαντηση τι να πω!
Ρε Μαράκι, αν κάνεις έκτρωση και να θέλετε να είστε μαζί δύσκολο το βλέπω. Τι θα σας ενώσει? Αρκετά ζευγάρια χωρίζουν μετά από τέτοια, ειδικά αν δεν το θέλει ο ένας. Μια φορά ένας άντρας μου είπε χωρίσαμε μετά την έκτρωση γιατί δεν μπορούσαμε να το διαχειριστούμε. Είχαμε γίνει δυο ξένοι. Τέλοσπάντων, εγώ είμαι υπέρ του να το κρατήσεις. Ψημένη φαίνεσαι από τη ζωή, ξέρεις να κάνεις τα κουμάντα σου, έχεις μεγαλώσει κι άλλο παιδί. Πες του εγώ το θέλω, αν δεν το θέλεις εσύ αυτό δεν αλλάζει την απόφασή μου. Κι ας τον. Δε θέλω να κάνω προβλέψεις. Αλλά μικρή κοινωνία λες, εσύ θα είσαι έγκυος, τα νέα θα μαθευτούν, δεν τον βλέπω να μπορεί να το σηκώσει αυτό το βάρος. Κοίτα, όμως, αν γυρίσει να του βάλεις εσύ κανόνες από την αρχή. Έτσι όπως τα λες μου φαίνεται πολύ εύκολο να τον χειριστείς. Εδώ εμείς με πιο δύσκολους παίχτες και ακόμη αντέχουμε. Μην του κάνεις και πανεύκολη τη ζωή. Όλα καλά να πάνε. Κι εγώ συμφωνώ με τη Βασιλική παραπάνω που λέει να δεις εσύ τι θέλεις να κάνεις και να μην τον συμπεριλάβεις στην απόφασή σου.
μην κάνεις έκτρωση...μην χαλάσεις μια ζωή...σκέψου πως τόσα ζευγάρια θέλουν ένα παιδάκι και εσένα σου ήρθε ένα δώρο Θεού ,μην το ρίξεις για κανέναν άνδρα!!
Βρε Μαράκι είσαι 38 χρονών γυναίκα, με έφηβο γιο και διευθύνεις επιχείρηση (αν κατάλαβα καλά). Σου έχει συμβεί αυτό που είναι τόσο ξεκάθαρο και αναρωτιέσαι ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος? Ξεκόλλα. Ο 'μέλλων' σύζυγός σου, μόνο σεβασμό δεν σου δείχνει. Για να μην σου πω ότι σε γέμισε φούμαρα κι εσύ τα έφαγες κανονικότατα (καλή χώνεψη)! Και τώρα που είδε τα σκούρα πάει να λακίσει. Ποιος άντρας ζητάει από τη γυναίκα του να κάνει έκτρωση? Μόνο κάτι δειλά ποντίκια. Θέλεις έναν τέτοιο άνθρωπο δίπλα σου? Δε νομίζω ότι σου αρμόζει. Κράτα το μωράκι, φυσικά. Εννοείται. Γιατί να το ρίξεις? Τι φταίει αυτό. Αφού μπορείς άνετα να το μεγαλώσεις. Αλλά δεν συμφωνώ καθόλου με αυτό που είπε η φίλη Νίνα πιο πάνω, ότι είναι ένας τρόπος να γυρίσει σε σένα ο άντρας αυτός, μη μπορώντας να αντέξει το βάρος της ντροπής όταν θα κυκλοφορείς με τη φουσκωμένη σου κοιλιά στην μικρή κοινωνία σας. Καθόλου ωραίο δεν το βρίσκω αυτό. Μάλλον pathetic ακούγεται. Και αν γυρίσει γι΄αυτόν τον λόγο, εσύ θα τον δεχτείς? Εσύ θέλεις έναν τέτοιο άντρα δίπλα σου? Ρώτα τον εαυτό σου και πράξε αναλόγως.
A, καμία σχέση Ιωαννα. Της είπα τι προβλέπω ότι θα γίνει όχι τι θεωρώ σωστό να γίνει. Αυτό που θεωρω ότι είναι το καλύτερο έτσι όπως άκουσα την ιστορία, είναι πολύ ακραίο για να της το πω ευθέως οπότε κρατάω τη γνώμη για τον εαυτό μου. Και αν θέλεις και κάτι άλλο το σε γέμισε φούμαρα και τα έχαψες δεν ανταποκρίνεται πάντα στην πραγματικότητα. Υπάρχουν αυθεντίες στο είδος. Και γιατροί που άλλα μας λένε και άλλα πιστεύουν. Σημαίνει ότι όποιος λειτουργεί καλή τη πίστει τρώει φούμαρα?
Βρε Νίνα, είμαστε 40 χρονών γυναίκες, έμπειρες, ψημένες στη ζωή (υποθέτω ότι είσαι κι εσύ σε παρόμοια ηλικία με μένα). Εσύ προσωπικά πόσο εύκολα πιστεύεις ότι έρχεται και σου λέει ο καθένας? Εγώ καθόλου εύκολα. Η κοπέλα είναι μόνο 5 μήνες με τον τύπο (από τον Ιούνιο δεν είπε?). Είναι 5 μήνες αρκετός χρόνος για να προσφέρεις απόλυτη εμπιστοσύνη? Στον οποιονδήποτε? 5 μήνες? Και ο έρωτας να σε έχει συνεπάρει, δεν μπορώ να πιστέψω ότι κατά βάθος δεν θα είχες έστω μια μικρή τόση δα επιφύλαξη. Επιφύλαξη που προκύπτει, όχι από μια δύσπιστη ιδιοσυγκρασία, αλλά από τις πικρές εμπειρίες της ζωής. Για το άλλο που είπες, σόρυ. Παρερμήνευσα τα λόγια σου.
εγω καπου καταλαβα οτι πιο πολυ αυτος αλλα και εσυ σκεφτεστε τι θα πει το χωριο.... ειλικρινα γιατι να διευθυνει η καθε κουτσομπολα τη ζωη σου? το φαι τους θα τους παρει ή μηπως θα τους το φορτωσεις για να τους ενδιαφερει αν ειναι εκτος γαμου? αμα εσυ το θες κρατα το και μεγαλωσε το και ασε τον κυριο να ψαχνεται. το πολυ πολυ να πει οτι ειναι και αλουνου σιγα μην κατσεις να σκασεις! παλι αμα πιστευεις οτι εχεις κλεισει σαν μητερα παλι δικαιωμα σου αμα το ριξεις ή οχι. απλα κανε και μια συζητηση και με τον γιο γιατι αμα ο πατερας δεν το δεχτει ο γιος σου θα ειναι το στηριγμα σου οποτε πρεπει να του το φερεις μαλακα. τωρα με τον συγκεκριμενο πατερα εγω στη θεση σου θα τον εβγαζα απο τη ζωη μου. και να δεχτει το παιδι θα το κανει με μιση καρδια και "το οτι τον τυλιξες νεο παλικαρι" δεν θα αργησει να ειπωθει. απο την αλλη αμα το ριξεις ποιος ο λογος να εισαι μαζι του εφοσον στην πρωτη δυσκολια σου ειπε ενα "κοψε τον λαιμο σου"? ενας πραγματικος ανδρας θα σου ελεγε πως οτι και να αποφασισεις ειναι σεβαστο για εκεινον και οχι ολες αυτες τις ανοησιες.
Θα συμφωνήσω και λιγο μαζι σου....αλλα δεν σημαίνει ότι δεν γίνεσαι και λιγο χτιστης στην σχέση σου!!! Όμως να σου πω κατι, εμείς γυναίκες, όπως ειπες πολυ ομορφα πιο πάνω, είμαστε δοτικες. Αυτό ειναι ένα μεγάλο σφάλμα μας γιατι μας κανει να καταπατάμε τα όρια που πρεπει πάντα να βάζουμε στην ζωή μας!!! Παντού χρειάζονται όρια! Δεν χρειάζεται να εκτεθούμε στα χέρια του οποιοδήποτε την καρδιά μας και την αξιοπρεπεια μας! Και σιγουρα δεν χρειάζεται νευρα και απελπισία σε μια δύσκολη στιγμη της ζωής μας...και μη νομίζει κανεις πως μιλάω εκ του ασφαλούς! Πριν γνωρίσω τον άνδρα μου, έπεσα στα χέρια ενός απίθανου ανθρώπου που μ'εφτασε μέχρι το νοσοκομείο....τελικα αφου επιβιωσα, μ'εκανε πιο δυνατή και σιγουρα μετα από αυτο που περασα στα χέρια του, δε θα επέτρεπα ποτε ξανά κανέναν να με ποδοπατησει! Γι'αυτο λέω ότι ειναι δικη της απόφαση το τι θα κανει στην ζωή της! Να κρατήσει το μωράκι της, το θείο δωράκι της, και αν αξίζει αυτος ο άνθρωπος....θα την ακολουθησει!!!
Γεια σου!!! Είμαι 27 χρόνων και είμαι με τον άντρα μου εδώ και δέκα χρόνια! Έχουμε 3 αγοράκια. Είμαστε πολύ ευτυχισμένοι με βοηθάει με τα παιδιά δουλεύουμε και οι δυο και δεν έχουμε βοήθεια από συγγενείς! Πάντα θέλαμε ένα κοριτσάκι αλλά μας τύχανε οι μπόμπιρες ... Το μικρό το γέννησα το καλοκαίρι επειδή οι γέννες μου ήταν με καισαρικη αποφασίσαμε ότι δεν θελουμε αλλα παιδιά... Καιρός να αφοσιωθουμε στα αγόρια μας είπαμε, 2 μήνες μετά την γέννα μου πήγα στο γυναικολόγο για να τοποθετήσουμε σπιράλ ! Αλλα μάλλον ήταν αργά ! Ήμουν πάλι έγκυος ! Δεν το πίστευα ! Ακόμα η τομή της καισαρικης με τράβαγε δεν ήταν ώρα σκέφτηκα , με 3 παιδιά ήδη και 2 επιχειρήσεις να τρέχουν και χωρίς βοήθεια θα ήταν δύσκολα σκέφτηκα , ο γιατρός με παρότρυνε να το ρίξω λόγω της αδύναμης μήτρας μου! Αλλα εγώ ούτε να το ακούσω δεν ήθελα! Θα το κρατήσω του είπα θα το διακινδυνευσω ! Όταν το είπα στο σύζυγο εκείνος ενώ είναι τρελός για τα αγόρια μας μου είπε πως δεν μπορούμε να το κρατήσουμε για όλους τους παραπάνω λόγους σύμφωνα με εκείνον ! Τι είναι αυτά που λες;;; Δεν υπάρχει περίπτωση!! Τι ένα τι δυο τι δέκα παιδιά ! ;!! Δεν με νοιάζει του λέω εγώ το θέλω! Επαναστάτησα ! Σε τσακωμό επάνω μου είπε το τραγικό : η εγώ η σχέση μας δηλαδή η το παιδί !! Χαχα εννοείται το σπορακι μου του λέω ! Τον αγαπώ τόσο πολύ και τον καταλαβαίνω που φρικαρε αλλα..!!! Αλλα επιλέγω τα παιδιά μου του είπα το παιδί θα το κρατήσω και αν εσύ δεν μπορείς οκ νο προμπλεμ!! Λοιπόν είμαι 7 μηνών τώρα και περιμένω κοριτσάκι !!! Απίστευτο;; Εννοείται ο αντρουλης μου μετά από σκέψη μου ζήτησε συγνώμη και τώρα ανυπομονούμε να έρθει η μπεμπα!!! Μήπως και ο δικός σου άντρας αντέδρασε έτσι επειδή αγχώθηκε φρικαρε φοβήθηκε ; Μήπως να του δώσεις λίγο χρόνο να σκεφτεί ;; Άλλωστε ποιος δεν έχει αδυναμίες; Αν σε αγαπάει πραγματικά θα κάνει το σωστό ... Δώσε λίγο χρόνο ! :)
Είσαι φοβερή! Πόσο χαίρομαι όταν ακούω γυναίκες που ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή τους και το διεκδικούν ό,τι και να γίνει.
Καλημερα Νίνα μου.... Αυτό που ηθελα να πω στην κοπέλα, ειναι πως εκείνη πρεπει ν'αποφασισει πως θελει την ζωή της και ότι δεν πρεπει να στηρίζεται πουθενά και κυρίως σε λόγια του τύπου θα παντρευτούμε γιατι σ' αγαπώ αλλα κάνε έκτρωση! Γι'αυτο ανέφερα πως οταν πήγα στον συντροφο μου, ειχα πάρει ήδη τις αποφάσεις μου παρότι δεν ήμουν επιχειρηματίας ή οτιδήποτε αλλο. Εγώ απλά ανακοίνωσα την εγκυμοσύνη μου και το ότι θα το κρατούσα ηταν δεν ηταν στην ζωή μου αυτος!! Μήπως νομίζεις ότι αν αποφάσιζε να φύγει δεν θα πληγωνομουν;;; αφου τον αγαπούσα! Αλλά δεν θα τον υποχρεωνα ν'αναλαβει κατι που δεν ήθελε! Σημασία για είχε το παιδί μου και γω! Δεν θα ηθελα ποτε εναν άνθρωπο διπλα μου που δε θ'αγαπουσε εμένα και απλά καθόταν για το παιδί. Και επειδή γράφεις κι αλλα,σου απαντώ....παντρευτηκαμε, του αρέσω πιο πολυ στρουμπουλουλα από οταν ήμουν μοντελο, απ' οταν ήρθε στον γιατρό την πρώτη φορα κανει τα πάντα εκείνος στο σπιτι μας και γενικά είμαστε ένα...σ' όλα!!! Αυτό χτίζεται κοπέλα μου!!! Επίσης, σου ειπα, πιστεύω ότι ειναι σοκ για τον άνδρα που ναι μεν αγαπάει και θελει να ζήσει με την γυναίκα του αλλα ακομη δεν είχε σκεφτεί την πιθανοτητα του παιδιού στην ζωή τους. Ήθελε χρονο και του τον εδωσα. Νομίζω λοιπόν ότι για το κορίτσι που μας γραφει...πρεπει να κοιτάξει την ζωή της, πως θελει να ζήσει....ευτυχισμενη με δυο παιδιά ή δυστυχισμένη με δυο παιδιά και εναν άνδρα που ναι μεν παντρεύτηκε αλλα δεν την αγαπάει;;; νομιζω ότι αν διαλέξε το πρώτο μπορει να 'χει και το δεύτερο κάνοντας υπομονή όσο ο αλλος αποφασίζει τι θελει να κανει στην δικη του ζωή!
Καλημέρα! Ήσουν τυχερή! Το να είσαι με τον άλλον ένα σε όλα δε γίνεται αν δεν το θέλει κι ο ίδιος. Άρα, δε χτίζεται. Επίσης πρέπει να το έχει μάθει και από το σπίτι του αυτό. Αν ήταν όλοι κουκου-ρούκου, αυτές είναι οι αρχές πάνω στις οποίες ξεκινάει να κάνει οικογένεια. Είναι να έχεις και λίγη τύχη! :-)
Φιλενάδα, συγνώμη αλλά ένα-ενα τα θυμάμαι. Και τα λέω γιατί μπορεί σε άλλον να του φανούν χρήσιμα. Τα απαντάω κάτω από τη δική σου απάντηση, αλλά αυτό είναι τυχαίο. Ξέρεις περάσαμε κι εμείς περίοδο που ήμουν η βασίλισσα του σπιτιού. Ειδικά όταν γεννήθηκε το παιδί μη σου πω πως ήμασταν. Καλύτερα από ποτέ. Υπήρχαν, όμως, πάντα σημάδια που έδειχναν ότι 1 δε θα γινόμασταν ποτέ. Μπορεί να μην ημουν καλά οικονομικά και να μου έδινε ολόκληρο το μισθό του για να περάσουμε το μήνα και να τον διαχειριζόμουν όπως ήθελα, αλλά κοινό λογαριασμό δεν ανοίξαμε ποτέ. Πολλοί δεν έχουν θα μου πεις, αλλά αυτό δεν είναι δείγμα απόλυτης ενότητας. Σήμερα ή πληρώνω μόνη μου (για να μη χρειάζεται να ζητήσω) ή αν δεν έχω αρχίζω τα θέλω τόσα για super market και τόσα για το άλλο. Για εμένα, που στη δική μου οικογένεια με όσα κακά κι αν είχε δεν ζητούσαμε ποτέ λεφτά από τους γονείς γιατί μας εμπιστεύονταν και μας άφηναν να έχουμε πρόσβαση, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο υποτιμητικό μου φαίνεται να ζητάω σήμερα λεφτά για γάλα. Μπορεί αυτό να είναι ανούσιο πρόβλημα σε σχέση με αυτά που έχουν άλλες οικογένειες, αλλά εμένα μου φαίνεται πολύ σημαντικό γιατί δείχνει ότι ο άλλος θέλει τον έλεγχο και αδυνατεί να σε εμπιστευτεί. Δε μου αρέσει καθόλου αυτό και πάω στοίχημα ότι το ίδιο θα κάνει αύριο και στα παιδιά. Αυτό είναι ένα από τα διάφορα στα οποία δεν κολλάει να με αφήσει ξεκρέμαστη. Γενικά ενώ τον ενδιαφέρουν τα παιδιά του, δεν κόπτεται ιδιαίτερα για το σύνολο της οικογένειας. Το να είμαι ξεκούραστη ή να περνάω καλά είναι πολύ δεύτερο στη σκέψη του. Μη σου πω δεν το σκέφτεται καθόλου, γιατί θεωρεί εκ των προτέρων ότι όλα είναι καλά. ΓΙα όλα αυτά είχα από πολύ νωρίς δείγματα, στα οποία δεν έδινα σημασία. Χαζά προβλήματα θα μου πεις, αλλά στη δική μου καθημερινότητα κάνουν τη διαφορά. Εκεί πήγαινε το κράτα μια πισινή, που δεν το λέω για εσένα συγκεκριμένα. Το γράφω μόνο μήπως φανεί χρήσιμο σε κάποιον, όπως κι εμένα μου φάνηκαν χρήσιμες άλλες εμπειρίες που διάβασα.
Ίσως έπρεπε να συζητήσεις μαζί του πριν κάνετε σεξ χωρίς προφυλάξεις !! Είσαι 38 χρονών ,χωρισμένη με παιδί στην εφηβεία και λειτουργείς σαν κοριτσάκι. Συγνώμη αλλά είσαι ανευθηνη καταδικάζεις ένα παιδί ή θα το σκοτώσεις ή θα μεγαλώσει με έναν πατέρα που δεν το θέλει ή χωρίς πατέρα.
Καλημέρα....νομιζω ότι κάπου σφαλλεις!!! Καταρχήν, εγώ ειμαι 33χρονων...οταν έμαθα ότι ειμαι έγκυος, ήμουν σε μια σχέση μονο 5 μήνες!!! Μιλούσαμε για το μελλον αλλα όχι για παιδάκι. Τ'απογευμα της ιδιας μέρα μίλησα στον συντροφο μου για την εγκυμοσύνη και του ειπα πως να κανω έκτρωση αποκλείεται αλλα ότι ήμουν έτοιμη να μεγαλώσω μονη μου το παιδί αν εκείνος δεν ήθελε και ότι μπορούσε εκείνη την στιγμη να σηκωθεί να φύγει και ειναι ήσυχος πως δεν θα τον ενοχλουσα για τιποτα. Σου υπογραμμίζω πως ήμουν άνεργη, ηταν η πρώτη μου ολοκληρωμένη σχέση μιας περιμενα για να κανω ερωτα εναν άνθρωπο που θ'αγαπουσα και θα μ'αγαπουσε κι αυτος....και τον αγαπούσα πολυ! Ο τότε συντροφος μου, ηταν κι αυτος κατά των εκτρώσεων αλλά σήμαινε οτι ήθελε παιδί εκείνη την στιγμη! Ουτε σηκώθηκε να φύγει! Ήθελε τον χρονο του να το χωνέψει....και το καταλάβαινα απόλυτα αυτο, ηταν το τελειως διαφορετικό από την ζωή που έκανε μέχρι τη στιγμη εκείνη. Ήταν εργένης χρονια, 10 χρονια μεγαλύτερος μου, γλεντουσε την ζωή του..... Σιγά σιγά, παίρνοντας τον δικό του χρονο, συζητώντας πάντα θέματα μας....χωρις πίεση, χωρίς φωνές, κ.α......αγαπησε το μωράκι μας, εμείς δεθηκαμε πιο πολυ, γνωριζόμαστε μέρα με την μέρα, ζούμε τέλεια, σ' ένα μηνα κλείνουμε ένα χρονο μαζι και μετα από λιγες μέρες θα μπαίνω στον μηνα μου!!! Και σου υπογραμμίζω παλι, τον πρώτο καιρο δεν ηταν ετσι,πήγαινα μονη στον γιατρό,ειχα δύσκολη πολυ εγκυμοσύνη,στο κρεβάτι γενικά την έχω βγάλει, και κακή ψυχολογία ειχα αλλα το γέλιο έφτανε ως τ'αφτια! Και πιέσεις από το οικογενειακό μας περιβάλλον ειχα... Μόνος του ήρθε στον γιατρό μαζι,ένα απόγευμα....εκει επαθε πλάκα βλέποντας τον μπεμπακο μας! Όλα στην ώρα τους λοιπόν και εχε υπομονή! Το παιδί ειναι δικη σου υπόθεση...αν θελει, θα σ' ακολουθήσει. Σε φιλω....και σου εύχομαι τα καλύτερα και ήδη εχεις τα καλύτερα μέσα στην κοιλίτσα σου!
Με το καλό το μωράκι σας! Δεν έχουν, όμως, όλοι happy end να ξέρεις. Ο σωστός, ο ξέρω τι θέλω από τη ζωή μου, δεν έχει μα και μου. Ακούει εγκυμοσύνη και προχωράει αμέσως, γάμος κλπ. Εγώ το μόνο που προτείνω πια είναι όταν κάποιος έχει δείξει κακά δείγματα στο παρελθόν, κράτα μια επιφύλαξη για το μέλλον. Προχώρα το μαζί του αν το θέλεις, αλλά κράτα μια πισινή πριν βιαστείς να πεις ότι ήθελε το χρόνο του. Τα προβλήματα μπορεί να αρχίσουν να φαίνονται ακόμη και μερικά χρόνια αργότερα. Εσύ μπορεί να έπεσες στην καλή περίπτωση, η κοπέλα αν κάτι της κάθεται στραβά, καλά κάνει και του δίνει σημασία και καλά κάνει που δε σπεύδει να δικαιολογήσει. Συγνώμη για το ξενέρωμα. Έχω περάσει από όλα τα στάδια (τι θα γίνει τώρα, μετά όλα μέλι-γάλα και τέλεια, μετά πάλι λίγο απογοήτευση και πάλι διάθεση στα ύψη και μετά πάλι εκεί που ήμασταν στην αρχή) και το μόνο που πιστεύω πια είναι ότι οι γυναίκες είμαστε στην πλειοψηφία μας πιο δοτικές από τους άντρες. Οι άντρες δεν είναι όλοι έτσι. Οπότε, καλύτερα είναι για εμάς να βλέπουμε την αλήθεια όπου χρειάζεται και να μην προσπαθούμε να δικαιολογούμε καταστάσεις με το δικό μας μυαλό. Ας σε "υπηρετήσει" και λίγο πρώτα ο άλλος, δεν πειράζει. Ας σε κάνει να νιώσεις και λίγο θεά, δεν πειράζει. Ας σου λέει πόσο όμορφη είσαι, όταν από το καθισιό έχεις γίνει τόφαλος, δεν πειράζει. Λίγο άσχετα αυτά, αλλά θέλω να πω να σου δείχνει ότι η δική σου ευτυχία και επιθυμία είναι πάρα πολύ σημαντική για αυτόν.
Ξέρεις και τι δεν είπα? Τα παιδιά τους όλοι τα λατρεύουν και γίνονται χίλια κομμάτια για αυτά. Το θέμα είναι να γίνεται χίλια κομμάτια και για σενα.
Αχ, και κάτι που ξέχασα...Θα σε πληγώσω λίγο, αλλά νομίζω πως πρέπει να στο πω. Το παιδί του δεν υπάρχει περίπτωση να μην το θέλει. Τώρα που δεν το νιώθει σαν παιδί του που δεν τον έχει δει, μπορεί να μην του κάνει διαφορά είτε υπάρχει το παιδί είτε όχι. Όταν ξεπεταχτεί λίγο το παιδάκι, θα λιώνει γι΄αυτό. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην το θέλει το παιδί. Εδώ βλέπεις μερικοί τα απαρνιούνται και μετά από χρόνια θέλουν να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους με τα παιδιά τους. Το ερώτημα είναι αν θέλει εσένα. Σαν σχέση μπορεί να σε θέλει, αλλά δέσμευση για μια ζωή θέλει? Αν σε ήθελε πραγματικά δεν υπήρχε περίπτωση να στο προτείνει αυτό και μάλιστα να στο πει και σαν διαταγή. Μη μένεις στα λόγια του και τι λέει ότι θα κάνετε μαζί. Δες πιο βαθειά, πόσα από αυτά τα πιστεύει στ' αλήθεια. Δες και τα ευτυχισμένα ζευγάρια γύρω σου. Ό,τι και να έχει συμβεί, ποτέ ο ένας δεν αποφασίζει μόνος του αδιαφορώντας αν η απόφασή του αυτή πληγώνει τον άλλον.
Στη θέση σου δε θα τον παρακαλούσα, θα του έλεγα δεν πειράζει αν δεν το θες πήγαινε στη θεία σου. Αυτά στα λέω βέβαια υποθέτωντας ότι οικονομικά είσαι καλά, γιατί ανέφερες ότι είσαι επιχειρηματίας και μάλιστα δυναμική. Αν έχεις δει μέχρι στιγμής ότι τα καταφέρνεις καλά, τι τον θέλεις? Άσε που δε γνωρίζεστε αρκετά και δεν ξέρεις στα σίγουρα τι χαρακτήρας είναι και αν οι δυο σας κάνετε χωριό. Αν θέλει ας κάτσει, αλλά μάλλον για διακοσμητικό στοιχείο τον κόβω. Από κάτι τέτοια περιστατικά και μερικά ακόμη έχω γίνει εντελώς κατά στο θέμα εγκυμοσύνη εκτός γάμου. Όχι γιατι το θεωρώ κακό, αλλά γιατί κυκλοφορούν και μερικοί τύποι που άλλα λένε και άλλα κάνουν. Αν είναι τέτοιος παλιοχαρακτήρας και χάρη μη σου πω ότι θα σου κάνει αν φύγει τώρα. Αλλά βρε κοριτσάρα, αν δε γίνομαι αδιάκριτη, πως την πάτησες 2η φορά? Φαντάζομαι πως έχεις ήδη χωρίσει μια φορά. Πως έγινε και αφέθηκες με έναν άνθρωπο που δε γνώριζες, έχοντας ήδη την προηγούμενη εμπειρία σου? Κι εγώ κάπως έτσι τα έκανα, δεν το παίζω αθώα περιστερά για να σε κατακρίνω. Όμως, έχοντας δει τις συνέπειες λέω πως αν ποτέ ξαναβρισκόμουν στην ίδια θέση (φουλ έρωτας και νιώθω πως είναι ο μοναδικός κλπ.) δε θα προχωρούσα ούτε σε συμβίωση αν δεν τον περνούσα πρώτα από χίλια κόσκινα και αν δε μου αποδείκνυε πρώτα αυτός και μετά εγώ ότι με βλέπει σαν τη μια και μοναδική. Θα μου πεις βέβαια στη θεωρία είναι όλα εύκολα, στην πράξη τα χάνουμε. Για το πως θα το πεις στον έφηβο ρώτα και κανέναν ψυχολογο, έστω και τηλεφωνικώς. Δεν είναι για πειραματισμούς αυτά τα πράγματα. Καλή τύχη, είτε μαζί του είτε χώρια.
Συμφωνώ με την ελένη έχει απόλυτο δίκιο!!!
Δεν κολλανε αυτα που γραφεις..ή μαλλον τα εγραψες εν συντομια και παρελειψες πραγματα.....πως θελει οικογενεια αμα σου λεει ριξε το παιδι...ποσο εκπληκτικος ανθρωπος ειναι....οι σχεσεις με τη θεια τι ρολο παιζουν....εσυ γιατι θες να τον παντρευτεις αφου πιστευεις οτι ειναι κολλημενος και δε θα την αφησει...εχω μπερδευτει..
Εαν ειναι καταπληκτικος ανθρωπος οπως λες τοτε συζητα το θεμα ξανα και δωσε μια ευκαιρια...εαν επιμενει να κανεις εκτρωση τοτε δεν αξιζει να ειναι διπλα σου.Επισης πιστευω πως πριν ονειρευτεις το γαμο σου θα πρεπει να ξερεις εαν ο συντοφος σου θελει να αποκτησει παιδι ή οχι,για να ξερεις που βαδιζεις και τι θελεις πραγματικα απο μια σχεση.
Κορίτσι μου, δεν γίνεται να πέφτει σε τόσο μεγάλες αντιφάσεις, είναι πολύ ύποπτο. Δεν γίνεται από τη μία να "φωνάζει" πως σε αγαπάει, πως θέλει οικογένεια και από την άλλη να σου λέει για έκτρωση. Είχατε συζητήσει το ενδεχόμενο εγκυμοσύνης? Μήπως ήθελε οικογένεια αλλά χωρίς νέο μωρό? Εννοείται πως είμαι κατά της έκτρωσης, συζητήστε το ΚΑΛΑ και μετά αποφασίζεις.
Αχ βρε κοπελιά δεν το ήξερες οτι μένει με τη θεία του στα 38...κάτι θα έπρεπε να σου λέει.Άν εσύ το θες αυτό το μωρό γνώμη μου να το κρατήσεις ανεξάρτητα απο εκείνον.Άν πάλι το θες μαζί του τότε θα πρέπει να κάνεις πολλές αναλύσεις μαζι του και να του εξηγήσεις εκ νέου πως είναι οι σχέσεις στη ζωή γιατί μαλλον η θεία του δεν έκανε και την καλύτερη δουλειά.Σου εύχομαι οτι καλύτερο...