Τι κάνω εγώ εδώ;
Με τον «αντρα» μου ειμαστε μαζι 1χρονο και πανω στους τέσσερις μηνες ειπαμε να παντρευτουμε (ναι, τοσο συντομα). Εχουμε αρκετα χρόνια διαφορα, αλλα αυτο εως ερωτευμένη full δεν το σκέφτηκα καν! Κλεισαμε λοιπον ημερομηνια και ολα σουπερ… Ηταν υπεροχος, δεν με εκανε να βλεπω την διαφορα… Δωρα απο το πουθενα… Ταξιδια… Ρομαντικα δειπνα… Ολα οπως θα τα ηθελε καθε κοπελα! Η δουλειά του ηταν παρα πολυ καλη και ηθελε να ξεκινησουμε αμεσως για παιδακι αφου δεν ειχαμε κανενα οικονομικο πρόβλημα.
3 μηνες λοιπον πριν τον γαμο επρεπε να αρχισουμε να δινουμε τις προκαταβολες… και ξαφνικά ο κυριος ολο δεν ειχε λεφτα και ολο το καθυστερούσε με αποτέλεσμα οοοολο τον γαμο να τον πληρώσουν οι γονεις μου… Αφου ολα ειχαν κλειστεί, πανω εκει μαθαίνουμε οτι ειμαι έγκυος! Χαρα εγω, οι δικοι μου ομως οχι και με τοσο ενθουσιασμό, ειδικα ο πατερας μου.
Γινεται ο γαμος (χειρότερη μερα δεν θα μπορούσε να είναι, αφου πέρασα απαισια γιατι ηταν στον κοσμο του και εγω σε ολον τον γαμο μονη μου) Και φτανουμε στο σημερα που ειμαι λιγες βδομαδες πριν γεννήσω…
Ο «κυριος» ειναι στον κοσμο του! Ούτε να νοιαστει αν στο σπιτι υπαρχουν τα απαραίτητα, αν χρειαζομαι λεφτα για να εχω να περναω την βδομαδα μου απο θεματα νοικοκυριου, αν γενικα είμαστε καλα εγω και το μωρο!!!! Συμπεριφερεται σαν ενα ΖΩΟ! Τον νοιαζει να εχει την μπυρα του, δεν γνωριζω αν υπαρχουν λεφτα στο πορτοφολι του και ποσα ειναι, νιώθω σαν μια ζητιανα που παρακαλαει για τα απαραιτητα, ρε γαμωτο!
Τον εχω σιχαθει! Αηδιαζω που τον βλεπω και απορω ξανα και ξανα γιατι το εκανα! Για το μονο που δεν μετανιωνω ειναι για το αγγελάκι που θα φερω στον κοσμο σε λιγες βδομαδες… Θελω πραγματικα να χωρισω, αλλα οι δικοι μου ειναι αντιθετοι και με λενε ανωριμη. Τι να κανω; Αν μεινω θα ειμαι μίζερη και δεν θελω, γιατι δεν ημουν ΠΟΤΕ! Και ειμαι σιγουρη πως μονη μου θα μεγαλωσω το παιδακι μου με πιο πολλα…
Να αναφερω πως για εκεινον ειναι δευτερος γαμος και ΔΕΝ εχει καμιά επικοινωνία με τα παιδιά του γιατι εκεινα δεν θελουν… Τα συμπεράσματα δικά σας…
Μελλουσα μανουλα Λ.
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Το τελευταίο πράγμα που σου χρειάζετε τώρα είναι κακεντρεχή άτομα, έτοιμα και στην πιο δύσκολή σου στιγμή να σε κρίνουν και να σε καταδικάσουν. Και επείδη στο έχω πεί και πιο πάνω η ιστορία μας είναι ακριβώς η ίδια (με την διαφορά του χρόνου, εγώ γέννησα το μωράκι μου πρίν 7 μήνες) συμφωνώ στο ότι - απέξω από τον χορό πολλά τραγουδια λέμε!
Stella μου ολοι μας μπορουμε να κρινουμε πισω απο μια οθονη οτι ειμαι ανωριμη και ξελογιαστικα με τα λεφτα...οπως εχω αναφερει και σε αλλο σχολιο δεν ειχα αναγκη απο λεφτα γιατι δουλευα σε μια πολυ καλη δουλεια με πολλες αποδοχες γιατι δεν εμενα καν στην Ελλαδα! Τωρα τι να εξηγησω στον καθενα που ζει σε ροζ συννεφο??? Οτι και 20 χρονια να εισαι παντρεμενος και να νομιζεις πως γνωριζεις τον αλλον μπορει να σ βγει σκαρτος???? Εε τι να πω!!! Ας με βαλουν λοιπον στην γωνια και ας με τιμωρισουν αφου το θελουν...
Δεν σου χρείαζονται τώρα αυτά, έτσι κι αλλιώς ένας νοήμον άνθρωπος διαβάζοντας αυτά που γράφεις δεν μπορεί να βγάλει αυτά τα συμπεράσματα. Απλά εξιστορείς τα γεγονότα για να εξηγήσεις την μεγάλη αλλάγη του συζύγου σου. Σε περιμένει ένα μεγάλο και συγκλονιστικό ταξίδι, η γέννηση του παιδιού σου. Γι' αυτό ζήσε το γιατί αυτές οι στιγμές είναι ανεκτίμητες. Αν θές να επικοινωνήσεις μαζί μου μπορείς στο evangeloustella@yahoo.com Προς το παρόν σου εύχομαι να φέρεις στον κόσμο ένα υγιέστατο μωράκι που αυτό θα σου δίνει δύναμη, χαρά και ενέργεια στην συνέχεια.
Αγαπητες μανουλες, το να καθεστε κ να με κατηγορείτε οτι τον ηθελα για τα λεφτα κ τα δωρα του δεν νομιζω πως θα σας κανει πιο εξυπνες απο μενα!!!! ΔΕΝ ειχα αναγκη ποτε τα λεφτα του, αν τα ηθελα δεν θα ζητουσα διαζύγιο και να μενω μονη σε μια περιοχη πιυ δεν εχω κανεναν...τεσπα θα ηθελα να σας πω πως και βεβαια καταλαβαινω οτι εκανα λαθος αλλα δεν θα δωσω το δικαιωμα σε κανεναν να με κρινει χωρις να γνωριζει τι ανθρωπος ειμαι! Εξω απο τον χορο πολλα τραγουδια λεμε! Σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας!
Αγαπητή μου μέλλουσα μανούλα, Διάβασα με ενδιαφέρον αυτά που γράφεις, γιατί βρισκόμουνα ακριβώς στην ίδια θέση πρίν λίγους μήνες και λυπήθηκα πολύ που διάβασα ότι υπάρχουν και άλλες γυναίκες εκεί έξω, που στην τόσο δύσκολη και ευαίσθητη περίοδο της εγκυμοσύνης, αντιμετωπίζουν προβλήματα και τυχάνουν κακομεταχείρισης. 'Εχω τώρα ένα αγοράκι 7 μηνών που είναι η χαρά της ζωής και επέλεξα να είμαι χωρίς τον άντρα που αγαπούσα. Θα ήθελα να σου δώσω κάποιες συμβουλές αλλά δεν μου αρέσει να εκφράζομαι δημόσια. Αν θέλεις και αν γίνετε πάρε το e-mail μου από το site.
Εγω ήμουν 2 μήνες με τον άντρα μου οταν έμεινα έγκυος... Τωρα έναν χρόνο+ μετα ακομα προσπαθώ να τον μάθω...ηταν ρίσκο που το πληρώνω ακριβά και ψάχνω να διαφυγω απο μια μηχανή που με τρώει μέρα με τη μέρα εμένα και το μωρο μου!!! Φύγε τωρα γιατι γιατι μετα θα σου ειναι πιο δύσκολο...μη μπεις στην διαδικασία να τον δεις πως θα ειναι οταν έρθει το μωρο γιατι πολυ πιθανο να ειναι χειρότερα!!!
Στην κατασταση σου το μονο που δε θελεις να ακουσεις ειναι απο τους ανθρωπους σου να σε λενε ανωριμη.. Βρες τη δυναμη και χωρις συναισθηματικους φορτισμους και κλαματα μιλα δυναμικα σιγουρη για το τι θελεις στη ζωη σου και στον αντρα σου και στους γονεις σου. Ξεκαθαρισε λιγο τη ζωη σου. Μη ριχνεις ευθυνες στους αλλους που σε πληγωνουν σκεψου οτι εσυ τους επετρεψες να στο κανουν αυτο.. Πανω απ ολα ο εαυτος σου.
Έχει απόλυτο δίκιο η Γεωργία. Το είχα συνειδητοποιήσει κι εγώ εμπειρικά, αλλά ήρθε η ώρα που το άκουσα και από επαγγελματία και στο μεταφέρω όπως το θυμάμαι να μου το είπε: Όταν έχουμε ένα πρόβλημα ακολουθούμε συνήθως την αλληλουχία Κατηγορούμε τον άλλον -> Αποφορτιζόμαστε συναισθηματικά -> Αναλαμβάνουμε την ευθύνη -> Βρίσκουμε τη λύση. Η λύση θα είναι προσωπική σου επιλογή (χωρισμός ή μένω με προϋποθέσεις), αλλά για να τη δεις καθαρά πρέπει να κάνεις όλο τον κύκλο που σου περιέγραψα. Αυτή τη στιγμή - και κυρίως λόγω ορμονών - πρέπει λογικά να βρίσκεσαι στο 1ο στάδιο (κατηγορώ), όταν καταφέρεις να το δεις σαν εξωτερικός παρατηρητής θα βρεις τη σωστή λύση. Μου φάνηκε υπέροχη αυτή η διαπίστωση και σε διαβεβαιώνω πως ισχύει. Εμένα μου πήρε περίπου 2,5 χρόνια να προσεγγίσω το σημείο αναλαμβάνω την ευθύνη. Δεν είναι εύκολο. Τώρα που το ξέρω, προσπαθώ όποιο πρόβλημα μου προκύπτει να το φτάνω γρηγορότερα στο αναλαμβάνω την ευθύνη και βρίσκω τη λύση.
Αν δεν είχα παιδιά δε θα είχα φτάσει ποτέ σε τέτοιες αναζητήσεις. Τα όσα σου δίνουν τελικά τα παιδιά είναι ανεκτίμητα.
Τα συμπεράσματα δικά σου αγάπη μου...δεν έβλεπες? με το καλό το μωράκι σου!
ρε κοριτσια.... και γω παντρευτηκα και σε μικρη ηλικια (18) και μεγαλυτερο κατα 15 χρονια.... και τωρα ειμαστε 6 χρονια μαζι και καλυτερα απο ποτε.... εχετε σκεφτει οτι η κοπελα μπορει να τα βλεπει ολα ετσι απο τις ορμονες? νευρα κτλ.... και εγω στην εγκυμοσυνη περασα την ιδια κατασταση αλλα αφοτου γεννησα συνηδιτοποιησα οτι υπερβαλω και λιγο, και οτι με λιγο συζητηση αν αγαπιομαστε φτιαχνουν ολα!
Εφυγες!!!!!!!!!!τρεχοντας κιολας~!!!
μν το σκεφτεσαι...φυγε πριν γεννησεις...θα ειναι καλυτερα για ολους...κ για το μωρο..θα σε βλεπει μονο χαρουμενη...και θα δεις..αν εχεις ανθρωπους διπλα σου...δεν θα νιωσεις λεπτο μονη σου...κ θα εχεις ενα πολυ χαρουμενο μωρο...και δες το και θετικα...αυτος οτι ηταν -ηταν..μας τελειωσε ομως...εμεινε ομως το μπεμπε σου κ αυτο ειναι υπεροχο..κ μαζι θα κανετε τα παντα πια...ειναι δυσκολο,δεν λεω...αλλα ουτε η πρωτη εισαι ,ουτε η τελευταια.....κ την ζωη σου ξανα θα κανεις και πια ολα αυτα δεν ειναι ταμπου κ η κοινωνια ολη διπλα σου θα ειναι....ΑΝΤΕ μν αργεις...ξεκίνα να φτιαχνεις βαλιτσες...
Θα συμφωνήσω με την Ιωάννα1971 και θα προσθέσω πως κάποιο δίκαιο έχουν οι γονείς σου για να σε λένε ανώριμη....Και μόνο το γεγονός οτι έχει και άλλα παιδιά και δεν θέλουν σχέσεις μαζί του,αυτό τα λέει όλα.Εσύ όμως απλώς το προσπέρασες έτσι?Στην αρχή όπως μας λές σε εντυπωσίασε η οικονομική του ευμάρεια!!!! Μάλλον όμως αυτό ήταν και το ζητούμενο σου γιατι στο περισσότερο κείμενο σου αναφέρεσαι στα χρήματα (είτε όταν υπήρχαν είτε τώρα που δεν υπάρχουν) Οι σχέσεις να ξέρεις ότι στα δύσκολα δοκιμάζονται,εσύ όμως δεν δοκίμασες καν να δοκιμαστείς συζώντας και αφήνοντας να περάσει ο καιρός και να τον'' ζήσεις τον άλλον'' που λέμε.Βούρ στον πατσά ε?Εμ βέβαια τα δώρα ,τα ταξίδια,τα δείπνα και όλα αυτά τα ωραία που αναφέρεις ΘΑΜΠΩΝΟΥΝ κάποιες κοπέλες.Επειδή όμως μια μικρή ψυχούλα δεν φταίει σε τίποτα...σου εύχομαι με το καλό το μωράκι σου.Να είναι γερό!!!!
Εγώ πάλι λέω να μην καθυστερείς καθόλου... Σήκω φύγε, τώρα. Δε βρίσκω λόγο να μιλήσεις με τα παιδιά του, ότι και να μάθεις ήταν σε μια άλλη σχέση, σε μια άλλη εποχή. Τώρα μαζί σου είναι έτσι. Σ' αρέσει? Όχι. Φύγε. Βιάστηκες στην αρχή, βιάσου και στο τέλος... Οι γονείς σου ότι κι αν σου πουν, θα είναι δίπλα σου (πιστεύω). Καλύτερα θα είναι εκεί, στην αρχή τουλάχιστο, μετά βλέπεις... Άντε πια, όλες μας, ψυχανάλυση στον κάθε μ@λ@κ@... και τρώμε τις ζωές μας για να καταλάβουμε τι φταίει... Είναι μ@λ@κ@ς, αυτό φταίει, τι να κάνουμε τώρα? ...σήκω φύγε κορίτσι μου... με το πάθος και την παρορμητικότητα που είχες απ' την αρχή, σήκω φύγε και κράτα και το πάθος σου και την παρορμητική καρδιά σου... θα βρεθεί άλλος να τα εκτιμήσει...
φυγε κοπελα μου...σκεψου οτι δεν αξιζει στο παιδακι σου να μεγαλωσει μ αυτον τον ανθρωπο...
ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.ΙΣΩΣ ΑΝ ΜΕΙΝΕΙΣ ΜΕ ΕΝΑ ΑΝΤΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΟ. ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ. ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΜΙΑ ΔΙΕΞΟΔΟ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ..ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΑΣΧΗΜΑ ΠΟΥ ΒΙΑΣΤΗΚΕΣ..ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΖΩΗ..ΑΠΛΑ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ..ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑΘΗΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ..ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ Ο ΓΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΛΑΧΕΙΟ..
Λαχείο είναι μάλλον γιατί κάπου διάβαζα, αλλά δε θυμάμαι που, πως το 80% των γάμων στην Ελλάδα υπολογίζουν πως είναι προβληματικοί. Δε θυμάμαι να σου πω περισσότερα (ποιος το είπε, αν έγινε έρευνα), αλλά γύρω μου να κοιτάξω μπορεί να μη βρω το 80% των γάμων που ξέρω προβληματικούς, αλλά ένα 60% νομίζω θα στο βρω. Και αναφερόταν σε κάθε φύσης προβλήματα, τα οποία λέει τα κουβαλάμε από τις δικές μας οικογένειες ο καθένας. Γι΄αυτό τελικά αν κάτσω και σκεφτώ πραγματικά ευτυχισμένα ζευγάρια που ξέρω θα σου πω πως μεγάλωσαν και οι δύο σε πολύ δεμένες οικογένειες. Αξίζει να το προσπαθήσουμε για τα παιδιά μας! Nα λύνουμε αρμονικά τις διαφορές μας, ακόμη και να χωρίζουμε όταν πρέπει. Αλλά ό,τι κάνουμε να το κάνουμε με αγάπη και σεβασμό ο ένας προς τον άλλον και τα παιδιά να έχουν πάντα δίπλα τους αγαπημένους γονείς. Δύσκολο στα διαζύγια, αλλά αρκετοί το καταφέρνουν.
OMG, τρέχεις και παντρεύεσαι έναν εντελώς άγνωστο άνθρωπο σε χρόνο dt και σαν να μην ήταν αυτό αρκετό, μένεις έγκυος λες και είναι τόσο απλό, εύκολο και χωρίς ευθύνες! Λοιπόν τώρα ήρθε η ώρα να σταθείς στο ύψος της περίστασης (της γέννησης του παιδιού σου εννοώ) και να αναλάβεις τις ευθύνες σου. Πρόκειται να φέρεις ένα μωρό στον κόσμο και ήθρε η ώρα να σταματήσεις να σκέφτεσαι σαν έφηβο κοριτσόπουλο και να αρχίσεις να σκέφτεσαι και να πράτεις σαν ενήλικη υπεύθυνη μέλλουσα μητέρα.
Ευτυχώς όμως υπάρχουμε κι εμείς να της τρίβουμε στα μούτρα τα λάθη της, ε?
Δεν με θαμπωσαν ποτε τα ταξιδια, δεν ειχα αναγκη εκεινον να με παει!!!! Απλα μου εδειξε αλλο προσωπο κ αλλο βγηκε!!!
κοπέλα μου χωρισε.. και αλλη φορα να εισαι πιο προσεχτικη στις επιλογες σου.. και πιο αντικειμενικη.. και στο λεω εγώ που με τον αντρα μου γνωριζομασταν 2 μηνες πριν να μου κάνει προταση γαμου και στους 6 μηνες σχεσεις παντρευτηκαμε.. και την επιλογη μου δεν την εχω μετανιωσει γιατι απλά παρατηρουσα την κάθε του κινηση και δεν θαμπονόμουν απο τα ταξιδια και τα δειπνα .. αλλωστε ολα αυτα κάποια στιγμη τελειωνουν...
Xwrise kopela mou i kali mera apo to prwi fenetai.....den tha peraseis kala Oute esu Oute to mwro...mia gunaika kanei kai gia mana kai gia pateras kai tha ta katafereis mia xara. ...otan gennithei to mwro tha se noiazei mono Auto kai kaneis allos...sou euxomai olopsuxa na sou pane ola kala ...
ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΟΛΟ ΑΥΤΟ? ΜΗΠΩΣ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ?ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝ ΣΕ ΑΓΑΠΑΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ..Π.Χ ΝΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΛΕΦΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΖΗΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ....
Το εχω συζητησει και μου λεει πως δεν βλεπει καμιά αλλαγη πανω του, και με λεει υπερβολικη!!!
Ωχ.... δεν ξέρω αν πρέπει να χωρίσεις τώρα, το μόνο που έρχεται στο μυαλό μου είναι κάποια στιγμή να κοιτάξεις να μάθεις μηπως: α) έχει καμία σοβαρή εξάρτηση (αλκοόλ, τζόγος κλπ) β)μήπως έχει κάτι ψυχικό, π.χ. διπολική διαταραχή ή κάτι τέτοιο. Αυτό το λέω εξαιτίας της τελευταίας σου παραγράφου "ΔΕΝ εχει καμιά επικοινωνία με τα παιδιά του γιατι ΕΚΕΙΝΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ… " Και εξάλλου η αλλαγή συμπεριφοράς του είναι πολύ περίεργη.
Σωστή παρατήρηση. Ίσως θα μπορούσες να επικοινωνήσεις με τα παιδιά του για να μάθεις τέτοιες λεπτομέρειες. Υπάρχει η δυνατότητα;
Πραγματικσ θελω πολυ να το κανω και να μαθω τον πραγματικο λογο που δεν του μιλανε τα παιδια και τον λογο που χωρισε γιατι πλεον δεν πιστευω ΤΙΠΟΤΑ απο αυτα που λεει!
Βεατρίκη, το σκέφτηκα αυτό. Όμως, επειδή έχω δει κι εγώ το ίδιο έργο να παίζει και δεν είχε να κάνει με εξαρτήσεις ή διπολική διαταραχή, να σου πω πως γίνεται για ένα διάστημα να κρύψεις την "τσιγγουνιά" σου. Μπορεί και για λίγα χρόνια να μπορείς να το κρύψεις. Το βάζω σε εισαγωγικά γιατί εμείς δεν έχουμε την κλασική τσιγγουνιά, όπου είσαι τσιγγούνης σε όλα σου, αλλά αυτή που κάθεσαι συνέχεια και μετράς πόσα σου έδωσαν και πόσα σου έφαγαν. Και αυτό το έφαγαν πονάει πολύ. Δεν το καταλαβαίνω καθόλου. Εγώ δε θυμάμαι καν πόσα λεφτά έχω δώσει για την οικογένεια και δε νιώθω καμμία ανάγκη να κρατάω αρχείο. Ξέρω ότι έχω δώσει όσα βγάζω και όλες τις οικονομίες που είχα από τότε που έμενα με γονείς και δεν ξόδευα σχεδόν τίποτα για έξοδα διαβίωσης. Ο άλλος μετράει και γκρινιάζει. Θέλω κάτι άσχετο να σε ρωτήσω. Υπάρχει κάποιο σχεδιαστικό πρόγραμμα να μπορώ να σχεδιάζω σχετικά εύκολα παιδικά σχεδιάκια. Το θέλω για προσωπική χρήση, για να φτιάχνω διάφορα στα παιδιά. Μέχρι στιγμής ό,τι έχω φτιάξει είναι στο autocad, αλλά είναι πολύ χρονοβόρο. Αν θέλω ας πούμε να αντιγράφω το σχέδιο από ένα παιχνίδι τους, το φωτογραφίζω, το σκανάρω και μετά το ξεπατικώνω στο autocad και αρχίζω να παίζω όπως θέλω με χρώματα και stretch κλπ. Αλλά παίρνει πάρα πολύ χρόνο. Υπάρχει κάτι με έτοιμα σχεδιάκια? Φαντάζομαι κάποιο πρόγραμμα που δημιουργείς αφίσες ότι ίσως να έκανε. Αν έχεις κάτι να προτείνεις, πες μου. Αν είναι και free ακόμη καλύτερα. Ευχαριστώ
εγω χρησιμοποιω adobe illustrator. Bεβαια δεν ειναι και πανευκολο, γιατι εχει χιλιαδες επιλογες, αλλα αφου ξερεις autocad που κανει παπαδες, θα μαθεις και illustrator. Επισης υπαρχει το corel,που ειναι πιο ευκολο για ερασιτεχνες. free θα τα βρεις και τα δυο ευκολα "σπασμενα" στο internet. Αφου δεν εισαι επαγγελματιας, δε θα σε πιασει κανεις....
εγω τι θα κανα...??εαν ηταν απλα ενα ζωω κ αδιαφορος...οπως αναφερεις θατον εγραφα θα κανα υπομονη... θα γενναγα... θα ψαχνα δουλεια,κ μετα θα κανα τις καταληλλες κοινησης,δικηγορο..διαζυγιο,διατροφη ειναι υποχρεωμενος...ακομα κ στους γονεις σου να πας να μεινεις μαζι με το παιδι,πρπει να εργαζεσε εστω λιγες ωρες !κ αφου εσενα σε θεωρουν ανωρημη...εκεινοι πουναι ωριμοι κ λογικοι δεν ειδαν οτι η κορη τους κανει μεγαλα βηματα πολυ νωρις... ???οπως κ ναχει εαν εσυ δεν εισαι ευτυχισμενη μαζι του,κ δεν υπαρχει αγαπη μην μεινεις...γιατι ολο αυτο θα το βιωνει κ το παιδι κ δεν ειναι καλο...!!!καλη δυναμη με το καλο να γεννησεις το μωρακι σου!!!!!
Κοριτσάκι μου γλυκό με το καλό να σου έρθει το μπεμπάκι σου.Το ότι βιάστηκες κ έκανες λάθη προφανώς και το γνωρίζεις η ίδια οπότε δεν ύπάρχει λόγος να στα ξανααναφέρω από την αρχή. Όσο για τους γονείς σου που σε λένε ανώριμη επειδή θέλεις να χωρίσεις επειδή δεν περνάς καλά αυτό είναι ένα μεγάλο κομμάτι το οποίο παίζει μεγάλο ρόλο για την απόφασή σου...διότι αν δε σε βοηθήσουν οι γονείς σου τότε ποιος θα σε στηρίξει? Κοίτα τώρα τι γίνεται...πάρε όλο το βάρος της απόφασής σου πάνω σου.Μη περιμένεις στηρίγματα γιατί ποτέ δε ξέρεις τί γίνεται.Υπάρχουν όμως μέρη που φιλοξενούν και από πριν την εγκυμοσύνη μέλλουσες μανούλες και τους παρέχουν ένα πολύ όμορφο περιβάλλον για να μείνει εκεί μια μέλλουσα μανούλα με το νεογέννητο εν συνεχεία μωρό της μέχρι να βρει μια δουλίτσα ένα σπιτικό κλπ. Να ενημερωθείς σωστά και αφού ψάξεις και βρεις την καλύτερη και σωστότερη για εσένα και το παιδί σου λύση..να χωρίσεις αφού έτσι το θες. Δε λέω ότι δεν θα σε βοηθήσουν οι γονείς σου αλλά μπορεί και όχι με τον τρόπο που εσύ θέλεις. Πάρε την κατάσταση στα χέρια σου και θα δεις ότι θα τα καταφέρεις μια χαρά. Σου εύχομαι ότι καλύτερο για σενα και το μωράκι σου.Καλές Γιορτές.
Να χωρίσεις , δε θα περάσεις καλά κ στο τέλος θα είσαι κ τρελλή. Ασε που δε θα ευχαριστηθείς το μωρό σου...
"Δωρα απο το πουθενα… Ταξιδια… Ρομαντικα δειπνα… Ολα οπως θα τα ηθελε καθε κοπελα!" Πρώτα από όλα να σε ενημερώσω ότι δεν είναι αυτά που θα ήθελε κάθε κοπέλα από τη σχέση και το σύντροφο της, αν ήταν αυτό το κριτήριο τότε προφανώς βιάστηκες και δεν έκανες σωστή επιλογή ειδικά όταν τον γνωρίζεις έναν χρόνο μόνο και ήδη περιμένεις να γεννήσεις. Δεν είναι δύσκολο για έναν άνθρωπο να "κρυφτεί" για ένα χρονικό διάστημα ειδικά όταν αυτό είναι μικρό. Το τι θα κάνεις από εδώ και πέρα είναι μάλλον μία απόφαση που πρέπει να πάρεις εσύ αλλά αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι συνήθως τέτοιες καταστάσεις δε βελτιώνονται... αν όντως είναι όπως τα λες ο άνθρωπος αυτός χειρότερος μπορεί να γίνει, καλύτερος δύσκολα... Προφανώς είσαι νέα, γέννησε με το καλό το μωράκι σου, άφησε να περάσει και ένα χρονικό διάστημα να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα και μετά νομίζω ότι θα είναι πιο ξεκάθαρα τα πράγματα
Αν δε μιλήσει χειρότερος θα γίνει, έχεις δίκιο. Αν μιλήσει και τα εννοεί αυτά που λέει και βάλει και μερικά όρια στα οποία θα μένει αμετακίνητη και αν ο άλλος δεν είναι εντελώς γαϊδούρι μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση. Όσο πάντως βλέπει να του λύνεις τα προβλήματα χωρίς κόπο και γκρίνιες (π.χ. αν δε σου δίνει τα λεφτά να ζητάς από τους γονείς σου και να στα δίνουν) έτσι θα μείνει και όλο και περισσότερο θα εκμεταλλεύεται αυτήν την κατάσταση. Εγώ δεν έχω καταλάβει αν είναι φτωχός σε συναισθήματα και τσιγγούνης ή αν είναι αδιάφορος με την έννοια του γαϊδάρου. Πάντως για να αλλάξει η κατάσταση πρέπει να σταματήσεις να του δίνεις εύκολες λύσεις με τα χρήματα.
Που το στηρίζεις ότι μόνη σου θα μεγαλώσεις το παιδί με περισσότερα? Έχεις δουλειά, άλλα εισοδήματα ή μπορούν να σε στηρίξουν οι δικοί σου? Από περιέργεια ρωτάω μόνο. Αν δεν τον θέλεις καθόλου, αν σου δώσει εύκολα το διαζύγιο και αν μπορείς να στηρίξεις οικονομικά μόνη σου το παιδί δε βλέπω γιατί να μη χωρίσεις. Αν το κάνεις, καλύτερα όσο είναι μωρό και δεν έχουν προλάβει να δεθούνε. Αν πάλι υπάρχει οποιαδήποτε δυσκολία ως προς το χωρισμό ή δεν είσαι σίγουρη γι΄αυτό, μην ανησυχείς γιατί να ξέρεις ότι προσαρμοζόμαστε. Και δεν το εννοώ με την έννοια του συμβιβασμού στη μιζέρια, αλλά ότι με τα δεδομένα που έχεις κάνεις ό,τι καλύτερο γίνεται για να είσαι ευτυχισμένη κι εσύ και η οικογένειά σου. Την τέλεια αγάπη και δόσιμο ο ένας στον άλλο δε θα τα έχετε ποτέ με τις συνθήκες που περιγράφεις και αυτό θα το νιώθει το παιδί. Δεν μπορείς να το κρύψεις και άσε που πιστεύω πως είναι λάθος να παρουσιάζουμε στα παιδιά ψεύτικες καταστάσεις. Αλλά να τον αγαπάς γίνεται. Να τον λατρεύεις δε γίνεται. Βασικά αυτό που γίνεται είναι να αποστασιοποιηθείς από αυτά που δε σου αρέσουν και να μένεις μόνο στα καλά. Αν κάτσεις πάντως πιστεύω θα ανακαλύψεις πτυχές του εαυτού σου, αντοχές και επίπεδα προσαρμοστικότητας που δεν γνώριζες ότι έχεις. Όμως αν μείνεις, θα πρέπει να είσαι διαρκώς σε εγρήγορση. Να σκέφτεσαι συνέχεια αν είσαι ευτυχισμένη και όταν οι στιγμές που νιώθεις δυστυχία είναι περισσότερες από αυτές της χαράς, τότε το οφείλεις στον εαυτό σου να χωρίσεις όποιο κι αν είναι το κόστος. Αυτή την εγρήγορση θα πρέπει, όμως, να την έχεις συνέχεια γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να πέσεις σε μια μίζερη κατάσταση, την οποία δε θα συνειδητοποιείς και έτσι θα είναι δύσκολο ν΄απεγκλωβιστείς από αυτήν. Εγώ θα είχα σίγουρα χωρίσει αν δεν είχα τα παιδιά. Και αν στο παρελθόν είχα μια μικρή αμφιβολία για αυτό, σήμερα το λέω με σιγουριά. Αλλά έχω τα παιδιά και άρα οι στιγμές που ζω δεν έχουν να κάνουν μόνο με εμένα και εκείνον. Έχουν να κάνουν επίσης με εμένα και τα παιδιά, με τα παιδιά και εκείνον και με όλους μας μαζί. Η προσωπική μας σχέση χάνει σίγουρα σε πολλά. Ανύπαρκτη δεν είναι και συναισθήματα υπάρχουν, αλλά αν δεν υπήρχαν και οι υπόλοιπες καλές οικογενειακές στιγμές, δε θα ήταν αρκετή για να μείνω. Και πιστεύω πως το ίδιο ισχύει και γι΄αυτόν. Αν είσαι σίγουρη ότι προτιμάς το χωρισμό, κάντο όσο γίνεται νωρίτερα. Αν το παιδί αρχίσει να μιλάει και είναι καλός πατέρας, θα είναι πιο δύσκολο τότε, γιατί θα πρέπει να παλέψεις και με την απώλεια που θα βιώσει το παιδί.
νομίζω ότι θα χώριζα.
Ena pragma tha rwtisw mono L.:Ton exeis rwtisei i sou exei dwsei logo gia ti simperifora tou?
Θα σε χωρισει αυτος πιστευω. απλα μην αφηνεις τιποτα να πεσει κατω. παιρνε αυτο που χρειαζεσαι και διεκδικησε αυτα που χρειαζεσαι. αν σηκωσει χερι επανω σου καταγγελια αμεσως για να εχεις και πατημα στο διαζυγιο. ξεπουπουλιασε τον . απλα.
Παρόμοια ιστορία κ η δικιά μου , παντρεύτηκα στον ένα χρόνο , με έναν άντρα 15 χρόνια μεγαλύτερο,έμεινα κ έγκυος,πέρυσι στο παράτσακ δεν χωρίσαμε κ τώρα ένα χρόνο μετά θέλω πάλι να χωρίσω!!! Η κορούλα μου ειναι 3 κ ειναι κολλημένη πάνω μου διότι απο την άλλη πλευρά η αδιαφορία παει σύννεφο!!! Συμπέρασμα: βιάστηκα πολύ-ειμαι μολις 26-,για το μόνο τώρα πια που δεν μετανιώνω ειναι για το παιδί μου, νιώθω πως μονη μου θα το μεγαλώσω καλυτετρα το παιδί!!!!
δε θα πω τιποτα για τις λαθος κινησεις κλπ κλπ....νομιζω οτι αυτα τα εχεις ηδη σκεφτει κ ηδη εχεις καταλαβει τα λαθη σου.... το οτι βιαστηκες δε λεει κατι...εγω παντρευτηκα μετα απο 5 χρονια σχεσης κ αρραβωνα κ εμεινα κ 5 χρονια παντρεμενη αλλα χωρισα... θα σου πω απλα αυτο... ΧΩΡΙΣΕ!!! οχι σημερα...χθες.... οι δικοι σου οσο κ αντιθετοι να ειναι στο τελος θα σε στηριξουν..απομακρυνε αυτον τον ανθρωπο απο τη ζωη σας κ βρες εναν ανθρωπο να αγαπησει εσενα κ το πλασματακι σου κ ξεκινα απο το μηδεν... αλλωστε αν κ με τα αλλα παιδια του δεν εχει καμια επαφη γιατι να τον νοιαξει τωρα???? δωσε την ευκαιρια στο παιδακι σου να μεγαλωσει σε αληθινη οικογενεια... καλ τυχη!!!
εγώ σου προτείνω ανεπιφύλακτα να χωρίσεις...και εγώ παντρεύτηκα πολύ γρήγορα έναν άνθρωπο που αγάπησα πολύ και πιθανώς αγάπησε κι αυτός αλλά με έναν λάθος τρόπο..εμείς είχαμε θέμτα τρομερής ασυνεννοησίας (μικρή γνωριμιά και κατανόηση, νέα πραγματικότητα όπου έπρεπε να προσαρμοστώ , ορμόνες κλπ όπου τίποτα δεν μου έδινε χρόνο αρκετό) και επακόλουθα ψυχολογικής και κάποιας σωματικης βίας...προς το τέλος..το αποτέλεσμα ένα μωρό 10 μηνών και ένα άλλο στην κοιλιά στον 3ο μήνα και μετά από τρομερό καυγά με όλα τα παραπάνω σηκώθηκε κ έφυγε...και δεν χάρηκα παρά ελάχιστα όσο Ήμασταν μαζί...όσο κι αν χτυπιόμουν ότι δεν φταίει το ότι δεν γνωριζόμασταν πολύ πλέον καταλαβαίνω ότι όσα χρόνια κ να τον ήξερα πάλι δεν θα τον καταλάβαινα, ίσως όμως να μην είχαμε προχωρήσει..τώρα τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα αν και είμαστε χώρια 3,5 χρόνια συνήθως συνεννοούμαστε, με πολλές δικές μου υποχωρήσεις και κυρίως επειδή άρχισα να αδιαφορώ και να φεύγει ο έρωτας..ό,τι όμως κι αν συνέβη, όποιος κ αν έφταιγε δεν άξιζα στην τελική να περάσω τόσο κλάμα, 2 εγκυμοσύνες υγιέστατες αλλά δυστυχείς σε μεγάλο μέρος τους, να μην ευχαριστηθώ τα παιδάκια μου και να είμαι μες στην πίκρα και τον θυμό..οπότε είναι πολύ πιο ώριμο για μένα να φύγεις όσο είναι νωρίς, δεν αλλάζει το θέμα...το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι!!!ΦΥΓΕ!
εχω περιεργια να μαθω την ηλικια σου.......οχι γιατι βιαστηκες αλλα ρε παιδακι μου πολυ στα χρηματα αναφερεσαι και δεν ξερω αν ο λογος που βιαστηκες ειναι οτι πραγματικα ησουν φουλ ερωτευμενει η απλα σε θολωσαν τα δωρα και τα ταξιδια....και απλα μετα καταλαβαινουμε οτι δεν εχουν και τοσο σημασια οσο η επικοινωνια με τον ανθρωπο μας.
Δεν ειχα αναγκη απο τα λεφτα του γιατι πολυ απλα ειχα πολυ καλη δουλεια εγω η ιδια...τα λεφτα δεν τα κοιταζα ΠΟΤΕ! Ειμαι 29 χρονων και μην μου πεις πως δεν θα σου αρεσε ο αντρας σου να σου εκανε δωρα εστω κ ενα λουλουδι η να κανατε ομορφα πραγματα οι δυο σας! Ο καθενας μας ευχαριστιεται κ διαδκεδαζει κ απολαμβανει αλλιως!!!
Ειναι πολυ μεγάλη χαρα να φερνεις στον κόσμο ενα παιδι... Η κόρη μου ειναι 9 μηνών! Βιαστηκες όμως κούκλα μου παρα πολυ!
Το ξερω ...αλλα για το μικρακι μου δεν μετανιωνω!!!