Xana Zoo Kids Club από τη μεριά της μαμάς και του μπαμπά

Σέβομαι τους γονείς που αποφεύγουν ακούσματα όπως τα τραγούδια των Mazoo and the zoo και των σημερινών Xana Zoo, όμως έχω διαφορετική άποψη. Στο σπίτι μας αγαπάμε ούτως ή άλλως τη μουσική και δίνουμε σε οοοοοόλα τα τραγούδια ευκαιρίες πριν τα απορρίψουμε. Ε λοιπόν, μας αρέσουν και οι Xana Zoo και τους ακούμε με πολλή χαρά, ειδικά στις βόλτες μας με αυτοκίνητο. Και για όσους αμφισβητούν την ποιότητα των στίχων τους, να τους θυμίσω ότι μεγαλώσαμε με τον ανθρωποφάγο γάλο του μπαρμπα Μπρίλιου, το μικρό καράβι που εκεί και αν έπεσε ανθρωποφαγία, το κουνελάκι που έφαγε ξύλο, τον ψύλλο που είναι στην κουζίνα μας και εμείς για κάποιο λόγο τραγουδάμε χαρωπά επειδή μας αρέσει και άλλα πολλά. Ναι ειχαμε και Φρουτοπία και Λιλιπούπολη, αλλά είχαμε και όλα τα άλλα. Και τέλος πάντων, οι επιτυχίες των Xana Zoo είναι διασκεδαστικές και όσο «ελαφριές» χρειάζεται.

Η κόρη μας λοιπόν που τραγουδάει ότι τραγουδιέται (και μάλιστα σε όλες τις γλώσσες) λατρεύει τα τραγούδια των Xana Zoo και έτσι όταν της ανακοίνωσα ότι θα τους βλέπαμε από κοντά, δεν έβλεπε τη στιγμή να φτάσει το απόγευμα.

Φτάσαμε λοιπόν στο Xana Zoo Kids Club, το οποίο επισκεφτήκαμε για πρώτη φορά. Ο χώρος είναι πολύ ωραίος και μεγάλος. Για τα παιδιά υπάρχει άπλετος χώρος μπροστά στη σκηνή για να να κάτσουν στα μαξιλάρια ή να χορέψουν. Κάπου εκεί η κόρη μας μάς είπε «Bye bye» και έφυγε προς την πίστα, ενώ εμείς με τον μικρό βολευτήκαμε στις καρέκλες μας σε σημείο που μπορούσαμε να την παρατηρούμε από μακριά.

Περιμέναμε για λίγα λεπτά και μετά… ξεκίνησε!

Στην αρχή είδαμε σε ένα τεράστιο video wall το παραμύθι της Χοραλίας που μας εξηγούσε τι παίζει με τους ήρωες. Ο Φαταούλας και η αγαπητικιά του η Φαταούλα έσπερναν τον πανικό, κλέβοντας πράγματα από τους ήρωές και ζηλεύοντας παράφορα τον τρυποκάρυδο και την όμορφη Τερέζα και γενικά ήταν λίγο κακότροποι και ολοι εύχονταν να αλλάξουν και να γίνουν επιτέλους καλοί.

Και μετά από αρκετά λεπτά (κραταει αρκετούτσικη ώρα το εισαγωγικό παραμύθι-βίντεο, ως μαμά θα το ήθελα λιιιιίγο μικρότερο, αλλά ποιος ρωτάει τη μαμά; Τα παιδιά παρακολουθούσαν μαγνητισμένα) να σου στην σκηνή οι Xana Zoo, δηλαδή η Τερέζα, ο Βασίλης, η Μαρία, ο Άρης και η Μάρδη. 

Πανικός από χαρά και χειροκροτήματα.

Τα παιδιά ήταν εξαιρετικά, χόρευαν νον στοπ (κάπου εκεί μασουλώντας πατατάκια, αναρωτήθηκα πόσες θερμίδες καίει ο καθένας σε κάθε παράσταση), είπαν ΟΛΑ τα τραγούδια που γνωρίζουμε τόσο από τους Mazoo and the Zoo, όσο και από τους Xanazoo και ακόμα περισσότερα, είχαν διασκεδαστικούς διαλόγους μεταξύ τους (γέλασα και εγώ κάποιες στιγμές) και καλούσαν τα παιδιά να συμμετέχουν και αυτά κάνοντάς τους ερωτήσεις.

Φυσικά στην σκηνή ανέβηκαν πάρα πολλά ζώα, πρωταγωνιστές των τραγουδιών και γενικά το σόου ήταν μια υπερπαραγωγή!

Νομίζω πως όλα τα παιδιά το καταχάρηκαν, αλλά εγώ θα μιλήσω για το δικό μου. Η Αθηνά δεν ήθελε να φύγει! Το ομολογώ πως δεν κάτσαμε μέχρι το τέλος, φύγαμε λίγο πριν τις 8 (ώρα έναρξης 5) και σίγουρα θα τραβούσε μέχρι τις 8:30, όμως είχαμε ήδη μια γεμάτη μέρα και ήμασταν (ο Μάνος και εγώ, όχι τα παιδιά) ολίγον τι κουρασμένοι. Οπότε αν πάτε, προετοιμαστείτε για ένα φουλ απόγευμα ή πρωινό και φροντίστε να είστε ξεκούραστοι, γιατι αξίζει, πιστεύω, να το δεις μέχρι το τέλος (έγιναν άραγε καλοί ο Φαταούλας και η Φαταούλενα;)

Ο μικρός μας παρακολουθούσε επίσης με ενδιαφέρον, όμως κάπου προς το τέλος άρχισε να γκρινιάζει. Κατανοητό, μιας και ήθελε να βγει από το καρότσι και να εξερευνήσει όλο τον χώρο, όμως με την ποσότητα ποπ κορν και πατατακίων που υπήρχε στο πάτωμα και με τη συνήθειά του να βάζει τα πάντα στο στόμα του, δεν ήταν να τον αφήσω.

Οι εντυπώσεις μας λοιπόν ήταν πολύ καλές. Το γεγονός ότι έμεινε και ο Μάνος τόση ώρα χωρίς να βγάλει κιχ είναι επίσης σημαντικό, χεχε.

Θα ήθελα να επιστρέψουμε, ίσως την επόμενη φορά με παρέα και άλλα παιδάκια-φιλαράκια μας και οπωσδήποτε πιο ξεκούραστοι και προετοιμασμένοι να το απολαύσουμε ως το τέλος!

Από εμάς… να πάτε!

Περισσότερα για την παράσταση εδώ!