Γιατί να θηλάσεις
Κοίτα γλυκό μου κορίτσι…
Φέρνοντας στον κόσμο αυτό το παιδί και αν έχεις έστω και λίγο ανήσυχο πνεύμα που δεν επαναπάευται και δεν καταπίνει αμάσητο ότι του σερβίρουν, θα έρθουν στιγμές που θα φας απίστευτες φρίκες για το πόσο ριψοκίνδυνα και κόντρα στη φύση του έχει φτάσει να ζει ο άνθρωπος. Ένα πλάσμα που κάποτε ζούσε ουγκα μπουγκα στις σπηλιές σήμερα, πετάει στον ουρανό και τρέχει μέρα νύχτα πάνω σε τέσσερις τροχούς σε ασφάλτινους δρόμους, παίζοντας βασικά κάθε μέρα τη ζωή του κορώνα γράμματα. Τρώει επεξεργασμένες τροφές, κάθεται μπροστά σε μια οθόνη που εκπέμπει αμφίβολης ποιότητας ακτινοβολία, ξεροψήνει το αυτί του με κινητό, καπνίζει σαν φουγάρο ποτίζοντας τα σπλάχνα του καρκίνο. Γενικά κάνει πολλά, πάρα πολλά που αν κάτσεις και τα σκεφτείς ψύχραιμα, μπορεί να τρομάξεις τόσο πολύ που θα πεις «Θα μείνω στο σπίτι μου για πάντα και δεν θα βγω ποτέ ξανά»
Ξέρεις γιατί πρέπει να θηλάσεις;
Γιατί αμέσως μετά τη γέννα, όταν πια πάρει την πρώτη του πνοή στον έξω κόσμο, το μόνο απόλυτα φυσικό πράγμα που σου μένει να κάνεις για το μωρό σου είναι να του δώσεις το γάλα σου. Είναι αυτό που θα σου υπενθυμίζει μέρα νύχτα το πόσο μεγαλειώδες είναι το να ζεις και να γεννάς άλλους ανθρώπους για να ζήσουν. Πόσο μαγική είναι αυτή η μηχανή που λέγεται ανθρώπινο σώμα. Η πιο αγνη τροφή για το μωρό σου ρέει από εσένα την ίδια, είναι νόστιμη, στη σωστή θερμοκρασία και εντελώς δωρεάν. Όλα τα υπόλοιπα είναι έστω ένα τσικ -εως πάρα πολλά- τεχνητά.
Θήλασέ το, γιατί καμιά πιπίλα και κανένα πανάκι, κανένα μασητικό και κανένα δαχτυλο δεν θα του προσφέρει ποτέ την παραδεισένια ηρεμία που του προσφέρει η ρόγα της μάνας.
Θήλασέ το, γιατί δεν το ταϊζεις μόνο, του δίνεις το ασφαλέστερο λιμάνι του πλανήτη. Για αυτό και όσες τελικά δεν θηλάζουν, θα έπρεπε να ταϊζουν σφιχταγκαλιαστά τα μωρά τους με το μπιμπερό, πάνω τους κολλητά σαν να μην κόπηκε ακομα ο ομφάλιος ο λώρος.
Θήλασε το για ένα μήνα ή για 12, για 2 χρόνια ή για 3, πάντως θήλασέ το έστω και λίγο.
Καθώς βγαίνει στο φως, ένα βασικό ένστικτο ορίζει όλο του το είναι: να βρει τη μάνα για τροφή και ανακούφιση.
Είναι ΠΟΛΥ λίγες οι γυναίκες που δεν μπορούν να θηλάσουν ούτε στάλα. Και εσύ μάλλον δεν θα είσαι μία από αυτές. Και αν είσαι από αυτές που θα βρουν εμπόδια, πάλεψέ το… Όσο μπορείς και όσο γίνεται… Εμπιστεύσου το σώμα σου. Γιατί δεν το κάνουμε πια; Πόσες ακόμα φίλες πρέπει κλαμένες να μου πουν «Μα δεν τρώει», για να τις πλησιάσω και να δω ένα μωρό να τρώει λαίμαργα το πιο γλυκό -και άφθονο- γάλα; Πόσο πια έχουμε απομακρυνθεί από αυτό που είμαστε βασικά;
Δεν στα γράφω εκ του ασφαλούς. Περιπέτειες αντιμετώπισα και με τα δυο μου τα μωρά. Και αν στο ένα δεν τα κατάφερα όσο είχα ονειρευτεί, στο δεύτερο πάλεψα όσο δεν πάει και τα κατάφερα πολύ περισσότερο απ’ ότι είχα τολμήσει να φανταστώ… (αυτά θα στα πω άλλη φορά)
Κάντο αν θες και για εμενα που πάλεψα πολύ, κάντο για αυτήν τη μάνα και για αυτήν τη μάνα και για όλες εκείνες που δεν είναι τόσο τυχερές όσο εσύ…
Θήλασε το!
Νομίζω ότι σκοπός του κειμένου ήτανε να ενθαρρύνει και όχι να κρίνει. Κι εγώ θήλασα τα 2 μεγαλύτερα παιδιά μου και θηλάζω ακόμη τη μικρή μου που είναι 16 μηνών. Δεν είναι εύκολο καθόλου αλλά δεν είναι και Γολγοθάς. Θέλει πείσμα κυρίως και κλειστά αυτάκια στους γύρω. Μου λένε ότι μεγάλωσε και πρέπει να το κόψει, να γίνει πιο ανεξάρτητη, να σταματήσει να ξυπνάει τη νύχτα, να πίνει ότι και τα άλλα μου παιδιά. Ποτέ δεν έδωσα συμβουλές σε κανέναν χωρίς να μου το ζητήσει και ακούω κάθε μέρα σχεδόν τα απίστευτα. Δεν είμαι φανατική του θηλασμού. Απλά είμαι μαμά. Αυτό πρεπει να κάνω. Το κάνω με ευχαρίστηση. Είναι δικαίωμα το παιδιού μου να θηλάσει. Είναι δικό μου να μην θηλάσει. Ποιο δικαίωμα είναι πιο σημαντικο;;Δεν ξέρω μέχρι πότε θα θηλάσει. Μέχρι να παντρευτεί, έτσι λέω όταν μου κολλάνε πολύ. Οσο πάει λέω στον εαυτό μου. Φιλιά σε όλες της μαμάδες. Θηλάζουσες ή μη.
Με στεναχωρεί αυτό το κείμενο.ίσως να είμαι κ λάθος αλλά υπάρχουν μανούλες που όσο κ να θέλουν όσο κ να προσπαθούν δεν τα καταφέρνουν.εγώ όταν γέννησα δεν είχα το μικρό μου μαζί μου παρά μόνο κάτι ώρες κ μΕΤΑ έμεινε 15 μέρες στο νοσοκομείο με σταφυλοκοκκο.όσο κ αν ήθελα όσο κ αν ππροσπάθησα δεν τα κατάφερα.θα μου πεις ίσως να μην προσπάθησα αρκετά.αλλά όταν παγαινοερχομουν στο νοσοκομείο κάθε μέρα κ έβλεπα τον άγγελο μου τρομαγμένο με σωληνακια κ ορους.........τέλος πάντων.απλά υπάρχουν μαμάδες που περνάνε δύσκολα κ κάτι τέτοια κείμενα μας κάνετε να νοιώθουμε ενοχές που δεν τα καταφέραμε
Όχι βρε Μαράκι, δε νομίζω ότι η Ολίβια αναφερόταν σε περιπτώσεις σαν αυτή που περιγράφεις. Είναι πολύ δύσκολο (αν όχι ακατόρθωτο) να θηλάσεις αν δεν έχεις συνέχεια το μωρό μαζί σου τις πρώτες μέρες ή αν πρέπει να γυρίσεις στη δουλειά πολύ γρήγορα. Δεν ξέρω καν αν γίνεται γιατί οι πρώτες μέρες είναι πάρα πολύ κρίσιμες για το θηλασμό. Πως να καταφέρεις να θηλάσεις αν δε βάζεις συνέχεια το μωράκι στο στήθος? Ευτυχώς που το παιδάκι σου είναι καλά και τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Για κάτι τέτοιες περιπτώσεις ευτυχώς που υπάρχει και το γάλα του εμπορίου.
Ax vre olivia pali me sugkinises...pws to kataferneis kathe fora:-) !emeis 4 mines k akoma sunexizoume gia polu kairo kontra se olous autous pou me prizoun ns thilasw mono eksi mones kathos apo oti lene met a den thaxreiazetai!poios tous exrise fwstires den kserw!tes pa oliv rules:-) :-) :-)
Εγώ θήλασα ένα χρόνο και 4 μήνες, είχα υποπλασία μαστών, έστελνα το γάλα μου στην Τράπεζα γάλακτος στο Ελενα, είχα απίστευτες ποσότητες γάλακτος - κάθε πρωί έβγαζα με το θήλαστρο ένα λίτρο γάλα και μετά θήλαζα τον γιο μου γιατι αλλιώς πνιγοταν από την ροή - το αποθήκευα στην κατάψυξη, με αυτό έφτιαχνα παγωτό αποκλειστικά για τον μικρό και το εβαζα στις κρέμες του αντί για νερό... Παρόλαυτά, θεωρώ υπερτιμημένο τον θηλασμό, την ποιότητα του γάλακτος της σύγχρονης γυναίκας αμφίβολη για όλους τους λόγους που αναφέρεις Ολιβια : ακτινοβολίες, μόλυνση, επιβαρυμένη διατροφή, κακό περιβάλλον κτλ κτλ και την επιλογή μιας γυναίκας να θηλάσει ή όχι απόλυτα σεβαστή και νόμο. Ας μην προσπαθούμε λοιπόν εντέχνως να δημιουργήσουμε μια τάση προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Η ελεύθερη βούληση είναι αυτό που μας ξεχωρίζει από όλα τα άλλα όντα και με αυτήν οφείλουμε να κάνουμε τις επιλογές μας.
Δεν ήξερα ότι υπάρχει τράπεζα γάλακτος. Μπράβο σου που έμπαινες στον κόπο να δίνεις εκεί το γάλα σου. Άλλες θα λέγαμε που να τρέχω τώρα με μωρό παιδί. Μπράβο σου Χαρά
Ειλικρινά σου βγάζω το καπέλο, τόσο για την πράξη σου όσο και για τις θέσεις σου!
Εγω θηλασα 13 μηνεσ τον πρωτο μου γιο και 3 χρονια τον δευτερο μου γιο.πριν 1 εβδομαδα εκοψα τον θηλασμο.μπραβο σε ολεσ τισ μανουλεσ του κοσμου για οσο θηλαζουν