Ενα πραγματικό περιστατικό λίγο πριν από τα Χριστούγεννα μου έδωσε την ευκαιρία να καταλάβω πως εμείς οι γονείς, έχουμε χάσει το πραγματικό νόημα των Γιορτών!
Ηταν μια συνηθισμένη μέρα στη δουλειά όταν ένας συνάδερφος μπαίνοντας στο γραφείο άρχισε να γκρινιάζει για αυτό που τον περίμενε το απόγευμα!
Εκ φύσεως γκρινιάρης, μονολογούσε για το γεγονός ότι έπρεπε ν’ ανέβει στο πατάρι, στο στενό και χαμηλοτάβανο πατάρι όπως επαναλάμβανε, για να κατεβάσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Ομολογώ, ότι τα έχασα! Τον αποπήρα σε σημείο παρεξηγήσεων, τονίζοντας ότι «ο στολισμός του δέντρου και εν γένει οι γιορτές, είναι από τις ομορφότερες στιγμές στη ζωή ενός παιδιού και δεν δικαιούται να γκρινιάζει, ούτε να αρνείται οτιδήποτε θα προσφέρει χαρά στο παιδάκι του».
Ωστόσο λίγο αργότερα σκέφτηκα, ότι κι εγώ πριν από κάποιες ημέρες, καθυστέρησα με την αιτιολογία ότι ήταν νωρίς ακόμα, το στολισμό του δικού μας δέντρου, επειδή ήμουν κουρασμένος από τη δουλειά και μετέθεσα το τελετουργικό για την 1η Δεκεμβρίου.
Στην πορεία αντιλήφθηκα ότι δεν ήμουν μόνο εγώ ή ο γκρινιάρης συνάδερφος μου, που βάζουμε εμπόδια στα όνειρα των παιδιών. Είναι πάρα πολλοί οι γονείς που παρασυρμένοι από την κρίση, επηρεασμένοι από τη γενική καταθλιπτική ατμόσφαιρα, κουρασμένοι από την πολύωρη εργασία, βυθισμένοι στη κατήφεια, ξεχνούν ότι ο Αϊ Βασίλης υπάρχει!
Ναι υπάρχει, τουλάχιστον για τα παιδιά που δεν είναι κακό να συνεχίσουν να ονειρεύονται, να περιμένουν και να προσδοκούν! Θα έχουν αρκετά χρόνια στη ζωή τους, που θα βρουν όλα τα προβλήματα μπροστά, δεν είναι απαραίτητο να επισπεύσουμε αυτή τη διαδικασία και να τους μεταφέρουμε τις δικές μας σκοτούρες.
Ούτε να «γκρεμίσουμε» το μύθο του Αγιου Βασίλη, όπως έκαναν κάποιοι φίλοι, επειδή δεν άντεχαν οικονομικά ν’ ανταπεξέλθουν στο βάρος των χριστουγεννιάτικων δώρων. Πάντα υπάρχει ένας τρόπος να προσφέρεις χαρά σε ένα παιδί, ακόμα και κάτω από καθεστώς ανέχειας…
Στο κάτω-κάτω της γραφής, όλοι εμείς οι μεγαλύτεροι ευθυνόμαστε που φέραμε τη χώρα σε αυτό το σημείο κι όχι τα ταλαίπωρα παιδάκια που πληρώνουν το κατάντημα μας..
Ας οπλιστούμε μ’ ένα μεγάλο χαμόγελο, ας τους προσφέρουμε περισσότερο χρόνο, ενδεχομένως κι ένα συμβολικό δωράκι κι όλα θα πάνε καλύτερα, τουλάχιστον για τα παιδιά. Εμείς μπορεί να έχουμε παραδοθεί, αλλά αυτά έχουν δικαίωμα στην ελπίδα, έστω κι αν κρύβεται στο… βάθος του παταριού!
Καλές γιορτές σε όλους
[divider]
Ο Δήμος Μπουλούκος είναι δημοσιογράφος στο Mega και στο gazzetta.gr
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Συγγνωμη αλλα πολυ επιπολαια προσεγγιση.
γιατί είναι επιπόλαια η προσέγγιση? ίσα ίσα που λέει αυτό ακριβώς που θα έπρεπε να σκεφτόμαστε όλοι οι γονείς (και βάζω κ μένα μέσα).