Είμαι στην παρέα σας πολύ πριν γίνω μητέρα, ίσως γιατί το περίμενα με μεγάλη λαχτάρα!
Έρχομαι από μια πολύτεκνη οικογένεια που αγαπούσε πάντα τα παιδιά (το σπίτι μας ήταν πάντα γεμάτο φίλους) κι έτσι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να γίνω μάνα!!
Πάντα έλεγα πως θα ήταν άδικο να μην μπορούσα…
Αυτή η μεγάλη μου αγάπη για τα παιδιά με οδήγησε στο να τελειώσω βοηθός βρεφονηπιαγωγού.
Τον άντρα μου τον γνώρισα τον Ιούλη του 1999 και από τον Απρίλη του 2005 που παντρευτήκαμε αρχίσαμε αμέσως την προσπάθεια για παιδάκι.. Στα χρόνια αυτά μεσολάβησαν νοσοκομεία, θάνατοι και γενικώς γεγονότα που μας πήγαν λίγο πίσω. Οι εξετάσεις μας ήταν καλές εκτός από την σαλπιγγογραφία μου που έδειξε πολύποδα στον τράχηλο κι έτσι τον Σεπτέμβρη του 2009 ακολούθησε το «απαραίτητο» ενδοσκοπικό χειρουργείο.
Τον Μάιο του 2010 αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε εξωσωματική χωρίς να χάνουμε άλλο πολύτιμο χρόνο! Η θετική β χοριακή μας έκανε απερίγραπτα χαρούμενους αλλά η χαρά μας δεν κράτησε πολύ. Στις επαναλήψεις της χοριακής το νούμερο ανέβαινε αλλά όχι όσο θα έπρεπε και στους υπέρηχους πουθενά έμβρυο!! Μετά από ενάμιση μήνα παρακολούθησης η διάγνωση ήταν εξωμήτριος κύηση και τα λόγια του γιατρού «άμεση επέμβαση διότι υπάρχει κίνδυνος ρήξης σάλπιγγας» ηχούσαν στ’ αυτιά μου σαν διάγγελμα θανάτου..
Την ίδια μέρα, 1η Ιουλίου 2010 βρισκόμουν στην διαδικασία κατεπείγουσας εισαγωγής στο «Αλεξάνδρας».
Όταν μπήκα πια στο δωμάτιο, ένα ρίγος διαπέρασε το κορμί μου και μόλις ο άντρας μου με βουρκωμένα μάτια με φίλησε κι έφυγε για να φέρει τα απαραίτητα από το σπίτι, εκεί πια ξέσπασα σε κλάματα, ήταν αυτός ο κόμπος στον λαιμό που έπρεπε να φύγει.. Ένα αναπάντητο «γιατί» γέμισε κάθε μου κύτταρο.
Εντάξει κορίτσι μου, είπα στον εαυτό μου, χάσαμε την μάχη αλλά όχι και τον πόλεμο.
Μάζεψα τα κομμάτια μου και περίμενα απλώς να τελειώσει όλο αυτό. Έξι ολόκληρες μέρες νηστική με τους ορούς να βασανίζουν τις ανύπαρκτες φλέβες μου, πολλές ώρες χωρίς στάλα νερό με την δικαιολογία πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να μπω στο χειρουργείο.
Δεν έβρισκαν πουθενά το εξωμήτριο!! Ατελείωτες εξετάσεις και υπέρηχοι για να με ανοίξουν τελικά «στα τυφλά» με καισαρική τομή στις 6 Ιουλίου 2010. Ημέρα γενεθλίων του άντρα μου…
Δύο μέρες μετά ήμουν σπίτι κλινήρης και απογοητευμένη. Δεν το έβαλα κάτω όμως. Άλλωστε είχα στην κατάψυξη του κέντρου εξωσωματικής τις βλαστοκύστες μου, με περίμεναν τα μωράκια μου!! 1 Νοεμβρίου 2010 έκανα την εμβρυομεταφορά. Στους υπέρηχους βλέπαμε 2 έμβρυα αλλά δυστυχώς το ένα δεν τα κατάφερε.
6 Ιουλίου 2011 έφερα στον κόσμο με καισαρική τομή τον γιο μου!! Ακριβώς ένα χρόνο μετά το χειρουργείο γινόμουν μητέρα… Ημέρα γενεθλίων του άντρα μου… Το ομορφότερο δώρο!
14 μέρες πριν την βάπτιση του παιδιού μου (10 μηνών μόλις), με τις ετοιμασίες δεν είχα καταλάβει πως μετρούσα πια 45 μέρες από την τελευταία μου περίοδο! (Σημειώνω δε πως είχα πάντα ακατάστατο κύκλο κάτι που πλήρωσα αδρά σε τεστ εγκυμοσύνης στα χρόνια των ελεύθερων επαφών στην προσπάθεια για μωρό)
Λέω στον άντρα μου «δεν πας να πάρεις ένα τεστ να είμαστε σίγουροι πριν πάρω χάπι για περίοδο, είναι κρίμα να είμαι αδιάθετη στη βάπτιση, δεν θα ευχαριστηθώ τίποτα!» Λίγες ώρες μετά κρατούσα το τεστ με δύο ροζ γραμμούλες… Ήταν θετικό!!!
Δεν μπορώ να σας περιγράψω τα συναισθήματα που με κυρίευσαν μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου!! Κράτησα το μυστικό μου 14 μέρες. Μετά την βάπτιση στο μαγαζί που έγινε η δεξίωση πήρα το μικρόφωνο κι αφού ευχαρίστησα τους καλεσμένους μας που μας έκαναν την τιμή και το ταξίδι μέχρι το Ναύπλιο, ανακοίνωσα πως σε 7 μήνες περίπου ο Αριστοτέλης μου δεν θα ήταν μόνος στη ζωή, θα είχε αδερφάκι! Έγινε χαμός! Κλάματα, αγκαλιές, χαμόγελα, συγκίνηση…
24 Νοεμβρίου 2012 κρατούσα στην αγκαλιά μου τον δεύτερο γιο μου! Το θαυματάκι μου!!
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και συγνώμη αν σας κούρασα με το μεγάλο μου κείμενο, προσπάθησα να κλείσω 3 χρόνια μέσα σε λίγες γραμμές…. Θέλω να πω σε όλες τις κοπέλες που προσπαθούν να μην απογοητεύονται. Κάπου παρακάτω περιμένει και το δικό τους θαυματάκι!!
μαμά Φωτεινή
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
τι υπέροχη ιστορία!!!! Να τα χαιρεσαι τα θαυματακια σου!!!
Πόσο δίκιο έχεις.... :)