Η αυτοκτονία της 15χρονης Amanda Todd τον Οκτώβρη του 2012 άνοιξε την υπόθεση bullying σε συνδυασμό με τους κινδύνους που κρύβει το internet, ειδικά για τους εφήβους.
Λίγο πριν τη μοιραία μέρα, η Amanda ανέβασε στο Youtube ένα βίντεο, στο οποίο μέσω καρτών παρουσίασε τη ζωή και το πρόβλημά της. Στα 13 της έκανε μια λάθος κίνηση που επηρέασε τη ζωή της από εκεί και έπειτα και την οδήγησε τελικά να βάλει τέλος στη ζωή της. Μία μέρα καθώς έκανε video chat με κάποιον στο Internet, η Amanda -η οποία αν και πολύ μικρή, έπαιρνε πολλά κομπλιμέντα για την εμφάνισή της- έδειξε το στήθος της σε κάποιον άγνωστο άντρα.
Αργότερα ο άντρας αυτός εμφανίστηκε μέσω Facebook -η ίδια αγνοοούσε πού βρήκε τα στοιχεία της- και την απείλησε ότι θα στείλει τη γυμνόστηθη φωτογραφία της σε όλους της τους συμμαθητές αν δεν του έκανε ένα πλήρες στριπτίζ. Η Amanda δεν δέχτηκε και ο άντρας έκανε πραγματικότητα την απειλή του. Τα ξημερώματα των Χριστουγέννων η οικογένεια της Amanda δέχτηκε επίσκεψη από την αστυνομία, η οποία τους ενημέρωσε ότι η φωτογραφία του κοριτσιού έκανε το γύρο του internet. Για την Amanda αυτό ήταν το ξεκίνημα της κατάθλιψης και των κρίσεων πανικού, αλλά και μιας σειράς αλλαγής σχολείων, αφού οι συμμαθητές της άρχισαν να την κοροϊδεύουν μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο.
Ο άγνωστος ξαναχτύπησε και όταν εκείνη πια βρίσκοταν σε νέο σχολείο, χρησιμοποιώντας πάλι το Facebook, δημιουργώντας ψεύτικο προφίλ με τη φωτογραφία της και διαδίδοντας τη συνομιλία τους στο καινούριο περιβάλλον. Αλλαγή ξανά.
Στο τρίτο σχολείο πια, η Amanda Todd προχώρησε σε ένα νέο λάθος: κοιμήθηκε με έναν παλιό της φίλο, ο οποίος όμως είχε ήδη κοπέλα. Ύστερα από κάποιες μέρες μια ομάδα παιδιών την έβρισαν και τη χτύπησαν μπροστά σε συμμαθητές τους. Παρών ήταν και το αγόρι με το οποίο ήρθε κοντά η Amanda. Αυτό οδήγησε στην πρώτη απόπειρα αυτοκτονίας της.
Όταν επέστρεψε σπίτι, ένας νέος γύρος bullying εναντίον της είχε ξεκινήσει.
Αλλαγή σχολείου ξανά. Αλλά ακόμα και εκεί ο παλιός γνωστός άγνωστος επέστρεψε, ενημερώνοντας μαθητές, γονείς και καθηγητές για το γυμνόστηθο παρελθόν της Amanda.
Η Amanda πια ήταν σε εφιαλτική ψυχολογική κατάσταση, κοβόταν, έπινε, έκανε χρήση αντικαταθλιπτικών, νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο για να βρει τον εαυτό της.
Για τα άλλα παιδιά ήταν η «ψυχάκιας». Όσο και να προσπαθούσε, ποτέ κανείς δεν ήταν εκεί να της σταθεί ή να καταλάβει όσα περνάει. Να μπει στη θέση της.
Και έτσι, λίγες μέρες μετά την πρώτη προβολή του βίντεό της, έβαλε τέλος στη ζωή της. Κρεμάστηκε στο δωμάτιό της.
Δείτε το βίντεο που έκανε το γύρο του internet λίγες εβδομάδες πριν το νεαρό κορίτσι φύγει από τη ζωή, στο οποίο περιγράφει τα όσα είχε περάσει, τα όσα περνούσε και τα όσα ένιωθε (συνίσταται προσοχή, καθώς στο τέλος υπάρχει μία σκηνή αυτοτραυματισμού):
Παρά την έκταση που απέκτησε η ιστορία της Amanda και τους ισχυρισμούς διαφόρων χάκερ, ακόμη και οργανώσεων για την ταυτότητα του δράστη, ισχυρισμοί οι οποίοι οδήγησαν την αστυνομία μάλιστα σε λάθος άνθρωπο, ο «ψηφιακός εκβιαστής» της δεν εντοπίστηκε.
Τα ερωτήματα που γεννάει η υπόθεση, πολλά. Τι θα μπορούσε να είχε γίνει ώστε να αποτραπεί ο θάνατος της Amanda; Με ποιον τρόπο θα μπορούσε η οικογένεια ή η κοινωνία να τη βοηθήσει να ξανασταθεί στα πόδια της; Και πιο σημαντικά, πώς μπορούμε γονείς και φίλοι να προστατέψουμε τα παιδιά μας από τους όποιους διαδικτυακούς επιτήδειους χωρίς πρόσωπο και τον ηλεκτρονικό εκφοβισμό, ο οποίος έχει τη δύναμη να πληγώσει ανώνυμα, ανεξέλεγκτα και θανάσιμα την ευαίσθητη ψυχή τους;
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Και καλά η ανοησία του κοριτσιού. Τις νέες διευθύνσεις και τα νέα σχολεία που τα μάθαινε ο ανώμαλος; Θα συμφωνήσω ότι οι μεγάλοι ένοχοι είναι οι γονείς και οι δάσκαλοι. Ακόμη και αν δεν γνωρίζεις πως να προστατεύσεις τα προσωπικά σου δεδομένα στο διαδίκτυο, τι πιο απλό από το να συμβουλευτείς κάποιον που γνωρίζει, ειδικά όταν διακυβεύεται η ψυχική υγεία του παιδιού σου. Μπαίνεις στη διαδικασία να αλλάξεις διεύθυνση/σχολείο αλλά δεν το ψάχνεις πως θα προστατεύσεις το παιδί σου από τέτοιες καταστάσεις; Θα κινούσα γη και ουρανό για να βρω τον ανώμαλο και να τιμωρηθεί, θα προστάτευα το παιδί μου με κάθε κόστος, θα άλλαζα χώρα και πλανήτη αν δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς! Τους σύγχρονους (και κατά κανόνα μορφωμένους, τουλάχιστον σε επίπεδο λυκείου) γονείς, μας έχει φάει το φαίνεσθαι, το socialising, το ευ ζην και θεωρούμε πως τα παιδιά θα μεγαλώσουν μόνα τους και θα μάθουν πως πρέπει να ζουν παρακολουθώντας εμάς. Προσαρμόζουμε τα παιδιά στη δική μας ζωή και όχι τη ζωή μας σύμφωνα με τις ανάγκες των παιδιών μας. Τουλάχιστον μια μεγάλη πλειοψηφία από εμάς, ίσως όχι όλοι, ας μην είμαι άδικη με μερικούς.
ΠΟΛΥ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΘΗΚΑ...ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ...ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ...ΟΣΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΡΕΣ ΕΙΝΑ ΠΑΡΑΠΑΝΟ Κ ΕΓΩ ΜΑΖΙ
mia paraklhsh pros dior8wsh...den htan to efhviko la8os pou odhghse sthn autoktonia...opote kalo 8a htan na allaksei o titlos pros sevasmo toulaxiston ths kopelas. oi la8os xeirismoi ths astunomias, twn ka8hghtwn kai twn goniwn pou odhghsan sthn autoktonia...
Και εγώ αυτά σκέφτομαι και πραγματικά έχει χαθεί η "μπάλα", πράγματι το κορίτσι αυτοκτόνησε κυρίως από τα σχόλια των συμμαθητών της και τους δήθεν "φίλους" της. Το σχολείο, οι καθηγητές και κυρίως οι γονείς που είναι; και ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ; Οι γονείς των άλλων παιδιών που είναι; έκαναν κάτι να βοηθήσουν και να ΜΑΖΕΨΟΥΝ τα δικά τους παιδιά; και αν ήταν τα ΔΙΚΑ τους;
Θεέ μου, πόσο φοβάμαι.... για την κόρη μου και για τα παιδιά όλου του κόσμου.... :-(
Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω γι'αυτή την τραγικότατη ιστορία που μου ραγίζει την καρδιά αλλά και με βγάζει εκτός εαυτού. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι ότι όσο πάω κι επιμένω ότι στο σπίτι μας ο υπολογιστής θα βρίσκεται στο σαλόνι σε κοινή θέα. Τα παιδιά θα είναι ελεύθερα να τον χρησιμοποιούν αλλά ποτέ κρυφά. Ο κόσμος του ίντερνετ είναι απέραντος κι επικίνδυνος... μην χαθούν... Το δεύτερο πράγμα που σκέφτηκα κι εγώ, όπως και μια κοπέλα εδώ πιο πάνω, είναι το εξής. Προσπάθησε κανένας να προστατεύσει αυτήν την κοπέλα; Οι γονείς; Το σχολείο;;; Διότι στην αυτοκτονία δεν τον οδήγησε μόνο ο άνγωστος εγκληματίας χάκερ αλλά κι οι συμμαθητές της με την σκληρότατη κι εγκληματική συμπεριφορά τους. Οι γονείς αυτών των παιδιών; Το τρίτο πράγμα που σκέφτηκε είναι ότι ρε γμτ υποτίθεται ότι έχουμε κάνει τρομερές προόδους σην υπεράσπιση των δικαιωμάτων της γυναίκας κι όμως ζούμε ακόμα σ'έναν κόσμο που μπορεί ν'αποδειχτεί ανά πάσα στιγμή απίστευτα σκληρός κι επιθετικός προς αυτές. Γιατί αυτό το μένος και το μίσος γι'αυτή την κοπελιά; Επειδή έδειξε το στήθος της σ'έναν άγνωστο. Θα γινόταν το ίδιο αν επρόκειτο για ένα αγόρι; Θα ακολοθούσε τέτοιος εξευτελισμός, τέτοια μείωση; Και στο τρίτο σχολείο λέει την χτύπησαν και την εξευτέλισαν επειδή πήγε με ένα αγόρι που είχε σχέση και -άκουσον άκουσον- συμμετείχε και το (απωπλανημένο προφανώς;;;!!) αγόρι στην προπυλάκισή της. Αυτός βέβαια δεν αντιμετώπισε τέτοια συμπεριφορά. Δηλαδή αυτό μου θυμίζει την θανατική ποινή μέσω λιθοβολισμού που γίνεται σε κάποιες χώρες σε περίπτωση μοιχείας... Μου φαίνεται αδιανόητο το ότι συνέβησαν αυτά σε τρία διαδοχικά σχολεία... προφανώς έχουμε πολύ, πάρα πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας μέχρι να μπορέσουμε να λέμε ότι ζούμε σε μία πολιτισμένη κοινωνία.... είναι φοβερό και μόνο που το γράφω τρέμω!
Αυτο που ειπες σχετικα με τη θανατικη ποινη μεσω λιθοβολισμου ηταν αυτο που μου ηρθε κι εμενα στο μυαλο διαβαζοντας την ιστορια της κοπελας. Κριμα να φευγουν παιδια απο τη ζωη για τετοιο λογο και να φτανουν σ'αυτο το σημειο νιωθοντας μονα και αβοηθητα. Σκεφτηκα πως μπορει να ενιωθε αυτο το κοριτσι και πραγματικα ειναι τραγικο να νιωθεις οτι εισαι μονος σε κατι τετοιο και δεν μπορει να σε βοηθησει κανεις!!!! Οι γονεις της, οι καθηγητες, η αστυνομια, οι γονεις των παιδιων που τη ξυλοφορτωσαν..... μα κανεις!!;;;;; ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να μην φυγουν αλλα παιδια ετσι αδικα και οι καθε κοινωνια να αρχισει να ασχολειται λιγο πιο πολυ με τετοια θεματα.
Καλα δεν το συζητω οτι τα ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΛΑΘΗ προηλθαν απο τους γονεις που δεν εδωσαν την πρεπουσα σημασια....ΑΝ ειναι δυνατον!!!Οι γονεις αφαντοι σε ολο αυτο!!Αντε κ να δεχτω αρχικα οτι δεν υπηρχε ελεγχος της διαδικτυακης δραστηριοτητας της κορης τους....Μετα απο ολα αυτα που συνεβησαν τι εκαναν??''εφιαλτική ψυχολογική κατάσταση, κοβόταν, έπινε, έκανε χρήση αντικαταθλιπτικών, νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο για να βρει τον εαυτό της''...που ειναι οι γονεις οεο??Το παιδι, τους ξεφυγε....ΤΕΛΟΣ!Λαθη γινονται...Οι γονεις που ηταν?
Τραγικό και σίγουρα σημάδι των καιρών... Στην εφηβεία όλοι είχαμε κάνει πράγματα που όταν τα θυμόμαστε αισθανόμαστε αμηχανία- όχι οπωσδήποτε σεξουαλικού περιεχομένου όπως το τραγικό κορίτσι - αλλά έχουμε πεί βλακείες που προτιμούμε να ξεχάσουμε, έχουμε φορέσει φρικτά ρούχα και έχουμε ερωτευτεί τα λάθος αγόρια. Όμως στην εποχή των σημερινών γονιών όλα ξεχνιόντουσαν σε λίγο καιρό, και σίγουρα δεν μας ακολουθούσαν όταν αλλάζαμε σχολείο ή παρέα. Το διαδίκτυο είναι ένα σχετικά νέο μέσον με απίστευτη επίδραση και οι γονείς των σημερινών εφήβων συχνά έχουν μικρή γνώση των κινδύνων, οπότε δυσκολεύονται να βάλουν τα σωστά όρια και να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους. Προσωπικά άρχισα να μπαίνω στο facebook μετά τα 35 και παρόλαυτά μου πήρε χρόνο να αρχίσω να συνειδητοποιώ πως ότι γράφω εκεί είναι σαν να το γράφω με ανεξίτηλο σπρέι στην πλατεία Συντάγματος, ενώ τραβάνε σε ζωντανή μετάδοση όλα τα κανάλια παγκοσμίως... Γιαυτό θεωρώ πως εκπομπές όπως το "catfish" στο MTV παρόλη τη χαζομάρα τους είναι πολύ χρήσιμες. Συνειδητοποιείς πως στο διαδίκτυο είσαι εκτεθειμένος στον καθένα που μπορεί να παριστάνει ότι είναι κάτι άλλο.
ΤΟ ΑΣΧΗΜΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΛΟΓΙΑ ΟΠΩΣ "ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ" ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΕΞΙΣΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ.ΟΤΙ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΑΝ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΗ Η ΕΦΗΒΗ ΚΟΠΕΛΙΤΣΑ,ΣΙΓΟΥΡΑ,ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ!ΕΙΜΑΙ ΜΑΜΑ ΚΑΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΜΕ ΘΛΙΒΕΙ.ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΙΑ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΙΑ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.ΛΥΠΑΜΑΙ.....
Αυτό είναι το πρόβλημα. Παίρνεις το Ίντερνετ αυτιστικά σοβαρά και δεν πρέπει. Όταν λέει κάποιος "Πήγαινε πίσω στην κουζίνα." κάνει ένα αστείο. Σεξιστικό μεν αλλά αστείο. Εσείς είστε εντελώς καθυστερημένοι. Δεν μπορείτε να δείτε και να καταλάβετε ένα αστείο όταν έρχεται μπροστά σας. Όπως είπα παίρνετε το Ίντερνετ ΑΥΤΙΣΤΙΚΑ σοβαρά. Το Ίντερνετ δεν είναι η πλατεία του χωριού, ούτε το καφενείο, ούτε το μπαρ καφετέρια. Το Ίντερνετ είναι ΙΝΤΕΡΝΕΤ. Κάποιοι θα κάνουν ποιοτικό black χιούμορ και κάποιοι θα την χλευάσουν και πραγματικά το άξιζε το χλευασμό/trolling. Βασικά ήταν μια εγωϊστική πουτάνα προσοχής με αυταρέσκεια που ήθελε να γίνει διάσημη βγάζοντας γυμνές φωτογραφίες στο Ιντερνετ και γι' αυτό δεν δείχνω καμία συμπάθεια επειδή διαφέρει υπερβολικά απο κάποια άλλα θύματα cyberbullying. Τα άλλα θύματα δεν αναζητούσαν προσοχή και επικρότηση και ήταν πραγματικά θύματα για εμένα. Όταν είσαι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ θύμα bullying δεν μπορείς να ανταποκριθείς και ντρέπεσαι να μιλήσεις ανοιχτά. Η Amanda ήταν όσο "θύμα" είναι και η Paris Hilton. Έκανε μια ηλίθια πράξη και την πλήρωσε με ένα κόστος. Η Amanda ήταν σε μια ώριμη ηλικία με αναπτυγμένη κοινή λογική και η φθηνή δικαιολογία "Ήταν έφηβη." δεν την σώζει. Έχουμε άλλα στανταρ εδώ. Ίσως τα κορίτσια μεγαλώνουν με πιο αργό ρυθμό. Δεν ξέρω. Πάντως το μόνο που ξέρω είναι πως η Amanda ήταν ολοκληρωτικά υπεύθυνη για τις πράξεις τις και αυτές είναι αληθινές κουβέντες. Τα ήθελε και τα έπαθε. Φυσικά κανένας δεν είπε ποτέ "Άξιζε να πεθάνει." αυτά είναι ασυναρτησίες φυσικά. Το γεγονός που αναφέρατε το λιθοβολισμό σαν λύση φανερώνει τι είδους άνθρωποι είστε. Θα πάτε τόσο μακριά να ΣΚΟΤΩΣΕΤΕ για την Amanda Todd. Αυτό είναι πραγματικά άρρωστο και ΠΙΟ άρρωστο απο αυτό που έκανε ο τύπος. Ο τύπος δεν έπαιξε ρόλο στην αυτοκτονία και δεν την ανάγκασε απλά η Amanda Todd σκότωσε τον εαυτό της απο δειλία. Οπότε δεν υπάρχει καμία εγκληματική πράξη απ' όσο ξέρω, τέτοιες κατηγορίες είναι εντελώς γελοίες και ηλίθιες. Η Amand Todd αυτοκτόνησε πίνοντας λευκαντικό. Καλύτερα να μείνετε έξω απο το Ίντερνετ γιατί το καταστρέφετε, το μαλθακοποιήτε, το μολύνετε. Προφανώς το Ίντερνετ ΔΕΝ είναι για εσάς. Σας προτείνω μια καφετέρια ή μια κοινωνική λέσχη για συζητήσεις. Αυτές είναι πιο ταιριαστές για το είδος σας. Το Ίντερνετ δεν είναι χώρος για τέτοιες συζητήσεις.