Η Αθηνά και το φανάρι
Η Αθηνά έχει ήδη μάθει το πώς λειτουργούν τα φανάρια και περιμένει πάντα υπομονετικά να ανάψει το πράσινο για να περάσουμε. Στο αυτοκίνητο πάντα μας προειδοποιεί για το κόκκινο, μην τυχόν και δεν το δούμε.
Κάθε φορά που πάμε βόλτα στη γειτονιά μας, καθώς περιμένουμε με τον Σταμάτη αναμένο, η Αθηνά βλέπει ανθρώπους να τρέχουν να περάσουν και ας έρχονται αυτοκίνητα. Πολλές φορές μάλιστα δεν είναι μόνοι τους, αλλά τραβολογούν και τα παιδιά τους βιαστικά τραβώντας τα από το χέρι.
Με έχει ρωτήσει πολλές φορές και σήμερα ξαναρώτησε:
– Μαμά είναι κόκκινο, γιατί περνάνε;
Αλήθεια, πείτε μου, γιατί περνάνε; Γιατί εγώ μαθαίνω στο παιδί μου το σωστό και οι άλλοι όχι; Και εγώ τι ακριβώς να απαντήσω στο παιδί μου;
Και ναι, ξέρω, άλλα προβλήματα δεν έχουμε, με αυτό θα ασχολούμαστε.
Μα αυτό, αγαπητοί, είναι η ΑΡΧΗ όλων. Όπως το να περιμένουμε να βγουν οι άνθρωποι από το μετρό και μετά να ανέβουμε εμείς. Όπως το ότι αν θέλω να αράξω στις κυλιόμενες, κάθομαι στα δεξιά και αφήνω ανοιχτή την αριστερή πλευρά για αυτούς που βιάζονται. Όπως το ότι αν δω μια έγκυο, θα της παραχωρήσω τη σειρά μου. Όπως το ότι δεν παρκάρουμε, ηλίθιε τεμπελχανά, στη θέση αναπήρων επειδή είναι δίπλα στην είσοδο του Ikea. Όπως το ότι τα παιδιά μας δεν τα έχουμε χύμα στο αυτοκίνητο (τα παιδιά που κατά πάσα πιθανότητα αύριο μεθαύριο θα κοροϊδέψουν το δικό μου παιδί που ακόμα θα κάθεται σε κάθισμα). Το ότι δεν χωνόμαστε στο ασανσέρ κλέβοντας τη σειρά άλλων και ειδικά αφήνοντας μαμάδες με καρότσι απέξω.
Είμαστε λαός χωρίς παιδεία. Και το χειρότερο είναι ότι δεν μας νοιάζει.
Άσε μας μωρή Ολίβια βραδιάτικα με τα φανάρια σου και τα ασανσέρ σου.
Εγώ σας αφήνω. Εσείς όμως πείτε μου όμως τι να πω στην κόρη μου…
Εγώ ένα έχω να πώ για αυτό το κράτος: NO HOPE ! Εγώ εσύ και άλλες 10 πασχίζουμε να μάθουμε 5 πράγματα αλλά υπάρχουν άλλοι 10-100-1000 που λένε εεεεεεεεελα μωρέ εγώ θα σώσω το κράτος που μου έκοψε 100 ευρώ που μου έβαλε χαράτσι που που που...και άλλοι 10-100-1000 που λένε "γιατί ????????εγώ που μεγάλωσα χωρίς καρεκλάκι έπαθα κάτι????μην είστε υστερικές χαλαρώστε λίγο και βγάλτε τα παιδιά απο την γυάλα" Ναι κύριε εσύ θα σώσεις το κράτος...η δικιά μας η γενιά βγήκε παντελώς αποτυχημένη σε όλους τους τομείς.Ας βγάλουμε μια νέα γενιά σωστή και αξιοκρατική και δίκαια και με ΣΕΒΑΣΜΟ.Οπότε όοοοοοοολοι εμείς ατομικά ας κάνουμε οτι μπορούμε και η διαφορά θα φανεί σε λίγα χρόνια. Αλλα δεν το βλέπω...στις καθημερινές μου συναλλαγές (επαγγελματικές,προσωπικές ή ιντερνετικές)αυτό έχω καταλάβει..οτι δεν υπάρχει ελπίδα να αλλάξουν τα πράγματα.
οσα λες είναι ακριβώς όσα βλέπω καθημερινά και σκέφτομαι πόσο ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΙ είναι αυτοί που τα κάνουν..... εγώ θα διδάξω το σωστό στο παιδί μου με το παράδειγμα μου, και αν ποτέ με ρωτήσει "γιατί δεν περιμένουν στο φανάρι¨" δεν θα τους δικαιολόγησω από ευγένεια, θα είμαι ακριβής : γιατί δεν τους νοιάζει αν θα χτυπήσει το παιδάκι τους ένα αυτοκίνητο. άδικο έχω;
Εγώ τους λέω ότι όλοι ξέρουν ποιο είναι στην πραγματικότητα το σωστό, αλλά πολλές φορές δεν τους νοιάζει. Γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν πόσο σοβαρό είναι αυτό που κάνουν. Ο καθένας μας κάνει στην ζωή του τις επιλογές του. Εμείς προσπαθούμε να κάνουμε αυτό που είναι το σωστό και το ασφαλές για τη ζωή μας. Τώρα πια όταν είμαστε στο δρόμο και δουν σε κάποιο διπλανό αυτοκίνητο παιδάκι χωρίς ζώνη ή κάθισμα, μου λένε: Μαμά κοίτα! Μα δεν ξέρουν ότι έτσι μπορεί το παιδί τους να χτυπήσει;
Λοιπόν διάβασα το άρθρο και δεν σχολίασα γιατί δεν είχα και κάτι καινούριο να πω. Και επίσης συμφωνώ με όλα όσα γράφεις! Αλλά σήμερα το πρωί μου συνέβη κάτι τόσο απερίγραπτο που ήθελα να το γράψω.. Κόντεψα να τρακάρω με ένα φορτηγό το οποίο οδηγούσε ένα νήπιο καθισμένο στα πόδια του μπαμπά του! Ήμουν σταματημένη σε stop και περίμενα να στρίψει το φορτηγό το οποίο μόλις άρχισε να παίρνει τη στροφή είδα ότι στο τιμόνι καθόταν ένα αγοράκι όχι πάνω από 4 ετών με τα χέρια ορθάνοιχτα (για να μπορεί να κρατήσει το τεράστιο τιμόνι)! Και ΦΥΣΙΚΑ το τιμόνι του έφυγε από τα χέρια του μικρού τη στιγμή που το έστριβε. Ωστόσο ο πατέρας πατούσε το γκάζι εκείνη τη ίδια στιγμή! Κι έτσι το φορτηγό (όχημα λίγο μικρότερο από νταλίκα) κινήθηκε ευθεία και ήρθε κατά πάνω μου!!!!!!! Στο τσακ πάτησε φρένο ο πατέρας. Όταν βγήκα έξω (γιατί ήμουν σίγουρη ότι με είχε ακουμπήσει) διαπίστωσα ότι μας χώριζαν λίγα χιλιοστά κενού! Χώρια την τρομάρα που πήρα, να έρχεται ένα «θηρίο» κατά πάνω μου! Πήγα να καλέσω την αστυνομία, αλλά άρχισε ο πατέρας να μου ζητάει συγνώμη και να με παρακαλάει... Του την είπα άσχημα και άρχισαν να του τη λένε και οι διάφοροι περαστικοί που είδαν τι συνέβη. Τελικά έφυγα χωρίς να κάνω κάτι. Αλλά είμαι σίγουρη ότι αυτό το παιδάκι δεν ήταν η τελευταία φορά που οδηγούσε το φορτηγό! Αναρωτιέμαι τι σκατά έχουν στο κεφάλι τους αυτοί οι γονείς! Αναρωτιέμαι!
Το παρακάτω σκηνικό διαδραματιστηκε το προηγούμενο καλοκαίρι σε ενα χωριό λιγο έξω απο το Μόναχο όπου κατοικώ με την οικογένεια μου τα τελευταία δυο χρονια. Αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα με τα ποδήλατα, ο Μικρος στο κάθισμα και ο μεγάλος με το δικό του ποδήλατο να ακολουθεί. Θέλαμε να περάσουμε ενα δρόμο, το φανάρι κόκκινο ο δρόμος παντελώς άδειος απο αριστερά και δεξιά και αποφασίσω να περάσω με τον γιο μου να ακολουθεί. Ξαφνικά ακούω πίσω μου ενα 'Haaaalt!!!'. Γυρνάω και βλέπω έναν κύριο με υψωμένο το χέρι να φωνάζει προς το μέρος μου!!!! Αισθάνθηκα τόσο άσχημα γιατι οχι μονο πέρασα με κόκκινο αλλα είχα και τα παιδια μαζι! Απο τότε φυσικά δεν ξαναπέρασα με κόκκινο. Στην Γερμανία αυτά που για μας ειναι 'εξωγήινα' εδω ειναι εντελώς αυτονόητα. Ολα αυτά που αναφέρεις Ολίβια ειναι γίνονται αυτόματα χωρις να το σκεφτείς και φυσικά δεν σε 'παίρνει' να μην τα κανεις αφού ολοι τα τηρούν στο ακέραιο!!!! Για την κυκλοφοριακή αγωγή δε, θα σας πω μονο οτι ο 6χρονος γιος μου μπορει άνετα και χωρις κανένα Απολύτως προβλημα να Παει μόνος του σχολειο, οχι γιατι ειναι προςεχτικο παιδι απλά γιατι εμπιστεύεσαι τους οδηγούς!!!! Ας μάθουμε στα παιδια μας το σωστό, αδιαφορώντας τι κάνουν οι άλλοι με την ελπίδα οι επόμενες γενιές να φέρουν την Ελλαδα εκει που της αξίζει να ειναι και οχι εδω που την καταντησαμε εμεις και οι προηγούμενοι!
Συμφωνω με ολα οσα ειπες Ολιβια.εχω μια ενσταση μονο στο κομματι με τις κυλιομενες σκαλες!ποιος το εχει αποφασισει οτι πρεπει να καθομαστε δεξια και οποιοι βιαζονται πρεπει να πηγαινουν αριστερα?ατυπος νομος θα μου πεις.και εγω θα σου πω οτι κανενας δεν εχει σκεφτει οτι αυτο ισχυει μονο για τους δεξιοχειρες!δεν ειμαστε σε δρομο ταχειας κυκλοφοριας για να ισχυει κατι τετοιο.και εγω θα πω επισης οτι οποιος βιαζεται τοσο πολυ ας παει απο τις σκαλες αν του κανει τοσο κοπο να κανει εναν ελιγμο!με ενοχλει αυτο το θεμα γιατι εχω φαει πολυ βρισιμο καθως ειμαι ενα ατομο που καθομαι παντα αριστερα!!!οχι απο βιτσιο η σπασιμο αλλα γιατι εχω ακρωτηριασμο στο δεξι χερι κατι που επισης ειμαι σιγουρη κανενας δεν εχει σκεφτει!μπορει ο μπροστινος λοιπον που βριζεις να εχει καποια δυσκολια ρε φιλε!μετα μιλαμε για αποδοχη του διαφορετικου.εδω δεν δεχομαστε το που βρισκεται ο καθενας στις κυλιομενες σκαλες!!χαχα σαν τα προβατα θελουμε ολοι να πηγαινουν απο μια μερια.αν το σκεφτειτε μπορει να σας φαινεται ασχετο αλλα ειναι σχετικοτατο με το πως βλεπουμε τον οποιοδηποτε.δεν σκεφτομαστε τον διπλανο ειμαστε εαυτουληδες!σου λεει βιαζομαι!ε και??πηγαινε με αλλον τροπο ξεκινα πιο νωρις!δηλαδη τα ατομα με αναπηρια που θελουν τριπλασιο χρονο απο σενα για να πανε στην δουλεια τους τι να πουνε?και δεν μπορουν να πανε και με τις κυλιομενες σκαλες! Ολιβια συγνωμη που βγηκα εκτος θεματος αλλα χτυπησες φλεβα με αυτο που εγραψες.λοιπον και στην Αθηνουλα την γλυκια θα ελεγα οτι ο καθε ανθρωπος κανει επιλογες στην ζωη του και εχει τις αναλογες συνεπειες.εμεις επιλεγουμε να περασουμε απο το φαναρι γιατι ετσι λενε οι κανονες.μπορεις να αναφερεις καποιες συνεπειες απο λαθος επιλογες.
αυτό θα σου 'έλεγα και εγώ όπως και η Αγάπη κάποιοι κάνουν το σωστό και κάποιοι το λάθος όπως υπάρχουνε κανόνες και πρέπει να τους ακολουθήσουμε γιατί έτσι μπορούν να λειτουργήσουν οι κοινωνίες ακόμα και τα ζώα στη φύση έχουν κανόνες!! ξέρω, δεν παλεύεται η κατάσταση, αλλά το σύστημα της Ελλάδας άρχισε να της τον μαθαίνεις από τώρα εγώ με τον γιό μου πήγαμε εκτός Ελλάδας όπου τα αυτονόητα λειτουργούσαν και όταν επιστρέψαμε με ρωτούσε μα γιατί μαμά;,,,κλπ, μπήκα λοιπόν σε αυτήν την διαδικασία και ότι κατάλαβε, κατάλαβε!! (εμείς πρέπει να προσέχουμε και οι υπόλοιποι αν θέλουν να περάσουν με κόκκινο, κακού του κεφαλιού τους)
Eγω σε αυτες τις περιπτωσεις απανταω οτι μερικοι δεν κανουν το σωστο και μπορει να τους χτυπησει αυτοκινητο...ομως εμεις που κανουμε το σωστο ειμαστε ασφαλεις!! Δεν ειναι κακο να ξερουν τα παιδια οτι μερικοι ανθρωποι δεν πραττουν σωστα.
Το ψάρι βρωμάει απ'το κεφάλι! Όταν ισοπεδώνουμε κάθε μορφή εκπαίδευσης, όταν τα σχολεία κλείνουν γιατί στο βωμό του χρήματος και του όποιου μνημονίου θυσιάζουμε μαθητές και καθηγητές/δασκάλους, όταν ..... τέλος πάντων να μη μακρηγορώ. Θα αναφερθώ μόνο για τον κλάδο της κυκλοφοριακής αγωγής μιας και σίγουρα χρειαζόμαστε τόμους για να πούμε για όλα τα υπόλοιπα θέματα!! Χρόοοοονια τώρα φωνάζουμε να μπει η κυκλοφοριακή αγωγή στα σχολειά και να γίνεται μάθημα από ειδικούς παιδαγωγούς-εκπαιδευτές (και όχι από απλούς δασκάλους που παρόλη την καλή τους θέληση ..... πως να το κάνουμε βρε αδερφέ .... δε μπορεί ο καθένας να διδάσκει τα ΠΑΝΤΑ!!!! Διαφορετικά δε θα υπήρχαν ειδικότητες στις σχολές!!!) Παρόλα ταύτα το κράτος καλά κρατεί γυρίζοντάς μας τις πλάτες και μας χρυσώνει το χάπι βάζοντας ως μαθήματα οικειοθελούς παρακολούθησης τέτοιου είδους μαθήματα τα οποία όπως είπαμε διδάσκονται από δασκάλους χωρίς εκπαίδευση κ οι οποίοι καλούνται να βρούνε μόνοι τους το υλικό το οποίο θα διδάξουν!!!!!!!!! Με ποιες γνώσεις και με τι εφόδια χρυσέ μου, ΚΑΛΕ ΜΟΥ άνθρωπε μπορείς εσύ να διδάξεις το παιδάκι μου τον τρόπο με τον οποίο θα περνάει το δρόμο και θα κρίνει τι είναι σωστό και τι όχι στην γενικότερη κυκλοφορία? Αποτέλεσμα? Αν όχι 0 εις το πηλίκο, σίγουρα όχι το επιθυμητό !!!!! Άρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι γονείς με το όσο μυαλό, γνώσεις, εμπειρία, ΠΑΙΔΕΙΑ και ΑΓΩΓΗ διαθέτουν οφείλουν να εκπαιδεύσουν τα παιδάκια τους! Κάπως έτσι λοιπόν φτάνουμε και στο ότι όταν θα έρθει η ώρα τα αγγελούδια μας να καθήσουν στη θέση του οδηγού εμείς οι ΦΟΝΕΙΣ (ουπς γονείς ήθελα να γράψω, αλλά βλέποντας το και γραμμένο συνειδητοποιώ ότι το φονείς ταιριάζει γάντι στους περι ου λόγος!!) προτιμούμε να κανει το "σπλάχνο" μας τα υποχρεωτικά μαθήματα βάσει νομοθεσίας και να πάρει το δίπλωμα με τις ευλογίες του φακελακίου και μετά ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΦΩΤΕΙΝΟΙ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΕΣ θα τα μάθουμε να οδηγούν!!!! - Ρε συ κύριος; Από που κ ως που εσύ ο οποίος είσαι ηλεκτρολόγος μπορείς να ασκήσεις το "λειτούργημα" παιδαγωγού- εκπαιδευτή (μιλώ για τους ενσυνείδητους- όχι για τους αλήτες)???? - Ο εκπαιδευτής δλδ μπορεί να κάνει μια ηλεκτρολογική εγκατάσταση στο σπίτι του??? Εσύ γιατί μπορείς να κάνεις τη δουλειά του??? Σε παρακαλώ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ!!!! Βάζεις τη ΖΩΗ ΣΟΥ σε κινδυνο??? Βάζεις το ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΣΟΥ, ΑΓΓΕΛΟ ΣΟΥ, ΣΠΛΑΧΝΟ ΣΟΥ, να παρει το αυτοκίνητο και να οδηγεί ενω δε ξέρει που του πάν τα 4???? Αϊ ΣΤΟΝ ΔΙΑΚΟ ΠΙΑ!!!!! ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΙΔΙΕΣ!!!! ΑΓΩΓΗ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ!!!! ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ η οποία δυστυχώς δεν υποστηρίζεται από την κοινωνία!!!! Ξέφυγα λίγο αλλά ..... ΣΙΧΑΘΗΚΑ!!!!!!!!
Παιδεία μηδέν. Ο χειρότερος λαός όλων. Στα λίγα μέρη που έχω ταξιδέψει, ο κόσμος σέβεται τους κανόνες και χαίρεσαι να κυκλοφορείς στους δρόμους. Εδώ βγαίνεις μια απλή βόλτα με το καρότσι για να χαλαρώσεις και γυρίζεις με τα νεύρα κρόσσια.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου....
Μια χαρά τα λες και όντως είμαστε ένας λαός χωρίς παιδεία και η αλήθεια είναι ότι σε πιάνει απογοήτευση όταν βλέπεις ότι ενώ εσύ προσπαθείς μάθεις στο παιδί τρόπους και να είναι ευγενικό, να σέβεται, να παραχωρεί την θέση του, να περιμένει στην σειρά του,να σκέφτεται και τον άλλον κλπ η κοινωνία που ζεις δεν λειτουργεί καθόλου έτσι. Εγώ αυτό που ζω καθημερινά είναι ότι για να επιβιώσεις και να πας μπροστά πρέπει να είσαι εγωιστής και αναίσθητος, να πατάς επι πτωμάτων να είσαι αυτό που λέμε στο σχολείο κωλόπαιδο. Το ζω από περιστατικά του μεγαλύτερου γιού μου φέτος πηγαίνει στην Α Δημοτικού μέχρι περιστατικά καθημερινότητας των ενηλίκων πχ δεν υπάρχει ούτε ένα φανάρι που περιμένω για να στρίψω και που να μην υπάρξει ένας έξυπνος που θα τους προσπεράσει όλους και θα πάει μπροστά. Δύο φορές και περιμένοντας σε ουρά για να παραγγείλω καφέ με προσπέρασαν για να μην πω κάτι άλλο και η απάντηση ήταν αφού ο υπάλληλος με κοίταξε στα μάτια και ρώτησε εμένα !!!!!!!!! Εγώ πραγματικά νιώθω απογοήτευση από όλο αυτό. Από την άλλη μπορείς να το δεις θετικά και να πεις ας κάνω εγώ την αρχή ας μάθω εγώ το σωστό στο παιδί μου και δεν ξέρεις ποτέ μπορεί κάτι να αλλάξει τελικά.
Ξέρεις είχαμε μια συζήτηση πρόσφατα στο οικογενειακό τραπέζι. Ξεκίνησε με όλα αυτά που γίνονται, το γενικότερο μπάχαλο της χώρας. Αυτό που συζητούσαμε είναι οτι η πολιτική ξεκινά από την πολιτική που ασκούμε ο καθένας μας καθημερινά, σε μικρά,απλά πράγματα. Οτι δεν θα κλέψω τη σειρά του αλλου στην ουρά της εφορίας, δε θα κλέψω την εφορία, δεν θα ανεχτώ κατ'επέκταση και την κλοπή του διπλανού. Μόνοι μας δημιουργούμε την ποιότητα της ζωής που θέλουμε, αν το κάνουμε όλοι ο 'μάγκας' του σήμερα θα είναι ο ένας γραφικός αύριο, κ έτσι κάποια στιγμή θα αλλάξει και αυτός. Οπότε αυτο λέω στο παιδί μου "εσύ, δεν πειράζει, ξέρεις τον σωστό τρόπο και με αυτόν θα το κάνεις"
Θα σου πω γιατί αυτό δε θα το έλεγα ποτέ στο παιδί μου. Γιατί θα φοβόμουν μην το κάνω χαζό σαν εμένα. Με το χαζό εννοώ ότι άργησα να ξυπνήσω και ακόμη δεν το έχω καταφέρει καλά. Παραήμουν ειλικρινής για αυτή την κοινωνία. Από τότε που έκανα τα παιδιά (και όχι αμέσως) έχω αποκτήσει περισσότερο το αίσθημα της επιβίωσης. Μέχρι τότε έκανα αυτό που έπρεπε και ένιωθα πολλές φορές προδομένη από αγενείς συμπεριφορές, από περιπτώσεις που κάποιος σε εκμεταλλεύεται, άρα ένιωθα πολύ συχνά αδικημένη και το μόνο που έκανα ήταν να το αναλύω και να λέω τον πόνο μου. Και πάντα κατέληγε στο τουλάχιστον εγώ ήμουν εντάξει. Είχα το δικό μου σύστημα αξιών που δεν ήταν συμβατό με το πραγματικό. Τώρα αν γύρναγα πίσω θα ήμουν λίγο πιο άτακτη και τολμηρή. Θα αντέγραφα στο Πανεπιστήμιο για να βγάλω μεγαλύτερο βαθμό, γιατί τελικά όταν η πλειοψηφία αντιγράφει σε μερικά μαθήματα ποιο είναι τελικά το σωστό και δίκαιο? Για να είμαστε δίκαιοι θα πρέπει ή να μην αντιγράφαμε όλοι ή να αντιγράφαμε όλοι. Εγώ είχα στο μυαλό μου ότι αφού δεν το κάνω τα έχω καλά με τον εαυτό μου, ενώ στην πραγματικότητα τον αδικούσα από μόνη μου. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις πως στο λέω. Γι΄ αυτό το λόγο δε θέλω να μάθω στα παιδιά μου ηθικές αρχές. Θέλω να μη χτυπάνε επειδή ξέρουν να διαχειρίζονται το θυμό τους καλύτερα και όχι επειδή τους είπα ότι τα καλά παιδάκια δε χτυπάνε. Όταν θα χρειαστεί να χτυπήσουν γιατί πραγματικά πρέπει, να ξέρουν να το κάνουν. Αν όλοι αντιγράφουν, να ξέρουν κι αυτά να αντιγράφουν όταν θα χρειαστεί να πάρουν 0,2 παραπάνω για να τους πάρουν στο μεταπτυχιακό που ήθελαν. Δε με πειράζει να ξέρουν και το λάθος τρόπο και να τον κάνουν εκεί που πρέπει (είπαμε με το δεδομένο ότι η πλειοψηφία αντιγράφει), κι ας υπάρχει πιθανότητα να μηδενιστούν. Με πειράζει να νομίζουν ότι δεν τους βλέπει κανείς που αντιγράφουν και να το παίζουν κουτοπόνηροι και πιο έξυπνοι από τους άλλους. Την εφορία να μην την κλέψουν γιατί δεν είναι πιο έξυπνοι από αυτήν και θα τη φάνε. Θέλω να μπορούν να κρίνουν ποιες από τις μη αποδεκτές συμπεριφορές δεν πειράζει να τις κάνουμε κάποιες φορές (π.χ. σε έβρισαν και έχωσες κι εσύ μερικά καντήλια), παρά να είναι σε όλες τις περιπτώσεις τα καλά παιδιά. Να μάθουν να επιβιώνουν. Τη μια δεν τη φοβάμαι πολύ, αλλά τον άλλον που είναι πιο μαλθακός δεν έχω σκοπό να του γεμίσω το κεφάλι με ηθικές. Ας κάνει και καμιά αταξία εκεί που χρειάζεται. Αν θυμάμαι καλά έχεις σχέση με την εκπαίδευση. Αυτά που λέω φαντάζομαι ότι δεν είναι η 100% αποδεκτή παιδαγωγική. Αν έχεις να μας πεις την αντίθετη άποψη, του γιατί πρέπει να λέμε στα παιδιά να κάνουν πάντα τα πράγματα με το "σωστό" τρόπο και τι κίνδυνο έχει το να μην τους περνάς στην κουβέντα καμία ηθική αρχή, πολύ θα ήθελα να την ακούσω.
Νινα καταλαβαίνω τι εννοείς και δεν με βρίσκεις αντίθετη ( τουλάχιστον όχι 100%). Οταν λέω οτι θέλω να διαλέγει το σωστό μιλάω για επιλογή, να ξερει τους τρόπους,πιθανως να εχει δοκιμάσει να κανει 'τη δουλειά του' με τον ενα τρόπο ή τον άλλο, αλλά να μπορεί να κρίνει και επιλέξει να μην παρασυρθεί από την γενικότερη ανομία. Εχω πολλές φορές βρεθεί στη θέση που λες και το σκεφτομαι και για το γιο μου που, σαν το δικό σου, είναι πιο ευαίσθητος (καμιά φορά τον κοτάζω και σκέφτομαι χαμογελώντας "αγάπη μου δεν εισαι αρκετά σκληρός για αυτόν τον κόσμο), δε θέλω σε καμία περίπτωση να νιώσει ή να πιαστεί κορόιδο, θέλω να ειναι αρκετά έξυπνος κ δυνατός ωστε ο δικός του τρόπος, αυτό που θεωρούμε δίκαιο και ηθικό, να ειναι αυτός που κερδίζει. Και η ίδια ξέρω πότε πιάστηκα βλάκας, αν γύριζα το χρόνο πάλι το ίδιο θα έκανα, αλλά δεν θα ήμουν πλέον ανεκτική στο λαμόγιο. Αυτά εμπειρικά,( δεν έχω καμία σχέση με εκπαίδευση).Μπορεί να έχω και λάθος, κερδισμένη θεωρώ οτι έχω βγει ,καθαρά σε επίπεδο συνείδησης όμως... υ.γ τα λέω όλα αυτά και μπορεί τελικά να αναθρέψω το μεγαλύτερο λαμόγιο, ποτέ δεν ξερεις τι γίνεται :). Πάντα χαίρομαι τη συζήτηση μαζί σου
μην παρεξηγηθώ ως αγία, φυσικά και εχω αντιδράσει, και άσχημα κάποιες φορές, οτι δεν κανω δεν το δέχομαι και απο αλλους
Όπως πολλά άλλα...Σε συζήτηση που είχα με μαθητές μου στο φροντιστήριο, με ρώτησαν πότε ένας θεωρείται ενήλικος στο εξωτερικό και τι επιτρέπεται να κάνει πριν ενηλικιωθεί...Τους φάνηκε περίεργο που σε κάποιες χώρες μπορεί να πιει αλκοόλ κάποιος μετά τα 21. Αυτό βέβαια που και τα ίδια τα παιδιά ξέρουν είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχουν μεν νόμοι, αλλά δεν σεβόμαστε κανέναν σχεδόν. Κι αυτό ισχύει και για τον πλησίον...Τι τον νοιάζει πχ τον κάθε κάγκουρα με το μπουρί, αν παιρνώντας κάτω από το σπίτι μου 3-4 φορές για να κάνει επίδειξη, ξυπνάει την μικρή μου στις 12μιση το βράδυ και το παιδί πετάγεται έντρομο και κάνω μια ώρα να το ξανακοιμίσω μετά...; Τίποτα. Εκείνος έτσι βολεύεται...Γενικά στην Ελλάδα το ¨βόλεμα¨ έχει γίνει δεύτερη φύση του Έλληνα...
Συμφωνώ και επ΄αυξάνω... Και πείτε μου καλές μου μανούλες πέρα από το τί λέμε στα παιδιά μας, πως καταφέρνουμε να μην μαυρίζει και η δική μας διάθεση με όλα αυτά? Εγώ μέχρι στιγμής ...ολο λέω μην συγχίζεσαι, μην χαλάς την ηρεμία σου, το κάνω μία, δύο, τρεις ... και κάποια μέρα βλέπω π.χ. το αυτοκίνητο ενός συγκατοίκου στην πολυκατοικία να το έχει παρκάρει "κανονικά" έχοντας κλείσει σχεδόν όλη την είσοδο, και θέλω να πάρω ένα σφυρί και να του το σπάσω! Καθόλου zen αντίδραση έεε,τί λέτε? Όσο για το σκηνικό με το παιδάκι που περιγράφεις να κοροϊδεύει το δικό σου Ολίβια επειδή κάθεται ακόμη στο κάθισμα αυτοκινήτου, το έζησα την Κυριακή και η μαμά του άλλου παιδιού ήταν μαζί μας, εκεί σε θέλω...
Να της πεις ότι όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε κι εμείς τα ίδια..Έχεις δίκιο σε όσα λες. Εγώ πλέον δεν μπορώ να ασχολούμαι με όλα τα στραβά γύρω μου, γιατί απογοητεύομαι. Προσπαθώ να κάνω το καλύτερο που μπορώ και να δίνω το καλύτερο παράδειγμα, για την οικογενειά μου (κυρίως) και ελπίζω σε μία καλύτερη κοινωνία αύριο..
Όπως ακριβώς το είπες:λαος χωρίς παιδεία!γι αυτο είμαστε σε αυτα τα χάλια!οι περισσοτεροι κοιτάνε την πάρτη τους,δε σέβονται ούτε τον διπλανό τους ούτε το περιβάλλον,αδιαφορούν για τους νομους και παει λέγοντας!αυτοί που κυβερνανε ειναι ακόμα χειρότεροι!Να συνεχίσεις Ολιβια να μαθαίνεις στην Αθηνουλα να συμπεριφέρεται σωστά και να σέβεται τους άλλους!και γω στον γιο μου αυτο θα κανω οταν μαγαλωσει λίγο ακόμα!μονο έτσι θα δούμε φως στο τούνελ!!
καλά τα λες! πρόσθεσε και αυτούς που ανεβάζουν τρικάβαλο τα παιδια στα μηχανάκια, χωρίς κράνος κιόλας!!!
Αυτό το κείμενό σου μου φάνηκε ίδιο από άποψης προβληματισμού με εκείνο που είχες γράψει για τον παιδικό πέρσι. Και μου φαίνεται και ίδιο με απορίες πολλών μαμάδων όπως "χτυπάνε το παιδί μου, εγώ γενικά του μαθαίνω ότι δε χτυπάμε, τι πρέπει να του πω σε αυτή την περίπτωση". Δεν έχει τέλος η λίστα. Εμένα η γνώμη μου είναι, αν τα παιδιά πρόκειται να μεγαλώσουν στην Ελλάδα να μαθαίνουν ότι συμβαίνει και αυτό από νωρίς. Δε λέω πες του πέρνα κι εσύ με κόκκινο. Πες του αυτό που κάνουν δεν επιτρέπεται και κινδυνεύουν να προκαλέσουν ατύχημα, αλλά αρκετοί άνθρωποι το κάνουν γιατί νομίζουν πως έτσι κερδίζουν χρόνο, όμως στην πραγματικότητα το μόνο που κερδίζουν είναι ελάχιστα λεπτά που δεν έχουν καμία αξία. Όσο για τους άλλους που χώνονται και δεν αφήνουν να περάσεις με το καρότσι, νομίζω πως πρέπει να μιλάμε εκείνη την ώρα. Μιλάμε ("τι θα γίνει παιδιά? θα περάσουμε κι εμείς?" ή " περίμενε να μπω και μπαίνεις μετά") και περνάμε. Αφού το "κακό" το ζούμε πιστεύω πως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να δείξουμε στα παιδιά πως καταφέρνουμε και κάνουμε τη δουλειά μας ακόμη και με λίγο πιο δύσκολες συνθήκες. Το θέμα είναι να ξέρουν ότι συμβαίνει αυτό κατά κόρον, γιατί μετά μπορεί να φτάσουν σε σημείο να νιώθουν οι αδικημένοι πολίτες (που είναι στην πραγματικότητα), αλλά αυτό δεν τους προσφέρει τίποτα. Κλασικό πρόβλημα τσακωμού με την κόρη μου είναι το κάθισμα αυτοκινήτου. "Είσαι κακιά γιατί οι άλλες μαμάδες αφήνουν να μην κάθεσαι στο κάθισμα". Απάντηση δική μου: "Στο δικό μου αυτοκίνητο κάθονται σε καθίσματα γιατί αυτή είναι η θέση των παιδιών." Αφού έχουμε εξηγήσει γιατί τα παιδιά κάθονται στο κάθισμα, δε με νοιάζει να της πω ότι οι υπόλοιποι είναι λάθος. Προτιμώ να νιώσει αδικημένη γιατί η δικιά της μαμά δεν είναι τόσο καλή όσο οι υπόλοιπες. Έτσι πιστεύει, no problem, καλό είναι να το ξέρεις από μικρή ότι καμιά φορά η ζωή δεν είναι δίκαιη. Η ζωή άλλωστε εξ΄ ορισμού είναι άδικη. Άλλος περνάει δυσκολίες/άλλος την περνάει φίνα, άλλος περνάει πολλές αρρώστιες/άλλος είναι καλά. Όσο για τα υπόλοιπα (παράνομα παρκαρίσματα σε θέσεις αμεα και άλλες συμπεριφορές τύπου σε γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια) μπορεί κανείς ή να μιλάει όταν τσακώνει κάποιον ή να καλεί αστυνομία αν το δει σε δημόσιο δρόμο. Μερικές κλήσεις να φάει κανείς έστρωσε. Στο ΙΚΕΑ επισήμανση μέσα στο μαγαζί, τους νοιάζει νομίζω η εικόνα τους και δεν τις βάλανε τις θέσεις μόνο επειδή τις απαιτεί η νομοθεσία. Δεν είμαι διατεθειμένη να κάνω διαρκώς τον αστυνόμο στις ζωές των άλλων, αλλά μια στο τόσο να το κάναμε όλοι μας αυτό (να μας ένοιαζε δηλαδή κι ας μη μας αφορά πάντα), νομίζω θα είχε λυθεί το πρόβλημα. Αν κάνω το κομμάτι που μου αναλογεί ευχαριστημένη είμαι.
Συμφωνώ με τη Nina και ως προς το θέμα του τι να πεις στο παιδί (του εξηγούμε τι νομίζουν ότι καταφέρνουν οι άλλοι και τι πραγματικά "καταφέρνουν" με το να παρουσιάζουν τέτοιες συμπεριφορές), αλλά και ως προς το θέμα του να φροντίζουμε με ευγενικό -όσο γίνεται- τρόπο να επισημαίνουμε το λάθος και στον ίδιο τον παραβάτη, όπου αυτό είναι εφικτό. Για παράδειγμα, στο ΙΚΕΑ και σε άλλα καταστήματα, σούπερ-μάρκετ κλπ, επειδη και εγώ ενοχλούμαι αφάνταστα να καταλαμβάνουν θέσεις αναπήρων άτομα που δεν έχουν καμμία ουσιαστική ανάγκη, ενημερώνω το κατάστημα και συνήθως αναλαμβάνουν αυτοί και το διευθετούν. Ή όταν σπρώχνουν, εμένα ή κάποιον άλλο, θα τους εξηγήσω ότι δεν θα επιτύχουν κάτι με αυτό πέρα από το να παρενοχλήσουν το άτομο το οποίο σπρώχνουν και ότι είναι ανάρμοστο να αγγίζουν ξένους ανθρώπους. Το να μην ασχολούμαι, η αλήθεια είναι ότι ανέκαθεν μου ήταν προτιμότερο γιατί δεν μου αρέσει να εμπλέκομαι σε καυγάδες, ιδιαίτερα με άτομα που δεν αντιλαμβάνονται ορισμένα πράγματα, ωστόσο, αντιλήφθηκα ότι με κάνει συνένοχη κατά κάποιο τρόπο. Δεν θα κάτσω να το αναλύσω, ούτε θα μιλήσω άσχημα, απλά θα πω το σωστό ήρεμα και ωραία κι ας περάσει απαρατήρητο. Συνήθως οι περισσότεροι μαζεύονται γιατί δεν μπορούν να τσακωθούν με κάποια που τους μιλάει τόσο ευγενικά και συνήθως με χιούμορ και γιατί στην ουσία ξέρουν ότι αυτό που κάνουν είναι λάθος.
Έχεις απόλυτο δίκαιο. Σήμερα είδα μπαμπά να οδηγεί με το 2.. βαριά 3 χρονών παιδί του αγκαλιά, δλδ. στη θέση του οδηγού, δλδ ώρες μετά το γράφω και δυσκολεύομαι να το συνειδητοποιήσω. ΦΡΙΚΑΡΑ. Μένω σε χωριό και βλέπω καθημερινά τέτοιες ανεγκέφαλες πράξεις. Νομίζουν μάλλον, ότι επειδή οι αποστάσεις είναι μικρές και δεν έχει κίνηση, ο κίνδυνος ελαχιστοποιείται. Φυσικά τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται λίγα μέτρα πριν το σπίτι μας. Και στο θέμα, λοιπόν, της οδικής ασφάλειας, είμαστε χρόνια πίσω.
Οταν το βρεις πες και σε μένα....γιατι μαμα σπρώχνουν τον μπαμπά στο λουνα παρκ;αφού όλοι θα μπούν...άντε απάντησε της....
Έχεις απόλυτο δίκιο!!!!!!!! Αυτά και άλλα πολλά είναι παραδείγματα τα οποία καθρεφτίζουν απόλυτα την κοινωνία μας και είμαι σίγουρος πως γι'αυτό και σαν χώρα φτάσαμε εδώ που φτάσαμε!!!Αυτο που φταίει για όλα είναι η νοοτροπία μας και η έλλειψη παιδείας!!!Θεωρώ πως εμείς σαν γονείς θα πρέπει να δείξουμε στα παιδιά μας το σωστό παράδειγμα ξεκινώντας απο τα πιό μικρά ,σαν αυτά που περιέγραψες πιο πάνω ,ως και τα πιό σημαντικά!!Ας δημιουργήσουμε μία γενιά με συνείδηση!!