Το μωρό στο ίδιο δωμάτιο με εμάς. Εμπειρίες;
Θα ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχουν μαμάδες που να έχουν μόνο ένα υπνοδωμάτιο στο σπίτι τους, πόσο δύσκολο είναι να είναι το μωρό μαζί με τους γονείς;
Έχουμε μόνο την κρεβατοκάμαρα στο σπίτι μας και αγχώνομαι για το πώς θα είμαστε.
Εμπειρίες και ιδέες;
μέλλουσα μαμά Δ.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
![[Φωτογραφίες] Τι όνειρα να βλέπουν άραγε;](https://eimaimama.gr/wp-content/uploads/2015/08/cbf70c13e948ab556dc9857b25d960d0-650x488-1200x800_c.jpg)
Ό,τι καλύτερο για το παιδί το να είναι μαζί σας. Και μην ακούς σαχλαμάρες του τύπου θα κακομάθει κλπ - κι εμένα τα ίδια μου λέγανε και τώρα που βλέπουν ότι έχω ένα απίστευτα καλό, ήρεμο και ανεξάρτητο παιδί τρίβουν τα μάτια τους.
εχω ενα γλυκο αγορακι 4,5 χρονων. Εδω και καποιο διαστημα που χωρισαμε με τον μπαμπα του και μειναμε τα δυο μας, κοιμομαστε μαζι. Ξερω οτι ετσι ικανοποιω τη δικη μου αναγκη (γιατι μου ειναι δυσκολο να κοιμαμαι μονη μου ακομη), αλλα δε φανταζεσαι ποσο μας γεμιζει αυτο και τους δυο. Αφου απο το πρωτο βραδυ, ο μικρος ερχοταν τη νυχτα στο κρεβατι μαζι μου. Δεν ξερω αν ειναι λαθος ή σωστο, αλλα και δε με νοιαζει. πιστευω οτι καποια στιγμη, που θα μεγαλωσει λιγο, θα παρουν ολα το δρομο τους. Αλλωστε ποιοι ενηλικες πια κοιμουνται με τους γονεις τους; εκτος βεβαια αν υπαρχει παθολογικο προβλημα. Γνωμη μου ειναι οτι εφοσον αυτο σε ευχαριστει, καντο. Το ιδιο θα νοιωθει και το παιδι. Μην ξεχνας ομως και το χρονο που δικαιουται κι ο συντροφος σου. Σε χρειαζεται κι αυτος κοντα του. Ευχομαι να βρειτε τον δικο σας τροπο.
εμας το παλικαρι μας 3,5 ετων, κοιμαται απο τον πρωτο χρονο μαζι μας . μεχρι τοτε στο κρεβατακι του, στο δωματιο του. απλα αρρωστησε καποια στιγμη και τον πηραμε κοντα μας για μερικα βραδια και απο τοτε δεν θελει καθολου να φυγει απο μας, αλλα κι εμεις ομως δεν κανουμε και τιποτα γι αυτο( χα χα) . ε που θα παει , θα μεγαλωσει και θα φυγει μονος του . εως τοτε : ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΑΣ!!!!!!
Μέχρι που να γεννησω ελεγα <>, μόλις γέννησα....το μωρό δεν ξεκόλλησε απο το κρεβάτι! Τον χαζεύω καμμιά ώρα πρωτού κοιμηθώ, τον μυρίζω, τον φιλάω! Δεν το αλλάζω με τίποτα! Ο μπαμπάς μας βέβαια έχει πάρει έξωση στο σαλόνι προς το παρόν, αλλά είναι προσωρινό!
Υπέροχο συναίσθημα...μου θυμιζει την περιοδο που ημουν εγκυος!! Εχεις τελεια αμεση επαφη με το μπεμπακι και παιζει πολυ μεγαλο ρολο σε πολλες λειτουργιες(σωματικες και ψυχολογικες) του παιδιου.Το ειδα στην πραξη. Οποτε και εμας ο μπαμπακουλης εξωση για την ωρα.
Και οι μπαμπακουληδες ομως θέλουν κι εκεινοι τα χαδακια τους το βράδυ! Και με το μπεμπάκι και ...με τη μαμά!
Μεχρι τα 2 της ηταν στο ιδιο δωματιο μαζι μας γιατι μεναμε με τους γονεις μου.. Μετα μετακομισαμε σε 2αρι αλλα τη βαλαμε στο υπνοδωματιο οπου εγινε το δωματιακι της και εμεις χωρισαμε το σαλονι με γυψοσανιδα για να κανουμε μια μικρη κρεβατοκαμαρα... τελικα το δωματιο της παει για να παιξει μονο και κοιματε το τρελοπαιδο μου στον καναπε! ναι ναι ολοκληρο κρεβατι και ουτε να το φτυσει... προτιμαει τον καναπε!
koimomaste oloi mazi goneis o megalos 4,5 xronon kai o mikros 5 minon kai den to alazo me tpt !!!! kai 20 domatia na eixa oloi mazi tha koimomastan!!! megalonouuun tosooo grigoraaaaa !!! min xanete stigmes me ta paidakia sas (apo mia mama pou exei xasei...) ti pio omorgo ap to na akousous tis anasoules tous otan koimounte kai na murizeis stomatakia kai laimoudakia!!!!! teleia tha einai mazi me to mikraki sas !!!!!!!!!!!me to kalo !!
Εμενα σε σπίτι με 1 υπνοδωμάτιο και εκεί γέννησα και τα 2 μου παιδιά με ακριβώς ένα χρόνο διαφορά. Και οι τέσσερις κοιμόμασταν στο ίδιο υπνοδωμάτιο μέχρι που τα παιδιά έγιναν δυόμιση και τριάμισι χρονών. Δύσκολο δεν ήταν καθόλου και δεν με ενοχλούσε που η μεγάλη ήθελε συνέχεια να κοιμάται στο κρεβάτι μου. Και τώρα που μετακομίσαμε σε μεγαλύτερο σπίτι πήγαν κατευθείαν στο δικό τους δωμάτιο χωρίς πρόβλημα! Το θέμα είναι ότι και μωρά που ήταν και να είχα δεύτερο δωμάτιο και πάλι θα τα έβαζα μαζί μου, ένιωθα μεγαλύτερη ασφάλεια να μπορώ να τα βλέπω και να ακούω συνέχεια, να είμαι δίπλα τους μόλις χρειαστούν κάτι, θα το δεις και μόνη σου ότι πρόβλημα δεν θα είναι!
Μεχρι τωρα που εγινε η μικρη τρισιμιση κοιμομασταν στο ιδιο δωματιο. Τους πρωτους 18 μηνες που θηλαζα την επαιρνα και πολυ συχνα στο κρεβατι για να θηλασουμε αλλα μολις κοιμοταν την εβαζα στην κουνια της. Δεν ειχαμε κανενα προβλημα που ειμασταν στο ιδιο δωματιο. Το καλο ηταν οτι δεν της αρεσε να κοιμαται στο δικο μας κρεβατι. Και οταν σταματησαμε τον θηλασμο ερχοταν για λιγο απο νωρις και μετα ζητουσε να την βαλω στην κουνια της. Τωρα εδω και ενα μηνα που φτιαξαμε το δωματιο της κοιμαμαι και εγω μαζι της μεχρι να συνηθισει το καινουριο κρεβατι και τον χωρο της. Τα πρωτα βραδυα την αφηνα μονη της αλλα ξυπνουσε συνεχεια και με εψαχνε οποτε και εγω για να μην κοβω βολτες ολη νυχτα εγκατασταθηκα στο δικο της. Πιστευω ομως οτι σε λιγο καιρο θα εχει προσαρμοστει και δεν θα με χρειαζεται...
εγω το πρωτο χρονο ειχα το παιδι μαζι στο ιδιο δωματιο με εμας αλλα παντα στην κουνια του στο κρεβατι δεν το πειρα σχεδον ποτε παρα μονο καποιες φορες που ηταν αρρωστο .περριτο να σας πω κοριτσια οτι οταν ηρθε η ωρα να παει στο δικο του το δωματιο επι 2 μηνες κοιμομουν 2 ωρες την ημερα.ο μικρουλης μου ξηπνουσε συνεχεια......πηγαινα λοιπον και τον ηρεμουσα μεχρι να τον παρει ο υπνος μολις εβγαινα απο το δωματιο ξανα τα ιδια .ομως ουτε μια φορα δεν τον πηρα στο κρεβατι μου σε αυτους τους δυο μηνες γιατι ηξερα πως θα εχανα το παιχνιδι,αλλα επειδη και εγω ομως μανουλα ειμαι στο τελος εβαλα μια πολυθρονα στο δωματιο και κοιμομουν εκει τα βραδια που ξυπναγε συνεχως σιγα σιγα εμαθε το χωρο και πλεον τωρα κοιμαι τε μια χαρα μονος του οσο για την μια κρεβατοκαμαρα θα ελεγα οτι το παιδι θα πρεπει να εχει το δικο του χωρο γιατι ετσι γινεται ποιο ανεξαρτητο και οι γονεις δρουν ποιο ελευθερα γιατι μην μου πεις οτι δεν εχεις τον αγχος μην ξυπνησει το παιδι.....................
Εγώ πάλι ναι μεν έβαλα το μωρό στην κρεβατοκάμαρα από νεογέννητο, αλλά εμείς πήγαμε στο σαλόνι για 1,5 χρόνο περίπου ώσπου μετακομίσαμε σε μεγαλύτερο σπίτι. Γιατί με το μωρό δίπλα μου δεν κοιμόμουν ΚΑΘΟΛΟΥ και συνεχώς είχα το αυτί μου εκεί, αν είναι καλά αν αναπνέει γιατί βόγκηξε, γιατί γύρισε πλευρό, φοβόμουν μην γυρίσω εγώ πλευρό και το ξυπνήσω, να μην σηκωθεί το πρωί ο άντρας μου να πάει στη δουλειά και κάνει φασαρία.
Καλησπέρα. Και εμεις με ένα υπνοδωμάτιο είμαστε αλλά δεν με πειράζει καθόλου. Το πρόβλημα θα είναι οταν μετακομίσουμε σε μεγαλύτερο σπίτι... δεν θέλω να τον αποχωρηστώ με τίποτα. Μην ανησυχείς δεν αλλάζει η ποιότητα της σχεσης σου με τον άντρα σου ούτε εμποδίζει σε κάτι το μωρό αντίθετα κοιμάσαι πιο ήσυχα αφού μπορείς να το ελέγξεις ανα πασα στιγμή. Ακόμη και όταν είναι νήπιο μην φανταστείς οτι το άγχος στον ύπνο είναι μόνο για τα πολύ μωράκια!
Ελίνα σ'ευχαριστω για το μνμ... Πραγματικα δεν ξέρω τι να κάνω...ξέρω οτι χρειαζεται υπομονή και ξενύχτι...καθε φορα που ξυπνα να τον κοιμιζω και να τον πηγαίνω στο κρεβατακι του... Εννοείται πως θέλω το παιδι μου συνέχεια κοντά μου, απλα θεωρώ οτι δεν του κανει καλό. Αν για παράδειγμα εμείς κρυολογησουμε τι θα γινει:; η ακόμα, εγώ ξυπναω 5:30 το πρωι και πολλά πρωινά πετάγεται και ο μικρός. Τώρα χωράει στο κρεβάτι, αργότερα όμως τι θα γίνει; θα φύγει ο μπαμπάς ή η μαμά απο το κρεβάτι. Δεν είναι ωραίο αυτό και εννοείται πως το θέμα της ιδιωτικότητας του ζευγαριού δεν είναι κτ που το υπολογιζω αυτή τη στιγμη...με ενδιαφέρει το παιδι που συνηθίζει...οκ το δέχομαι είναι μικρουλης κ μπορεί να το κόψει απο μόνος του, αλλά προβληματίζομαι...
Αν το δωμάτιο ειναι μεγάλο μπορείς να το χωρίσεις οικονομικά είτε με γυψοςανιδα είτε με μια πόρτα φυςαρμονικα στην μέση,εγω το χώρισα σε δυο τρίτα για το παιδικο και ενα τρίτο για το δωμάτιο γραφείο μου που όμως αν και πολυ μικρο και τυφλό νομίζω μια χαρα θα χωρούσε και ενα μονο κρεβάτι και φυσικα δίνει φοβερή ανεξαρτησία...γιατι όσο μεγαλώνει το παιδι δεν ειναι εύκολη η συμβίωση....
Καλημερα! ειμαι στον αντιποδα.εχω ενα σπιτι 150τ.μ με 4 κρεβατοκαμαρες μικρες. Πριν γεννηθει ο γιος μου εφτιαξα το δωματιο του, εκανα την 2η δικη μας,την τριτη για τους ξενους -φιλοξενω τακτικα την πεθερα μου- κ την 4η βιβλιοθηκη. Ομως ο μικρος μπηκε στο δωματιο του μονο απο 3 εως 5 μηνων...πριν δεν ηθελα εγω, μετα δεν ηθελε αυτος! ασε που το δωματιο του ειναι γεματο υγρασια κ δεν θελω να κοιμαται εκει! απολαμβανω πλεον τον υπνο στο ιδιο κεβατι με τους δυο αντρες μου, με ξεκουραζει κ νομιζω πως μονο κακο δεν κανει. Αφου ηδη κοιμστε οπως λες σε σχολιο μαζι, νομιζω οτι καλα θα κανεις να το διατηρησεις κ να μην το αλλαξεις τουλαχιστον οχι επειδη στο λενε αλλοι!
Εγω ημουν ετσι με τον αντρα μου και τον γιο μας που οταν γεννηθηκε και μεχρι τα δυο του χρονια μεναμε σε δυαρι,οποτε αναγκαστικα ηταν στο δωματιο μας καθως δεν υπηρχε αλλο δωματιο.Εγω αυτο που ειχα κανει ηταν να βγαλω το καγκελο της κουνιας και να το ενωσω με το κρεβατι μας,αλλα και παλι ο γιος μου οσο μεγαλωνε πηγαινοερχοταν απο την κουνια του στο κρεβατι μας και κατεληγε παντα στο δικο μας.Οταν πηγε δυο μετακομισαμε σε τριαρι και εκει ειχε δικο του δωματιο,που ομως με δυσκολια δεχτηκε το κρεβατακι του,αλλα οκ ειχε μαθει.Δυστυχως ομως μετακομισαμε ξανα και ενω ειχε δικο του δωματιο,φοβοταν και δεν πηγαινε οπτε κοιμομασταν παλι ολοι μαζι μεχρι που πηγε τριων.Τοτε γεννησα την κορη μας,οπου απο μονος του ζητησε να του παρουμε κρεβατακι(γιατι αυτο που ειχε ηταν μικρο)και ετσι και εγινε και απο τοτε κοιμαται στο κρεβατι του στο δωματιο του μεχρι και σημερα που ειναι 4 και.Βεβαια το μωρο κοιμαται μαζι μας(οπως βλεπεις ακολουθουμε το ιδιο μοτιβο),μεχρι να μεγαλωσει λιγακι και μετα να κοιμουνται αν θελουν αγκαλιτσα ή και αυτη στο δωματιο με τον αδελφο της.Γνωμη μου τα παιδια πηγαινουν στο δωματιο τους οταν νιωσουν τα ιδια ετοιμα και πολλες φορες οτι και αν κανουμε εμεις αδικος κοπος,μονο αγχος τους δημιουργουμε.Με τον γιο μου ημουν πιο αγχωμενη με το να κοιμαται στο δωματιο του,τωρα ομως που εμεθα με την κορη μου ειμαι χαλαρη και ας παει οποτε νιωσει στο δικο της,αυτη ξερει το ποτε
....εννοείται πως πίσω από το παραβάν είναι η κρεβατοκάμαρα τους... άτιμο μυαλό τα μισά γράφεις!
Η κολλητή μου που είχε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα, πήρε μακριές κουρτίνες σε στυλ που ταίριαζε με το σαλόνι της ( από λαϊκή μάλιστα), τις κρέμασε από το ταβάνι, με κρυφό σιδηρόδρομο ΙΚΕΑ, δημιουργώντας έτσι ένα γωνιακό παραβάν στο σαλόνι της και πλέον το ζευγάρι κοιμάται εκεί. Στην αρχή λέγαμε πως θα είναι άσχημα, άβολα κ.λ.π. αλλά εν τέλει έδεσε όμορφα....
Γεια σας μανουλες, Και γω το ιδιο ακριβως προβλημα εχω κ τους ιδιους προβληματισμους' ηδη με ρωτανε που θα κανω το δωματιο κ.λ.π. κ με φερνουν σε δυσκολη θεση, ακομα δεν ξερω πως θα το αντιμετωπισω, το σπιτι μας ειναι μικρο μαλλον κ μας για σαλονι μας βλεπω:-) τελος παντων αφου εχουμε κι αυτο το χωρο δοξα το θεο να λεμε αυτο να σκεφτεσαι κ συ!!
Φίλη μου που έχει το ίδιο σπίτι με εσένα, με μία κρεβατοκάμαρα, έχει βάλει στο σαλόνι ένα κρεβάτι, για το παιδί, και that's it. εμένα ως επισκέπτρια δεν μου έχει φανεί κάπως. Νομίζω πως θα έβαζα ένα καναπε - κρεβάτι στο σαλόνι και τέλος.
Geia se oles tis manoules!egw eimai ston ogdoo mhna vevaia alla k egw exw thema me to spiti kathws einai 50 tm olo k olo me mia krevatokamara alla den tha skasoume kiolas kapws tha ta volepsoume ..exw skeftei molis afhsw todwmatip ston gioka mou enan wraiotato kanape krevati sto saloni k telos!
KORITSIA SAS EYXARISTW GIA TA SXOLIA SAS...MOU DWSATE IDEES!!TO MONO POU THA HTHELA NA DIORTHWSW EINAI OTI TO MWRO MOU HDH EINAI 13 MHNWN K POLU SUXNA THN PAIRNW K STO KREVVATI MOU..EXOUME ARKETA MEGALO DWMATIO K EXW DIAMORFWSEI TON XWRO THS TA PAIXNIDIA THS.APLA GENIKA TO SPITI MOU EINAI MIKRO K DEN MPORW NA METAKOMISW STO SALONI.ERXOMAI SE DYSKOLH THESH OTAN ERXETAI KOSMOS SPITI K MOU LENE DEN EXEI PAIDIKO DWMATIO K OTI DEN EINAI KALO NA EINAI ME TOUS GONEIS TO PAIDI.TI NA KANW K EGW THA HTHELA NA EXW ENA XWRO GIA TO PAIDI MOU ALLA AFOU AYTA MAS EDWSE O THEOS AYTA EXOUME.PERNAME WRAIO K OI 3 MAZI K ERXOMASTE K PIO KONTA.SAS EYXARISTW K PALI GIA TIS SYMVOULES SAS K TA THETIKA SXOLIA :))))
Κι εμείς που έχουμε δύο κρεββατοκαμαρες το παιδί κοιμάται μαζί μας μέχρι να νιώσει τη συναισθηματικη ασφάλεια να πάει στο δωμάτιο του. Ούτως ή άλλως ο ΠΟΥ συστήνει να κοιμούνται τα παιδιά στο ίδιο δωμάτιο με τους γονείς για το πρώτο έτος. Μετά βλέποντας και κάνοντας.
ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ! ΚΑΙ ΣΑΝ ΖΕΥΓΑΡΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙΣ! ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΛΗΣΗ! Η ΚΟΥΝΙΑ-ΚΡΕΒΑΤΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΙΑΣΤΗΤΕ! ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΚΟΙΜΑΣΤΕ ΧΩΡΙΣΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΣΥΝΙΣΤΟΥΣΑ! ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ ΟΣΟ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΚΑΝΕΝΑΝ! ΟΤΑΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟ! ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ!!!
Βασικα η θα κανεις τη κρεβ/ρα παιδικο η θα βαλεις καναπε κρεβατι στο σαλονι κ γραφειο οταν σταματησεις βα χρησιμοποιεις παρκο και κουνια.εγω ετσι μεγαλωσα δεν ειχα καποιο θεμα.
Καλησπέρα κι από μένα! Έχω ένα γιο 14 μηνών που ενώ είχαμε ξεκινήσει με τον άντρα μου την προσπάθεια να κοιμάται στο δικό του δωμάτιο και κρεβάτι (πήγαινε καλά η όλη προσπάθεια), εδώ κι ενάμισι μήνα περίπου ξυπνά πολλές φορές το βράδυ και ησυχάζει μόνο στο δικό μας κρεβάτι. Ξέρω ότι τώρα έχει συνηθίσει και το εκμεταλλεύεται αλλά αφενός σφαδάζει στο κλάμα όποτε επιμένουμε και αφετέρου δεν έχουμε κουράγιο διότι και οι δύο ξυπνάμε πολύ πολύ νωρίς. Τώρα τον κοιμίζουμε στο πάρκο που έχουμε στο υπνοδωμάτιο μας και όταν αρχίσει η πολύ γκρίνια και το κλάμα τον παίρνουμε στο κρεβάτι μας. Βέβαια όσο αφήνουμε τον χρόνο να περνάει τόσο πιο δύσκολο είναι...ξέρω υπομονή χρειάζεται και ξενύχτι...ουφ! ας μου πει κπ μαμά ότι της συμβαίνει το ίδιο... ευχαριστώ!
Ματίνα, εγώ είμαι αυτή που θα σου πω ότι μου συμβαίνει το ίδιο (αν και το θέμα μας δεν έχει καμία σχέση με το άρθρο ,ούτε μ αυτό που μας ρωτάει η δημιουργός του) αλλά επειδή κι εμένα με "καίει" το ίδιο ζήτημα, δεν μπόρεσα να μην σου απαντήσω.Ο γιος μου είναι 14 μηνών,σαν τον δικό σου, κι ενώ τον είχαμε μάθει να κοιμάται μόνος του στο κρεβάτι του και κοιμόταν τις περισσότερες φορές χωρίς να ξυπνήσει καθόλου μέσα στη νύχτα,τώρα ξυπνάει,κλαίει, και με το που μπαίνουμε στο δωμάτιο του για να τον ηρεμήσουμε αρχίζει να κλαίει δυνατότερα με λυγμούς μέχρι να τον πάρουμε στο δικό μ ας κρεβάτι.Τότε ως δια μαγείας σταματάει το κλάμα και κοιμάται στο δευτερόλεπτο.Το θέμα όμως είναι ότι εμείς από φόβο να μην τον χτυπήσουμε/ζουλήξουμε μέσα στον ύπνο μας, μαζευόμαστε ο καθένας σε μια γωνιά με αποτέλεσμα εγώ κι άντρας μου να ξυπνάμε κάθε πρωί πιασμένοι και με πόνους στη μέση.Eσύ τί σκέφτεσαι να κάνεις ?
Μη σε στεναχωρεί τίποτα... Έχω ένα κοριτσάκι 4 ετών, μέχρι πριν μερικούς μήνες μέναμε σε ένα τεράστιο σπίτι, λόγω οικονομικής δυσχέρειας όμως το αφήσαμε και πήγαμε σε ένα δυάρι που είχαμε 60 τετραγωνικά με μία κρεβατοκάμαρα. Έκανα λοιπόν την μια και μοναδική κρεβατοκάμαρα του σπιτιού δωμάτιο της μικρής,όπως ήταν στο παλιό σπίτι, decor τα πάντα...( ευτυχώς είναι μεγάλη η κρεβατοκάμαρα ) και στην άκρη του δωματίου έβαλα το διπλό κρεβάτι μας. Μόνο το κρεβάτι μας, τίποτα άλλο, το οποίο το στρώνω ωραία με κουβέρτα disney και και βάζω πάνω κάτι μεγάλα λούτρινα ένα λιοντάρι και μια τίγρη και ως δια μαγείας το κρεβάτι μας εξαφανίζετε... Μοιάζει με καναπέ πάρα με διπλό κρεβάτι... Επίσης δεν δεν το λέω δωμάτιο μας, το αναφέρω πάντα σαν <>....Πήγαινε στο δωμάτιο σου... Φέρε από το δωμάτιο σου ....κ.τ.λ Μια φίλη μου που ήρθε σπίτι προχθές και την πήγε η μικρή να της δείξει το καινούργιο της δωμάτιο ( που είναι πιο ωραίο από το παλιό )με ρώτησε: εσείς που κοιμάστε??? Και της δείχνω το κρεβάτι μας... ούτε που το είχε δει... Στα λέω όλα αυτά για να μην στεναχωριέσαι, λύσεις υπάρχουν και πολλές και καλές... Αργότερα βέβαια σίγουρα θα θέλουν τον χώρο τους αλλά μέχρι τότε βλέπουμε... Την υγειά μας να έχουμε και όλα τα άλλα θα έρθουν και στα λέει αυτά μια μαμά που έσκασε όταν μετακόμισε σε ένα μικρό σπίτι με μια κρεβατοκάμαρα...
Είμαι η Δήμητρα μαμά δίδυμων κοριτσιών 18 μηνών. Διαβάζω και χαμογελάω (φυσικά με γλυκύτητα και προς Θεού όχι με ειρωνεία) γιατί απλά το δικό μας σπίτι δεν έχει καθόλου δωμάτια...είναι σε δύο επίπεδα, κουζίνα-τραπεζαρία και καθιστικό-υπνοδωμάτιο-χώρος παιχνιδιού. Αυτό που λέμε σπίτι "στούντιο". Έχουμε δημιουργήσει νοητά χωρίσματα με ντουλάπες, παραβάν και άλλα αντικείμενα, έχουμε το διπλό μας κρεββάτι και σε κάθε του πλευρά κι από μία κούνια. Οι ντουλάπες βοήθησαν στο να χωρίσουμε ένα χώρο παιδότοπος για τα παιδιά και ο καναπές λειτουργεί κι αυτός διαχωριστικά για το καθιστικό. Δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα στον ύπνο των παιδιών, κοιμόμαστε όλοι μαζί χεράκι χεράκι και είναι υπέροχα. Το σπίτι μας το έχει επισκεφθεί και η παιδίατρός μας η οποία φυσικά και ενέκρινε τον τρόπο ζωής μας. Φυσικά όταν τα κορίτσια θελήσουν να αυτονομηθούν και απομονωθούν τότε ο παιδότοπος θα γίνει και παιδικό δωμάτιο, πάλι με "πρόχειρα" διαχωριστικά. Είναι μία ανάγκη την οποία αποδεχτήκαμε και προσαρμοστήκαμε σε αυτή (λόγω έλλειψης χρημάτων) ώστε να μπορέσουμε να συμβιώνουμε αρμονικά και ήρεμα όλοι μας...άλλωστε τα βρεφικά/παιδικά χρόνια είναι για τόσο λίγο...οπότε βουρρρρ και μην αγχώνεσαι, όλα γίνονται με καλή θέληση και οργάνωση...Χίλιες ευχές για το καλωσόρισμα του υπέροχου πλάσματος που κυοφορείς, καλή αντάμωση να έχετε...♥ ♥
καλησπέρα, και εμείς 1 υπνοδωμάτιο έχουμε, μελλοντικά θα γίνει η κρεβατοκάμαρα, παιδικό, και εμείς στο σαλόνι... είναι άβολα αλλά έτσι έχουν οι συνθήκες και με αυτές πορευόμαστε. Το ιδανικό είναι ο καθένας το δικό του αλλά τι να κάνουμε;;βλέπεις και την θετική πλευρά της κατάστασης και πίστεψε με υπάρχουν με το καλό λοιπόν και με θέληση και υπομονή όλα γίνονται
Να σου ζήσει το μωράκι. Εγώ περιμένω να γεννήσω σε λίγες μέρες και αντιμετωπίζω ακριβώς την ίδια κατάσταση. Να πω την αλήθεια είναι τόσο μεγάλη η χαρά μου για το μωράκι που έρχεται που δεν με νοιαζει καθόλου το θέμα του άνετου χωρου.
Μαμά Δ. με το καλό το μωράκι σου! Ειναι νωρίς ακόμη να αγχώνεσαι, ετσι κ αλλιώς για καποιους μήνες το μωράκι θα το είχες στο δωμάτιο μαζί σου (εγώ το μετέφερα στου 5-6 μήνες ). Δεν ξέρω πως είναι το δωμάτό σας αλλά αν επιτρέπουν τετραγωνικά και διαρύθμιση μπορείς να διαμορφώσεις μια γωνιά ως χώρο ύπνου του μωρού, μια φωλίτσα που θα νιώθει πιο ιδιωτική αργότερα μεγαλώνοντας. Αυτό γίνεται με ενα άλλο χρώμα στους τοίχους, μια κουρτίνα πχ που θα παίξει το ρόλο του διαχωριστικού, αν υπάρχει μια εσοχή που μπορεί να φιλοξενήσει το κρεβατάκι του κτλ. Μπορείς να βρεις πολλές ιδέες στο ιντερνετ. Στα πρακτικά τώρα, είναι όπως τα λέει κ η Νίνα, μικρά πράγματα που θα σας βοηθήσουν όπως πχ να εχεις τα ρούχα σου από το προηγούμενο βραδυ σε αλλο χώρο για να μην ξυπνήσεις το μωρό το πρωί. Και γενικά οι περισσότερες δραστηριότητες σας θα μεταφερθούν στον άλλο χώρο του σπιτιού. Πάντως δεν είναι τίποτα δύσκολο, και εγώ το έζησα με το μικρό μου και μια χαρά βολευτήκαμε όλοι. Και ως παιδί που για ένα διάστημα μείναμε σε μικρό σπίτι, όπου οι γονείς μου επέλεξαν να κοιμουνται στο καθιστικό και τα παιδιά στο υπνοδωμάτιο.
εχουν δικιο οι κοπελες. μην βιαστεις να παρεις κουνια, για ενα χρονικο διαστημα η καλαθουνα ειναι οτι πρεπει. μπορεις να παρεις και λικνο που ειναι πιο μικρο, αλλα δεν στο συνηστω γιατι εχουν γυρω στα 100 ευρω και μετα απο καποιο διαστημα δεν χωραει το παιδι μεσα. μετα θα σου ελεγα το βραδυ να κοιμασαι με την φωνη της τηλεορασης ανοιχτη σε φυσιολογικα επιπεδα. (δεν ξερω αν βολευει εσας ομως) ετσι το μωρο μαθαινει να κοιμαται με θορυβους και δεν ξυπναει με το παραμικρο. θα σε βολεψει παρα πολυ αν ο αντρας σου σηκωνεται πρωι και θελει να παει στη δουλεια. η αν θες να κανεις καποιο θορυβο η ιδια οσο το παιδι κοιμαται. προσοχη μονο σε θορυβους που δεν τους εχει συνηθισει ( το κουδουνι της πορτας, η κατι που σπαει) η δεν ακουει καθε μερα. μπορεις να το κανεις και με ενα ραδιο με τραγουδια για μωρα που τα χαλαρωνουν!
΄Ισως είναι καλύτερα να μη βιαστείς να αγοράσεις κούνια και να χρησιμοποιείς μια καλαθούνα και βάση με ρόδες για τον ύπνο, ώστε να πηγαινοφέρνεις το μωρό από το υπνοδωμάτιο στο σαλόνι, ανάλογα με το πως σας βολεύει κάθε φορά. Δύσκολο μπορεί να σας φανεί το ότι το δωμάτιο θα πρέπει να γίνει ησυχαστήριο. Ούτε τηλεόραση ή ταινία πριν τον ύπνο, ούτε και κουβεντούλα στο κρεβάτι πριν κοιμηθείς, ούτε τίποτα άλλο. Αν έχετε συνηθίσει αλλιώς ίσως είναι λίγο δύσκολο να προσαρμοστείς. Επίσης θυμάμαι λίγο δύσκολο το πρωινό ντύσιμο που θέλεις να ανοίξεις φώτα και δεν μπορείς. Εμένα με είχε σώσει το πορτμπεμπέ με τις ρόδες που το πηγαινοέφερνα όπου ήθελα χωρίς να ξυπνάει το μωρό. Πρόσεξε ότι μερικές ρόδες κάνουν πολλή φασαρία. Mέχρι τους 5 μήνες χωρούσε καλά το μωρό να κοιμηθεί εκεί μέσα.
Η πρωτη συμβουλη που μου εδωσε η παιδιατρος κ δεν το μετανιωσα...μην μαθω το παιδι σε απολυτη ησυχια κ απολυτο σκοταδι...κ τηλεοραση εβλεπα(οχι βεβαια στη διαπασων) κ φως εθχα.Δεν αντιμετωπισα κανενα προβλημα
Σωστό foto. Δε γίνεται αλλιώς, αν δε θέλεις να υποφέρεις. Εμείς δεν καταφέραμε να αλλάξουμε και οι δύο τις συνήθειές μας, οπότε εκεί που μιλάγαμε χαμηλόφωνα μπορεί να άρχιζε η κουβέντα σε κανονική ένταση και η τηλεόραση σχεδόν ποτέ δεν έπαιξε σε χαμηλή ένταση. Ναι, αν προσέχετε λίγο το πόση φασαρία κάνετε το βράδυ πιθανόν να μη χρειαστεί καν να το βγάζετε το παιδάκι από το δωμάτιο.
Κι εμείς μόνο ένα υπνοδωμάτιο έχουμε. Η δικιά μου είναι σχεδόν 1 χρόνου και πραγματικά με έχει βολέψει πολύ που την έχω μαζί στο δωμάτιο. Θηλάζω κιόλας, οπότε δεν θα μπορούσα να τρέχω σε άλλο δωμάτιο μέσα στη νύχτα. Κοιμάται στην κούνια της, αλλά αν χρειαστεί την παίρνω και στο κρεββάτι. Δίπλα μου είναι έτσι κι αλλιώς. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι είμαστε λίγο στριμωγμένα γενικά, γιατί ούτε μεγάλη ντουλάπα έχουμε, ούτε χώρους για τα πράγματά της πολλούς. Στενοχωριέμαι γιατί δεν μπορώ να της φτιάξω το δωμάτιό της όπως το φαντάζομαι, αλλά ελπίζω ότι σύντομα θα πάμε σε μεγαλύτερο σπίτι και θα έχει δικό της χώρο. Με το καλό!
Menw Agglia kai edw to sustima entharinei na koimasai me to paidi sou sto idio dwmatio gia tous prwtous 6 mines, h toulaxiston mexri na arxisei na girizei mono tou (giati merika mwra to mathainoun auto prin tous 6 mines). Pistevoun oti etsi antapokrinesai stis anagkes tou mwrou pio grigora, to mwro exei ligoteres pithanotes gia Cot Death (aifnidio thanato) kai genikotera pistevoun oti einai kalo. Proswpika exw tin mikroula mou gia 4 mines stin kalathouna dipla mas kai den to metaniwnw, alla einai boliko mwro, koimatai opou tin baleis, na'nai kala h psuxoula mou.
Καλημέρα!! εγώ έχω παιδικό (μικρό φυσικά) αλλά το εχω το παιδί στο δικό μας δωμάτιο μέχρι να πάει 1έτους ,αγχώνομαι να το βάλω μόνο του σε ένα χώρο ..δεν πρόκειται να κοιμάμαι ήσυχη! εμένα δεν μου έφερε καμία αλλαγή ολο αυτο!!!