Μου ασκεί συνέχεια κριτική!
Τον άντρα μου τον αγαπώ και μας συνδέουν πολλές όμορφες στιγμές από τα 15 μας. Τι γίνεται όμως με τη συμβίωση; Πολύ δύσκολο πράγμα παιδιά για όλους ειδικά αν έχεις διαφορετικά βιώματα και θα πρέπει να τα συνδυάσεις με του άλλου!
Είμαι έγκυος στο δεύτερο παιδάκι και δεν ξέρω αν φταίνε οι ορμόνες που γίνομαι μερικές φορές τόσο… περίεργη να το πω. Ευέξαπτη να το πω… Όπως και να το πω πάντως, η αλήθεια είναι ότι παρόλο που αγαπώ τον άντρα μου, μερικές φορές μου έρχεται να τον καρυδώσω! Το ‘πα! Ουφ!
Είμαι πολύ ήρεμο άτομο γενικά! Δε μιλάω πολύ, δε φωνάζω, δεν κριτικάρω! Και εδώ στην κριτική τα χαλάμε με τον άντρα μου! Παιδιά, δε μπορώ, με σχολιάζει συνέχεια αρνητικά και με ενοχλεί! Έχουμε φτάσει να μου ρίχνει και τη λίμπιντο όλο αυτό. Νιώθω τύψεις που δεν έχουμε συχνά επαφές! Λογικά θα φταίνε και οι ορμόνες, η ρουτίνα! Αλλά του το λέω και δε με ακούει! Τι άλλο να κάνω βρε παιδιά;
Για να σας φέρω παράδειγμα, βλέπει λεκέ στον τοίχο και τσακωνόμαστε όχι γιατί δεν τον καθάρισα αλλά επειδή του είπα ότι δεν το πρόσεξα! Γιατί δεν άνοιξα το παράθυρο στο μπάνιο να αεριστεί! Είμαι τεμπέλα! Έχω φοβίες και θα τις περάσω στο παιδί! Είμαι μαμάκιας και μπαμπάκιας! Και πολλά άλλα που τώρα τα έχω ξεχάσει γιατί είμαι στις καλές μου και δεν τα θυμάμαι! Πάντως μουρμούρα, κορίτσια, που είναι γενικώς γυναικείο χαρακτηριστικό. Είμαστε το αντίθετο! Νιώθω σαν άντρας μερικές φορές! Θα πει κάποιος μακάρι να ήταν αυτά τα προβλήματά μας… Και βέβαια! Να είμαστε καλά να τσακωνόμαστε! Αλλά βρε παιδιά ήρεμη ήρεμη αλλά πότε θα γίνει έκρηξη δεν ξέρω! Θα μου πεις αγάπα τον πλησίον σου με τα ελαττώματά του, αλλά μου χαλάει την ψυχική μου ηρεμία μερικές φορές, μου ρίχνει την ψυχολογία μου που ασχολείται με βλακείες ενώ θα μπορούσαμε να συζητάμε ουσιώδη πράγματα και όχι αν δε σφουγγάρισα καλά ή αν μου πέφτουν οι τρίχες απ τα μαλλιά και δεν τις βλέπω!
Κλείνοντας να πω ότι δε σκέφτηκα ποτέ να χωρίσω γιατί και έτσι με τσιτώνει μου έχει πει κατά καιρούς ότι δεν τον αγαπώ και είμαι μαζί του για να κάνω παιδιά! Βαρύ, μη μου πείτε! Αλλά αντέχω! Τώρα το λέω όταν μου τα λέει μου ανεβαίνει η πίεση 100! Αλλά τα ‘πα και ξεθύμανα!
Σε άλλο γράμμα θα αναρωτηθώ και για τα δικά μου λάθη. Ε, δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι!
Ευχαριστώ που με ακούσατε!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ΜΗΝ ΑΝΥΣΗΧΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ ΣΟΥ .... ΕΠΕΙΔΗ ΖΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΣΥΧΝΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΣΑΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ... ΑΛΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΝΑΞΕΙΣ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ... ΤΟ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΜΕ ΑΔΙΚΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΜΥΛΟΣ ... ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΣ ΜΕΤΑ .... ΔΕ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΥΠΟΨΙΑΖΟΜΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΓΙΑΤΙ;;;;;;; ΞΑΝΑ ΣΤΕΙΛΕ ΑΜΑ ΘΕΣ ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΝ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΠΟΛΥΥ ΠΑΝΤΩΣ Η ΛΥΣΗ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΔΕ ΞΕΡΩ ΙΣΩΣ ΤΟ ΖΩ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΗΣΥΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ .... ΠΑΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΟ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΑΤΑΒΑΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ... ΔΗΛΑΔΗ Ν ΑΜΑΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΥΝ ΚΟΜΠΕΞ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΕΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ
Κορίτσι μου...ένα θα σου πω άρχησε να τον κριτικάρεις κ εσύ για να δει την γλύκα.Τώρα που ίσως ειναι νωρίςκ αν δεν είναι νωρις δεν πειράζει..ποτε δεν ειναι αργά,γιατί άυριο μεθάυριο θα αρρωστίσεις τον εαυτό σου με όλη αυτή την κατάσταση,θα περάσουν τα χρόνια και θα είσαι εκεί νομίζοντας πως τα κάνεις όλα λάθος,πως ακόμα και που αναπνέεις ειναι λάθος.Θα περάσουν τα χρόνια κ θα ξυπνήσεις ένα πρωί κ θα αναρωτιέσαι γιατί δεν μιλούσες τόσα χρόνια,η πρώτη φόρα είναι δύσκολη...μέτα θα αισθανθείς κ έσυ καλύτερα,..εκει είναι που θα δείς ποιον πραγματικά εχεις δίπλα σου,κάντο για σένα..κάντο για τα ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ!!!
Οκ...απλα δεν το πυστευω ότι είμαστε τόσες πολλές με αυτα τα παρόμοια βιοματα! Δεν πυστευα ότι μπορεί να υπάρχουν πολυ σαν τον δικό μου. Εμένα ολα αυτα, κριτική, κουμαντα, προσβολές προς την οικογένεια μου και τους φίλους μου, αχαριστία κλπ μου συμβαίνουν εδώ και 8 χρονια και πια έχω φτάσει στα όρια μου!!! Και σε συνδιασμο και με ένα κάρο αλλα ελαττώματα ειναι τρομερά βασανιστικό! Έχω περάσει πολλές φορές τα όρια της κατάθλιψης, έχω γίνει άλλος άνθρωπος...έχω προσπαθήσει με όλους τους τρόπους να το αντημετωπισω, αλλα ο άνθρωπος δεν αλλάζει κορίτσια... Πλεων το ενδεχόμενο του χωρισμού το σκέφτομαι πολυ σοβαρά... Το μόνο που με κρατάει ειναι το λουλούδι μου...
Ακριβώς το ιδιο πρόβλημα εχω κι εγώ απο τοτε που γεννηθηκε η μπουμπού μας...πριν 2 μηνες δηλαδή.Ολο με κριτικάρει,ολα τα κανω λάθος,μιλάει ασχημα και κριτικάρει την μαμα μου σε μένα,και αυτο με ενοχλεί πιο πολύ,διοτι η μαμα μου ειναι αρρωστη γυναικα με 2 εγκεφαλικά και με αποξενωνει η συμπεριφορά του.Δεν ανεχομαι να μιλαει κανενας ασχημα για την μαμα μου,και χωρις λογο μαλιστα,διοτι δεν τον έχει πειράξει ποτέ ουτε εχουν λογοφέρει μεταξύ τους.Τι να πω ολα τα γουρούνια τελικά την ίδια μουρη εχουνε...