Τα παιδιά έρχονται με πολλά έξοδα. Είναι δυνατό να κάνεις παιδιά και να μη ξοδέψεις χρήματα για αυτά;
Η Βρετανίδα μαμά και blogger Hattie Garlick αποφάσισε να το εξακριβώσει. Αφότου έχασε τη δουλειά της τα Χριστούγεννα του 2012, εποχή που βομβαρδιζόταν από εορταστικές διαφημίσεις, η Garlick αποφάσισε να δώσει ένα τέλος στον καταναλωτισμό. Μαζί με τοον άντρα της Tom, ο οποίος είναι ξυλουργός και μουσικός, καθιέρωσε μία «φραγή» σε οποιαδήποτε αγορά ήταν σχετική με τα παιδιά για το 2013. Η μόνη εξαίρεση ήταν η φροντίδα του παιδιού και τα ιατρικά έξοδα.
Η Garlick προετοιμάσηκε έτσι ώστε να μην ξοδέψει τίποτα για τον γιο της Johnny. Αυτό σήμαινε πως δεν θα του έπαιρνε παιδικά σνακ ή ρούχα ή παιχνίδια ούτε καν χριστουγεννιάτικα δώρα ή δώρα γενεθλίων για ολόκληρη τη χρονιά.
Δύο μήνες όμως αφότου είχε ξεκινήσει το εγχείρημά της αυτό, η Garlick έμαθε πως ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί της, το οποίο θα γεννιόταν το Νοέμβρη. Μπορούσαν οι απαιτήσεις μίας εγκυμοσύνης και μίας διευρυμένης οικογένειας να κλονίσουν την απόφασή της;
Αντιθέτως. Το μωρό που ερχόταν δυνάμωσε κι άλλο την «μινιμαλίστρια μαμά».
«Όταν μάθαμε πως θα ήταν κορίτσι, έγινα ακόμη πιο αποφασισμένη», εξηγεί η Garlick. «Ο καταναλωτισμός που στοχεύει στα μικρά κορίτσια είναι ακόμη πιο τοξικός. Κάνει τα κορίτσια να έχουν για ενδιαφέροντα μονάχα το ροζ και τις πριγκίπισσες. Θέλω να την προστατέψω από αυτό όσο πιο πολύ μπορώ».
Παρά την εγκυμοσύνη και τη γέννηση της κόρης της Frida, η Garlick λέει πως κατάφερε να μείνει πιστή στην υπόσχεσή της να μην ξοδέψει τίποτα. Παραδέχεται πως αθέτησε τους όρους της μερικές φορές, όπως όταν αγόρασε «μερικές πάνες» και μερικά μωρομάντιλα για ένα ταξίδι που θα πήγαινε η οικογένεια, επειδή δεν μπορούσε να ταξιδέψει με τις υφασμάτινες πάνες. Και παρόλο που ο γιος της Johnny, ο οποίος είναι σήμερα 3 ετών, δεν πήρε παιχνίδια για τα γενέθλιά του από τους γονείς του, πήρε ένα CD το οποίο έφτιαξε η Garlick στο οποίο οι πιο σημαντικοί άνθρωποι της ζωής του – οι παππούδες, οι νονοί, οι θείες και τα ξαδέλφια του – του διαβάζουν τις αγαπημένες του παιδικές ιστορίες.
Όσο για τον εξοπλισμό που θα χρειαζόταν για το νέο μωρό, η Garlick λέει πως είναι πολύ εύκολο να τον βρει κανείς από φίλους και γείτονες ή στο ίντερνετ, δωρεάν.
Η χρονιά ήταν τόσο επιτυχημένη και χάρισε τόση χαρά στην οικογένειά της που η Garlick αποφάσισε να συνεχίσει να εφαρμόζει το σχέδιό της και το 2014, με ελάχιστες τροποποιήσεις (όπως μία δικαιολογημένη «παρασπονδία» το χρόνο).
πηγή: today.com
Δυστυχώς υπάρχουν οικογένειες,στις οποίες συγκαταλέγεται και η δικη μου,οι οποίες δεν έχουν να πληρώσουν τα βασικα έξοδα.Το σημαντικό για εμένα είναι να μεγαλώσουν τα παιδιά μου με αγάπη και αξίες.Το να μην τους αγοράζω δώρα ή οτιδήποτε άλλο ζηλέψουν απο άλλα παιδάκια,δεν σημαίνει ότι δεν τα αγαπάω.Την αγάπη μου τους την δείχνω κάθε μέρα.Προσπαθώ να τα κάνω να καταλάβουν ότι σημασία έχουν οι ανθρωπινες σχέσεις και όχι τα υλικά αγαθά.Ετσι πιστεύω ότι μαθαίνουν να εκτιμούν περισσότερα πράγματα στην ζωή τους.
Δεν προκειται να σχολιάσω για το γενικό νόημα του αρθρου γιατι πολλές γνωμες ακούστηκαν..... αυτό που μου κανει εντυπωσει είναι που οι περισσοτερες απο εσας ακουτε για υφαδματινη πανα και αφινιαζετε...... ψαχτειτε λίγο για το τι θα πει υφαδματινη πανα και υφματινη σερβιετα στις μερες μας και θα εκπλαγειτε οταν καταλάβετε οτι η χρηση τους εχει μεγαλυτερα οφελη απο αυτο της οικονομιας!!!!!!!
Συμφωνώ μαζί σου για τις υφασμάτινες πάνες. Οι περισσότερες φίλες μου στην Αγγλία αυτές χρησιμοποιούσαν για τα παιδιά τους και όχι για λόγους οικονομίας όπως λες και εσύ Jenny. Μακάρι να μην ήμουν και εγώ ολίγον τεμπέλα ;) και θα τις χρησιμοποιούσα και εγώ!
Θεωρώ ότι θα πρέπει να έχεις τεράστια κότσια (και πολύ ελεύθερο χρόνο) για να χρησιμοποιείς υφασμάτινες πάνες αν και η "τεχνολογία" των 00s έχει βοηθήσει να είναι πιο εύχρηστες από αυτές της εποχής της μαμάς μου. Το πιστεύω ότι είναι μακράν καλύτερες οι υφασμάτινες αλλά οικονομικότερες όχι.
Sevome oti lete manoules!!!! Omos ego ola mou ta plouti kai tou antra mou ta xalao gia ta pedia mas na ne xaroumena kai eutixismena kai igii pano apo ola!!eite auto einai mia tsixla eite einai.......
To πείραμα είναι λίγο ατυχές κατά την γνώμη μου.Με την ίδια λογική και εγώ δεν ξόδεψα τίποτα στο 2ο παιδί μου γιατί τον εξοπλισμό τον είχαμε απο το 1ο παιδί και ρουχαλάκια μου στέλνει συνέχεια ο αδερφός μου απο τον γιό του.Αρα έχω μηδέν έξοδα.Επίσης κρέμες αφρόλουτρα μου τα έκαναν δώρο-δεν ξόδεψα λεφτά. Νομίζω οτι πριν απο λίγα χρόνια όλοι πάνω κάτω είχαμε πέσει στην ίδια παγίδα και οτιδήποτε ήταν γλυκούτσικο το αγοράζαμε να υπάρχει.Πλέον οι συνθήκες μας έδωσαν ένα γερό χαστούκι και συνήλθαμε.
ελένη σου απαντάω από εδώ γιατί δεν μπορώ κάτω από εσένα. το ότι τα πήρε από άλλους το λέει η ίδια. "Όσο για τον εξοπλισμό που θα χρειαζόταν για το νέο μωρό, η Garlick λέει πως είναι πολύ εύκολο να τον βρει κανείς από φίλους και γείτονες ή στο ίντερνετ, δωρεάν." ε χαίρω πολύ, κάποιος τα έχει πληρώσει, δεν είναι δωρεάν. όχι ότι είναι κακό αυτό που έκανε, στο ξαναλέω και γω το κάνω και όλες οι μαμάδες στον κύκλο μου. Και είναι πολύ όμορφη αυτού του είδους η ανακύκλωση. Αλλά, κατά εμέ, δεν είναι άξιο λόγου. Αν έγραφε ένα άρθρο και έλεγε; Να η προσπάθεια μου να ξοδέψω όσο το δυνατόν λιγότερα χρήματα και ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ όλους όσους με βοήθησαν παρέχοντάς μου τα πράγματα τους (οι οποίοι τα έχουν πληρώσει ήδη),ενδεχομένως να μην κάναμε αυτή την κουβέντα. καταλαβαίνεις που είναι η αντίρρηση μου; και όσον αφορά στις πάνες, αν δεις στο πρώτο μου ποστ, λέω ότι το θεωρώ κουταμάρα αν το κάνεις για οικονομικούς λόγους. Αν εσύ πχ πιστεύεις ότι είναι καλύτερες γιατί είσαι περιβαντολογικά ευσυνείδητη, δε μπορώ να το κριτικάρω. γούστο σου είναι και δεν έχω καμία δουλειά να ανακατεύομαι. Αν όμως μου πεις ότι το κάνεις για οικονομικούς λόγους, θα σου πω την άποψή μου.
Ξεχνάει ότι και το παιχνίδι είναι κάτι που βοηθάει την εξέλιξη των παιδιών. Υπερβολικό να μην πάρεις τίποτα στο παιδί για τα γενέθλιά του. Κι εγώ έχει τύχει να μην έχω τίποτα στα γενέθλια του και να μην μπορώ να πάρω δώρο παιχνίδι, πήρα αυτοκόλλητα με 1 εύρω και μια χαρά τρ ευχαριστήθηκε. Μετά στη γιορτή πήραμε και ένα παιχνίδι. Με έβαλε στη διαδικασία να μετράω πόσα δίνουμε για παιχνίδια στο μεγάλο παιδί όλο το χρόνο. Ζήτημα να είναι 50 με 60 ευρώ όλο το χρόνο και εκεί μέσα είναι 3-4 δώρα (γιορτές και γενέθλια) και μερικά έξτρα δωράκια ανά δίμηνο περίπου. Και το χαίρεται. Απλώς δεν παίρνω πάντα παιχνίδια, θα πάρω μερικές φορές μαρκαδόρους ή πλαστελίνες. Κούκλες πια βρίσκεις μέχρι και με 4 ευρώ, μεγάλα παιχνίδια (π.χ. κουκλόσπιτο) με 20 ευρώ. Δεν είναι Α ποιότητα αλλά τη δουλειά τους την κάνουν. Μου φαίνεται εντελώς άχρηστο να βάλεις το παιδί στη διαδικασία να στερείται το παιχνίδι, σήμερα το 2014 από άποψη και μόνο. Το παιχνίδι τα βοηθά στην ανάπτυξή τους. Να του μάθω να μη ζηλεύει που ο δίπλα έχει ένα παιχνίδι που εμείς δεν έχουμε μπορώ, αλλά να του μάθω πως δε χρειάζεται να έχει κανένα παιχνίδι δε θέλω.
Πανες φοραει υφασματινες στα παιδια της. Σερβιετες γι αυτην; Τι κανει οταν εχει περιοδο; Αστειευεστε; Αγοραζει τις σερβιετουλες της απο το σουπερ μαρκετ και τελειωσε το θεμα!
Μπορει να φοραει moon cup(οικολογικο,ελαστικο κουπακι απο σιλικονη που φοριεται μεσα στον κολπο και συγκρατει το αιμα,το οποιο αδειαζεις καθε 2-3 ωρες,το ξεπλενεις και το ξαναφορας.ουτε λερωνεσαι,ουτε μυριζεις,ουτε τιποτα!2 χρονια το χρησημοποιω και ειμαι καταευχαριστιμενη)
vlakies!peirazei pou egw ola auta pou ekane i agapiti ta thewrw vlakies?oloi exoume anagi na agorasoume kati,otidipote,kati gia na mas ftiaksei ti diathesi re adelfe.poso mallon ta mikra paidakia.tha thumamai se oli mou ti zwi ti xara pou eniwtha kathe fora pou o latremenos mou pateroulis mou eferne kapoio dwro.oti ki an itan auto.OTI!!! dokimes kai peiramata sta paidia mou den kanw.na einai eutuxismena thelw kai an tin eutuxia tous tin fernei ena paixnidi egw tha kanw ta panta kai tha tous to parw.kai oles eseis pou milate gia uperkatanalwtismo eimai sigouri pws mesa stin ntoulapa sas exete toulaxiston 3 rouxa me to kartelaki ta opoia den exete foresei pote kai oute exete skopo kai stin papoutsothiki sas alla tosa zeugaria papoutsia aforeta. kai stin teliki ta magazia ti tha kanoun?tha kleisoun?aman pia!
Κεκαλυμμένη τσιγκουνιά και όλα τα υπόλοιπα είναι τρίχες. Αν ήθελε να πάει κόντρα στον καταναλωτισμό δεν θα αναζητούσε τσάμπα μεταχειρισμένα μωρουδιακά (βλ."Όσο για τον εξοπλισμό που θα χρειαζόταν για το νέο μωρό, η Garlick λέει πως είναι πολύ εύκολο να τον βρει κανείς από φίλους και γείτονες ή στο ίντερνετ, δωρεάν"), θα χρησιμοποιούσε στο μωρό, ότι είχε χρησιμοποιήσει και στο μεγαλύτερο αδερφάκι του, δεν θα αναζητούσε "καινούρια-μεταχειρισμένα-και-τζάμπα" on line. δλδ αν υποθέσουμε ότι ΚΑΝΕΝΑΣ δεν της έδινε ΤΙΠΟΤΑ (τζάμπα) για το νέο μωρό, τι θα έκανε, δεν θα έβαζε το χέρι στην τσέπη; Ας πει κάποιος στη κυρία αυτή ότι απ'το "ψωνίζω ό,τι έχει κυκλοφορεί στην αγορά" μέχρι το "δεν του παίρνω ούτε πάνες από άποψη" υπάρχει και η χρυσή τομή...
Συμφωνω απολυτα. Και επισης ειμαι περιεργη γιατι αυτο το πειραμα το εφαρμοσε μονο στα παιδια της και οχι στον εαυτο της.
Αυτό ακριβώς ήθελα να γράψω και εγώ, πώς γίνεται να κάνω αντικαταναλωτικό πείραμα από την μία και από την άλλη να χρησιμοποιώ τα πράγματα που αγόρασαν άλλοι, τους οποίους προφανώς θεωρώ ότι είναι υπερκαταναλωτικοί ; Κάτι δεν κολλάει εδώ...
Το σχόλιό μου όπως το έγραψα και στο Fb... ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ! ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ! Να μαζέψουμε υπογραφές να της στείλουμε την πρόνοια που κακομεταχειρίζεται έτσι τα παιδάκια της... Κάτι τέτοια (σχόλια) διαβάζω και πραγματκά πιστεύω πως σαν έθνος, σαν είδος, σαν και 'γω δεν ξέρω τι μας αξίζει να μας "αγαπάνε" όπως μας "αγαπάνε" οι απο πάνω μας...Τα θέλει ο οργανισμός μας. Που έχουμε να κάνουμε με μια μάνα άνεργη, με ένα παιδί στο σπίτι και ένα στην κοιλιά και αυτό που κρίνουμε είναι το κατά πόσο μπορεί να "προσφέρει τα πάντα στα παιδιά της"... Να μας πούνε όσες μανούλες μπορούν αν αγόρασαν στο πρώτο τους παιδάκι τουλάχιστον έστω και ένα πράγμα που δεν χρησιμιποίησαν ποτέ, ότι πέταξαν ότι τους έφεραν σαν δώρο άλλοι για να αγοράσουν καινούρια πράγματα και ότι δεν αγόρασαν ποτέ κάτι που αχρηστεύτηκε μέσα σε έναν μήνα...και ότι ποτέ δεν σκέφτηκαν..."κοίτα να δεις...τελικά δεν χρειαζόταν" Η μανούλα αυτή έκανε ένα ΠΕΙΡΑΜΑ, δεν μεγαλώνει τα παιδιά της να γίνουν τσιγγούνηδες κι αμέσως βγάλαμε τα μαμαδόμετρα να την ειρωνευτούμε και να την κακολογήσουμε γιατί δεν είναι σαν εμάς...να αγοράζει και να στερείται για να του "προσφέρει"...Που δεν μαθαίνει στο παιδί της "Δεν έχει σημασία αν δεν έχουμε λεφτά...κάνε τα πάντα μεγαλώνοντας για να αγοράζεις...να αγοραζεις...να αγοράζεις"... Κάποτε οι γονείς μας και οι παπούδες μας έφτιαχναν κούκλες και μπάλες από παλιόρουχα και μεγάλωσαν λέγοντας συνεχώς πόσο υπέροχα παιδικά χρόνια είχαν...Και βεβαίως επειδή μεγάλωσαν όπως μεγάλωσαν, έγινα όλοι τσιγγούνηδες και κανένας δεν βγάζει από την κ@λοσύνταξη που παίρνει έστω ένα ευρώ να πάρει σοκολάτα στο εγγονάκι του... Στην ΠΥΡΑ λοιπόν...
Αν κάνεις καλή έρευνα αγοράς, μειώνεις δραματικά τις πιθανότητες να αγοράσεις κάτι άχρηστο. Αν επιπλέον είσαι τυχερή και έχεις φίλες με παιδιά λίγο μεγαλύτερα από το δικό σου, τις εκμηδενίζεις αυτές τις πιθανότητες. Γενικά αν ψάχνεσαι, βρίσκεις καλύτερες τιμές (κυρίως online και στο εξωτερικό). Και αν έχεις μυαλό στο κεφάλι σου, λίγη κριτική ικανότητα και μια καλή συμβουλή από μια φιλενάδα πιο "παλιά" στη μητρότητα, δεν χρειάζεται να πετάξεις τίποτα και μπορείς να εκμεταλλευτείς τα πάντα. Από την άλλη εξήγησέ μου σε παρακαλώ γιατί είναι κακό αν κάποιος έχει λίγα χρήματα παραπάνω να θέλει να αγοράσει στο παιδάκι του ένα ‘καλό’ ή ‘καλύτερο’ παιχνίδι στα γενέθλιά του? Κανείς δεν κατηγόρησε και κανείς δεν κακολόγησε κανέναν. Ούτε κανένα μαμαδόμετρο βγήκε κλπ. Δεν ξέρω πως σου ήρθε αυτό. Εμένα μου φαίνεται εντελώς παράλογο να υποβάλεις μικρά παιδάκια σε μια αχρείαστη ταλαιπωρία (γιατί παρότι άνεργη δεν είπε ότι δεν είχε να φαει.. είπε ότι έκανε δοκιμή) για να αποδείξεις τι: το προφανές?!!!! Πολύ φαιδρό πείραμα. Εσύ δηλαδή διαφωνείς ότι όλα χρειάζονται μέτρο?
PS: Η θεία μου (που είναι 76 ετών) μια μέρα που ήμασταν στο Jumbo την πήραν τα κλάματα μπροστά στο ράφι με τις κούκλες. Γιατί σήμερα με ελλάχιστα ευρώ μπορείς να κάνεις ΠΟΛΥ ευτυχισμένο ένα παιδάκι, ενώ εκείνη όταν ήταν μικρή είχε για κούκλα ένα κομάτι ξύλο που του είχαν ζωγραφίσει ένα πρόσωπο και το είχαν ντύσει με ένα πατσαβούρι. Ενώ στην εποχή της μια κούκλα κόστιζε μια ολόκληρη περιουσία και ήταν προνόμιο των λίγων πλουσίων! Και σίγουρα δεν χρειάζεται να αγοράσεις την Barbie υπερπαραγωγή που κάνει 100€ για να του δώσεις χαρά. Αρκεί και αυτή που κοστίζει 5€ ή 10€! Ακόμα και ένας πολύ στριμωγμένος προϋπολογισμός πιστεύω ότι μπορεί να "χωρέσει" αυτό το έξοδο για τα γεννέθλια του 5χρονου που είναι 1 φορά τον χρόνο! Αυτό είπαμε.
Αυτό που λέω ακριβώς είναι ότι το γεγονός ότι αποφάσισε να κάνει ένα πείραμα που απέδειξε αυτό που είχε φανταστεί, δεν σημαίνει ότι ταλαιπώρησε τα παιδιά της.Εκεί μπήκε το μαμαδόμετρο... Απ'οσο διάβασες και πάνες αγόρασε τελικά και μέσω διαδικτύου πήρε πράγματα απλά ΔΕΝ ΤΑ ΠΛΗΡΩΣΕ! Δες λοιπόν τι έγραψαν άλλες μανούλες και μη θίγεσαι, γιατί μια χαρά τα λες εσύ, άλλες όμως μίλησαν για "¨βραβεία/παράσημα/τσιγγουνιά"...κοκ Δεν είσαι καλύτερη ή χειρότερη επειδή αγοράζεις, ούτε εκείνη που δεν αγοράζει...για να την ειρωνευτούμε και να την πούμε υπερβολική και δεν ξέρω εγώ τι άλλο...Αν αγόρασε αυτά που χρειάζονταν για την φροντίδα τους (όπως λέει) και έφτιαξε άλλα τόσα με μεράκι και αγάπη ΜΑΓΚΙΑ της..Επειδή εγώ κι εσύ δεν το κάνουμε δεν σημαίνει κάτι...Και η θεία σου -συγμώμη κιόλας- δεν αποτελεί μέτρο ή κάποια σταθερά γιατί μπορώ να σου πω για τουλάχιστον 10 συγγενείς μου με αντίθετη στάση...δεν έχει νόημα κάτι τέτοιο..Μιλάω για την γενική εικόνα που μας δίνουν για τα χρόνια τότε...
ελένη, δεν τα πλήρωσε, γιατί κάποιοι άλλοι τα πλήρωσαν, δεν υπάρχουν πράγματα τσάμπα. Δεν έφτιαξε τίποτα μόνη της. Εκεί ναι είναι μαγκιά και πολύ όμορφο, να κάτσεις να φτιάξεις πχ την κούνια του μωρού σου. Αλλά στο ξαναλέω τα πήρε από ανθρώπους που ήδη είχαν ξοδέψει λεφτά για να τα αποκτήσουν. Που είναι η μαγκιά? και γω στο δεύτερο παιδί μου, τίποτα δεν αγόρασα γιατί μου έδωσαν τα πάντα. ε, κατόρθωμα είναι αυτό; και τώρα τα έχω δώσει εγώ αλλού. Ούτε αυτό είναι κατόρθωμα. Είναι απλή λογική. Δεν είναι επανάσταση!!! Επίσης νομίζω το να γράφεις ένα ολόκληρο άρθρο, λέγοντας περήφανη ότι δεν ξόδεψες φράγκο ενώ έχουν ξοδέψει οι άλλοι αντί για σένα, προκειμένου το παιδί σου να έχει τα απαραίτητα, είναι αλαζονεία. και θα ξανακαταλήξω στις πάνες.... Μα υφασμάτινες; μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου να βάζει υφασμάτινες σερβιέτες; δε σου φαντάζει λίγο μπλιαχ, λίγο άβολο, λίγο δύσοσμο; ε γιατί για ένα μωρό να είναι διαφορετικά;
Πως το ξέρεις; ότι δεν έφτιαξε τίποτα μόνη της; Και όσο για τις πάνες...Εγώ δεν μπορώ να φανταστώ να φοράω υφασμάτινες σερβιέτες, όμως υφασμάτινες πάνες που είναι πιο καλές για το δερματάκι του κι ας φτύνω αίμα στο πλύσιμο (να θυσία) θα έπαιρνα...Φαντάζομαι το ξέρεις ότι κυκλοφορούν και τέτοιες έτσι;
Σε ποιά σχόλια αναφέρεσαι; Δεν ξέρω τι γράφηκε στο fb, πάντως σε κανένα από τα σχόλια εντός του site δεν επικροτείται ο υπερκαταναλωτισμός, ούτε η λογική του "προσφέρω ΤΑ ΠΑΝΤΑ (από υλικής άποψης) στο παιδί για να θεωρούμαι καλή μάνα". Κανένα μαμαδόμετρο δεν είδα (παραδόξως) για να είμαι ειλικρινής. Το ότι η Garlick έφτασε στο άλλο άκρο σχολιάστηκε (πχ το ότι δεν αγοράζει πάνες, λες και οι υφασμάτινες πάνες δεν έχουν κόστος συντήρησης).
Δες τι γράφτηκε στην δημοσίευση του άρθρου στο fb και θα καταλάβεις,...
Να γειάσει το στόμα σου! Εγώ πάντως έτσι απλά μεγάλωσα και ευγνωμονώ τους γονείς μου που με έκαναν δυνατή και ακέραιη και να μη με ενδιαφέρει αν είμαι cool όπως οι υπόλοιποι, αλλά να ξεχωρίζω με βάση τον χαρακτήρα μου. Η ευτυχία δε μετριέται με το μέτρο, το κιλό και το πορτοφόλι. Όσο για τις πάνινες πάνες είναι κάτι διαδεδομένο έτσι κι αλλιώς σε Αγγλία, Ολλανδία, Σουηδία και ΗΠΑ, οπότε μιλάμε για άλλη κουλτούρα. Και είμαι σίγουρη ότι αν έλεγε πριν 10 χρόνια που δεν ήταν της μοδός ότι θηλαζει, πάλι τέτοια σχόλια θα διαβάζαμε ότι δίνει ανεπαρκές γάλα κι ότι οι φόρμουλες γάλακτος είναι καλύτερες.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΕΝΤΕΛΩΣ ΜΕ ΤΗΝ Ιωάννα1971 .ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ 5 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΔΙΔΥΜΑΚΑΙ ΕΝΑ ΚΙ ΕΝΑ 11 ΜΗΝΩΝ.ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΓΟΡΑΣΑΜΕ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΜΩΡΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΣΥΝΔΡΑΜΕΙ ΜΕ ΚΑΡΙΤΣΙΑ,ΚΑΛΑΘΟΥΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΜΕΣΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΧΡΗΣΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ''ΦΟΡΤΩΣΑΝ''ΣΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΣΑΝ ΠΡΟΙΚΑ,ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΔΙΔΥΜΑ,ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΜΟΥ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΟΡΗ,ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ!!!ΕΠΙΣΗΣ ΕΔΩΣΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑΠΗΡΑ ΚΑΡΟΤΣΙ-ΚΑΛΑΘΟΥΝΑ-ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΤΗ ΣΕ ΞΑΔΕΡΦΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΣΤΟ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΚΑΙ Η ΚΟΥΜΠΑΡΑ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΤΗΣ ΓΙΟΥ!!!!ΝΑΙ,ΕΚΑΝΑ ΜΕΓΑΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΝΑ ΚΑΝΩ,ΑΛΛΑ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,ΚΑΙ ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ,ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΤΕΡΟΥΜΑΙ ΤΑ ΜΑΝΤΙΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΝΕΣ.....ΕΛΕΟΣ!!!! ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ....
Είπαμε εντάξει... οι ακραίες αποφάσεις οδηγούν σε ακραίες συμπεριφορές... αυτή η κατάσταση δεν θα εχει κάποια επίδραση στα παιδιά της? Ούτε εγώ είμαι υπέρ του υπερκαταναλωτισμού αλλά δεν είμαι κ ισοπεδοτική..... κ αναρωτιέμαι η μανούλα αυτή πήρε την ίδια απόφαση κ για την ίδια? Δηλ καθόλου καλλυντικά , κρέμες, τσαντες, καινούρια παπούτσια κ ότιδήποτε θα την εκανε να μοιάζει με "καταναλωτικό τέρας"...? δεν συμφωνώ με αυτή την συμπεριφορά στον ίδιο βαθμό που δεν συμφωνώ με την πολιτική αγοράζω "τα πάντα όλα" ... Το βρίσκω λίγο τραγικό όλο αυτό... κ για μένα δεν έχει να αποδείξει τίποτα ... όπου χάνεται το μέτρο χάνεται κ το μήνυμα που θες να δώσεις... είναι σαν θες να δείξεις πως το υπερβολικό φαί κάνει κακό, οπότε το κόβουμε μαχαιρι, εκτός κι αν βρεθεί κάποιος να μας δωσει...! αυτά...
Παρόλ αυτά την συγχαίρω για το δώρο με το cd με τα παραμύθια διαβασμένα από τους παππούδες... θα το κάνω κι εγώ... είναι απλά τέλειο κ ανεκτίμητο..
Εμ, ναι. Συμφωνώ μαζί της ότι ο καταναλωτισμός που διακατέχει τους νέους γονείς είναι τραγικός (αν και κάπως δικαιολογημένος). Συμφωνώ και επαυξάνω ότι η βιομηχανία των παιδικών προϊόντων είναι Ο τρισμέγιστος παγκόσμιος στυγνός εκμεταλλευτής με τα πιο εύκολα θύματα! Αυτό όμως που έκανε η συγκεκριμένη μητέρα είναι το άλλο άκρο αντίθετο. Σαφώς και υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν τρελές υπερβολές σε αυτόν τον πλανήτη. ΟΚ, η Πάρις Χίλτον έχει χτίσει έπαυλη για τα σκυλιά της (στην οποία θα ήθελα να μένω εγώ) και μάλιστα πρόσφατα τους αγόρασε οπτικοακουστικά συστήματα αξίας κοντά 100Κ$ για να βλέπουν ταινίες!!!! Ναι, υπερβολή είναι πχ. το να αγοράσεις στο μωρό σου ένα γιογιό που κοστίζει όσο ο βασικός μισθός του ανειδίκευτου εργάτη με μουσικές και θήκη για το iPAD του! Αλλά από την άλλη το βρίσκω εξίσου τραγικό να μην μπορείς να πας μια εκδρομή στη φύση, γιατί έχεις αποφασίσει να μην αγοράζεις πάνες μιας χρήσης ή μωρομάντηλα και άρα να μην μπορείς να «αντιμετωπίσεις» αποτελεσματικά έναν πολύ και άσχημα λερωμένο πωπό σε σημείο να καθηλώνεσαι σπίτι! Θεωρώ ότι όλα πρέπει να γίνονται με μέτρο και στα πλαίσια της λογικής και δεν βρίσκω ότι η συγκεκριμένη μητέρα κατάφερε να δείξει κάποιο σημαντικό point με αυτό που έκανε!
και για να συνεχίσω το συλλογισμό σου, ο οποίος με βρίσκει απολύτως σύμφωνη. αν υποθέσουμε ότι αύριο σταματάω να αγοράζω πάνες - που πλέον αν θες βρίσκεις παμφθηνες - και χρησιμοποιώ πανιά, δε θα ξοδεύω ότι περίπου αν αγοραζα μιας χρήσης, για να τα πλύνω (ρεύμα, απορρυπαντικο και νερό); και πόσο μα πόσο θα ξενερώσω το έρμο το παιδάκι μου αν στα γενέθλια του, του δώσω ένα cd με τον παππού και τη γιαγιά που τους έχει live; Μπορώ αν θέλω να είμαι οικονόμα, να του πάρω κάτι σχετικά φτηνο και να φτιάξω κ γω κάτι. και επανέρχομαι στις πανές, γιατί το θεωρώ τελείως κουτό (αν γίνεται για λόγους οικονομίας και όχι για άλλους πχ περιβαντολλογικούς... Εκείνη άραγε αντί για σερβιέτες, χρησιμοποιεί πανιά;
Συμφωνώ. Ο υπερκαταναλωτισμός έχει αδιαμφισβήτητα πολλές επιπτώσεις, ωστόσο το να φτάνουμε στο άλλο άκρο και να γυρνάμε 100+ χρόνια πίσω δεν νομίζω ότι εξυπηρετεί τίποτα. Χώρια του ότι στην πραγματικότητα δεν απορρίπτει εντελώς τα υλικά αγαθά (αυτό άλλωστε θα ήταν αδύνατο έτσι όπως είμαστε μαθημένοι στις σύγχρονες κοινωνίες), απλά τα βρίσκει "δωρεάν" από φίλους και γείτονες που τα ΠΛΗΡΩΣΑΝ προκειμένου να τα αποκτήσουν (γιατί κάποιος τα έφτιαξε και έπρεπε να ΠΛΗΡΩΘΕΙ για την εργασία του). Ε, οκ. Είπαμε, να βοηθούμε ο ένας τον άλλον, αλλά όχι και να ψάχνουμε για μ@#!κες να πληρώνουν για εμάς και μετά εμείς να το παίζουμε ότι βρήκαμε τον τρόπο να "μην ξοδεύουμε φράγκο για τα παιδιά μας". Βλακείες.
Συμφωνώ κι εγω μαζί σου Ιωάννα, παν μέτρον άριστον ...
+ΦΩΝΩ!! ΟΛΑ ΜΕ ΜΕΤΡΟ!!!ΑΠΛΑ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ...ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΙΠΑΜΕ...ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ ΡΟΥΧΑ Η ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ ΜΙΑ ΣΤΟ ΤΟΣΟ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ....ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ...ΟΥΤΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΠΕΡΝΑ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΙΣΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΧΑΣΙΑΡΑ..
Νομίζω οτι το σημαντικό "point" που προσπάθησε να μας δείξει η κυρία είναι αυτό που περίπου είπες εσύ σε ένα πιο λογικό πλαίσιο, δηλαδή είπε ότι μπορούμε να ζήσουμε κ χωρίς όλα αυτά τα προιόντα που προσπαθούν οι διαφημιστικές εταιρείες, η τηλεόραση κ οι βιομηχανίες να μας πουλήσουν. Σίγουρα αυτό που έκανε είναι αρκετά υπερβολικό αλλά μας αποδεικνύει οτι γίνεται, οτι είναι εφικτό αν το προσπαθήσουμε πολύ. Παρόλα αυτά όμως θεωρώ ότι αν βάλουμε ένα μέτρο κ κάποια όρια στην ζωή μας κ στην τάση μας προς τον υπερ/καταναλωτισμό το αποτέλεσμα θα είναι περίπου το ίδιο.
Νέλη δεν θέλω να προσπαθήσω να βάλω τέτοια όρια ώστε πχ. να μην αγοράζω ένα βατό και λογικό δώρο στο μονάκριβο παιδί μου όταν έχει γενέθλια. Δεν θα προσπαθήσω ποτέ να κάνω κάτι τέτοιο, εκτός αν χάσουμε κι εγώ κι ο άντρας μου τις δουλειές μας και δεν έχουμε χρήματα ούτε για το φαγητό του παιδιού μας. Και ακόμα και σε αυτή την περίπτωση θα κάνω τα αδύνατα δυνατά ένα δώρο να του το πάρω! Αυτό που έκανε αυτή η κυρία ήταν μια μπούρδα και μισή. Το προφανές όλοι το καταλαβαίνουμε. Και αν χρειαστεί να το υποστούμε, όλοι μας τον τρόπο κάπως θα το βρούμε! Δεν καταλαβαίνω γιατί έβαλε τα παιδάκια της σε αυτή την ταλαιπωρία μόνο και μόνο για να δείξει ένα προφανές point που όλοι το κατανοούν απόλυτα. Έτσι όπως το βλέπω εγώ το μόνο που κατάφερε είναι να χάσει την ευκαιρία να γιορτάσει properly τα γενέθλια του παιδιού της. Πόσες φορές γίνεται 4 ή 5 ένα παιδάκι?? Πόσες φορές στην ζωή της ακόμα θα έχει την ευκαιρία να δει στα παιδικά ματάκια την απόλυτη ευτυχία???
E, ναι! Καθώς ως γνωστόν, η "απόλυτη ευτυχία" με δώρα χαρίζεται στα παιδιά. Ρωτήστε όποιον μαρκετίστα θέλετε!
Προφανώς και δεν έχεις άδικο. Αλλά δεν ζούμε σε ένα κόσμο όμορφο αγγελικά πλασμένο διστυχώς. Αν όλα τα παιδάκια στο σχολείο έχουν από ένα (π.χ.) χελωνονιντζάκι στο χέρι και το δικό σου δεν έχει τίποτα, τότε θα δεις την πραγματική λύπη στα μάτια του. Ούτε κι εμένα μου αρέσει, αλλά έτσι είναι.
Συμφωνώ!