Σαν μαμά, το πιο συχνό που ακούω και διαβάζω είναι τα «θέλω» της μαμάς, τα δικαιώματα της μαμάς και τα παράπονά της.
Δεν θέλω να θηλάσω!
Θέλω να θηλάσω!
Δεν θέλω παρατεταμένο θηλασμό!
Θα το θηλάζω μέχρι τα 5, δικαίωμά μου και του παιδιού μου!
Το σώμα μου! Το στήθος μου! Οι ορμόνες μου!
Πολλές φορές οι άντρες γίνονται κάφροι και αδιάφοροι γιατί είναι ανίδεοι, το καταλαβαίνω. Και μπορεί να μας πιέσουν να κόψουμε το θηλασμό για να «μην γίνει το παιδί μαμάκιας» (όπως ανέφερε η Ολίβια στο τελευταίο «παραμπάμ» της). Γιατί θέλουν πίσω το στήθος μας. Γιατί νυστάζουν και θέλουν να ξεκινήσουμε επιτέλους το ξένο γάλα που κάνει τα παιδιά να κοιμούνται περισσότερο. Μπορεί να μας πιέσουν να κάνουμε καισαρική γιατί τους είπαν 2 ηλίθιοι φίλοι τους ότι θα γίνουμε χαλαρές (εκεί κάτω) και δεν θα απολαμβάνουν το σεξ όπως παλιά. Μερικοί δεν θέλουν καν παιδιά! Μερικοί θέλουν μια ντουζίνα χωρίς να ρωτάνε ή να καταλαβαίνουν ότι είμαστε στα όρια του τρελάδικου με τα 2 ήδη. Πολλοί άντρες δεν νιώθουν, δεν πολυασχολούνται… χρόνια τώρα..
Τι γίνεται,όμως, με τους λίγους άντρες που νοιάζονται λίγο παραπάνω; Που ψάχνουν, που ρωτάνε, που νιώθουν;
Πρόσφατα γέννησε η γυναίκα του αδερφού μου. Και τελευταία στιγμή αποφάσισε να πάει με ραντεβού και καισαρική γιατί «φοβόταν τους πόνους του φυσιολογικού τοκετού ή την όποια πιθανή επιπλοκή». Ο αδερφός μου της έλεγε τα οφέλη του φ.τοκετού και για εκείνη και για το μωρό… δεν ήθελε να ακούσει.
Τώρα, την μέρα που βγήκε από το μαιευτήριο, η 1η της ερώτηση στο τηλέφωνο (σ’εμένα) ήταν: «αν θέλω να κόψω τον θηλασμό πού πάω; Στον παιδίατρο ή τον γυναικολόγο;» Την κατάλαβα αμέσως. Δεν θέλει να θηλάσει. Έχει φοβερές θηλές, το παιδί έπιασε αμέσως, το γάλα άφθονο και δεν είχε και την δική μου εμπειρία που οι θηλές μου σκίστηκαν. Τίποτα! Δεν θέλει! Είναι δικαίωμά της.
Την αγαπώ πολύ. Αγαπώ και το ανιψάκι μου. Αγαπώ και τον αδερφό μου. Και τον βλέπω να λιώνει. Προσπαθεί κάθε μέρα να την ψήσει να παρατείνει τον θηλασμό όσο περισσότερο μπορέσει. «Άντε, τουλάχιστον να σαραντίσει η μπέμπα!» τον άκουσα να της λέει. Δεν μπορώ με τίποτα να ανακατευτώ στο ζευγάρι κι αν το κάνω είναι μόνο για να τα ξαναβρουν όταν τσακώνονται. Αν μου ζητήσει συμβουλή θα της την δώσω με όλη μου την ψυχή. Βλέπω, όμως, πως ακολουθεί πιστά την κολλητή της, η οποία δεν ήθελε να θηλάσει, δεν ήθελε φ.τοκετό.. Πηγαίνει στην γυναικολόγο της κολλητής, στην παιδίατρο που πάει η κολλητή το παιδί της και στα μαγαζιά που ψωνίζει η κολλητή της. Η κολλητή, όμως, δεν είναι ο πατέρας του παιδιού. Και να, έχουμε εδώ μπροστά μας έναν πατέρα που κλαίει και της λέει «σε παρακαλώ, γέννα φυσιολογικά, αφού δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα!»
«Σε ικετεύω, θήλασε το παιδί μας!»
Και το ξέρω, είναι το κορμί της, είναι το στήθος της, είναι δικαίωμά της… Είναι; Απλά αναρωτιέμαι…
Σας έχει τύχει εσάς να θέλατε καισαρική και να σας πίεζε για το αντίθετο ο σύντροφός σας;
Σας έχει τύχει να μην θέλετε να θηλάσετε και να σας παρακαλάει ο μπαμπάς να συνεχίσετε;
μαμά Λ.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Giati oles kanete epithesi??? Den mporo na katalavo pragmatika... apla provlimatistike k ithele na pei tin istoria tis!!! Eipe pouthena oti tha anakateutei???? Einai teleios agenes ek merous sas!!!!
Δε χρειαζεται να το πει, και μόνο που έκανε ανάρτηση σε ένα μπλογκ να διηγηθεί την ιστορία της άλλης μητέρας δείχνει ότι δεν πρόκειται για άτομο αμερόληπτο! Για ποιο λόγο λοιπόν ερωτά?
Σωστοτατη!!!!
Σε λίγο θα δούμε ένα γράμμα που λεει, Βοήθεια, η κουνιάδα μου λέει ότι με υπεραγαπά αλλά έχει άποψη για το πώς θα γεννήσω και πώς θα θρέψω το μωρό μου! Ασχολήσου με τα δικά σου παιδιά κι άσε τη γυναίκα να αποφασίσει για τον τοκετό και τη σίτιση του μωρού της. Κι ο αδερφός σου την εξέφρασε την άποψή του καθημερινά όπως λες. Δικαίωμα του παιδιού δεν είναι ο θηλασμός όπως λένε μερικές, είναι μια υγιής μάνα. Αν για τον οποιονδήποτε λόγο δεν το επιθυμεί, τα κλάματα του αδερφού σου μόνο την ψυχολογία θα της καταρρακώσουν. Get a life, seriously.
Πόσο συμφωνώ μαζί σου δεν γράφεται !!! Όλες επικρίνουμε τους άλλους δίχως να κοιτάμε τα του οίκου μας!!! Και θελω να γράψω για άλλη μια φορά ... Χαρούμενη μαμα = χαρούμενο μωρό ...
καλα γι αυτη την εξισωση μη βαζεις το χερι σου στη φωτια. δεν παει παντα ετσι δυστυχως.
Συγνώμη κοπέλα μου αλλά εσύ με ποιο δικαίωμα ανακατεύεσαι; Έγραψες ένα άρθρο που αφορά το σώμα και την ψυχή μιας ξένης γυναίκας. Αν έχεις άποψη κράτα την για τον εαυτό σου. Το τι θα κάνει η νύφη σου με το κορμί της είναι δικό της δικαίωμα. Έλεος πια!
Α, για το θηλασμό αυτά, το αν θα γίνει καισαρική ή φυσιολογικός όμως, αυτό είναι δικαίωμα της μητέρας και μόνο να το αποφασίσει...
τον πατέρα που θα δει ότι η σύζυγος θήλασε π.χ. 6-7 μήνες, ή άντε έστω 2, και μετά αποφάσισε να σταματήσει, και προσπαθεί να της επιβάλει να συνεχίσει, θα τον κατακρίνω...αυτόν που θα θέλει να τη βάλει να θηλάζει μέχρι πάνω από χρόνο ή και δύο χρόνια....δεν θεωρώ ότι έχει δικαίωμα να της επιβάλει κάτι τέτοιο.... ΑΛΛΑ.... τον πατέρα που βλέπει ότι η σύζυγος αρνείται να θηλάσει έστω και ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, και ΜΙΑ ΜΕΡΑ, το παιδί της, αυτόν τον καταλαβαίνω και του δίνω χίλια δίκαια....πατέρας είναι, τόσα καλά γράφονται για το μητρικό γάλα, να βλέπει ότι το παιδί του δε θα λάβει ούτε μία σταγόνα και να μην αντιδρά? Θέλω να πω....για όλα τα πράγματα υπάρχει μέση λύση...διαβάζω για μητέρες που θηλάζουν μέχρι δύο και τριών χρονών (ας μου συγχωρεθεί, αλλά το βρίσκω κάπως υπερβολικό αυτό), και για άλλες που δε θέλουν ούτε μέρα...κι αυτό είναι υπερβολικό...γιατί ούτε μέρα, το γυναικείο σώμα είναι προορισμένο για αυτή τη λειτουργία....
Μπορώ να πω πως συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με αυτά που γράφεις. Άσχετα με την μη αναίτια καισαρική μου, είχα σκεφτεί πολλές φορές πριν τη γέννα να διαλέξω από μόνη μου καισαρική. Οι λόγοι πολλοί, δεν ήθελα να ζορίσω το πολυπόθητο μωρό μου, δεν μου άρεσε η ιδέα να βγαίνει ένα μωρό από εκεί κάτω, να με βλέπουν όλοι με τα πόδια ανοιχτά και κυρίως ο πόνος και η διαδικασία που κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να συνέβαινε, επιπλοκές, σφίξιμο, ζόρισμα, κούραση κτλ. κτλ. Το τι θα κάνω στο κορμί μου είναι καταδικό μου θέμα και αν ο σύζυγος επέμενε πιστά στο να γεννήσω φυσιολογικά σίγουρα θα με εξόργιζε. Ο θηλασμός όμως είναι δικαίωμα του μωρού. Αν μπορείς να θηλάσεις, αν έχεις γάλα, καλές θηλές, το μωρό είναι συνεργάσιμο, αμαρτία από τον Θεό να το κόψεις γιατί απλά έτσι δεν θέλεις. Το μητρικό γάλα είναι ανεκτίμητο δώρο για τον άνθρωπο και όλα τα θηλαστικά!