Τι έκαναν 616 ενήλικες όταν είδαν δύο κοριτσάκια που είχαν χαθεί;
Η μία κρατούσε σφιχτά το αγαπημένο της παιχνίδι και η άλλη βύζαινε το δάχτυλό της – ήταν και οι δυο τους στα χαμένα.
Σε κάποια άλλη εποχή, θα ήταν πολλοί αυτοί που θα σταματούσαν για να τις βοηθήσουν. Στη σημερινή εποχή όμως, οι περαστικοί γίνονταν όλο και πιο βιαστικοί και δεν έδιναν καμία σημασία.
Τα κορίτσια στέκονταν για μία ώρα σε ένα πολυσύχναστο εμπορικό κέντρο και ζητούσαν «βοήθεια». Όλο αυτό αποτελούσε ένα κοινωνικό πείραμα το οποίο βιντεοσκοπούνταν για μία βρετανική τηλεοπτική εκπομπή.
20 λεπτά και κανείς δεν είχε μπει στον κόπο να ρωτήσει αν είναι καλά και αν χρειάζονται κάτι, παρόλο που τις έβλεπαν. Μέχρι που μία εβδομηντάχρονη συνταξιούχος από το Kent σταμάτησε και ρώτησε τη μικρή Maya αν περίμενε κάποιον.
Οι ειδικοί λένε πως ο δισταγμός των περαστικών εν μέρει οφείλονταν στην αντίληψη που θα είχαν οι άλλοι για αυτούς αν σταματούσαν να μιλήσουν στα παιδιά. Αν θα τους χαρακτήριζαν «περίεργους αγνώστους».
Η ασφάλεια ενός παιδιού είναι πολύ πιο σημαντική από τον φόβο να σου προσδώσει κανείς τέτοιες ετικέτες.
πηγή: dailymail.co.uk
Πριν ενα χρονο που η μικρη μου ηταν κοντα 3 ειχαμε παει σε ενα mall στην Αθηνα. Η μικρη μου επειδη ειναι και λιγο πεισματαρα ,''μουλαρωνε'' πολλες φορες επειδη δεν την περναμε αγκαλια και σταματουσε συνεχεια και δεν προχωρουσε και μουτρωνε κιολας. Εμας μας ειχε κουρασει υπερβολικα. Της ειπα λοιπον ''αφου δεν θελεις να περπατησεις μεινε εδω και θα ερθω να σε παρω σε λιγο'' και εκανα πως εφευγα. Καποιες φορες το κολπο επιανε και ερχοταν μαζι μας, αλλες φορες οχι. Ετσι οταν δεν επιανε καναμε πως φευγαμε και κρυβομασταν πισω απο κολωνες να δουμε αντιδρασεις της μικρης. Εκτος του οτι η μικρη στεκοταν ακουνητη (λογω εγωισμου) αλλα ετοιμη να κλαψει....σας πληροφορω οτι 2-3 φορες που το καναμε αυτο μεσα στο πρωτο διλεπτο καποιος σταματουσε και την ρωταγε πού ειναι η μαμα σου...βεβαια εμεις εκεινη την ωρα εμφανιζομασταν γιατι θα φωναζανε τον σεκιουριτα. Θελω να πω εν κατακλειδι οτι πιστευω στην Ελλαδα δεν εχουμε χασει ακομα την ευαισθητοποιηση απεναντι στα παιδια. Απο την στιγμη που εισαι γονιος , εισαι γονιος για ολα τα παιδακια που μπορεις να βοηθησεις.....
Φυσικά και θα σταματούσα να ρωτήσω που είναι η μαμά του ή αν έχει χαθεί, αλλά δυστυχώς στις μέρες μας θα ήμουν πολύ επιφυλακτική. Εννοείται ότι δεν θα το ακολουθούσα πουθενά και απλά αν όντως είχε χαθέι θα καλούσα την αστυνομία. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορείς να αδιαφορήσεις....
Φυσικά και θα σταματούσα. Το έχω κάνει. Μάλιστα κάποιες φορές, κυρίως σε εμπορικά κέντρ αή παιδικές χαρές,αν δω παιδάκια που μοιάζουν χαμένα τα ρωτάω με ποιον έχουν έρθει ή αν είναι μόνα τους εκεί. Οκ, κάποιες φορές οι γονείς με κοίταξαν περίεργα, αλλά προτιμώ αυτό από το να έχει χαθεί ένα παιδάκι κ να είναι αβοήθητο. Βρε κορίτσια, με αφορμή αυτό να σας πω κάτι που με είχε σοκάρει; Στο πάρκο κοριτσάκι(περίπου 4ετών)έκλαιγε και φώναζε τη μανούλα του. Την πλησιάζω και τη ρωτάω που είναι η μανούλα και απαντάει πως δεν ήξερε. Ρώτησα με ποιον ήρθε,αν είναι κάποιος που ξέρει μαζί της και μου είπε πως ήταν με τη μαμά της και δεν ήξερε κανέναν άλλον. Αφού ρώτησα 2-3 γνωστές μανούλες εκεί αν ήξεραν τη μικρή και μου απάντησαν αρνητικά, έβαλα τον μικρό μου στο καρότσι, πήρα την μικρή από το χέρι και ετοιμάστηκα να πάω στο αστυνομικό τμήμα. Εκείνη τη στιγμή μια κυρία έρχεται από την άλλη άκρη του πάρκου(δεν φαινόταν καν σκεφτείτε γιατί μεσολαβεί και το κτήριο του πολιτιστικού κέντρου)και λέει ''Εγώ είμαι η μαμά της. Είχα πάει να πετάξω τα σκουπιδάκια και να πάρω ένα νεράκι. Σιγά πως κάνετε έτσι;'' Εκεί που όλοι οι γονείς είχαμε μείνει κάγκελο, την ακούμε να λέει στη μικρή της: ''Μα πως κάνεις έτσι φοβιτσιάρικο;Τι κλαις!Τι θα πάθεις να μείνεις λίγο χωρίς εμένα;Τόσοι άνθρωποι εδώ γύρω''! Απαράδεκτη μαμά. Σοκαριστική συμπεριφορά...
φυσικα και θα σταματουσα οπως εχω κανει αλλωστε με ενα κοριτσακι στο allou fan park!!εψαχνε την μανουλα της μεσα στον παιδοτοπο!!την πηρα απο το χερακι παρεα με τον δικο μου και την ψαχναμε!!!
Απαράδεκτο σε ποιο σημείο έχουμε φτάσει.....!Φυσικά και θα σταματούσα να βοηθήσω ,όπως και έχει συμβεί.Ενα αγοράκι είχε φύγει απο τη μαμα του στο badmigton ,του μίλησα(ευτυχως ηξερε το ονομα του) τον πηγα στη γραμματεια φωναξαμε στα μεγαφωνα και περιμενα μεχρι να τον παραλαβουν οι δικοι του!Ε
Ετσι θα ηθελα να συμπεριφερθουν και στα δικα μου παιδια αν ποτε συνεβαινε κατι τετοιο!
Νομίζω ότι μια μητέρα θα σταμάταγε σίγουρα. Εγώ από τότε που έγινα μητέρα (και όχι τόσο πριν γίνω... ντρέπομαι που το λέω), κάθε φορά που βλέπω παιδάκι να έχει ένα θέμα, να κινδυνεύει να πέσει, να κλαίει κλπ κλπ τρέχω να το πιάσω να το "σώσω". Μου βγάινει τόσο αυθόρμητα που δεν ελέγχω πρώτα αν είναι η μαμά του κοντά. Είναι το μητρικό ένστικτο που λειτουργεί προς όλα τα παιδάκια, όχι μόνο προς το δικό μου. Έτσι νομίζω ότι συμβαίνει με όλες τις μητέρες.
Παιδιά, δεν ξέρω αν το έχετε δει, αλλά εδώ και πολύ καιρό έχει κυκλοφορήσει ένα mail (το έχω δει και ως post στο Facebook), που προειδοποιεί για παιδάκια που παριστάνουν τα χαμένα, σου ζητούν να τα πας κάπου κι εκεί που τα πας σου επιτίθενται ενήλικες και σε ληστεύουν. Η έρευνα για την οποία γράφετε έγινε βέβαια στη Βρετανία, αλλά φαντάζομαι ότι το "κόλπο" δεν στήνεται μόνο στην Ελλάδα. Βέβαια το mail για το οποίο σας λέω, δεν λέει να μην βοηθάμε τα χαμένα παιδάκια που μας το ζητούν, αλλά να τα πηγαίνουμε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα και πουθενά αλλού. Δεν δικαιολοφγεί την αδιαφορία απέναντι σ' ένα χαμένο παιδί.