Μια ζωή έφυγε, μια νέα ζωή ήρθε στον κόσμο.
Ο στρατιώτης Gary Coleman διαγνώστηκε με καρκίνο το 2011. Οι γονείς του είπαν πως θα έμενε στείρος από τη χημειοθεραπεία και τις ακτινοβολίες, αλλά εκείνος κατάφερε να γεννήσει ένα υγιέστατο κοριτσάκι.
Ο Gary και η γυναίκα του Joanne γνωρίστηκαν σε ένα πάρτι και ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα.
Λίγους μήνες αργότερα, το ζευγάρι αποφάσισε να παντρευτεί.
Ο Gary ήταν Υποδεκανέας στο σώμα των Μηχανικών και υπηρέτησε στο Ιράκ, το Κόσσοβο και το Αφγανιστάν.
Τα παράσημα και τα μετάλλιά του ήταν ό,τι πολυτιμότερο είχε.
Αντιμετωπίζοντας δυσκολίες στο φαγητό, διαγνώστηκε τελικά με καρκίνο του οισοφάγου.
Ξεκίνησε άμεσα τη χημειοθεραπεία και τις ακτινοβολίες, παρόλο που του είπαν πως θα έμενε στείρος.
Έχασε τα μαλλιά του, αλλά οι γιατροί τον ενημέρωσαν πως ο όγκος του είχε συρρικνωθεί.
Κι έπειτα, το ζευγάρι ανακάλυψε πως ο Θεός τους είχε ευλογήσει με ένα παιδί, παρά τα όσα είχαν πει οι γιατροί.
Δυστυχώς όμως ο καρκίνος του Gary επανεμφανίστηκε και έκανε μετάσταση στον εγκέφαλό του και μετά πάλι στο δέρμα του. Ήταν μία άνιση μάχη από την οποία δεν μπορούσε να γλιτώσει.
Και τότε η Joanne έκανε κάτι απίστευτο. Ζήτησε από τους γιατρούς να της κάνουν πρόκληση τοκετού, ώστε να καταφέρει ο Gary να γνωρίσει την κορούλα του. Και τα κατάφερε.
Η Amba ήταν το θαύμα τους. Το όνομά της σημαίνει «πολύτιμη».
Παρόλο που ο Gary έφυγε από τη ζωή μόλις λίγες μέρες αφότου γνώρισε την κόρη του, έκανε ό,τι μπορούσε για εκείνη. Διάλεξε το όνομά της, διακόσμησε το δωμάτιό της, της διάλεξε ρουχαλάκια και της αγόρασε κάρτες για τα μελλοντικά της γενέθλια.
Είναι σίγουρο πως ο ίδιος καμαρώνει πλέον την κόρη του να μεγαλώνει από ψηλά…
Πηγή: viralnova.com
Αφήνω το τραγικό της υπόθεσης..... αλλά έχω απορία, αν η σύλληψη έγινε εν μέσω θεραπειών δεν έχει αυτό επιπτώσεις στο μωρό;;; Μακάρι να λέω ανοησίες, αλλά τα φοβάμαι αυτά.... να ζήσει το μωράκι!!!
Αδικία αδικία αδικία!!!!!! Αμάν με αυτή την ασθένεια!!!! Πανδημία εχει γίνει!!!!εχουμε παει πίσω που οι άνθρωποι πέθαιναν απο πανούκλα και χολέρα και τώρα που ειμαςτε στο 2014 να πεθαίνουν οι άνθρωποι έτσι, ανήμποροι να αντιμετωπίσουν αυτή την ασθένεια. Τραγικο!!!!!
Αδικία.......................................................
Πολύ τραγικό και συνάμα τόσο όμορφο. Μπράβο σου γλυκέ πατερούλη και στη μάνα αυτή που είμαι σίγουρη πως θα μεγαλώσει τη κόρη τους χωρίς να ξεχάσει ούτε μια μέρα τον πατέρα της.
Συγκινήθηκα πάλι :( κρίμα το παλικάρι...δύσκολο, απίστευτα δύσκολο να ξέρεις ότι δεν θα είσαι εκεί να βλέπεις να μεγαλώνει ένα τέτοιο κουκλάκι...