Μπραβο σου Georginna μου πολυ καλα τα λες. Ντροπη σας οσες λετε αυτα που λετε. Κοπελα μου μην σε περνει απο κατω, και εγω ηθελα φυσιολογικα αντεξα 22 ωρες αλλα το μωρο μου με τιποτα δεν χωραγε να περασει ετσι η γιατρος μου με εκανε καισαρικη εκλαιγα για μερες πολλες θα ελεγα τους πρωτους μηνες αλλα τωρα μετα απο 7 μηνες το εχω ξεπερασει, ειναι απλα ευλογια που εχω το μωρο μου εδω με ασφαλεια! Να κανεις υπομη συντομα θα το ξεπερασεις και απλα θα νιωσεις αυτη την ευλογια. Καλη δυναμη και μην ξεχνας οτι πανω απο ολα ειναι τα μωρα μας! Με οποιο τροπο και να εχουμε γεννησει απλα ειμαστε ηρωιδες!

Λυπάμαι, αλλά το θεωρώ αχαριστία να θέλεις και ν αποκτάς παιδιά και να σ απασχολεί το είδος του τοκετού. Άλλες γυναίκες παλεύουν με χίλια μέσα, είτε αυτό λέγεται εξωσωματική είτε υιοθεσία και κάποιες φορές δεν τα καταφέρνουν ποτέ. Είναι εντελώς ανούσιο να ασχολείστε με φυσιολογικό τοκετό/καισαρική, θηλασμό/ξένο γάλα. Να ευχαριστείτε που έχετε υγιή μωρά και να φροντίζετε να είστε καλές μητέρες. Αυτό θέλουν τα παιδιά.

ΑΧΑΡΙΣΤΗ. ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΠΑΣΧΙΖΟΥΝ ΧΡΟΝΙΑ

Αγαπημένη μανούλα, έχω φέρει στον κόσμο 2 αγόρια και ένα κορίτσι-έχω χτυπήσει 3 καισαρικές! Και στην τρίτη είπα ήμαρτον!!!Για μια γυναίκα δεν έχει σημασία πως θα γεννήσει, αλλά να κρατήσει στα χέρια της το μωράκι της, να επιστρέψει σπίτι της και να το δει να μεγαλώνει. Πιστεύω πως οι ορμόνες είναι περίεργο πράγμα και πως αυτό που νοιώθεις προέρχεται από εκεί χωρίς παρεξήγηση! Εμένα παραλίγο να με χτυπήσει η επιλόχειος όταν δεν κατάφερα να θηλάσω την κόρη μου και έκλαιγα και 3,5 μήνες μετά ακόμα το έχω μέσα μου, αλλά η κόρη μου πλέον μου λέει αγκού και μου γελάει, θέλει την αγάπη μου, τη ζεστασιά μου και τη φροντίδα μου!Έτσι έπρεπε να διαλέξω..ή μια ζωή θα κλαίω ή θα ζήσω μαζί με τα παιδιά μου...επέλεξα το δεύτερο...no matter το πως..φτάνει που το πρωί έχω 3 κουτσούβελα να με ζαλίζουν!!!Για αυτό χαλάρωσε και ζήσε ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ!!! Με αγάπη μια τρίτεκνη!!!

Mary να αγιάσει το στόμα σου! Οσα ήθελα να πω επιτέλους τις έχω σιχαθεί όλες αυτές! Γεννούν μωρά γερά κ πέφτουν σε κατάθλιψη για τον τροπο γέννας! Ε ημαρτον πια έλεος!!!

Κουραστηκα να διαβαζω αντιστοιχα σχολια για κφ και για κτ, για θηλασμο και ξενο γαλα κλπ. ΕΛΕΟΣ ολες μανουλες ειμαστε και πρεπει να ειμαστε γερες και δυνατες να μεγαλωσουμε τα παιδια μας, κ πανω απολα υγεια!!!τελος μου φαινεται δεν θα ξαναμπω στο site

Ουφ! Άμα πια! Καλή καλή τόσο καιρό, αλλά ως εδώ, αυτή τη φορά θα τα πω έξω από τα δόντια. Αυτή τη φορά θα δείξω την ανάποδη πλευρά μου. Μα το Θεό βαρέθηκα να διαβάζω τέτοιες ιστορίες. ¨Πόσο μου στοιχισε η καισαρική μου", "ήταν η χειρότερη εμποειρία της ζωής μου, γιατί ήθελα κεί να τα δώσω όλα να νιώσω τους πόνους, να σφαδάζω από τις οδύνες αλλά θα μου αρέεεεσει, γιατί ναι ναι, είναι η φύση μου τέτοια να το ζήσω και να το αντέξω. Να ανοίξω τα πόδια τούρλα και να σφιχτώ ώστε να βγάλω από το πρ@&@ μου το μωρό μου". "Μα ναι, ο γιατρός μου είναι πολύ υπέρ του φυσιολογικού τοκετού! Με πάλεψε μέχρι τέλους. Το μωρό μου ήταν 3 φορές τυλιγμένο με τον λώρο, ερχόταν στραβά, έπεφταν οι παλμοί, κοντέψαμε να το χάσουμε, αλλά ναι, ευτυχώς το γέννησα φυσιολογικά, ενώ άλλος γαιτρός θα το έπαιρνε με καισαρική. Άλλος γιατρός θα με έσφαζε". Jesus Christ! Τέτοια διαβάζω και ακούω και φρικάρω. Η τρίχα κάγκελο λέμε!!! Σας ρώτησε εσάς κανείς αν σας αρέσει να στρινωχτείτε σε έναν κόλπο και να βγείτε από μία τρυπούλα μια σταλιά και στην χειρότερη περίπτωση να έχετε και μια θηλιά στο λαιμό έτοιμη να σας πνίξει? Μπράβο σας που ζορίσατε το μωρό σας σε αυτό το ταξίδι. Ναι, είστε πολύ καλύτερες μάνες από εμάς που γεννήσαμε με καισαρική, είτε από επιλογή είτε από ανάγκη. Ο Θεός μας έπλασε ώστε να υποφέρουμε στο να φέρνουμε τα παιδιά στον κόσμο. Αυτή είναι η τιμή για το προπατορικό αμάρτημα. Πάρτε το χαμπάρι πια! Συνειδητοποιήστε το. Παλιά έλεγαν η έγκυος είναι με το ένα πόδι στον τάφο. Παλιά οι γυναίκες θα ικέτευαν να είχαν την επιλογή της καισαρικής, αντί να γεννάνε στα σπίτι τους και να βγάζουν νεκρά παιδιά ή να χάνουν οι ίδιες τις ζωές τους. Αλλά τώρα έχουμε γυρίσει πάλι στα ίδια και θέλουμε και τοκετούς στο σπίτι, τρομάρα μας! Ναι, ναι, να έχει εξελιχθεί η επιστήμη τόσο πολύ κι εμείς να ονειρευόμαστε να ζήσουμε την υπέρτατη τέλεια εμπειρία ενός τοκετού στο νερό, τοκετού στο σπίτι, λες και είμαστε γελάδια στους σταύλους. Με κίνδυνο των ίδιων των μωρών μας. Αλλά πως! Στο βωμό της απόλυτης εμπειρίας και της ίδιας της στενομυαλιάς πάμε να θυσιάσουμε ότι πολυτιμότερο μεγαλώνει μέσα στο σώμα μας. Το σπλάχνο μας. Σαν την άλλη στη Θεσσαλονίκη που πέθανε το μωρό που γεννούσε στο σπίτι από επιπλοκή και δεν το πρόλαβε. Στην πυρά!!!!! Πάρτε το ρε χαμπάρι. Χωνέψτε το επιτέλους! Ο φυσιολογικός τοκετός είναι ένας επικίνδυνος τοκετός. Τέλος! Ήμαρτον δηλαδή πια με τα συναισθήματα κατά των καισαρικών που υστερούν από τους φυσιολογικούς τοκετούς. Συγνώμη κιόλλας αλλά έχοντας δει πολλά βίντεο, μια αηδία είναι ο φυσιολογικός τοκετός. Συγνώμη, επίσης αλλά το αποτέτοιο μου θα το κρατήσω για να μπαίνουν πράματα μέσα με ευχαριστηση κι όχι για να βγαίνουν με πόνο και να σκούζω σα γουρούνα, έχοντας 300 νοματέους από πάνω μου και να γίνομαι θέαμα, να μου βάζουν χέρι να δουν διαστολές και τέτοια. Να με σκίζουν, να με ράβουν και να καταστρέφουν την γυναικεία μου φύση. Σπάνια ακούω κοπέλες να λένε δεν μπορω να ξεπεράσω την φυσιολογική γέννα μου. Το έχω ακούσει, ναι κι αυτό. Κοπέλα που θα παρακαλούσε για καισαρική αν ήξερε τι την περίμενε. Κοπέλα μου, τι ήθελες? Να γεννήσεις ένα νεκρό παιδί? Ή στην πιο ήπια περίπτωση, να το ζορίσεις έτσι ανάποδα που ήτανε? Τι προτιμούσες? Τόσο άσχημα ήτανε λοιπόν? Τόσο άσχημα ήτανε που στο χειρουργικό κρεβάτι ζούσες την γέννα σου, χωρίς να πονάς, χωρίς να κάνεις το παραμικρό και βγήκε γερό το παιδάκι σου? Τόσο άσχημα που απλά ξάπλωσες κυρία, χωρίς να σε ψαχουλεύουν, χωρίς ανοιχτά τα πόδια και γέννησες πανεύκολα το μωρό σου? Έπρεπε ΕΣΥ και κάθε μία από εσάς τις έγκυες, να έχετε πάντα στο μυαλό σας την μεγΑλΗ πιθανότητα να καταλείξετε σε καισαρική. Πάντα, όπως την είχα κι εγώ κι έτσι έγινε. Κι όχι μόνο την είχα στο πίσω μερος του μυαλού μου, αλλά στο μπροστινό. Σκεφτόμουν μάλιστα εγω να επιλέξω καισαρική γιατί ο φ.τ. μου προκαλούσε πολύ αρνητικά συναισθήματα. Δεν πρέπει να λέτε από την αρχή: "Α, εγώ θέλω φυσιολογικό τοκετό και την πιθανότητα της καισαρικής δεν την σκέφτομαι καν!" Απλά αηδιάζω με αυτές τις αντιλήψεις. Μου έρχεται πλέον αναγούλα με αυτό τον πόλεμο. Η μία επιρεάζει την άλλη και δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Επηρεάζετε κοπέλες που ξέρουν από πριν ότι θα γεννήσουν με καισαρική και τις τρομοκρατείτε. Όπως επηρέασε μία εμένα και με τρόμαξε άδικα. Καλή η γέννα, φέρνει παιδιά στον κόσμο, αλλά όλες αυτές οι αντιλήψεις να μην υπήρχαν θα ήταν πολύ πιο ήπια τα πνεύματα. Α και κάτι άλλο, όλοι βρίζετε τους γιατρούς και το μεγάλο ποσοστό των καισαρικών στη χώρα μας. Ψάξτε λίγο και δείτε πως η Ελλάδα έχει την μικροτερη βρεφική θνησιμότητα. Δεν πεθαίνουν εύκολα μωρά στις γέννες. Γιατί άραγε???????? Γιατί κάποιοι γιατροί είναι κακοί και και κυρίως "χασάπηδες" και δεν θέλουν να ζορίζουν μωρά και μάνες. Γι αυτό... ΥΓ: Βράτε όσο θέλετε τώρα. Όσα είχα να πω τα είπα και αν μου ρθει και τίποτε άλλο θα το πω κι αυτό, έξω αππό τα δόντια.

Στην πρωτη μου εγκυμοσυνη επρεπε να γεννησω καισαρικη ( 38+2 )κ μαλιστα ολικη ναρκωση λογω ψηλης πιεσης. Κατι για το οποιο δεν ημουν καθολου προετοιμασμενη κ μου κακοφανηκε πολυ. Ιδιαιτερα που δεν με αφησαν να κανω επισκληριδιο κ να δω το μωρο μου μολις γεννηθει. Ενιωθα κ εγω οπως νιωθεις εσυ κ μου πηρε λιγο καιρο να το ξεπερασω. Για 2 μηνες ελεγα καθημερινα οτι δεν προκειται να κανω 2ο παιδι.. Τελικα 25 μηνες αργοτερα ειχα αγκαλια ακομη δυο! :) Οπως λεει κ μια φιλη ειναι οι ορμονες σου που παιζουν τρελο παιχνιδι..Μην αφησεις να σε παρει απο κατω κ μην νιωθεις "ανεπαρκης". Σημασια εχει που ειστε κ οι 2 υγιης κ το ξερεις!

Αντι να χαιρεσαι το παιδακι σου και να αποκαμβανεις την μητροτητα καθεσαι και σκεφτεσαι καισαρικες και βλακειες τι να πω αλλοι προσπαθουν χρονια για παιδι ξοδευουν περιουσιες καταστρεφουν τον εαυτο τους σωματικα και ψυχολογικα κι εσυ λες για καισαρικη ελεος πραγματικα. Κοψτε αυτες τις μπουρδες επιτελους. Ολες μανες ειμαστε ειτε με καισαρικη ειτε οχι, ειτε θηλασαμε ειτε οχι φτανει πια. Παρεπιμπτωντος κι εγω με καισαρικη καιολικη ναρκωση γεννησα, δεν το μετανιωσα καθολου φυσικα υπηρχαν επιπλοκες, και παλι και το δευτερο ετσι θα το κανω, και θηλασα κιολας και δεν επιτρεπω σε κανεναν να με κρινει για τις επιλογές μου.

δεν χρειάζετε να σκέφτεσε έτσι... και εγώ πήγα προετιμασμένη για φυσιολογικό τοκετό.... με είχανε στην αίθουσα 9 ώρες το μικρο μου είχε θέση αλλά τα ποδαράκια του είχαν σφηνώσει στα πλευρά μου και δεν μπορούσε να σπρώξει για να βοηθήσει και εαυτό... και μπήκα για καισαρική όταν μπήκα έκλεγα όταν βγήκα πάλι έκλεγα , όταν τον πήρα στην αγκαλιά μου όμως τα ξέχασα όλα.... πάνω από όλα είπα να είναι αυτό καλά.... και δεν με νοιάζει τίποτε άλλο .... να σου ζήσει....

Αχ βρε κοριτσακι μου! Μη βασανιζεσαι χωρις λογο...να χαιρεσαι που εχεις αρχικα 2 γερα παιδια και εισαι επισης γερη κι εσυ. Εξαλλου την εζησες μια φορα τουλαχιστον την εμπειρια του φ.τ. Ειχα κι εγω μεγαλο καημο οταν γεννησα το πρωτο μου παιδακι κι εγω με καισαρικη, χωρις να ειναι επιλογη μου, πριν μπω στο χειρουργειο εκλαιγα με παραπονο γιατι δεν θα το ζουσα οπως το ειχα φανταστει. Ομως μετα απο 7 υπεροχα χρονια μητροτητας, μου εχει μεινει μονο μια πικρη γευση και ενα αμυδρο σημαδακι χαμηλα στη κοιλια. Κοιτα να χαρεις τα παιδακια σου και προσεχε την ψυχολογια σου αυτην την περιοδο γιατι ειναι ευθραυστη πολυ. Μη κλεινεσαι στον εαυτο σου, συζητα με τους ανθρωπους που σε αγαπουν και τους αγαπας. Να χαιρεσαι τα παιδακια σου!

Δεν ήταν κάτι που να μπορούσες να κάνεις&δεν έκανες..δεν υπήρξε θέμα επιλογής..άρα δεν πρέπει να αισθάνεσαι άσχημα! Είσαι τυχέρη που έζησες κ την εμπειρΐα του φυσιολογικού τοκετού.Η επιστήμη σε βοήθησε να κρατάς στα χέρια σου,υγιές το μωράκι σου..αυτά σκέψου κ απόλαυσε το μώρο σου!!

και γω γεννησα το πρωτο μου παιδακι με φυσιολογικο τοκετο και το δευτερο ενω ξεκινησαμε ομορφα καταληξαμε σε καισαρικη τομη.....ολα πηγαν καλα και ειμαι και περηφανη γιατι δοκιμασα και τους δυο τροπους!!!μη χαλιεστε βρε κοριτσια ολα μια εμπειρια ειναι...το θαυματακι που ερχεται εχει σημασια !!!

Αχ ποσο σε καταλαβαίνω! Κ εγω μετα απο 12 ωρες προσπαθειων για πολλούς λόγους κατεληξα στη καισαρικη κ ειναι το πρωτο μου παιδακι μετα απο 4 εξωσωματικες! Χωριστικα με τον άντρα μου κ τωρα μετα απο 6 μηνες ακομα δε μπορω να το χωνεψω! Τη τομη δε την ειδα μετα απο 3 μηνες! Χωρίς να ξερω πως ειναι ο φ.τ. αισθάνομαι ακομα οτι κατι λειπει απο την ιστορία τοκετού μου! Πρεπει δυστυχώς να το ξεπερασουμε κ να προχωρήσουμε γιατί πλέον η καισαρικη ειναι οτι το πιο απλο! Οπως ειπε κ μια κοπελα πιο πάνω ειναι η "πυλη"που το ονειρο εγινε "χειροπιαστο" κ έχουμε υγιείς παιδακια!

Αυτή τη στιγμή μιλάνε οι ορμόνες σου. Είμαι σίγουρη ότι σε λίγο καιρό θα μας ξαναγράψεις και θα λες βρε δες τι έπαθα. Δεν θα σου πω τίποτα άλλο παρά το ότι σκέψου πόσο θα στενοχωριόσουν αν ο γιατρός επέμενε σε φτ και το μωρό έβαινε στην καλύτερη με σπασμένο γοφό. Έχει συμβεί σε κοντινό μου άνθρωπο με το χέρι και το αποτέλεσμα είναι να πάθει ημιπληγία και να μείνει το χέρι του παιδιού ατροφικό. Τότε θα σκεφτόσουν γιατί δεν έγινε καισαρική. Το χειρότερο δεν θέλω καν να το συζητάω. Ήρθε ένας νέος άνθρωπος στη ζωή, γερός. χρειάζεται όλη τη θετική σου ενέργεια και σε χρειάζεται καλά, πες δόξα το Θεό και μην ξανασκεφτείς τη γέννα .

Νομιζω πως τα εχετε παιξει και μαλλον οι ορμόνες φταινε, δεν εξηγειται αλλιως. Υπαρχουν ζευγαρια που δεν μπορουν να κανουν παιδια και καθομαστε και προβληματιζομαστε τι σφαλμα εκανα και γεννησα με καισαρικη αντι να χαιρομαστε που εχουμε το παιδι μας?

κοπελα μου,δε λες που το παιδακι σου ειναι υγειες?την καισαρικη σκεφτεσαι?εγω γεννησα το πρωτο μου 42+3 ημερες φυσιολογικα. ηταν εγκαρσια κ με διπλη περιτυλιξη στο λαιμο,κ αυτο εγινε τις 2 τελευταιες μερες γιατι το μωρο 3 μερες πριν ηταν στη σωστη θεση.το παιδι μου χρειαστηκε ανανηψη κ παρακολουθηση στη μεν γιατι πολυ απλα ο γιατρος μου ηταν υπερμαχος του φυσιολογικου(ενω επρεπε με 1000 να με εχει βαλει καισαρικη) κ εγω καθε φορα που εσπρωχνα στραγγαλιζα κυριολεκτικα το παιδι μου με το λωρο.το μωρο μου σημερα ζει απο θαυμα,αν δεν ειχε παει απο το λωρο θα μπορουσε να χει παθει ζημια απο το μηκωνιο που μπορει ν απελευθερωσει το μωρο μετα τις 40 εβδομαδες.το δευτερο το εκανα με καισαρικη απο δικη μου επιλογη κ ομολογω ηταν πολυ καλυτερα απ το φυσιολογικο.εσυ τα εκανες ολα τελεια κ δεν χρειαζεται να νιωθεις ασχημα,κ ολη την ιστορια μου στην ειπα για να νιωσεις καλυτερα κ να δεις οτι δεν εχει σημασια το πως θα γεννηθει ενα μωρο,αλλα μονο να ειναι καλα!!!!

Εχω ακριβως την ιδια εμπειρια.Πριν απο ενα χρονο περιπου που απεκτησα την πρωτη μου μπεμπου ξεκινησα μς προκληση αλλα δεν τα καταφερα λογω του οτι το νινι μου ηταν 4500 κιλακια.Η εμπειρια μου ηταν τραγικη...Ουρλιαζα εκλαιγα φοβομουν τραβουσα οποιον εβλεπα μεχρι να φτασω στο χειρουργειο.Απ'την πρωτη στιγμη που βγηκα απ'το χειρουργειο εκλαιγα γιατι πιστευα πως εχω κανει λαθος εγω.Πιστευα πως το ξεπερασα αλλα μετα απο εξι μηνες ξαναεμεινα εγκυος...Σήμερα ειμαι 23εβδομαδων.Το μονο που δεν θελω να σκεφτομαι ειναι η καισαρικη που ερχεται.Ολοι μου λενε πως το καλυτερο που εχω να κανω ειναι να χαιρομαι τα παιδακια μου και να μην σκεφτομαι τιποτα αλλο...κι εχω αρχίσει να το πιστευω...

Εγω το ξεπερασα οταν συνειδητοποιησα οτι η καισαρικη δεν ηταν κατι που προκαλεσα εγω, ουτε κατι που συνεβη σε εμενα, αλλα κατι που επρεπε να γινει για την υγεια και την ασφαλη γεννηση του μωρου μου!

Συγγνώμη, καταλαβαίνω τις ορμόνες σου σαν φρέσκια μανούλα που είσαι, αλλά εγώ έχω θυμώσει λίγο τώρα. Ειναι δυνατόν να στέκεσαι σε αυτο το κομμάτι τοσο πολυ και να περνάς στο ντούκου το γεγονός ότι γέννησες ενα παιδάκι, έφερες μια ζωή σ'αυτον τον κόσμο, εισαι υγιής και εσύ και το παιδάκι σου κι εσύ ασχολείσαι με τον τρόπο με τον οποίο ήρθε στον κόσμο?? Και τι νομίζεις δλδ? Ότι μόνο όσες γςννουν φυσιολογικά αξίζει να τις αποκαλούν μάνες? Ότι κάνουν κάποιον άθλο σε σύγκριση με τις γυναίκες που γέννησαν με καισαρική? Όλες μάνες είμαστε, όλες κουβαλούσαμε το παιδί μας τόσους μήνες με προβλήματα ή μη, όλες θα κάνουμε ότι καλύτερο για τα παιδιά μας, όλες θα ξενυχτησουμε, θα αγχωθουμε, θα κλάψουμε, θα γελάσουμε, θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να μεγαλώσει όσο το δυνατόν καλύτερα. Τι εμμονές ειναι αυτές πια με την καισαρική και τον θηλασμό?? Ελεος βρε κορίτσια. Ανοιξε τα ματια σου κοριτσι μου να δεις πιο ειναι το σημαντικό και μην αναλωνεσαι σε ανούσιες και περιττές σκέψεις που χαλάνε ολο το μεγαλείο που θα έπρεπε να νιώθεις. Αλλες προσπαθουν χρόνια και δεν μπορούν με τίποτα να γίνουν μάνες. Σε δικαιολογώ μόνο λογω ορμονών και ελπίζω να σου περάσει.

Ποτε δεν ειδα τοσο ασχημα τις καισαρικες μου.Ουτε βλεποντας τηντομη μου αισθανομαι αποστροφη .Ειναι η ''πυλη'' ας πουμε που μου εδωσε τα παιδια μου.Δεν μεενδιεφερε κιολας οτρπος που θα γεννουσα.Το ζητημα ειναι οτι εχεις ενα γερο μωρο αγκαλια Τι τα ψαχνεις τωρα παραπανω?Πως μπορει να εφταιγες εσυ.Κοιτα να απολαυσεις τις πρωτες ημερες του μωρου σου.Μην κοιτας πισω και τις χασεις.Δεν θα τις ξαναζησεις με το ιδιο μωρακι τουλαχιστον.Νομιζω οτι πρεπει να απενοχοποιηθουμε λιγο απεναντι στην καισαρικη. Να σου ζησει κιολας το μωρακι.

Νομιζω πως ακομα οι ορμονες μιλανε....συμβαινουν αυτα,δεν ευθυνεσαι εσυ...και ολες οι γυναικες ας σταματησουν να εχουν αμφθβολιες για το ειδος τοκετου...με την ιδια λογικη γυναικα με πετυχημενγ εξωσωμςτικη θα πρεπει να ασχολειται ΜΟΝΙ με τον τροπο με τον οποιο εμεινε εγκυος κι οχι με την ιδια την κυηση.