Ειμαι η μαμα Θ. και σημερα θελω να σας γραψω για μια σχεση μοναδικη!
Πριν απο 11 χρονια ηρθε στην ζωη μου ο Speedy! Ένα καθαροαιμο βασιλικο siamese! Μου τον χαρισε ο συζυγος μου γνωριζοντας την αγαπη μου για τα ζωακια. Οταν τον κρατησα πρωτη φορα, ηταν λιγο πιο μεγαλος απο την παλαμη μου. Ολολευκος, με μαυρη μασκα στην μουσουδα του, με δυο υπεροχα καταγαλανα ματια. Εκτιμησα ιδιαιτερα το γεγονος οτι δεν ηταν αγορασμενος απο καποιο pet shop, αλλα ειχε γεννηθει απο δυο καθαροαιμα γατια που ζουσαν σε σπιτι. Γενικα ειμαι κατα στην αγορα κατοικιδιου απο μαγαζι και παντα ειχα απορια που καταληγουν τα ζωακια που δεν πωλουνται.
Ειχα ξεκαθαρισει σε ολους οτι οταν με το καλο θα εμενα εγκυος, ο γατος μου θα εμενε μαζι μου. Τον πρωτο καιρο ομως που ειχα πολλους εμετους και μου μυριζαν τα παντα, αναγκαστηκα και τον εδωσα στην μαμα μου. Μυριζε η αμμος του και η τροφη του. Ειχα στεναχωρηθει αφανταστα. Δεν ηθελα να νομιζει οτι τον εγκαταλειπω. Αργοτερα οταν ηρεμησα τον πηρα πισω. Φυσικα δεν καθαριζα εγω την αμμο (εκει καραδοκει το τοξοπλασμα, οχι πανω στην οικοσιτη γατα). Ξαπλωνε επανω στην κοιλια μου και εκανε ζυμαρακια. Καθε φορα που κλωτσουσε το μωρο εκεινος γουργουριζε πιο δυνατα.
Λιγες ωρες πριν γεννησω, ηταν ανησυχος, εκανε κυκλους γυρω απο εμενα και μυριζε την κοιλια μου. Νιαουριζε νευρικα. Δυστυχως επειδη ειχαμε θεμα υγειας με την μπεμπα, πριν γυρισει σπιτι το μωρο, ο γατουλης πηγε ξανα στην μαμα μου. Στεναχωρηθηκα πολυ, ειχα διαβασει πως θα τον φερω σε επαφη με το μωρο, πως μπορουν να συμβιωσουν μαζι κτλ. Δυστυχως ο γατος δεν ηταν εκει. Ευτυχως οι γονεις μου τον αγαπανε πολυ και τον φροντισαν οσο και εγω.
Η πρωτη επαφη του μωρου με τον γατο εγινε στο σπιτι της μαμας μου μετα τον σαραντισμο. Αφησα το πορτ-μπεμπε στο πατωμα, εκεινος πλησιασε, την μυρισε, αδιαφορισε αρκετα στην αρχη. Ενδιαφερθηκε να δει τι ειναι αυτο το περιεργο πλασματακι, οταν πηρα αγκαλια το μωρο για να το θηλασω. Ηρθε διπλα μου και κοιτουσε με απορια. Οσο μεγαλωνε, εκεινος αδιαφορουσε για εκεινη. Μαλιστα αδιαφορουσε και για εμενα! Εγω ενιωθα τυψεις που δεν ημασταν οπως παλια. Τελικα οταν εγινε η μικρη 9 μηνων, το πηρα σπιτι. Δεν αντεχα αλλο να ζει μακρια απο το σπιτι του, μακρια απο εμας!
Το πρωτο βραδυ κοιμηθηκε στο κρεβατακι του. Το δευτερο ηρθε στο δικο μου. Το τριτο κοιμηθηκε στα ποδια του μωρου. Απο τοτε ειναι κολλητοι!
Στην δευτερη εγκυμοσυνη δεν εφυγε καθολου απο το σπιτι. Εκτος απο την αμμο υγιεινης που φροντιζαν αλλοι, ολα τα υπολοιπα ηταν οπως πριν. Κοιμομασταν αγκαλια και οταν δυσφορουσα λογω ζεστης εβαζε μονο το κεφαλι του επανω στην κοιλια μου. Οταν ηρθε η ωρα να γεννησω, ο γατος παλι νευρικος! Να φωναζω εγω απο τους πονους και εκεινος να κλαιει διπλα μου.
Οταν γυρισα απο την κλινικη, ηταν εκει. Παρεα με την μεγαλη κορη μου. Αφηνω το καλαθι κατω, η κορη μου ουρλιαξε μολις ειδε το μωρο, ο γατος ομως το πλησιασε. Το μυρισε και εδειξε στην κορη μου οτι ολα ειναι ενταξει. Ετσι πλησιασε και εκεινη το μωρο και το χαιδεψε. Μαλιστα το μυρισε κιολας, οπως εκανε ο γατος!
Τον πρωτο καιρο το γατι κοιμοταν με την μεγαλη. Υστερα πηγαινε και στο μωρο. Ολα κυλουσαν ηρεμα. Οσο μπουσουλουσε η μικρη, τον κυνηγουσε, νευριαζε μαζι της αλλα ουτε μια φορα δεν εβγαλε νυχια ή δοντια.
Ενα βραδυ ανακαλυψα ποσο πολυτιμη για εμενα ηταν αυτη η συμβιωση. Η μεγαλη κορη μου ειχε νυχτερινο τρομο. Οσες μαμαδες το εχετε βιωσει, καταλαβαινετε ποσο ψυχολογικα επωδυνο ειναι. Ενα βραδυ λοιπον, αρχισε να ουρλιαζει, να κλαιει, να με χτυπαει και να χτυπαει τον εαυτο της. Ο αντρας μου δεν ηταν σπιτι και εγω μονη με τα δυο παιδια, να κλαιω χωρις να μπορω να βοηθησω το παιδι μου. Τοτε μπαινει στο δωματιο ο γατος. Ανεβαινει επανω στο παιδι, αρχιζει να νιαουριζει δυνατα και επιμονα. Σαν απο θαυμα το παιδι σταματησε να ουρλιαζει. Εσφιξε τον γατο στην αγκαλια της και αποκοιμηθηκε. Εγω εμεινα να κοιταω. Ξαπλωσα διπλα τους, εκεινος γουργουριζε και εκεινη τον χαιδευε μεσα στον υπνο της. Απο τοτε δεν το εκανε ξανα. Ογατος καθε βραδυ κοιμαται μαζι της.
Τον περασμενο Οκτωβριο, βρηκαμε τον γατουλη ετοιμοθανατο. Ειχε νεφρικη ανεπαρκεια. Επι 5 ημερες πηγαινα στην κτηνιατρο για ορο, φαρμακα κτλ.η κορη μου εκει μαζι του. Οταν χρειαστηκε να τον ναρκωσουμε, ηταν εκει και του χαιδευε το κεφαλι. Συζητησα μαζι της για οτι συμβαινει στο γατι, οτι υπαρχει το ενδεχομενο να φυγει απο την ζωη. Ηταν πολυ δυσκολο, αλλα της εξηγησα οτι ο θανατος ειναι φυσικη εξελιξη καθε ζωντανου οργανισμου. Το αποδεχτηκε και μου ειπε οτι θα στεναχωρεθει αν πεθανει αλλα θα τον αγαπαει και οτι θα παει στον γατοπαραδεισο. Τελικα αυτο δε συνεβη και συνεχιζουν να κοιμουνται τα βραδια αγκαλια.
Ξερω οτι πολλες μαμαδες αγαπανε τα ζωακια αλλα δε τα θελουν στο σπιτι τους. Αλλες παλι μεγαλωνουν παιδια μαζι με κατοικιδια. Καποιες αλλες πιστευουν οτι κολλανε αρρωστιες, ειναι βρωμικα κτλ.Δεν μπορω και δε θελω να πεισω καμια μαμα για το αντιθετο απο αυτο που πιστευει, πρατει και νιωθει γιατι η καθε μαμα ξερει καλυτερα τι ειναι σωστο για το παιδι της. Απλα οταν υπαρχει στην οικογενεια και ενα μελος με πιο πολλες τριχες, φροντιζουμε να καθαριζουμε πιο σχολαστικα, τηρουμε ολους τους κανονες υγιεινης, εμβολιαζουμε και στειρωνουμε. Καποια ζωα πραγματικα ειναι γεννημενα να ζουνε μεσα στην οικογενεια και οχι στην φυση.Γι’ αυτο ονομαζονται και ζωα συντροφιας.
Αυτη η συμβιωση καταφερε να κανει τα παιδια μου πιο υπευθυνα απεναντι σε οποιαδηποτε μορφη ζωης. Ταιζουν ακομα και τα σαλιγγαρια στην αυλη μας και φροντιζουν να τα βαλουν σε πιο ασφαλες μερος ωστε να μην τα πατησουν. Ταιζουμε μαζι τα αδεσποτουλια της γειτονιας μας.
Αν μια μερα ο speedy φυγει για τον γατοπαραδεισο, θα ειναι ειμαι σιγουρη οτι αυτη η συμβιωση τον εκανε τον πιο ευτυχισμενο γατουλι του κοσμου γιατι εζησε με δυο παιδια.
Αυτα αφορουν αποκλειστικα αυτα που βιωσα εγω, αυτα που νιωθω εγω…. γιατι εκτος απο μαμα, ειμαι και γατομαμα!!!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
αρετη δυσκολο δεν ειναι,ουσιαστικα εχω 3 παιδια.φυσικα πριν γεννησω ειχα καποιες επιφυλαξεις που καθε εγκυος πρωταρα μαμα εχει.κυριως αν θα ειναι φιλικος με το παιδι,πως θα το δεχτει κτλ. η συγκεκριμενη ρατσα εχει πολλα χαρακτηριστικα σκυλου σε θεματα συμπεριφορας οποτε δε με δυσκολευει καθολου.το μονο που πραγαματικα με δυσκολευει ειναι οταν κλαινε η τσιριζουν τα μικρα,δεν ξερω γιατι κλαιει και εκεινος.οποτε τα ακουω τριπλα!!!
το δικο μου μκωρο ειναι το ιδιο με της φωτογραφιας αχαχχα. τωρα ειμαστε πιο μαυροι... εχω ακουσει παρα πολλα σχολια για τον γατο μου με πρωτο και καλυτερο τον μπαμπα μου. ομως δεν μπορουν να καταλαβουν πως οσο χαλια και να ηταν η μερα σου ενα φιλι απο αυτο το μουσουδι σε κανει και τα ξεχνας ολα!!
Μπραβο σου που εχεις την δυναμη και την ικανοτητα να εχεις παιδακια και μαζι τους το γατακι σου. Ειμαι της αποψης οτι ειναι πολυ δυσκολη μια τετοια συμβιωση.
λαμπρινη γιαυτο ακριβως εγραψα οτι στην οικοσιτη γατα ειναι αδυνατον να υπαρχει τοξοπλασμα.και γενικα το τοξοπλασμα εμφανιζεται σε νεαρες γατες.το τοξοπλασμα επισης δεν μεταδιδεται απο το τριχωμα αλλα μονο αν ερθουμε σε επαφη με φρεσκα κοπρανα γατας που τρωει ωμο κρεας ή ειναι μολυσμενη.επισης περισσοτερες πιθανοτητες εχει μια εγκυος να μολυνθει απο τοξοπλασμα τρωγοντας προιοντα που ολες μας γνωριζουμε οτι το προκαλουν,κρεας,λαχανικα κτλ.παρα χαιδευοντας ακομα και μια αδεσποτη γατα.αλλα επειδη λογικο ειναι και οι πιθανοτητες παντα δεν ειναι επιβεβαιωμενες,ακομα και εγω που λατρεω τις γατες,επι 9 μηνες αδεσποτη γατα δεν αγγιξα,τις ταιζα εξ αποστασεως.φυλαγε τα ρουχα σου να εχεις τα μισα που λενε!:)
Τυχερή εισαι με τετοιον γάτο ! Αυτο που με "στεναχωρησε" ομως ειναι που μετα απο 11 χρονια και 2 εγκυμοσύνες δεν ξερεις για το τοξοπλασμα και νομιζεις οτι ειναι στην αμμο των γατιων ...Αν ειναι στην αμμο θα παει και στην τριχα τους αφου οπως ξερεις καθαριζονται με την γλωσσα . Απο τη στιγμη ομως που η γατα σου ειναι μεσα στο σπιτι και δεν τρωει αψητο κρεας ή ποντικια ή χορταρακια στον κηπο τοτε ειναι ΑΔΥΝΑΤΟ να μολυνθει και να μεταδοσει με τα κοπρανα της το παράσιτο .
περισσοτερο κινδυνευουμε απο τη σαλατα στο εστιατοριο απο τα λαχανικα που δεν ειναι καλα πλυμενα παρα απο τα ζωακια. φυσικα με εντολη κτηνιατρου δεν χαιδευουμε αδεσποτα για να μη μεταδωσουμε τιποτα στο δικο μας που κοιμομαστε αγκαλια
Είχα κι εγώ τη γάτα μου με νεφρική ανεπάρκεια και έζησε κοντά στα 3 χρόνια μετά τη διάγνωση. Με πολύ ακριβό ειδικό φαγητό (k/d, renal κλπ) και φροντίδα. Έμαθα να της κάνω εγώ τους ορούς, δεν είναι καθόλου δύσκολο στις γάτες. 19 χρονών έφτασε. Ο μικρός μου δυστυχώς δεν την πρόλαβε. Η γάτα που έχω τώρα δεν έχει καμία σχέση, είναι αντικοινωνική, ζημιάρα και γενικά λίγο αναίσθητη αλλά τη φροντίζουμε και την αγαπάμε και είναι κι αυτή αρκετά ανεκτική με το μικρό που την κυνηγάει και την τραβολογάει. Σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης την πρόσεχα και την είχα μαζί μου και φυσικά δεν έγινε τίποτε.
Ο speedy μαλιστα περπαταει ανετα με λουρι,τα καλοκαιρια που μενουμε σαντορινη εχουμε κανει βολτες στην παραλια με το λουρι,μαλιστα οσες φορες το εβγαζα με ακολουθουσε παντα, ακομα και μεσα στην θαλασσα,ναι εμπαινε και κολυμπουσε μαζι μου!πρεπει να υπαρχουν εκατονταδες φωτογραφιες απο τουριστες με τον γατο να κολυμπαει.αυτο ομως που πραγματικα με εντυπωσιαζε ηταν που παρολη την τεραστια εκταση αμμου ποτε δεν λερωνε.περιμενε να παει στο κουτι του!!!ενας πραγματικος βασιλιας
Μακάρι να μπορούσα να είχα κι εγώ τη γατα σπίτι να κάνει παρέα με τις μικρές αλλά ο μπαμπάς τους δε θέλει!!! Η πρώτη γάτα που είχαμε στο πατρικό μου ήταν 13 χρόνων όταν αρρώστησε και της κάναμε ευθανασία!:-( Η δεύτερη που την έχει πάλι η μαμά μου ήταν η πρώτη που κατάλαβε την εγκυμοσύνη μου!!! Ήμουν στις πρώτες εβδομάδες και καθόταν πάνω στην κοιλιά μου! Απίστευτη αίσθηση και ήταν κάτι που δεν το έκανε!!! Η μεγάλη μου κόρη που είναι τώρα 32 μηνών έχει απίστευτη επικοινωνία με τη γάτα!!! Κι εγώ είμαι εναντίον της αγοράς ζώων!!!! Και τα δύο αδεσποτάκια ηταν!!!!
Siam Royal Από τις πιο καταπληκτικες ράτσες γάτας. Πανεξυπνες κοινωνικες πανεμορφες και κοντοτριχες. Ειχα δυο με όλα τα χαρακτηριστικα των royal Σπασμενη ουριτσα εντονα μπλε ματια. Ο Δευτερος γατος μου ο Οσκαρ δηλητηριαστηκε απο κάποιον μαλακα που πεταξε φολα στο μπαλκονι μας. Μου λειπει ακομα (20 χρονια μετα). Η συμβίωση μεγ'ατες ειναι υπέροχη, μ αρεσουν και τα σκυλιά αλλά οι γάτες είναι... άλλο πράγμα. Η κόρες σου ειναι ΠΟΛΥ τυχερές που εχουν ενα φιλο σαν τον speedy