Πώς είναι να περιμένεις μία καινούρια ζωή να έρθει να προστεθεί στη δική σου κι αυτή να γεννιέται; Σίγουρα σου αλλάζει τον κόσμο.
«Τίποτα δεν σε προετοιάζει για αυτή τη μοναδική στιγμή». Πώς αντέδρασαν οι μπαμπάδες λίγα λεπτά μετά τη γέννηση του παιδιού τους; Ήταν τρισευτυχισμένοι, κατατρομαγεμένοι ή κατενθουσιασμένοι και μαγεμένοι από αυτή τη στιγμή; Ο φωτογράφος Dave Young απαθανάτισε τις αντιδράσεις του σε μία υπέροχη σειρά. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν λίγα λεπτά αφότου η σύντροφός τους γέννησε το παιδί τους και δείχνουν πολλά, ανάμικτα συναισθήματα. Όλα τους είναι 100% αληθινά. Στις 23 και 26 Απριλίου, ο Young βρισκόταν στους διαδρόμους του νοσοκομείου Chelsea and Westminster του Λονδίνου και συνάντησε αυτούς τους μπαμπάδες. Δεν τράβηξε απλά τη φωτογραφία τους, τους ζήτησε επίσης να μοιραστούν ένα γλυκό μήνυμα με το μωράκι τους.
Η σειρά αυτή δημιουργήθηκε για την προώθηση ενός νέο βιβλίου για τη γιορτή του πατέρα από την ιστοσελίδα The Book of Everyone, όπου μπορείς να δημιουργήσεις το δικό σου βιβλίο. Ο Steve Hanson, συνιδρυτής του The Book of Everyone είπε: «Η ιδέα μάς ήρθε όταν θελήσαμε να κάνουμε κάτι ξεχωριστό για να γιορτάσουμε τη γιορτή του πατέρα. Το The Book of Everyone είναι μία νέα επιχείρηση που δημιουργήθηκε από 3 μπαμπάδες, από τους οποίους ο ένας απέκτησε μόλις ένα μωρό και έχει ακόμη την έκπληξη – ή μήπως τον τρόμο; – ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του. Σκεφτήκαμε πως θα ήταν όμορφο να γιορτάσουμε αυτή την έκπληξη, την απορία και την ανακούφιση που βλέπουμε στα πρόσωπα των νέων μπαμπάδων που αντικρίζουν για πρώτη φορά τη γέννηση των παιδιών τους στα νοσοκομεία του Λονδίνου».
πηγή: mymodernmet.com
Ο δικός σας μπαμπάς πώς αντέδρασε;
Με τον γλυκο μου ειχαμε συζητησει για το αν θα ηθελε να ειναι παρον στη γεννα, αλλα δεν μπορουσε να αποφασισει. Και ηθελε και φοβοταν, οποτε του ειπα "κανενα προβλημα, σε θελω δεν το συζητω αλλα εαν επιθυμεις να εισαι εξω με τους συγγενεις το ιδιο επιθυμω. Επισης στην περιπτωση που αποφασισεις να εισαι μαζι μου τη στιγμη του τοκετου ή οταν μας δωσουν το μωρο μη σκεφτεις τιποτα, μην ντραπεις για τιποτα, βιωσε το μεχρι εκει που δεν παει" και ετσι εγινε..μου κρατουσε το χερι οταν εβγαινε η ζουζουνα μας με βουρκωμενα ματια και οταν μας την δωσαν στην αγκαλια μου αυτος αγκαλιαζε με το ενα χερι εμενα και με το αλλο στηριζε την πλατουλα του μωρου και με κλαμα με φιλουσε στο μετωπο.
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ,ΟΤΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΑΝΤΡΑΣ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΓΛΥΚΙΑ ΧΑΖΟΦΑΤΣΑ.....
Για τον αδερφό μου μπορώ να μιλήσω που ήμουν παρούσα στη γέννηση της πρώτης κόρης του.. Έκλαιγε με αναφιλητά.. Για τον άντρα μου δεν μπορώ να πω διότι δεν ήμουν μπροστά.. Μόλις όμως με είδε βγαίνοντας από το χειρουργείο τολμώ να πω ότι ήταν τρομερά συγκινημένος.. Εμ κοτζάμ απόγονο του έκανα δώρο!
ε ρε κλαμα!!!ακομα κ με τις φωτογραφιες...ο σακουλης μου εκλαιγε με λυγμους (μου το πε η μαμα μου) ολοι κλαιγανε ως συνηθως αλλα μακαρι να ημουν μπροστα στην πρωτη συναντηση κορης-πατερα γιατι δεν τον εχω δει ποτε να κλαιει,τους αλλους τους εχω φαει στη μαπα (χαχα).....