Πολλά λέγονται τις τελευταίες μέρες για ένα βίντεο που ανέβηκε στο YouTube και ξεσήκωσε αντιδράσεις.
Πρόκειται για μία 3χρονη μικρούλα που δεν ήθελε να βαφτιστεί. Όταν ο παπάς μάλιστα τη ρώτησε αν θέλει, μιας και σύμφωνα με τους κανόνες, αν ένας άνθρωπος αρνηθεί το μυστήριο, τότε αυτό πρέπει να σταματήσει, εκείνη απάντησε «όχι». Κι έτσι… το μυστήριο διακόπηκε.
Τελικά, όπως αναφέρει η LIFO μέσα από ένα σχόλιο που αργότερα σβήστηκε από το βίντεο στο YouTube, η μικρή Λυδία βαφτίστηκε και η νονά εξηγεί τους λόγους που λέγονται τα όσα λέγονται στο βίντεο, αλλά και γιατί άργησαν να φτάσουν με τη μικρή στο ναό της εκκλησίας.
Υπάρχει άραγε κάποια μανούλα που άργησε να βαφτίσει το παιδάκι της και εκείνο αντέδρασε να μπει στην κολυμπήθρα;
εγω που βαφτισα την μικρη 16 μηνων ηταν δυσκολα,οσο πιο μεγαλο το παιδι τοσο πιο δυσκολο,καταλαβαινει καλυτερα,προβαλλει αντισταση να μπει στην κολυμπηθρα και τελειωνοντας το μυστηριο,ο παππας μας ειπε οτι το πολυ μεχρι 6 μηνων καλο ειναι να βαφτιζονται τα μωρα,ακριβως για ολους αυτους τους λογους.Στον γιο μου αντιθετως που βαφτισα 9 μηνων,δεν ειχα τετοια προβληματα.
ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ,ΦΥΣΙΚΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ 3 ΕΤΩΝ ΜΟΝΟ ΟΧΙ ΘΑ ΑΠΑΝΤΟΥΣΕ !!!
ΟΜΩΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΧΩ ΔΥΟ ΑΠΟΡΙΕΣ
1)ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΛΥΜΠΥΘΡΑ ,ΔΕΝ ΤΗΝ ΒΛΕΠΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ,ΑΠΟ ΟΣΟ ΓΝΩΡΙΖΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΤΕΛΕΤΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΑΟ ΚΑΙ
2)ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΜΑΡΤΥΡΙΚΑ ΕΝΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΑΠΤΙΣΘΕΙ ΑΚΟΜΑ ???
Στο λινκ του θεουσοτρολοσάιτ που έδωσε η Μαρία παραπάνω για να μας πει ότι το βίντεο είναι ψεύτικο, δίνονται εξηγήσεις στα σχόλια.
Όσο για τον παπά, εφόσον θεωρεί ότι πρέπει να έχει και την συναίνεση του ίδιου του βαφτιζόμενου τότε σύμφωνα με την λογική του δεν θα πρέπει να βαφτίζει ούτε μωρά, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία κλαίει και δεν θέλει. Ας βαφτίζει μόνο συνειδητοποιημένους ενήλικες κι ας το δηλώνει από την αρχή για να ξέρει κι η οικογένεια πως θα πορευθεί.
Η θέση μου σε όλο αυτό είναι ότι κάθε παιδί στην αρχή της ζωής του παίρνει τις πνευματικές αναφορές της οικογένειας στην οποία μεγαλώνει που συνήθως του μεταφέρονται από την μητέρα του μέσα από την καθημερινότητα και την παράδοση, χωρίς ιδιαίτερα διδακτικό τρόπο αλλά βιωματικά. Κι εκεί, όσο φιλελεύθεροι και ανοιχτόμυαλοι κι αν είμαστε, δεν υπάρχει ιδιαίτερη επιλογή από το παιδί.
Μεγάλωσα σε μια ελληνική χριστιανική οικογένεια, μετριοπαθή, με τους βασικούς εκκλησιασμούς Χριστούγεννα, Πάσχα, Δεκαπενταύγουστο, πανηγύρι του πολιούχου της γειτονιάς, με νηστεία από καθόλου έως 2-3 μέρες όσο ήμουν παιδί, από την εφηβεία και μετά το 'κοψα μόνη μου γιατί ήμουν στην φάση της αμφισβήτησης. Η μάνα μου νήστευε όλη την Σαρακοστή και πήγαινε πιο συχνά στην εκκλησία, ο πατέρας μου πάλι όχι, αλλά δεν ήταν αρνητικός, πιο πολύ αδιαφορος θα έλεγα.
Το παιδί μου μεγαλώνει μ' ένα εικονοστάσι που έχει την Παναγία, τον Βούδα, τον Γκανέσα, έναν καρακιτσάτο πλαστικό εσταυρωμένο σε χρυσό χρώμα με φωτάκια, δώρο του παππού στο εγγόνι του που το αγόρασε από κάποιους πλανόδιους (ανατριχιάσατε; κι εγώ, αλλά ήταν ένα καλό μάθημα) και όποιον άλλον άγιο -Χριστιανό ή μη- βρεθεί στον δρόμο μας και μας αρέσει η ιστορία του. Μεγαλώνει Ελλάδα, οπότε σέβεται και τιμά την Χριστιανική παράδοση, είναι μαγεμένη με το δωδεκάθεο, αλλά μαθαίνει να σέβεται αντίστοιχα και τις άλλες θρησκείες γιατί είναι ένας τρόπος να προσεγγίσει ο άνθρωπος την έννοια του Θεού. Αργότερα μπορεί να τα κάνει "πουτάνα όλα", να αμφισβητήσει την ύπαρξη του Θεού, της Οντότητας, να τον πει "Μήτσο" και δεν ξέρω 'γω τι. Όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι. Δεν προτείνω σε κανέναν να το κάνει αυτό, απλά λέω εγώ τι κάνω. Κι όπως όλα τα πράγματα θα κριθούν "εκ του αποτελέσματος".
Το θέμα είναι ότι δεν πρέπει να κρίνουμε τους ανθρώπους που άργησαν να βαφτίσουν το παιδάκι τους (σύμφωνα με την ανακοίνωση της νονάς). Κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει στην κάθε οικογένεια. Όπως επίσης και τον συγκεκριμένο Παπά που πήγε by the book και θεώρησε ότι ένα 3 χρόνο παιδάκι έχει άποψη και πρέπει να γίνει σεβαστή. Αυστηρός μεν, αλλά δικαίωμά του. Στο τέλος το παιδάκι βαφτίστηκε από ένα άλλο Παπά, που το προσέγγισε διαφορετικά και όλα πήγαν καλά. Ο κάθε άνθρωπος έχει τον χαρακτήρα του, τα πιστέυω του, τις ιδιαιτερότητές του, τις αναποδιές του, τα χαρίσματά του και πρέπει από όλους να είναι σεβαστα!
Εμένα πάλι ο μικρός μου γιος ειναι 19 μηνών κ θα τον βαπτισω τον Σεπτέμβριο που θα ειναι 22 λόγω του ότι γένναω το τρίτο μου μωρο μέσα στον Ιούλιο κ λόγω προβλήματος υγείας στην οικογένεια του νονου δεν πρέπει να κρίνουμε έτσι ελαφρά τη καρδιά τους γονείς γιατι βαπτιζουν μεγάλο παιδι σημασία έχει ότι το παιδί θα βαπτισει κ πολλές φορές δεν ειναι επιλογή μας αλλα έτσι έρχονται οι καταστάσεις.Πιστευω ότι ηταν μεγάλο λάθος από την πλευρά του ιερέα να αρνηθεί να βαπτισει ενα κοριτσάκι 3 χρόνων το οποιο τρομαγμενο από την άγνωστη διαδικασία είπε όχι χωρίς να γνωρίζει ακριβώς τι εννοεί.
Εννοείται πως είναι ευκολότερο να βαφτιστεί ένα βρέφος παρά ένα νήπιο. Βασικά το πρόβλημα το είχε μάλλον ο ιερέας που δεν προσέγγισε με υπομονή το παιδάκι (αφού όπως λέει η νονά τελικά βαπτίστηκε με άλλον ιερέα). Δεν είναι δυνατόν να ρωτάς ένα τρίχρονο παιδάκι αν επιθυμεί το χρίσμα, προφανώς δεν αντιλαμβάνεται το νόημα της φράσης όπως ένας ενήλικας. Πάντως τελικά το πιτσιρίκι έλαβε το χρίσμα και όλα πήγαν κατ'ευχην.
εγω που βαφτισα την μικρη 16 μηνων ηταν δυσκολα,οσο πιο μεγαλο το παιδι τοσο πιο δυσκολο,καταλαβαινει καλυτερα,προβαλλει αντισταση να μπει στην κολυμπηθρα και τελειωνοντας το μυστηριο,ο παππας μας ειπε οτι το πολυ μεχρι 6 μηνων καλο ειναι να βαφτιζονται τα μωρα,ακριβως για ολους αυτους τους λογους.Στον γιο μου αντιθετως που βαφτισα 9 μηνων,δεν ειχα τετοια προβληματα.
ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ,ΦΥΣΙΚΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ 3 ΕΤΩΝ ΜΟΝΟ ΟΧΙ ΘΑ ΑΠΑΝΤΟΥΣΕ !!! ΟΜΩΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΧΩ ΔΥΟ ΑΠΟΡΙΕΣ 1)ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΛΥΜΠΥΘΡΑ ,ΔΕΝ ΤΗΝ ΒΛΕΠΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ,ΑΠΟ ΟΣΟ ΓΝΩΡΙΖΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΤΕΛΕΤΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΑΟ ΚΑΙ 2)ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΜΑΡΤΥΡΙΚΑ ΕΝΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΑΠΤΙΣΘΕΙ ΑΚΟΜΑ ???
Στο λινκ του θεουσοτρολοσάιτ που έδωσε η Μαρία παραπάνω για να μας πει ότι το βίντεο είναι ψεύτικο, δίνονται εξηγήσεις στα σχόλια. Όσο για τον παπά, εφόσον θεωρεί ότι πρέπει να έχει και την συναίνεση του ίδιου του βαφτιζόμενου τότε σύμφωνα με την λογική του δεν θα πρέπει να βαφτίζει ούτε μωρά, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία κλαίει και δεν θέλει. Ας βαφτίζει μόνο συνειδητοποιημένους ενήλικες κι ας το δηλώνει από την αρχή για να ξέρει κι η οικογένεια πως θα πορευθεί. Η θέση μου σε όλο αυτό είναι ότι κάθε παιδί στην αρχή της ζωής του παίρνει τις πνευματικές αναφορές της οικογένειας στην οποία μεγαλώνει που συνήθως του μεταφέρονται από την μητέρα του μέσα από την καθημερινότητα και την παράδοση, χωρίς ιδιαίτερα διδακτικό τρόπο αλλά βιωματικά. Κι εκεί, όσο φιλελεύθεροι και ανοιχτόμυαλοι κι αν είμαστε, δεν υπάρχει ιδιαίτερη επιλογή από το παιδί. Μεγάλωσα σε μια ελληνική χριστιανική οικογένεια, μετριοπαθή, με τους βασικούς εκκλησιασμούς Χριστούγεννα, Πάσχα, Δεκαπενταύγουστο, πανηγύρι του πολιούχου της γειτονιάς, με νηστεία από καθόλου έως 2-3 μέρες όσο ήμουν παιδί, από την εφηβεία και μετά το 'κοψα μόνη μου γιατί ήμουν στην φάση της αμφισβήτησης. Η μάνα μου νήστευε όλη την Σαρακοστή και πήγαινε πιο συχνά στην εκκλησία, ο πατέρας μου πάλι όχι, αλλά δεν ήταν αρνητικός, πιο πολύ αδιαφορος θα έλεγα. Το παιδί μου μεγαλώνει μ' ένα εικονοστάσι που έχει την Παναγία, τον Βούδα, τον Γκανέσα, έναν καρακιτσάτο πλαστικό εσταυρωμένο σε χρυσό χρώμα με φωτάκια, δώρο του παππού στο εγγόνι του που το αγόρασε από κάποιους πλανόδιους (ανατριχιάσατε; κι εγώ, αλλά ήταν ένα καλό μάθημα) και όποιον άλλον άγιο -Χριστιανό ή μη- βρεθεί στον δρόμο μας και μας αρέσει η ιστορία του. Μεγαλώνει Ελλάδα, οπότε σέβεται και τιμά την Χριστιανική παράδοση, είναι μαγεμένη με το δωδεκάθεο, αλλά μαθαίνει να σέβεται αντίστοιχα και τις άλλες θρησκείες γιατί είναι ένας τρόπος να προσεγγίσει ο άνθρωπος την έννοια του Θεού. Αργότερα μπορεί να τα κάνει "πουτάνα όλα", να αμφισβητήσει την ύπαρξη του Θεού, της Οντότητας, να τον πει "Μήτσο" και δεν ξέρω 'γω τι. Όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι. Δεν προτείνω σε κανέναν να το κάνει αυτό, απλά λέω εγώ τι κάνω. Κι όπως όλα τα πράγματα θα κριθούν "εκ του αποτελέσματος".
Το θέμα είναι ότι δεν πρέπει να κρίνουμε τους ανθρώπους που άργησαν να βαφτίσουν το παιδάκι τους (σύμφωνα με την ανακοίνωση της νονάς). Κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει στην κάθε οικογένεια. Όπως επίσης και τον συγκεκριμένο Παπά που πήγε by the book και θεώρησε ότι ένα 3 χρόνο παιδάκι έχει άποψη και πρέπει να γίνει σεβαστή. Αυστηρός μεν, αλλά δικαίωμά του. Στο τέλος το παιδάκι βαφτίστηκε από ένα άλλο Παπά, που το προσέγγισε διαφορετικά και όλα πήγαν καλά. Ο κάθε άνθρωπος έχει τον χαρακτήρα του, τα πιστέυω του, τις ιδιαιτερότητές του, τις αναποδιές του, τα χαρίσματά του και πρέπει από όλους να είναι σεβαστα!
Εμένα πάλι ο μικρός μου γιος ειναι 19 μηνών κ θα τον βαπτισω τον Σεπτέμβριο που θα ειναι 22 λόγω του ότι γένναω το τρίτο μου μωρο μέσα στον Ιούλιο κ λόγω προβλήματος υγείας στην οικογένεια του νονου δεν πρέπει να κρίνουμε έτσι ελαφρά τη καρδιά τους γονείς γιατι βαπτιζουν μεγάλο παιδι σημασία έχει ότι το παιδί θα βαπτισει κ πολλές φορές δεν ειναι επιλογή μας αλλα έτσι έρχονται οι καταστάσεις.Πιστευω ότι ηταν μεγάλο λάθος από την πλευρά του ιερέα να αρνηθεί να βαπτισει ενα κοριτσάκι 3 χρόνων το οποιο τρομαγμενο από την άγνωστη διαδικασία είπε όχι χωρίς να γνωρίζει ακριβώς τι εννοεί.
Εννοείται πως είναι ευκολότερο να βαφτιστεί ένα βρέφος παρά ένα νήπιο. Βασικά το πρόβλημα το είχε μάλλον ο ιερέας που δεν προσέγγισε με υπομονή το παιδάκι (αφού όπως λέει η νονά τελικά βαπτίστηκε με άλλον ιερέα). Δεν είναι δυνατόν να ρωτάς ένα τρίχρονο παιδάκι αν επιθυμεί το χρίσμα, προφανώς δεν αντιλαμβάνεται το νόημα της φράσης όπως ένας ενήλικας. Πάντως τελικά το πιτσιρίκι έλαβε το χρίσμα και όλα πήγαν κατ'ευχην.