Έχω μία κόρη 9 ετών και έχει ΔΕΠΥ και μαθησιακές δυσκολίες. Ενώ είναι ενα πολύ ευαίσθητο και καλό παιδάκι, η συμπεριφορά της σε μένα και τον μπαμπά της είναι δραματική μερικές φορές. Δεν ξέρω πια πως να της βάλω όρια, πως να αντιμετωπίσω τα νεύρα της, τα άσχημα λόγια που λέει και μερικές φορές που μας χτυπάει. Με την αδιαφορία δεν γίνεται τίποτα, με τις φωνές τίποτα, δεν ξέρουμε πια τι να κάνουμε.
Ο Νευρολόγος που την είδε μου μίλησε για φαρμακευτική αγωγή, αλλά είμαι κατά των φαρμάκων, χωρίς βέβαια πια να το αποκλείω αφού δεν υπάρχει βελτίωση. Φοβάμαι κιόλας γιατί είναι απρόσεκτη, παρορμητική και δεν έχει την αίσθηση του φόβου. Αν υπάρχουν γονείς που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα θα ήθελα να μου γράψουν!
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Πραγματικά θα ήθελα να μάθω τι έγινε με το 9χρονο κοριτσάκι, τι εξέλιξη δηλαδή είχε έκτοτε καθώς αντιμετωπίζω παρόμοιο πρόβλημα με την 6χρονη κόρη μου και δεν ξέρω τι να κάνω.
Δεν ξέρω σε ποια περιοχή είστε αλλα για εμενα μακράς η καλύτερη Παιδοψυχιατρος ειναι η κυρία Φωτοπουλού Ελένη διευθύντρια παιδοψυχιατρικού τμήματος Τζανειου Νοσοκομείου Πειραια γνωρίζει καλύτερα απο καθε άλλον το θέμα !!!
Dr.Γεωργακοπουλος Ελευθέριος,νευροφυσιολογος γενετιστης,κάνει θαύματα χωρίς χημικά φάρμακα,ειναι στο Κολωνάκι ,ψάξε και στο site του.και δύναμη και καλή ψυχολογία απο εσάς!
Μια διόρθωση . Δώσε χρόνο, ηρεμία και όχι πολλά λόγια. Φιλάκια και αγγαλίτσες πολλές γιατί ο καιρός περνά γρήγορα.
Διάβασα με προσοχή τα σχόλια όλων, κάνοντας ένα πέρασμα στο χρόνο που έζησα με ένα παιδί με δεπυ και που μετά από ένα τρελό χορό με παιδοψυχολόγους, παιδοψυχιάτρους, αναπτυξιολόγους κτλ κι έχοντας πάρει και φαρμακευτική αγωγή ( και που την σταμάτησα με το που είδα ένα παιδάκι υπερκινητικό να κάθεται σε μία καρέκλα και τρώει τα νύχια του ή να τραβάει τα μανίκια του ή να φτάνει η πίεση του 18 - και τρελάθηκα εγώ) ένα μπορώ να πω έχε υπομονή πολύ γιατί αλλιώς θα τρελαθείς και θα γεμίσεις ενοχές. Δεν τίθεται θέμα ευθύνης γιατί δε φταίει κανείς. Αυτά τα παιδάκια , όπως όλα , είναι χαρισματικά γιατί τι μυαλό τους πιάνει πολλά απλά θέλουν να τα κάνουν όλα ταυτόχρονα, οργάνωσε το χρόνο της όσο καλύτερα μπορείς για να γεμίζει εποικοδομητικά και να κουράζεται ταυτόχρονα και σιγά σιγά θα κρατήσει από μόνη της ότι τη γεμίζει περισσότερο με το χρόνο θα ηρεμήσει και θα γίνει μια αξιαγάπητη έφηβη όπως ο δικός ο πλέον 18αρης .Δε χρειάζονται πολλά γιατί αυτό τα αναστατώνει περισσότερο, ήρεμες κινήσεις και λόγια για να σε καταλαβαίνει. Σε παρακάλω μην κάνεις το λάθος όπως εγώ και τρέχεις απο τον ένα γιατρό στον άλλο το παιδί. Ναι πάρε τη γνώμη του ειδικού μα το παιδί μην το έχεις μαζί σου . Θα μπορούσα να σου λέω με τις ώρες αρνητικές συμπεριφορές ακόμα και απο τους δασκάλους κι ας είχα χαρτιά με το πως πρέπει το σχολείο και δη η δασκάλα να φέρεται και να μιλά στο παιδί! Δώσε χρόνο, ηρεμία και όχι πολλά λόγια φιλάκια και αγγαλίτσες γιατί ο καιρός περνά γρήγορα. Ελπίζω να σε βοήθησα.
Η διαγνωση της δεπ-υ δινεται απο παιδονευρολογο, παιδοψυχιατρο η αναπτυξιολογο. Αυτος θα συστησει φαρμακευτικη αγωγη αν κρινει απαραιτητο. Τωρα σιγουρα χρειαζεται συμβουλευτικη γονεων και ειδικη διαπαιδαγωγηση. Ολα αντιμετωπιζονται. Υπομονη χρειαζεται κ καθοδηγηση απο σωστους ειδικους. Ο παιδοψυχολογος ειναι ο πιο αρμοδιος για να σας βοηθησει.
καλησπερα..ειμαι σχεδον ιδια περιπτωση.εχω ενα κοριτσακι κι εγω 9 χρονων που εχει δεπυ και τον οκτωβριο εχουμε το ραντεβου με τον παιδονευρολογο.οι μαθησιακες δυσκολιες ειναι πολλες και μου ειπανε κι οτι ειναι στα ορια νοητικης στερησης.κατι που μεταξυ μας δεν το πιστευω γιατι το παιδι μου ειναι πανεξυπνο και εφυεστατο.οσον αφορα τις μαθησιακες δυσκολιες εγω αυτο που εκανα ειναι να της παρω μια δασκαλα στο σπιτι,κατι που βοηθησε αρκετα μπορω να πω....κατα τα αλλα καλο θα ηταν να δεις εναν παιδοψυχολογο γιατι σου δινει καποιες λυσεις που πραγματικα μερικες φορες απο μονοι μας δεν μπορουμε να σκεφτουμε.πιστεψε με γνωριζω οτι χρειαζεται τρομερη υπομονη και συζητηση.μπορει να χρειαστει να πεις το ιδιο πραγμα και δεκα φορες την μερα πρεπει ομως να το κανεις και με ηρεμο τονο αλλα αποφασιστικο.το οχι σου να ειναι οχι και τα ορια σου να μην τα πηγαινεις ποτε παραπερα.αυτο που πραγματικα χρειαζεται ειναι μια σταθερη σταση.και ξεκινα τις τιμωριες....τωρα μπορει καποιοι να εδω μεσα να μου πουν τι ειναι αυτα που λες ομως εξω απο τον χορο πολλα τραγουδια λεμε.και τιμωριες δεν εννοω να την κλεινεις στο δωματιο της.αν για παραδειγμα σου μιλησε ασχημα κοψτην μια μερα κατι που της αρεσει...το ποδηλατο ας πουμε.αλλα να το κανεις παντα!καθε φορα πουθα μιλαει ασχημα για παραδειγμα μα καθε φορα δεν θα κανει ποδηλατο!ετσι θα καταλαβει οτι δεν αστειευεσαι και οταν θα ηρεμει θα της εξηγεις γιατι το εκανες και με ηρεμο τροπο γιατι δεν πρεπει να μιλαει ασχημα.ελπιζω καπου να βοηθησα γιατι ξερω ποσο δυσκολη κατασταση ειναι.αν χρειαστεις οτιδηποτε πες το μου να σου στειλω καπου τα στοιχεια μου να με ρωτησεις οτι χρειαζεσαι.ισως με φωτισεις καπου κι εσυ!!!γιατι κι εγω τροπους ψαχνω!
Καλυτερα για μένα δεν ξέρω αν ξανά αναφέρθηκε να μιλήσετε με παιδοψυχιατρο. Εκείνος θα κρίνει αν το παιδι χρειαζεται φαρμακευτική αγωγη σε συνδιασμό με συνεδρίες κ θα μιλήσει κ σε εσάς τους γονεις ώστε να σας βοηθήσει στην σωστη αντιμετώπιση του παιδιού σας. Σαν μαμα με παιδι με δεπυ ξέρω οτι η αδιαφορία δεν πιάνει στα δικά μας παιδιά. Ο νευρολόγος δεν είναι ο σωστός γιατρός γιατί δίνει απλα χάπια δεν μπορεί να κανει κάτι άλλο ο παιδοψυχιατρος θα σε βοήθησει. Οχι παιδοψυχολογος γιατί αν οντως το παιδι χρειάζεται φαρμακευτική αγωγη ο ψυχολόγος δεν μπορεί να στη δώσει.
Ως δασκάλα μου έχει τύχει μαθητής με διάγνωση ΔΕΠ-Υ και ο παιδοψυχολόγος να προτείνει φαρμακευτική αγωγή αλλά να είμαι εγώ που επιμένω και πείθω την μάνα οτι ο μικρός δεν την χρειάζεται. (Τα συμπτώματά του ήταν κατά πολύ ηπιότερα από αυτά που περιγράφεις.) Οι γιατροί είναι άνθρωποι και κάνουν λάθη, πάρε την γνώμη και δεύτερου νευρολόγου. Αλλά αυτά αφορούν καθαρά την υπερκινητικότητά της κι όχι τα προβλήματα συμπεριφοράς που παρουσιάζει! Απευθυνθείτε σε παιδοψυχολόγο για την μικρή και πιθανόν σε ψυχολόγο για σας για να σας στηρίξει και να πάρετε πιο εξειδικευμένες συμβουλές. Και όσο για τους σχολιαστές εδώ μέσα, αν δεν γνωρίζεις κάτι, μη μιλάς γι αυτό. Γίναμε όλοι ειδικοί και γιατροί ξαφνικά.
βρήκα αυτά, ελπίζω να βοηθήσουν. Τα φάρμακα δεν είναι η λύση!!! Τι προκαλεί την αύξηση στη ΔΕΠΥ; ( ADHD = attention deficit hyperactivity disorder) http://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2013/12/05/adhd-glyphosate.aspx?e_cid=20131205Z2_DNL_art_1&utm_source=dnl&utm_medium=email&utm_content=art1&utm_campaign=20131205Z2&et_cid=DM34420&et_rid=357606322 http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BF%CF%87%CE%AE_-_%CE%A5%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1 Τι πρέπει ν' αφαιρέσουμε από το διαιτολόγιο ενός παιδιού με ΔΕΠΥ: Five Dietary Factors to Address if Your Child Has ADHD Five dietary factors of particular concern are the following. If your child struggles with behavioral difficulties, whether he or she has been diagnosed with ADHD or not, I strongly recommend addressing all of these factors: Too much sugar. High sugar content and starchy carbohydrates lead to excessive insulin release, which can lead to falling blood sugar levels, or hypoglycemia. Hypoglycemia, in turn, causes your brain to secrete glutamate in levels that can cause agitation, depression, anger, anxiety, and panic attacks. Besides that, sugar promotes chronic inflammation in your body, and many studies have demonstrated the connection between a high-sugar diet and worsened mental health. Gluten sensitivity. The evidence10, 11 suggesting that gluten sensitivity may be at the root of a number of neurological and psychiatric conditions, including ADHD, is quite compelling. According to a 2011 study,12 celiac disease is “markedly overrepresented among patients presenting with ADHD,” and a gluten-free diet has been shown to significantly improve behavior in kids. The study went so far as to suggest celiac disease should be added to the ADHD symptom checklist. Too few beneficial bacteria. As explained by Dr. Natasha Campbell-McBride, a medical doctor with a postgraduate degree in neurology, toxicity in your gut can flow throughout your body and into your brain, where it can cause symptoms of autism, ADHD, dyslexia, dyspraxia, depression, schizophrenia, and other mental disorders. Reducing gut inflammation is imperative when addressing mental health issues,13 so optimizing your child’s gut flora is a critical step. To learn more, please see my previous article, “Are Probiotics the New Prozac?” Animal-sourced omega-3 deficiency. Research has shown that kids low in omega-3 fats are significantly more likely to be hyperactive, struggle with learning disorders, and display behavioral problems. Omega-3 deficiencies have also been tied to dyslexia, violence, and depression. A clinical study published in 2007 examined the effects of krill oil on adults diagnosed with ADHD.14 In that study, patients improved their ability to concentrate by an average of over 60 percent after taking a daily 500mg dose of krill oil for six months. They also reported a 50 percent improvement in planning skills, and close to 49 percent improvement in social skills. Food additives and GMO ingredients. A number of food additives are thought to worsen ADHD, and many have subsequently been banned in Europe. Potential culprits to avoid include Blue #1 and #2 food coloring; Green #3; Orange B; Red #3 and #40; Yellow #5 and #6; and sodium benzoate, a preservative. Recent research also shows that glyphosate, the active ingredient in Monsanto’s Roundup herbicide, used in large quantities on genetically engineered Roundup Ready crops, limits your body’s ability to detoxify foreign chemical compounds. As a result, the damaging effects of those chemicals and environmental toxins are magnified, and may result in a wide variety of diseases, including brain disorders that can affect behavior.
Καλημέρα! Κοπέλα μου δεν φταις εσύ που το κράτος δεν μεριμνά για κανέναν άνθρωπο με ιδιαιτερότητες. Φαντάζομαι θα έχεις διαβάσει τα άπαντα για τη ΔΕΠΥ και φυσικά εσύ ξέρεις το παιδί σου καλύτερα από τον καθένα αλλά αυτό που γνωρίζω εγώ είναι ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ τα βοηθάει να είναι στο φυσικό περιβάλλον γιατί εκεί δεν υπάρχουν οι 4 τοίχοι και μπορούν να εκτονωθούν. Αν είσαι σε επαρχιακή πόλη βάλτην να βάψει φράχτες, να φυτέψει λουλούδια και ζαρζαβατικά, να σκάψει, να σκαρφαλώσει σε δέντρα και ότι άλλο φανταστεί ο νους σου. Αν είσαι σε μεγάλη πόλη δες αν μπορείς να κάνεις τα πιο απλά πράγματα πχ τα διάβασματά της σε ένα πάρκο με πολύ πράσσινο. Αν είναι κοινωνικό παιδί γραψτην σε κοινωνικά αθλήματα πχ ποδόσφαιρο, βόλει μπάσκετ. Ενώ αν προτιμά την ησυχία της γράψτην σε κολύμβηση, τένις κτλ Όπως και να έχει εγώ σου εύχομαι καλή δύναμη και να θυμάσαι ότι ούτε εσυ αλλά ούτε το παιδί σου φταίει!
Θα σύστηνα άσκηση, κάποιο έντονο ατομικό άθλημα όπου ο γυμναστής μπορεί να παρατηρεί το παιδί.. Πάλη, κολύμβηση, kickboxing, στίβο και αγωνίσματα κλπ. έτσι ώστε το παιδί να κουράζετε και να καίει τη συσσωρευμένη ενέργεια. Επίσης μια ήρεμη πειθαρχημένη αντιμετώπιση από τους γονείς, χωρίς εξάρσεις λατρείας ή υστερίας και με κοινό μέτωπο και σε συνδυασμό με παιδοψυχολόγο. Αν όλα τα παραπάνω (η άσκηση κυρίως) έχουν δοκιμαστεί, τότε κοιτάτε και τη φαρμακευτική διέξοδο.
Ο πνευματικός πνεματικο(εξομολογο) είναι ακατάλληλος για να βοηθήσει το θέμα της μικρής. Κάποιες ζούν ακόμα μεσαίωνα
Σας παρακαλώ μην ακούτε τις θρησκόληπτες και εύχομαι το καλύτερο στο παιδάκι σας :)
Σωστή! Θεέ μου τι ακούμε :)
ζητηστε βοηθεια απο παιδοψυχολογο και ισως χρειαζεται βοηθεια(εργοθεραπεια). μην σκεφτειται ποτε για φαρμακα.προς Θεου μικρο παιδι θα το τρελανουν
Ειλικρινα αναρωτιέμαι αν θα τουε λεγες το ίδιο αν το παιδί τους είχε επιληψία. ΔΕΝ ΤΡΕΛΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΝ!!!!!!!!!!!!!!
Oχι μωρε... Αφου το λεει η αποπανω οτι τρελαινουν τοτε τρελαινουν τα φαρμακα...
Μπορείτε να ρωτήσετε και ομοιπαθητικό να πάρει το ιστορικό της και να σας δώσει φυτικά που αντιστοιχούν στην περίπτωση της !Παρ ολα αυτά θα βοηθήσει πολύ να ακολουθήσετε συμβουλευτική γονέων διότι ετσι πρώτα εσείς θα δεχτείτε την κατάσταση θα ξεπεράσετε τον θυμό που ενδεχομένως έχετε και ετσι σίγουρα θα βοηθήσετε και το παιδι σας !Τα παιδιά αντιδρούν οταν ζητάνε την προσοχή νοιώθουν μόνα και με την η αρνητική συμπεριφορά προσπαθούν να πάρουν αυτό που τους λείπει αυτό που χρειάζονται!!!!!!
Συν μια μορφης εξασκηση στο σπιτι και ισως λιγο περισσοτερο υπομονη στο σχολειο θα ηταν κατι που θα βοηθουσε πολυ
Το ΔΕΠΥ ειναι αρκετα διαδεμενο σε αρκετες χωρες του εξωτερικου, και υπαρχουν παρα πολλα παιδακια που εχοουν καποια μορφης φαρμακευτικης αγωγης. Τα φαρμακα αυτα δρουν μονο για 4-8 ωρες εξαρταται πιο ειδος και μετα τις 8 ωρες φευγει απο τον οργανισμο του παιδιου οποτε καθε μερα κατα κυριο λογο ειναι σαν να ξεκινας μια καινουρια θεραπεια, αποτελεσματα μια οποιαδηποτε θεραπειας σε καταλληλη δοση βλεπεις αμεσα ( τα συγκεκριμενα φαρμακα δεν ειναι ψυχοφαρμακα ουτε ηρεμιστηκα και υπαρχει συγκεκριμενο προγραμμα παρακολουθησης που προτεινεται απο τον παγκοσμιο οργανισμο , το αντικειμενο της δουλειας μ ειναι), μεσα στα πλαισια της Δεπυ ειναι και η υπερκινητικοτητα η καποια ευρεθιστοτητα βεβαια καλο θα ητανε να δειτε και καποιο παιδοψυχολογο
γνωμη μου ειναι να την πηγαινεις εκκλησια και να την πας σε ενα πνεματικο(εξομολογο) ακομα και αν δεν εισται της εκκλησιας ισως αυτο να την αλλαξει.δεν εχεις να χασεις κατι ετσι και αλλιως ειναι για το καλο του παιδιου σου .
Οχι να την πάει στο Σαμάνο της φυλής και να την πασαλείψει με φτερα και πούπουλα μια νυχτα με φεγγαρι σε ενα σταυροδρομι και μετα να χορεύει γύρω γύρω ανεμιζοντας μια νεκρη πεστροφα πανω απο το κεφαλι του. Εγγυημενη θεραπεία παιδί μου.... ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟ ΣΑΧΛΑΜΑΡΑ. Ο νευρολόγος ξέρει.
Anastasia κλαιω απο τα γελια..κατι τετοιο ηθελα να της απαντησω πριν διαβασω το σχολιο σου...ξεχασες τα βουντου και τον εξορκισμο..
Τι λες κουκλιτσα μου ξέρεις τι σημαίνει ΔΕΠΥ ; Τι θα κάνει η εκκλησία σε ενα τέτοιο παιδι; Αυτά τα παιδια ειναι παιδια που εχουν ανάγκη εκτός απο την αγάπη και την προσοχή των γονιών του και παρακολούθηση απο ειδικο παιδοψυχίατρο απο έργο και λογοθεραπευτη !! Άντε όλοι ποια μόλις δούμε τα δύσκολα να τρέχουμε στον καθε παπά για συμβουλές !!
Σε ποιο αιώνα ζεις?
Απο τα σχολια βλεπω οτι δυστυχως για να γινεις γονιος θα επρεπε να περνας απο εξετασεις.... κραζουν την κοπελα καποιες κατινιτσες, χωρις να την γνωριζουν ενω το προβλημα που αντιμετωπιζει ειναι σοβαρο. Γινατε ολες γιατροι ξαφνικα? πραγματικα δε μπορω να το καταλαβω.... ειλικρινα σας ευχομαι τα παιδια σας να μη βρεθουν ποτε στη θεση της μικρουλας της θεματοθετριας γιατι τοτε πραγματικα θα ειναι χαμενα με τετοια μυαλα που εχουν οι μαναδες τους.... ΕΛΕΟΣ πια ποσες κατινες υπαρχουν γυρω μας....
Επιτέλους και μια φωνή της λογικής!
ουφ, είδα το σχόλιό σου και χαίρομαι, ίσως υπάρχει μια ελπίδα σ αυτόν τον κόσμο! Λοιπόν κοπελιά, θα δώσεις στο παιδί αυτό που προτείνει ο πιο αρμόδιος επι του θέματος που έφαγε τα νιάτα του για να γίνει γνώστης. Καλά κάνεις να μην παίρνεις φάρμακα για ψύλλου πήδημα, αλλά όταν πάσχει απο κάτι το παιδί σου δε μπορεί να παίζεις με τη ζωούλα του με βάση το τι θα σου πεί κάθε τυχαία που έπιασε στα χέρια της εναν υπολογιστή.
Δεν είναι μόνο η κατινιά, ειναι και η ημιμάθεια! Αν δεν γνωρίζεις ή αν δεν είσαι ειδικός ΜΗΝ απαντάς! Προσωπικά δεν ξέρω πως να συμβουλέψω την θεματοθέτρια γιατί δεν έχω εμπειρία, δεν είμαι γιατρός ούτε ψυχολόγος. Το μόνο που μπορώ να πω ειναι: άκου τους γιατρούς και πήγαινε σε πολλούς!
Καλησπέρα! Είμαι δασκάλα αλλά και μητέρα που αντιμετώπιζω παρόμοια προβλήματα! Η αλήθεια είναι ότι κάποιο ιατροί συστήνουν τη φαρμακευτική αγωγή αλλά στην πραγματικότητα θέλουμε να τα πάρει όταν το παιδί με ΔΕΠΥ φτάνει στο σημείο να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο ή κάτι άλλο τόσο ακραίο. Η φαρμακευτική αγωγή ηρεμεί (νομίζω) την υπερκινητικότητα, τη ζωηρότητα. Δε θα βελτιώσει τη συμπεριφορά στο πώς σας μιλάει ή να σας υπακούει. Είναι πιθανό στην ηλικία της να άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι είναι πιο υπερκινητική, πιθανώς να της το λένε στο σχολείο και τώρα να αντιδρά. Ξέρει τι ακριβώς είναι το ΔΕΠΥ;Οι μαθησιακές δυσκολίες που αντιμετώπιζει; Μήπως η συμπεριφορά της εντάθηκε τώρα που σταμάτησε το σχολείο και δεν έχει τι να κάνει ή πώς να εκτονωθεί;; Συνήθως τα κέντρα ειδικής αγωγής (πιθανώς να πηγαίνετε σε κάποιο για βοήθεια στις εργασίες του σχολείο) έχουν ψυχολόγο. Νομίζω ότι η καλύτερη αρχή είναι η ψυχολόγος που θα τη βοηθήσει να ελέγχει τη συμπεριφόρα της, θα συμβουλέψει κι εσάς!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΟΡΜΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΑΜΕΣΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΜΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ . ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ , ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ ΖΟΥΜΕ ΣΤΟ 2014 ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑΜΠΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΩΣΤΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ "ΚΟΙΜΙΣΕΙ" ΕΝΑ 9 ΧΡΟΝΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΕ ΧΑΠΙΑ ,ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΟΠΩΣ Η ΕΦΗΒΕΙΑ Η ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΦΗΒΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΝΑ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΑΝ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΘΑ ΠΑΓΙΩΘΕΙ Η ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ. ΕΓΩ ΑΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΕΚΑΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΕΧΤΩ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠ'ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ. ΕΦΟΔΙΑΣΟΥ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.
Δεν νομιζω οτι η μαμα δεν παραδεχεται το προβλημα...δυστυχως απεξω απο το χορο πολλα τραγουδια ξερουν ολοι....Και εγω τα φαρμακα θα το κοιταγα ως την εσχατη λυση.Ισως ειναι καλυτερα να συζητηθει με τους θεραπευτες του παιδιου μια λυση και με εναν παιδοψυχολογο σε καθε περιπτωση θελει πολυ υπομονη!!!Ευχομαι το καλυτερο
μόνο ένας γονιός που έχει παιδί με ΔΕΠΥ μπορεί να σε καταλάβει....και να μοιραστείς γνώμες και συμβουλές.... για τους υπόλοιπους που σου γράφουν και μιλάνε προσβλητικά...αγνόησε τους και να μην σε επηρεάζουν είναι παντελώς άσχετοι με το πρόβλημα γι'αυτό μιλάνε έτσι..... αν ήξεραν πώς είναι η ζωή με ένα παιδί με δεπυ όχι μόνο δε θα μιλούσαν έτσι αλλά θα σου έλεγαν -ακόμα να το δώσεις το φάρμακο? και όπως λένε οι οδηγίες σε όλα τα φάρμακα αν η ωφελιμότητα υπερβαίνει τις όποιες παρενέργειες τότε να δίνεται... αν είναι για την ασφάλεια της και για την καλύτερη κοινωνικοποιήση της τότε να το πάρει πρέπει να δοκιμάσεις όλους τους τρόπους για να την βοηθήσεις
Γιώτα είσαι για μεγαλα χαστουκια κορίτσι μου
Αντιλαμβάνομαι την επιθυμία σου να αποφύγεις τα φάρμακα. Κάθε μητέρα το ίδιο θα σκεφτόταν. Παρά ταύτα, πρέπει να γνωρίζεις ότι η πρόταση του νευρολόγου δεν είναι περίεργη. Στις περιπτώσεις έντονης ΔΕΠ-Υ (κυρίως υπερκινητικότητας) είναι σύνηθες να δίνεται φαρμακευτική αγωγή και τα αποτελέσματά της είναι καλά. Αν όμως το πρόβλημα δεν είναι έντονο, ένας ειδικός παιδαγωγός σε συνεργασία με έναν εξειδικευμένο παιδοψυχολόγο, μπορεί να κάνει σημαντική παρέμβαση.Καλο θα είναι, πριν πάρεις την όποια απόφαση, να συμβουλευτείς τον/την παιδοψυχολόγο, που φαντάζομαι ότι παρακολουθεί το παιδί.
Ακόμα μια περίπτωση που τα ίδια τα εμπόδια τα θέτουν ξανά οι γονείς. Από τη στιγμή που δε χορηγεί τη θεραπεία στο παιδί, πώς περιμένει να δει αποτελέσματα; Στην πλειονότητα των τρόπων αντιμερώπισης των παιδιών με ΔΕΠ-Υ, προτείνεται η συνδυασμένη θεραπεία με αγωγή, παιδοψυχολόγο και συμβουλευτική γονέων. Γενικά, τα ακαδημαϊκά πρωτόκολλα υποστηρίζουν ότι η θεραπεία στο παιδί αρχίζει από την παραδοχή του γονέα ότι υπάρχει πρόβλημα και στην ισχυρή διάθεσή του για αντιμετώπιση. Ελπίζω να βοήθησα...
Συμφωνώ απόλυτα!
Υπαρχει λογικη τελικα!!!!! Ετσι ακριβως ειναι οπως τα γραφεις!!!
Αγάπη, αγκαλιές, αποδοχή.. Τα 3 "Α" που χρειάζεται το παιδί. Άνευ όρων αγάπη.. άφθονες αγκαλιές.. επιβεβαίωση ότι την αγαπάτε ότι και αν γίνει. Το παιδί αντιδρά σε κάτι, επικεντρωθείτε στις ανάγκες του, δέιτε τι είναι αυτό που πρέπει να αλλάξετε. Το παιδί έχει τον χαρακτήρα του. Έχετε 2 επιλογές, είτε σας αρέσει και όλα είναι καλά, είτε δεν σας αρέσει και γίνεται ηζωή σας δύσκολη. Αν τα βρείτε σκούρα θα σας πρότεινα να πάρετε εσείς τα χάπια που σας συστησε ο νευρολόγος... ΟΧΙ ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.
Πέραν της αγάπης, που σαφώς και είναι πάνω από όλα, πρέπει να καταλάβεις πως οι άνθρωποι με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα συμπεριφοράς έχουν ανάγκη από εξειδικευμένους επιστήμονες και σε κάποιες περιπτώσεις και από αφαρμακευτική αγωγή. Καταλαβαίνω ότι δεν έχεις την σχετική εμπειρία (στο εύχομαι άλλωστε). Η ΔΕΠ-Υ δεν είναι καπρίτσιο ούτε προκύπτει από έλλειψη αγάπης και αποδοχής! Δεν τη δημιουργούν οι γονείς!Οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες είναι εγγενείς!
την γνωριζεις προσωπικα την κοπελα και της μιλας ετσι? λυπαμαι τα παιδια σου αν εχεις..... ΝΤΡΟΠΗΗΗΗΗΗΗΗΗ σου μονο αηδια μου προκαλεσες μαυρη ψυχη εχεις...
KALISPERA THELO N SOU PO K GO POS EIXA TN MEGALITERO ADERFO M ETSI OPOS ESU T PAIDAKI S DISTIXOS SIMERA POU EINAI 30 GIA N MPORESEI N EINAI KALA ZEI ME FARM.AGOGH.TA "SIMADIA" EDIKSAN APTA PROTA KIOLAS XRONIA TS ZOIS T ...PHGENE T PAIDI K SE ALLON GIATRO N PAREIS K MIA DEYTERH GNOMH ..GIA N PAREI AGOGI PREPEI N DIAGNOSTI ME KAPOIA PA8ISEI K EKEI PANO ESEIS N MPORESETE N DOULEPSETE T PROVLIMA...
Φανταζομαι οτι κανετε εργοθεραπειες, λογοθεραπειες και τα σχετικα. Στο κεντρο που πηγαινετε, δεν μπορουν να σας βοηθησουν; Συνηθως εχουν και ψυχολογο, δεν τον ρωτατε μηπως σας δωσει συμβουλες; Εμενα το παιδακι μου δεν εχει το ιδιο προβλημα, απλα επειδη πηγαινουμε σε κεντρο εργοθεραπειας βλεπω την δουλεια που κανουν με τα παιδακια με ΔΕΠΥ και ποσο βοηθαει η ψυχολογος τους γονεις! :-)
Συμφωνώ κι εμένα η γνώμη μου είναι να δειτε έναν παιδοψυχολόγο !
Καλά μιλάτε σοβαρά;Θα δώσετε φαρμακευτική αγωγή σε ένα 9άχρονο παιδάκι;Αν πάει 20 τι θα πάρει μετά;!!Απορώ κιόλας που το σκέφτεστε!!!Βρείτε τι φταίει στο παιδί σας και φέρεται έτσι με άλλο τρόπο, με κουβέντα έστω και με μία ψυχολόγο αφού εσείς δεν μπορείτε.Αλλα ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΦΑΡΜΑΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ.Ήμαρτον πιά, αμέσως φάρμακα, να κοιμήσουμε το παιδί και να φαίρεται σαν χαζό μετά!!!!Μακριά από τέτοια πράγματα, ΜΑΚΡΙΑ!!!!
Θα γίνουμε Ηνωμένες Πολιτείες που δίνουν ψυχοφάρμακα και στα πεντάχρονα!! Πηγαίνετε σε έναν ψυχολόγο βρε παιδιά!
Γιώτα...εντάξει μην την φάς την γυναίκα...προφανώς και έχει μιλήσει σε διάφορους γιατρούς για να έχει φτάσει σε νευρολόγο όπως αναφέρει....! Επίσης όπως ανααφέρει ο νευρολόγος της συνέστησε τα φάρμακα..!!! Και δεν θέλει να τα δώσει!! Αναρωτιέμαι ειλικρινά αν διάβασες το κείμενο! Δεν συμφωνεί κανείς στο να πάρει φάρμακα και προφανώς ούτε και η ίδια! Απαράδεκτος ο τόνος σου και το ύφος σου σε μια μαμά που ζητάει τη συμβουλή άλλων μαμάδων! Σου εύχομαι να μην σου τύχει τίποτα ανάλογο και αναγκαστείς να αντιμετωπίσεις τέτοιο κράξιμο στην απόγνωσή σου!!!
Ήρεμα και πιο ευγενικά . Ο νευρολόγος είπε για φάρμακα , η μαμά μας γράφει οτι δεν θέλει να κάνει αυτό που της λέει ο νευρολόγος και αποζητά βοήθεια . Και αυτό που γράφεις "Βρείτε τι φταίει στο παιδί σας και φέρεται έτσι με άλλο τρόπο, με κουβέντα έστω και με μία ψυχολόγο αφού εσείς δεν μπορείτε " είναι εξαιρετικά προσβλητικό σε γονιό . Εκτός κι αν το παιδί σου αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα κι εσύ σαν τέλεια μαμά τα καταφέρνεις όλα άψογα . Στους ανθρώπους που ζητάνε βοήθεια δίνουμε βοήθεια όχι κράξιμο !
Καλά πως κάνετε έτσι;;; Ηρεμήστε λιγάκι... Κι εγώ δεν είμαι υπέρ των φαρμάκων..αλλά έχω ακούσει ότι βοηθάνε σε περιπτώσεις παιδιών με ΔΕΠ-Υ. Έχετε αντίστοιχη εμπειρία και μιλάτε έτσι;; Εγώ πάντως είμαι της γνώμης αν αυτή είναι μία από τις τελευταίες της λύσεις να τη δοκιμάσει...έχοντας φυσικά δοκιμάσει πολλές πολλές άλλες.. όπως τροποποίηση συμπεριφοράς μέσα από δουλειά με ψυχολόγο, εργοθεραπευτή και λογοθεραπευτή.
Ηρεμησε κοπελιά, αν το παιδί τους είχε ασθμα δεν θα επαιρνε φάρμακα για το ασθμα; Αν είχε καρδιοπάθεια, επιληψία, ή οποιαδήποτε αλλη ασθένεια δεν θα έπαιρνε αγωγή? Δεν θα του δώσουν Tavor του παιδιού ούτε μαριχουάνα. Αγωγή με τη συμβουλή του ΓΙΑΤΡΟΥ θα πάρει. Και όπως βλέπεις έχουν ΗΔΗ γιατρό και κάνουν ΗΔΗ θεραπείες. Δεν προκειται να αρχισουν να το μαστουρώνουν. Έλεος πια με τα φάρμακα. Επειδή υπάρχουν φαρμακευτικές αγωγες μπορούμε να ζουμε περα από τα 35 και να μην πεθαινουμε από ελονοσία και φυματίωση ξέρεις...
Αναστασία, είσαι η γλυκιά φωνή της λογικής μέσα στον παραλογισμό των ηλιθίων.