Μόλις 910 γραμμάρια!
Ειμαι και εγω μια μανουλα που θελει να πει την ιστορια της. Το ονομα μου ειναι Χριστινα. Μετα απο ενα χρονο προσπαθειας εμεινα εγκυος, ειχα απιστευτα καλη εγκυμοσυνη και πολυ καλες εξετασεις μεχρι που μπηκα στην 28η εβδομαδα της κυησης… Εκανα ενα doppler και ειδαμε οτι το μωρο ηταν στα κατωτερα φυσιολογικα ορια βαρους. Επαθα πανικο! Ολες τις εξετασεις τις εκανα στο μαιυτηριο που θα γεννουσα και αφου επικοινωνησα με το γιατρο μου με εστειλε αμεσως σε ενα ιατρο εκει για να δουμε τι φταιει. Ηταν 26/11/13, του Αγιου Στυλιανου.
Ο γιατρος αυτος μου πηρε πιεση και ειχα 19 με 12 χωρις να εχω καταλαβει τιποτα (προεκλαμψια). Μπηκα στην εντατικη με ενδοφλεβια φαρμακα για να παρει λιγο βαρος το μωρο μου. Τελικα μου το πηραν με καισαρικη τομη και με ολικη ναρκωση 5/12/13 του Αγιου Σαββα γιατι εχανε παλμους η μικρη μου…
Το μωρο μου γεννηθηκε 910 γραμμαρια. Εγω δεν το ειδα, ουτε το ακουσα. Μπηκα ξανα στην εντατικη και βγηκα μετα απο 2 μερες οπου ειδα το μωρο μου στα 800 γραμμαρια αφου ειχε χασει βαρος και επαθα σοκ. Φυσικα δεν μπορουσα να το θυλασω, εκανα θηλαστρο καθε 3 ωρες και πεταγα το γαλα λογω των φαρμακων μεχρι να ερθει η στιγμη που θα μπορουσα να της το δωσω.
Δεν ηθελα να δω ανθρωπο, δεν ηθελα να μου λενε να σου ζησει, δεν ηθελα δωρα… Εβλεπα μπαλονια και ηθελα να κλαιω!
Μετα απο δυο μερες που ηταν να βγω, μου κανουν εξετασεις και εχω συνδρομο hellp, το παθαινει το 5% των γυναικων μετα την γεννα.
Ξανα εντατικη και ξανα τρυπηματα και ξανα πετα το γαλα…
Τελικα βγηκα 12/12/13 εγω και το δυνατο μου το παιδι 19/2/14. Την πηρα 2580 κιλα απο την μοναδα. Μητρικο γαλα επινε μεχρι 5 μηνων, μονο με θηλαστρο, δεν μπορεσα να την βαλω στο στηθος, φοβομουν οτι δεν ηξερα τι τρωει.
Εχω ακομα πολλες τυψεις οτι φταιω εγω για οτι περασε το αγγελουδι μου, αλλα τρελαινομαι οταν ακουω οτι αν δεν γεννας φυσιολογικα δεν καταλαβαινεις πως εισαι μανα…. Ή οτι πρεπει το παιδι να μπει στο στηθος και τετοια… Ρωτηστε και εμας! Ειχαμε επιλογες και δεν τις διαλεξαμε; Αυτα που τραβαμε εμεις που δεν γενναμε φυσιολογικα τα ρωτανε. Ολο ακουω για το μωρο μου «λογω προωροτητας αυτο, λογω προωροτητας εκεινο», ελεος!
Το μωρο μου τωρα ειναι 8 μηνων, 6800 κιλα
Στις 7/9/14 θα την βαφτισουμε και το ονομα αυτης Σοφια-Σαββινα!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ούτε εμείς είχαμε επιλογή.βασικά δεν κατάλαβα καν ότι είχαν σπάσει τ νερά γτ αισθάνθηκα απλά πώς μ φύγανε συ γνώμη τσισα στον ύπνο Μ.μπήκαμε 0830 μέσα μειχανε λίγο στ θάλαμο Μ γυναίκες που χαν ήδη γεννήσει επειδή πονούσα βογγαγα κ Μ πήραν Μ παραπεταξαν σ ένα θάλαμο π ψυχή δεν υπήρχε μέρη σαν εκεί μέχρι τις 1730!κρυωνα απίστευτα!σημασία οι γιατροίμετά από σχεδόν μια ώρα είχα γίνει κάτασπρη,Τ μάτια Μ δεν μπορούσαν ν εστιάσουν πουθενά,βαλαν παλμογράφο κ Σ μένα κ Ν ακούνε τ παιδί μ,δεν είχε κατέβει εκατοστό τόσες ωρες?.μέχρι π μ κάνει η γιατρός Ε ηρέμησε κ εσύ πώς αναπνέεις ετσι;δεν έμαθες τπτ απ'τα μαθήματα τοκετού; Κ την στραβωκοιταξα κ της κάνω όχι γτ αν είχα λεφτά Θ πήγαινα σ ιδιωτικό όχι σ δημόσιο!Κ κοίταξε τ πάτωμα επειδή δεν της έκανε ο τόνος της φωνής Μ.μούδιασμα Σ όλο τ κορμί μέχρι π στραβωσαν Τ χέρια Μ στην κυριολεξία Τ δάχτυλα Μ δεν κλειναν Μ τίποτα!μέχρι π μ έχασαν απ'τον παλμογράφο...συνήλθα 2,3 λεπτά σ μια αίθουσα παγωμένη μ 15 άτομα πάνω απ'το κεφάλι μ μεν αν ν προσπαθεί ν μ βάλει σωλήνα στ στομμα κ Ν προσπαθώ ν τν σταματήσω γτ ένιωθα πως θέλω εμετό....μετά ξύπνησα σένα δωμάτιο..Κ λίγο πιο μετά είδα τ φασολακι Μ.Τ έβαλα μ μένα ότι ειμουν ανίκανη ν γεννήσω φυσιολογικά ότι ίσως δεν προσπάθησα αρκετά.πεθερά κ όχι Κόμο λυσαξανε μαζί μ π κατάφερα ν θηλάζω μέχρι π απ'την υπεροχή ψυχολογία π μ έκαναν μετά από 4 μήνες κοπηκε???