Στοπ στο μαμαδόμετρο!
Παρακολουθω εδω και 3,5 χρονια το eimaimama εχοντας καλες και ασχημες εντυπωσεις. Οχι απο την σελιδα φυσικα, αλλα απο μερικα μελη της… Ας τα παρουμε απο την αρχη…
Εχοντας διαβασει πολλες ιστοριες με τα παιδακια σας, ιστοριες τοκετου, θηλασμου κτλπ καπου εκει μεσα αρχισα σιγα σιγα να ανακαλυπτω κατι αλλο… το μαμαδομετρο!!!! Ποσο ασχημη λεξη! Ας ξεκινησουμε λοιπον!
Γεννησα πριν λιγους μηνες!! Ενας ομορφος τοκετος με ενα πολυ ομορφο τελος για την οικογενεια μου και η αρχη του ταξιδιου μας ξεκινουσε. Την πρωτη σφαλιαρα την εφαγα οταν το παιδι μου ηταν 5 ημερων. Βαρια μαστιτιδα σε προχωρημενο σταδιο που ανακαλυφθηκε απο μενα!!!! Οοχι απο τις μαιες, οοοχιιι. Απο μενα! Την τριτη μερα που ηρθαμε σπιτι απο το απογευμα προς βραδυ συγγεκριμενα ξεκινησαν οι πυρετοι… Ολο το βραδυ ειχα πυρετικους σπασμους. Ηαπαντηση απο τις μαιες που ηρθαν σπιτι; «Μην ανησυχεις, ειναι απολυτα φυσιολογικο, κατεβαινει το γαλα… Βαζε το μωρο στο στηθος ή βγαζε το γαλα με το χερι…» Επειδη εβαζα λαθος στην αρχη το μωρο στο στηθος, οι θηλες μου πληγωθηκαν πολυ. Τοσο πολυ που μου ηταν αδυνατο να θηλασω. Θηλαζα οσο μπορουσα και αντεχα μεσα στην ημερα και φυσικα εδινα ξενο γιατι το παιδι πεινουσε. Απολυτα λογικο.
Τεταρτη μερα το γαλα ειχε κατεβει πλεον για τα καλα, να λερωνω σεντονια, μπλουζες, παντελονια και ναι εγω ακομα δεν μπορουσα να θηλασω οσο επρεπε. Το στηθος αρχισε να ζεματα, να ποναει, να καιει. «Γιατι συμβαινει αυτο;» ρωτησα τις μαιες.
«Ειναι φυσιολογικο επειδη εχεις γαλα«
Και τις πιστεψα. Αλλωστε ειναι ειδικες σε αυτα, ξερουν. Και δωστου οι πυρετοι, οι σπασμοι, οι τασεις λιποθυμιας, να μην τρωω σωστα, απο την αδυναμια να μην μπορω ουτε καν να σηκωσω το παιδι μου να το ταισω… Ευτυχως που ειχα την μαμα μου και εγινε αυτη η μαμα του εκεινες τις μερες. Δεν ετρωγα, δεν κοιμομουν, δεν επικοινωνουσα με το περιβαλλον. Το στομαχι μου ειχε κλεισει. Το μονο που σκεφτομουν ολη μερα ειναι το παιδι. Να θηλασω το παιδι. Κατι που δεν μπορουσα!! Και φυσικα ενιωσα αχρηστη μανα. Ανικανη. Που δεν μπορω να κανω το πιο φυσιολογικο πραγμα για το παιδι μου: να το ταισω απο το γαλα μου. Και να τα ζεστα μπανια και να το μασαζ στο στηθος και να βαζω το μωρο στο στηθος και να μην αντεχω τον πονο και φυσικα η καταθλιψαρα μου βαρεσε καλα την πορτα. Δεν ηθελα να το βλεπω, εφευγα απο το δωματιο, ελεγα στην μαμα μου να το κανει να σταματησει να μην το ακουω να κλαιει. Φυσικα ως εμπειρη ηξερε οτι εχω επιλοχεια καταθληψη. Ολη μα ολη μερα εκλαιγα…
Την πεμπτη μερα που ηρθαν οι μαιες αντικρυσαν ενα ζομπι. Ημουν ενα χαλι μαυρο. Χλωμη, δεν μπορουσα να παρω τα ποδια μου με μαυρα ματια πρησμενα απο το κλαμα. Το στηθος μου πλεον ειχε γινει πετρα, πολυ βαρυ και ασηκωτο γεματο γρουμπαλακια, ζεματουσε, δεν μπορουσες να το ακουμπησεις, οι θηλες καταπληγωμενες, πρησμενες και οπου επιανες ηταν σαν μπαλακια μικρα. Οχι, αυτες δεν μου ειπαν να παω να παρω θηλαστρο να βγαζω το γαλα, αλλα να βαζω το μωρο στο στηθος συνεχεια.. Πώς ειναι δυνατον να βαλεις στο στηθος ενα μωρο που σε κλωτσα, σε σπρωχνει, σε μασουλαει και να το αντεξεις; Εδω την μπλουζα μου δεν αντεχα!
Διαβασα στο ιντερνετ για τα συμπτωματα που ειχα και τελικα ηταν μαστιτιδα. Εκει πηρα μια αποφαση. Μου εκλεισαν ραντεβου στην γιατρο μου και το απογευμα πηγα. Δεν θα ξεχασω τα βλεμματα οσων με ειδαν στο δρομο οπως πηγαινα… Φρικη! Εβγαλα την μπλουζα, με εξετασε και η απαντηση της ηταν «Κοπελα μου, εχεις μαστιτιδα και μαλιστα σε μεγαλο βαθμο. Τι θελεις να κανεις; Πώς μπορω να σε βοηθησω;«
Της απαντησα «Θελω να αποθηλασω! Δεν θελω να θηλασω ξανα, ουτε να ξανα ακουσω για τον θηλασμο!«
Κι ετσι εγινε. Μου εδωσε χαπια για την μαστιτιδα και παυσιπονα για τον πονο. Χαπακωθηκα καλα καλα και απο την επομενη μερα ειδα βελτιωση. Ναι το μαρτυριο μου περασε, αλλα εγω ειχα τυψεις που δεν θηλασα... Που ακουγα πιστα αυτα που μου ελεγαν αυτες και δεν το εψαξα παραπανω. Που επεσα στην παγιδα και δεν το εψαξα και το αφησα να κυλησει τοσες μερες… Αν μου ελεγαν να επαιρνα ενα θηλαστρο, τωρα το μωρο μου θα ετρωγε αποκλειστικα απο εμενα. Ειχα γαλα για 5 μωρα, οχι ενα..
Τελος παντων αφου συνηλθα και αφησα να περασουν περιπου 30 μερες απο τοτε, ενημερωθηκα για τον επαναγαλακτισμο. Εδιωξα ολους τους φοβους, τις κακιες αναμνησεις, εβαλα πεισμα και ειπα θα το δοκιμασω. Για το παιδι μου ρε γαμωτο. και οτι γινει. Κι ετσι ξεκινησα ακολουθώντας οσο πιο πιστα μπορουσα το πρωτοκολλο επαναγαλακτισμου, αυτην την φορα με πιστοποιημενη συμβουλο θηλασμου στο πλευρο μου. Απο την πρωτη στιγμη εβγαλα σταγονες. Χαρα μεγαλη, πετουσααα. Και δωστου αντλησεις με το θηλαστρο και ξεκινησε το στηθος να ενεργοποιηται και παλι και νααα χαρα εγω. Και ξεκινησα να βαζω παλι το μωρο στο στηθος και επιασε με την μια. Στα συννεφα εγω. Ωσπου 15 μερες πριν το μωρο αρχισε να εχει ασχημα ξεσπασματα. Το έπαιρνα αγκαλια και σπαραζε στο κλαμα, δεν κοιμοταν ολη μερα, ηθελε να ειναι στην αγκαλια μου. Δεν ετρωγε σωστα, το επαιρνα αγκαλια και το ενιωθα να με σκαναρει περιμενοντας την αντιδραση μου. Με ειδε πολλες φορες να κλαιω και καταλαβαινε οτι δεν ειμαι καλα. Εκανα κινηση να το βαλω στο στηθος και κλαμα, κλωτσιες, δεν ηθελε με τιποτα.
26 Ιουλιου τελευταια φορα θηλασε απο μενα… Προσπαθουσα να καταλαβω γιατι τα κανει αυτα. Τελικα εμαθε στο μπουκαλι. Και ψευτοθηλες να τον ξεγελασω πηρα και το συστημα sns αγορασα μηπως και, τζιφος… Παει, εχασα… Ακομη μια φορα… Απο το κλαμα απο την στεναχωρια το γαλα μου κοπηκε μαχαιρι. Εκει που ειχα μια αλφα ποσοτητα, τωρα τιποτα. Το στηθος αδειασε. Δεν ποναει, ουτε ειναι πρησμενο. Απολυτως τιποτα. Και κατεθεσα τα οπλα.
Ακριβως ενας μηνας επαναγαλακτισμου σημερα… Αλλα δεν με νοιαζει, προσπαθησα. Ακολουθησα αυτο που ηθελε το παιδι μου. Και επειδη η καταθλιψη αρχισε να μου χτυπαει παλι καμπανακια, αποφασισα να σταματησω τωρα που ειναι νωρις. Σταματησα τον επαναγαλακτισμο 4 Αυγουστου. Με βαρια καρδια, πικρα, οργη, απογοητευση αλλα ναι, παλεψα ξανα και εχασα. Δεν πειραζει, τουλαχιστον προσπαθησα. Θελω το παιδι μου να με βλεπει χαρουμενη. Τα παιδια τα καταλαβαινουν ολα!
Πού θελω να καταληξω με το κειμενο μου; Στο ηλιθιο το μαμαδομετρο.
Γεννησες φυσιολογικα; Μπραβο σου ρε θηριο, μπορεσες και αντεξες, μπραβο!
Γεννησες φυσιολογικα με επισκληριδιο; Μμμμμμ, δεν αντεχες τους πονους, πως θα γινεις μανα αν δεν πονεσεις;
Γεννησες με καισαρικη; Οοουυυ κακια μανα, βολευτηκες μην τυχον και πονεσεις εεε;
Θηλασες; Μπραβο, αξια!
Τιιι, μονο 6 μηνες; Κακώς! Δεν αντεχες αλλο, εεε;
Ποσο θυλασες; Δυο χρονια;;; Μαμοθρεφτο θα το κανεις το παιδι!!!
Δεν θηλασες καθολου; Μπααα; Γιατι, φοβηθηκες μην χαλασεις το στηθος σου;
Φτανειιιι! Σταματηστε να βγαζετε χολη για ολα και να κρίνετε. Δεν ξερετε τι εχει περασει η καθε μια μανα και πηρε την αποφαση που πηρε! Τα λογια πονανε. Αν ειναι δυνατον αν μια μανα κρινεται απο το πως γεννησε και το αν θηλασε. Εγω δηλαδη που γεννησα απολυτως φυσιολογικα χωρις επισκληριδιο ειμαι η σουπερ μανα, αλλα επειδη θηλασα μονο μια βδομαδα αλλα εκανα επαναγαλακτισμο και απετυχα τι ειμαι; Απο αυτο κρινεται μια μανα ή απο το αν αγαπαει και μεγαλωνει σωστα το παιδι της; Τι να το κανω αν η αλλη θηλαζει αλλα καπνιζει και 2 πακετα τσιγαρα ή κακοποιει το παιδι της;
Σταματηστε να φορτωνετε τυψεις εσεις οι τελειες σε ολα σας μαμαδες σε εμας που δεν τα καταφεραμε σε κατι… Απο εκει κρινεται η μανα; Μονο το/τα παιδια μου θα με κρινουν, κανενας αλλος δεν ειναι αξιος. Προτου ανοιξετε το στομα σας να πεταξετε την χολη σας, βουτηξτε την γλωσσα σας στο μυαλο σας πρωτα… Λενε πως η γλωσσα κοκκαλα δεν εχει και κοκκαλα τσακιζει και εχουν απολυτο δικιο! Προσπερνατε εντελως το γεγονος οτι δημιουργησαμε εναν ανθρωπο με το σωμα μας που δυστυχως αλλες κοπελες δεν μπορουν και στεκεστε στις λεπτομερειες του τι και πως και γιατι.
Η καθε μανα θελει το καλυτερο για το παιδι της αλλα δυστυχως η ζωη παιζει τα παιχνιδια της και αλλιως ερχονται τα πραγματα. Παιδια μεγαλωνουμε και πολλες φορες αυτα που κατακρινουμε γυρνανε μπουμερανγκ.. Οποτε λιγη προσοχη.
Μην αφησετε ποτε κανεναν και τιποτα να σας κατακρινει σε κατι που δεν καταφερατε.. Ηκαρδια μας μονο ξερει ποσο πονεσε σε αυτο που αποτυχαμε… αλλα απο τα λαθη μαθαινεις… Κανενας δεν γεννηθηκε τελειος σε ολα!!!
Φιλακια σε ολες και ειστε οι καλυτερες μαναδες!! Μην αφησετε κανεναν/καμια να σας πατησει ΠΟΤΕ!!!!!!
μαμά Ειρήνη
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Αν και αργά αλλά.θα σου απαντήσω σαραντισω μόλις εχθες ότι γράφεις είναι μεγάλη αλήθεια προσπάθησα πολύ για θηλασμό θηλασα τρεις εβδομάδες με αποτέλεσμα να μην έχω γάλα δε το γνώριζα κλάμα το μωρό μου κλάμα εγώ να το πάλευω μία δύο πέντε πάω στο μαιευτήριο μου λένε έχασε σημαντικα βάρος δε τρώει??λέω αποκλειστικό θηλασμό έλα όμως π δεν έτρωγε σχεδόν τίποτα γιατί δεν είχα γάλα κ να μ λένε οι μαίες έχεις γάλα κ πωπω πολύ κ εγώ τις άκουσα κ γι αυτό θηλασα έλα όμως π με πήραν στο λαιμό τους εγώ που να ξέρω να με καίει το στήθος μου να τα νιώθα έκατο κιλά το ένα μ έλεγαν αυτό που έλεγαν σε σένα κατεβαίνει.τιπτ δεν είχα ξεκίνησα γάλα κανονικό κ το παιδί μου πήρε βάρος έφτιαξε ολαα!!!κ φυσικά πήρα χάπια απογαλακτισμου το έφτασα στα άκρα αλλά τίποτα κινδυνευα.εγω θα πω ότι σταμάτηστε να κατακρινετε όλες οι.μαναδες ή μία την άλλη μου γινατε ξαφνικά όλες κριτές χαλάρωστε ένα παιδί κάνατε μη νομίζετε ότι όλα τα ξέρετε.δε ξέρετε ή κάθε μία τι έχει τραβήξει είτε με θηλασμό είτε με καισαρική είτε με οτιδήποτε.να σαι καλά μαμά ειρήνη τα σέβη μου.
Το στοιχημα ειναι να βγαλουμε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ στην κοινωνια χρησιμους και με γερες βασεις η καισαρικη λοιπον ή ο θηλασμος ελαχιστα θα βοηθησουν εως καθολου αν δεν τηρουνται κι αλλες πιο σημαντικες προυποθεσεις
Το άρθρο σου ήρθε πανω στην κατάλληλη στιγμή! Νιώθω ακριβώς ετσι αυτη τη στιγμή. Αντλώ κ ξαφνικά το γάλα μ ελαττώθηκε τοσο ώστε δεν μπορω ν καλυψω τις ανάγκες του μωρού μου.Απο χθες έπεσα πολυ ψυχολογικά κ άρχισα ν νιώθω τύψεις που θ αναγκαστώ ν δώσω ξενο. Πραγματικά ειναι πολυ βαρύ αυτο το μαμαδομετρο...
Πόσο μηνών είναι το μωρό σου και για ποιο λόγο σντλεις?? Μέχρι να εδραιωθεί ο θηλασμός σπαγορευεται το θηλαστρο, το μωρο συνεχεια στο στηθος. Επισης η ποσοτητα που βγαζεις με το θηλαστρο δεν ειναι ενδεικτικη της παραγωγης σου. Εγω θηλαζω 3 μηνες, το μωρο εχει βαρος πολυ καλο αλλα ποτε δεν καταφερα να βγαλω πανω απο 50 ml με το θηλαστρο
Ουτε καν το διαβασα ολοβτο κειμενο σου μαμα Ειρηνη. Λυπαμαι που το λεω αλλα εισαι στον κοσμο σου. Αφου παρακολουθεις οπως λες τη σελιδα για τοσο μεγαλο χρονικο διαστημα θα εχεις διαβασει σιγουρα κι αλλα κειμενα ιδια η παρομοια με το δικο σου. Συνεχιζεις κι εσυ οπως και πολλες αλλες εδω μεσα να αναφερεστε στα ιδια και στα ιδια βαρετα και χιλιοειπωμενα θεματα περι θηλασμου και γεννας. Τιποτα το ουσιωδες και τιποτα το χρησιμο για μια μαμα. Εχω διαβασει παρα παρα πολλες φορες κειμενα σαν το δικο σου οπως και ολα τα σχολια απο κατω σε ολα αυτα τα κειμενα. Τα ιδια και τα ιδια ετσι για να εχουμε κατι να γραφουμε. Πιο πολυ σε κομπλεξ θυμιζει αυτη η ανουσια επαναληψη τετοιων θεματων. Δυστυχως ειναι η αληθεια ας μην κρυβομαστε πισω απο το δαχτυλο μας. Γιατι δεν γραφετε τις εμπειριες σας για αλλα θεματα που αφορουν τα παιδια μας να παρουμε κι εμεις οι νεες μαμαδες μια ιδεα για να βοηθησουμε τα δικα μας; Θα μου αρεσε να διαβασω μια μαμα να λεει πως καταφερε να κοιμησει το μικρο της χωρις να το κουνησει με το καροτσι η πως καταφερε ναα του κοψει την πιπιλα. Κανενα τετοιο κειμενο και αν υπαρχει εχει πεσει στα αζητητα. Το μονο που διαβαζουμε συνεχεια σε αυτη τη σελιδα ειναι κειμενα σαν το δικο σου. Εχει καταντησει γελοιο το θεμα σε σημειο που αναρωτιεμαι για ποιο λογο συνεχιζω να ασχολουμαι με αυτη τη σελιδα. Λυπαμαι πολυ...
Η ΚΑΘΕΜΙΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗ ΧΑΛΙΑ!ΤΕΛΟΣ!
πεστα κοριτσι μου!!!!να σου ζησει το μωρακι σου!!!!εγω γεννησα και τα 2 μου αγορια φυσιολογικα.τον πρωτο μου τον θηλασα 1 μηνα με θηλαστρο και μετα μου κοπηκε το γαλα και τον δευτερο δεν τον θηλασα καθολου γιατι ημουν χαλια ψυχολογικα και γιατι ειχα μια πολυ κακη εγκυμοσυνη!!δεν εχω μετανοιωσει για τιποτα!!!!οταν ειναι η μαμα καλα τοτε ειναι και τα παιδια της!υγεια να εχουν πανω απο ολα και δεν θελω τιποτα αλλο.η καθε μια απο εμας μεγαλωνει τα παιδια της οπως αυτη νομιζει καλυτερα.αστους να λενε οτι θελουν και ακολουθα ΠΑΝΤΑ το ενστικτο σου οσον αφορα το παιδι σου!!!
Απ'τη μία έχεις δίκιο.Αλίμονο να σου συμβεί κάτι δυσάρεστο και να σε κρίνουν κιόλας. Απ' την άλλη , στη χώρα μας 9 στις 10 γυναίκες γέννουν με καισαρική (το μεγαλύτερο ποσοστό στον κόσμο!) και ενώ οι περισσότερες το επιθυμούν πριν τη γέννα, τελικά ελάχιστες θηλάζουν. Όλες αυτές οι γυναίκες αντιμετώπισαν κάποιο σοβαρό πρόβλημα? Προφανώς όχι. Γνωρίζω πολλές γυναίκες που γέννησαν με καισαρική ή/και δεν θήλασαν είτε για να μην χαλάσουν το πρόγραμμα τους, είτε διότι επέτρεψαν στους γιατρούς να τις τρομοκρατήσουν για τον τοκετό και το θηλασμό και τελικά ενέδωσαν στα συμφέροντα τους. Πολλές μάλιστα θα γεννήσουν στον ίδιο γιατρό το δεύτερο παιδί τους. Αν όλες αυτές οι γυναίκες είχαν αντιδράσει διαφορετικά, αυτό το σύστημα δεν θα είχε αποκτήσει τέτοια παντοδυναμία στην Ελλάδα.
Ειμαι μια απο αυτες!!!! Καισαρικη απο επιλογη!!!!! Και νιωθω και ιδιαιτερα περηφανη!!!!
Συγχαρητήρια! Κι εγώ αισθάνομαι περήφανη για τη δική μου επιλογή. Vbac! (Δεν το λέω ειρωνικά, το εννοώ) Κάθε άνθρωπος κάνει το καλύτερο που μπορεί για το παιδί του.
εχετε απολυτο δικιο ολες σας.να ειναι γερα τα παιδακια μας κ να τους δινουμε αγαπη!!!κ φυσικα να ειναι ευτυχισμενα!!!
Αχ βρε μανούλες..... αχ.... Κοιτάζω τα παιδάκια μου που είναι τώρα 11 και 8 χρονών σχεδόν. Καμία σημασία δεν έχει για εμένα το ότι γεννήθηκαν με καισαρική. Μάλιστα δεν με ένοιαξε από την πρώτη τους ανάσα, από εκείνη τη στιγμή στο χειρουργείο που άκουσα το πρώτο τους κλάμα. Μου έφτανε το ότι γεννήθηκαν και γέμισαν την αγκαλιά μας και το σπίτι μας. Μην χάνετε πολύτιμες στιγμές με τα μωρά σας, με το να απασχολείτε το μυαλό και να μαυρίζετε την ψυχή σας με αρνητικές σκέψεις. Κάθε στιγμή που περνάει δεν γυρίζει πίσω, χαρείτε την όσο πιο πολύ μπορείτε, με γέλιο, με αισιοδοξία και πολλές αγκαλιές! Και μην ακούτε την κάθε κριτική ή την κάθε ιστορία που έχει να σας πει κάθε ένας πίσω από μια οθόνη. Η ζωή είναι έξω από αυτήν. Νομίζετε ότι όταν το μωρό σας μεγαλώσει και πάει σχολείο π.χ. θα νοιάζει κανέναν αν το γεννήσατε με καισαρική η φυσιολογικό τοκετό πριν από 6 χρόνια; Οχι βέβαια! Εκείνη τη στιγμή θα έχει σημασία να το κρατήσετε γερά από το χέρι, να του χαμογελάσετε, να του πείτε πόσο σπουδαίο είναι που μεγάλωσε και θα πάει στο μεγάλο σχολείο και να καθίσετε δίπλα του, να του οδηγήσετε το χεράκι να μάθει να γράφει. Και κάθε μέρα, θα συνειδοτοποιείτε ότι ποτέ δεν θα είναι πια εκείνο το μικρό μωράκι που κούρνιαζε στην αγκαλιά σας. Καλύτερα λοιπόν να έχετε να θυμόσαστε γλυκές και ευχάριστες αναμνήσεις από αυτό, έτσι δεν είναι;
Νέες μαμάδες μην αγχώνεστε.είμαι έγκυος στο τρίτο μου παιδάκι, το πρώτο δεν κατάφερα να το θηλασω .το δεύτερο το θηλασα. αυτό που ξέρω είναι και τα δυο μου αγοράκια με αγαπάνε και εγω τα λατρευω το ίδιο.κ εγώ ακουσα διάφορα κ ακούω αλλά δεν πρέπει να επηρεαζομαστε.
Για μερικες ισχυει το γεγονος οτι χρειαζονται οι αλλοι να τους επιβεβαιωσουν τη σταση ζωης τους, την κοσμοθεωρια τους κλπ.
Για το παιδί σου, που μόνο αυτό μπορεί να σε κρίνει, είσαι η καλύτερη μανούλα του κόσμου! Έκανες ό,τι μπορούσες! Η κατάθλιψη χτύπησε και τη δική μου πόρτα... και για να μην με "χάσω" εντελώς σταμάτησα τον θηλασμό. Δλδ τί να έκανα; Γέννησα με καισαρική αφού πάλευα 20 ώρες στην 42η εβδομάδα με αποτυχημένη πρόκληση και διαστολή 1. Θήλασα μόνο 2 μήνες και αυτό όχι αποκλειστικά γιατί είχα επίπεδες θηλές και η μικρή δεν ήθελε τις ψευδοθηλές. Και σήμερα ένα χρόνο μετά, έχω μια κοριτσάρα υπέροχη αλλά εξαιτίας όλων αυτών που διάβαζα και μου έλεγαν άλλες μαμάδες, έκανα αμάν να σταματήσω να κλαίω τα βράδια γιατί δεν γέννησα με φτ ή γιατί άλλες θηλάζουν ακόμα και εγώ τα παρατησα "έτσι εύκολα". Έλεος!!!!! Για τον άντρα μου, τους γονείς μου και τα πεθερικά μου είμαι μια πολύ καλή μαμά, γιατί γελάω και κοντά σε μένα έχω ένα ευτυχισμένο παιδί που το αντανακλά αυτό σε κάθε του δραστηριότητα!!!! Και αυτό είναι η επιβεβαίωση όλων των μαμάδων! Χαμογελαστά παιδιά, ευτυχισμένα! Και ο δεσμός που δεν ήρθε ποτέ με τον θηλασμό, έρχεται κάθε πρωί και κάθε βράδυ με έκεινα τα μικρά χεράκια που υψώνονται στην ερώτηση "πόσο αγαπάς την μανούλα;" και στον πιο γλυκό ήχο του κόσμου "μαμά!!!!". Τους άλλους που "μιλάνε" απλά, αφήστε τους στην από έξω....
Πολύ μεγάλο ζόρι τραβάτε με το τι λένε οι άλλοι. Ιδίως ένα μάτσο παντελώς άγνωστοι! Γιατί?
Γιατί δεν τα λένε μόνο οι άγνωστοι αλλά και οι συγγενείς, οι φίλοι, οι γνωστοί, οι γείτονες. Όλοι έχουν γνώμη για όλα. Να τα ανεχόμαστε και από τους παντελώς αγνώστους?? Ε, όχι! Πάει πολύ!!
σας ευχαριστω για τα καλα σας λογια κ τηνσυμπαρασταση κοριτσια...οτι εγινε εγινε ξεσπασα πολυ που τα ειπα κ προχωραμε μπροστα πλεον
Είναι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει , χωρίς υπερβολές Μπράβο που είπες αυτά που δεν λέμε εμείς
Καλη μου μανούλα Έκανες οτι καλύτερο μπορούσες και για το παιδι σου θα είσαι η καλύτερη Μαμα του κοσμου. Εσένα βλέπει στ ματια και βλέπει τον κοσμο όλο. Εσυ είσαι τα πάντα του οπως και για εσένα τα πάντα ειναι το παιδι σου. Κανένας δεν μπορει να φανταστεί τι συμβαίνει πισω απο μια πόρτα που κλείνει. Να είστε γεροι να καμαρωνετε το παιδι σας και εκείνο να ειναι γερο και καλοτυχο. Θηλαζω εδω και οκτω μηνες και οι τέσσερις απο αυτούς ηταν με σούπερ μαραθώνιους θηλασμους και φυσικα με κατάθλιψη που νομίζω πως δεν εχω ξεπεράσει. Καποια στιγμη θα επρεπε να μιλήσουμε με ονόματα για τα αστροπελεκια που μας συμβουλευσαν.
H δική μου γνώμη είναι πως ούτε στο παιδί σου χρωστάς εξηγήσεις για όσα πράγματα κάνεις ή δεν κάνεις για αυτό όσα χρόνια θα το έχεις κοντά. Οι καλύτερες μαμάδες δεν είμαστε και ούτε πρέπει να μας απασχολεί αυτό, γιατί και η λέξη "καλύτερη" υπονοεί από μόνη της μαμαδόμετρο. Ας διορθωνόμαστε, αλλά δε χρειάζεται να μας κατατάσσουμε σε καμιά κλίμακα. Επίσης, όπως μπορεί να διαπιστώσεις κι εσύ στην πορεία, η λέξη "ειδικός" μόνο ειδικό δεν υποδηλώνει αυτόματα στο δικό μου μυαλό. Γιατί αν πιάσουμε για παράδειγμα μια σύμβουλο θηλασμού θα δούμε ότι αυτά που έχει μάθει και που έρχεται να μεταδόσει και σε σένα είναι ως επι το πλείστον τεχνικές γνώσεις της διαδικασίας του θηλασμού. Η ίδια μπορεί να μην έχει καθόλου ταλέντο στην επικοινωνία, σίγουρα δεν της το έμαθαν επαρκώς στα σεμινάρια που έκανε και σίγουρα δεν πήρε και σημαντικές γνώσεις ψυχολογίας που θα έπρεπε να έχει για να μπορεί να είναι σε θέση να στηρίξει μια λεχώνα. Άρα το ότι έρχεται μια ειδικός θηλασμού να συμβουλεύσει μια νέα μαμά, κατά τη γνώμη μου, δε σημαίνει ότι απαραίτητα πρέπει να τη συμβουλεύσει να θηλάσει. Ίσως αν είχε σφαιρικότερη και επαρκή γνώση και άλλων πραγμάτων (π.χ. ιατρικής, ψυχολογίας) να την οδηγούσε πολλές φορές στο να κρίνει ότι μια μαμά δεν είναι σε θέση να θηλάσει στην παρούσα φάση. Και επειδή όλοι οι ειδικοί που θα συναντάς από εδώ και πέρα (παιδίατροι, δάσκαλοι, κ.ο.κ.) κατά πάσα πιθανότητα θα έχουν πάντα ένα κομμάτι που θα υστερούν και δε θα τους κάνει και τόσο ειδικούς, να θυμάσαι πως ο πιο ειδικός όταν έχουμε να κάνουμε με παιδιά είναι αυτός που τα νοιάζεται περισσότερο, που είναι αδιαμφισβήτητα ο γονιός. Άρα πάντα εσύ θα ξέρεις καλύτερα από τον καθένα γιατί επέλεξες κάτι για το παιδί σου, ακόμη και αν αυτό αποδειχτεί λάθος στη συνέχεια. Να έχεις πάντα ανοιχτά τα μάτια σου και τα αυτιά σου γιατί πολλές φορές οι συμβουλές και τα παραδείγματα των άλλων είναι πολύ σημαντικά, αλλά κανείς δεν μπορεί και δεν πρέπει να σου στερήσει τη μοναδικότητά σου σαν μαμά και τη μοναδικότητα του παιδιού σου.
Ολες οι γυναικες ανεξαιρετως αν τεκνοποιησαν η οχι αν θηλασαν η οχι..ολες εχουν την δικη τους ιστορια..ολες εχουν κλαψει... Σας συγχαιρω για τον αγωνα που κανετε με τον εαυτο σας. Εγω ηθελα αποκλειστικο θηλασμο αλλα δεν το καταφερα..θηλαζω κανονικα ομως το μεσημερι και το βραδυ θελει και αλλο και σινω συμπληρωμα..Στην αρχη με ενοχλησε αλλα λεω εχω το κοσμο μο υ ολο στα χερια μου...
Καλησπέρα!! Δεν έχω αξιωθεί ακόμα να γίνω μητέρα, μιας και ακόμα είμαι στον 6ο μήνα.....Όμως το μόνο που σκεύτομαι συνέχεια είναι ότι είναι καλύτερο για το παιδί μου. παρόλα αυτά συμφωνώ σε όλα όσα λες!! Κάποιες μανούλες είναι περήφανες που κατάφεραν τόσο το φτ όσο και το θηλασμό. Μπράβο τους!! Υπάρχουν και αυτές που προσπάθησαν αλλά δεν τα κατάφεραν!! Και σε αυτές μπράβο!! σημασία λένε δεν έχει η Ιθάκη αλλά το ταξίδι!! Η μητρότητα έχει τα σκαμπανεβάσματά της, πιστεύω όταν θα μου χαμογελάει το παιδάκι μου, δεν θα σκεύτομαι πως το γέννησα ή αν το θήλασα, αλλά ότι το ταξίδι της μητρότητας είναι το πιο όμορφο πράγμα και ότι πρέπει να το ζήσω σε όλα του!!! Χαρείτε τα μωρά σας, τα παιδιά σας, τους εφήβους σας, τους συντρόφους σας για όσες παλεύετε για μωράκια (όπως και να το κάνουμε πρέπει να το διασκεδάζουμε)....ίσως ακουστεί κάπως αλλά η ευτυχία βρίσκεται σε αυτά που έχουμε και ζούμε!! Ξέρω ότι με περιμένουν ξενύχτια, αγωνίες, σπίτι ακατάστατο αλλά que sera, sera....θα φροντίσω μέσα από αυτά να ζω στιγμές ευτυχίας!!! Πραγματικά δεν ξέρω πως θα γεννήσω, αν θα καταφέρω να θηλάσω αλλά θα προσπαθήσω...το μόνο που σίγουρα έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου και στο παιδί μου είναι να μην επιτρέψω στην περίπτωση "αποτυχίας" τόσο του τοκετού όσο και του θηλασμού, να επηρεάσει την σχέση μας, την ζωή του, την οικογένεια μας!! Δεν είμαι ρομαντική....απλά έχω σαν μότο μου "να είμαι ευτυχισμένη με αυτά που έχω", και η εξέλιξη έρχεται από μόνη της.....