Πόσο αθώα και ρομαντική η εποχή της εγκυμοσύνης. Μία εποχή γεμάτη άγνοια και νέες εκπλήξεις κάθε μέρα. Τότε που έφτιαχνες μια λίστα με τα όσα «δεν θα κάνεις ποτέ» για να μην κακομάθει το παιδί ή για να είσαι απλά «η καλύτερη μαμά του κόσμου».
Την κοιτάζεις αυτή τη λίστα και γελάς τώρα που γέννησες. Έτσι δεν είναι;
Το parentdish συγκέντρωσε 10 από τα πράγματα που έλεγες πως δεν θα έκανες ποτέ:
Είχες συνεννοηθεί με τη μαία. Τα είχες όλα έτοιμα. Αλλά η εμπειρία του τοκετού είναι το πρώτο βήμα στον εκπληκτικό κόσμο της μητρότητας – όπου μαθαίνεις πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και τίποτα δεν γίνεται πάντα όπως το περιμένεις. Κι αν στη λίστα σου έγραψες «θέλω να πάρω όλα τα φάρμακα του Θεού να ναρκωθώ να μην πονέσω», εξέπληξες τον εαυτό σου και γέννησες απόλυτα φυσικά, ενώ εσύ που έλεγες «θα γεννήσω φυσικά, δεν θέλω τίποτα», έπιασες τον γιατρό απ’ το γιακά και τον απείλησες να σου αυξήσει τα παυσίπονα.
Τότε που μιλούσες με τις φιλενάδες σου και κορόιδευες την κουνιάδα που άφηνε τις κόρες της να βλέπουν τηλεόραση με τις ώρες για να μπορέσει να μαγειρέψει και να πλύνει κανά πιάτο. Θυμάσαι; Πόσο αθώα ήσουν. Και πόσες φορές δηλαδή να παίξεις μαζί του κυνηγητό προτού κλατάρεις; Βάζεις μια Ντόρα εξερευνήτρια και ξεμπερδεύεις. Ή του δίνεις να παίξει βιντεοπαιχνίδια στο κινητό σου. Μη ντρέπεσαι. Όλες το κάνουν.
«Το παιδί μου ζαχαρωτά;; Ποτέ!» Ποτέ μην λες ποτές όμως, γιατί θα χρειαστείς ένα ισχυρό αντάλλαγμα για τις φορές που θα το πείσεις να σε βοηθήσει στο συγύρισμα, θα απλώσει τα ρούχα ή θα καθαρίσει το δωμάτιό του. Και οι μπάρες δημητριακών δεν πιάνουν ως αντάλλαγμα όσο ένα πελώριο γλειφιτζούρι.
Πριν κάνεις παιδιά, αναρωτιόσουν ποιοι ανεγκέφαλοι έπαιρναν στα παιδιά τους παιδικά γεύματα στα Goody’s και τα λοιπά φαστφουντάδικα. Κι έτσι ήρθε η μέρα που το έκανες το παιδί και α) σε έπιασε και ένας τρομερός πονοκέφαλος, β) είχες «χορτάσει» μαγείρεμα και πίστευες πως αν έβλεπες άλλη κατσαρόλα θα έσκαγες σε χίλια κομμάτια, γ) το παιδί σου σού έβγαλε την πίστη με το πόσο δύσκολος είναι στο φαγητό και δεν έχει φάει της προκοπής για βδομάδες ή δ) είναι άρρωστο και το μόνο που του ξαναδίνει λίγη λάμψη στα ματάκια του είναι η υπόσχεση για κοτοπουλάκια και παιχνίδι. Μην ξεχνάμε το παιχνίδι, θα έχεις κάτι να το απασχολήσει, έστω για καμιά ώρα.
Εκεί που ουρλιάζει γιατί βλέπει το κόμικ, τα αυτοκόλλητα, τη Μερέντα, ένα DVD, και συ τσινάς, αλλά αυτό δεν κάνει πίσω. «Το δικό μου το παιδί θα είναι ήρεμο θα κάθεται στο καθισματάκι και θα τρώει μόνο αγνά υλικά απ’ τη μητέρα φύση». Κι έτσι σήμερα βγαίνεις από το Βασιλόπουλο με ένα καρότσι γεμάτο άχρηστα πράγματα και ξεχνάς και τα αβγά που πήγες να αγοράσεις.
Όλοι το έχουμε κάνει και δεν μπορείς να το ελέγξεις. Θα προτιμούσες να τα κάνει πάνω του μήπως;
«Τι είμαι εγώ να παραμελήσω τον εαυτό μου επειδή έκανα παιδί; Καμιά άπλυτη;» θυμάσαι να λες και τώρα βλέπεις στον καθρέφτη μια φιγούρα με λαδωμένα, άλουστα μαλλιά, με φόρμες λεκιασμένες από γάλατα και παιδικές τροφές και συνειδητοποιείς πως αυτή η φιγούρα είσαι εσύ. Άλλωστε περνάς πια όλο το χρόνο σου να βεβαιωθείς πως το παιδί σου θα είναι πλυμένο και ντυμένο στην τρίχα. Πού να βρεις χρόνο για σένα;
Οι φίλες σου που έκαναν παιδιά πριν από σένα σού φάνταζαν υπερβολικές που έλεγαν και ξανάλεγαν πόσο περήφανες είναι που το μικρό τους τα έκανε για πρώτη φορά στο γιο-γιο και που ρεύτηκε και που κοιμήθηκε σερί όλη νύχτα και τα λοιπά… και τα λοιπά… Τώρα είσαι μία απ’ αυτές. Κάπου εκεί ανάμεσα έχεις βγάλει το κινητό που έχει ξεμείνει από χώρο στη μνήμη γιατί οι φωτογραφίες που με περηφάνια τους δείχνεις είναι χιλιάδες.
Με τόσα που συμβαίνουν, είναι φυσικό να έχεις ξεχάσει και το όνομά του.
Η ντροπή σου όταν η δική σου μαμά έπρηζε τη δασκάλα σου για τα κατορθώματά σου και ρωτούσε διαρκώς για την απόδοσή σου ήταν ανείπωτη. Πόσο μάλλον όταν πιανόταν μαζί της μαλλί με μαλλί γιατί δεν σου έβαλε καλό βαθμό.
Καταλαβαίνεις γιατί το έκανε η δόλια μάνα. Τόσες ώρες στο σχολείο, δεν ξέρει πώς τα περνάει το παιδί της. Κι αν οι βαθμοί του δεν είναι καλοί και μπλέξει με κακές παρέες και καταλήξει στη φυλακή;
Μανούλες, εσείς τι λέγατε πως δεν θα κάνετε ποτέ αλλά απατήσατε τον όρκο σας;
Έλεγα ότι το δικό μου παιδί δε θα ωρύεται σε δημόσιους χώρους γιατί θα το έχω μεγαλώσει σωστά και δεν θα έχει γίνει σαν τα άλλα τα κακομαθημένα. Πόση ασχετοσύνη.....
9 στα 10 !!!!!
Έλεγα ότι η σεξουαλική ζωή με τον άντρα μου, θα παραμείνει ίδια. Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!!!!!!!!! Δεν θυμόμαστε πότε συνεβρεθήκαμε τελευταία φορά στο κρεβάτι μας, και έχουμε γίνει σαν παράνομο ζευγάρι που φοβάται μην το πιάσουν (στο μπάνιο, στην αποθήκη, στο σαλόνι) αλλά όχι στο κρεβάτι μας. Φανταστείτε ότι τη δεύτερη κόρη εγινε η σύλληψη στο πάτωμα.
Απλά γελάω.... όλα αυτά έλεγα ότι δεν θα τα κάνω ποτέ και τελικά αμάρτησα (ειδικά τα 2,3,5 και 7)!!!! Χα χα χα : )
-Εγω είμαι μοντέρνα και δραστηρια, δεν θα κλειστω στο σπιτι μετα τη γέννα οι γυναικες που ειναι δραστηριες δεν παθαινουν επιλόχιο..... Δεκα μερες μετα τη γεννα ...... ΜΠΟΥ ΧΟΥ ΧΟΥ ΧΟΥ ΧΟΥ ΧΟΥΟΥΟΥΟΥ ΟΥΑΑΑΑΑΑΑ δεν ειμαι καλη μαναααααααα
1 Ελεγα πως ποτε δεν προκειται να τα εκβιασω η να τα δωροδοκισω για να μαζεψουν το δωματιο τους ,να διαβασουν ,να προσεξουν για λιγη ωρα τα μικροτερα 2 Ελεγα πως ποτε δεν προκειται να ουρλιαξω για να επιβαλλω την ταξη πως ποτε δεν προκειται να ακουστω στη γειτονια αλλα θα ειμαι ηρεμη και δεν θα υψωνω ποτε τον τονο της φωνης μου 3Ελεγα πως ποτε δεν προκειται να τα καλυψω στην περιπτωση που κανουν μεγαλη βλακεια 4Ελεγα πως ποτε δεν προκειται να τις αφησω για να παω μονη μου διακοπες 5Ελεγα πως το δικο μου σπιτι θα ειναι παντοτε μαζεμενο καθαρο και τακτοποιημενο 6Ελεγα πως δε θα κανω σαν χαζομαμα και διαρκως θα παινευομαι για τα κοριτσια μου 7Ελεγα πως ποτε δε θα συγκρινω τα παιδια μου μεταξυ τους η με αλλα παιδια και τωρα που το σκεφτομαι δεν υπαρχει τιποτα απο οσα ελεγα και δεν το εχω καταπατησει εστω και μια φφφορα ΟΠΟΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΥΓΕΙΕΣ ΜΟΥ
Και τα έχω πει και ως τρίτεκνη μετά εννοείται ότι έχω πράξει ακριβώς τα αντίθετα. Απλά Respect.