Καλημερούδια. Κι όμως, η μέρα σας έχει πρακτικά ξεκινήσει (και για κάποιες από εσάς ακόμη νωρίτερα), αφού χρειάστηκε να σηκωθείτε από το κρεβάτι για να ταΐσετε το μωρό. Όταν δεν ανταλλάζετε μισοκοιμισμένες ματιές λατρείας με το πειναλέο σας νεογέννητο, χαζεύετε στο κινητό σας για να μάθετε τι γίνεται έξω στον κόσμο.
Ενώ οι άλλοι σιγά σιγά ξυπνούν και ετοιμάζονται να πάνε στη δουλειά τους, εσείς απολαμβάνετε αγκαλίτσες στο κρεβάτι με το μικράκι σας. Τυχερές οι μανούλες!
Το μωράκι σας χουζουρεύει ήδη στην καλαθούνα του κι εσείς δεν ξεκολλάτε από δίπλα του. Ποιος νοιάζεται για ντους και ντύσιμο! Δέκα λεπτά αργότερα, εσείς βρίσκεστε ακόμη εκεί και δεν μπορείτε να πιστέψετε πως ένα τόσο όμορφο πλασματάκι βγήκε από μέσα σας.
Καταφέρατε να ξεκλέψετε ένα μικρό υπνάκο αλλά αναβάλατε το ντους επ αόριστον γιατί το μωράκι σας άρχισε να κλαίει. Ευτυχώς που υπάρχει και το ξηρό σαμπουάν. Φοράτε τη φόρμα σας κι ένα μπλουζάκι με λεκέδες από χθεσινό γάλα, αλλά τι πειράζει. Και που ντυθήκατε, είναι πρόοδος.
Για να δούμε, ποιους καλεσμένους έχουν σήμερα τα πρωινάδικα; Η μητρότητα αναθέρμανε τη σχέση σας με την τηλεόραση και χαίρεστε που βάλατε καλωδιακή γιατί τώρα μπορείτε να ταΐζετε το μωρό σας όσο απολαμβάνετε την αγαπημένη σας αμερικάνικη σειρά.
Το μεσημεριανό σας έχει γίνει πλέον ένα πρόχειρο γεύμα που ξεπετάτε σε δυο λεπτά (εν ανάγκη, βράζετε μια σούπα) και ένα μπολ δημητριακά. Σας φαίνεται πως το μωρό σας είναι συντονισμένο στους ήχους της κουζίνας γιατί κάθε φορά που πάτε να ανοίξετε ένα πακέτο μακαρόνια αυτό βάζει τα κλάματα.
Επισκέπτες! Τρέχετε να τους υποδεχτείτε με το μωρό στην αγκαλιά και μόλις κάτσουν προσπαθώντας να βγάλετε τα κεράσματα απ’ το ψυγείο, να βάλετε τον καφέ να ψήνεται και να τους κάνετε να αισθανθούν άνετα. Μέχρι που η φίλη σας λέει «άστα παιδάκι μου, θα τα κάνω εγώ» και θέλετε να τη φιλήσετε, αλλά οι ορμόνες σας σάς κάνουν τελικά να ξεσπάτε σε λυγμούς.
Ώρα για ψώνια. Πάνες και όλα τα συναφή (αχ, θυμάστε τότε που είχατε μόνο να πάρετε δυο σοκολάτες και ένα μπουκάλι κρασί; Καλά εντάξει, μια σοκολάτα δεν πειράζει και τώρα). Φασκιώνετε το μωρό σας λες και πάτε στον Αρκτικό Κύκλο ενώ συνειδητοποιείτε ότι εσείς βγήκατε έξω φορώντας μονάχα τις παντόφλες και το παλτό σας.
Μας έπιασαν οι κολικοί. Προσπαθείτε να το ανακουφίσετε, να το ηρεμήσετε, του τρίβετε την πλατούλα, βάζετε πλυντήριο και ηλεκτρική. Μετά το μωράκι σας ανακουφίζεται από μόνο του και είναι και πάλι μια χαρά ευχαριστημένο.
Γύρισε ο σύντροφός σας από τη δουλειά, σας μαγείρεψε δείπνο (του αξίζει ένα χρυσό αστέρι) και τώρα έκατσε να ταΐσει το παιδί σας. Σχεδιάζετε να αφήσετε στην άκρη τη μπουγάδα και να πάτε να κάνετε επιτέλους το ντους σας. Όταν τους βλέπετε όμως η εικόνα είναι τόσο γλυκιά και δεν μπορείτε να τους αφήσετε από τα μάτια σας.
Μπουσουλάτε ως το κρεβάτι και σας παίρνει 20 δευτερόλεπτα με το ρολόι να κοιμηθείτε. Όπως συμβαίνει με κάθε νέα μαμά, με τα πρώτα σκουξίματα του μωρού σας μια ώρα αργότερα πετιέστε όρθια. Αναρωτιέστε πώς ένα τόσο κουρασμένο σώμα έχει ακόμη την ικανότητα να σηκωθεί απ’ το κρεβάτι, αλλά πιστεύετε πως απλά έχετε αποκτήσει ακοή υπερήρωα.
Το έχετε ταΐσει και τώρα το μωράκι σας κοιμάται ασφαλές επάνω στο στήθος σας. Είστε απόλυτα εξουθενωμένη, αλλά ποτέ δεν αισθανόσασταν πιο χαρούμενη.
πηγή: motherandbaby.co.uk
Σας θυμίζει κάτι η συγκεκριμένη μέρα; Τι κάνετε ή τι θα κάνατε διαφορετικά;
Λίγο υπερβολικά τα παρουσιάζει νομίζω ή εγώ αποτελώ εξαίρεση. Ναι δεν λέω υπάρχει κούραση αλλά όχι να μην μπορείς να κάνεις ένα ντουζ ή να μαγειρέψεις. Δηλαδή οι μανούλες που έχουν δυο και τρία παιδιά και δεν έχουν βοήθεια από μαμά πεθερά δεν μαγειρεύουν και το σπίτι τους είναι αχούρι. Ειδικά αυτό με τον σύζυγο που μαγειρεύει είναι από άλλο παραμύθι. Εντάξει ας μην αδικήσω τον δικό μου, γιατί μαγειρεύει που και που.
Αχ αυτοί οι πρώτοι μήνες...δεν ξέρω...Απ΄τη μια βιώνεις αυτά τα πρωτόγνωρα συναισθήματα του να έχεις ένα καινούργιο πλασματάκι στο σπίτι, απ΄την άλλη είναι η κούραση, το άγχος, η έλλειψη ύπνου που σε εξαντλούν. Έτσι αντιφατικά νιώθω όταν σκέφτομαι τους πρώτους μήνες μετά από τις δύο μου γέννες...
και ερχεται ο συζυγος κ σας μαγειρευει δειπνο κ μετα ταιζει κ το παιδι!!!! κ εσεις που εχετε να κλεισετε ματι απο τοτε που γυρισατε απο το μαιευτηριο κ πλενεστε πλεον μονο με ξηρο σαμπουαν ... καθεστε κ τους απολαμβανετε κ δεν εξαφανιζεστε να παρετε τα βουνα!!!!!! χαχαχαχαχαχαχ Πολλες διαφημισεις βιταμ βλεπει ο κος Thomas...
Μόνο που στις δώδεκα και δέκα το βράδυ κανεις τις δουλειές σου, αν προλαβεις κι ενα μπάνιο, στις δυο ξυπνάει, τρώει, στις τρεις ξυπνάει τρώει, στις πεντε ξυπνάει τρώει και ο αντρας ροχαλιζει κι εγω πιο εξουθενωμενη απο ποτε. Ασε που τρεις ωρες της ημέρας τις περνάμε με το νανουρισμα... Πρεπει να μηνυσουμε τους διαφημιστες για τος διαφημίσεις με τις τρισευτυχισμενες οικογενειες. Μωρο- ορμονες- αϋπνία= καυγάς!!!
Χμ....ΚΑΠΩΣ έτσι είναι αλλά όχι τόσο ρόδινο όσο το κάνει να φαίνεται στις φωτογραφίες. Πολύ πιο μεγάλη κούραση και όχι τόση πολλή χαρά!
Όλα αυτα τα ωραία τα θυμάμαι ,την τόση χαρα δεν θυμάμαι ....το ξύπνημα στης δώδεκα το βραδυ μόλις σε εχει πάρει ο γλυκός ο ύπνος , το τρέμω ακόμα.....να πρέπει να σηκώθεις μεσα στο κρύο και την νυστα για να ταΐσεις /θηλασεις φυςικα χωρις να σε πάρει ο ύπνος.....αστείο......
ωραία τα λές thomas. αν παρόλα αυτά αναφέρεσαι στους πρώτους 2 μήνες - που μάλλον ναι γιατί έχεις συμπεριλάβει και τους κολικούς - τότε μάλλον εγώ αποτελώ την εξαιρεση. και αν το καλοσκεφτώ θα πάθω κατάθλιψη. ήμουν με το μωρό όλη την ωρα αγκαλιά, όρθια, πέρα δώθε μέσα στο σπίτι να μην ηρεμεί με τίποτα, να μην κοιμάται, και αν το αποφάσιζε επιτέλους να κοιμηθεί μετά απο 7-8 ώρες non stop κλάμα, θα ήταν σίγουρα 5 με 6 το πρωί. ένα χρόνο μετά δεν έχω συνέλθει ακόμα. μου έχει μείνει ψυχολογικό το πρώτο τρίμηνο με το μωρό στο σπίτι. και κάθε φορά που σκέφτομαι την λοχεία με πιάνει μελαγχολία.