Η δική μου ιστορία έχει ως εξής: γνώρισα τον άντρα μου στα 19, έρωτας κεραυνοβολος! Παράτησα τη σχολή, οι γονείς μου δεν τον ήθελαν, επειδή είναι 12 χρόνια μεγαλύτερος και έτσι έφυγα από το σπίτι. Έμεινα έγκυος σχεδόν αμέσως και αποκτήσαμε ένα γιο. Τα πρώτα χρόνια ήταν καλά, όμως εδώ και 3 χρόνια με μειώνει συνεχώς, με λέει τρελή μπροστά στο παιδι (το οποίο είναι 9) και όταν τσακωνομαστε του κάνει τα χατίρια και αυτό μου μιλάει άσχημα και είναι πειθήνιο όργανο στα χέρια του.
Δεν ξέρω πώς να αντιμετωπίσω αυτή τη κατάσταση, ψάχνω για δουλειά να αποκτήσω οικονομική ανεξαρτησία, μιας και τόσα χρόνια που δούλευα μαζί του δεν αναγνώρισε τίποτα. Τον τελευταίο χρόνο με άφησε να περάσω τη δεύτερη εγκυμοσύνη μόνη μου, στη γέννα ήρθε λίγο πριν βγάλουν το παιδί να το δουν οι συγγενείς και έφυγε αμέσως. Δεν περίμενε ούτε στο δωμάτιο να με ανεβάσουν. Αδιαφορεί πλήρως για εμένα και σε κάθε λογομαχία λέει πως θα με διώξει ενώ ξέρει ότι δεν έχω πουθενά να πάω. Στη μητέρα μου δε δίνω δικαίωμα και ο πατέρας μου πήρε το παιδί μιας άλλης, το έκανε δικό του και για εμένα ούτε τον νοιάζει.
Όμως το χειρότερο από όλα είναι ότι εξακολουθώ να τον αγαπάω παρόλο που δεν κάνει κάτι για να το αξίζει…
Τι να κάνω για να σώσω το γάμο μου;
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Καλημέρα! Η δική μου άποψη είναι να πάρεις πρωτίστως επαγγελματικά εφόδια, να τελειώσεις μια σχολή. Οποιαδήποτε που μπορει να σου δώσει άμεσα ένα εισόδημα έστω και μικρό (πχ νήχια, αισθητικη κτλ). Μολις σταθεις λίγο στα πόδια σου, παρε τα παιδιά σου και φύγε!
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΑΡΧΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΡΕΥΝΗΣΕΙΣ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΘΕΙ ΕΤΣΙ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΟΥ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ.ΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΤΕ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΣΑΣ..ΒΑΛΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΩΣΕ ΧΡΟΝΟ ΣΕ ΕΣΑΣ..-ΞΕΡΕΙΣ-..ΙΣΩΣ ΕΡΘΕΤΕ ΞΑΝΑ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ.ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΡΕΥΝΗΣΕ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟ,ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΚΛΠ..ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ 2 ΔΡΟΜΟΥΣ..Α) ΦΕΥΓΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΖΥΓΙΟ.-ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΒΡΕΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ Β) ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΚΠΛΗΞΗ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ,ΑΣΕ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΑ ΟΤΙ ΣΕ ΦΛΕΡΤΑΡΟΥΝ,ΦΤΙΑΞΟΥ ΚΛΠ ΚΛΠ...ΙΣΩΣ ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΩΣΕΙΣ..ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΟΝΤΑ..ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΤΙ ΣΕ ΧΑΝΟΥΝ..ΟΤΙ ΕΣΥ ΦΕΥΓΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΡΩΤΟΙ..ΤΡΕΧΟΥΝ ΠΙΣΩ ΣΟΥ...ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ...
ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΣΤΙΣ ΕΚΡΗΞΕΙΣ ΤΟΥ,ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΚΛΠ..ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ ΣΟΥ..ΝΑ ΤΟΝ ΒΑΖΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΟΜΟΡΦΟ ΤΡΟΠΟ (ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ-ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΟΛΥ ΟΤΑΝ Ο ΑΛΛΟΣ ΣΕ ΠΡΟΚΑΛΕΙ)..ΑΛΛΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΤΕ ΣΕ ΦΩΝΕΣ..ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΟ..ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΘΕΤΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΚΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.
Δυστυχώς στις περισσότερες σχέσεις τα τελευταία χρόνια είναι όλοι πολύ εγωιστές. Κοιτάνε μόνο πως θα περνάει ο καθένας καλύτερα και φυσικά όταν υπάρχουν παιδιά δεν τους απασχολεί καθόλου. το διαζύγιο σίγουρα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι καλύτερο αν συλλογιστούμε ότι στα αυτιά των παιδιών δεν θα υπάρχει αυτή η καθημερινή σύγκρουση και βωμολοχία. αλλά θα πρέπει πρώτα να αναλογιστούμε τα δικά μας λάθη και μετά να κρίνουμε τον άλλο στη κάθε σχέση και το γιατί φτάνουμε εκεί. Πάνω από όλα όμως έρχονται τα παιδιά και η ψυχική τους ηρεμία με ότι κόστος θα έχει αυτό για εμάς προσωπικά.
Κ για σου δωσω ενα παραδειγμα τι αντιληψη εχουν τα παιδια ακου, η κορη μου κοιμαται σχετικα αργα κ δεν θελει με τπτ να κοιμαται μονη στο δωματιο της! Οκ της εβαλα πιο εντονο φωτακι νυχτος, γεννηθηκε κ ο αδερφος της κ κοιμουνταο στο ιδιο δωματιο! Αλλα αυτη παλι εκει να ερχεται ολη την ωρα στην κρεβατικαμαρα μας! Ο αντρας μου μετακομισε στο καναπε κ εγω δεν φτανει που ειχα το μωρο να πηγαινοερχομαι ολη νυχτα να εχω κ τη μικρη ολο απο πισω μου!!! Ε καποια στιγμη λεω ΦΤΑΝΕΙ!!!! Εκατσα κ της ειπα πως τς παιδια πρεπει να κοιμουνται στα κρεβατια τους κ οι γονεις μαζι κ οχι χωρια οπως εγω κ ο αντρας μου! Μα μου λεει κ τι πειραζει;;;; Της εξηγησα πως πρεπει να κοιμαμαι με τον μπσμπα γιατι αλλιως μπαμπας θα βρει αλλη γυναικα να κοιμαται!!! ( με την εννοια του υπνου εννοειται) ! Αυτο ηταν ρε παιδια σωθηκα! Κ ειναι μονο 4,5 χρονων! Θα μου πεις πως ενα παιδι 9 χρονων δε θα καταλαβενει αν συζητας μαζι του;;;
Συμφωνω με τη συζητηση, σαφως και πρεπει αν μιλησει με το γιο της. Θεωρω ομως τον τροπο που προτεινεις λαθος. Τα παιδια δεν πρεπει να μπλεκονται στην σεξουαλικη ζωη των γονιων τους. Το να το απειλεις εμμεσα το παιδι σου οτι αν δεν κοιμηθεις στο κρεβατι με το μπαμπα του θα βρει αλλη γυναικα ειναι συναισθηματικος εκβιασμος. "Μπορεις να του πεις οταν θα ειστε οι δυο σας μονοι οτι ο πατερας του πιθανον εχει παψει να σε σεβεται κ να σε αγαπα ( που πιστεψε με το ξερει) γιατι οι μεγαλοι εχουν αισθηματα μεταξυ τους! Εχει παψει κ εκεινο; Ρωρα τον ;; Πες του πως δεν εχεις οικονομικη ανεξερτησια κ πως αν σε διωξει ο συζηγος πιθανον ο γιος σπυ να μεινει μεινει με τον πατερα του!! Πες του πως οι ενηλικες κ ειδικα οι αντρες σχεδον ποτε δεν μενουν μονοι κ πιθανον ο πατερας του θα φερει καποια γυναικα στο σπιτι!! Ρωτα τον κ απαιτησε απαντηση, θα ηθελε νς μενει με μια μητρια;;" Να πει τετοια πραγματα σ ενα παιδι? Να του προκαλεσει δηλαδη τυψεις και ενοχες? Ναι, να του μιλησει, να το ρωτησει γιατι συμπεριφερεται ετσι, να κανουν μια ομορφη συζητηση, να αφησει το παιδι να εκφρασει αυτα που χει στην ψυχουλα του, οχι ομως προκαλωντας ενοχες.
Δεν ξερω κοριτσι μου για το γαμο σου αλλα τη σχεση σου με το παιδι σου μπορεις να τη φτιαξεις!!! Δεν φταιει μονο ο αντρας σου για τη συμπεριφορα του παιδιου απενταντι σου αλλα εσυ κ μονο εσυ!!!! Ειναι ενα μεγαλο αγορι στην προεφηβεια! Δεν μπορεις να του μιλας συνεχεια;;; Τι δεν μπορεις να φερνεις παραδειγματα για το πως φερονται τα συνετα παιδια στους γονεις τους;;; Οταν σου μιλαει ασχημα γιατι δεν του λες ευθεως οτι πληγωνεσαι σαν μητερα του που τον λατρευεις κ θα εδινες κ τη ζωη σου για εκεινων!! Σου επανσλαμβανω ειναι ενα παιδι μεγαλο οχι ενα βρεφος! Μπορεις να του πεις οταν θα ειστε οι δυο σας μονοι οτι ο πατερας του πιθανον εχει παψει να σε σεβεται κ να σε αγαπα ( που πιστεψε με το ξερει) γιατι οι μεγαλοι εχουν αισθηματα μεταξυ τους! Εχει παψει κ εκεινο; Ρωρα τον ;; Πες του πως δεν εχεις οικονομικη ανεξερτησια κ πως αν σε διωξει ο συζηγος πιθανον ο γιος σπυ να μεινει μεινει με τον πατερα του!! Πες του πως οι ενηλικες κ ειδικα οι αντρες σχεδον ποτε δεν μενουν μονοι κ πιθανον ο πατερας του θα φερει καποια γυναικα στο σπιτι!! Ρωτα τον κ απαιτησε απαντηση, θα ηθελε νς μενει με μια μητρια;; Απορω πως ενας μεγαλος ανθρωπος σαν κ σενα δεν μπορει να ανοιξει τη ψυχουλα του παιδιου του! Το μονο μου συμπαρασμα ειναι πως εσυ εχεις προβλημα έπικοινωνιας ! Οχι μονο μονο με τον συζυγο αλλα κ με τα ιδια σου τα παιδια! Δεν γινεται να εισαι ενα αβουλο ον μπροστα σε ολους!!!
Ηπροσωπικη μου αποψη ειναι οτι δεν σωζεται ο γαμος. Αν δεν δεχτει να σε ακουσει ο αντρας σου-και γιατι να δεχτει, αφου βολευεται με την παρουσα κατασταση-θα πρεπει να κοιταξεις να κανεις κατι για τον εαυτο σου και τα παιδια σου. Καλο θα ηταν να μιλησεις με καποιον ειδικο-θα πρεπει να απευθυνθεις στον δημο σου-που θα σε κατευθυνει στο πως να διαχειριστεις τα συναισθηματα σου και τις κινησεις σου. Απο κει και περα, θα στο πω κι εγω: ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ. Εργασια και χαρα. Δεν παραταμε δουλεια για κανεναν. Ουτε και σπουδες. Καλη τυχη.
καλα τα λες εσυ... αλλα δυστυχως καποιες ,απο τα σχολια που διαβασα, το εχουν ριξει στις προσευχες και ετσι νομιζουν οτι θα κρατησουν την οικογενεια.... ειναι η τελεια δικαιολογια για να μην δουλεψουν. Το ΔΟΥΛΕΙΑ που εγραψες εσυ και πολυ σωστα, καποιες δεν το θελουν με τιποτα, προτιμουν να τις ξεφτιλιζουν να τις ταπεινωνουν ακομη και τα ιδια τους τα παιδια να μην τις σεβονται μονο και μονο γιατι εχουν βολευτει να τις ταιζει καποιος αλλος. Δυστυχως αυτη ειναι η αληθεια.... μακαρι να μαθουν οι γυναικες να σεβονται τον εαυτο τους, μονο ετσι θα τις σεβαστουν και οι αλλοι....
νομιζω πως ολα ξεκινάνε απο την κατανόηση του πως λειτουργούμε. και εχω την αισθηση οτι πρέπει σε πρωτη φαση να κανεις δουλεια με τον εαυτό σου. τι ανθρωπος εισαι, πως λειτουργεις στις σχεσεις σου κτλ κτλ. Η αφορμη γιαυτο που σου γραφω ειναι η φραση σου "Στη μητέρα μου δε δίνω δικαίωμα και ο πατέρας μου πήρε το παιδί μιας άλλης, το έκανε δικό του και για εμένα ούτε τον νοιάζει." Ισως αναπαραγεις ασυνηδειτα το μοντελο των δικών σου γονιών και γιαυτο μπηκες σε οικογενεια με αυτον τον ανθρωπο. Μη περιμενεις να αλλαξουν τα πραγματα αν δεν αλλαξεις εσύ πρωτα.
Καλησπερα,η δικη μου αποψη ειναι να το συζητησετε μεταξυ σας,αν δεις οτι μετα απο την συζητηση δεν εχει αλλαξει κατι τοτε πες του οτι θελεις να μεινετε λιγο χωρια ισως οταν τ λειψεις να καταλαβει τι εχει στα χερια του κ δεν το εκτιμαει. εγω πιστευω οτι ειναι α τελευταια χαρτια που μπορεις να παιξεις αν δεις παλι την ιδια συμπεριφορα θα πρεπει να σταθεις στα ποδια σου να βρεις το κουραγιο κι την δυναμη να μεγαλωσεις μονη τα παιδια σου αλλωστε δεν εισαι ουτε η πρωτη ουτε η τελευταια. καλυτερα να πονεσεις μια κι καλη τωρα παρα καθε φορα που θα τον βλεπεις κι θα τον ακους να σ φερεται σαν σκουπιδι...
Εχω μια απορια , οσες ειπατε στην κοπελα να προσευχηθει και να μη μιλαει και πολυ ( για να μη χασει το κελεπουρι) το ιδιο θα λεγατε και στις κορες σας σε μια αναλογη περιπτωση? φανταζομαι ειστε τα ιδια ατομα που μολις δειτε κοπελα χωρισμενη με παιδια την κοιτατε απαξιωτικα εσεις οι τελειες συζυγοι..... τι και αν οταν κλεινει η πορτα του σπιτιου σας τρωτε ξυλο.... χαχαχχαχαχαχαχχαχα
Να γιατι οι σπουδες ειναι τα παντα. Να γιατι πρεπει να σπουδαζει καποιος .Αν ειχες τα προσοντα να βρεις μια αξιολογη δουλεια .αν ησουν ανεξαρτητη δεν θα τολμουσε κανεις να σου φερθει ετσι και δεν θα συζητουσες καν να εισαι με εναν ανθρωπο που σε αντιμετωπιζει ετσι. Με μηδενικα προσοντα δουλεια δυσκολα θα βρεις. Μιλα με την μητέρα σου .Εξηγησε μου κατι. Αφου αυτη η κατασταση ειναι ετσι εδω και τρια χρονια ,γιατι εκανες και αλλο παιδι μαζι του? Και κατι αλλο. Πιθανον ο αντρας σου εχει αλλη σχεση. Ψαξε το και μην μενεις σε εναν γαμο που πληγωνει τα παιδια σου.
Κοπελια, για ονομα του θεου, μη προσευχηθεις! Βημα 1. Το συζητας μαζι του χωρις φοβο, απλα. Προσπαθησε να εκμαιευσεις τι του συμβαινει Βημα 2. Αναλογα με την ανταποκριση του προτεινεις να πατε σε συμβουλο γαμου η σε κοινη θεραπεια. Βημα 3. Βαζεις ορια κ αποαγορευεις να σε ξεφτιλιζει κ ειδικα μπροστα στο παιδι Βημα 4. Βρισκεις δουλεια αμεσα.
Δε νομιζω πως υπαρχει κατι που μπορει να σωθει. Ανεξαρτητοποιησου αμεσα. Αφου εβλεπες οτι δεν υπαρχουν προοπτικες κανατε και δευτερο παιδι. Τι να πω?? Καλη τυχη κ καλα ξεμπερδεματα.
Υπομονή, αγάπη, ταπείνωση και άσε και κάτι να πέφτει κάτω. Πολλές φορές ο άλλος συμπεριφέρεται απαίσια σαν αντίδραση στις άσχημες σκέψεις μας. 'Τώρα θα θυμώσει , θα φωνάξει." σκεφτόμαστε, και αυτό συμβαίνει. Σαν μια μυστική φωνή να μεταφέρει τις σκέψεις μας στο μυαλό του άλλου. Γι΄αυτό αν μπορείς μην κάνεις κακούς λογισμούς για τον άντρα σου. Μετέφερε του την αγάπη σου μυστικά, απλά, με όμορφες σκέψεις, και προσευχούλα. Και μην του γκρινιάζεις, ποιος θέλει να γυρίσει πίσω όταν ξέρει ότι θα ακούσει χίλια μύρια; Καλές υπομονές! Η αγάπη πάντα νικάει!
Ναι... και όταν της αστράψει την πρώτη ξανάστροφη (αν δεν το έχει κάνει ήδη) να μην κάνει κακή σκέψη γι'αυτόν και να κάνει και μια προσευχούλα και όλα θα είναι καλά!?!?! Μήμπως να στρίψει και το άλλο μάγουλο? OMG! Τι άλλο θα ακούσουμε/διαβάσουμε!!!! Όχι. Δεν νικάει πάντα η αγάπη στον πραγματικό αληθινό κόσμο. Ο τύπος είναι ένα αδιάφορο γαϊδούρι και κατά πάσα πιθανότητα έχει γκόμενα. Και η κοπέλα που γράφει το κείμενο είναι οικονομικά εξαρτώμενη από αυτόν. Δεν θα τη σώσουν ούτε οι προσευχούλες ούτε η τυφλή υποταγή (σε ποιον αιώνα ζεις?)!! Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να προσπαθεί να τον φέρει πίσω. Τι να τον κάνει? Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να σταθεί στα πόδια της μόνη της και να πάει τη ζωή της παρακάτω, για χάρη των παιδιών της. Είναι το λιγότερο που θα έπρεπε να κάνει γι'αυτά, αφού επέλεξε να κάνει έναν τέτοιο άνθρωπο πατέρα τους.
Τι γραφεις καλη μου γυναικα στην κοπελα? Δηλαδη αν μεθαυριο ερθει η κορη σου και σου πει πως ο αντρας της την εχει γραμμενη δεν την εκτιμα την κερατωνει τρωει ξυλο...θα της πεις να μη μιλαει και να προσευχεται? Παμε καλα? Υπαρχει και κατι που λεγεται ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ αν εσυ δεν το γνωριζεις μη δινεις δημοσια τετοιες ηλιθιες συμβουλες να ειστε γυναικες ρε γαμωτο και οχι γυναικουλες...επειδη φοβαστε να παρετε τη ζωη στα χερια σας ζειτε μεσα στη μιζερια και την δυστυχια στο ονομα οτι κρατατε την οικογενεια και καλα... Γιατι να εκτιμησει ο οποιοσδηποτε αντρας μια τετοια γυναικουλα -θυμα αναρωτηθηκατε ποτε? Αλλα καποιες προτιματε να τρωτε κερατο ξυλο να σας ξεφτιλιζουν καθε μερα απο το να βγειτε να δουλεψετε.... ΝΤΡΟΠΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ
Ιωάννα1971 και Ανώνυμη η κοπέλα ρώτησε πώς θα σώσει τον γάμο της,, πώς θα τον διαλύσει μάλλον το γνωρίζει. Προσωπικά δεν ξέρω άλλον τρόπο που να κρατιέται γάμος.
Αυτη ειναι η καταπληκτικοτερη απαντηση που διαβασα...Μαρινα σωστα τα λες, απλως στην εποχη του ορθολογισμου, ολα πρεπει να ερμηνευονται με τη λογικη. Το 99 τοις εκατο των ατομων που μπαινουν σε τετοια σαιτ αδυνατουν να κατανοησουν το μεγαλειο της απαντησης σου....
marina,μπραβο για την απαντηση σου,μονο με προσευχη κ υπομονη σωζετε ενας γαμος...αλλά δυστηχος στην εποχη που ζουμε,τα ξεχασαμε αυτα,γιαυτο αυξηθηκαν κ τα διαζυγια.
τι γυναικουλες κυκλοφορουν εδω μεσα! Ο ανδρα σας θα σας κερατωνει και εσεις θα προσευχεστε χαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχχαχα αξιοπρεπεια μηδεν! Καλα σας κανουν λοιπον.....
Στον πραγματικό κόσμο, εδώ κάτω στον πλανήτη γη, οι άνθρωποι κάνουν και λάθη. Είναι πιθανό να επιλέξεις λάθος σύντροφο. Σε αυτή την περίπτωση είναι προτιμότερο να μην προσπαθήσεις να τον αλλάξεις, γιατί κάτι τέτοιο είναι εντελώς αδύνατο), αλλά να τον απομακρύνεις από τη ζωή σου. Το να μένεις και να πηγαίνεις με τα νερά κάποιου μόνο και μόνο για να μη χωρίσεις (απορώ γιατί σας φαίνεται τόσο τραγικό), είναι τουλάχιστον αξιολύπητο. Να εκμηδενίζεις την δική σου προσωπικότητα, τα θέλω σου, τα πρέπει σου για να κάνεις τι? Να σώσεις τι? Εσείς εκεί στις σκοτεινές γωνίες κάποιας άλλης εποχής, μείνετε σε δυστυχισμένους γάμους που βλάπτουν (κυρίως) τα ανήλικα παιδιά σας. Και κάντε προσευχή. Όλα έτσι θα περάσουν. (Άραγε περνούν και οι κάλοι με την προσευχή?????)!
Δεν ξέρεις άλλο τρόπο από την ταπείνωση ????? και ποιος σου είπε ότι με το να σκύβεις το κεφάλι σώζεται ένας γάμος ? και τα παιδιά ????? πως είναι προτιμότερο να μεγαλώνουν ? Με μια μάνα θύμα , που ανέχεται βρισιές,προσβολές ίσως και ξυλοδαρμούς ή με μια μάνα δυνατή σε ένα ήρεμο περιβάλλον ? Ελεος , πια με αυτές τις συμβουλές.....κάτσε για τα παιδιά σου , μην του αντιμιλάς............ Συμφωνώ με Ιωάννα1971
και ολα αυτα γιατι ειστε ΤΕΜΠΕΛΕΣ ΚΑΙ ΒΑΡΙΕΣΤΕ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΤΕ!
ΧΑΙΡΕ , ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ.... ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΟΦΕΛΟΥΝ . ΜΗ ΞΕΧΝΑΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΕΥΚΟΛΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. ΜΠΟΡΕΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΝΑΛΑΞΕΙ ΑΛΛΑ ΠΑΛΙ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ . ΕΧΩ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΣΑΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ , ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΦΑΤΗ , ΠΟΥ Ο ΑΝΔΡΑΣ ΠΕΡΙΕΜΝΕΙ ΝΑ ΒΑΠΡΙΣΕΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΝ .... ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΟΜΕ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΜΠΕΡΔΕΥΤΕΙ . ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΛΥΣΗ ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ . ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΔΟΣΕ ΜΟΥ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΝΑ ΤΑ ΔΩΣΩ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΝΑ ΤΑ Μ,ΝΗΜΟΝΕΥΣΟΥΝ , ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΤΑΚΗΣ
Ειμαι ενας ανθρωπως που πιστευει πολυ,αλλα .....δεν μπορει...εσυ τρολλαρεις.Ειμαι απολυτα σιγουρη.
Ετσι οπως τα λες... ο αντρας της να τρεχει πισω απο την γκομενα και αυτη να προσευχεται!!!! Τι διαβαζω Θεε μου????
Ρε παιδια τι αφηνετε τετοια ποστ να δημοσιευονται. Καλύτερα να τα σβηνετε πριν μπουνε. Ψιτ Τακη μην ξεχασεις να της πεις να κανει και βουντου, ξερεις αυτο με τις πεστροφες στο σταυροδρομι.
Εμενα μου ξεφουσκωσε το λαστιχο του αυτοκινητου αν κανω μια προσευχη στον Θελο θα φουσκωσει μονο του ? Το λεω για να μην βάζω γρύλους ,εργαλεία κλπ. Τι λετε μωρε? Τι προσευχες και κουραφέξαλα σε εναν κατεστραμένο γάμο?
marilena Όταν πιάνει φωτιά το σπίτι σου, λες "Θεέ μου, βοήθα", συγχρόνως πιάνεις κι έναν κουβά νερό να ρίξεις, φωνάζεις και τους γείτονες να σε βοηθήσουν, ταπεινώνεσαι λοιπόν, καλείς και την πυροσβεστική, και αν τελικά τίποτα από αυτά δεν βοηθήσει, ρίχνει ο Θεός μια βροχή και σβήνει η φωτιά. Έτσι κάνουμε γενικά στην ζωή μας. Ζητάμε βοήθεια από τον Θεό και κάνουμε κι εμείς ότι μπορούμε. Είτε το πιστεύεις είτε όχι η προσευχή μπορεί να αλλάξει όχι μόνο έναν γάμο αλλά κι αυτήν την ιστορία του κόσμου.
εσεις κυρια Μαρινα εργαζεστε 'η ειστε απασχολημενη απο τις πολλες προσευχες?
Ναι.. αλλά ποιος Θεός ρίχνει τη βροχή? Ξέρεις? Πως είσαι σίγουρη ότι είναι ο δικός σου και δεν είναι ο άλλος των Καθολικών? Ή μήπως είναι των Μουσουλμάνων, ή ένας από τους Ινδούς?? Πως είναι δυνατό να ξέρεις????? Δεν είναι!!!! Οπότε μην λες ανακρίβειες.
Ο Θεός είναι ένας και βρίσκεται παντού..ντροπή, είσαι και μεγάλη γυναίκα..
Otan kaigontai ta dasi stin Ellada k oloi mazi parakaloume ton Theo na kanei na breksei alla den brexei o Theos tote pou einai oeo? Nai na pisteuoume ston Theo k na kanoume tis proseuxes mas alla oxi k na paramuthiazomaste.
Και δεύτερο παιδι διαβάζω...... Να τι δεν έπρεπε.... Για αρχή....
Θα σου πω την δική μου άποψη. Θεωρώ οτι διαλεγουμε τον άνθρωπο μας βάσει των βιωματων μας και το κανουμε αυτο για να εξυπηρετήσουμε αυτο το πρότυπο που μάθαμε απο τους γονείς μας και μας ειναι γνώριμο. Για ν αλλάξει η κατάσταση στη σχέση σου πρέπει εσυ μεσα σου ν αλλάξεις αυτο το πρότυπο (το οποίο ομολογώ δεν ειναι κ πολυ εύκολο) και βέβαια ν αγαπησεις πρώτα εσυ τον εαυτό σου για να σ αγαπούν κι οι γύρω σου. Για παράδειγμα βιωσες απο τον μπαμπά σου την απόρριψη κάποτε και σιγά σιγά εφερες με τον τροπο σου αυτή την απόρριψη μεσα στη σχέση σου. Ψάξε μεσα σου και βρες ενα υγιές πρότυπο σχέσης, και ενα υγιές προτυπο για τον εαυτό σου (όπως θα ήθελες να νιώθεις) κι αν τα καταφέρεις μεσα σου να δεις οτι θ αρχίσει να συμβαίνει και στην ζωη σου. Τωρα το γιατι ο αντρας σου συμπεριφέρεται ετσι πιθανότατα εχει κι εκείνος τα δικα του θέματα να λύσει όπως κι όλοι μας άλλωστε. Παντως πιστεύω οτι ο τρόπος που μας φέρονται ειναι όσο επιτρέπουμε εμεις.
Όλα τα πράγματα έχουν μια εξήγηση, κι εσύ δε μας εξηγείς που οφείλεται αυτή η μεταστροφή του άντρα σου. Τα πρώτα χρόνια ήταν καλά, μετά τι άλλαξε; Τι έφταιξε, το έχεις σκεφτεί; Καθήσατε ποτέ να συζητήσετε για τα προβλήματά σας; Τον ρώτησες ποτέ ευθέως γιατί αδιαφορεί; Εσύ απ'την πλευρά σου έφταιξες σε κάτι; Του έχεις δώσει μήπως το δικαίωμά να σε υποτιμήσει τόσο; Αν όχι, τότε πάει να πει ότι ο άντρας σου έχει χάσει το αίσθημά του, δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς την τόση αδιαφορία. Για αρχή πρέπει να μιλήσετε ευθέως, να τον ρωτήσεις ποια είναι τα συναισθήματά του για σένα. Ίσως έτσι βγάλεις κάποια συμπεράσματα...
βρες αλλου δουλεια και βγαλε τα πραγματα του εξω απο το σπιτι αλλαξε κλειδαριες και σταση ζωης αν σ αγαπιυσε δεν θα συμπεριφεροταν ετσι αλλα αν υπαρχουν ακομ αισθηματα για σενα θα αλλαξει και εκεινος συμπεριφορα Αγαπησε πρωτα τον εαυτο σου δειξε το και μπορει να ξαναθυμιθει γιατι εμενε μαζι σου εκτος απο το παιδι
Απόκτησε την ανεξαρτησία σου όσο πιο γρηγωρα μπορείς.. αν δέν σε εκτημίσει και τότε... τότε καλήτερα να την κάνεις. Με όμορφο τρόπο βέβαια.. ασε που οι άντρες συχνά εκτιμούν κάτι οτΝ νιώσουν πως το χάνουν. Σε εχει σίγουρη εκεί.. χωρίς δουλείΑ με τα παιδια στο σπίτι όπως και εσυ λές δέν έχεις που αλού να πάς... τα νιώθει όλα αυτά . Δήξε του πως μπωρείς !! Και όχι μόνο να το δίχνεις αλλα και αληθινα να μπωρείς και χωρίς αυτον. Σταματ να κρέμεσε απο αυτόν.. χανεις ρην αξία σου. Απόκτησε ΚΑΙ προσωπική ζωη πανω απο ολα φτιάξου ετοιμάσου περιποιήσου και βγές-έστω για ένα καγε έστω και μόνη σου γιατι να αποκτήσεις ανεξαρτησία πρώτα πρέπει να αποκτήσεις αυτοπεπήθηση. Να εκτημίσεις τομ εαυτό σου για να σε εκτημίσουν και οι άλοι.
Τι να σωσεις φιλεναδα? Οταν επρεπε να σπουδαζεις και να δουλευεις, παρατησες τα παντα για αυτον... Τι περιμενες? Τωρα, εκτος απο το γεγονος οτι δεν σε υπολογιζει, ψαξε μηπως εχει και καποια αλλη σχεση. Αυτα που περιγραφεις με υποψιαζουν...Τωρα τι μπορεις να κανεις? Ανοιχτο Πανεπιστημιο η καποιο δημοσιο ΙΕΚ να εκπαιδευτεις σε κατι, αναζητηση εργασιας και ανεξαρτητοποιηση αμεσα...
Αρχικά θα σου έλεγα να το συζητήσεις με τον άντρα σου...να του πεις πως νιώθεις!!!αν δεις κ τότε αδιαφορια σήκω κ φυγε πριν γίνουν οι καταστάσεις χειρότερες για τα παιδιά σου κυρίως.η μητέρα σου θα σε βοηθήσει όπως κάθε μαμά θέλει τα παιδιά της να είναι ευτυχισμένα να μην ντρέπεσαι κ να μην νιώθεις ότι δίνεις δικαιώματα....είναι κρίμα να χαραμίσεις τα χρόνια σου με έναν άνδρα που δεν σε σέβεται...τι οφείλεις στα παιδιά σου γιατι κ αυτα πρέπει να ζουν σε ευτυχισμένο περιβάλλον.ολα θα πάνε καλά αρκει να πιστέψεις στον εαυτό σου...στο λέω γιατι κ μένα οι γονεις μου ειναι χωρισμένοι κ ω μητέρα μου όσο υπόμενε δυσκολες καταστάσεις εμείς είμασταν χάλια...μέχρι που το αποφασισε κ όλες οι δυσκολίες ξεπεραστήκαν με το καιρό...να είσαι δυνατη....παντα!σου εύχομαι όλα να σου πάνε καλά κ όλα σου τα προβλήματα να ξεπεραστούν κ να έχεις μια ευτυχισμένη οικογένεια
Ζητησε του διαζυγιο μπας κ ξυπνηση και καταλαβει τι εχει διπλα του...
Δεν είναι η αγάπη που σε κρατάει αλλά ο φόβος. Έζησα 13 χρόνια με φόβο μήπως μείνω μόνη, για το καλό των παιδιών, για τη γνώμη του κόσμου, για να μη στενοχωρήσω τους ανθρώπους που αγαπάω, αλλά τελικά δεν έκανα τίποτα άλλο πέρα από το να υπεκφεύγω των δικών μου ευθυνών. Κι αυτές οι ευθύνες είναι ξεκάθαρες.. αδύνατο να μεγαλώσεις ευτυχισμένα παιδιά όταν εσύ η ίδια δεν είσαι ευτυχισμένη! Εγώ έφυγα με 3 παιδιά στην αγκαλιά, το ένα νήπιο ακόμα. Δεν ήταν τίποτα εύκολο. Τα κατάφερα όμως και τώρα ζω ευτυχισμένη με τα έφηβα πλέον παιδιά μου και κάθε μέρα πραγματοποιώ λίγο από τα όνειρά μου! Σκέψου τι είναι το καλύτερο για σένα, για να μπορείς να χαμογελάς πραγματικά, και τόλμησέ το. Να είσαι καλά εύχομαι!