12χρονο αγόρι βάζει τέλος στη ζωή του έπειτα από τον εκφοβισμό που υπέστη ως μαζορέτας
Ο 12χρονος Ronin Shimizu από το Folsom της Φλόριντα έβαλε τέλος στη ζωή του στις αρχές του μήνα, έπειτα από τον σχολικό εκφοβισμό που υπέστη αφού έγινε μέλος της ομάδας των μαζορετών των Vista Jr. Eagles.
Οι γονείς του πήραν τον Ronin από το Folsom Middle School όπου φοιτούσε στην 6η τάξη και του προσέφεραν διδασκαλία στο σπίτι, επειδή αντιμετώπιζε προβλήματα με τους άλλους μαθητές, οι οποίοι τον κορόιδευαν, μιας και ήταν το μόνο αγόρι-μαζορέτα στην ομάδα.
«Δέχτηκε πολύ σκληρό εκφοβισμό», ανέφερε στο News 10 η μαθήτρια Riley Coleman. «Δεν είναι σωστό να εκφοβίζουμε τους ανθρώπους».
Η συμμαθήτριά του Allie Flahive μοιράστηκε και αυτή τις ίδιες απόψεις, λέγοντας «Είναι πολύ λυπηρό να ξέρεις πως οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να σε βλάψουν με αυτό τον τρόπο».
«Συγκλονίστηκα όταν το έμαθα. Έβαλα τα κλάματα», λέει η Grace Velander, φίλη του Ronin. «Τον γνώριζα από την 6η τάξη. Παρακολουθούσαμε τα ίδια μαθήματα».
Η ομάδα του Shimizu, οι Vista Jr. Eagles, μοιράστηκαν κι αυτοί στο Facebook τα συλλυπητήριά τους.
Ο κλινικός ψυχολόγος Dr. Andrew Mendonsa μίλησε στο ABC News 10 εξηγώντας την πρόσφατη επιδείνωση του φαινομένου των αυτοκτονιών σε εφήβους και προ-εφήβους.
«Δυστυχώς, οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν πως όσο πιο νέος είσαι, τόσο πιο δύσκολο είναι να έχεις κάποιο σημείο αναφοράς, όπως έχουν οι ενήλικες σκεπτόμενοι «Τα πράγματα θα βελτιωθούν. Αυτό είναι απλά ένα εμπόδιο στο δρόμο σου. Πίστεψέ με, η ζωή θα γίνει καλύτερη». Έτσι σκεπτόμαστε ως ενήλικες. Τα παιδιά όμως δεν μπορούν να το κάνουν αυτό», λέει ο Mendonsa, αναφέροντας επίσης τον σημαντικό ρόλο που παίζουν στις μέρες μας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στη ζωή των μικρών παιδιών.
«Μόλις κάτι δημοσιευτεί, μπορεί να αναπαραχθεί ως tweet, σε κάποιο blog, να αναδημοσιευτεί πολλές φορές. Είναι σα γεμωετρική πρόοδος, γιατί ο ένας άνθρωπος γίνονται δέκα, οι δέκα εκατό κι οι εκατό χιλιάδες».
πηγή: mtv.com
Δ υστυχως σαν γονεις δεν μπορουμε πολλες φορες να σκεφτουμε πως το δικο μας παιδι ειναι ο νταης της ταξης της γειτονιας του παιχνιδιου και δεν παιρνουμε ευκολα χαμπαρι πως το σπλαχνο μας κανει τη ζωη ανυποφορη σε ενα αλλο παιδακι .Φοβομαστε και νοιαζομαστε μηπως μας πειραξει καποιος το παιδι μας και διαρκως ρωταμε μηπως το πειραξε κανεις και ξεχναμε να ρωτησουμε και το αντιθετο .Ας σκεφτουμε με τι ευκολια παμε στη δασκαλα να παραπονεθουμε οταν το παιδι μας αρπαξει καμια απο κανενα συμμαθητη του και με ποσο δυσκολια δεχομαστε πως το δικο μας παιδι ειναι αυτο που φερεται παραβατικα και ασχημα στους υπολοιπους .Τα παιδια οταν το θελησουν μπορει να φερθουν με τοση σκληροτητα που ακομα και ενας ενηλικας να σοκαριστει γιατι δεν μπορουν να καταλαβουν τις συνεπειες των πραξεων τους.Εκει ερχεται και παρεμβαινει ο γονιος που πρεπει να του ξεκαθαριζει το αντικτυπο των πραξεων του στη ζωη των αλλων και ποσο σημαντικο ειναι για ολους μας να σεβομαστε τη διαφορετικοτητα αφου ολοι ειμαστε διαφορετικοι
Πόση, μα πόση χαρα φαίνεται στο προσωπάκι του σε αυτές τις φωτογραφίες! Εκανε κατι που του άρεσε πραγματικα, τον εκανε ευτυχισμένο και τον έκαναν να νιώθει ασχημα γι'αυτό! Ειμαστε τα χειρότερα ζώα στον πλανήτη και δυστυχώς μεγαλώνουμε παιδια που ακολουθούν τα βήματα μας! Ειμαστε τόσο εγωκεντρικά και κομπλεξικά πλάσματα που πρεπει να μεταδώσουμε το μίσος μας σε αθώα παιδια για να το κατοχυρώσουμε! Τα μαθαίνουμε να μισούν και να φοβούνται πριν μάθουν να αγαπούν. Ειναι παιδια! Ειναι άγραφοι χάρτες! Κανένας δεν εχει δικαίωμα να τα λερώσει με την βρώμικα, την ανασφάλεια και το μίσος του για οτι εκείνος αδυνατεί να καταλάβει. Αλίμονο σε εκείνους ειδικά που θα τους γυρίσει μπούμεραγκ, οταν το παιδι τους δεν θα αντέχει το να το κατακρίνουν οι ίδιοι οι γονείς του. Μακάρι το αγοράκι αυτο να ηταν το τελευταιο....