Νιώθω ότι αντιμετωπίζουν το παιδί μου διαφορετικά από τα άλλα!
Ο γιός που σε ένα μήνα, θα γίνει 3! είναι το τρίτο παιδάκι μου και το λατρεύω όσο και τ άλλα δύο! Μπορώ να γυρίσω το κόσμο ανάποδα γι αυτά όπως κάθε μανούλα.
Κάποια στιγμή επειδή καθυστέρησε στο λόγο, και είχα λίγο ανησυχία, πήγαμε με τον άντρα μου σε αναπτυξιολογο, η οποία μας είπε πριν από χρόνια δε θα έλεγε τίποτα άλλα τώρα έχουν διευρύνει το φάσμα και το παιδί έχει πατήσει στο φάσμα του αυτισμού. Θα είναι λειτουργικός αλλά θα χρειαστεί να κάνουμε εργοθεραπεια.
Ξεκινήσαμε, το παιδί προχωράει, πάει πολύ καλά και προσθέσαμε λογοθεραπεια. Τέλος, ξεκινήσαμε και σταθμό. Είμασταν τυχεροί και πέρασε μέσω ΕΣΠΑ.
Όταν ξεκινήσαμε λοιπόν στο σταθμό, εξηγήσαμε τη κατάσταση γιατί το παιδί 2 φορές την εβδομάδα θα έχανε το παιδικό λόγω των θεραπειών. Μάλιστα χαρακτηριστικά μας είπε ο ιδιοκτήτης μήπως είστε υπερβολικοί, το παιδί το βλέπω μια χαρά!! Θέλαμε άλλωστε και τη συνεργασία τους με το κέντρο για να βοηθάνε όλοι μαζί για τη πρόοδό του!
Στο θέμα μας τώρα, στη γιορτή των Χριστουγέννων που θα συμμετέχει και ο γιος μου θα κάνουν ένα χορευτικό, στο οποίο τον έχουν βάλει ζευγάρι μ ένα κοριτσάκι από το νήπιο και τα κάνει όλα τέλεια μου είπαν!
λλά συμπλήρωσαν αν όμως στο θέατρο αναστατωθει ή κλάψει καλύτερα να μη συμμετέχει γιατί θα αναστατώσει τα υπόλοιπα παιδιά!!!
Όταν λοιπόν πήραν τη δασκάλα να μου ξανά πει αυτό που είπε η δασκάλα της μουσικοκινητικης και μου επανέλαβε το ίδιο, της λέω, είναι το τρίτο μου παιδί, και ξέρω από παραστάσεις από τ άλλα δύο γιατί αυτό ισχύει μόνο για το γιο μου και όχι για τ άλλα ;; Είναι απρόβλεπτο πότε θα κλάψουν ή θα δημιουργήσουν θέμα, αν δημιουργήσουν σ’ αυτές τις ηλικίες!! Και η απάντηση ήταν, απλά επειδή χάνει μαθήματα και απέχει γι αυτό το είπε (παρεμπιπτόντως το μάθημα της μουσικοκινητικης δε το χάνει ποτέ λόγω θεραπειών)
Έχω γίνει έξαλλη, νοιώθω ότι ήμουν ειλικρινής μαζί τους και αυτοί αντιμετωπίζουν το παιδί μου διαφορετικά από τα άλλα!
Πείτε μου τη γνώμη σας, σας παρακαλώ!
Σας ευχαριστώ πολύ
Μαμά Γ
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Να προσθέσω κι εγώ με τη σειρά μου, πολύ προσοχή με όσες "διαγνώσεις" γίνονται για παιδάκια που πολύ εύκολα κατατάσονται στο φάσμα ή χρίζουν λογοθεραπείας. Στον παιδικό που πηγαίνω τον γιό μου - είναι τεσσάρων χρονών τώρα - πέρυσι μου είπαν πως χρειάζεται λογοθεραπεία γιατί δεν μίλαγε πολύ. Μου σύστησαν μάλιστα και ένα κέντρο, το οποίο ξέρω ότι συνεργάζονται γενικά απο παλιότερες διαφημίσεις που μας είχαν στείλει. "Το παιδί" τους λέω "είναι μια χαρά. Απλώς έχουμε και ένα μαγαλύτερο κοριτσάκι που μιλάει ακατάπαυστα και δεν τον αφήνει να πάρει τον λόγο. Είμια σίγουρη πως μόλις πάρει φόρα δεν θα σταματάει". "Όχι" να επιμένει η διευθύντρια, "έχει θέμα και χρειάζεται βοήθεια". Ε φέτος το παιδί έχει όντως πάρει φόρα και μιλάει μια χαρά. Επιπλέον βλέπει την αδερφή του να γράφει προτάσεις και προσπαθεί να γράψει κι αυτό και τα καταφέρνει μια χαρά για την ηλικία του. Γιαυτό προσοχή και όχι εύκολες διαγνώσεις απο τον κάθε άσχετο!
Είναι κρίμα για το παιδάκι να το αντιμετωπίζουν τόσο ρατσιτικά πόσο μάλλον εφόσον είναι και υψηλής λειτουργικότητας.Κατι όμως που θα καλό θα ήταν να διευκρινίσεις -θα δεις και τις ερωτήσεις των κοριτσιών πιο πάνω- είναι οτι προφανώς το παιδάκι σου δεν αξιολογήθηκε μέσα στο φάσμα ΜΟΝΟ εξαιτίας της καθυστέρησης λόγου.Προφανώς υπήρχαν και άλλοι λόγοι..Για να είναι ένα παιδάκι στο φάσμα έχει συνήθως και αισθητηριακά ή/και θέματα κοινωνικότητας και επικοινωνίας γενικά( εξωλεκτικής εποκοινωνιας, βλεμματικής επαφής, απο κοινού προσοχής,αλληλεπίδρασης, δείξιμ ο με το δάχτυλο..κλπ κλπ..Εγω συη θέση σου θα άλλαζα σχολειο καποια στιγμη..Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!
Εμενα βρίσκεται στο φασμα , ειναι 3 ειμαστε και σε εργοθεραπεια και λογοθεραπεια και ο παιδικος το γνωριζει απο την αρχή (προσεχουν παραπανω της κινήσεις της και αντιδράσεις και ενημερώνομαι αναλυτικα). Δυστυχως ομως δεν ακολουθει οδηγιες και ετοιμάζονται για γιορτη...απο μονη μου ειπα πως αν δουν οτι δεν θα μπορει να ανταποκριθεί να μην λαβει μερος...μονο και μονο γιατι ξέρω οτι ο υπόλοιπος κόσμος δεν θα καταλάβει την ιδιαιτεροτητα του παιδιου μου και δεν πρόκειται να το βάλω στην θεση του να μου το κοροϊδέψουν η το να το δουν με διαφορετικο ματι αν χαλασει την γιορτη. Η αποψη μου ειναι πως το παιδι σου το παιδι το πονας μονο εσυ...και οσο μπορω να το προστατεψω απο τον κοινωνικό ρατσισμο θα το κανω. Ξερω οτι ειναι διαφορετικο απο τα αλλα ,αλλα αυτο το κανει ξεχωριστό(καλο ) και ειναι σκοπός μου να του το περασω αυτο στην ζωη του...αλλα πολλές φορες οι γονεις ειναι χειρότεροι απο τα παιδια...οσο μπορω να το προστατέψω θα το κανω.
Καλησπέρα σας..δεν ξέρω αν μπορω να σου απαντήσω στο ερώτημα σου..νομίζω ότι μπορει όντως να δείξανε μια προκατάληψη.. Δε θέλω να πιστέψω όμως ότι έχει να κάνει με την ιδιαιτερότητα του γιου σου.. Στα διαφορα σχολεία που έχω αλλάξει με τους γιους μου, έχω δει να φέρονται με Αυτό τον τροπο και σε μωρα πολυ ευαίσθητα η αντίθετα, υπέρ κινητικά και ευεξαπτα... Όπως είπες και συ, σε αυτη την ηλικία έιναι πολυ δύσκολο να προβλέψουν τις αντιδράσεις ενός παιδιού...μπορει να φοβούνται απο το ζωηρό παιδάκι και να τους έρθει απο το παιδάκι που φαινομενικά ήταν το πιο φρόνιμο και υπακουο. Τι να πω...με ότι μυαλό κουβαλά ο καθένας...λες και υπάρχει περίπτωση να πας σε γιορτη νηπίων και όλα να φέρονται σαν επαγγελματίες...και αυτη η συμπεριφορά τους έιναι αυτη που τα κάνει τοσο χαριτωμένα...εγω προσωπικά λατρευω τις παιδικές παραστάσεις γιατι βλέπω την αθωότητα των παιδιών...και την ματαιοδοξία των μεγάλων καποτε... Αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα να μάθω περισσότερα για το τι σας οδήγησε να το ψάξετε λίγο περισσότερο...έχω δυο γιους. Ο ένας έιναι 5,5 και ο μικρός 22μηνων. Ο μεγάλος μου στα 2,5 χρόνια έλεγε 10 περίπου λέξεις μόνο αλλα μετα λύθηκε η γλώσσα του και όλα μια χαρα...αν και έχω αυτήν την εμπειρία, ανησυχω λίγο για τον μικρο μου ο οποίος μέχρι τώρα δεν έχει πει καμία λέξη... Μόνο το "μαμ" ξερει!!! Όπως έιναι φυσικό ρώτησα την παιδιατρο και μου ειπε ότι τα αγόρια αργούν πολυ καμία φορα και πως έχουμε χρόνο... Το τελευταίο διάστημα παρατηρώ συνεχει τον μικρο μου για να εντοπισω κάτι που πιθανόν να έιναι ύποπτο.. Καταλαβαίνει σχεδόν τα παντα..όταν του λέω μπάνιο έρχεται σφαίρα, όταν πεινασει έρχεται με το πιατακι του και μου το δείχνει, η όταν θέλει νερο , όταν θέλει αγκαλια...έιναι κοινωνικός, παίζει πολυ και μόνος του και με τον αδερφό του.. Στους παιδοτοπους δε φοβάται τα αλλα παιδάκια ακομα και αν έιναι μεγαλύτερα, και του αρέσει να συμμετέχει...κλείνει την τηλεόραση και μας φέρνει κλειδιά και παπούτσια όταν θέλει βόλτα και γενικά δεν βρισκω πολλα που θα με έκαναν λογικά να ανησυχω...αν ήμασταν λίγους μήνες πριν όμως... Κοντευουμε τα δυο όμως και επειδη συνεχεια διαβάζω διάφορες περιπτώσεις, όπως έιναι σήμερα και η δικη σας, αναρωτιέμαι μήπως θα έπρεπε να αποταθω σε κάποιον ειδικό...οι περισσότεροι όπως είπες και συ, οι οποίοι δεν ξέρουν τι τους γίνεται και λένε την άποψη τους καμία φορα χωρις να έχουν το υπόβαθρο, λένε ενα "έιναι μια χαρα το παιδι" και τελειώνουν...επειδη όμως θέλω να κάνω το καλύτερο για το παιδι μου, θα ήθελα αν μπορείς, να μου πεις ποια έιναι τα σημάδια που υποδηλώνουν αυτισμό... Γιατι απο ότι αντιλαμβάνομαι αναφέρεται σε ενα ευρύ φάσμα...και απο ότι έχω διαβάσει κάτι λίγα στο Ίντερνετ τα περισσότερα άρθρα αναφέρονται σε βαριές περιπτώσεις...οι "ελαφριες"(και χιλια συγνώμη για την έκφραση) πως μεταφράζονται στην συμπεριφορά του παιδιού;;;; Ειλικρινά θα ήθελα πολυ να μάθω και ίσως θα ήταν ωραία κάποιος ειδικός να μας γράψει ενα σχετικό άρθρο εδω... Για παράδειγμα η κοπέλα που σχολίασε πιο πάνω, έχει τόση άνεση στο γραπτό λόγο...γράφει πολυ καλύτερα απο τους πιο μορφωμένους και "φυσιολογικους" (και πάλι συγνώμη για την έκφραση, για Αυτό την βάζω σε εισαγωγικά) που έχω συναντήσει.. Και μπράβο της... Ευχαριστω εκ των προτέρων και πολυ θα ήθελα να ακούσω μια απάντηση..
Με αυτά που λες, δε φαίνεται κάτι που να κάνει μπαμ. Πράγματα που μπορεί να σε βάλουν σε υποψίες είναι η χαμηλή αλληλεπίδραση με τα άλλα παιδιά, πολύ ντροπαλό παιδί, παιδί που αποφεύγει να παίξει με συνομήλικους και ψάχνει τη σιγουριά που του δίνει το παιχνίδι με παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας ή η συντροφιά των γονιών του. Αυτά τα παιδιά μπορεί να είναι αυτιστικά και να μην τα καταλάβει ποτέ κανένας. Είναι πολλά τα γνωρίσματα και οι λεπτομέρειες στη συμπεριφορά, αλλά δε νομίζω να σε αφορούν για το παιδί που περιέγραψες. Και μη νομίζεις ότιΑν έχεις δυνατότητα να δώσεις κάποια χρήματα (30 ευρώ τη φορά ζητούν οι περισσότεροι), μπορείς να πας 5-6 φορές σε λογοθεραπευτή και να ζητήσεις να είσαι μέσα στην ώρα του μαθήματος. Θα δεις πως του μιλάει (τόνο και ύφος), πως του ζητάει να ανταποκριθεί, πως δεν ενδίδει στις απαιτήσεις του όταν δείχνει με το δάχτυλο, χωρίς όμως να το εκνευρίζει και έτσι θα μπορέσεις να καταλάβεις ποιες δικές σου συμπεριφορές δεν το βοηθάνε να προχωρήσει στο λόγο. Όποιος βολεύεται με άλλους τρόπους (δείχνω, φωνάζω και μου δίνουν) μερικές φορές δε μιλάει, γιατί δε νιώθει ότι χρειάζεται. Αν το κάνεις αυτό, καλύτερα να επιλέξεις άνθρωπο που δουλεύει ανεξάρτητα, γιατί τα κέντρα λογοθεραπείας έχουν την τάση να μεγαλοποιούν κατάστασεις για οικονομικό όφελος.
Επειδή μου δημιούργησες την περιέργεια...οι περισσότερο μορφωμένοι από εμένα είναι το 1% των Ελλήνων. Μια επιπλέον απόδειξη ότι ο αυτισμός δεν αποτελεί εμπόδιο για τους στόχους και τα όνειρα ενός ανθρώπου. Επίσης, συγχαρητήρια που από αυτά που διάβασες στο internet κατάλαβες ότι όσα αναφέρονται αφορούν μια πολύ μικρή μερίδα αυτιστικών, οι οποίοι αν είχαν λάβει άλλη αποδοχή και αντιμετώπιση από τις οικογένειές και τους εκπαιδευτές τους, ίσως να μη βρίσκονταν σήμερα στο σημείο που βρίσκονται. Αυτό κανένας γιατρός δεν μπορεί να μας το αμφισβητήσει με αδιάσειστα επιστημονικά στοιχεία, οπότε ο καθένας από εμάς έχει το δικαίωμα να πιστεύει ό,τι θέλει για τον αυτισμό. Μπράβο σου που διάβασες πίσω από τις γραμμές. Μακάρι όλοι να είχαν την αντίστοιχη ενημέρωση και την αντίστοιχη κρίση για να φιλτράρουν σωστά τα δεδομένα που μας δίνονται.
Πόσο σ ευχαριστώ δε φαντάζεσαι. ... λάθος τους κατηγόρησα νομίζω. Σήμερα που τον είδα στις πρόβες, έκλαιγε. Αλλά δεν έφευγε από τη σειρά του! Του έχουν βάλει ένα κοριτσάκι που τον καθοδηγεί! Άραγε έχει νόημα ;; θα Τον βοηθήσει Κάπου ;; Σκέφτομαι αν κλαίει στο θέατρο, να τον πάρω! Δε θέλω να στρεσαρετε. Μ έκανες να δω το θέμα του γιου μου πιο χαλαρά! Σ ευχαριστώ πολύ
Μπορείς να τον ρωτήσεις αν θέλει να λάβει μέρος. Αν δεν είναι σε θέση να σου απαντήσει, κάν΄το με τρόπο που θα το καταλάβει. Αν, για παράδειγμα, είσαι από κάτω σε επόμενη πρόβα και κλάψει μπορείς να ανοίξεις τα χέρια σου σαν αγκαλιά και να του κάνεις νόημα ότι μπορεί να έρθει. Δε φεύγει από τη θέση του, γιατί μπορεί να εκτελεί άψογα εντολές που του δίνονται με σαφήνεια. Είναι πάρα πολύ καλός σε αυτό! Του εξήγησαν ότι εκεί θα πρέπει να κάθεται για να γίνει το χορευτικό και αυτό κάνει. Είναι εκπληκτικός ο τρόπος που δουλεύει ο εγκέφαλός του και είναι καταπληκτική η υπομονή που δείχνει. Δεν του αρέσει, αλλά κάθεται γιατί ξέρει ότι αυτό πρέπει να κάνει. Εσύ απλά δώσ΄του την εναλλακτική να μη συμμετέχει αν δε θέλει. Άφηνέ τον να αποφασίζει μόνος του, γιατί έτσι θα μάθει να εμπιστεύεται τον εαυτό του. Το αν θα του δώσει κάτι αυτή η εμπειρία δεν το ξέρω. Εντελώς βιωματικά θα σου απαντήσω πως κι εγώ δεν ήθελα ποτέ να συμμετέχω σε τέτοιες εκδηλώσεις, αλλά αυτή τη στιγμή δεν έχω πρόβλημα να σηκωθώ και να μιλήσω μπροστά σε κόσμο αν χρειαστεί. Στο σχολείο όσες φορές με έσπρωξαν σε τέτοιες εκδηλώσεις και το έκαναν με σωστό τρόπο (π.χ. σου δίνουμε εσένα αυτό το ρόλο γιατί πιστεύουμε ότι μπορείς να ανταποκριθείς πολύ καλά στις απαιτήσεις του), πάντα τα πήγαινα καλά. Ίσως να με βοήθησαν και μερικές τέτοιες (λίγες) εμπειρίες. Δεν το ξέρω. Το σχολείο του γιου σου δε μου φαίνεται να τα χειρίζεται αυτά τα θέματα με μαεστρία. Και αυτό ο γιος σου το καταλαβαίνει. Καταλαβαίνει ότι έχουν βάλει άλλον να τον καθοδηγεί και άρα δεν τον εμπιστεύονται και γι΄αυτό δε δείχνει τι πραγματικά μπορεί να κάνει. Αν τον πίστευαν πραγματικά πιστεύω ότι μπορεί και να μην έκλαιγε. Εγώ βλέπω τέτοιες διαφορές στο δικό μου παιδί από τότε που άλλαξε σχολείο. Στο παλιό σχολείο αδιαφορούσαν και το έβλεπαν σαν το παιδί μαμάκια, ενώ στο καινούριο περιμένουν περισσότερα πράγματα από αυτό γιατί πιστεύουν ότι μπορεί. Κι αυτό τους ανταμείβει. Είναι φανταστικές οι δυνατότητες του μυαλού τους και τα ένστικτά τους. Ποτέ να μην αμφιβάλλεις για αυτά τα δύο στοιχεία του, ό,τι κι αν ακούς από τους γύρω. Δώστου την ασφάλεια ότι πιστεύεις πολύ στις ικανότητές του και θα στα γυρίσει όλα πίσω διπλά και τριπλά.
Πως σου φαίνεται η ιδέα να τους ζητήσω να Τον αφήσουν μόνο του ;; Θα δω τις αντιδράσεις του και θα τον αφήσω να με καθοδηγήσει! Είσαι εξαιρετική! !
Αυτό να κάνεις. Να βλέπεις τις αντιδράσεις του και να καθοδηγείσαι από αυτές. Δεν μπορώ να σου απαντήσω στην ερώτησή σου, γιατί δεν είμαι σίγουρη αν την κατάλαβα καλά. Αν εννοούσες να τους πεις να δοκιμάσουν να τον αφήσουν να χορέψει μόνος του, τότε μόνο υποκειμενικά μπορώ να σου απαντήσω. Επειδή για μένα αυτές οι εκδηλώσεις δεν είναι ιδιαιτέρως σημαντικές, γενικά δε με νοιάζει αν τα παιδιά μου συμμετέχουν ή όχι σε αυτές. Αν δε θέλουν απλά τα αφήνω να μην παίρνουν μέρος κι ας είναι τα μόνα παιδιά της τάξης που δε συμμετέχουν. Αν, όμως, εντοπίσω ότι τους αρέσει και θέλουν να συμμετέχουν, αλλά ντρέπονται ή φοβούνται τότε είμαι πολύ υποστηρικτική. Αν καταλάβαινα ότι το αυτιστικό μου παιδί ήθελε να χορέψει, αλλά μόνο του θα το ζητούσα με όλο μου το είναι. Σε άλλη περίπτωση δε θα έκανα τίποτα. Όμως, αυτή είναι η δική μου υποκειμενική γνώμη σαν μαμά. Αν για σένα είναι πολύ σημαντικό το παιδί σου να έχει τέτοιες εμπειρίες θα πράξεις διαφορετικά. Γενικά όσο ακούς τις ανάγκες του παιδιού σου, νομίζω ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν τις ακούς, θα το ακούσεις και αν σου λέει "όχι, δε θέλω" και το πιστεύει πολύ. Εκεί θα πρέπει να το σεβαστείς. Αν το όχι του είναι χλιαρό και έχει μέσα και λίγο φόβο, εκεί μπορείς να αναλάβεις πρωτοβουλία και να το σπρώξεις να δοκιμάσει κάτι καινούριο. Όλες οι δοκιμές καλές είναι. Κι εγώ που δε θα το έσπρωχνα σε μια εκδήλωση του σχολείου, επειδή δε μου είναι πολύ σημαντική, το σπρώχνω σε άλλα πράγματα τα οποία θεωρώ σημαντικά. Το ακούω μεν, αλλά είναι κάποιες φορές που διαισθάνομαι φόβο και εκεί βγαίνω λίγο πιο μπροστά και του λέω δοκίμασε μπορείς κι ας είναι κάτι που ίσως δεν το ενδιαφέρει πολύ.Όπως και να το χειριστείς κάτι θα κερδίσετε. Θα μάθετε καλύτερα τους κώδικες επικοινωνίας σας, θα δουλέψετε συλλογικά για αυτό (θα του πεις τις σκέψεις σου, θα προσπαθήσεις να καταλάβεις τι θέλει, μπορεί να σου δείξει τις επιθυμίες του). Μόνο θετικά αποτελέσματα πιστεύω ότι θα σας φέρει αυτή η εμπειρία της εκδήλωσης, ασχέτως του τι θα συμβεί στο τέλος (αν δε λάβει καθόλου μέρος/αν σηκωθεί και κλάψει/αν σηκωθεί και τα κάνει όλα τέλεια).
Δεν είμαι ειδικός,όμως μπορώ να σου πω από την εμπειρία μου ότι υπάρχει μια υπερβολή σε όλο το θέμα του αυτισμού. Έχω ένα αγοράκι 3 χρονών που και εμένα καθυστέρησε να μιλήσει. Να φανταστείς ότι στα 2 δεν έλεγε καν μαμά! Εννοείται πως είχα ανησυχήσει πάρα πολύ αλλά ο παιδίατρος με καθησύχαζε. Θεωρούσε μια μόδα και ταυτόχρονα μια υπερβολή στο θέμα της εργοθεραπείας και της λογοθεραπείας. Μου είπε μάλιστα πως πριν 20 χρόνια δεν υπήρχαν αυτοί οι γιατροί και με ρώτησε αν ξέρω κανένα ενήλικα που να μη μιλάει.. Είχε δίκιο τελικά γιατί μετά που γνώρισα κι άλλες μαμάδες που καθυστέρησαν τα αγοράκια τους να μιλήσουν όσες έψαξαν το θέμα ηταν και καλά στο φάσμα του αυτισμού..ναι!!Και όμως δίνουν τόσο εύκολα την ταμπέλα του αυτιστικού παιδιού! Ο γιος μου λίγο πριν κλείσει τα 3 -έτσι ξαφνικά- πήρε φόρα η γλώσσα του και τώρα δεν έχει σταματιμό! Αφού οι γνωστοί και οι συγγενείς μας που είδαν την αλλαγή μέσα σε ένα μήνα δεν τον αναγνωρίζουν! Γι αυτό καλό είναι να έχουμε λίγο υπομονή και να μη συγκρίνουμε τα παιδιά μας με άλλα παιδιά. Και ο άντρας μου καθυστέρησε να μιλήσει..φαίνεται πως είναι γονίδιο;;;τι να πω! Πολλές φορές με το να τρέχουμε τα παιδιά μας στους γιατρούς μόνο καλό δεν τους κάνουμε.. Και η δική μου άποψη μέσα απ την εμπειρία μου είναι ότι τον γιο μου τον βοήθησε πολύ η παρέα με άλλα παιδάκια! Ήθελε τόσο πολύ να παίξει μαζί τους και να επικοινωνήσει που επιτέλους μίλησε!
Δυστυχώς θα συμφωνήσω με την "αποσιωποιητικά" παραπάνω. Θέλησα κι εγώ να ενημερώσω το σχολείο για κάποιο θέμα της κόρης μου, πλήρως ιάσιμο και σε κατάσταση εκφυλισμού πια, μόνο και μόνο για να ενημερώνω τον γιατρό της για την κλινική της εικόνα, αλλά και γιατί θεωρούσα ασέβεια προς τα άλλα παιδιά και τους γονείς που έχουν σοβαρότερα προβλήματα, να το κρύβω για να μην στιγματιστώ. Ενώ ΠΟΤΕ δεν είχαν καταλάβει κάτι κι ούτε βλέπαν κάτι διαφορετικό από τα άλλα παιδιά, όταν υπήρχε κάποια δυσκολία στην τάξη, όπως όλα τα παιδάκια αντιμετωπίζουν, κατευθείαν το πήγαιναν σε "μαθησιακή δυσκολία" που ως δια μαγείας λυνόταν βέβαια με λίγη παραπάνω προσπάθεια από το παιδί και και από την πλευρά τους. Ξεπέρασέ το, υπάρχει τρομαχτική άγνοια και ...κούραση για να ασχοληθούν περισσότερο και να κάνουν κάτι διαφορετικό από την "ταμπέλα" και τα "κουτάκια", και πίστεψε στο παιδί σου με καρδιά και με ψυχή, ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ και ΑΠΟΛΥΤΑ, (ακόμα κι όταν το σύμπαν συνομωτεί για το αντίθετο) και στο τέλος θα δικαιωθείτε.
Ήταν 2,5 όταν ξεκίνησε σταθμό. Δεν έχω μιλήσει για αυτισμό. Για διαταραχή στην επικοινωνία είπαμε! Κι όμως είδες πάλι φέρθηκαν κάπως. ... δίνω λίγο χρόνο μέχρι τη γιορτή. Και θα δούμε πως θα πάει. Σε ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου! ❤
Συγνώμη, αν επιμένω. Πρέπει να βεβαιωθείς ότι εσύ μέσα σου δε νιώθεις αδικημένη επειδή το αντιμετώπισαν έτσι, δε νιώθεις ότι υστερεί επειδή δε μιλάει ακόμη καλά ή έχει δεξιότητες που χρειάζονται βελτίωση. Αν μέσα σου νιώθεις απόλυτη εμπιστοσύνη στο παιδί που έχεις, θα διεκδικείς και καλύτερα αυτά που του ανήκουν. Τότε δε θα μιλάς για διαταραχή ή καθυστέρηση ή δυσκολίες ή προβλήματα στην επικοινωνία. Τότε θα λες βελτιώνουμε το λόγο και προχωράει πολύ καλά. Την αλήθεια, από τη θετική σκοπιά. Δε θα έχεις την έκφραση του αδικημένου και ενοχλημένου όταν συμβαίνουν περιστατικά σαν αυτό, αλλά την έκφραση του σίγουρου (π.χ. Ας το αφήσετε να λάβει μέρος, αν θέλει, και είμαι βέβαιη ότι μπορεί να τα πάει περίφημα).Με τη συμπεριφορά που έχουν τα κέντρα είναι λίγο δύσκολο να αποκτήσεις τέτοιο attitude. Όμως, πρέπει να πιστέψεις ότι το παιδί αυτό δε θα γίνει απλά λειτουργικό, αλλά μπορεί να προοδεύσει πολύ περισσότερο από αυτό που σήμερα περιμένεις. Γιατροί, μηχανικοί και καθηγητές πανεπιστημίου είναι οι νούμερο 1 στη λίστα των πιθανώς αυτιστικών. Άνθρωποι που δεν πάει το μυαλό σου. Aυτά δε σου τα λένε τα κέντρα, όπως δε σου λένε τα χαρίσματα των αυτιστικών (προσήλωση στο στόχο, επιμονή, τελειομανία, κ.α.). Δε στα είπα σαν συμβουλή τα προηγούμενα. Στα είπα γιατί μπορεί να μην τα έχεις ακούσει. Δεν τα λένε αυτά οι επαγγελματίες του χώρου, γιατί αν τα πούνε μπορεί μια μέρα να κρίνεις ότι δεν τους χρειάζεσαι στο βαθμό που το νιώθεις σήμερα ή μπορεί να έχεις απαιτήσεις που δεν τους βολεύουν γιατί θα πρέπει να τους βάλεις να δουλέψουν λίγο παραπάνω ή να δεσμευτούν απέναντί σου περισσότερο. Πολλά πράγματα έχω στο μυαλό μου, που δεν μπορώ να στα αναλύσω από εδώ. Αλλά μπορώ να σου πω ενδεικτικά πως το πακετάκι 2 έργο, 2 λόγο την εβδομάδα που προτείνουν όλοι, μπορεί να μειωθεί αν σου λένε τι να κάνεις και σου παρέχουν και το κατάλληλο υλικό. Για να βρεις επαγγελματία να σε υποστηρίξει σε αυτό πρέπει να ψάξεις πολύ (γιατί η ειλικρίνεια σπανίζει) και να δεσμευτείς κι εσύ, που είμαι σίγουρη ότι έχεις τη διάθεση να το κάνεις. Εγώ είδα πολύ καλύτερα αποτελέσματα με αυτόν τον τρόπο, παρά με το περάστε, σκουπίστε και φύγετε σε 45 λεπτά συνεδρίας και ενημερώνω και για άλλα 5 λεπτά το γονιό.Πρέπει, όμως, να ξέρεις τι θα ζητήσεις για να βρεις και τον κατάλληλο επαγγελματία που θα σε βοηθήσει σε αυτό. Λόγο και έργο πάλι θα κάνεις, αλλά λιγότερες φορές την εβδομάδα. Γι΄αυτό σου είπα να δεις τι λένε οι ενήλικες αυτιστικοί, γιατί θα σε βοηθήσουν να αποκτήσεις προσωπική άποψη και να κρίνεις κι από μόνη σου αν κάποια παρέμβαση σου δίνει το αποτέλεσμα που θέλεις.
Εχεις απολυτο δικιο. Η κοινωνια εχει ως σκοπο τη συμμορφωση στον μεσο ορο. Ομως δεν θα επρεπε να μας ενδιαφερει να προετοιμαζουμε τοσο τα παιδια μας ωστε να εξομοιωθουν, να απορροφηθουν, αλλα να ξεχωρισουν και να αγαπηθουν για τη διαφορετικοτητα τους. Οι κοινωνιες εχουν χωροχρονικο στιγμα, επομενως ειναι ματαιη η προκρουστια λογικη. Αντιθετα, ο στοχος μας θα πρεπει να ειναι η ανθρωποτητα. Οι αυτιστικοι υψηλης λειτουργικοτητας κατα την αποψη μου ειναι ο τυπος ανθρωπου που αν τους δοθουν οι καταλληλες ευκαιριες μπορουν να θεσουν τον πηχυ λιγο πιο ψηλα.
δηλαδη φοβουνται μηπως τους χαλασει την γιορτη??? αν ειναι δυνατον! αν δεν ησουν μεσω εσπα και τους ελεγες οτι περνεις το παιδι απο εκει και τον πας σε αλλα παιδικο σταθμο τι θα εκαναν? οντως το αντιμετωπιζουν διαφορετικα το παιδι σου και απο οτι καταλαβα απο τα λεγομενα της αναπτυξιολογου το παιδι δεν εχει σοβαρα "θεματα" οποτε μαλλον ο παιδικος αυτος δεν ειναι καταλληλος για το μικρο σου! θα ελεγα να επιμεινεις να του δωσουν ενα ρολο και να τους πεις οτι να μην ξεχνανε οτι αμα κλαψει θα εισαι κι εσυ ΕΚΕΙ!!! εδω στο νηπιο μας ενα παιδακι που ηταν στο φασμα και κοινωνικα δεν το ειχε καθολου του εδωσαν ποιημα....δεν το ειπε ....τον χειροκροτησαμε περισσοτερο απο ολους!!!! ΕΛΕΟΣ ............
Επίσης ξέχασα να σημειώσω ότι συνεργασία με τους εργοθεραπευτές και τους λογοθεραπευτές γίνεται να έχει το σχολείο, ακόμη κι αν δεν τους μιλήσεις για αυτισμό. Θα αναφέρονται όλοι στη δουλειά που κάνουν και θα δίνουν οδηγίες στο σχολείο για να βοηθιέται το παιδί κι από εκεί. Το σχολείο σας είναι παντελώς άσχετο και φαίνεται από τη φράση που σου είπε ότι "το παιδί φαίνεται μια χαρά" Όλα τα αυτιστικά παιδιά φαίνονται μια χαρά, γιατί είναι μια χαρά. Κι εγώ μια χαρά φαίνομαι, γιατί είμαι μια χαρά. Και είμαι δυο χαρές παραπάνω, γιατί εκτός από άνθρωπος είμαι και αυτιστική, που σημαίνει ότι έχω μερικές επιπλέον δεξιότητες που τις κάνω καλύτερα από τους άλλους. Αυτά που δεν μπορούσα να κάνω καλά, τα έμαθα γιατί δεν πέρασε από κανενός το μυαλό η ιδέα ότι υπήρχε περίπτωση να μην τα μάθω. Όλοι μαθαίνουν, αν κάποιος πιστέψει ότι μπορούν να μάθουν. Ξεκίνα να διαβάζεις ιστορίες ανθρώπων που έμαθαν ότι είναι αυτιστικοί σε μεγάλη ηλικία και θα σου λυθούν όλες οι απορίες και θα ξέρεις ακριβώς τι μπορεί να καταφέρει το παιδί σου. Αυτοί ξέρουν τον αυτισμό από μέσα και τον ξέρουν πολλές φορές καλύτερα από τους λογοθεραπευτές και εργοθεραπευτές που ασχολούνται με τα αυτιστικά παιδιά.
Δε θα το ξαναπείς σε κανένα σχολείο ότι το παιδί σου είναι αυτιστικό και το πρόβλημα λύθηκε. Δεν ξέρουν από αυτισμό και τρομάζουν. Μπορείς να πεις ότι κάνει εργοθεραπεία για να βελτιώσει συγκεκριμένες δεξιότητες, αλλά δε χρειάζεται να λες ότι είναι αυτιστικός. Όταν μάθουν τι εστί αυτισμός, τότε θα μπορούμε να το λέμε. Μέχρι τότε δε χρειάζεται να δίνεις καμία ταμπέλα. Δεν τους αφορά. Άφησε το ελεύθερο να μεγαλώσει χωρίς να νομίζουν οι άλλοι ότι δεν μπορεί να κάνει ορισμένα πράγματα. Θα μεγαλώσει όπως εμείς, που σπουδάσαμε, δουλεύουμε και κανείς (εκτός από γιατρούς γνώστες και άλλους αυτιστικούς) δεν καταλαβαίνει ότι είμαστε αυτιστικοί. Δοκίμασε από του χρόνου αυτό που σου λέω και θα δεις πολλές αλλαγές. Ο γιος σου θα περάσει πιο καλά στο σχολείο και θα πάρει περισσότερα πράγματα από αυτό, γιατί θα το αντιμετωπίζουν ως ίσο προς ίσο με τα υπόλοιπα παιδιά.