Είπα σήμερα και εγώ να μοιραστώ την δικιά μου αλλόκοτη ιστορία.. Την ιστορία του πως γνώρισα το αγόρι μου και την γέννηση του γιου μας. Εγώ που λέτε έχω καταγωγή από την Αλβανία, όμως είμαι γεννημένη και μεγαλωμένη στην Αθήνα. Όταν λοιπόν έγινα 18 ετών αποφασίσαμε με τους γονείς μου να φύγω έξω να σπουδάσω, και συγκεκριμένα στη Βιέννη. Έτσι λοιπόν μετακόμισα στην Βιέννη και άρχισα τις σπουδές μου στην Αρχιτεκτονικη.
Στο πανεπιστήμιο γνώρισα τον Νίκο. Ένα χρόνο μεγαλύτερος από μένα, φοιτητής και αυτός της Αρχιτεκτονικης, ψηλός, καστανοξανθος με σκούρα μπλε μάτια. Με λίγα λόγια κορίτσια ένας κούκλος!!! Και μιλάω 100% με αντικειμενικοτητα!!! Εε λίγο θέλει ο άνθρωπος?? Τον ερωτεύτηκα κατευθείαν!!! Απ’ ότι έμαθα αργότερα και αυτός το ίδιο!!! Μετά από δύο μέρες μου ζήτησε να βγούμε!!! Δεν χρειάζεται να σας πω ότι είπα ναι πριν καν τέλειωσε την πρόταση του το παιδί!! Χαχα!
Να σημειώσω ότι έως τότε πίστευα ότι ο Νίκο ήταν Αυστριακός, εξαιτίας των τελειων γερμανικών του!!! Στο πρώτο μας ραντεβού λοιπόν μαθαίνω ότι ναι μεν είναι γεννημένος και μεγαλωμένος στη Βιέννη, αλλά οι γονείς του έχουν καταγωγή από την Σερβία.. Εε αυτό κάπως μου ‘ρθε. Για όσες δεν το γνωρίζετε η Αλβανία με την Σερβία είναι σε εμπόλεμη κατάσταση εξαιτίας του Κοσοβου. Καλά εμένα ποσώς με ενδιέφερε, αλλά δεν ήξερα την αντίδραση των γονέων μου που όσο να πεις, ως μεγαλύτεροι έχουν άλλες ιδέες και νοοτροπίες.. Το ίδιο και εκείνος. Απλά είχε τις επιφυλάξεις του για τους γονείς του.. Με τα πολλά λοιπόν και μετά από δύο μήνες περίπου τα φτιάξαμε (το παίδεψα αρκετά το μωρό μου χαχα)
Η σχέση μας ήταν τέλεια!!!! Η φοιτητική ζωή δεν συγκρίνεται με τίποτα!!!! Ειδικά αν είσαι ερωτευμένος!!! Και ειδικά αν είσαι ερωτευμένος τόσο πολύ!!! Μετά από περίπου ένα χρόνο σχέσης και ενώ εγώ ήμουν 19,5 περίπου, ένα πρωί Δευτέρας συνειδητοποιω ότι έχω δύο μέρες καθυστέρηση.. Δεν με πανικοβαλε όμως αυτό καθώς έχω τον πιο ασταθή κύκλο του κόσμου!! Πότε δεν είχα αδιαθετησει την ημέρα που έπρεπε.. Πάντα με τουλάχιστον δύο μέρες καθυστέρησης.. Αυτό όμως που με έβαλε σε σκέψεις είναι το γεγονός του ότι δεν είχα τα γνωστά συμπτώματα περιόδου.. Πάντα βγάζω από ένα σπυρακι στο πρόσωπο και έχω πoνάκια χαμηλά στην κοιλιά.. Πήγα λοιπόν στο φαρμακείο και πήρα ένα τεστ έτσι για να μου φύγει η ιδέα.. Το τεστ βγήκε αρνητικό. Ουφ.. Ανακούφιση και όλα γυρνάνε στο φυσιολογικό..
Η εβδομάδα περνάει και εγώ δεν έχω αδιαθετησει ακόμα.. Επίσης το στήθος μου είχε γίνει τούμπανο και γενικά το σώμα μου σαν να ήταν διαφορετικό.. Παίρνω την κολλητή μου που ήταν καθοδον για το σπίτι μου και της λέω να μου φέρει ένα τεστ.. Όταν το άκουσε, έχασε τη μιλιά της!!! Το έκανα και βγήκε θετικό!!!! Έκανα και ένα δεύτερο ηλεκτρονικό και έγραψε «Schwanger», δηλαδή έγκυος!! Έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου!!! Με το αγόρι μου είχαμε ένα ατύχημα αλλά δεν πίστευα να εμένα έγκυος αφού νόμιζα πως δεν ήμουν στις γόνιμες μέρες. Έλεγα και εγώ και η κολλητή μου μαζί.. Ήρθε το αγόρι μου και μας είδε που κλαιγαμε..
Όταν του το είπα έμεινε για 5 λεπτά αμιλητος και μετά μου είπε «Και γι’ αυτό κάνεις έτσι; Εγώ, μωρό μου, θέλω να το κρατήσουμε. Αλλά εσύ αποφασίζεις. Και ότι και να αποφασίσεις εγώ θα είμαι δίπλα σου«
Την επόμενη μέρα πήγα στον γιατρό μόνο και μόνο για να το επιβεβαιώσω. Για την επόμενη βδομάδα σκεφτόμουν πολύ έντονα την άμβλωση. Έκλαιγα συνέχεια και νόμιζα πως ήταν η μόνη λύση. Αφού λοιπόν συνήλθα από το πρώτο σοκ και το σκέφτηκα καλύτερα, αποφάσισα να το κρατήσω το μωρό μου. Ούτε οι πρώτοι νέοι γονείς ήμασταν, ούτε οι τελευταίοι. Το θέμα είναι πως το λέμε στους γονείς.. Πρώτα αποφασισαμε να το πούμε στους γονείς μου.
Οι γονείς μου είχαν καταλάβει ότι είχα αγόρι αλλά λεπτομέρειες δεν γνώριζαν. Πως τους λέω τώρα ότι είμαι έγκυος και το αγόρι μου είναι Σέρβος??? Πρώτα τους είπα ότι είναι Σέρβος. Η αντίδρασή τους ευτυχώς ήταν καλύτερη απ ότι περίμενα.. Δεν ήταν βέβαια ότι καλύτερο για αυτους αλλά από την στιγμή που είμαι ενήλικη, δεν μπορούν να κάνουν κάτι. Την ίδια μέρα τον γνώρισαν (μέσω σκαιπ όλα αυτά) και απ ότι μου είπαν στη συνέχεια, τον συμπάθησαν αρκετά. Την εγκυμοσύνη τους την ανακοίνωσα δύο εβδομάδες μετά. Να ξεπερνούσαν πρώτα το πρώτο σοκ. Εκεί ήταν το αποκορύφωμα!!! Κλάματα, φωνές, απογοήτευση.. Πήραν κατευθείαν το αεροπλάνο και ήρθαν. Μια εβδομάδα το συζητάγαμε!!! Μιλήσαμε και οι τέσσερις και οι γονείς μου μετά από πολύ προσπάθεια πείστηκαν και δέχτηκαν την απόφαση μας. Αν και πολύ στεναχωρημενοι.
Επόμενο βήμα η ανακοίνωση στους γονείς του Νίκο. Σε αυτούς τα είπαμε και τα δύο σε μια μέρα. (το πως δεν μας έμειναν στα χέρια ακόμα απορώ). Το περίεργο είναι ότι περισσότερο τους ενοχλούσε η καταγωγή πάρα η εγκυμοσύνη!!!! Με τα πολλά, και μετά από πολλούς καυγάδες τελικά το πήραν και αυτοί απόφαση..
Οι μήνες πέρναγαν και εγώ στρογγυλευα. Λόγω καλού μεταβολισμου, άθλησης, και κυρίως των εμετών μέχρι τον 6ο κατάφερα να πάρω μόνο 8 κιλά και όλα στην κοιλίτσα χαχα. Το μόνο πράγμα που προδιδε την εγκυμοσύνη μου ήταν η κοιλιά μου. Που πάνω μου φαινόταν τεράστια! Θα κάναμε αγοράκι και η χαρά ήταν απερίγραπτη!!!! Ακόμα και οι γονείς μας είχαν γλυκανει. Πήγαινα στα μάθημα μου μέχρι και 8 μηνών!! Με την κοιλιά στο στόμα αλλά δεν με ένοιαζε!!! Όσο το μωρό μου ήταν καλά, εγώ συνέχιζα!!! Μετά όμως δεν μπορούσα να συνεχίσω.. Άσε που φοβόντουσαν οι καθηγητές ότι θα γεννήσω μέσα στο αμφιθέατρο!!
ΠΗΤ είχα στις 26/6.
Στις 19/6 στη μία τα ξημερώματα ήμασταν όλοι οι φίλοι μας μαζεμένοι σπίτι μου και βλέπαμε ταινία.. Εγώ από το πρωί δεν ένιωθα καλά.. Όχι ότι πονουσα, αλλά ένιωθα κάπως άβολα. Σε κάποια στιγμή σηκώνομαι από τον καναπέ για να πάω στο μπάνιο και νιώθω κάτι ζεστό ανάμεσα στα πόδια μου.. Την επόμενη κιόλας στιγμή άρχισαν να τρέχουν νερά!!! Σπάσανε τα νερά μου μπροστά σε όλους!!!! Χαχαχα!!! Ο Νίκο και γενικά όλα τα αγόρια της παρέας είχαν πανικοβληθει!!! Τα κορίτσια ήμασταν πιο συγκρατημενες!!!
Πάμε στο νοσοκομείο όπου με συνέδεσαν με καρδιοτοκογραφο, και μου είπαν πως η διαστολή μου ήταν ήδη στο 2. Η μαμά μου είχε κλείσει εισιτήριο και θα ερχόταν τρεις μέρες μετά, γι’ αυτό είπα στον Νίκο να μην την ειδοποίησει και ανησυχήσει η γυναίκα. Είχα ελαφρά πονάκια αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο. Κατά τις 5 το πρωί με ξανατσεκαρουν και η διαστολή μου ακόμα στο 2. Οπότε αποφασίζουν να μου βάλουν όρο με τεχνητούς πόνους. Εκεί τα είδα όλα!!!!! Έκλαιγα από τον πόνο και δίπλα μου μαζί και ο Νίκο επειδή δεν άντεχε να με βλέπει σε αυτή την κατάσταση. Γύρω στις 9 ήρθε και η πολυπόθητη επισκληριδιος. Εκεί έπεσα σε νιρβάνα.. Κατάφερα να κοιμηθώ ίσα ίσα μέχρι να μου πει η μαία πως είχα τέλεια διαστολή και έπρεπε να σπρώξω. Επί μισή ώρα έσπρωχνα χωρίς αποτέλεσμα.. Αφού το έκανα λάθος και το μωρό γύριζε από μέσα.. Όταν επιτέλους βρήκα τον τρόπο, χρειάστηκαν 5 σπρωξιες για να έχω τον άγγελο μου στην αγκαλιά μου!!! Και τον Νίκο μου δίπλα μου να μου φιλάει το μέτωπο!
19/6/2012 10:30 το πρωί ήρθε στον κόσμο ο άγγελος μου!
Δεν θα τον άλλαζα με τίποτα!!!! Είναι ότι πιο όμορφο μου έχει συμβεί!!!! Πλέον ζούμε και οι τρεις μαζί. Το μωρό μας μεγαλώνει κάθε μέρα και περισσότερο και εμείς καμαρώνουμε!!! Οι γονείς του Νίκο μας βοηθάνε αρκετά, και που και που έρχεται και η μανούλα μου!! Ευτυχώς οι οικογένειες μας έχουν μια οικονομική άνεση οπότε εμείς δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τα οικονομικά μέχρι να τελειώσουμε τις σχολές μας. Το ζουζούνι μας μιλάει ήδη 4 γλώσσες, Γερμανικά, ελληνικά, σέρβικα και αγγλικά από το παιδικό σταθμό. Είναι 2,5 χρονών και γεμίζει όλους με ευτυχία και ζωντάνια!!! Οι γονείς μας πλέον τα πάνε τέλεια. Οι πατεράδες μας άλλωστε έχουν και οι δύο οικοδομικές εταιρείες οπότε κάθε φορά που συναντιουνται τα βρίσκουν οι συμπεθεροι χαχα!!!
Είμαι ευγνώμων που ο Θεός μου έδωσε απλόχερα το δώρο που άλλες γυναίκες δυσκολευονται πολύ να το αποκτήσουν. Το δώρο της μητρότητας.
Το καλοκαίρι ετοιμάζουμε θρησκευτικό γάμο σε Ελλάδα και Σερβία (είμαστε και οι δύο ορθοδοξοι) και τη βάφτιση του μικρού.
Συγνώμη για την πολυλογια κορίτσια!!! Ελπίζω να μην σας κούρασα!!!!
Με αγάπη,
Μαμά Λάουρα
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Να σας ζήσει κορίτσι μου!!!!!! Οι καταγωγές είναι πλεον περασμένα - ξεχασμένα, ειδικά όταν μιλάμε για τόσο όμορφα γεγονότα!!!!!!! Οι κυβερνησεις και όχι οι λαοι έχουν τις διαφορές!!!!!!!! Καλότυχος, γερός κι ευτυχισμένος!!!!!!!
Ποιος αγγελος σου μωρε???που η χαρα σας ηταν απεριγραπτη επειδη ηταν αγορι...?!νεα γενια σου λεει μετα και αυτα ειναι λογια νεας κοπελας...
μελινα βγαζεις χολη .... η μου φενεται.... !? κ σενα τι σε κοφτει? ειναι κακο μια μανα να χαιρετε που εκανε αγορι η κοριτσι ?!!! τοσο κομπλεξικια πια?!!!! τς τς τς.... κ αυτα ειναι λογια (γενικα) κοπελας ..... (γιατι νεα δεν ξερουμε αν εισαι)... νταξ ελεος .... τετοιοι σχολιασμοι με κανουν να γελαω :) σας φανταζομαι με την ξινιλα στα μουτρα κ την "και καλα" αγανακτηση οταν τα γραφετε λιωνω στο γελιο.... Για την κοπελα που εγραψε το κειμενο δεν εχω να πω τιποτα παρα μονο να σου ζησει ο αγγελος σου ειναι κουκλος κ να σαι πανατα ευτυχισμενη με την οικογενεια σου.... κ οταν ακους η διαβαζεις κακιες .... απλα φαντασου τους οταν τα γραφουν η τα λενε κ να γελας .... :)
Καλα μη λυθεις και απ'τα γελια ξερω γω..παιζει να ειμαι νεοτερη απο σενα...αλλα διαβασα μια ιστορια "επαναστασης χωρις αιτια" μιας και κανεις δεν ειχε προβλημα για τιποτα τελικα και ολα ετοιμα τα ειχαν τα παιδια ετσι κ αλλιως...και για να σου απαντησω στην ερωτηση σου εσενα "ακομπλεξαριστη" :P ,που κρινες καποια απο ενα σχολιο ενω εγω ειχα στα χερια μου ολοκληρο κειμενο, ναι με πειραξε η πριτιμηση ιδιως οταν διαβασα τη δηθενια της τριτης παραγραφου απο το τελος... ;)
Και ποιος μιλησε για ξυνιλα και αγανακτιση? Χ) χαχαχαχα σοβαρα τωρα πιστευεις οτι ασχοληθηκα τοσο πολυ οσο εσυ με ενα γελοιο θεματακι?φαντασιοπληκτη...φανταστηκε μια αγνωστη με εκφρασεις αγανακτισης...ανατριχιιιιιλαααα...!!!
Χριστούλη μου τι κουκλί είναι αυτό!!!!!!! Φτου φτου πεντάμορφο το νινάκι σας! Να το χαίρεστε και να το καμαρώνετε και να είστε πάντα ευτυχισμένοι κορίτσι μου!!!! ♥♥♥
Ο γιος σας ειναι κούκλος να τον χαίρεστε. Μπράβο για την απφαση σας.
Νομίζω παρεξηγήθηκα δεν χρειάζεται να απολογισε για κάτι. Απλά εξέφρασα λάθος την απορία μου όσο αφορά την αλβανική γλώσσα γιατί εχω δει πολλούς που την απαξιούνε .πάντα ο γραπτός λόγος είναι κάπως.τέλος πάντων όπως και να έχει να χαιρόμαστε όλες τα παιδάκια μας