Τι εστί μητέρα
Όπως έχω διαβάσει και ακούσει προφορικά απο διαφορους ανθρώπους στην ζωή μου έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μάνα γίνεσαι, δεν γεννιέσαι.
Η διαφορά είναι η εξης: Μια γυναίκα που δεν έχει δικα της παιδιά, οσο και να αγαπάει τα ξένα δεν θα μπορέσει να καταλάβει την πραγματική έννοια του ΕΙΜΑΙ ΜΑΜΑ.
Όταν γέννας το μωράκι σου ΤΟΤΕ καταλαβαίνεις τον ρόλο της ίδιας σου της μάνας. Η μάνα μου ήταν αυτή που με μάλωνε να μην τρώω γλυκα αλλά εγώ δεν το καταλάβαινα, αυτή που δεν με άφηνε σαν κοριτσάκι να βγω έξω βόλτα με τις φίλες μου μέχρι αργά, αυτή που ξενυχτούσε με επιμονή και υπομονή να μου μάθει την προπαιδεία, αυτή που έτρεχε στο νοσοκομείο μαζι μου όταν αρρώσταινα, αυτή που παρόλο που δούλευε σε εργοστάσιο απο το πρωί μέχρι το βράδυ (δεν ξέρω πως) είχε ΠΑΝΤΑ φαγητό στο ψυγείο απο τα χεράκια της…. αυτη που έδειχνε την αγάπη της με αγκαλιές και φιλια… που πήγαινε στην κουλουρη η καρδιά της οποτε ριψοκινδυνευα να χτυπήσω στο παιχνίδι πάνω.
Ολα τα παιδιά έχουν την μαμά τους ανάγκη. Δεν ξέρω εάν κάποιος άλλο εκτός από εμένα σκέφτηκε μικρός το ίδιο πράγμα, εγώ στα 5 μου χρονια στεναχωριόμουν ότι όταν πεθάνει η μαμα μου εγώ δεν ξερω τι θα απογίνω. Και όταν μου λέγαν να κάνω μια ευχη, δεν ευχόμουν πάντα κάποιο παιχνίδι, ταξίδι κ.α. Ευχόμουν να ζήσει η μαμά μου για πάντα!
Το 2012 τον Σεπτέμβριο έγινα και εγώ με την σειρά μου μανούλα. Η επιλοχια κατάθλιψη δεν μου έδωσε την ευκαιρία για σχεδόν 1 χρόνο να μπω και να κατανοήσω τον ρόλο της μητέρας. Εδω και 1,5 χρόνο όμως ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ επιτέλους την μαμά μου. Κάνω και νιώθω ολα οσα έκανε αυτή για εμένα και κάθε φορά που μπορώ να της πω το ευχαριστώ, της το λεω με πολλές αγκαλιές!
Πλέον όταν μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω μια ευχή εγώ εύχομαι πια δυο πράγματα: Να ζήσει η μαμά μου πολλα χρόνια για να χαρεί τα υγιή εγγονια της μαζι και τα δισέγγονα.
Μάνα είναι μόνο μια και στον κόσμο άλλη καμια. Να αγαπάτε τις μανούλες σας γιατί αυτές μας φέρανε στον κόσμο αυτόν. Αυτές μας δώσανε ζωή!
Αφιερωμενο στην μαμά μου Μαρία. Αν και της τα έχω πει αρκετές φορές προφορικά θα χαρεί πολύ να τα δει και με τον γραπτό λόγο.
Σ’ αγαπω πολύ!
Η κόρη σου Νατάσα
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Μια γυναίκα που δεν έχει δικα της παιδιά, οσο και να αγαπάει τα ξένα δεν θα μπορέσει να καταλάβει την πραγματική έννοια του ΕΙΜΑΙ ΜΑΜΑ. Δεν εχω διαβασει κατι πιο προσβλητικό. Να σαι σιγουρη οτι αυτη που γεννησε το γιο μου και τον παρατησε σε ενα νοσοκομείο, μανα δε λεγεται
pistepse me .... akrivws etsi niwthw kai egw.... katalavainw ta panta apo tote pou apekthsa to paidi mou... kai ta kardioxtypia ths mamas mou, kai ton pono kai thn agwnia ths.. ta panta omws.... Na sou xalasw omws ligo to omorfo paramythi sou... afto den einai pronomio mono aftwn pou opws kai esy exoun gennhsei..... to niwthoume kai emeis....oi mamades ths kardias.....
Δεν φαντάζομαι η φίλη να εννοούσε ότι μόνο όταν γεννάς γίνεσαι μάνα αναφερόταν στα ξένα παιδιά με την έννοια ανηψιά ξαδερφακια Ήμουν θεία πολύ πριν γίνω μάνα. Καμία σύγκριση είτε το γεννάς είτε όχι είναι δικό σου παιδί, το μεγαλώνεις, το νιώθεις ,το πονάς.
Λυπάμαι πολύ για τον νευρικό κλονισμό που σας προκάλεσα αγαπημένες μου μαμάδες και δεν θα διαφωνήσω με ολα όσα λέτε για το ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΟΥ απλά αποδέχτηκε μια φορά και εσείς το πως νιώθει ένας άνθρωπος και ΟΧΙ το πως σκέφτεται. Το τι εμπειρίες έχει στην ζωή του και ΟΧΙ ποια είναι η λογική του πλανήτη αυτού. Δεν είναι κακό ςνας άνθρωπος να νιώθει ολα οσα γράφω στο κείμενο μου για την μητέρα του και αφού γεννήσει να μπορέσει να καταλάβει την μητέρα του. Έχω αφιαιρωσει το κείμενο αυτό στην αξιαγάπητη μητέρα μου και επειδή εσείς πάντα μα πάντα στην σελίδα αυτή έχετε μια μανία να το παίζεται μορφομενοι και ηθικοί, δεν με αγγίζετε με τις κακίες σας
Γεώργιος Βιζυηνός: Η μητέρα Πώς να πειράξω τη μητέρα να κάμω εγώ να λυπηθεί, που όλη νύχτα κι όλη μέρα για το καλό μου προσπαθεί; Πώς ν' αρνηθώ ή ν ' αναβάλω ό,τι ορίζει κι απαιτεί, αφού στη γη δεν έχω άλλο κανένα φίλο σαν αυτή; Αυτή στα στήθη τα γλυκά της με είχε βρέφος απαλό, με κάθιζε στα γόνατά της και μ' έμαθε να ομιλώ. Αυτή με τρέφει και με ντύνει όλο το χρόνο που γυρνά, και δίπλα στη μικρή μου κλίνη, σαν αρρωστήσω ξαγρυπνά. Αυτή σαν πέσω και χτυπήσω φιλά να γειάνει την πληγή. Αυτή, τι πρέπει να αφήσω και τι να κάμω μ'΄οδηγεί. Πώς το λοιπόν τέτοια μητέρα να κάμω εγώ να λυπηθεί, που όλη νύχτα κι όλη μέρα για το καλό μου προσπαθεί;
Διαφωνω. Υπαρχουν γυναικες που μεγαλωνουν με υπεροχο τροπο παιδια που αλλες γυναικες εφεραν στον κοσμο και τα κακοποιησαν η τα εγκατελειψαν. Μπορει να μην τα γεννησαν, αλλα αυτες ειναι η μαμαδες τους! Κατα τη γνωμη μου η βιολογια δε σε κανει μητερα, η αγαπη σε κανει. Εγω προσωπικα εχω την τυχη να εχω δυο αγορακια αλλα δεν θεωρω πως ο τοκετος -οσο συγκλονιστικο και αν ειναι σαν γεγονος- με κανει "περισσοτερο" μαμα απο μια αλλη μαμα που μεγαλωνει ενα παιδακι που δεν γεννησε η ιδια.
''Μια γυναίκα που δεν έχει δικα της παιδιά, οσο και να αγαπάει τα ξένα δεν θα μπορέσει να καταλάβει την πραγματική έννοια του ΕΙΜΑΙ ΜΑΜΑ'' Η φραση αυτη και μονο χωραει μια απαντηση Καλά μυαλά! Δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο μαζι σου Nov και να διαφωνησω με το συγκεκριμενο κειμενο.Είναι εντελως ανυποστατα οσα γραφεις στην εισαγωγη.Δηλαδη μια γυναικα που γινεται μαμα μεσω παρενθετης μητερας με δικα της ωαρια δεν καταλαβαινει τι σημαινει μανα επειδη δεν περναει την εγκυμοσυνη και τον τοκετο? Η καποια που υιοθετει ενα παιδι και του δινει μια αγκαλια να κουρνιασει ειναι λιγοτερο μαμα απο εσενα επειδη γεννησες?Ουτε ειμαι της λογικης οτι οποια υιοθετει αξιζει δυο φορες σαν μανα.Οποια γυναικα μεγαλωνει ενα παιδι (Ειτε δικο της ειτε οχι)με αγαπη και φροντιδα αξιζει να λεγεται μανα. Οπως λεει και η nov απο πανω,υπαρχουν ''μαμαδες'' που γεννησαν κανονικοτατα τα παιδια τους και τα παρατησαν σε γιαγιαδες για να ζησουν την ζωη τους,τα εδωσαν γιατι δεν ηταν ''ετοιμες'',τα κακοποιησαν ή εκαναν τα στραβα ματια οταν καποιος αλλος τα κακοποιησε που για εμενα ειναι το ιδιο πραγμα,αδιαφορησαν για αυτα,τους στερησαν την αγαπη. Δεν μου λεει απολυτως τιποτα το οτι γεννησες,μπραβο σου που ξεπερασες την επιλοχειο και μπορεις να χαρεις το παιδι σου,απο εκει και περα ομως εισαι εντελως ακυρη και προκλητικη με την θεωρια ''μανα ειναι μονο οποια γενναει''.
Καλή μου Μαρία. Κάποια αισθήματα που έχουμε εμείς οι άνθρωποι συνήθως όταν τα εξωτερικεύουμε γινόμαστε προκλητικοί. Συμφωνώ με οκ οσα λέτε παραπάνω και εσύ και η Nov αλλα δεν μπορώ να πω ότι μεγάλωσα σε οικογένεια που με κακομεταχειριζόταν ούτε υπήρξα υιοθετημένη. Η επιστιμη λεει ότι και αυτές οι γυναίκες που υιοθέτησαν τα αγαπανε τα παιδιά τους και τα πονάνε. Οκ αλλα εγώ ΓΡΑΦΩ στο κείμενο αυτό που νιώθω. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο ότι είναι λάθος η σωστό. Γιατί πάντα πρέπει να βάζουμε σε κατηγορίες τα πράγματα. Νιώθουμε διαφορετικα πράγματα όλοι οι άνθρωποι, σκεφτόμαστε διαφορετικά. Αυτό όμως ΔΕΝ με κάνει ΑΚΥΡΗ επειδή ΕΣΥ δεν συμφωνείς μαζι μου. Συγνώμη αλλά ΑΚΥΡΗ υποδηλωνεσε εσυ που δεν ξέρεις να δεχεσε τα αισθήματα και την γνώμη του άλλου. Αυτα :) καλό σου βράδυ.
Όταν γράφεις σε ένα site που λέγεται ''είμαι μαμά'' , ''ότι μάνα ειναι μονο αυτη που γενναει'' εισαι ακυρη με αλφα κεφαλαιο.Δεν είναι γιατι ΕΓΩ, ή ο Χ και ο Ψ δεν δέχονται την άποψη σου, ειναι οτι η αποψη σου συμπεριλαμβανει τοση στενοκεφαλια , μικροπρεπεια σε μια μόνο φραση και απο μονη σου ακυρωνεις την οποια αλλη γυναικα εχει ενα παιδι με αλλο τροπο περαν του φυσιολογικού τοκετού ή της καισαρικής. Η αποψη σου θα ηταν σεβαστη αν αυτη η φραση της εισαγωγης ελειπε. Εξάλλου κανείς δεν σχολίασε το υπόλοιπο σου κείμενο ή σε έθιξε για αυτό. Και την καραμέλα ότι την γνωμη μας την λεμε γιατι εχουμε δημοκρατια και ελευθερια λογου να μαθουμε ομως ορισμενοι οτι η δικη σου ελευθερια σταματαει εκει που θιγει τον διπλανο σου και επιτελους ας καταλαβουμε οτι επειδη του ηρθε καποιου να αναρτησει μια προσωπικη αποψη ιντερνετικά ή με οποιανδήποτε άλλο τρόπο, η οποία άποψη θίγει μερίδα ανθρώπων, αδιάφορο αν αυτή η μερίδα είναι μικρή ή μεγάλη να κάνουμε και μια προσωπική λογοκρισία. Το εχω ελευθερια λογου δεν σημαίνει λέω ότι μου κατέβει και σε όποιον αρέσει άσχετα αν κάποιος πληγωθεί από αυτό. Απο την στιγμή που ούτε αναδιατύπωνεις τον χαρακτηρισμό(άρα δεν είναι ότι κάποιος κατάλαβε λάθος) και εμμένεις στην γελοιότητα ότι ''μάνα είναι μόνο όποια γεννάει'' παραμένεις και άκυρη και προκλητική και σε τελική αν δεν σου αρέσει να κρίνεσαι για τυχόν προκλητικά σου λεγόμενα γράψε τα στο ημερολόγιο σου που κανείς δεν θα σε κρίνει. Σου ξαναεύχομαι καλά μυαλά και να σκέφτεσαι λίγο τι λες ή τι γράφεις γιατί το ότι αξιώθηκες και γέννησες ένα υγιέστατο παιδί δεν σημαίνει ότι όλες έχουμε την δική σου τύχη.