γράφει η Irene Merrow στο elitedaily
Η πρόσφατη επίσκεψη της μαμάς μου στη Νέα Υόρκη για το σαββατοκύριακο με έκανε να συνειδητοποιήσω ορισμένα πράγματα.
Πρώτον, μου έδωσε μία θαυμάσια ιδέα για ριάλιτι, όπου ένα πάνελ από μαμάδες θα σχολιάζει με θανάσιμη ωμότητα το ντύσιμό σου. Δεύτερον, ανακάλυψα πως η μαμά μου είναι πολύ καλή παρέα για ποτό.
Το πιο σημαντικό απ’ όλα όμως είναι το ότι συνειδητοποίησα πως η μαμά μου είναι μια εκπληκτικά έξυπνη γυναίκα που βρισκόταν πάντοτε 100% στο πλευρό μου, παρά τα όσα πίστευε ο αχάριστος, εκνευρισμένος 13χρονος εαυτός μου.
Θυμάσαι όταν ήσουν στην έκτη δημοτικού, τότε που πίστευες πως κανείς δεν σε καταλαβαίνει, πως όλος ο κόσμος ήταν εναντίον σου και για όλα αυτά έφταιγε σίγουρα η μαμά σου;
Κάθε μέρα, πάσχιζε να πάει με τα νερά σου, να σε ρωτήσει πώς ήταν η μέρα σου, να σου προσφέρει μια σοφή συμβουλή και εσύ το μόνο που της ανταπέδιδες ήταν ένα αγριεμένο «Σταμάτα να καταστρέφεις τη ζωή μου, μαμά!» προτού κατευθυνθείς τρέχοντας στο δωμάτιό σου; (Όλοι ήμασταν άθλιοι στο γυμνάσιο, έτσι δεν είναι; Δεν ήμουν μόνο εγώ;!)
Θυμάμα που πίστευα πως γνωρίζω τα πάντα και πως πάντα είχα δίκιο. Και ξέρεις ποιος είχε πάντα άδικο; Η μανούλα μου.
Λοιπόν, απ’ ό,τι φαίνεται, ήμουν μεγάλο κουτορνήθι και τα πράγματα ήταν ακριβώς το αντίθετο. Ως 23 «ενήλικας» τώρα, θυμάμαι το παρελθόν και συνειδητοποίησα πως η μαμά μου είχε δίκιο. Η μητέρα, άλλωστε, γνωρίζει καλύτερα.
Δεν με πιστεύεις; Ορίστε μερικές από τις αλήθειες ππου μου είπε η μαμά μου όσο ήμουν παιδί και τότε με έκαναν να στριφογυρίσω τα μάτια μου και να πω «Καλά, ό,τι πεις»:
Αυτό είναι το πιο χαζό πράγμα που άκουσα ποτέ μου. Γιατί να ζηλεύει κανείς το μαλλί καπελάκι μου και το γεγονός ότι με κάνει να μοιάζω με αγόρι; Δεν καταλαβαίνεις τίποτα ρε μαμά, έτσι;
Αυτό το έπαιρνα τελείως τοις μετρητοίς. Προφανώς και δεν ζήλευαν το καπελάκι μου, ΑΛΛΑ ζήλευαν σίγουρα την αυτοπεποίθηση που είχα να κυκλοφορώ άνετη με αυτό το μαλλί. Ξεκάθαρα, δεν ένιωθαν την ίδια αυτοπεποίθηση και φέρονταν έτσι, με άσχημα πειράγματα.
Η μαμά μου το γνώριζε αυτό και πάντοτε με ενθάρρυνε να είμαι μοναδική, να είμαι πρωτότυπη και να είμαι πιστή στον εαυτό μου. Ποτέ της δεν πίστευε πως πρέπει να ακολουθούμε τις «μόδες» ή να μας νοιάζει τόσο το τι λένε τα «δημοφιλή παιδιά».
Τώρα το καταλαβαίνω: Το να είσαι διαφορετικός και να έχεις αυτοπεποίθηση είναι κάτι για το οποίο σε ζηλεύουν.
Πφφφ, ναι καλά. Το λες αυτό απλά για να με κάνεις να αισθανθώ καλύτερα επειδή προφανέστατα θα πεθάνω μόνη μου. Το μόνο που με κάνεις να νιώθω είναι χαζή και αξιολύπητη. Θα πάω να κλειστώ στο δωμάτιό μου ν’ ακούσω τη μουσική μου στο walkman και να ξεθυμάνω.
Το παραδέχομαι, παράτησα τις προσπάθειες στο παιχνίδι του έρωτα και επικεντρώθηκα αντ’ αυτού με όλο το χρόνο και την ενέργειά μου στο να βρω τον εαυτό μου και το τι πραγματικά θέλω από τη ζωή μου.
Έγινε πολύ πιο ασφαλής ως άτομο και ήρθε κάποτε και η μέρα, εκεί που δεν το περίμενα, που γνώρισα ένα αγόρι, το οποίο με ερωτεύτηκε γι’ αυτό που είμαι.
Ό,τι πεις μαμά… Είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχεις ιδέα πώς δουλεύει ο έρωτας στις μέρες μας.
Όχι, η μαμά μου απλά γνώριζε πως τα «παιχνιδάκια» ήταν κάτι το χαζό και πως αν κάποιος νοιάζεται για σένα, δεν θα παίζει με τα αισθήματά σου.
Καλά ναι, θέλω να τελειώσει ΤΩΡΑ το σχολείο ώστε να μπορέσω να φύγω από αυτή τη βρωμόπολη και να πάω να ζήσω μόνη μου μακριά, κάπου που ο κόσμος θα με καταλαβαίνει!!!
Το μέλλον είναι πολύ συναρπαστικό, αλλά η μαμά μου είχε δίκιο. Το παρόν είναι πολύτιμο και απομακρύνεται διαρκώς. Αγάπησέ το. Ο χρόνος κυλά τόσο γρήγορα…
Σοβαρά τώρα, δεν χρειάζεται να εύχεσαι να τελειώσει κάτι το τόσο προσωρινό – θα τελειώσει όπως και να ‘χει, γι’ αυτό απόλαυσέ το όσο μπορείς.
Αυτό κι αν αποδεικνύει πως δεν ξέρεις τίποτα γιατί τίποτα δεν θα ξαναείναι όπως ήταν.
Κι όμως, η ζωή συνεχίζεται. Είχες δίκιο, μαμά.
Είμαι μεγαλύτερη τώρα!! Καταλαβαίνω – εσύ είσαι αυτή που δεν καταλαβαίνει τίποτα!
Καθώς θυμάμαι τον εαυτό μου στα 14, βλέπω πως ήμουν ένα μεγάλο μωρό. Φυσικά, καταλάβαινα πράγματα. Και σίγουρα έπαιρνα τα πράγματα πιο σοβαρά και έδινα μεγαλύτερη βαρύτητα στο τι μου συνέβαινε, κάτι που δεν θυμούνται οι ενήλικες ούτε και καταλαβαίνουν με τα χρόνια.
Πίστευα όμως ότι γνώριζα τα πάντα και όπως έλεγε η μαμά μου, κάτι τέτοιο δεν ίσχυε. Χρειάστηκε να μάθω πολλά πράγματα, κι αυτό έγινε με τα χρόνια.
Και πάλι μαμά, είχες δίκιο.
Απλά μην το πεις στον 14χρονο εαυτό μου – αυτό θα της κατέστρεφε τη ζωή.
Εσείς, θυμάστε κάποιες από τις συμβουλές της μαμάς σας που αποδείχτηκαν σοφές στο μέλλον;
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο