Stop στη δικτατορία του ροζ και του γαλάζιου!

Όλες οι εγκυούλες, πλησιάζοντας η πολυπόθητη ώρα που θα κρατήσουν το μωρούλι τους γερό στην αγκαλιά τους, φροντίζουν και προετοιμάζουν όλα όσα θα χρειαστεί (ή τουλάχιστον πιστεύουν ότι μπορεί να χρειαστεί) το νέο μέλος της οικογένειας. Είναι μια από τις πιο γλυκές περιόδους αναμονής, αναμειγμένη ίσως με μια δόση φόβου για το άγνωστο ( για τον τοκετό, για τη φροντίδα του νεογέννητου), την οποία οι εταιρείες έχουν φροντίσει να προωθήσουν και να εμπορευματοποιήσουν, όπως άλλωστε τόσες και τόσες σημαντικές στιγμές της ζωής μας…

Οι περισσότερες από τον 4^ο-5^ο μήνα γνωρίζουμε το φύλο του μωρού που θα έρθει στον κόσμο (ειλικρινά θαυμάζω εσάς κορίτσια που το κρατάτε έκπληξη μέχρι τον τοκετό!!!!). Όσο λοιπόν πλησιάζει η 40^η εβδομάδα, μπαίνουμε στη διαδικασία να ετοιμάσουμε το χώρο μας για το μικρό μας θησαυρό. Κι εκεί, μπαίνοντας και βγαίνοντας από καταστήματα με βρεφικά είδη ή και πολυκαταστήματα παιχνιδιών, τίθεται το ερώτημα: γαλάζιο ή ροζ;

Αφήνοντας κατά μέρος το θέμα του μάρκετινγκ προς το παρόν, ας επικεντρωθούμε στα στερεότυπα: τα αγόρια πρέπει να φοράνε γαλάζια και τα κορίτσια πρέπει να φορούν ροζ. Γιατί όμως, χάθηκαν τα χρώματα; Κατ’ αρχήν ποιος αποφάσισε ότι το γαλάζιο είναι αγορίστικο και το ροζ κοριτσίστικο; Και τι θα γίνει αν φορέσω στο γιο μου ροζ ή στην κόρη μου γαλάζιο; Γιατί όλα τα βρεφικά είδη διαχωρίζονται σε ροζ και γαλάζια, σε κοριτσίστικα και σε αγορίστικα, όταν προφανώς όλα τα βρέφη έχουν πάνω-κάτω τις ίδιες ανάγκες; Όταν ήμουν έγκυος στο γιο μου και με το σκεπτικό ότι θα κάνουμε και ένα ή δύο ακόμα παιδάκια, ήμουν αποφασισμένη να τα αγοράσω όλα σε ουδέτερα χρώματα: κίτρινο, πορτοκαλί, λαχανί, κόκκινο. Ειδικά στο δωμάτιο ήμουν πολύ προσεκτική να διατηρήσω το unisex στυλ, ώστε να είναι κατάλληλο για οποιοδήποτε μωρό (το δωμάτιό μας το είχατε δει εδώ στο eimaimama.gr)

Και όμως, παρ’ όλες τις καλές μου προθέσεις και φιλότιμες προσπάθειες, δεν τα κατάφερα να τα πάρω όλα του τα πράγματα σε ουδέτερα χρώματα. Πχ, όταν πήγα να διαλέξω τσαντούλα μεταφοράς για τα πράγματα του μωρού, διαπίστωσα ότι υπήρχαν μόνο γαλάζιες και ροζ (εκεί που κοίταξα εν πάσει περιπτώσει). Ε, και τι να κάνω, πήρα τη γαλάζια με το αυτοκινητάκι για το παλικαράκι μου. Τώρα είμαι έγκυος στον 6^ο μήνα και περιμένουμε μια μικρή αδερφούλα. Είναι προφανές ότι δεν θα αγοράσω τίποτε από όλα αυτά που ήδη έχω, μόνο και μόνο επειδή είναι γαλάζια ή μπλε. Δεν είναι όμως παράλογο όλο αυτό;

Και επιστρέφουμε στο θέμα του μάρκετινγκ. Είναι αδύνατον για μια νέα ή μέλλουσα μανούλα να μπει σε ένα κατάστημα βρεφικών ειδών και να μην σκεφτεί ότι θα ήθελε να φύγει από εκεί με ένα φορτηγό πράγματα, άλλα χρήσιμα, άλλα λιγότερο χρηστικά, αλλά πολύ γλυκούλια τα άτιμα! Αλήθεια, πόσα από αυτά που αγοράσαμε για τα μικρά μας, αποδείχτηκαν πραγματικά χρήσιμα; Ο άντρας μου πολύ συχνά μου έλεγε «ναι, είχαμε κι εμείς τέτοια όταν ήμαστε μωρά» και κατά βάθος είχε δίκιο (αν και μου την έσπαγε όταν το έλεγε!!!). Βέβαια, το ίδιο το μωρό δεν καταλαβαίνει αν έχει μπανιέρα με χελωνίτσες ή αν το πλένεις σε μια απλή λεκάνη, η ειδική μπανιέρα διευκολύνει τη μητέρα περισσότερο. Απλώς αναρωτιέμαι πόσο επιβαρύνεται η τσέπη ενός νέου ζευγαριού μελλόντων γονέων άδικα και πώς μπορεί να νιώθει ένα νέο ζευγάρι που δεν έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει όλα αυτά τα τσουμπλέκια;

Το πραγματικά ευχάριστο είναι ότι πολλές μανούλες των οποίων τα παιδιά μεγάλωσαν, είναι προθυμότατες να χαρίσουν στις νεότερες του κλαμπ όλα τα βρεφικά, πολλά από τα οποία πραγματικά είναι σχεδόν αχρησιμοποίητα και σε άριστη κατάσταση, αφού τα νεογέννητα μεγαλώνουν με απίστευτα γρήγορο ρυθμό. Εγώ ιδιαιτέρως δεν έχω κανένα παράπονο, λίγο πριν γεννήσω ήρθαν άπειρες τσάντες με ρούχα, καρότσι, μπανιέρα, παιχνίδια και ένα σωρό άλλα πράγματα από την πρώτη μας ξαδέρφη. Και τώρα, που περιμένουμε το δεύτερο μωρό μας, ειλικρινά θέλω να δω κατά πόσο θα μπω στον πειρασμό να βάλω λίγο ροζ στη ζωή μας ή να πάρω πράγματα που δεν πήρα στο πρώτο μωρό!

Αφορμή για να γράψω αυτό το άρθρο στάθηκε η έρευνα αγοράς για πιο ασφαλή πάντα κούνιας. Και αυτή που βρήκα με ενθουσίασε για την πρακτικότητα και την ασφάλειά της, αλλά απογοητεύτηκα πάρα πολύ όταν διαπίστωσα ότι έχει πέσει και αυτή θύμα της δικτατορίας του γαλάζιου και του ροζ…

μαμά Άννα

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com