Μόνο ένα παιδί;
Είμαι μαμά και έχω ένα παιδάκι. Μόνο ένα.
99,9% δεν θα κάνω άλλο παιδί και το παιδί μου θα παραμείνει μοναχοπαίδι. Αυτή είναι μια συνειδητή και καλά μελετημένη απόφαση που πήραμε με τον σύζυγό μου! Φυσικά υπάρχουν λόγοι που μας έχουν οδηγήσει σε αυτή την απόφαση τους οποίους δεν θέλω να παραθέσω ή να αναλύσω εδώ. Δεν είναι αυτό το θέμα μου και άλλωστε δεν αφορούν κανέναν άλλον εκτός από την οικογένειά μου. Όμως με ενοχλεί πολύ κάτι και ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου γι’ αυτό.
Ακόμα και από τους πρώτους μήνες μετά την γέννηση του παιδιού μου ξεκίνησαν οι γνωστές παραινέσεις φίλων και γνωστών: “Άντε ακόμα δεν ξεκινήσατε για το δεύτερο?!” και “Τι περιμένετε? Περνούν τα χρόνια. Θα αφήσετε μόνο το παιδί σας στη ζωή?” και “Δεν ξέρετε ότι ένα ίσον κανένα?” και ένα σωρό παρόμοιες αναίδειες. Όσο περνούν τα χρόνια και δεν βλέπουν το “δεύτερο” να έρχεται ακούμε όλο και συχνότερα, όλο και περισσότερα, όλο και χειρότερα. Σε σημείο που έχω αρχίσει να κόβω τα πολλά πολλά με αρκετούς ανθρώπους του κύκλου μου!
Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλές απαντήσεις να δώσω ανάλογα με την περίπτωση και τον άνθρωπο που έχει το θράσος να μου απευθύνει τέτοια ερωτήματα και να μου κάνει τέτοιες υποδείξεις. Όμως ποτέ, ούτε μία φορά, δεν έχω απαντήσει! Για τον απλούστατο λόγο ότι αρνούμαι να μπω στη διαδικασία να δώσω λογαριασμό για τη ζωή μου και τις επιλογές μου στον καθένα. Και έτσι απλώς χαμογελάω συγκαταβατικά και αλλάζω θέμα συζήτησης. Όμως μέσα μου… Αρχικά θυμώνω, μετά στενοχωριέμαι που βλέπω ότι ο άλλος (που είναι υποτίθεται φίλος) έχει την πρόθεση να με πληγώσει και τελικά αναρωτιέμαι.. Γιατί??
Ε λοιπόν θα ήθελα να πω κι εγώ τη γνώμη μου για τα μοναχοπαίδια και τους γονείς τους, κόντρα στο βαθιά ριζωμένο, στο Ελληνικό DNA, κοινωνικό στερεότυπο της τετραμελούς οικογένειας μαμά-μπαμπάς-δύο παιδιά. Θα ήθελα να δηλώσω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη καφρίλα από την φαιδρή αναλογία του “ένα ίσον κανένα”!! Ποιος άρρωστος μπορεί να σκεφτεί κάτι τέτοιο? (πόσο μάλλον να το ξεστομίσει κιόλας)!! Αναρωτιέμαι!
Πιστεύω ότι τα επιχειρήματα που στηρίζουν αυτό το στερεότυπο είναι τελείως σαθρά. Οι άνθρωποι που επιδιώκουν να κάνουν περισσότερα από ένα παιδιά, θέλουν να πιστεύουν ότι τα αδέλφια θα είναι για πάντα αγαπημένα και ότι θα στηρίζουν το ένα το άλλο σε όλη τους τη ζωή. Λες και δεν υπάρχουν ΑΠΕΙΡΑ αδέλφια που σφάζονται για χρήματα και περιουσίες! Ή έχουν την ουτοπιστική πεποίθηση ότι τα αδέλφια θα μεγαλώσουν πιο αρμονικά και ισορροπημένα αν έχουν παρέα να παίζουν και να μοιράζονται! Το οποίο είναι πραγματικά απλώς ένας ευσεβής πόθος και τίποτε παραπάνω καθώς ο άνθρωπος ως είδος δεν είναι κατασκευασμένος να μοιράζεται, αλλά μόνο να διεκδικεί! Όσο και να θέλετε να πείσετε τους εαυτούς σας για το αντίθετο!
Άλλοι πάλι σκέφτονται ακόμα πιο τραγικά (και εντελώς εγωιστικά): ότι αν κάτι γίνει και χάσουν το ένα, τουλάχιστον θα έχουν άλλο ένα για να στηριχτούν σε αυτό! Λες και ένα παιδί που χάνεται είναι κάτι που αντικαθίσταται σαν σπασμένο βάζο! Πόσο φαιδρό είναι αυτό?
Τα μοναχοπαίδια είναι ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ πολύ πιο τυχερά γιατί δεν χρειάζεται να μοιραστούν τίποτα με κανέναν. Γιατί δεν πρόκειται ποτέ να υποστούν την σοκαριστική και τραυματική εμπειρία της έλευσης του μικρού αδελφού. Γιατί δεν πρόκειται ποτέ να υποστούν το αναπόφευκτο bullying του μεγάλου αδελφού (που συμβαίνει ΣΕ ΟΛΕΣ τις οικογένειες ακόμα κι αν πολλοί δεν θέλουν να το παραδεχτούν)! Γιατί θα έχουν όλη την προσοχή των γονέων τους στραμμένη πάνω τους και ποτέ δεν θα παραμεληθούν όσο αν είχαν αδέλφια. Γιατί ένα μοναχοπαίδι μπορεί να έχει συντροφιά κατ’ επιλογήν και όχι κατ’ ανάγκη. Γιατί στη μέση Ελληνική οικογένεια που παλεύει για τα προς το ζην το μοναχοπαίδι μπορεί να έχει καλύτερες συνθήκες, καλύτερη εκπαίδευση και γενικά καλύτερη ζωή, από παιδιά που οι οικογένειες τους πρέπει να μοιράσουν τα ήδη περιορισμένα βαλάντιά τους ανάμεσα στα αδέλφια. Γιατί και το πιο απλό μικρό έξοδο είναι πιο εύκολο να το κάνεις μονό, παρά διπλό ή τριπλό! Γιατί οι γονείς που έχουν μόνο ένα παιδί είναι πιο ξεκούραστοι και έχουν περισσότερη ενέργεια και ποιοτικό χρόνο να προσφέρουν από τους γονείς που ακροβατούν για να τα προλάβουν όλα.
Η αλήθεια είναι μία. Στη ζωή όλα παίζουν. Όλα. Οπότε εσείς που σπεύδετε να κάνετε υποδείξεις σε αυτούς που έχουν μοναχοπαίδια, ξανασκεφτείτε το πριν μιλήσετε. Όχι μόνο γιατί αυτός στον οποίο απευθύνεστε μπορεί ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ άλλη επιλογή. Αλλά κυρίως γιατί θα πρέπει να σταθείτε λίγο και να σκεφτείτε ότι ο δικός σας τρόπος σκέψης δεν είναι απαραίτητα ο μοναδικός ή ο ΣΩΣΤΟΣ!
Συγνώμη που ακούγομαι δογματική, αλλά είμαι αγανακτισμένη και ήθελα να εκτονωθώ!
Μια μαμά.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com και εμείς θα τη δημοσιεύσουμε!
ποσο λαθος εισαι σε μερικα σημεια...μεγαλωσαμε 4 αδελφια κ εγω εχω κανει 3 παιδια για ολες τις περιουσιες του κοσμου δεν θα ηθελα να ειμαι μοναχοπαιδι κ ποτε δεν δέχτηκα επιθέσεις απο τα αδελφια μου (μεγαλυτερα η μικροτερα) ειναι απο το χερι του γονεα να μεγαλωσει σωστα τα παιδια του κ με τετοιο τροπο ωστε ποτε κανενα να μην αδικηθεί....μεγαλωνω 3 παιδια τωρα κ αν κ τοοοοσο μικρα ειναι τοσο αγαπημένα ξυπνάνε τα μικρα κ αντι να φωνάξουν μαμα φωναζουν τον μεγαλυτερο αδελφο για να παιξουν τι λες τωρα!!!! δικαίωμα σου να μην θες αλλο παιδάκι κ δεν ειναι κατακριτέο αλλα οχι οτι παιδια με αδέλφια να ειναι κ αδικημένα, ευλογημένα θα ελεγα εγώ.....οπως ειπε καποτε κ μια γνωστη μου "ποτε δεν θα συγχωρέσω τους γονεις μου που δεν μου χάρισαν εναν αδελφό -αδελφή " δεν κατακρίνω καμια μανουλα που δεν θελει αλλο παιδακι αλλα μονο ενα κ εμενα η αδελφη μου ενα εχει κ μαλλον δεν θα κανει αλλο (ο καθενας εχει τους λογους του κ πρεπει να τους σεβαστούμε ) αλλα οχι , ειναι απαρεδεκτα αυτα που εγραψες για τα πολλα αδελφια πραγματικά!!!!!!
Αγαπητή μαμά!! Είμαι από τους γονιούς που πάντα εδώ και χρόνια πρότεινα σε άλλους γονείς να κάνουν δεύτερο παιδάκι. Από την εποχή που δεν ήμουν καν παντρεμένη μέχρι και σήμερα. Όχι, βέβαια με το κλασικό "ένα ίσον κανένα" (ούτε εγώ το πιστεύω!!!), ούτε, φυσικά, συζητώντας μόνο αυτό ή επιμένοντας πολύ... Ο λόγος είναι ότι ήμουν εγώ μοναχοπαίδι και δεν μου άρεσε καθόλου, από μικρή μέχρι και σήμερα που έχω περάσει τα 40. Δεν στο λέω για να σου πω ότι η δική μου η γνώμη είναι η σωστή, μη νομίζεις κάτι τέτοιο. Δε βρίσκω τίποτα κακό στο να λέει κάποιος τη γνώμη του. Δεν καταλαβαίνω γιατί ενοχλείσαι τόσο πολύ. Εννοείται και είναι δικαίωμά σου να κάνεις ένα παιδάκι, όπως δικαίωμά σου να πεις ότι είναι καλύτερο το ένα παιδί από τα περισσότερα, αλλά είναι και δικαίωμα του άλλου να εκφράσει τη γνώμη του ότι είναι καλύτερα τα δύο ή περισσότερα παιδιά. Κανείς δεν σε πίεσε και κανείς δεν θα μπει δερβέναγας στο σπίτι σου. Κι εμένα κάποιες εποχές 1) οι γονείς μου δεν θέλανε να ακούσουνε για δεύτερο και μου το λέγανε συνέχεια, 2) το σόι του άντρα μου, μου έλεγε συνεχώς για δεύτερο ενώ δεν ήμουν έτοιμη, αν και το είχα σκοπό 3) μου λένε κάποιοι εδώ και καιρό για τρίτο παιδάκι, το οποίο επίσης δεν έχω σκοπό. Έκλεισα και κλείνω τα αυτιά μου, Καθένας ας μου λέει ότι θέλει, εγώ έχω πάρει τις δικές μου αποφάσεις!!! Θα σου πρότεινα να κάνεις το ίδιο!!! Για να μην χαλιέσαι!!! Καλή σου μέρα!!!
Polu kala ta les! Mpravo sou! Sumfwvw k epauxavw!
Πες τα χρυσόστομη! Έλεος πια με τις αδιακρισίες "Πότε θα κάνετε άλλο παιδί';" και "Γιατί δεν θέλετε δεύτερο παιδί;". Άλλο ένα θέμα γονεϊκότητας για το οποίο θεωρεί ότι μπορούν να εκφέρει γνώμη ο κάθε άσχετος και σχετικός. Ας κοιτάει ο καθένας το σπιτικό του και να μην ανακατεύεται στη ζωή των άλλων.
Δεν γραφω συχνα ομως τωρα ηρθε η ωρα να το πω: Πες τα χρυσοστομη επιτελους και ενας ανθρωπος που μπορει να με καταλαβει!!!!Οπως δεν κατακρινω εγω κανεναν που κανει δυο,τρια,τεσσερα η δεκατεσσερα παιδια και τα μεγαλωνει οπως εκεινος νομιζει σωστα,ετσι δεν θελω και δεν επιτρεπω σε κανεναν να με κρινει που εχω ενα και το εχω οπως εγω θελω!!!!