Στις 22 Δεκεμβρίου του 2014, λίγες μέρες πριν μας αποχαιρετίσει ο παλιός ο χρόνος, η γυναίκα του αδερφού μου, έφερε στον κόσμο ένα πανέμορφο αγοράκι. Το να γίνεσαι γονιός είναι μια μοναδική εμπειρία που είναι τόσο μα τόσο δύσκολο να την περιγράψεις, αν δεν την ζεις. Εγώ δεν είμαι γονιός, αλλά ένας περήφανος θείος. Κάτι που είναι το πιο κοντινό σε μητρότητα/πατρότητα για όλους εμάς που δεν έχουμε σκοπό να αποκτήσουμε, στο άμεσο μέλλον, παιδιά. Για αυτό λοιπόν σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας αυτήν τη νέα, αλλά τόσο όμορφη, εμπειρία.
Ήταν Πάσχα του 2014. Είχα επισκεφτεί τον αδερφό μου και τη νύφη μου για να περάσουμε μαζί τις γιορτινές μέρες! Το πρωί της αναχώρησης μου, πριν καλά καλά ανοίξει το μάτι μου, αντιλήφθηκα κάποια περίεργη κινητικότητα στο σπίτι. Ήξερα πως ο αδεφός μου έλειπε στη δουλειά του και πως στο σπίτι ήταν μόνο η γυναίκα του. Όταν αποφάσισα να σηκωθώ από το κρεβάτι για να δω τι συμβαίνει, την έπιασα στο τηλέφωνο να επιβεβαιώνει ένα ραντεβού σε κάποιο ιατρείο. Όταν έκλεισε το τηλέφωνο με ενημέρωσε πως πιο νωρίς είχε κάνει ένα τεστ εγκυμοσύνης, που βγήκε ΘΕΤΙΚΟ και τώρα έπρεπε να συνεχίσει τη διαδικασία ώστε να σιγουρευτεί! Η χαρά μας ήταν ανείπωτη! Ήταν κάτι που το ήθελαν και οι δύο τόσο πολύ!
Από εκείνη τη μέρα κάτι άλλαξε μέσα μου. Δεν περνούσε στιγμή που να μη σκεφτώ το πλασματάκι που σιγά σιγά μεγάλωνε και μετρούσα τον χρόνο για το πότε θα έρθει η ώρα που θα το γνωρίσω. Το αγοράκι μας! Ήμουν σίγουρος ότι θα ήταν αγόρι. Αγαπώ πολύ τα παιδιά και νομίζω πως και αυτά με συμπαθούν αρκετά. Έχω πολλές ώρες «πρακτικής άσκησης» σε παιδιά φίλων. Αλλά αυτό θα ήταν το ΔΙΚΟ μας μωρό! Ένα πρόσωπο που κατά ένα μέρος έχουμε κοινό DNA! Πόσο απίστευτο μπορεί να είναι αυτό; Οι φίλοι μου ξεκίνησαν να με φωνάζουν θείο Νικόλα. Μου φαινόταν τόσο αστείο στην αρχή! Στην πορεία όμως όχι μόνο το συνήθισα, αλλά το γούσταρα! Θείος Νικόλας! Μου ακουγόταν σαν τίτλος τιμής!
Η εγκυμοσύνη της νύφης μου κύλησε σα νεράκι! Η απόσταση με κράτησε μακριά απο το να χαρώ το μεγάλωμα της κοιλιάς της. Θυμάμαι σαν τώρα τη συγκίνηση που ένιωσα όταν μου έστειλαν φωτογραφία από υπερηχογράφημα του μπέμπη. Ένα σχηματισμένο μωρό! Το έδειχνα παντού με καμάρι! Μπορούσες να διακρίνεις 2 φουσκωμένα μαγουλάκια! «Σίγουρα ανιψιός μου» σκέφτηκα! Ξεκίνησα να κανονίζω τις υποχρεωσεις μου, έπρεπε να ήμουν εκεί τη στιγμή που θα έβλεπε το φως του κόσμου μας. Έτσι και έγινε, το ξημέρωμα της 22ης του Δεκέμβρη μας βρήκε στην ιδιωτική κλινική. Ήμουν τόσο αγχωμένος. Ήξερα πως όλα είχανε πάει καλά. Δεν ήξερα όμως αν θα συμπαθήσω αυτό το πλάσμα! Τα περισσότερα μωράκια είναι περίεργα στην όψη τις πρώτες ώρες. Έκανα πρόβες για το τι θα πω αν μου φανεί ασχημούλης.
Θυμάμαι μια πόρτα να ανοίγει, κάποιος να σμπρώχνει το φοριάκι και να βλέπω ένα πραγματικά ομορφο μωρό! Έναν μακρύκορμο παίδαρο, με μπόλικα μαλλάκια, να έχει γραπωθεί από το κουβερτάκι του. Η καρδιά μου κόπηκε στα δύο και το ένα κομμάτι ήταν πλέον δικό του.
Το πρώτο δωράκι που του πήρα ήταν μια σαλοπέτα και ένα πουκαμισάκι με λαχουράκια. Το ονομάσαμε στυλ Μαραβέγια! Το φόρεσε πρόσφατα και ήταν ένας θεούλης! Στο μυαλό μου έχω συνέχεια όλα τα βιβλια που θα ήθελα να του κάνω δώρο καθώς μεγαλώνει. Ήδη κρατάω μια λίστα με αυτά στο ημερολόγιο μου. Ανυπομονώ να δούμε παρέα τις ταινίες που μου αρέσουν, να ακούσουμε τις μουσικές μας. Φαντάζομαι τις πρώτες μας διακοπές μαζί, αν μας αφήσουν οι γονείς του, σε κάποιο κάμπινγκ. Να προσπαθώ να του μάθω ό,τι ξέρω. Να είμαι ο cool θείος που θα είναι κοντά του σαν φίλος. Μηνύματα στο facebook για το πρώτο του φλερτ ή και το πρώτο του φιλί. Το χαρτζιλίκι που θα του δώσω για να κάνει εκείνο το ταξίδι στο εξωτερικό με την παρέα του. Σκέφτομαι όλες αυτές τις στιγμές. Ζω για να τις δω να γίνονται πραγματικότητα!
(Τίποτα απ’ όλα αυτά δε θα μπορούσε καν να αποτελεί μέρος των σκέψεων μου χωρίς εσάς. Αλεξάνδρα και Κωνσταντίνε, σας ευχαριστώ!)
θείος Νικόλας
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Τι γλυκός θείος! Μου θύμισε λίγο τον κουνιάδο μου που όταν ήρθε στο μαιευτήριο, πήγε μετά στα πεθερικά μου και είπε: "έχουμε το πιο όμορφο μωρό στο μαιευτήριο"!!! Να σας ζήσει ο παίδαρος θείε Νικόλα, σου εύχομαι όταν θελήσεις να γίνεις και ένας εξίσου υπέροχος μπαμπάς!
Και μενα με συγκίνησες θειε Νικολα.Ειναι υπέροχο για καθε παιδι να εχει εκτος απο τους γονεις του κι αλλους ανθρωπους να το λατρευουν οσο και εκεινοι. Να ειναι γερός και να ζήσετε ολα αυτα που ονειρεύεσαι!
Mακαρι να το εγραφε η κουνιαδα μου.. Θα πετουσα στα συννεφα αν το εγραφε ο αδερφος μου. Θειε Νικολα να εισαι καλα, με εκανες να κλαψω. Να χαιρεσαι τον ανηψιο σου και ευχομαι να γινουν ολα οπως τα ονειρευεσαι! Να ειναι καλα το μωρο σας και οι γονεις του! Σου ευχομαι και στα δικα σου! Μαμα-θεια Μαρια!
Μάκαρι αυτό το κείμενο να το είχε γράψει ο αδερφός μου για τον γιό μου ή κάποιος από τους κουνιάδους μου. Να σας ζήσει το αγοράκι σας. Είναι πολύ τυχερό το μωράκι σας που έχει έναν τέτοιο θείο.
Την ίδια ζήλια/ πικρία / ευχή έκανα και εγώ... Μακάρι να είχε και μας ένα τέτοιο θείο/θεία Να τον χαίρεστε και να σε χαίροντε
Να σας ζήσει !!!! Πάντως μια μέρα θα γίνεις καταπληκτικός πατέρας !!!!! Σκέψουτο , εχεις πολυ αγάπη να δώσεις .
Θείε Νικόλα να σας ζήσει ο ανιψιός!!! Γεννήθηκε ίδια μέρα με την κόρη μου 22/12/2014!
Πόσο τυχερό αυτό το μωράκι...!!!! να σας ζήσει κι εύχομαι να ζήσετε όλες αυτές τις όμορφες εικόνες που έχετε ονειρευτεί μαζί του!!!
Αυτό το κείμενο είναι σαν να έχει γραφτεί από την αδελφή για τα παιδιά μου.... Έτσι λέει και εκείνη το "Θεία Μαίρη" είναι Τίτλος Τιμής!!!!!!!! Να σας/σου ζήσει !!!!!!!!!