5 αλήθειες για το φαγητό που θα πρέπει να γνωρίζει κάθε γονιός

γράφει η Maryann Jacobsen, διατροφολόγος και μαμά δύο παιδιών, για τη HuffPost

Έρχεται κάποια στιγμή η συνειδητοποίηση πως όλα ήταν ένα ψέμα. Κάθε μαμά πονάει όταν θηλάζει (στην αρχή) και δεν έχει να κάνει με το αν το κάνει σωστά. Τα μωρά προτιμούν να τσιμπολογούν φαγητό και η κατάψυξη παραμένει γεμάτη με αλεσμένα φαγητά που ετοίμαζες μέρες τώρα. Όσο υγιεινά κι αν τρώει το παιδί σου τα πρώτα χρόνια, ως νήπιο θα ξεχαστεί.

Γι’ αυτό είναι καλό να γνωρίζει κάθε γονιός τα παρακάτω, από νωρίς:

1. Ο θηλασμός είναι δύσκολος, αλλά γίνεται εύκολος στην πορεία

Υπέφερα όταν θήλαζα το πρώτο μου παιδί, πονούσα τόσο πολύ και ένιωθα ενοχές. Δεν είχα χρόνο να κάνω τίποτα άλλο, να μαγειρέψω ένα γεύμα της προκοπής ή να κάνω ένα ντουζ.

Οι νέες μαμάδες θα πρέπει να ξέρουν πως ακόμη κι αν όλα τα κάνουν τέλεια, ο θηλασμός είναι δύσκολος (και οδυνηρός) τις πρώτες 6-8 εβδομάδες. Κι αυτό γιατί κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει με το τάισμα του μωρού, οι θηλές σου ταλαιπωρούνται και εσύ είσαι εξουθενωμένη από τη γέννα και από την έλλειψη ύπνου. Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να ζητήσεις βοήθεια από μία σύμβουλο θηλασμού, να γεμίσεις την κατάψυξη με έτοιμα γεύματα για σένα και απλά να περιμένεις. Θα γίνει πιο εύκολο, το μωρό θα αρχίσει να τρώει περισσότερο φαΐ, να κοιμάται περισσότερο και οι θηλές σου θα δυναμώσουν.

2. Οι αλεσμένες τροφές είναι ένα πολύ σύντομο στάδιο

Στους 9 περίπου μήνες η κόρη μου ξεκίνησε να τρώει μόνη της και αρνούνταν να φάει τα περισσότερα αλεσμένα (εκτός από γιαούρτι και δημητριακά – ΑΝ της έδινα μαζί και λκάποιο σνακ). Η απόφαση να της φτιάχνω από πριν τόσα αλεσμένα φαινόταν χαζή. Γιατί να μη λιώσω μια μπανάνα και να μην αλέσω μερικά φρούτα επιτόπου ή να αλέσω το βραδινό μας;

Οι γονείς πρέπει να γνωωρίζουν πως στη διατροφή του μωρού, τα πράγματα αλλάζουν πολύ γρήγορα. Ξεκινήστε με αλεσμένα και αλλάξτε σταδιακά την υφή τους, δίνοντας στην πορεία μαλακά και εύκολα σνακ. Όταν πια το παιδί σας τρώει από μόνο του, βάλτε το να φάει μαζί σας, αρκεί το φαγητό να είναι κομμένο σε μικρά κομματάκια. Αφήστε τα αλέσματα και απελευθερώστε την κατάψυξή σας.

3. Ό,τι κι αν κάνεις, το παιδί σου θα περάσει μια φάση που θα είναι δύσκολο στο φαγητό

Όταν η κόρη μου έγινε δύσκολη, η έρευνά μου με οδήγησε σε επιστημονικές εξηγήσεις. Στην ηλικία των 2, το παιδί αναπτύσσεται πλέον με πιο αργούς ρυθμούς και έτσι η όρεξη πέφτει. Η νεοφοβία του φαγητού (ο φόβος για καινούριο φαγητό) αναπτύσσεται μεταξύ 2 και 5 ετών και έτσι τα μικρά αρχίζουν να αρνούνται να φάνε οτιδήποτε καινούριο. Οι ειδικοί πιστεύουν πως είναι ένα ένα προσαρμοστικό χαρακτηριστικό από την περίοδο που τα τοξικά φυτά αποτελούσαν κίνδυνο για τα νήπια που περπατούσαν.

Οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν πως είναι πιθανό το παιδί να γίνει δύσκολο στο φαγητό, αλλά δεν έχουν κάνει κάτι λάθος. Αντί να δίνετε μάχη για το φαγητό του, δώστε του μικρά γεύματα και σνακ και βεβαιωθείτε πως υπάρχει πάντοτε κάτι που του αρέσει να τρώει στο τραπέζι.

4. Δεν είσαι κακός γονιός αν δεν καταβροχθίζει λαχανικά

Τα λαχανικά είναι από τα πρώτα στη λίστα που τα παιδιά αρχίζουν να αρνούνται. Ο λόγος είναι πως τα μικρά παιδιά έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στα πικρά συστατικά των λαχανικών. Αυτό υποχωρεί με τον καιρό και παρόλο που δεν ισχύει για κάθε παιδί, βοηθάει να το γνωρίζουν οι γονείς.

Η πίεση από τους γονείς να τρώνε τα παιδιά τα λαχανικά τους γιατί είναι «υγιεινά» κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Σύμφωνα με μία έρευνα, τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας έτρωγαν λιγότερα σνακ όταν τους διάβαζαν ιστορίες σχετικά με το πόσο υγιεινά είναι. Βρείτε έναν γευστικό τρόπο να συμπεριλάβετε τα λαχανικά στη διατροφή του παιδιού σας ώστε να τα συνδέσουν στο μυαλό τους με την ευχαρίστηση.

5. Θέστε όρια στα γλυκά

Όταν λαμβάνω email από μαμάδες που ανησυχούν για την τρέλα των παιδιών τους για τα γλυκά, εκείνα είναι συνήθως τριών ετών. Είναι μια περ΄΄ιοδος που τα παιδιά αντιλαμβάνονται την πληθώρα των γλυκών στο περιβάλλων τους και αρχίζουν να παρακαλάνε για αυτά. Θυμάμαι το δεύτερο παιδί μου στα τρία του, να κάθεται στο καρεκλάκι του και να φωνάζει «Θέλω κουλουράκια!»

Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν πως το να ελέγχεις τις μη θρεπτικές τροφές είναι εξίσου σημαντικό όσο το να δίνεις στο παιδί σου υγιεινά φαγητά. Πρώτα απ’ όλα, τα παιδιά κάτω των δύο ετών δεν χρειάζεται να τρώνε τακτικά γλυκά γιατί οι διατροφικές ανάγκες τους είναι υψηλές ενώ στο στομάχι τους και οι ανάγκες τους σε θερμίδες είναι μικρές (και επίσης δεν τα ζητάνε). Πέρα από αυτή την ηλικία, θα πρέπει να αναπτύξετε ένα σχέδιο για το πόσο συχνά θα μπορεί το παιδί σας να τρώει γλυκά, έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνονται στη διατροφή του και να μην αισθάνεται πως τα στερείται, ούτε και να τρελαίνεται από την έλλειψή τους.

Είναι σημαντικό να ξέρετε την αλήθεια πίσω από το φαγητό, γιατί δεν χρειάζεται να κατηγορείτε τον εαυτό σας ούτε και το παιδί σας όταν τα πράγματα με τη διατροφή του παιδιού σας δεν πηγαίνουν όπως τα υπολογίζατε. Κρύβονται πολλά πίσω από αυτό και καλό θα είναι να προσπαθείτε απλά για το καλύτερο δυνατό.