γράφει η Heather Spohr για το Babble
Πολύ λίγες γυναίκες γνωρίζουν στην πρώτη τους εγκυμοσύνη πως θα κάνουν καισαρική. Παρόλο που η πρώτη μου εγκυμοσύνη ήταν υπερβολικά περίπλοκη, το σχέδιο ήταν να γεννήσω με φυσιολογικό τοκετό… μέχρι τη στιγμή που δεν γινόταν κάτι τέτοιο. Η πρώτη μου καισαρική ήταν μια έκτακτη ανάγκη, γι’ αυτό και δεν υπήρχε χρόνος να μου πει κανείς το τι να περιμένω. Από τότε έκανα άλλες δύο καισαρικές και αυτά είνται τα όσα θα ήθελα να γνωρίζω πριν βρεθώ στο χειρουργείο την πρώτη φορά:
Δεν είχα ΙΔΕΑ πως θα μπορούσα να αισθανθώ την πίεση, τα τραβήγματα, το σπρώξιμο κατά τη διάρκεια της καισαρικής μου. Θυμάμαι να είμαι ξαπλωμένη στο ιατρικό τραπέζι και να φωνάζω «ΤΟ ΝΙΩΘΩ!» Η αναισθησιολόγος μού εξήγησε πως η επισκληρήδιος μπλοκάρει απλά τον πόνο, όχι και τις αισθήσεις. Να ξέρετε λοιπόν πως θα αισθανθείτε τραβήγματα στο στομάχι σας και πολλή πίεση, ιδίως την ώρα που οι γιατροί βγάζουν το μωρό (συνήθως κάποιος πιέζει -δυνατά- επάνω από τη μήτρα, στη βάση του θώρακα).
Όχι από την τομή – εκείνη θα είναι ραμμένη. Το αίμα αυτό είναι σαν περίοδο με μεγάλη ροή και ονομάζεται λοχεία. Με προβλημάτιζε πολύ το ότι μάτωνα εκεί κάτω, αφού το μωρό δεν βγήκε από εκεί, αλλά είναι εντελώς φυσιολογικό. Όπως φυσιολογικό είναι για τη νοσοκόμα να έρθει και να πιέσει τη μήτρα σου για να σε βοηθήσει να αποβάλλεις επιπλέον αίμα και ιστό, τα οποία το σώμα σου προσπαθεί να αποβάλλει. Η ροή είναι μεγάλη για μερικές μέρες και στην πορεία υποχωρεί – να γνωρίζεις όμως πως καθώς γίνεσαι πιο δραστήρια, ίσως ματώσεις λιγάκι παραπάνω.
Έτρεμε όλο μου το σώμα πολύ έντονα τουλάχιστον μια-δυο ώρες μετά την καισαρική μου. Ευτυχώς, ο σύζυγός μου θυμήθηκε πως και η αδελφή του έτρεμε αφότου γέννησε το πρώτο της παιδί και με καθησύχασε. Το σώμα μου αντιδρούσε στην τοπική αναισθησία (την επισκληρίδιο) και τις τρελαμένες μου ορμόνες. Το τρέμουλο υποχώρησε μετά από μερικές ώρες και ήταν πολύ πιο ήπιο στη δεύτερη και στην τρίτη καισαρική μου, όπου ο αναισθησιολόγος μου έκανε ραχιαία αναισθησία αντί επισκληρίδιο.
Μετά την πρώτη μου καισαρική μού απαγόρευσαν να περπατήσω για 24 ώρες, αλλά μου φάνηκε πολύ μικρό το χρονικό διάστημα για να μπορώ να είμαι όρθια και να περπατώ. Η νοσοκόμα μού εξήγησε πως όσο πιο σύντομα περπατούσα, τόσο πιο σύντομα θα επουλώνονταν οι πληγές. Με βοήθησε να σηκωθώ απ’ το κρεβάτι με την ησυχία μου και στην πρώτη μου βόλτα έκανα μόλις σαράντα βήματα. Μετά τη δεύτερη καισαρική, οι νοσοκόμες με σήκωσαν μετά από πέντε ώρες και με έβαζαν να κάνω γύρες κάθε δυο ώρες. Μπορεί να ακούγεται πολύ επώδυνο, αλλά το σώμα σου μπορεί να το κάνει.
Είχαν περάσει τέσσερις μέρες από τη γέννα μέχρι που ήρθαν ΤΑ ΑΕΡΙΑ. Η μήτρα μου και το στομάχι μου πονούσαν τόσο πολύ που πίστευα πως θα πεθάνω. Για καλή μου τύχη, στεκόμουν δίπλα σε μια νοσοκόμα όταν συνέβη και μου εξήγησε τι συνέβαινε. Μετά από μια καισαρική, τα όργανα του σώματός σου επανέρχονται στις φυσιολογικές τους θέσεις και το πεπτικό σου σύστημα επανακινείται. Ζητήστε από το γιατρό ή τη νοσοκόμα σας να σας δώσουν κάποιο φάρμακο για τα αέρια και μπορείτε να το παίρνετε όσο συχνά σας το επιτρέπουν. Θα νιώσετε τη διαφορά.
Θυμάσαι που σου είπα πως το πεπτικό σου σύστημα κάνει επανακίνηση; Καλό θα ήταν λοιπόν μαζί με τη θεραπεία για τα αέρια, να παίρνεις τακτικά και μαλακτικό για τα κόπρανα (ο γιατρός σου μπορεί να σου δώσει συνταγή και για αυτό). Το νοσοκομείο συνήθως ζητούν να εξετάσουν τα κόπρανά σου πρωτού σου δώσουν εξιτήριο. Το μαλακτικό αυτό θα επιταχύνει τη διαδικασία και θα απαλύνει τον πόνο.
Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσους μύες είχα στο στομάχι μου μέχρι που φταρνίστηκα για πρώτη φορά μετά την καισαρική. Ένιωσα μια σουβλιά αμέσως μετά το φτάρνισμα που με έκανε να ακουμπήσω την τομή μου για να βεβαιωθώ πως ήταν ακόμη κλειστή! Να έχεις πρόχειρο ένα έξτρα μαξιλάρι για να πιέζεις με αυτό την τομή σου όταν αισθάνεσαι πως θες να βήξεις, να φταρνιστείς ή και να γελάσεις.
Πίστευα πως ήταν τελείως τρελό να τυλίξω με οτιδήποτε την τομή μου, αλλά το δοκίμασα και μεταπείστηκα. Η στήριξη που μου χάρισε η ζώνη λοχείας σε όλη την τομή και τη μέση μου βοήθησε πολύ την κίνησή μου τις μέρες και τις εβδομάδες που ακολούθησαν.
[divider]
Είναι κάτι που θα ήθελες και εσύ να γνώριζες πριν από την πρώτη σου καισαρική; Γράψε μας στα σχόλια!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Γέννησα με επείγουσα καισαρική μετα απο 26 ώρες. Με 2η επισκληρηδιο που μου εκαναν εκτός απο την αλλεργία στην επισκληρηδιο που μου έφερε έντονη φαγούρα (ήθελα να πηδηξω απο το μπαλκόνι)., ειχα και εγω το τρεμούλο κρυωνα πολύ, και ειχα ταχυπαλμια νόμιζα οτι θα πεθάνω αν και εκείνη την στιγμή σκεφτόμουν μόνο να τα καταφέρει το μωρό μου. Δεν περίμενα πως μετα απο ολα αυτα δεν θα μπορώ να κοιμηθώ και θα εχω τάσεις λιποθυμίας απο την εξάντληση. Επίσης δεν γνώριζα οτι απαγορεύεται να πάρω μετα υπνωτικό. Ουτε και τον κίνδυνο να παθω αιματωμα το οποίο πονάει παρα πολυ και εκανα 2 μήνες να σηκωθώ απο το κρεβάτι. Απαγορευοταν να σηκώνω το μωρό και δεν μπορούσα ούτε να αυτοεξυπηρετηθω...
Εγω κοριτσια σε λιγοτερο απο 10 ωρες σηκωθηκα απο πεισμα να ειμαι ανετη με τη κορη μου...(το πρωτο μου παιδακι γιαυτο)...ραχιαια εκανα!!!ο πονος υπερβολικα πολυς αλλα δε με ενοιαζε τπτ...πηγα το επομενο πρωι κατευθειαν τουαλετα επειδη ειχα σηκωθει γρηγορα και κινιομουνα και το μεσημερι της επομενης μερας ετρωγα κανονικα φαγητα στο μαιευτηριο....ηταν πολυ καλη η εμπειρια μου...γνωριζα παντα ομως οτι θα εκανα καισαρικη λογω ζαχαρου προυπαρχοντως και ημουνα εξοικιωμενη με την ιδεα...ειχα δει και απειρα βιντεο για το πως γινετε και ολα τελεια...Α,μας εχουνε πρηξει με το ποσο καλυτερα ειναι να γεννας φυσιολογικα και οτι θελουμε να ξεμπερδευουμε αλλα δοκιμαστε λιγο τον πονο της καισαρικης και μετα τα ξαναλεμε...δε γινετε σε ολες μας τ να κανουμε...δε νομιζω να γεννηθηκε καμια και να προοριζε τον εαυτο της να γεννησει με καισαρικη...ειτε καποιες φορες ειναι απαραιτητο για την ασφαλεια του μωρου και τηα μητερας ειτε καποιες φοβουνται το φυσιολογικο και επιλεγουν να το κανουν...δε χρειαζετε να τις μειωνετε...δεν ειστε πιο μανες απο αυτες...η αγαπη για τα παιδια μας,μας κανει Μανες...αυταααα...
Το φριχτο ειναι να περνας τοσα και να ακους καποιες ανεγκεφαλες να λενε πως αν δε γεννας φυσιολογικα,δε γεννας!
Τι να σου πω κορίτσι μου. Και τα δύο έκανα και ο πόνος ισαξιος μου φάνηκε σαν σύνολο. Εκεί μετριέται η μητρότητα, πόσο θα πονέσεις?
Εντελως μπαζο!!! Μα να μην ξερει οτι θα εχει κανονικα λονια μετα;;; Ειπαμε αλλα οχι κι ετσι!
Και να έχεις κ έναν ελεεινό γιατρό... που την επόμενη το πρωί που θα έρθει να σου βγάλει το τσιρωτο απ την τομή να το τραβήξει με όλη του τη δύναμη, απότομα (χωρίς να το μαλακώσει πρώτα) κ μόλις σε ακούσει όλο το νοσοκομείο απ τον πόνο να σου κάνει κ πλακιτσα του τύπου " ελα, καλά τώρα, πως κανείς έτσι, αποτρίχωση δεν κάνεις? " !!!!!!!!!!!!!?????????? κ η καημένη η νοσοκόμα να έχει μείνει παγωτό από δίπλα.... τι να λέμε...? Όχι ρε γιδι, δεν κάνω αποτρίχωση! B-)
Εγώ είμαι πανευτυχής που η πρώτη μου καισαρική ήταν και η τελευταία μου, γιατί μετά έκανα vbac! Κατά τ' άλλα συμφωνώ απολύτως με το άρθρο. Ξέχασε να αναφέρει την πείνα, 4 μέρες μόνο με μαύρο τσάι, μία φρίκη!!!
Το να πηγαίνεις μόνος σου τουαλέτα...αξία ανεκτίμητη!!!!!
Και λίγα είπε....