Ο φωτογράφος Jonathan Diaz πιστεύει στη δύναμη της φαντασίας και έχει αφιερώσει το έργο του στο να προσφέρει σε παιδιά που το έχουν πραγματικά ανάγκη μοναδικές περιπέτειες, έστω και υπό τη μορφή φωτογραφίας.
Το project του ”Anything Can Be” (Όλα μπορούν να γίνουν) ξεκίνησε με έμπνευση τα παιδιά του και τα όνειρά τους, μιας και με τη μαγεία της ψηφιακής επεξεργασίας πραγματικά όλα μπορούν να συμβούν. Στη συνέχεια όμως σκέφτηκε, γιατί να μη χαρίσει αυτό το project σε παιδιά με καρκίνο, να τους δώσει την ευκαιρία να εκπληρώσουν τα δικά τους όνειρα; Το project αυτό γέννησε και ένα βιβλίο, το True Heroes (Πραγματικοί ήρωες) όπου τα παιδιά μεταμορφώνονται σε αυτό που πραγματικά θέλουν να γίνουν ή αυτό που βαθιά μέσα τους πιστεύουν τα ίδια πως είναι.
Ακούγοντας τις ιστορίες τους από τον Jonathan, δεν μπορεί κανείς παρά να συγκινηθεί.
Στη φωτογραφία του άρθρου ο Ethan, ένα αγόρι που έφυγε από τη ζωή χάνοντας τη μάχη με τη λευχαιμία λίγες μέρες μετά τη φωτογράφισή του. «Ήθελε να είναι Μπάτμαν και γιατρός. Η μαμά του είπε πως έδειχνε να δένεται πολύ με τους γιατρούς του. Ήξερε πως προσπαθούσαν να του σώσουν τη ζωή. Ένιωθε τόση ενσυναίσθηση μαζί τους που ήθελε και εκείνος να σώσει τις ζωές των συνανθρώπων του».
Η Braelyn πάσχει από οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, μία από τις πιο συνηθισμένες μορφές παιδικού καρκίνου. Στη δική της περιπέτεια είναι μία σουπερηρωίδα που σώζει τους φίλους της και τα λούτρινα ζωάκια της.
Η Sophia πάσχει από καρκίνο, αντιμετωπίζει καρδιακά προβλήματα και έχει σύνδρομο Down. «Της αρέσει να διαβάζει βιβλία», λέει ο Diaz.
Ο William βρέθηκε να πολεμά τη λευχαιμία για δεύτερη φορά. Ο William αναζητά τις κρυψώνες των δράκων στη δική του φωτογράφιση. Ήταν η πρώτη φορά που ο Diaz τον είδε να χαίρεται που είναι παιδί, να είναι γεμάτος όρεξη για ζωή και περιπέτεια.
Η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε δύο εβδομάδες προτού η Jordan χάσει τη μάχη της με έναν επιθετικό καρκίνο του μυελού των οστών. «Μαζί ονειρευτήκαμε έναν καλύτερο κόσμο… μια χώρα των θαυμάτων, όπου κανείς δεν υπέφερε και δεν πονούσε, όπου όλα ήταν τέλεια και όλοι υγιείς».
Την ημέρα που έγινε η φωτογράφιση της Cami, η οικογένειά της έμαθε πως η μεταμόσχευση του μυελού των οστών της ήταν επιτυχημένη και είχε πλέον απαλλαγεί από τη λευχαιμία.
Η Caimbre έδωσε τη δική της μάχη με τον καρκίνο και βγήκε νικήτρια. «Πάντοτε ήθελε να είναι γοργόνα. Είχε πολύ γέλιο.»
«Η Marley είναι μεγαλύτερη από τα άλλα παιδιά. Είχε καρκίνο όταν ήταν μικρή, ο οποίος υποχώρησε. Όνειρό της ήταν να παίζει ποδόσφαιρο στο κολλέγιο και πέρσι κέρδισε μια υποτροφία για αυτό ακριβώς. Θέλαμε να δείξουμε πως τα όνειρα ορισμένων παιδιών πραγματικά βγαίνουν αληθινά».
Ο Carson δίνει τη δική του μάχη με τη λευχαιμία από το 2012. «Στην αρχή ήταν πολύ ντροπαλός και κάπως φοβισμένος να καβαλήσει τον μηχανικό ταύρο. Στη συνέχεια όμως απέκτησε θάρρος και πόζαρε για τον φακό. Είχε επίσης την ευκαιρία να ιππεύσει ένα άλογο για πρώτη φορά στη ζωή του».
Η Ellie διαγνώστηκε με μία σπάνια μορφή καρκίνου ο οποίος όμως στην παρούσα φάση έχει υποχωρήσει και η ίδια επέστρεψε στο σχολείο. «Δεν θέλαμε να είναι απλά μια ζαχαροπλάστης. Θέλαμε να κάνει πραγματικότητα τα πιο τρελά της όνειρα».
Η Annika είναι μόλις 2 ετών και πάσχει από νευροβλάστωμα στο 4ο στάδιο. Μαζί με τον Diaz δημιούργησαν ένα ολόκληρο στούντιο μόδας για να παρουσιάσουν την αγάπη της για τη μόδα και τα παπούτσια.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Ψυχούλες μου......................