Ειμαι η Χρυσα και περσι τον Φεβρουαριο ειχα γραψει για την απωλεια της κορουλας μου. Την εχασα απο προεκλαμψια στην 25η εβδομαδα κυησης. Ακομα ποναω και κλαιω για εκεινη. Τωρα πιστευω οτι επέστρεψε.
Μετα απο οχτω μηνες κραταω ενα θετικο τεστ εγκυμοσυνης.. Ατελειωτη χαρα μα και μεγαλος φοβος. Παιρνω τηλεφωνο τον καινουριο μου πια γιατρο και του λεω.. «ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ«!!!!! Παω λοιπον να με δει και μου λεει οτι θελει πολλη προσοχη γιατι υπαρχουν πιθανοτητες για προεκλαμψια παλι!!! Δεν θα το αντεξω δευτερη φορα… Μου εδωσε σαλοσπιρ και μαγνησιο. Στην 13η εβδομαδα εκανα και περιδεση τραχηλου λογω ανεπαρκειας. Αγωνια και παλι… Ολα καλα λοιπον..
Λιγες εβδομαδες αργοτερα μαθαινω οτι εχω παλι κοριτσακι. Η εγκυμοσυνη τελεια.. Ουτε εμετους, ουτε τιποτα… Περναει ο καιρος αλλα το αγχος δεν φευγει με τιποτα!!!
Φτανω στην 32η εβδομαδα και μια μερα εχω 14 με 9 πιεση. Δεν ειναι υψηλη, αλλα φοβηθηκα. Πηρα λοιπον τον γιατρο και μου λεει «Θα σε βαλω στο μαιευτηριο για 3-4 μερες για παρακολουθηση και βλεπουμε..» Σκεφτομαι τουλαχιστον θα ειμαι σε καλα χερια.
Παω λοιπον και με βαζουν στον καρδιοτοκογραφο. Ολα καλα!!! Περνανε τρεις μερες και πιεση δεν ξανα εκανα. Μου λεει ο γιατρος «Θα κανουμε και σημερα nst και αυριο θα πας σπιτι σου!«
Ξεκιναμε λοιπον ολα μια χαρα.. Ξαφνικα ανεβαζει το μωρο 200 παλμους!!!! Τρελαθηκα.. Τι επαθε το μωρο μου;
Μου μετρανε την πιεση 16 με 10 παρακαλω.. Μου δινουν ενα χαπι τιποτα.. Ουτε το μωρο ηρεμει, ουτε εγω.. «Ετοιμαστε την για καισαρικη» ακουω.. Θα γεννησω σημερα;
«Δεν γινεται να το αφησουμε το μωρο σε πιεσμενο περιβαλλον ουτε εσενα» μου λεει ο γιατρος.
Η αληθεια ειναι οτι φοβηθηκα αρκετα!!! Δεν το περιμενα.
Ετσι λοιπον 21 Μαιου στις 11:25 το βραδυ βγηκε η μικρουλα μου 2 κιλα ακριβως.. Την κρατησα ενα λεπτο στην αγκαλια μου, της εδωσα ενα φιλακι και μου την πηραν κατευθειαν για θερμοκοιτιδα. Ευτυχως δεν ειχε κανενα προβλημα ουτε αναπνευστικο γιατι προλαβαμε και καναμε ενεσεις κορτιζονης προληπτικα. Εμεινε μεσα 23 μερες, αλλα τωρα πια εχουν περασει ολα και την εχω στην αγκαλια μου!!!!!
Το ονομα της θα ειναι Ελενη-Στυλιανη γιατι γεννηθηκε ανημερα του Κωσταντινου και Ελενης αλλα ειναι και το ονομα της πεθερας μου. Και Στυλιανη γιατι την εχω ταξει στον Αγιο Στυλιανο που ειναι ο προστατης των παιδιων.
Ευχαριστω πολυ τον γιατρο μου γιατι χαρη σε αυτον εφτασα εστω μεχρι εκει αλλα και τον Αγιο Στυλιανο που ακουσε της προσευχες μου!!!
Ειμαι μια μαμα με δυο παιδακια. Το ενα ειναι αγγελουδι στον ουρανο για να φυλαει την αδερφουλα της που την εχω στην αγκαλια μου. Τις αγαπαω και τις δυο το ιδιο!
μαμά Χρύσα
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Να είσαι πάντα καλά κι εσύ και η μικρή σου! Να σου ζήσει και να την καμαρώνεις πάντα! Και να είσαι σίγουρη ότι το αγγελάκι σου θα σας βλέπει και θα χαμογελά! Είσαι μια πολύ δυνατή γυναίκα και -είμαι βέβαιη- μια καταπληκτική μαμά! Εύχομαι από εδώ και πέρα να είναι όλα καλά για εσάς!!!Φιλιά!!!!!
Ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου!!!! Φιλάκια πολλά!!!!! ?
Να σου ζήσει το κοριτσάκι σου κοπέλα μου! Πρώτη φορά διαβάζω τόσο ίδια ιστορία με τη δική μου. Όλα τα ίδια, εκτός από την προεκλαμψία. 200 παλμοί και 2 κιλά η μπουμπού μου. Μόνο που είχα ανεπάρκεια πλακούντα, δε με έπιασε η επισκληρίδιος και με κοίμισαν κι έτσι δεν είδα το αγγελούδι μου που το έτρεξαν στη ΜΕΝ ζούπητο. Δεν το πήρα αγγαλιά κι έμεινε μόνο του, χωρίς να το καλοσωρίσω. Μπράβο μπράβο που η ιστορία σου είχε καλό τέλος!
Σε ευχαριστώ πολύ κοπέλα μου!!! Να χαίρεσαι και εσύ την κορούλα σου!!!! ?