Ένας αυτιστικός άντρας γράφει ένα γράμμα αγάπης στη μελλοντική του σύζυγο

γράφει ο Kerry Magro for The Mighty για το Scary Mommy

Ήμουν 5 χρονών την πρώτη φορά που συνειδητοποίησα πως μια μέρα θα ερωτευόμουν και θα έβρισκα μια γυναίκα να παντρευτώ. Φανταζόμουν τη γνωριμία μας γύρω στα 25, τα παιδιά που θα κάναμε όταν θα ήμασταν 30, και πως θα ήμουν πιο ευτυχισμένος από ποτέ στη ζωή μου μαζί σου, κάτι το οποίο είναι το σημαντικότερο όλων.

Πώς πέρασε ο καιρός. Όταν διαγνώστηκα με αυτισμό στα 4 μου χρόνια, άλλαξε ολόκληρη η ζωή μου. Έζησα μία ζωή χωρίς να γνωρίζω τι μου συνέβαινε και για ποιο λόγο είχα προβλήματα στην ομιλία μου ώσπου άρχισα τις συνεδρίες με τον λογοθεραπευτή μου και έγινα ο άντρας που είμαι σήμερα. Σήμερα ταξιδεύω από πολιτεία σε πολιτεία και μιλώ για γτο πώς ξεπερνιούνται τα εμπόδια του αυτισμού, κι εσύ συχνά ταξιδεύεις μαζί μου σε αυτές τις εκδηλώσεις και είσαι η μεγαλύτερή μου φαν στο κοινό.

Θα σου χαρίζω αγάπη άνευ όρων την κάθε μας μέρα μαζί. Πέρασα χρόνια που δεν ήθελα να με αγγίζουν όταν ήμουν παιδί, ένιωθα τις αισθήσεις μου να με καταβάλουν, και τώρα λατρεύω τη στοργή και την τρυφερότητα, κάτι που δεν είναι εύκολο για τα παιδιά και τους ενήλικες με αυτισμό. Όταν θα καβγαδίζουμε, θα προσπαθώ να επικοινωνώ μαζί σου όσο καλύτερα μπορώ για να καταφέρω να καταλάβω την δική σου οπτική. Όταν θα χρειάζομαι τον προσωπικό μου χρόνο για να ηρεμήσω από τα υπερβολικά συναισθήματα, σκοπεύω να σε ενημερώνω. Κι όταν θα καταφέρνουμε σπουδαία πράγματα θα σου λέω πάντοτε πόσο περήφανος είμαι για σένα.

Η μέρα του γάμου μας θα είναι μία από τις πιο ευτυχισμένες μέρες στη ζωή μου επειδή θα βρίσκεσαι εσύ στο πλευρό μου. Όταν θα συζητήσουμε το ενδεχόμενο να κάνουμε παιδιά θα στραφώ στους γονείς μου για συμβουλές και καθοδήγηση, θα βασιστώ στην εμπειρία τους με εμένα. Θέλω να γίνω για το παιδί μας ο πατέρας που είχα και εγώ μεγαλώνοντας – ένας πατέρας που βρισκόταν πάντοτε εκεί για μένα στις καλές και τις κακές στιγμές, πάντοτε περήφανος για μένα.

Βλέπεις, η αγάπη είναι κάτι που πάντοτε ήθελα. Με αγχώνουν κάποιες φορές όλες αυτές οι πεταλούδες στην κοιλιά μου, αλλά είναι ένα συναίσθημα που μου βγάζει τον καλύτερο εαυτό μου. Αυτό με έκανε να αισθάνομαι κάπως άβολα μικρός, ιδίως όταν έπεφτα θύμα εκφοβισμού. Ένας συμμαθητής μου στο Γυμνάσιο μού είπε πως δεν θα έβρισκα ποτέ κάποια να μοιραστώ μαζί της τη ζωή μου γιατί ήμουν διαφορετικός. Αυτό με πλήγωσε βαθιά.

Ήξερα όμως πως δεν θα ήταν αυτή η ζωή μου. Είχα αρκετές φιλενάδες αλλά δεν θα μπορούσα να ζητήσω καλύτερη σύντροφο από εσένα. Ήξερα πως δεν είχε να κάνει με το αν θα σε συναντούσα, αλλά με το πότε.

Σε ευχαριστώ που αγκάλιασες τα όσα είμαι, με τις ιδιοτροπίες μου και όλα, και που είσαι ο έρωτας που περίμενα μια ολόκληρη ζωή. Αυτό που ζούμε είναι μια ζωή γεμάτη γαλήνη και δεν θα μπορούσα να ζητήσω τίποτα καλύτερο. Θα σε ευγνωμονώ πάντοτε γι’ αυτό.