Είμαι έγκυος και ο άντρας μου έχει άλλη σχέση…
Είμαι η μαμά Α. και είμαι έγκυος στο τρίτο παιδάκι μου. Κοριτσάκι.
Αυτή η εγκυμοσύνη ήρθε αρκετά απρόσμενα. Από την αρχή είναι πολύ καλή εγκυμοσύνη χωρίς το οποιοδήποτε αρνητικό σύμπτωμα .Καμια φορα κιολας ξεχναω πως ειμαι εγκυος, τοσο καλη εγκυμοσυνη εχω. Όμως όσο καλή είναι ή εγκυμοσύνη σωματικά τόσο άσχημη και δύσκολη είναι σωματικά και συναισθηματικά. Όχι δεν είναι ότι δεν ήθελα το μωρό και τι θα κάνω τώρα και όλα αυτά. Σίγουρα με αλλά δύο παιδάκια και άγχος και ανησυχίες έχω αλλά δε με πτοουν αυτά. Έγινε κάτι που έχει διαλύσει το είναι μου.
Τέλη Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη το ένστικτο μου και κάτι μικρά στην αρχή σημάδια έδειχναν ότι με τον άντρα μου κάτι δεν πάει καλά. Ενταξει ποτε δεν ημασταν αυτο που λεμε το τελειο αγαπημενο ζευγαρι και εχουμε περασει αλλες καταστασεις ασχημες αλλα τις περασαμε. Με υπομονη και αγαπη ξεπερνιοντουσαν καπως καποιες δυσκολιες. Χωρίς να τα πολυλογω, εψαχνα, εβρισκα έντονες ενδείξεις, αλλά όχι αποδείξεις ότι δεν είναι πια μόνο μαζί μου αλλά μονίμως ήμουν η τρελή και η υπερβολική. Μέχρι που… δυστυχώς είχα ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ…
Και πάλι ενώ του ετριψα τα στοιχεία στα μουτρα με έβγαλε τρελή. Εκεί ξεφυγα βγηκα εκτός εαυτού. Ούρλιαζα, τον εσπρωχνα, εκλαιγα, όχι μόνο γι’ αυτό που έκανε αλλα γιατί μου έλεγε στα μουτρα με εναλλακτικό τρόπο πως είμαι ηλίθια.
Αυτό ήταν… Ενιωσα πως αδειασα; Κομματιαστηκα.
Πραγματικά δεν ξέρω πως να το διαχειριστω. Την μια κλαίω την άλλη δεν με νοιάζει, λέω, την άλλη θυμωνω, τον μισώ, μετά σκέφτομαι τα παιδιά, μετά ότι είμαστε μαζί δεκαεπτά χρόνια, μια τα βάζω μαζί του μια με την πιτσιρικα (είναι και μικρη, γύρω στα είκοσι πέντε)… Ξαφνικα στα τριανταπέντε μου νιώθω μεγάλη, άσχημη, άχρηστη… όταν του λέω σε τι εφταιξα, τη μια μου λέει μα δεν σημαίνει τίποτα όλο αυτό, οπότε εγώ δεν φταιω και από την άλλη εγω δεν είμαι τέλεια μαμά, καλή νοικοκυρά… μετα «Ενταξει, εκανα μια βλακεια μετα από τοσα χρονια που ειμαστε μαζι και τι εγινε;» Μετα οτι δεν κανει τελικα για οικογενεια και να τον αφησω να ζησει λιγο εντονα για να μην τρελαθει, λες και τον καταπιεζα ποτε… ότι να ναι.
Μα να μου το κάνει αυτό ενώ περιμένουμε τρίτο παιδί; Ενώ είμαι έγκυος;;;; Δεν το χωρα ει το μυαλό μου, κοντευω να σαλταρω. Τι κοντευω δηλαδή, έχω σαλταρει, έχω χάσει και τον ύπνο μου. Πλέον απλα για δουλειά παει και σκέφτομαι πως πάει να συναντήσει την άλλη γυναίκα. Το χειρότερο είναι πως ενώ τον επιασα, πως ενώ με βλέπει πως είμαι που κλαίω στα καλά καθουμενα πως με λίγα λόγια έχω διαλυθεί, αυτός συνεχίζει.
Το ξέρω. Το καταλαβαίνω και ας φυλάγεται σε σχέση με πριν, δεν είμαι χαζή. Δεν ξέρω τι να κάνω. Κρατιέμαι με το ζόρι πολλές φορές να μην τσακωθω για χάρη των παιδιών. Κρατιέμαι να μην κλάψω γιατί η πρώτη μου κορούλα είναι 10 χρόνων και εννοείται πως καταλαβαίνει τα πάντα.
Απλά ήθελα να τα πω. Εύχομαι σε όλους υγεία αγάπη και τύχη και αυτό που νιωθω αυτή τη στιγμή να μη το νιώσει ούτε ο χειρότερος εχθρός μου…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εγώ πάλι είμαι 22 ετών.γνωρισα ενα παιδι που μέχρι τώρα μου έδειχνε πως ξέρει τι θέλει. Σευαστικος ευγενικός ειλικρινής γενικά καλής παστας άνθρωπος και ώριμος. Είμασταν 5μισι μήνες μαζί μέναμε μαζί εκείνος στη δουλειά κι εγω σπίτι να τον περιμένω πως και πως .Δεν σας κρύβω το γεγονός ότι δεν είχαμε επαφές λόγω της δουλειάς του .δούλευε όλη νύχτα σε φούρνο απ τις 12 μέχρι τις 12 το μεσημέρι καθημερινά που σημαίνει προσωπική ζωή nooo.!παρ' όλα αυτά Εγώ κάθε μέρα του έδειχνα το ποσό τον θέλω έφυγα απ το σπίτι μου για να μείνω μαζί του μόνο και μόνο για να τον έχω κοντά μου .σταματησα τη δουλειά μου για χάρη του έκοψα φιλίες και παρέες έτρεχα συνέχεια σε όλες τις υποχρεώσεις που εκείνος δενμπορουσε να ανταπεξέλθει Ούτε έβγαινα ήμουν κλεισμολη μερα στο σπίτι για εκείνον. Κι έφτασε η στιγμή να μου πει ότι θέλει να κάνουμε παιδί! Εγώ μ αυτά που έβλεπα καταλάβαινα ότι άξιζε να το παμε σοβαρα Γιατί μου έδειχνε ασφάλεια και σιγουριά α αυτά που έλεγε. Μέχρι που πήραμε αυτή την απόφαση ξαφνικά ένα μεσημέρι καθώς γυρνούσα από μια δουλειά που την ίδια μέρα με είχαν προσλάβει με παίρνει τηλ να μου πει ότι δύο μέρες τώρα μιλάει με την πρώην του κι ότι θέλει να χωρίσουμε. Έπεσα απ τα σύννεφα έπαθα σοκ απ την μια μου ρχοταν να τα σπάσω όλα διότι ότι έκανα γι αυτό ήταν χάσιμο χρόνου όμως απ την άλλη ένιωσα τόσο απογοήτευση που είπα να δείξω τουλάχιστον ανωτεροτητα στην απόφαση που πήρε. Από κείνη την ημέρα είχα ήδη μια μέρα καθυστέρησης όμως είπα να κάνω λίγες μέρες υπομονή .παρόλο που έδειξα κατανόηση πάνω σ αυτό Εγώ 2 μέρες αργότερα του Του είπα πως έχω 3 μέρες καθυστέρηση. Εκείνος είχε ένα ύφος λες και του μίλαγα για ποδόσφαιρο μια αναισθησία που το μόνο που έκανε είναι μια χειρονομία προς στα αχαμνά του.εκει δεν κρατήθηκα χεροδικησα και του είπα πως αν θα ξανάρθουν σε επαφή δεν θα είναι για καλό. Τελικά έκανα σήμερα το τεστ και βγήκε θετικό..εγω βεβαια δεν θελω να το ριξω ομως τι να κάνω;
Είμαι μαμά δύο παιδιών και είμαι και παιδί από μια οικογένεια που ο ¨μπαμπάς¨έκανε τα ίδια και χειρότερα στη μαμά μου είμαι 26 και 27 χρόνια της έκανε τα ίδια. Μετά από 27 χρόνια γάμου επιτέλους χώρισαν και από τότε που με θυμάμαι της έλεγα να φύγουμε από κοντά του.... Πίστεψε με για τα παιδιά είναι χειρότερο να βλέπουν καταστάσεις που κάνουν τη μαμά ράκος από το να είναι μόνη της και ευτυχισμένη. Εγώ θα έφευγα με χίλια..... Εύχομαι τα καλύτερα...
Να τον διώξεις να μην τον συγχωρέσεις Ποτέ!! Τα πανέμορφα παιδάκια σου θέλουν ενα μπαμπάκα άξιο. Η μεγαλύτερη ευτυχία που μπορεί να δώσει ένας μπαμπάς στα παιδιά του είναι κα αγαπάει τη μαμά τους.!!! Να το θυμάσαι!
Το καλύτερο που έχεις να κανείς είναι να τον χωρίσεις.ο τύπος σε απαταει ακόμα κ τώρα που το γνωρίζεις.ειναι δύσκολο αλλα δεν αξίζει όπως φαίνεται.καντο για τα παιδιά σου και την αξιοπρέπεια σου.στο τέλος αξίζεις κάτι καλύτερο.
Ελπίζω να διαβάσεις το μνμ μου, σταμάτα να κλαίς! δε είναι η λύση αυτή.Θα κάνεις ότι θα συμβούλευες την κόρη σου, θα τον πέταγες έξω. Εκει να τον δεις, θα του ρθει τόσο ξαφνικό που θα σε παρακαλάει. Μη συνεχίσεις, δε φταίει το κοριτσάκι των 25 Μαϊων, μπορεί να ήταν μια θεία 55Μαϊων, δε βγάζεις άκρη με τους άντρες. Φυσικά το κοριτσάκι θα το βρει μπροστά του, αλλα εμας μας νοιάζεις εσύ κ τα παιδιά σου. Στείλτον κ δε θα το μετανοίωσεις σε αντίθεση αν προσπαθήσεις ν αποδείξεις την αξία σου κ το δίκιο σου, δε θα το βρεις όσο μένεις. Αν δεν είσαι καλά δε θα είναι καλά κ τα παιδιά σου. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ.
Καλη μου κοπέλα,λυπάμαι που σου ετυχε αυτο αλλα υπάρχει και κατι άλλο που πρεπει να λάβεις υπόψιν..μπορει να ερωτευτηκε..και αυτο δε το επιλέγεις,σου τυχαινει..και δε μπορεις να σκεφτεις καθαρά,δε σε νοιαζει ο ανθρωπος σου ακομη και αν τον αγαπάς βαθιά,δε λειτουργεις λογικά...πιθανο να ειναι ετσι και αυτος απλά να ειναι ερωτευμένος..εσυ τι θα κάνεις?Θα της τον παραδώσεις αμαχητη??Γνώμη μου ειναι επειδη εχετε 2 και συντομα 3 παιδια να εισαι οσο πιο καλή γινεται(αν εσυ γινεσαι στριγκλα απλά του δινεις ακομη ενα λογο να φυγει) ,να καταλάβει τι θα χασει ,να συνειδητοποιησει το θησαυρο που εχει διπλα του..αργα η γρηγορα θα επιστρεψει μετανιωμενος και θα ειστε πολύ καλύτερα απο πριν ερωτευθει γιατι θα θελει να επανορθωσει..Μην απογοητευεσαι,μη το βαζεις κατω..ολα θα πανε καλα..Να δινεις και να δινεσαι και ο Θεος θα σου τα δωσει ΟΛΑ πίσω...αγαπη δώσε ακομη και αν σε πονάει αυτός,δωσε τη καλοσυνη που εχει η ψυχη σου απλόχερα και θα δεις πολλά θα αλλάξουν προς το καλύτερο..μην εγκαταλείπεις..ειναι μια δοκιμασία που πρεπει να παλέψεις για ολους σας..καλή δυναμη!!!
Συμφωνώ σε όλα μαζί σού αυτό το να σε βγάζει ο άντρας τρελή μου το κάνε και μένα δεν τους βολευει κάτι άλλο.αυτοί οι άντρες είναι τιποτένιοι δεν είναι άντρες που υποστηρίζουν τα παντελόνια τους και εγώ το ίδιο έκανα είχα όλα τα στοιχεία του το λεγα κατά μούτρα έχεις γκομενα με έβγαζε τρελή και μαντευε είναι ή γυναίκα του αφεντικού του και τώρα χωρίζει και αυτό το ζευγάρι έκλεισαν δύο σπίτια.στα τσακιδια να πάνε
Ο μόνος δρόμος που μπορώ να δω από ολο αυτο που περιγραφεις ειναι ο χωρισμος. Αυτο βεβαια δεν σημαινει απαραιτητα οτι ο συζυγος σου θα πρεπει να φυγει και να μεινεις μονη με 3 παιδια (εκ των οποιοων το ενα νεογνο)! Αντιθετως.. Ιδιως τις εποχες αυτες πρεπει να ειμαστε ορθολογιστες και ευελικτοι. Εκτος αν εχεις την οικονομικη ανεση να τον σουταρεις: δηλαδη εισοδημα ικανο να ζησεις εσυ και τα παιδια σου ανετα με ολα τα εξοδα καλυμενα (απο λογαριασμους και ψωνια μεχρι νταντα για το μωρο). Αν οχι κανε του ενα deal. Μενετε ως εχετε αλλα χωρισμενοι (οχι τυπικα μονο ουσιαστικα). Μοιραζεστε οπως παντα τα του νοικοκυριου σας, των οικονομιλων σας και των παιδιων σας. Και εκτος σπιτιου κανετε οτι θελετε. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ! Και βλεπεις που θα σας οδηγισει αυτο. Δεν θελω να σε στενοχωρησω (αν και συμφωνω με το Συνεφακι σε γενικες γραμμες) γι' αυτο προσπαθω να σου προτεινω μια λυση που ισως να ειναι εφικτη ακομα κι αν ακουγεται καπως δυσκολη. Αν το σκεφτεις ειναι πολυ συμφερουσα λυση. Ο αντρας σου δεν θα σταματησει και δεν φταιει η κοπελα και η οποια κοπελα, αλλα προτιστως αυτος. Το τριτο προσωπο εσυ θα πρεπει να το αγνοησεις πληρως, σαν να μην υπαρχει. Κανε το deal σου με αυτον για να βγεις κερδισμενη. Καταλαβαινω οτι δεν ειναι οτι καλυτερο αυτο που σου συμβαινει 7 μηνων εγκυος. Προσηλωσου στα παιδια σου, στο μωρακι και στον εαυτο σου και προχωρα παρακατω. Ευχομαι ολα να λυθουν προς ωφελος σου.
Είμαι ή κοπέλα που έστειλα το email στο eimai mama. Διευκινιζω πως α. Ή κοπελιά ξέρει τα πάντα. Ότι είμαι έγκυος ότι έχουμε αλλά δύο παιδιά και μάλιστα αφήνει επίτηδες σημάδια διάφορα...β. Ο άντρας μου έχει ζήσει καλά τη ζωή του καθώς με περνάει 10 χρόνια. Αυτά...και γ.συνεχίζει...
Η κοπελιά δεν πρόκειται να κάνει πίσω. Έχει ακούσει τη δικιά του ωραιοποιημένη εκδοχή της ιστορίας, πιθανότατα γεμάτη ψέμματα, ότι είναι πχ δυστυχισμένος στον γάμο του, εγκλωβισμένος ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο και μόνο μαζί της νιώθει καλά και άλλες τέτοιες μπαρούφες. Άσε την αυτή στην άκρη, δεν λύνει το πρόβλημα. Και αυτή να φύγει από τη μέση, θα βρεθεί άλλη. Μίλησέ με τον άντρα σου ήρεμα, και ρώτησέ τον αυτός τι θέλει να κάνει. Θέλει να χωρίσει; Αν ναι, είναι μονόδρομος, αν όχι, τότε θα πρέπει να σε σεβαστεί.
Αγαπητή μου βρίσκεσαι σε μια κατάσταση που δεν έχει επιστροφή. Ο σύζυγός σου δυστυχώς, όπως έχεις ήδη αντιληφθεί, δεν αρκείται στη σχέση σας, αλλά θέλει κι άλλες σχέσεις με άλλες γυναίκες. Φλερτ? Σεξ? Δεν έχει σημασία. Ούτε έχει σημασία για ποιο λόγο το κάνει αυτό. Αδιάφορο εντελώς. Προφανώς αυτό είναι κάτι που ίσχυε πάντα γιατί δυστυχώς ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Και στο λέω αυτό για να καταλάβεις ότι ακόμα κι αν σου υποσχεθεί ότι δεν θα ξανακάνει κάτι τέτοιο, δεν θα τηρήσει την υπόσχεσή του. Ο ίδιος δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό που κάνει είναι λάθος, κακό και σε πληγώνει και επιπλέον μάλλον νομίζει ότι έχει το δικαίωμα. Απόδειξη η πεποίθησή του ότι "έλα μωρε, μια φορά στα τόσα χρόνια δεν έγινε και τίποτα"! Αυτό είναι πάρα πολύ σοβαρό (και εκνευριστικό συνάμα)! Συνεπώς πρέπει να το αποδεχτείς, να τον αποδεσμεύσεις και να πας παρακάτω. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Όμως έχω να σου πω ότι είσαι πάρα πολύ λάθος και ότι ίσως είναι προς όφελος δικό σου και των παιδιών σου από δω και στο εξής να αναθεωρήσεις τις απόψεις σου. Νομίζεις ότι επειδή εσύ είσαι όπως πρέπει: καλή σύζυγος, καλή νοικοκυρά και καλή μητέρα, ο άλλος σου οφείλει να είναι τύπος και υπογραμμός. Μπράβο, φρόντισες να επιτελέσεις αβλεπεί τον ρόλο που σου έχει αναθέσει η καλά εδραιωμένη Πατριαρχία (μάνα, δούλα και κυρά) χωρίς να τον αμφισβητήσεις ούτε δευτερόλεπτο. Και συνεχίζεις να τον επιτελείς, αμφισβητώντας ΜΟΝΟ την προσωπική σου αξία. "Με απατάει γιατί δεν είμαι αρκετά καλή νοικοκυρά, καλή σύζυγος, όμορφη και νέα"! Αυτό το γελοίο στερεότυπο του άντρα που έχει όλα τα δικαιώματα του κόσμου και της γυναίκας που οφείλει να είναι δούλα και κυρά, πρέπει επιτέλους να καταρρεύσει. Πέραν τούτου όμως νομίζω ότι εσύ πάντα ήξερες ότι ο σύντροφός σου είναι γυναικάς και άπιστος. Αυτή η κουβέντα του: "«Εντάξει, έκανα μια βλακεία μετά από τόσα χρόνια που είμαστε μαζί και τι έγινε;» είναι απείρως ενδεικτική του τι μυαλό κουβαλάει. Είναι σαν να σου λεει ότι επειδή σου έκανε τη χάρη να μείνει πιστός τόσα χρόνια, δικαιούται επιβράβευση ροκανίζοντας μια μικρούλα και απατώντας σε, χωρίς να αντιλαμβάνεται το κακό. Αυτό υποδηλώνει στάση ζωής. Είναι θεμελιώδης αρχή στο αξιακό του σύστημα. Και μου είναι αδύνατο να πιστέψω ότι δεν το γνώριζες αυτό. Απλά επέλεξες να το αγνοήσεις για τόσα χρόνια προκειμένου να είσαι η καλή σύζυγος που κρατάει το σπίτι της (όπως ορίζουν οι κανόνες). Απόδειξη είναι ότι ενώ είχες υποψίες που δεν άντεχες άλλο να αγνοείς, έμεινες έγκυος και σε τρίτο παιδί μαζί του. Εδώ φίλη μου είσαι ΕΝΤΕΛΩΣ φάουλ και κοίτα να αναθεωρήσεις λίγο γιατί μεγαλώνεις 3 παιδιά που χρειάζονται σωστά πρότυπα. Και όχι δυο γονείς που δεν ξέρουν τι τους γίνεται.
Έγκυος ήμουν ήδη κοντευω να γεννησω τον άλλο μήνα. πριν από δύο μισή μήνες υποψιαστηκα και πριν από εικοσι μέρες το επιβεβαίωσαν.Επίσης δεμ εχω την πεποίθηση πως πρέπει να εαι δούλα λ κυρά για είναι πιστός. Αυτος ου έφερε ως δικαιολογία ότι δεν είμαι ή τέλεια και για αυτό μου την έκανε.
Ένας λόγος παραπάνω να του δώσεις τα παπούτσια στο χέρι.
Μανούλα καλή, με το καλό να έρθει το μωράκι σου. Ωραία πράγματα σου είπαν ... μια σκέψη... Προσωπικά επειδή οι λογισμοί μπρούν να τρελάνουν τον άνθρωπο, δεν θα ήθελα σε περίοδος εγκυμοσύνης να περάσω έναν χωρισμό. Θα έβαζα λοιπόν στην κατάψηξη τους λογισμούς και τα συναισθήματα μου. Θα έλεγα στον άντρα μου "Είμαι πολύ μπερδεμένοι και σε αυτην την περίδο δεν θέλω να πάρω βιαστικές αποφάσεις. Θα ήθελα να περιμένουμε μέχρι να έρθει το μωράκι μας στον κόσμο και μετά να δούμε αν θα συνεχίσουμε μαζί. ίσως είναι και μια ευκαιρία να ασχοληθούμε με τα παιδιά." Νομίζω, στο κάτω- κάτω καλύτερα να έχεις έναν πρωην σύζυγο, καλό όμως πατέρα, παρά πρώην σύζυγο και πρωην πατέρα. Τώρα πώς βάζεις τους λογισμούς στην κατάψυξη; Δεν πιάνεις κουβέντα μαζί τους. Άρχισε να σκέφτεσαι άλλα πράγματα. Μάθε μια γλώσσα, ένα όργανο, φτιάξε χειροποίητη προικούλα για το μωράκι σου, ή το δωμάτιό του. Είναι δύσκολό στην αρχή, εφόσον ζεις με τον άντρα σου , οπότε και μόνο που τον βλέπεις πλημυρίζεις με σκέψεις. Αν το προσπαθήσεις, μετά θα είναι εύκολο. Και αργότερα αφού γεννήσεις, σαραντίσεις με το καλό τότε με καθαρότερο μυαλό θα μπορέσεις να πάρεις αποφάσεις.
Συγνώμη αλλά η έννοια "πρώην πατέρας", μου είναι παντελώς ακατανόητη και ανήκουστη. Πως ακριβώς παύει κάποιος να είναι πατέρας? Αυτό, δε, που με ξεπερνάει είναι που υπονοείς ότι το αν αυτός θα γίνει "πρώην πατέρας", εξαρτάται με κάποιο τρόπο από εκείνη. Πως ακριβώς? Ο άνθρωπος είναι εξίσου υπεύθυνος για τα παιδιά τους όσο κι εκείνη, όχι λιγότερο. Από που ακριβώς προκύπτει ότι αυτό δεν ισχύει? Και υυτή η πεποίθηση ότι πρέπει να τον καλοπιάσει για να μην γυρίσει την πλάτη του στα παιδιά τους, λες και της έκανε κάποια ειδική χάρη ως τώρα που ήταν παρών μου φαίνεται εντελώς τραγική. Δεν το χωράει το μυαλό μου αυτό που της λες... "κράτα τον μέχρι να γεννήσεις και φέρσου του καλά και βάλτον και να ασχοληθεί με τα παιδιά μπας και όταν χωρίσετε δεν εξαφανιστεί?" Σοβαρά μιλάς? Αν δεν κάνω λάθος το μεγάλο τους παιδί είναι ήδη 10 ετών. Αν ο τύπος ήταν αδιάφορος πατέρας και φευγάτος τα τελευταία 10 χρόνια, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι τώρα θα αλλάξει, και μάλιστα με την προοπτική διαζυγίου?
Συννεφάκι, προς τι τέτοια τιμή να βρέξεις στην γειτονιά μας; Παρόλο λοιπόν που.. έγινε η βροχή χαλάζι δεν πειράζει! Δεν πειράζει!
Συμφωνώ με όσα είπαν οι προηγούμενες κυρίες μόνο αν μου επιτρέπεις κάτι ακόμα. Δεν είσαι εσύ που είσαι λίγη, είναι εκείνος που δεν αντέχει να έχει μια οικογένεια που χρειάζεται την υποστήριξη και την αγάπη του αποκλειστικά και την έκανε από την πίσω πόρτα. Έχει παράλογες απαιτήσεις και το ξέρεις. Όμως μην αμελήσεις να επιστρατεύσεις όσους νιώθεις πως σε αγαπούν και σε νοιάζονται πραγματικά για να είναι μια ανάσα μακριά σου όταν θα του ανακοινώσεις την απόφασή σου, γιατί τέτοιοι χαρακτήρες είναι απρόβλεπτοι και θρασύδειλοι. Είσαι σε μια περίοδο της ζωής σου που έχεις απόλυτη ανάγκη να σε φροντίσουν και να το ζητήσεις. Μην ντραπείς, εκείνος πρέπει να ντραπεί που βάζει την καλοπέρασή του πάνω από την οικογένειά του! Κουράγιο και καλή λευτεριά εις διπλούν...
me endiaferei na mathw pws to anakalypses oti se apata ...an fusika den m ksinw pliges kai s zhtaw sugnwmh kai gia thn erwthsh mou
Δεν μπορώ να μπω σε λεπτομέριες...απλά οι ενδείξεις αν ξέρεις τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου είναι έντονες. Τώρα το ποσό διπλα μου ήταν μετά από όλο αυτό....
Τον αγαπας? Εαν απαντησεις αυτην την ερωτηση ισως βρεις λυση για το προβλημα.
Κορίτσι μου ένας άνθρωπος που σε απατάει, τον πιάνεις και του πετάς στα μούτρα τις αποδείξεις και συνεχίζει να σε κοροϊδεύει και να σε βγάζει τρελή, είναι δειλός και τιποτένιος. Ούτε καν να μετανιώνει δεν έχει δείξει. Σε βλέπει να υποφέρεις και δεν του καίγεται καρφί, παρά μόνο να περνάει αυτός καλά...Κι απαιτεί να τον αφήσεις να ζήσει λίγο έντονα; Φρόντισε τον εαυτό σου και την ψυχική σου ηρεμία. Για τα παιδιά που έχεις και αυτό που κουβαλάς. Ο άνθρωπος είναι παρτάκιας. Στη θέση σου θα του ετοίμαζα τα πράγματα του σε μία βαλίτσα και όταν θα γυρνούσε από τη δουλειά θα του έλεγα ότι έχει δύο επιλογές...Να ξεκουμπιστεί άμεσα και να πάει στην πιτσιρίκα ή να ξεκουμπιστεί και να πάει στο διάολο. Να δει ότι δεν είσαι πρόβατο και θύμα να παίζει με την ψυχή σου. Όπως δεν σε υπολογίζει μην τον υπολογίσεις κι εσύ. Να δω που αλλού θα βρει να τα κάνει αυτά... Ρώτησε δικηγόρο πρώτα για να πράξεις όπως χρειάζεται και να είσαι νομικά καλυμένη και κούνα του το μαντήλι...Μια χαρά θα είσαι με τα παιδιά σου... Άκου μεγάλη και άσχημη 35 χρονών κοπέλα...Βρε η ζωή τώρα είναι στα καλύτερά της. Και θα την αναλώσεις με ένα τέτοιο υποκείμενο; Έκανες μια λάθος επιλογή στη ζωή σου. Μην συνεχίζεις το ίδιο λάθος όμως. Στο καλό και να μην σου γράφει....
Συμφωνώ με όλες τις μανούλες. Δεν έχω δυστυχώς κάποια άλλη συμβουλή να σου δώσω. Όμως μην αισθάνεσαι μεγάλη, άσχημη και άχρηστη...αυτός είναι !@$@#@ς
Θα συμφωνήσω απόλυτα με την Σισσυ. Δυστυχώς πρέπει να βρεις το κουράγιο, τον χρόνο και την διάθεση να κάνεις έναν ειλικρινή διάλογο με τον εαυτό σου, να καταμετρήσεις τις ανάγκες των παιδιών σου, τις δικές σου, να δεις τι μπορείς πρακτικά να κάνεις και τι όχι. Κοινώς πρέπει να κάνεις αυτό που θα σε κάνει να νιώσεις μία ανακούφιση, μία έστω πρόσκαιρη ηρεμία προκειμένου να φέρεις σε πέρας την εγκυμοσύνη σου. Πρώτα, λοιπόν, ξεκαθάρισε μέσα σου και όταν τα πράγματα γίνουν ξεκάθαρα για σένα τότε μόνο να μιλήσεις στο σύζυγο σου, όχι να κάνετε διάλογο και ήρεμη συζήτηση αλλά να του ανακοινώσεις τις απόφασεις σου, όποιες κι αν είναι αυτές. Με τον άντρα σου,θεωρώ ότι οποιαδήποτε συζήτηση θα είναι μάταιη, ζει μια άλλη πραγματικότητα την οποία δεν μπορείς ούτε να παρακολουθήσεις, πόσο περισσότερο να μπεις σε μια διαδικασία να την συζητήσεις. Οποιαδήποτε συζήτηση μαζί του θα σε μπερδεύει περισσότερο, θα σε εκνευρίζει, άλλωστε η στάση του δείχνει πολλά, δεν χρειάζεται να μιλήσετε. Δεν ξέρω εαν βοήθησα, εύχομαι μόνο να βγεις απ' αυτή την κατάσταση γρήγορα και με το μικρότερο κόστος για σένα........
Κριμα,πολυ κριμα να υπαρχουν τετοιοι αντρες!Κ γω εχω τρια μικρα παιδακια κ μεις εχουμε τα προβληματα μας αλλα του το χω πει,αν υπαρξει απιστια εχει φυγει χωρις δευτερη σκεψη.Γνωμη μου να κανεις το ιδιο,δεν χρειαζεσαι εναν τετοιο αντρα για να εισαι ευτυχισμενη,δεν αξιζει.Οσο για τα παιδακια σου (γιατι ολες αυτα σκεφτομαστε) θελουν να μας βλεπουν χαρουμενες!Διωξ τον για να ηρεμησεις κ να χαρεις το υπολοιπο της εγκυμοσυνης σου κ οταν το μετανιωσει η πορτα σου να ειναι κλειστη.Στηριξου στα ποδια σου κ στους ανθρωπους γυρω σου.Ευχομαι με το καλο να ρθει το κοριτσακι σου κ απο δω κ περα να εχεις μονο χαρες!Μακαρι να παρεις την σωστη αποφαση! ΥΓ:Αυτοι σκεφτονται οτι που θα παμε με τρια παιδια,τι θα κανουμε,αλλα οχι δειξ του γιατι εισαι ικανη,παρε δυναμη απ τα παιδακια σου!!
Ο άνθρωπος θέλει επιβεβαίωση. Δεν του φτάνει η οικογένειά του και τα παιδάκια του. Θέλει να νιώσει πάλι άντρας κι ότι περνάει η μπογιά του. Θέλει και την οικογένεια, αλλά θέλει και την γκόμενα τη μικρούλα. Άραγε αυτή η γυναίκα ξέρει ή την έχει φλομώσει κι εκείνη στο ψέμα; Τι να σου πω καλή μου κοπέλα, λυπάμαι που το ζεις αυτό. Είναι κρίμα κι άδικο ειδικά στη κατάστασή σου. Θα έπρεπε να ντρέπεται. Σίγουρα δεν έχει σταματήσει να ξενοκοιμάται σύμφωνα με αυτά που λες και ίσως να μην σταματήσει ποτέ. Πρέπει να δεις εσύ πως πιστεύεις ότι θα νιώσεις καλύτερα στη ζωή σου και να πάρεις τις αποφάσεις σου.
Επειδή έζησα σχετικά πρόσφατα κάτι αντίστοιχο, καταλαβαίνω πολύ καλά το σοκ, το αίσθημα προδοσίας και ακύρωσης της σχέσης σου, το ότι δεν μπορείς πια να τον εμπιστευτείς. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να είσαι εκτός εαυτού, να φωνάζεις και να κλαις. Και σου κάνει καλό να ξεσπάς, δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου να ηρεμήσει. Και όταν ηρεμήσεις, θα σου πρότεινα να κάτσεις και να σκεφτείς μερικά πράγματα: - Πώς είναι η σχέση σου; Μπορείς να την αξιολογήσεις; Είσαι ευχαριστημένη με τον γάμο σου κατά τα άλλα; Αν δεν μάθαινες ποτέ για αυτή την εξωσυζυγική σχέση, θα θεωρούσες ότι έχεις ένα ευτυχισμένο γάμο; Επικοινωνείτε ο ένας με τον άλλο; Πορεύεστε μαζί, έχετε κοινά όνειρα; Περνάτε καλά μαζί; - Λάβε υπόψη σου ότι οι άνθρωποι αλλάζουν. Μας λες ότι είσαι 35 σε σχέση 17 χρόνων. Από τα 18 σας και οι 2 αλλάξατε. Στα 18 άλλα θέλατε και ονειρευόσασταν, και τώρα άλλα. Στα 18 δεν έχεις ωριμάσει για να ξέρεις ποιος είσαι και τι θέλεις. Ποιοι ήσασταν τότε, και ποιοι είστε τώρα; - Προσπάθησε να καταλάβεις γιατί ο άντρας σου μπήκε σε εξωσυζυγική σχέση και πόσο έχει επενδύσει σε αυτή. Είναι κάτι περιστασιακό, χωρίς συναισθήματα, μία τόνωση του ανδρισμού του, ένα καταφύγιο από τις σκοτούρες της καθημερινότητας; Ή είναι κάτι βαθύτερο, μία ανάγκη του που δεν καλύπτεται στη σχέση του μαζί σου; Και αν ναι, μπορεί να διορθωθεί αυτό; Προσοχή: δεν το λέω αυτό υπονοώντας ότι κάτι εσύ δεν έκανες καλά και αυτός ξεστράτισε. Οι άνθρωποι ξεστρατίζουν για πολλούς λόγους που συχνά δεν έχουν σχέση με τον γάμο τους. Είναι σημαντικό όμως να κάτσεις να τα αξιολογήσεις όλα αυτά και να δεις τι συμβαίνει για να μπορέσεις να πάρεις τις αποφάσεις σου - είτε να φύγεις όπως σου λένε ελαφρά τη καρδία παραπάνω, είτε να ξαναχτίσεις τη σχέση σου και την εμπιστοσύνη μεταξύ σας. Πάρε λοιπόν βαθιά ανάσα και δες με αντικειμενικότητα τη σχέση σας και τι προβλήματα έχει. Συζήτησέ τα μαζί του με ηρεμία και ειλικρίνεια. Έτσι θα καταλάβεις και τι πρέπει να κάνεις. Δεν υπάρχουν σωστό και λάθος και δεν υπάρχει ντροπή σε ό,τι και να αποφασίσεις. Σου συστήνω ανεπιφύλακτα αυτή την ομιλία για την απιστία https://www.ted.com/talks/esther_perel_rethinking_infidelity_a_talk_for_anyone_who_has_ever_loved?language=en#t-8327
Πολύ δύσκολη η κατάσταση που περνάς και έχεις κάθε λόγο να κλαις, να αγχώνεσαι και να νευριάζεις. Διαφωνώ κάθετα με το σχόλιο της Άλκηστης και μου ακούγεται ακόμη πιο αγχωτικό το να μην στενοχωριέσαι για το έμβρυο... Δεν θα σε βοηθήσει αυτό. Αυτό που θα σας βοηθήσει και τους δυο με τον άνδρα σου είναι ένας σύμβουλος γάμου και συνεδρίες μαζί με ψυχολόγο όπου μπορείτε και οι δυο, νηφάλιοι και μροστά σε έναν αμερόληπτο και ειδικευμένο τρίτο πρόσωπο να αναλύσετε την σχέση και τον γάμο σας και γιατί φτάσατε ως εδώ. Αυτήν την προσπάθεια θα την κάνετε και οι δυο σας αν θέλετε να συνεχίσετε να ζήτε σαν οικογένεια όλοι μαζί με τα κουκλάκια σας. Αν είσασταν μόνοι θα ήταν άλλη η κατάσταση και θα μπορούσατε και οι δυο σας να αντιδράσετε πιο εγωιστικά. Σου εύχομαι κάθε τύχη και να ξέρεις ό,τι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατές! Αυτό ισχύει πάντα!!!
Δύσκολη η κατάστασή σου και λυπάμαι ειλικρινά γι'αυτό που περνάς. Η αλήθεια είναι οτι σε κανέναν μας δεν αξίζει τέτοια συμπεριφορά, ιδιαιτέρως εσύ που σε αυτή τη φάση της ζωής σου μεγαλώνεις έναν άνθρωπο μέσα σου. Δεν ξέρω τι θα έκανα στη θέση σου και η αλήθεια είναι οτι μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις θα έπαιρνα το θάρρος να συμβουλέψω κάποιον να χωρίσει. Είναι πάντα τόσο εύκολο να το ξεστομίσεις, αλλά θα έπαιρνε κανείς τόσο εύκολα την απόφαση να το κάνει, όσο να το προτείνει; Σίγουρα πρέπει να βάλεις τις σκέψεις σου σε μια σειρά. Είναι δύσκολο να το κάνεις δεδομένου οτι τα συναισθήματα σου είναι τόσο έντονα τώρα. Νιώθεις προδομένη, προσβεβλημένη, πονάς και βιώνεις μια ματαίωση της ζωής που ζεις και όλων αυτών που προσφέρεις με όλο σου το είναι στην οικογένεια που δημιουργήσατε μαζί. Όλα αυτά τα έντονα που νιώθεις, διογκώνονται με την εγκυμοσύνη και τα ορμονικά και ίσως δε αφήνουν την κρίση σου καθαρή. Προσπάθησε όμως να ηρεμήσεις κανε στον εαυτό σου κάποιες ερωτήσεις: -Αν χωρίσεις μπορείς να υποστηρίξεις τα παιδιά σου οικονομικά; -Θα έχεις την βοήθεια που θα χρειαστείς ώστε να μην διαταράξεις τη ρουτίνα τους; -Θα μπορέσεις να διαχειριστείς ψύχραιμα το μωρό που έρχεται με τα νέα δεδομένα; -Θέλεις πραγματικά να χωρίσεις; -Πού έφταιξες εσύ και βρήκε το 3ο άτομο την ευκαιρία να μπει ανάμεσα σας; -Τον αγαπάς; Αυτή τη στιγμή εσύ έχεις και το μαχαίρι και το πεπόνι. Ο σύντροφός σου είναι σε μια πολύ μπερδεμένη φάση της ζωής του. Πιθανόν να έχει αποπροσανατολιστεί. Κοινώς, ίσως στην παρούσα φάση σκέφτεται με το κάτω κεφάλι. Ίσως όμως, πράγματι τώρα να κατάλαβε οτι δεν αντέχει τις πολλές ευθύνες. Προσπάθησε να τα βάλεις σε μια σειρά πρώτα στο μυαλό σου, χωρίς δράματα και υστερίες, σκέψου καλά τι θες, τι σου αξίζει, πως θες να ζεις εσύ και τα παιδιά σας, πάρε τις αποφάσεις σου και μετά φερε τον σύντροφό σου προ των ευθυνών του. Όσο δεν αλλάζεις εσυ, όσο παραμένεις ευάλωτη και μπερδεμένη, ο σύζυγος σου δεν πρόκειται να το πάρει στα σοβαρά. Θυμήσου οτι μόνο τον εαυτό μας μπορούμε να επηρεάσουμε. Και μετά μέσω της αλληλεπίδρασης ίσως καταλάβει και ο σύντροφός σου σε ποιο βαθμό πρέπει να σε υπολογίζει. Αυτό όμως δε θα συμβεί πριν να είσαι αποφασισμένη, αποφασιστική, ήρεμη και σταθερή. Εύχομαι τα πράγματα να έρθουν όπως τα θες.
Θα συμφωνησω με την μαμα Α2. Γλυκαίνονται και δεν σταματούν το ξενοπηδημα. Θα κλάψει , θα σε παρακαλέσει και εσυ θα τον λυπηθείς και θα τον κρατήσεις. Και μετά από καιρό θα κάνει ξανα τα ίδια. Υπάρχουν και περιπτωσεις που μετανιωνουν αλλα ποτε κ κανενας δεν το σταματαει. Δυσκολη η επιλογή σου. Εγω προσωπικά θα εκανα υπομονη να γεννησω και μετα θα τον πεταγα έξω.
Λυπάμαι πραγματικά για τις δύσκολες στιγμές που περνάς. Έχω ζήσει παρόμοια κατάσταση και καταλαβαίνω την απόρριψη και οργή που νιώθεις. Δυςτυχώς με κλάμα και μελαγχολία δεν πρόκειται να συγκινηθεί και να διακόψει τη σχέςη του. Χρειάζεται να αναλογιςτεί τις συνέπειες που η πράξη του μπορεί να επιφέρει στη ζωή ΤΟΥ και την οικεγένειά ΤΟΥ. Πρέπει να βρεις το κουράγιο να τον καθίσεις κάτω και με ήρεμο τρόπο χωρίς κλάματα και υστερίες να του εξηγήσεις ότι εξακολουθεις´ να τον αγαπάς και ότι θα ήθελες να είςαςτε μαζί για πάντα αλλά ότι εάν δεν διακόψει τη οποιαδήποτε επαφή με τη λεγάμενη, θα ενημερώσεις τους γονείς του και τους γονείς σου για ότι συμβαίνει και θα πάρεις τα παιδιά και θα φύγεις. Και εάν δεν συμμορφωθεί θα πρέπει να το κάνεις όμως! Πρέπει να του ξεκαθαρίσεις τώρα που είναι αρχή ποιά είσαι και να θέσεις τα όριά σου γιατί αλλιώς θα ξαναζήσεις την ίδια ιστορία ξανά και ξανά. Καλό κουράγιο αγάπη, όλα θα πάνε καλά. PS: Και ΔΕΝ είσαι μεγάλη και άσχημη! Σταμάτα να σκέφτεσαι έτσι :)
Αγαπητή μαμά Α! Τα πράγματα είναι πολύ άσχημα... Λυπάμαι για αυτό που σου συμβαίνει! Πραγματικά όμως δεν μπορώ να καταλάβω τι κάνεις;;;;;;;; Γιατί τα ανέχεσαι όλα αυτά;;;;;;; Ένας άντρας που συμπεριφέρεται έτσι στη γυναίκα του, στη γυναίκα που έχει μαζί του δυο παιδιά και πάει για το τρίτο και στη γυναίκα που έχει παντρευτεί εδώ και 15 χρόνια, δεν αξίζει να το τιμάς με την παρουσία σου και την ανοχή σου!!! Ναι τα παιδιά σου είναι μικρά και δεν ξέρεις τι να κάνεις... αλλά τι παράδειγμα τους δίνεις;;;;;;; Δεν μου έχει συμβεί κάτι τέτοιο αλλά σέβομαι τον εαυτό μου και το παιδί μου και δεν υπάρχει περίπτωση να άφηνα ένα τέτοιο άνθρωπο να μένει δίπλα μου!!! Μια είναι η λύση καλή μου σήκω και φύγε.... Πιστεύω ότι κάπου έχεις να πας ή διωξτον.... του αξίζει και αξίζει και σε εσένα και στα παιδιά σου μια πιο έντιμη συμπεριφορά!!! Μη μένεις σε αυτό για τα παιδιά σου.... Φύγε από αυτό για τα παιδιά σου!!! Για να μπορείς σε λίγα χρόνια να τους πεις ότι δεν άξιζες τέτοιο άντρα!!! και ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τσαλαπατάει την αξιοπρέπεια και τα συναισθήματα του άλλου!!! Σου εύχομαι κάθε ευτυχία γιατί την αξίζεις και εσύ και τα παιδιά σου!!! ( και η ευτυχία σου είναι μακριά από αυτόν) Υ.Γ. Δεν μπορώ να καταλάβω τις απαντήσεις των άλλων γυναικών... το μόνο που συμπεραίνω είναι ότι τους έχει συμβεί... δεν μου έχει συμβεί ποτέ αλλά δεν είμαστε πια στα χρόνια των παππούδων μας... οι γυναίκες πλέον δεν θα έπρεπε να ανέχονται τέτοια πράγματα καθώς και πολλά άλλα!!! τους τιμάμε με την παρουσία μας, τους δίνουμε ότι πιο πολύτιμο έχουμε το σώμα μας για να κάνουμε παιδιά μαζί τους, τους φροντίζουμε, τους αγαπάμε... ναι κάνουμε και εμείς λάθη άλλωστε είμαστε άνθρωποι... αλλά ΤΙΠΟΤΑ μα ΤΙΠΟΤΑ δεν δικαιολογεί αυτές τις πράξεις!!! δεν ήθελες γάμο, οικογένεια, παιδιά φίλε μου;;;; να μην παντρευόσουνα, από τι στιγμή που μας παντρεύονται οφείλουν να μας σέβονται πάνω από όλα, όπως και εμείς φυσικά!!! ΤΕΛΟΣ: να παλεύετε όλες για την ευτυχία σας και μετά για των παιδιών σας... γιατί αν δεν είστε εσείς ευτυχισμένες τα παιδιά σας δεν θα γίνουν ποτέ και νομίζω ότι το ξέρετε πολύ καλά αυτό έτσι δεν είναι μανούλες;;;;
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Τι πολιτισμένη συζήτηση να κανεις με έναν άνθρωπο που σε διέλυσε, σε τσάκισε, σε απάτησε, δε σε σεβάστηκε; Να σηκωθεί και να φύγει. Για ποιο λόγο να ειναι με αυτόν τον άνθρωπο; Εκείνος δε σεβάστηκε τα 17 χρόνια. Εγώ γιατί να τα σεβαστώ; Μόνο τα παιδιά μου θα σκεφτόμουν και ότι δεν τους αξίζει να μεγαλώνουν σε ένα ψέμα.
Ετσι ακριβως ειναι! Το διατυπωσες αριστα! Απορω με τις αλλες μαμαδες πιο πανω που θα καθονταν να το συζητησουν κιολας. Απτη στιγμη που του μιλησε και αυτος συνεχιζει τι παραπανω μπορει να συζητησει? Ειναι 35 ακομα!!!! Μια χαρα μικρη ειναι ..θα σταθει στα ποδια της θα ξαναερωτευτει κ θα θυμηθει οτι ειναι γυναικα !!! Τα παιδια θα ειναι πολυ καλυτερα γτ θα εχουν μια χαρουμενη μανα διπλα τους!!! Και επειδη το ανεφερε μια μαμα πιο πανω...η 25 δεν εχει κανενα φταιξιμο. Και το να πηγαινε να την πιασει κ να της πει οτι θα τα πει ολα στη μαμα της ειναι οτι πιο ευτελες μπορει να κανει καποια... Καλη δυναμη κοριτσι μου!! Κανε μια νεα αρχη με τα ζουζουνια σου μακρια απο αυτον!!! Το χρωστας στον εαυτο σου!!
Καλημέρα μαμά Α. Η συμβουλή μου: κάνε του μια ήρεμη και ειλικρινή συζήτηση σχετικά με το τι έχει σκοπό να κάνει και δες αν κατάλαβε το λάθος του. Αν τον βλέπεις κουλ και χαλαρό, αντί να σέρνεται κλαίγοντας όπως πχ θα έκανα εγώ αν ήμουν άπιστος μεταμεληθείς άντρας, φύγε. Φύγε! Προφανώς δε θεωρεί πως έκανε κάτι κακό και θα το ξανακάνει! Ένας άντρας που δε σεβάστηκε ούτε καν την κατάσταση σου δε σε αγαπάει και είναι και μετά συγχωρήσεως αλήτης. Είσαι 35 ετών. Νεότατη. Έτσι θες να ζήσεις το υπόλοιπο της ζωής σου; Τέτοιες εικόνες και παραδείγματα θέλεις να πάρουν τα παιδιά σου; Δε θα σου λείψει τίποτα από αυτόν πίστεψέ με. Μόνο ο πόνος που σας προκαλεί. Αν σε αγαπάει ίσως κάποτε προσπαθήσει να σε κερδίσει ξανά. Τώρα όμως σε παρακαλώ σώσε την ψυχή σου και τις ψυχές των παιδιών σου. Σας αξίζει ευτυχία! Φύγε.
Νομίζω πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι μια συζήτηση μαζί του σε πλήρη ηρεμία και να αποφασίσετε μαζί τι θα γίνει από δω και πέρα. Αν θέλει να είναι με άλλη γιατί; Τι του φταίει; Κι αν δε θέλει τότε γιατί την έχει; Ποιον νομίζει πως κοροϊδεύει; Εσένα; Εκείνη; Μήπως τον ίδιο του τον εαυτό; Βάλτον να σκεφτεί και αποφασίστε μαζί για τα παιδιά σας αλλά και για τον αυτοσεβασμό σας ποια θα είναι η σχέση σας. Βγες λίγο από την θέση σου και μίλησε του σαν να μη συμβαίνει σε εσένα. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να τον αντιμετοπίσεις μα ηρεμία. Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Θα γίνει το καλύτερο και να θυμάσαι πως μπορεί να καταλαβαίνει η κόρη σου που είναι 10 χρονών αλλά πιό πολύ καταλαβαίνει το εμβριάκι μέσα σου! Σου εύχομαι να το ξεπεράσετε σύντομα! Πολλά φιλιά! Μαμά Χ.
Na pas na piasis to koritsaki pou ine mazi tou k na tis pis oti mpori na ton kratisi alla mazi tha pari k to pedi tou molis genithi!!!sok tha pathi!..pes tis oti tha idopiisis k ti mana tis na kseri!
Σε παρακαλώ σταμάτα να κλαις σκέψου το παιδάκι που έχεις στη κοιλιά σου καταλαβαίνει τα πάντα..νιώθει την στεναχώρια σου νιώθει ότι νιώθεις εσύ..ξέρεις λένε πως η ψυχική υγεία ενός εμβρύου ξεκινάει από την κοιλιά της μητέρας...μην το κάνεις αυτό στο μωράκι σου ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΊΖΕΙ κ δεν το αξίζει γιατί είναι μια αθώα ψυχούλα..Κ στην τελική δεν αξίζει όλα αυτά που νιώθει από έναν άνθρωπο που σε πληγώνει...σκέψου μόνο το μωράκι σου και τίποτα άλλο κ το ξέρω πως είναι δύσκολο να μην σκέφτεσαι την απιστία του άντρα σου αλλά δεν αξίζει ούτε να το σκέφτεσαι...μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω...