Για χάρη του έρωτα έβαλα σε δεύτερη μοίρα το παιδί μου…
Με λένε Μαρία, ειμαι χωρισμένη και «μαμα» ενός 4χρονου αγοριού. Στη λέξη μάμα βάζω εισαγωγικά γιατί δεν ξέρω πλέον αν θεωρούμαι μαμά, μέσα μου παλεύω με την ενοχές και τις τύψεις… Άφησα τον πατέρα του παιδιού μου για χάρη ενός έρωτα που δεν είχα ζήσει ποτέ. Μπήκε στη ζωή μου τα τελευταία 2 χρόνια όταν δηλαδη ο γιος μου ήταν 2 ετών. Χώρισα τον μπαμπά του τον οποίο ακομη και σήμερα θεωρώ καλύτερο μπαμπά του κόσμου για τον άνθρωπο τον όποιο ερωτεύτηκα παράφορα…
Περνούσαμε καλα, ζούσα τον απόλυτο έρωτα, ένα πρωτοφανές συναίσθημα για μένα μιας και τον μπαμπά του γιου μου τον παντρεύτηκα μετα από σύντομη σχέση και έπειτα από εγκυμοσύνη. Ζούσα λοιπόν τον έρωτα μου αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα το παιδί μου… Αυτο που με ένοιαζε ήταν να ειμαι με τον σύντροφο μου, να περνάω καλα… Δεν παράτησα τον γιο μου αλλα δεν περνούσα και χρόνο μαζι του, το μυαλό μου ήταν εκεί κολλημένο…
Σήμερα ειμαι ακομη με τον σύντροφο αλλα δεν μένουμε μαζι γιατί εγω μένω με τον γιο μου, πράγμα το οποίο και δεν δέχεται γιατί έτσι τον έμαθα τον έμαθα… Αποτέλεσμα μετα από 2χρόνια να μου ζητάει να αφήσω το παιδί στον μπαμπά του για να συζήσουμε και να κάνουμε οικογένεια και να τον παίρνω Σαββατοκύριακα…
Έχω βρεθεί στο χείλος του γκρεμού, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς το παιδί μου, αλλα ειμαι τόσο ερωτευμένη που αυτο θολώνει τη σχέση μου με το παιδί μου. Ειμαι τόσο δειλή, δεν μπορώ να τον βγάλω από τη ζωή μου και να αφοσιωθώ στο μικρό μου τον οποίο όποτε κοιμάται του ψιθυρίζω στο αυτί ένα συγνώμη που του διέλυσα την οικογένεια, που τον αφήνω πολλές ώρες για να ακολουθώ τον έρωτα που δεν είχα ζήσει ποτέ…
Μέσα μου ξέρω το αποτέλεσμα, ξέρω ότι θα χάσω τον έρωτα, θα μείνω μόνη με τον γιο μου και αργότερα τελείως μόνη και με πονάει, δεν θέλω να τον χάσω, του έχω δώσει τα πάντα αλλα δεν υπάρχει λύση… Απλά νομίζω ότι δινω μια παράταση κάθε μέρα…
Το ξέρω θα κριθώ, θα πληρώσω γιατι για χάρη του έρωτα πλήγωσα τον άντρα μου αλλα και τον γιο μου… Φοβάμαι το αυριο, φοβάμαι τις μέρες που θα έρθουν, νομίζω ότι έχω χάσει κάθε επικοινωνία με το παιδί μου, δεν θέλει να ειναι μαζι μου πλεον, ζητάει συνεχώς τον μπαμπά και τη γιαγιά του, τη μαμά του μπαμπά του, γιατί με εκείνους περνάει όχι τον περισσότερο χρόνο αλλα τον πιο ουσιαστικό χρόνο… Θα παίξουν, θα διαβάσουν παραμύθια, θα δημιουργούν, θα τον διασκεδάζουν, ενώ μαζι μου ξέρει ότι θα με βλέπει πάνω από ένα τηλέφωνο και θα χαζεύει με τις ώρες dvd μέχρι να κοιμηθεί…
Τώρα πλεον που τα καταλαβαίνω ειναι αργά γιατί απλά δεν θέλει… Δεν με θέλει…
Έχω χάσει τον έλεγχο σαν μάνα, σαν σύντροφος, σαν ανθρωπος…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Δεν είναι αργά κορίτσι μου 4 χρόνων είναι μόνο μπορείς και τώρα, το μόνο που πρέπει να σκεφτείς είναι ότι όταν ένας άνθρωπος μας αγαπάει δεν μας ζητα να αφήσουμε το παιδί μας ,αν αγαπάει εσένα θα έπρεπε να ξέρει ότι εσύ είσαι εσείς....μια μανούλα με το παιδάκι της....μόνη δεν θα είσαι πότε αν επιλέξεις να το αφήσεις ίσως μείνεις κάποια μέρα πραγματικά μόνη. Στα λέω με πολύ αγάπη γιατί ξέρω πως είναι να ερωτεύεσαι ενώ έχεις ήδη παιδιά. ..
Δεν ειναι αργα για το παιδακι σου. Ειναι μονο τεσσερα χρονων. Προσπαθησε έστω για λίγη ώρα μεσα στη μερα να κλείνεις το κινητό σου και να τον αγκαλιαζεις, να του λες ποσο τον αγαπας και ποσο.σημαντικός ειναι για σενα. Σε εχει αναγκη και τον εχεις κι.εσυ. Οσο για τον σύντροφό σου. Λυπαμαι αλλα δεν σε αγαπάει. Αν σ' αγαπουσε θα δεχοταν και το παιδι σου.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ..ΟΤΙ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ....ΑΛΛΑ ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΣΕ ΠΡΑΚΤΙΚΑ..ΣΚΕΨΟΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ..Α) ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΥΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ 5 ΜΕΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ (ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΑΒ/ΚΑ ΤΟΝ ΕΧΕΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΤΟΥ) Η Β) ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑ 2 ΜΕΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ??....ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΣΟΥ....ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΣ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ?!!ΜΗΠΩΣ ΖΗΛΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΓΙΟ ΣΟΥ?ΕΝΑΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΘΑ ΒΟΗΘΟΥΣΕ...
Σοκαρίστηκα πραγματικά μ αυτά που διάβασα! Δεν είναι δυνατόν μια μαμα να αφήνει το παιδάκι της για κανέναν έρωτα. Δεν το δέχομαι σαν μητέρα! Η κοπέλα προφανώς δεν έχει δεθεί με το παιδάκι της και το χάνει κάθε μέρα. Τα παιδιά μας θελουν ποιοτικό χρόνο και πολύ συναίσθημα. Το παιδάκι σου θέλει αγκαλιές και φιλία παραμυθάκια και αγάπη . Το αγόρι σου νιώθει ότι δεν το αγαπάς γι αυτό επιλέγει τον μπαμπά του που τον αγαπά και νοιάζεται. Ευτυχώς που ο μπανάνας του νοιάζεται. Θα μετανιώσεις μια μερα αλλά θα ναι αργά πολύ αργά για σένα.! Ο σύντροφος σου δεν σε αγαπάει το ξέρεις φαντάζομαι! Αν σε αγαπούσε θα δεχόταν το παιδάκι σου και δεν θα θέλαμε να το εγκαταλείψεις αλλά θα το μεγάλωνε με τα δικά σας. Ένα σου λέω και παιδιά να κάνετε κι εκείνα δεν θα σε σέβονται που άφησες ένα παιδί χωρίς φροντίδα για το σεξ. Σε παρακαλώ συμβουλεύου έναν ειδικό.
Μην κάνεις τ λάθος κ παρατήσεις τ παιδί σου για έναν άντρα. Τ θα γίνει αν σε παρατήσει κάποια στιγμή. Ο γιος σου να είναι πάνω από όλα. Αγάπη άνευ όρων χωρίς να ζητάει τπτ. Αν σε αγαπούσε αυτός ο άνθρωπος θα σου ζητούσε να παρατήσεις τ παιδί σου?
Δεν θα σε κρίνω που ερωτεύτηκες κ άφησες τον άντρα σου, αυτό είναι κάτι που το φέρνει η ζωή. Όμως τα παιδιά μας είναι πάνω απ όλα. Ο γιος σου θα μεγαλώσει με ψυχολογικά και θα καταλήξει να μην σε θέλει καν. Κάνε κάτι,χτες!
Κοπελιά θα στο πω ΩΜΑ: είσαι ΠΡΕΖΟΝΙ. Aυτό που βιώνεις είναι συναισθηματική εξάρτηση. Τα καλά νέα είναι ότι πάντα μπορείς να απεξαρτηθείς. ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΕΙΔΙΚΟ ΧΤΕΣ Πολύς κόσμος έχει εξαρτήσεις, δεν είσαι η μόνη και υπάρχουν και πολλών ειδών εξαρτήσεις. Αλλά χάνεις πολλάαααα επεισόδια απ τη ζωή. Σπεύσε σε ψυχολόγο ΑΜΕΣΑ.
προσπαθησε να τα βρης με τον συζυγο σου.
Αν νιώθεις τύψεις για όλα αυτά, διόρθωσε τα όσο ακόμα μπορείς γιατί θα χάσεις το παιδί σου, δε θα σε θέλει. Ακόμα μπορείς. Ξεκίνησε να παίζεις μαζί του. Τι πάει να πει το αφήνεις να βλέπει dvd και κοιτάς το τηλέφωνο? Αυτό δείχνει ότι ούτε εσυ θέλεις το παιδί σου γιατί δε διεκδικείς ούτε μια στιγμή μαζί του....ή όχι?? Θέλεις να μεγαλώσει με την αγάπη μόνο του πατέρα? Πολλά κρίμα. Συμμορφώσου!! Έχεις οικογένεια και παιδί, οι γονείς κάνουν θυσίες για τα παιδιά τους, εσυ????
Είσαι πολύ εγωίστρια! Όλα όσα γραφεία επιβεβαιώνουν ότι τελικά κάποιοι άνθρωποι δεν πρέπει να κάνουν ποτέ παιδιά ! Κατανοώ ότι μπορεί να ερωτεύτηκες αλλά δεν μπορώ με τίποτα να κατανοήσω γιατί πληγώνεις έτσι μια αθώα παιδική ψυχή ! Το καλύτερο είναι το παιδί να μεγαλώσει με τον μπαμπά του σε ένα υγιές περιβάλλον με ανθρώπους που το αγαπάνε πράγματικα ! Δυστυχώς ΕΣΥ αγαπάς μόνο τον εαυτό σου ! ΕλπιΖω να πράξεις το καλύτερο για το παιδί ! Διάβασα δυο φορές το κείμενο σου και μόνο θυμό νιώθω ! Συγγνώμη αλλά έχω μια κόρη 2,5 ετών και δεν μπορώ να σκεφτώ να την παραμερίζω για κάνεναν και τίποτα !!
Καλησπερα. Οχι εγω δε μπορω να κατηγορησω εναν τετοιο ανθρωπο. Ναι το χει μετανιωσει ναι εχει ενοχες μη λεμε τα ιδια γι αυτο αλλωστε γραφει. Μη ξεχναμε αλλωστε πως για να εχει ουσιαστικη σχεση με το παιδι πρεπει να ναι ολοκληρωμενη και ευτυχισμενη η ιδια. Αλλιως το παιδι το καταλαβαινει κ φορτωνεται το ιδιο ενοχες. Ναι ημουν τυχερη γιατι εγω μπορεσα αν και χωρισμενη να υα ισσοροπησω και τα δυο και εχω πολυ καλη σχεση με τα παιδια μου. Αλλα ισως μεχρι να βρει τον εαυτο της αν βλεπει το παιδι μονο σκ να ειναι πιο ουσιαστικο απ οτι καθημερινα και να ειναι το μυαλο της αλλου. Δεν ειναι τρελο ως χωρισμενη μπορω να σας πω πως ο γονιος που εχει ενα σκ γεματο με τα παιδια του εχει πιο ουσιαστικο χρονο απ οτι στην καθημερινοτητα που αν δεν ειναι ο "ερωτας" ειναι ολα τα προβληματα που μας βαραινουν. Και βεβαια επιβαλλεται να φτιαξει τη σχεση της με το παιδι αλλα αν αφησει το αλλο κομματι που προφανως το εχει αναγκη θα βγει πανω στο παιδι. Και προς θεου δεν εγκρινω τη συγκεκριμενη σχεση που εννοειται θα πρεπε να τη στηριξει με το παιδι και οχι να τη βαζει σε τετοια διλληματα.
ενταξει ολα αυτα που διαβαζω ειναι απαραδεκτα ...αν ειναι δυνατον τι αλλο θα ακουσουμε ..καλα δεν σκεφτεσε καθολου το παιδι σου ???εαν αυτος ο αντρας σε ηθελε πραγματικα τοτε δε θα σε εβαζε να διαλεξεις αναμεσα σε αυτον και το παιδι σου..τοσο χαζη εισαι?? το κεφι του θελει να κανει ο ανθρωπος ....εαν πραγματικα σε αγαπουσε θα ηταν στηριγμα διπλα σε σενα και το παιδι σου ...βαλε μυαλο και αφιερωσε χρονο στο παιδι σου ..θα μετανιωσεις και θα ειναι αργα στο μελλον ....οι ερωτες πανε και ερχονται ..τετοια λαθη ομως δεν διορθωνονται ...
αχ κοριτσακι μου.....ο πραγματικος ερωτας ειναι ο γιος σου......τι να φτουρισει ο γκομενος;Αφου δεν δεχεται το γιο σου πως θα δεχει εσενα..........?
ΑΓΑΠΗ Ο ΤΥΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ ΑΝ ΣΕ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ ΟΙΚΟΓςΝΕΙΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΕΙς ΒΡΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ; ΤΡΙΤΟΝ ΕΧΕΙΣ ΓΙΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΑΣ ΑΛΛΟΝ ΑΝΤΡΑ; ΕΧΩ ΓΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ . ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΤΩΡΑ ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΣΟΥ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΑ ΔΕ ΘΕΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΝΤΡΑ ΞΕΠΕΤΑ ΘΕΣ ΠΑΡΕ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑ ΒΓΕΙΤΕ ΠΑΡΕΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙΤΕ ΑΓΚΑΛΙΑ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΣΙΝΕΜΑ ΣΚΕΨΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΕΡΩΤΕΣ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ . ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΔςΝ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΤΕΛΟΣ
Α ρε μαρια.. Που μενεις αθηνα? θελεις να μιλησουμε και να ξελαφρωσεις? εχω ενα γιο τριων.. Και μενα μου προεκυψε πριν απο γαμο, αλλα με το που το εμαθα τρελαθηκα απ τη χαρα μ, δεν θελω να ζω χωρις αυτον.. Ειναι η χαρα της ζωης! Στειλε μου αν θες και οποτε θες. απλα καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος και βαζει αλλες προτεραιοτητες..
Ποσες και πόσες σύχγρονες μαμάδες δεν θα μπορούσαμε να είχαμε γράψει ένα παρόμοιο κείμενο. "Έβαλα σε δεύτερη μοίρα το παιδί μου για χάρη της καριέρας" " Δεν ασχολούμε με το παιδί μου όσο θέλω γιατί ασχολούμε με τον ευατό μου" . Συζητούσα με μια εκπαιδευτικό και μου έλεγε τα σύχγρονα παιδιά είναι ορφανά. Δυστυχώς αφήσαμε τα παιδιά μας ορφανά. Γιατί; Έτσι μεγαλώσαμε. Οι μητέρες της θυσίας , της υπομονής γίνανε αντικείμενο κοροιδιών. Μας είπαν ότι πρέπeι να ζήσουμε την ζωή μας. Οι απολαύσεις , σεξ, ταξίδια, καφέδες, διασκέδαση ονομάστηκαν ζωή και χωρίς αυτά, μας είπαν, θα είμασταν δυστυχισμένες. Και τι καταλάβαμε; τα κάναμε όλα και παίρνουμε χαπάκια για να κοιμηθούμε. Και τα παιδιά μας θεωρήσαν αυτήν την ζωή χωρίς αγάπη, φυσιολογική και μάλλον θα ακολουθήσουν τα βήματα μας. Από την στιγμή, καλή μου, που δεν αντιστάθηκες στον "πειρασμό" (έτσι μας μάθανε εξάλλου) αρχίσανε οι τύψεις και οι ενοχές που είναι δύσκολο για ένα άνθρωπο να τις αντέξει. Για να παρηγορηθείς λοιπόν τρέχεις στην αγκαλιά του ¨΄ερωτα σου" και ένας φαύλος κύκλος ξεκινά, ενοχές- αρρωστημένη παρηγοριά- πιο πολλές ενοχες-και πάει λέγοντας. Ωσπου να καταρρεύσει η ψυχή και να πέσει σε κατάθλιψη ή σε κάποια άλλη ψυχοσωματική ασθένεια, και τότε ο "έρωτας" θα κάνει φτερά. Γι΄αυτό καλή μου βγες από τον κύκλο. Ζήτα βοήθεια από τον Θεό, που όλους μας αγαπάει, κάνε τον Σταυρό σου και φυγε, χωρίς να χαιρετήσεις, χωρίς το τελευταίο φιλί, αγκαλιά... Απλά φύγε. Με το παιδάκι σου μπορείς να τα ξαναβρείς, έχεις χρόνο.
Πρώτον το παιδί σου βάζεις πάνω απολα!!! Δεύτερον ο υποτιθέμενος "έρωτας" σου θα έπρεπε να αγαπήσει ΚΑΙ το παιδί σου!!! Πραγματικά σοκαριστικό αυτό που διάβασα! ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟΛΑ.. δεν έπρεπε ούτε καν να είχες το δυλλιμα αυτό..!
Κοπελιά σύνελθε, ξύπνα και άλλαξε μυαλά προτού είναι πολύ αργά. Παράτα τον γκόμενο γιατί δεν είναι ο μεγάλος σου έρωτας όπως πιστεύεις αλλά ένας βολεμένος κουράδας που θέλει να παρατήσεις το παιδί σου για να κανακεύεις αυτόν, να συζήσετε για να του μαγειρεύεις και να του καθαριζεις και τα Σ/Κ που θα είσαι με το παιδί σου να γυρίζει και να ξενοπηδάει. Ύστερα, σταμάτα τα μελό ¨θα μείνω μόνη, θα χάσω τον έρωτα¨ κτλ. Εδώ κατάφερες να βρεις γκόμενο παντρεμένη με μωρό και δεν θα βρεις τώρα που είσαι ελεύθερη; Απλά την επόμενη φορά θα ξεκαθαρίσεις ότι το παιδί σου θα είναι στη ζωή σας απο την αρχή. Τέλος, να συνειδητοποιήσεις ότι στο παιδί σου αξίζει μία μητέρα που το αγαπάει και είναι παρών, όχι μια ανεγκέφαλη που κάθεται πάνω απ´το κινητό της όλη μέρα σαν χαζογκόμενα μήπως της στείλει μήνυμα ο δικός της. Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν. Σε δύο το πολύ χρόνια ο γιος σου δεν θα θέλει να σε βλέπει. Κοίτα να το το επανορθώσεις και να ξανακερδίσεις την αγάπη του πρίν είναι πολύ αργά.
Νομίζω πως μας κοροιδευεις... Μας κάνεις πλάκα και μάλιστα από τις πλέον χοντροκομμενες... Ρε κοπελιά ο δήθεν έρωτας σου δεν σε δέχεται όπως είσαι... Με το παιδί σου που όπως λες το αγαπάς....τότε τι σόι έρωτας είναι αυτός??? Αντε να δεχτώ πως διέλυσες ένα γάμο για χάρη ενός πρωτογνωρου έρωτα, αντε να δεχτώ πως θέλεις να ζήσεις αυτόν τον έρωτα...αλλά ρε κοπέλα μου δεν σε ενοχλεί και δεν σε φοβίζει για το μέλλον η άρνηση του έρωτα να δεχτεί τον άγγελο σου??μου κάνεις πλάκα και μόνο που το σκέφτεσαι....δηλαδή τι έχεις να σκεφτείς??? Αν θα ακολουθήσεις τον έρωτα και θα παρατησεις τον άγγελο σου???κοπελιά ο έρωτας περνάει και περνάει... η αγάπη του παιδιού σου είναι μοναδική και αέναη!!!! Δεν έχεις να σκεφτείς τπτ!!!
Εγώ πάλι δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο σύντροφος δεν θέλει το παιδί σου και σε πιέζει να το....ξεφορτώσεις στον πατέρα του βάζοντας σε ουσιαστικά να διαλέξεις. Δεν θα έπρεπε να αγαπάει και το παιδί σου; Αυτό θα έπρεπε να σου βαράει καμπανάκι αλλά δεν είσαι και απο τα πιο ώριμα άτομα, οπότε πως να σκεφτείς και αυτό; Δε βλέπω πουθενά να το επισημαίνεις. Προσωπικά δεν θεωρώ οτι κάνεις γενικά για οικογένεια οπότε για μένα άσε το παιδί στον πατέρα του που όπως εσύ λες ασχολείται ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ μαζί του και τράβα ζήσε την ζωή σου. Μην παίρνεις ανθρώπους στο λαιμό σου, κρίμα είναι.
λυπαμαι αλλα θα το μετανιωσεις οοταν μεγαλωσεις !!!!δεν σε θελει πραγματικα ο συντροφος σου κοριτσι μου!!αν σε αγαπουσε θα ηθελε και το παιδι σου!!αλλα εσυ εδωσες αυτο το δικαιωμα γιατι εσυ δεν το θελεις!!κριμα γιατι οταν θα το καταλαβεις θα ειναι αργα!! καλη τυχη σε εσενα και το παιδι σου!!
Καλό θα ήταν εφόσον ήδη το λες ότι ξέρεις που τραβάει να αναλάβεις την ευθύνη σου,είτε αυτή είναι να μείνεις με το παιδί σου και να χάσεις τον μεγάλο έρωτα-ο οποίος αν ήταν αληθινός δεν θα σε έβαζε ποτέ να διαλέξεις ανάμεσα σε εκείνον και τον γιο σου- είτε να τα αφήσεις τα πράγματα ως έχουν. Ασε τον γιο σου στον πρώην άντρα σου και κάνε αυτό που θες με την γνώση όμως ότι αν μετά από κάποιο διάστημα αλλάξεις γνώμη , ο γιος σου δεν θα είναι υποχρεωμένος να θέλει σχέσεις μαζί σου. Εγω προσωπικά το βλέπω λίγο βαράτεμεκαιαςκλαιω αυτό που γράφεις,είτε θες το παιδί σου με ότι ευθύνη,υποχρέωση αυτό συνεπάγεται-τι να κάνουμε βλέπεις ο γονιός είναι γονιός μέχρι να πεθάνει-είτε θες να ζήσεις τον ''έρωτα'' αυτό.Τελεία. Το παιδί δεν είναι φόρεμα καλή μου που το βαριόμαστε για κάτι φετινό αλλά αν μετά απο χρόνια επανέλθει η μόδα το βγάζουμε από την ντουλάπα που μας περιμένει υπομονετικά για να το ξαναβάλουμε γιατί το πεθυμήσαμε. Και κυρίως εντάξει το παιδί ψιλοχεσμένο το έχεις και αυτό φαίνεται από τις δηθενιές περί τύψεων και ''αχ γιόκα μου συγχώρα με ,όταν κοιμάται'' (όχι γιατί επέλεξες να ακολουθήσεις τον δρόμο του διαζυγίου ούτε η πρώτη είσαι ούτε η τελευταία και ίσως αυτό ήταν και το πιο σωστό που έπραξες από όλη την ιστορία αφού δεν αγαπούσες τον πρώην σου) εδώ είναι μια σελίδα για μαμάδες,πράγμα το οποίο δεν δείχνεις να αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι. Μάνα δεν είναι μόνο αυτή που θα γεννήσει ένα παιδί ,αλλά και αυτή που το μεγαλώνει και αν δεν μπορεί για οποιοδήποτε λόγω να το μεγαλώσει ,να σταθεί πλάι του,να είναι η πρώτη της σκέψη το πρωί και η τελευταία πριν κοιμηθεί το βράδυ , να μην σκέφτεσαι ότι πεινάς εσύ αλλά αν πεινάει πρώτα αυτο. Αν βάλεις το απύθμενο εγώ σου και την υπέρμετρη βλακεία σου στην άκρη ίσως γίνεις μάνα. Μέχρι τότε κοπελιά καλή ζωή να έχεις , όχι μόνο με έναν αλλά με εκατό αν αυτό επιθυμείς γούστο σου και καλα θα κάνεις και σε κανέναν δεν θα δώσεις αναφορά, άλλα κάνε μας μια χάρη και σταμάτα την αναπαραγωγή.
Παντού υπερτερεί ο έρωτας σου για τον σύντροφό σου ο οποίος μέσα στο μυαλό σου δικαιολογείται απόλυτα μιας και δεν έζησες τίποτε πριν απ' αυτόν. Μέχρι εκεί σχεδόν κατανοήτο, αν και ο τρόπος γραφής σου ανωριμότητα δείχνει παρά έρωτα ή πάθος.Είσαι τόσο μπερδεμένη που δεν μπορείς να βάλεις σε τάξη τα θέλω απέναντι σ΄αυτόν και απέναντι στο παιδί σου. Νομίζω ότι αυτό που περιμένεις ν΄ακουσεις από δω μέσα είναι ν΄αφήσεις το παιδί σου και να ακολουθήσεις τον έρωτα σου. Ναι πιστεύω ότι θα σε ανακούφιζε το γεγονός να σου έλεγε κάποιος ότι "δεν πειράζει, άσε το παιδί σου να μεγαλώσει με τον πατέρα του". ίσως και να πρέπει να το κάνεις, για το καλό του παιδιού σου γιατί εσύ μέχρι να ξεμπερδέψεις με τα συναισθηματικά σου το παιδί σου θα αποβλακωθεί βλέποντας τηλεόραση και έχοντας χάσει πολλά απ' αυτά που θα μπορούσαν να του προσφέρουν ο πατέρας του και περίγυρός του. Ναι, τώρα που το ξανασκέφτομαι άφησε το να ζήσει με τον μπαμπά του κι εσύ ζήσε με τον έρωτα σου, άλλωστε μόνη σου λες ότι μακριά απ' το σύντροφό σου δεν θα είσαι καλά, δεν λες όμως το ίδιο και για το παιδί σου. Μικρή ανώριμη κοπελιά καλά ξεμπερδέματα, εαν μας ελέγες και την ηλικία σου, θα βοηθούσε στον σχηματισμό μιας καλύτερης απόψης για σένα.
Εγώ πάλι δε θα συμφωνήσω με τα υπόλοιπα σχόλια. Το παιδί δείχνει πως δυσανασχετεί με τη μάνα του. Και εφόσον περνάει καλύτερα με τον μπαμπά και τους παππούδες, νομίζω πως είναι καλύτερα να ζει μαζί τους, παρά με μια μάνα που για το υπόλοιπο της ζωής της δεν θα τα έχει καλά με τον εαυτό της. Ναι μεν η μάνα είναι αναντικατάστατη, αλλά υπάρχουν παιδιά που η ψυχολογική τους υγεία είναι πολύ χειρότερη επειδή μενουν κοντά στη μαμά τους. Μπορώ να καταλάβω ένα μέρος των συναισθημάτων σου. Απλά φαίνεται πως δεν ήσουν έτοιμη να γίνεις μητέρα. Αυτό που νιώθεις είναι τύψεις προς το παιδί. Σκέψου τι είναι καλύτερο για το παιδί σου, όχι για σένα και την σχέση σου. Κι εγώ προσωπικά κατλαβαίνω πως μαζί σου το παιδί δεν θα είναι καλά και μάλλον δεν θα μεγαλώσει σωστά. Η ψυχολογική σου υπόσταση είναι πολύ μπερδεμένη και θα βγαίνει προς το παιδί κι αυτό θα είναι άσχημο.
Προφανώς δεν ήσουν έτοιμη για μάνα !! Υπήρχαν και άλλες λύσεις απο το να φέρεις ενα παιδί στον κόσμο με εναν άντρα που δεν αγαπούσες ( αν και αυτός δεν είναι λόγος να παρατήσεις ενα παιδί ) . Τώρα όμως , που έφτασαν τα πράγματα εδω και απο αυτά που γράφεις : Θες βοήθεια απο ειδικό !!!! Τι να σου πω εγω και η καθε μια ;;;;; Θες βοήθεια για εσένα και για το παιδάκι σου
Δε θα αφηνα τη μπουμπου μου για τιποτα κ κανεναν.κ γω με τον αντρα μου ειμασταν πολυ λιγο μαζι οταν εμεινα εγκυος αλλα ολο αυτο τ διαστημα των 9 μηνων τον γνωρισα κ τον αγαπησα οσο τιποτα κ μαζι ζουμε εναν αλλο ερωτα μαζι με το μωρο μας,τη ζωη μας ολη.πονεσες για να το φερεις στον κοσμο κ κατσε κ σκεψου αν αξιζει να χασεις το αγγελουδι σου μονο κ μονο για να περνας εσυ καλα.κριμα παντως που υπαρχουν τετοιες μαναδες,κριμα.
Καλό ειναι να συμβουλευτείς έναν ψυχολογο να σε βοηθησει να βρεις τις ισσοροπιες σου. Για ένα συνειδητοποιημένο γονιό, το παιδί του είναι η άμεση και κύρια προτεραιότητα της ζωής του ιδίως σε τέτοια γανή και τρυφερή ηλικία. Φυσικά κι έχεις δικαιωμα στον έρωτα αλλά όλα με Ισσοροπία και μέτρο. Εχω παιδί στην ίδια ηλικία με το δικό σου και μου φαίνεται απλά εξωπραγματικό να το αφήσω για να ζήσω τον απόλυτο έρωτα γιατί η αγάπη που αισθάνομαι για το παιδί μου με κάνει να συνειδητοποιώ το πόσο με χρειάζεται για να δημιουργηθεί ως άνθρωπος με πλήρες αίσθηση της ανιδιοτελούς αγάπης της μητέρας του από την οποία πηγάζει όλη την ασφάλεια για την μετέπειτα ζωή του. Σε καμία περίπτωση δε σε κρίνω, δεν μιλάς όυτε για την ηλικία σου ούτε για το ιστορικό σου και μπραβο σου που βρήκες τη δύναμη να μοιραστείς το πρόβλημά σου. Αυτό σημαίνει ότι ήδη είσαι σε καλό δρόμο και θέτεις τις σωστές ερωτήσεις στον εαυτό σου. Συμβουλέψου παιδοψυχίατρο ή παιδοψυχολόγο για το παιδί για το πώς θα αναπληρώσεις το κενό της απουσίας σου και ειδικό σύμβουλο για σένα . Μόνο αυτοί θα έχουν αντικειμενική άποψη και καθοδήγηση και όχι κριτική για να σε βοηθήσουν. Βάλε όρια στον σύντροφό σου ως προς το παιδί σου. Ελπίζω να βοήθησα και καλή δύναμη για τις αποφάσεις σου. Πάνω απ όλα το παιδάκι σου
συμβουλεύεις με ευγένεια, ανθρωπιά και ψυχραιμία,εύγε
Βρε καρδούλα μου, τόσο πολύ ερωτευμένη είσαι μαζί του για να μην βλέπεις ότι είσαι έτοιμη να θυσιάσεις τα πάντα για εκείνον, όσο και να σε πονάνε, ενώ εκείνος δεν σε δέχεται με όσα έχεις και με το σημαντικότερο κομμάτι της ζωής σου, το παιδάκι σου; Καταλαβαίνω απόλυτα το να μην νιώθεις τίποτα για τον άντρα σου και να ζητάς την ευτυχία και έχεις κάθε δικαίωμα να το θες, αλλά είναι αυτό ευτυχία για σένα; Το να σε αναγκάζει ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής σου να πονάς καθημερινά γιατί πρέπει να διαλέξεις ανέμσα σε αυτόν και το ίδιο σου το παιδί; Τόσο λίγο σε αγαπάει; Πόσο νομίζεις θα κρατήσει αυτό το συναίσθημα...5,10,20 χρόνια; Δεν ζούμε σε παραμυθότοπους. Η πραγματικότητα εισχωρεί παντού και διαβρώνει τα πάντα. Όταν θα περάσει όλο αυτό, τι θα έχει μείνει σε εσένα από το παιδί σου και τι στο παιδί σου από εσένα; Έτσι ονειρευόσουν την ζωή σου μαζί του; Χωρίς το παιδί σου; Γιατί αν δεν το είχες ονειρευτεί έτσι, τα όνειρά σου είναι μάλλον δικά του όνειρα. Έπρεπε να έχεις φύγει χθες...Για σένα πρωτίστως!
ΞΥΠΝΑ !!!!!! Προσπάθησε να κερδίσεις το χαμένο χρόνο με το παιδί σου... Κανένας έρωτας δεν είναι τόσο μεγάλος ώστε να απαρνηθείς το παιδί σου για χάρη του .... Μην παραμυθιάζεσαι ότι θα γεράσετε μαζί με αυτόν τον άνθρωπο ....
Ο άνθρωπος που έχεις μπλέξει είναι ένας άνθρωπος "μικρός", για να μην πω κατώτερος. Δε σου αξίζει ένας άνθρωπος που απορρίπτει το σπλάχνο σου και θέλει να το διώξεις σαν να πρόκειται για ένα επιπλάκι που πιάνει χώρο. Νομίζω ότι δε χρειάζεται να πω τίποτα άλλο...
Η γυναίκα αυτή εξομολογήθηκε το πρόβλημά της, όχι για να την κρίνουμε αλλά για να τη βοηθήσουμε. Είναι απελπισμένη. Να πας σε ένα ψυχολόγο. Αυτός είναι που μπορεί να σε συμβουλεύσει πως θα βρεις τον τρόπο να έρθεις κοντά στο παιδι σου και να αποκτήσεις την εμπιστοσύνη του. Ο άνθρωπος που αγαπά εμάς αγαπά και τα παιδιά μας. Όταν θέλει να τα ξεφορτωθει, μια μέρα θα ξεφορτωθεί και εμάς. Χτίσε τη σχέση σου με το παιδί σου και άστον αυτόν. Εύκολο να λέγεται αλλά στην πράξη είναι δυσκολο. Στα δημόσια νοσοκομεία υπάρχουν κέντρα ψυχολογικής υποστήριξης , εντελώς δωρεάν. Πήγαινε και θα δεις μεγάλη διαφορά σε όλα τα επίπεδα. Στη σχέση σου με τον άνδρα αυτόν, με το παιδί σου, με τον εαυτό σου. Όλα θα πάνε καλά. Και γράψε μας το αποτέλεσμα. Θα πάρει λίγο καιρό. Αλλά θα χαρώ πολύ να διαβάσω, ότι ξεπέρασες τα προβλήματα και είσαι ευτυχισμένη.
Μπένω στον κόπο να απαντήσω μόνο και μόνο γιατί εδώ διακυβεύεται η ψυχική υγεία ενός παιδιού που δε φταίει σε τίποτα κι επειδή τυγχάνει να έχω στο κοντινό μου περιβάλλον παιδάκι που η μάνα του έφυγε για χάρη ενός έρωτα και βλέπω καθημερινά τι περνάει έχω να σου πω πως θα το μετανιώσεις αν δε βάλεις πάνω απ όλα το παιδί σου και τότε θα είναι αργά, θα το έχεις καταστρέψει ήδη. Προλαβαίνεις να "γυρίσεις" στο παιδί σου, ο μικρός θα σε συγχωρήσει για τα μέχρι τώρα, γιατί είναι μικρός ακόμη και ΕΣΥ είσαι η μάνα του κι οχι οι γιαγιάδες. Ξεκίνα να χτίζεις απ την αρχή τη σχέση σου με το γιο σου, να ζείτε μαζί τη κάθε στιγμή κι αν ο έρωτάς σου δε δεχτεί ν ακολουθήσει τότε δεν άξιζε εξαρχής.. κάτι που μάλλον είναι το πιθανότερο για να σου ζητάει να αφήσεις το παιδί!! Όλες οι γυναίκες έχουμε δικαίωμα στον έρωτα, αφου δεν ηθελες τον πρωην αντρα σου καλά έκανες και χώρισες, μη νιώθεις τυψεις γι αυτό αλλά για το οτι βάζεις σε δεύτερη μοίρα το παιδί. Έρωτες μπορείς να βρεις πολλούς και μάλιστα σε πρόσωπα ανθρώπων που θα σέβονται τη σχέση σου με το γιό σου, το παιδί σου όμως μία μάνα έχει. Εσένα.
Θα σου πρότεινα να πεις την ιστορία σου, πρόσωπο με προσώπο, σε μια γυναίκα που προσπαθει να γίνει μανούλα και δεν μπορεί, σε μια γυναίκα που έχει κάνει πολλές εξωσωματικές αλλά επιμένει, σε μια γυναίκα που προσπάθει να υιοθετήσει ένα παιδάκι αλλά το ελληνικό κράτος με την γραφειοκρατία του δεν της το επιτρέπει και τελος σε μια μάνα που έχασε το παιδάκι της....Άραγε, τι θα σου απαντήσουν...
RESPECT Κοριτσαρα μου για το σχολιο σου!! Σου βγαζω το καπελο!!!
Θελω να σκεφτεις οτι οταν αγαπαμε εναν ανθρωπο , αγαπαμε τα παντα γυρω του. Ποσο μαλλον ενα κομματι δικο του το παιδι του. Δεν εισαι η μονη που ερωτευτηκε και δεν σε κατηγορω αλλα αν καποιος δεν δεχεται το σπλαχνο μου αμεσως πρεπει να διαγραφει απ την ζωη μου . Προσωπικα θα εφευγα μακρυα του. Την σχεση σου με το παιδι σου μπορεις να την φτιαξεις γιατι ειναι μικρο. Αν δεν το κανεις τωρα θα το μετανιωσεις. Εισαι ερωτευμενη με εναν ανθρωπο που δεν αγσπαει κ που σου ζηταει να παρατησεις το παιδι σου ! Πες του απο μενα οτι αυτο ειναι μεγαλη αμαρτια
Καταρχας μιλας συνεχεια για τον ερωτα που ζεις σαν να μην τον εχεις ακομα χορτασει, σαν να θες να βγεις να το βροντοφωναξεις αυτο που ζεις αρα δεν εισαι σιγουρη οτι αυτη η σχεση ειναι αδιεξοδη. αν αφησεις τον γιο σου θα του το χτυπας μια ζωη του τωρινου συντροφου σου και ποτε δεν θα ευτυχισεις διπλα του. απτην αλλη αν αφησεις τον συντροφο σου θα ριχνεις ευθυνες στον γιο σου. μηπως σκεφτικες λιγο επιπολαια και διελησες το σπιτι σου? κανενας δεν θα σου προσφερει αυτα που θα σου εδινε ο πατερας του παιδιου σου γιατι αυτος σε εκανε μανα και αυτος ξερει να σε εκτιμαει. ποιος ανθρωπος εξαλλου ζηταει να αφησεις το παιδι σου για αυτον? δηλαδη αυριο αν κανεις παιδια μαζι του θα θεωρησει σωστο να σε παρατησει εσενα και τα παιδια σου? στο λεω αυτο το τελευταιο γιατι αν θεωρει φυσιολογικο αυτο που σου ζηταει αυτο μαλλον θα σου κανει. λογικεψου λιγο και βαλε πανω απολα το παιδακι σου δεν φταιει σε τιποτα αν εσυ σκεφτεσε σαν δεκαχρονο.
" κανενας δεν θα σου προσφερει αυτα που θα σου εδινε ο πατερας του παιδιου σου γιατι αυτος σε εκανε μανα και αυτος ξερει να σε εκτιμαει." Αγαπητή μου δεν εποίησε τα πάντα εν σοφία ο δημιουργός
Απλά απαράδεκτη ... Και μέγιστα εγωιστικά όλα αυτά που γράφεις . Γιατι ειναι πολυ εγωιστικό να σκέφτεσαι να εκδιώξεις το μωρό σου και τι θα γινει άναψε διώξει ο φίλος σου..
Συγγνώμη για αυτο που θα σου γράψω, αλλα άσε μας κουκλίτσα μου!!! Επιπολαιότητες μας παίρνει να κάνουμε όταν είμαστε μόνοι μας. Απο τη στιγμή, που ένα πλασματάκι εξαρτάται απο εμάς, όλα τα αλλα περνάνε στην άκρη. Στα "νιάτα" μου πλήγωσα τους δικούς μου ανθρώπους, χαριν ενός ας πούμε έρωτα και δε με ένοιαζε τίποτα. Προβληματιζομουν μεν, συνέχιζα την αυτοκαταστροφή μου δε. Μέχρι που μια μερα, μετά απο δέκα (είμαι λιγο αργή, τι να κάνουμε;) χρονια, ξύπνησα και κατάλαβα, ότι δεν άξιζε. Ένας άνθρωπος που σε αγαπάει και θέλει να ειναι μαζί σου, δε θα σε φέρει ποτε σε δύσκολη θέση. Τον παράτησα και σε λίγους μήνες, γνώρισα τον άντρα μου και πατέρα του παιδιού μου. Τρελός έρωτας. Τότε κατάλαβα ότι αυτο που ζούσα πριν, δεν ήταν έρωτας. Αρρώστια ήταν. Με τον άντρα μου δεν υπήρξαν διλληματα, προβλήματα ή άγχη. Ο σωστός ο άντρας βάζει τα θέλω του σε δεύτερη μοίρα για χάρη της γυναίκας που αγαπάει. Γι' αυτο μην προβληματίζεσαι. Στειλτον εκει απο όπου ήρθε και φτιάξε τη σχέση σου με το παιδάκι σου. Τεσσάρων ειναι. Όχι εικοσιτεσσάρων. Όλα φτιάχνονται, αρκεί να το θελουμε και να το παλέψουμε. Σκέψου μόνο αν θα είσαι καλα μαζί του, αλλα μακρυά απο το παιδάκι σου και η απάντηση έχει δωθεί στο μυαλό σου.
Ζητά συγγνώμη από τον άντρα σου. Χώρισε με τον εραστή σου και φτιάξε την οικογένεια σου. Έχεις σκεφτεί τι θα γίνει εάν παντρευτείς όνομα εραστή σου και κανείς αλλά παιδιά; Τότε δε θα θέλει καθόλου το παιδί σου. Γονιός σημαίνει να βάζεις πάνω από τα δικά σου θέλω το παιδί σου. Καταστρέφεις την ψυχή του παιδιού σου και κάποτε θα το πληρώσεις. Προσπάθησε να ξανά φτιάξεις την οικογένεια σου, αφού λες ότι ο άντρας σου είναι καλός
Δεν θα αλλαζα την αγαπη του γιπυ μου ουτε για τα πιο τρελα μου ονειρα... οχι μονο επειδη ειναι γιος μου.. αλλα ζωη μου η πνοη μου... μια ωρα να του αφησω θα τον σκεφτομαι συνεχεια... Ειμαι 22 χρονων και ειμαι ολο του 24 ωρο μαζι του. .. κουραχομαι.. αλλα καθρ βραδυ μετα νιωθω περηφανη... Δεν ειναι αργα προλαβαινεις να ξανα κερδισεις του παιδακι σου... Αλλα πρεπει να αφησεις πιο συνεχεια αυτον του αμηπαρκτο ερωτα ππυ νομιζεις πως εχεις μρ αυτον τον αντρα... ζησε την αγαπη με το μικρακι σου... Και να σαι σιγουρη οταν βρεις του πραγματικο ερωτα Δεν θα εισαι σε διλιμα... θα μπορεις να τα εχεις ολα.. του παιδακι σ.. ομορφες στιγμες μαζι του.. Και εναν αντρα στιριγμα.. οχι τοιχο... Μημ αφησεις του παιδακι σου.. περνα χρονο μαζι του. . Γιατι ο χρονος περναει.. Και θα να αργα... Δεν ειναι αργα να διορθωσεος.. καντο... Δεν υπαρχει διλιμα αναμεσα σε ενα κομματι του εαυτου συ Και σε εναν "ξενο"
Πόσο χρονών είσαι; Η επιπολαιότητα σε όλο της το μεγαλείο! Έκανες το παιδί χωρίς να το θέλεις ουσιαστικά, απλά έτυχε, με έναν άνθρωπο που δεν είχες ζήσει και ξαφνικά θυμήθηκες ότι δεν έχεις ζήσει έναν τρελό έρωτα και πήγες να τον ζήσεις χωρίς να σε νοιάζει το παιδί σου; Για έναν γκόμενο ρε κοπελιά; Για το σεξ; Γιατί αυτός ο άνθρωπος δεν σε αγαπάει πραγματικά και μην αυταπατάσαι, αν σε αγαπούσε θα καταλάβαινε ότι εσύ και το παιδί πάτε πακέτο! Κρίμα στο παιδί! Εσύ στο τέλος σίγουρα θα μείνεις μόνη σου! Μόνο πρόσεχε μην σε αφήσει κι αυτός έγκυο και θα κάνεις δυστυχισμένο κι άλλο παιδί!
Ειλικρινα έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό..Ποσό πολύ πληγώνεις καθημερινά αυτό το παιδί,γιατί έγινες μάνα;πως μπορεί τα δικά σου θέλω να ναι πιο πάνω απ την χαρά του παιδιού σου.Ξέρεις πολλά ζευγάρια για τον άλφα ή βήτα λόγο χωρίζουν αυτό δεν σημαίνει ότι παύουν να είναι γονείς..Έχεις εξιδανικευσει τον έρωτα..ξέρεις άραγε ποια είναι ή συνέχεια του;Ξεκινά από έρωτα και μετά γίνεται κάτι πιο δυνατό.Αγάπη..φευγουν τα φτερουγισματα το έντονο χτυποκάρδι ο ενθουσιασμός ..εξελίσσεται σε κάτι πιο δυνατο.. Να πονάς τον άλλον να τον νοιάζεσαι να μοιραζεστε τις χαρές κ τις λύπες..και πολλά αλλά φυσικά που μάλλον ούτε που σε νοιάζουν γιατί εσύ το μόνο που κοιτάς είναι ή παρτη σου.Εγώ θέλω να ερωτευθω..εγώ θέλω να ζήσω..εγώ εγώ..κι εκείνο το μικρό δίχρονο πλάσματακι ας μπει στον αυτόματο.. Ποιος νοιάζεται..εγώ τώρα είμαι καψουρα..και μετά ....δεν με θέλει...γιατί άραγε..να σου πω εγώ..γιατί πρώτα το απέρριψες εσύ..Πολύ σκληρά λόγια ε;Όλα αλλάζουν αυτό κρατά το..τις σχέσεις με το παιδί σου μπορείς να τις φτιάξει..προλαβαίνεις..πρέπει να τις φτιάξει μ ακούς..όσο για τον ...γκομενο..απερίγραπτος..δεν σ αγαπά ξυπνά..Αν σ αγαπούσε θα θελε κ το παιδί σου..είναι τόσο ανήθικο αυτό που σου ζητά..απορω κ που το σκέφτεσαι...Γυρνά στο μωρό σου σ έχει ανάγκη..κοιτά το..είναι το δικό σου μωρό..Αν για κάτι είμαστε υπερήφανοι είναι για τα δημιουργήματα μας..Δώσε αξία σ αυτούς που πραγματικα την αξίζουν..
Συμφωνώ απολυτα μαζι σου!!!!πανω απ'ολα ειμαστε μσ!αδες,και δεν εχουμε δικαιωμα να πληγωνουμε τα πλασματα που φεραμε στην ζωη για τα γουστα μας!!!!!κι εγω θελω πραγματα για μ'ενα αλλα προεχουν τα 4 αγορια μου.....Κι εμεις σαν ζευγαρι θελουμε να περασουμε καλσ αλλα δεν μπορουμε γιατι κοιταζουμε τις αναγκες των παιδιων μας πρωτα! Οταν μεγαλωσουν θα εχουμε χρονο και για μας!
Λοιπον,την σχεση σου με τον γιο σου μπορεις ακομη να την φτιαξεις,αν αρχισεις να κανεις μαζι του ολα αυτα που του αρεσουν θα δεθει κ μαζι σου,πιστεψε με κ αυτος το θελει.Προσπαθησε το ομως γιατι δεν θα ειναι για παντα μικρος κ αργοτερα θα μετανιωσεις για τις στιγμες που εχασες.. Οσο για τα υπολοιπα εγω δεν θα σε κρινω απλα θα σου πω οτι αν σ αγαπαει πρωτα θ αγαπουσε το παιδι σου κ δεν θα εβαζε σε τετοιο διλλημα μανα,απαραδεκτο.. Μια τετοια σχεση δεν μπορει να κρατησει αφησε τον κ αφοσιωσου στον γιο σου κ καποια μερα θα καταλαβεις οτι αυτος ειναι ο ερωτας της ζωης σου.. Μπορεις να ξαναφτιαξεις τη ζωη σου με καποιον που πρωτα θα δεχτει το παιδι κ μετα εσενα.. Ευχομαι να βρεις δυναμη κ να πραξεις το σωστο.
Δεν είμαι εγώ που θα σε κρίνω!!!! όμως θα πρέπει να διαλέξεις και κατά την ταπεινή μου γνώμη όποια και αν είναι η απόφαση σου θαπρέπει να είσαι έτοιμη να αντιμετοπίσεις τον ίδιο σου τον εαυτό! !!!!