Επηρεασμενη απο μια ιστορια μιας μαμας που διαβασα, θελησα -και ηθελα εδω και καιρο- να σας γραψω την συνεχεια της ιστοριας μου «Πεθερικα της συμφορας«. Μου εδωσε τοτε πολυ δυναμη και ειδικα το βιντεο της Ολίβιας. Η αληθεια ειναι πως πολλες φορες κατατρεχω στα ιστορικα και τα βλεπω και παιρνω κι αλλη δυνμη…
Μετα απο λιγα χρονια που σας ειχα εκμυστηρευτει την ιστορια και επηρεασμενη απο την ιστορια της μαμας με τιτλο «Το ονομα της πεθερας«, ηθελα να σας πω πως υπαρχουν σε πολλες μαμαδες αυτα τα διλληματα κι οι ασχημες και ανουσιες κατασταστασεις που καποιοι μας δημιουργουν την πιο ευχαριστη στιγμη μετα την γενηση των παιδιων μας… Να αισθανομαστε χαλια, να μην θελουμε να βαφτισουμε τα παιδια μας και ναι και εγω με πολυ χαλια ψυχολογια γεννησα 2 παιδια, με πολυ πολεμο για τα ονοματα…
Και θελοντας πλεον να τους ανταποδωσω για οτι μου εκαναν, εβγαλα τον γιο μου δευτερο ονομα του πεθερου μου που το περιμενε πρωτο, ενω εβγαινε εξω στην γειτονια και με εδιωχνε οποτε τους καπνιζε με την πεθερα μου να μου λεει να φυγω απο το σπιτι τους που μας ειχαν και καλα…. δωρισει για να μεινουμε μετα το γαμο!
Εκανα υπομονη 3 χρονια! Eκλαιγα, δεν κοιμομουνα, δεν ζουσα 3 χρονια παρα μονο για το πρωτο μου παιδι που τοτε ειχα αποκτησει. Δεν εφευγα για τους λογους που ειχα αναφερθει στην πρωτη ιστορια μου και ετσι να μην τα πολυλογω, εγινε η βαφτιση και του δευτερου παιδιου, το εμαθαν και το ακουσαν στην εκκλησια και εφυγαν με χιλια… Mαζι τους πηραν και ολους τους συγγενεις τους που τους ειχαν ενημερωσει οτι θα παρει το παιδι το ονομα του πεθερου -χωρις να μαθουν τιποτα απο εμας, απλα το θεωρουσαν σιγουρο.
Εκει τελειωσαν ολα! Eφερα μεταφορικη με τους γονεις μου, πηρα ολα τα πραγματα γιατι μου ανηκαν, μιας και πληρωμενα απο εμενα, βρηκα με τα παιδια μου καινουργιο σπιτι, ξεκινησα μια καινουργια ζωη, αξιοπρεπεστατη ζωη πλεον. Πολλες μαμαδες θελοντας να πουν βεβαια τη γνωμη τους και παντα αποδεκτη απο εμενα μου ελεγαν και μου προτειναν να χωρισω, να φυγω. Εγω δεν ηθελα να χωρισω στην παρουσα φαση, δεν εκανα δυο παιδια για χωρισω επειδη καποιοι ειναι ανεγκεφαλοι και οπισuοδρομικοι στα μυαλα.
Ηθελα την οικογενεια μου, τα παιδια να μεγαλωσουν με τον πατερα τους εφοσον δεν υπηρχε θεμα απιστιας… Επρεπε για τα παιδια μου να αντεξω, να δωσω χρονο στον αντρα μου να σκεφτει και να δει εξω απο τα ματια της μανας του…
Και ετσι εγινε! Pλεον ζουμε μια καινουργια ζωη μακρια απο φασαριες… Τελικα το αποτελεσμα δεν ειναι να χωρισεις, το θεμα ειναι να δωσετε δυναμη στον ευατο σας και να μιλατε, μην τους αφηνετε να σας κοβουν το αερα που σας ανηκει να αναπνεετε.
Κανουμε πισω φοβουμενες, ενω σε περισσοτερες ιστοριες σας που εχω διαβασει δεν σας βοηθανε αυτοι οι ανθρωποι σε τιποτα παρα μονο κακο σας κανουν… Ετσι δεν εχουμε με κανενα απο την οικογενεια τους πλεον σχεσεις και με τον αντρα μου δεν θελουν οι ιδιοι να εχουν πλεον, γιατι επελεξε εμενα και τα παιδια του. Δεν με νοιαζει ομως ποτε δεν ηθελαν ουτε τα παιδια μου ουτε εμενα, εχουν παππουδες τα παιδια που τα υπερ αγαπανε και τρεχουν ολη την ημερα για εκεινα χωρις να ζητησουν τιποτα παρα μονο «το χαμογελο μας»
Ευχομαι και ελπιζω να δωσω δυναμη σε πολλες μαμαδες που ειναι σε διλλημα… Και εμενα δυναμη μου δωσατε και εσεις και οι ιστοριες σας που τις διαβαζω καθε βραδυ ενω κοιμουνται τα αγγελουδια μου!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Μπράβο που κατάφερες να αντέξεις, να σώσεις την οικογένειά σου και να μην αφήσεις κανέναν να ανακατευτεί και να αποφασίσει για θέματα που αφορούν εσένα και το σύζυγό σου.
Αν επιτρέπεται....ο άντρας σου πως αντιδρούσε γενικά σε ότι γινόταν με τα πεθερικά σου?
Έλεος πια με τους αναχρονισμούς!
Kopelia Eisai lathos...panta dinoume to onoma ton petherikon....einai paradosi....lipamai ton antra sou
Παράδοση ήταν και το κρέμασμα του σεντονιού μετα το γάμο, μηπως έχουμε την υποχρέωση να συνεχίσουμε κι αυτό το έθιμο;
Δηλαδή η μανα δεν εχει γονείς? Φυτρωσε? Και απο τη στιγμή που κυοφορει, γεννάει και τα μεγαλωνει εχει καθε δικαίωμα να διαλέξει το όνομα των παιδιών της.
Ελεος....μπουχτισαμε απο τετοια μυαλα..
εγω παλι λυπαμαι τον δικο σου αντρα
πιατι εναι παραδοση ποιος το εχει πει αυτο?
Συγνωμη αλλα εγω στο θεμα των ονομάτων σε βλέπω πολύ λάθος! Δεν μπορω να καταλάβω......εφοσων γνωριζεις οτι για τα πεθερικα σου παιζει μεγάλο ρόλο το όνομα ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΒΑΛΕΣ ΝΕΡΟ στο κρασι σου? Απο πεισμα και μονο???Τι διαφορά έχει δηλαδη το ενα ονομα απο το άλλο? Εισαι λαθος σε αυτό! Πιστευω πως οι νεοτεροι πρεπει να δειχνουμε ανωτερότητα ,ξέροντας οτι ενα τετοιο θεμα θα χαροποιήσει τους γονεις και θα φερει εν τέλη ενα ηπιο κλίμα στις σχέσεις. Και εμένα δεν μου άρεσε καθολου το ονομα του πεθερού μου ομως γνωριζα πολυ καλα οτι θα χαρουνε ,αλλα και οτι θα χαρει και ο αντρας μου και εδωσα το ονομα του.Δεν ειχα καμια αναγκη να δειξω οτι ''εσκισα την γατα και περασε το δικο μου'' . Αλλο θεμα αν τα πεθερικα δημιουργουνε προβληματα και τους κανεις περα και αλλο θεμα το ονομα που θα εχει το εγγονι τους.Αυτοι οι γονεις πασχισανε να μεγαλωσουνε τα παιδια τους.Ενας ελαχιστος τροπος τιμης τους αξιζει νομιζω! Στο δευτερο παιδι εβγαλα την μητέρα μου! Χαρηκε απιστευτα.Για μενα ειναι πολυ σημαντικο το ''Τιμα την μανα σου και τον πατερα σου........''. Ναι δεν ειναι μονο σε αυτα η τιμη αλλα ....ειναι και σε αυτο! Τι πιο υπέροχο να δωσεις στο παιδι σου το ονομα του γονεα σου που πασχισε να σε μεγαλωσει!!!!
Μάρθα, ο καθένας κάνει μέσα στην οικογένειά του ό,τι ορίζει εκείνος και ό,τι πιστεύει ότι είναι καλύτερο. Τον σεβασμό δεν θα τον δείξεις επί της ουσίας βγάζοντας ντε και καλά το όνομα του γονιού, αλλά με άλλους πολύ πιο ουσιώδεις τρόπους. Αν κάποιος δεν αισθάνεται ότι πρέπει να κάνει κάτι και το κάνει μόνο και μόνο για να ευχαριστήσει τον άλλον τότε αυτό γίνεται υποκριτικό. Απ'ότι καταλαβαίνω από τον τρόπο που γράφεις πρέπει να είσαι και θρησκευόμενο άτομο. Θα πρέπει λοιπόν να σου θυμίσω και το εξής: Το να υποκρίνεσαι θεωρείται αμαρτία έτσι δεν είναι; Καλά έκανε λοιπόν και δεν έκανε κάτι που δεν ένιωθε. Και άλλωστε δεν κανουμε παιδιά για να δώσουμε τα ονόματα των γονιών.
Ναι τον σεβασμο τον δειχνεις επι της ουσιας ,ομως οταν ξερεις οτι το ονομα ειναι πολυ σημαντικο για τους γονεις τοτε βαζεις νερο στο κρασι σου! Ειναι ωραιο δηλαδη μονο και μονο απο πεισμα να δημιουργουνται τετοιες καταστάσεις??? Δεν ειναι καλυτερα να τους ευχαριστήσεις ,να μην στο χτυπάνε μια ζωή και να μεγαλώσει και το παιδι σε ενα ηρεμο περιβάλλον? ΤΟ ΓΙΝΑΤΙ ΒΓΑΖΕΙ ΜΑΤΙ ! Η υποκρισια δεν εχει σχεσει με τον φορο τιμης που θελουμε να δειχνουμε στους γονεις μας.....αυτα ειναι δικαιολογιες για να σκεπασουμε τα πεισματα και τους εγωισμους μας.Για περασει το δικο μας ''και καλα δεν θα υποκριθουμε''....λες και βγαζουμε το ονομα του γειτονα.ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ....ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΟΙ
Νομιζω οτι αυτο που εγραψα παραπανω ειναι αρκετα ξεκαθαρο και δεν χρειαζεται να επαναλαμβανομαι. Το μην θελεις να καταλαβεις ειναι δικαιωμα σου και σαφως δικο σου προβλημα. Αλλωστε εσυ το εριξες το νερο στο κρασι σου (μιας και το θετεις ετσι). Δεν σημαινει οτι θα πρεπει να το κανουν και οι αλλοι.
Σιγα μη βγαλω τα παιδια μου ονοματα που δε θελω και δεν εχω διαλεξει για να ικανοποιησουν τον εγωισμο τους πεθερικα και γονεις. Το ονομα μενει για παντα και χαρακτηριζει το παιδι για ολη του τη ζωη και γνωμη μου ειναι οτι θελει προσεκτικη επιλογη. Το ονομα μου το σιχαινομαι και το εχω παντα μαζι μου,μπαστακα επειδη ο πατερας μου ηθελε να τιμησει την παραδοση και να ευχαριστησει την γιαγια μου. Πρεπει να σταματησει πλεον αυτο,μονο στην Ελλαδα συμβαινει αυτο και στο οικογενειακο τραπεζι στις γιορτες υπαρχουν 4 μανωληδες,8 μαριες και 6 γιαννηδες. Εχουμε εκατονταδες υπεροχα ονοματα να διαλεξουμε και κολλαμε στο ονομα του παππου και της γιαγιας. Ζουμε στο 2016,ο καθενας βγαζει το ονομα που θελει στο παιδι του,τελος. (το αυτονοητο δηλαδη...)
Αποψη σας! Εγω το βλέπω ως ελαχιστο φορο τιμης για αυτους τους ανθρωπους που ΜΑΣ ΦΕΡΑΝΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΜΑΣ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝΕ ! Ειναι το ελαχιστο που μπορουμε να κανουμε για να τους τιμησουμε. Δεν εχει σχεση η Παραδοση,τα εθιμα κτλ Ειναι θεμα ευγνωμοσυνης προς τους γονεις. Αλλα ο καθενας το βλέπει οπως θελει!
Δηλαδή η γυναίκα που γεννά το παιδί δεν έχει λόγο αλλά έχουν όλοι οι άλλοι;
Πολύ καλά έκανες! Το διαζύγιο δεν είναι η λύση. Τις περισσότερες φόρές μάλιστα είναι η αιτία ένας ακινούριος μαμάκας να δημιουργείται. Μια γυναίκα που δεν καλύπτεται συναισθηματικά από τον σύντροφός της κολλάει στα παιδιά της και... ο φαύλος κύλος συνεχίζεται. Ηγυναίκα που κατηγορούσε για μαμάκια τον άντρα της φτιάχνει μαμάκια τον γίο της. Παντα αγαπημένοι! Και μη κρατήσεις κακία. ίσως μετανοιώσουν...
Ειναι τελειο που τα παιδια μας μεγαλωνουν με τα ιδια παιχνιδια που λατρευαμε και εμεις!!!!!! Μακαρι να το κερδισω θα ειναι το πρωτο του μικρου μου που ειναι στην καταλληλη ηλικια!!!!