Υπάρχει μια αίσθηση που δεν νομίζω να χορτάσω ποτε: αυτή του μωρού που «κλωτσάει» μεσα στην κοιλιά!
Πώς να περιγράψει κανεις τη μαγική εκείνη στιγμή της πρώτης πρώτης εγκυμοσύνης που πρωτοένιωσε αυτο το «φτερούγισμα», αυτό το «ποπκόρν» που σκάει σε καποια εσωτερική γωνία της κοιλιάς… Και σε κάθε επόμενη εγκυμοσύνη βέβαια, η αγωνία και η προσμονή μένει ίδια. «Το άκουσες το μωρό;» ρωτάνε όλοι και εσύ λες «Άντε βρε μωράκι μου! Στείλε, σε παρακαλώ, ένα σου σημάδι μόνο!» και όταν πια το δίνει… ΟΥΦ! Μια ανακούφιση τη νιώθεις, δεν τη νιώθεις;
Όλα μου τα παιδια ηταν απίστευτα ενεργητικά στην κοιλιά! Έως και ολόκληρες τούμπες έφερναν μεχρι τις τελευταίες μερες. Τα χταποδάκια μου! Ετσι τα αποκαλούσα! Και καθόλου δεν με πείραζε που ξεσάλωναν κάθε βραδυ με το που έπεφτα για υπνο ή που τα σκουντήγματά τους ήταν τοσο δυνατά που καμιά φορα πονούσα! Λάτρευα κάθε μα κάθε γκντουπ τους…
Και τωρα ηρθε ο τρίτος της παρέας! Ο πιο δυνατός και πιο κινητικός! Διανύω την 22η βδομάδα και ο μικρός δίνει σόου λες και είμαστε στην 30η ενα πράγμα..! Και εχει καιρό που εχει δώσει το παρών! Πεθαίνω απο χαρά… Να βλεπω την κοιλιά να κουνιέται, να νιώθω αυτά τα «Εεεεε, είμαι και εγώ εδώ!!»
Κοντεύουν 4 χρόνια απο τη γέννηση του Αρχέλαου και όσο να πεις η αίσθηση μου είχε λείψει! Ε ηρθε τωρα ο νέος να με αποζημιώσει…
Τα παιδιά ακόμα δεν μπορούν να νιώσουν τις κλωτσίτσες… Αλλά δεν τους νοιάζει και τόσο. Έχουν άλλωστε άλλα να τους απασχολούν. Ας πούμε, τι θα ζητήσουν για το μωρό από τον Άγιο Βασίλη! Ή αν το μωρό θα μπορεί να μπουσουλήσει με το που γεννηθεί και το πότε θα πάει σχολείο.
Και κάθε πρωί με το που ανοίγει τα μάτια της, η Αθηνά τρέχει και δίνει ένα φιλί στην κοιλιά μου. Ακόμα βέβαια ώρες ώρες είναι δύσπιστα.
«Αλήθεια λες ότι έχεις μωρό, μαμά;«
Βρε αλήθεια είναι, σας λέω! Πού θα πάει, όπου να ‘ναι και η κοιλιά θα παραφουσκώσει και οι κλωτσιές θα παραδυναμώσουν. Και τότε που θα πετάγονται χεράκια και ποδαράκια σαν εξωγηινάκι εγκλωβισμένο μέσα στο σώμα μου, πού θα πάει… Θα το πιστέψουν μια και καλή, χεχε!
* την επόμενη βδομάδα πάμε για Β’ επιπέδου! Wish us luck!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
το εγραψαν και αλλες κοπέλες,μας έλειψαν τα κείμενα σου!Είμαι 31 εβδομάδων και αυτη η αίσθηση που λες έιναι το πρωτο πράγμα που μου έλειψε όταν γέννησα...Σίγουρα θα έχεις καλά αποτελέσματα ,δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία! Συμφωνει και ο μπέμπουλης φασολάκι γτ κλωτσάει όσο σου γράφω!!!
Με το καλό γλυκιά Ολίβια! Να διανύσεις μια όμορφη εγκυμοσύνη και νά'χεις έναν καλό τοκετό! Φιλιά!
Καλά αποτελέσματα!θα είναι τέλεια άλλωστε μην ανησυχείς!! με το καλό!!
Με το καλό να τον κρατήσετε στην αγκαλιά σας!!! Τα φιλιά μ!!!