Αυτή είναι η αλήθεια για το bullying

Ο θάνατος του Βαγγέλη Γιακουμάκη τον περασμένο Φεβρουάριο έφερε ξανά στο προσκήνιο το ακανθώδες θέμα του bullying, του λεγόμενου σχολικού εκφοβισμού. Τα βασανιστήρια που υπέστη η ευαίσθητη ψυχή του Βαγγέλη σόκαραν και εξακολουθούν να σοκάρουν.

γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Η Ελληνική κοινωνία, οι περισσότεροι πολίτες ζήτησαν την παραδειγματική τιμωρία των ηθικών αυτουργών, απαίτησαν να αποδοθεί δικαιοσύνη. Δικαίως. Διότι είναι ότι πιο ανήθικο άτομα με βαθύτατα κόμπλεξ και αισθήματα κατωτερότητας να ξεσπούν επάνω σε αθώες ψυχές. Αυτό που εμένα ως Μαρία με προβλημάτισε, είναι η άρνηση της δικής μας ευθύνης, αυτής που δε βρίσκεται σε κάποια Γαλακτοκομική σχολή, αλλά βρίσκεται μέσα μας, δίπλα μας, κοντά μας, στο τρόπο που μεγαλώνουμε.

Το bullying ασκείται και από εμάς, τον ίδιο κόσμο που ζήτησε τη χειρότερη τιμωρία για τους ειδεχθείς δολοφόνους και βασανιστές του Βαγγέλη, του Άλεξ και άλλων τόσων παιδιών που το μαρτύριό του είναι και παραμένει ανώνυμο. Ο ‘’κοντός’’, ‘’ο χοντρός’’, ‘’ο κουνιστός’’, γίνονται τα εξιλαστήρια θύματα μίας κοινωνίας που έχει την τάση να απομονώνει, να περιθωριοποιεί κάθε άνθρωπο που είναι διαφορετικός, που δεν ανταποκρίνεται στα θέλω μίας κοινωνίας, ως τιμωρία για την έλλειψη ‘’ανδρισμού’’ του.

Η ίδια κοινωνία που σοκαρίστηκε με τον θάνατο του Βαγγέλη , είναι η ίδια που χρόνια τώρα χαρακτήριζε τα ανήλικα κορίτσια ‘’πόρνες’’ επειδή έκαναν ακριβώς τα ίδια που κάνουν τα ίδια στην ηλικία τους συνομήλικα αγόρια. Είναι η ίδια κοινωνία που αντιμετώπιζε την ομοφυλοφιλία πολλών παιδιών της ως ‘’έκτρωμα’’ ως ‘’κατάρα’’ και δε δίσταζε να πετάξει ακόμη και έξω από το σπίτι ανήλικα παιδιά επειδή απλώς οι γονείς έβαλαν πάνω από την προοπτική της ευτυχίας του παιδιού τους το ‘’τι θα πει ο κόσμος’’. Είναι η ίδια κοινωνία που χρόνια αντιμετώπιζε τους ‘’κακούς’’ μαθητές ως τη ντροπή μίας ολόκληρης γενιάς, δημιουργώντας σε πιο ευαίσθητες ψυχές πολλά κόμπλεξ κατωτερότητας και πληγές που δεν επουλώθηκαν ποτέ. Ένας πατριαρχικός ρομαντισμός μίας ανδρικής ‘’ανωτερότητας’’  που θα κάνει τα παιδιά της ‘’άνδρες’’ στέλνοντάς τα στο στρατό ή πουλώντας αντριλίκι σε παιδιά που δεν βρίσκουν τον ανδρισμό στο να ρίχνουν μπαλωθιές.

Το bullying τρέφεται από εμάς τους ίδιους. Δε φταίει καμία κοινωνία, κανένα σχολείο, γιατί εμείς είμαστε η κοινωνία και το σχολείο.

Ναι, ο κάθε νταής πρέπει να τιμωρείται. Όμως, ας αναλογιστούμε και τη δική μας ευθύνη και το κατά πόσο οι ‘’αξίες’’ με τις οποίες νομίζουμε ότι μεγαλώσαμε, ισχύουν όντως…