Εγω δεν εχω ιστορια, εχω ομως πολλες τυψεις (οπως φανταζομαι πολλες μανουλες) που παω στην δουλεια και αφηνω πισω το μικρο μου…
Εχω μια κορουλα 9 μηνων και αφου τελειωσε το 6μηνο του ΟΑΕΔ γυρισα στην δουλεια την Δευτερα με πολλες πολλες τυψεις… Οπως καταλαβαινετε, δεν υπαρχει αλλη επιλογη, πρεπει να δουλεψω και εγω…
Οι τυψεις μου ομως ειναι πολλες… Δεν θελω να την αφηνω, θα θελα να την μεγαλωσω λιγο ακομα…
Το θεμα ομως ειναι οτι θηλαζω κιολας και ειναι δυσκολο και γι’ αυτην… Την πρωτη μερα εκλαιγε μεχρι να γυρισω πισω… ολο αυτο προκαλει και σε μενα ενταση και δεν εχω καθολου υπομονη ενω μεχρι τωρα τα πηγαιναμε πολυ καλα… Το καλο ειναι οτι ο αντρας μου βοηθαει πολυ αλλα το μυαλο μου ειναι συνεχεια σε αυτην, οταν ειμαι στην δουλεια…
Αραγε το περνανε και αλλες μανουλες σε τοσο μεγαλο βαθμο;;; Νομιζω δεν θα προσαρμοστουμε ποτε!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Τύψεις στον κύβο που λέμε??? Ε αυτό ακριβώς ένιωθα και στις τρεις μου επιστροφές!!! Είναι αναπόφευκτο δυστυχώς κ το μόνο που με ενθάρρυνε είναι ότι άλλες κοπέλες έκλαιγαν που δεν είχαν δουλειά, ή άφηναν πολύ μικρότερα μωρά πίσω στους δύο τρεις μήνες κλπ. Είναι συνήθεια αμφοτέρων μην αγχώνεσαι όμως γιατί τα μωρά προσαρμόζονται πιο εύκολα απ ότι νομίζουμε. Φιλικά, κοίτα τα θετικά, εστίασε στα καλά σημεία για να νιώσεις καλύτερα. Να χαίρεστε τις στιγμές σας!!!
Οχι, δεν είσαι υπερβολική, όλες το βιώσαμε νομίζω. Αν και ξέρω κάποιες που ήρθαν με χαρά στη δουλειά για να ξεσκάσουν επιτέλους! Εγώ γύρισα μετά από 1 χρόνο. Μεγάλη στεναχώρια. Κάθε μέρα τρέχω να γυρίσω πίσω στο σπίτι για να τον δω και να αναπληρώσω τον χρόνο. Και πάλι καλά λέω που μπόρεσα να κάτσω τόσο, άλλες γυρνάνε στο 3μηνο. Ευτυχώς τώρα κοντεύει τα 3 και σιγά - σιγά ανεξαρτητοποιείται. Του χρόνου θα πάει παιδικό και νομίζω ότι τότε θα σταματήσουν και οι τύψεις μου.
Μην αγχώνεσαι κορίτσι μου! Δεν ξέρω σε τί περιβάλλον δουλεύεις αλλά μια φίλη μου βολεύτηκε πολύ τις αντλήσεις εν ώρα εργασίας και μετά ψυγείο ή κατάψυξη. Όλα καλά θα πάνε, τα μωρά συνηθίζουν απίστευτα γρήγορα, πιο δύσκολο θα είναι για σένα. Εύχομαι να σας πάνε όλα τέλεια!!
Τύψεις στον κύβο που λέμε??? Ε αυτό ακριβώς ένιωθα και στις τρεις μου επιστροφές!!! Είναι αναπόφευκτο δυστυχώς κ το μόνο που με ενθάρρυνε είναι ότι άλλες κοπέλες έκλαιγαν που δεν είχαν δουλειά, ή άφηναν πολύ μικρότερα μωρά πίσω στους δύο τρεις μήνες κλπ. Είναι συνήθεια αμφοτέρων μην αγχώνεσαι όμως γιατί τα μωρά προσαρμόζονται πιο εύκολα απ ότι νομίζουμε. Φιλικά, κοίτα τα θετικά, εστίασε στα καλά σημεία για να νιώσεις καλύτερα. Να χαίρεστε τις στιγμές σας!!!
Οχι, δεν είσαι υπερβολική, όλες το βιώσαμε νομίζω. Αν και ξέρω κάποιες που ήρθαν με χαρά στη δουλειά για να ξεσκάσουν επιτέλους! Εγώ γύρισα μετά από 1 χρόνο. Μεγάλη στεναχώρια. Κάθε μέρα τρέχω να γυρίσω πίσω στο σπίτι για να τον δω και να αναπληρώσω τον χρόνο. Και πάλι καλά λέω που μπόρεσα να κάτσω τόσο, άλλες γυρνάνε στο 3μηνο. Ευτυχώς τώρα κοντεύει τα 3 και σιγά - σιγά ανεξαρτητοποιείται. Του χρόνου θα πάει παιδικό και νομίζω ότι τότε θα σταματήσουν και οι τύψεις μου.
Μην αγχώνεσαι κορίτσι μου! Δεν ξέρω σε τί περιβάλλον δουλεύεις αλλά μια φίλη μου βολεύτηκε πολύ τις αντλήσεις εν ώρα εργασίας και μετά ψυγείο ή κατάψυξη. Όλα καλά θα πάνε, τα μωρά συνηθίζουν απίστευτα γρήγορα, πιο δύσκολο θα είναι για σένα. Εύχομαι να σας πάνε όλα τέλεια!!